• Σχόλιο του χρήστη 'Αλεξάνδρα' | 31 Ιανουαρίου 2024, 20:29

    Διαφωνώ απόλυτα. Με τους ομοφυλόφιλους δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα ως επιλογή ζωής αλλά δεν γίνεται να υιοθετούν παιδιά. Πρέπει ως χώρα να περιμένουμε να περάσουν τουλάχιστον 50 χρόνια, να γίνουν ποιοτικές έρευνες με συνεντεύξεις σε παιδιά χωρών του εξωτερικού που μεγάλωσαν παιδιά σε τέτοια σχήματα "οικογένειας", ώστε να υπάρχει σαφής επιστημονική εικόνα για την επίπτωση στον ψυχισμό των παιδιών. Το αν δημιουργούνται παιδικά τραύματα. Τα παιδικά τραύματα ακολουθούν ένα παιδί μέχρι τα βαθιά γηρατειά σε πολλές περιπτώσεις και είναι ανασταλτικός παράγοντας που λειτουργεί ασυνείδητα κατά της καθημερινής βελτίωσης της ενήλικης ζωής του. Λέω 50 έτη, επειδή έως τα 20 ή 30 έτη, τα παιδιά θα νιώθουν πιθανόν προστάτες των ανθρώπων που τα μεγάλωσαν κ πιθανόν δεν έχουν κάνει ανάλυση της εσωτερικής τους κατάστασης και τακτοποίησης αυτού που τους συνέβη. Επιπλεον, επειδή επί του παρόντος τα προς υιοθεσία παιδιά είναι περίπου 170 ενώ οι αιτήσεις 2.500 από ανδρόγυνα, τί θα γίνει αν άλλες 2.500 αιτήσεις από ομοφυλόφιλους μπουν στο σύστημα; Θα έπρεπε τουλάχιστον να υιοθετούν κατά προτεραιότητα παιδιά τα ανδρόγυνα και αν υπάρχουν παιδιά προς υιοθεσία, τότε να υιοθετούνται από ομοφυλόφιλους. Αν πχ τα κριτήρια είναι μόνο οικονομικής επιβίωσης είναι τελείως λάθος. Η προστασία της ψυχικής υγείας του παιδιού πρέπει να είναι προτεραιότητα. Επίσης αυτό το νομοσχέδιο ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου. Πχ γιατί στο μέλλον να μην ζητηθεί δικαίωμα στον γάμο από έναν άνδρα που θέλει να παντρευτεί πολλές γυναίκες όπως στις μουσουλμανικές χώρες; Επίσης σημαντικό είναι το ζήτημα της συνεπιμελειας. Δηλαδή αν ένα ανδρόγυνο χωρίσει και ο άνδρας συνάψει γάμο με άλλον άνδρα, τότε στο πλαίσιο της συνεπιμελειας, η μάνα θα πρέπει να δέχεται το παιδί να συγκατοικεί κατά τον μισό μήνα με το ζευγος των ανδρών; Τέλος είναι κερκόπορτα για να πηγαίνουν εξωτερικό, να βρίσκουν φτωχές γυναίκες παρένθετες, να εκμεταλλεύονται ως μήτρα (απαξία γυναίκας/μάνας) και να γυρίζουν Ελλάδα. Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου είναι αντισυνταγματικό και το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δείχνει ότι δεν είναι αναγκαίο. Η προστασία της παιδικής ηλικίας πρέπει να είναι αδιαπράγματευτη.