• Σχόλιο του χρήστη 'Νεόφυτος' | 31 Ιανουαρίου 2024, 20:54

    Διαφωνώ με το προς διαβούλευση νομοσχέδιο. Σας παρακαλώ θερμά να το σκεφτείτε πολύ καλά προτού το ψηφίσετε ως νόμο του κράτους, για τους εξής λόγους: 1. Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις ενός ομόφυλου ζευγαριού ως προς το κράτος και το Νόμο, είναι ακριβώς ίδια με αυτά ενός ετερόφυλου ζευγαριού, ήδη μέσω της υπογραφής συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ομόφυλων ή ετερόφυλων ζευγαριών. Από το γεγονός αυτό, συνάγεται το συμπέρασμα πως κανένα θέμα ισότητας δεν θίγεται ή καταστρατηγείται. 2. Το θέμα της υιοθεσίας τέκνων, είναι ούτως ή άλλως περίπλοκο, καθόσον σε ένα ομόφυλο ζεύγος, για να υπάρξει παιδί πρέπει οπωσδήποτε να υπάρξει "ανάμιξη" και τρίτου προσώπου, διαφορετικού μάλιστα φύλου, κάτι το οποίο, εκ της ίδιας της φύσεως, δεν είναι απαραίτητο να γίνει σε ένα ετερόφυλο ζεύγος. Και μόνο από αυτό, είναι λογικό να είναι νομικά δύσκολο να διεκδικήσει το τέκνο το άτομο εκείνο από το ομόφυλο ζεύγος που δεν έχει συνεισφέρει "γενετικά" στην σύλληψη και γέννηση του τέκνου, εφόσον το έτερο μέλος του ομόφυλου ζευγαριού πεθάνει ή χωρίσει κλπ. Είναι λογικό να πρέπει να ερωτηθεί και ο εξωτερικός "τρίτος" συντελεστής της δημιουργίας του τέκνου, ο οποίος έχει το δικαίωμα γενετικά να διεκδικήσει το παιδί. 3. Πρέπει οπωσδήποτε να ερωτηθεί και το τέκνο ή τα τέκνα που μεγαλώνουν χωρίς να ερωτηθούν σε μία τέτοια οικογένεια, εάν συμφωνούν ή όχι να μεγαλώσουν σε τέτοιο οικογενειακό πλαίσιο. Σε τόσο σοβαρά ζητήματα, είναι απολύτως ζήτημα ελευθερίας και ίσων ανθρωπίνων δικαιωμάτων να ερωτηθεί και το τέκνο. Και παρά την μικρή του ηλικία, δεν παύει ως ανθρώπινο ών, να έχει τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις με τα άτομα του απαρτίζουν το ομόφυλο ζεύγος. 4. Ο νομοθέτης, ψηφίζοντας ένα νόμο πρέπει οπωσδήπτε να προβλέπει και που θα οδηγήσει στο άμεσο ή απώτερο μέλλον η εφαρμογή του. Ο κάθε άνθρωπος έχει κάθε δικαίωμα να ζει τη ζωή του όπως θέλει, ως ομόφυλο ζεύγος εν προκειμένω, και το σύμφωνο συμβίωσης εξασφαλίζει τα δικαιώματα αυτού του ζεύγους, αλλά η "οικογένεια" αυτή δεν μπορεί να εξισωθεί ως τίτλος με την κλασική οικογένεια του άνδρα και της γυναίκας και των τέκνων που απορρέουν από αυτήν την ένωση των δύο. Εάν αναγνωριστεί και θεωρηθεί ως ισότιμη οικογένεια, τότε ποιος θα απαγορεύσει σε 2 χρόνια σε 2 άνδρες και μία γυναίκα να δηλώσουν πως είναι παντρεμένοι όλοι μεταξύ τους και θεωρούν εαυτούς ως ένα είδος οικογένειας και πως πρέπει να αναγνωριστεί ο γάμος τους και πως πρέπει να έχουν και τέκνα; Και κατόπιν θα έχουμε ένα άντρα με 5 γυναίκες ως οικογένεια, ενώ στη συνέχεια 3 άνδρες και 4 γυναίκες, με όλα τα παιδιά που θα προκύψουν από την σεξουαλική σχέση τους, πρέπει να αναγνωριστούν ως τέκνα τους και ως (απλά μία ακόμη) μορφή οικογένειας. Απλά θα είναι πολυμελής! Ψηφίζοντας στις μέρες μας τον συγκεκριμένο νόμο, πείτε μου σας παρακαλώ πώς θα αποφύγουμε σε λίγο καιρό αυτές οι καταστάσεις να θεωρούνται μια πραγματικότητα και μια κανονικότητα; Και, όπως ήδη γίνεται στο εξωτερικό, εάν κάποιος παντρευτεί ένα σκύλο ή ένα γουρούνι ή ένα εξάχρονο αγοράκι ή ένα χαλί ή μία φουσκωτή κούκλα, θα μπορεί να θεωρεί ότι αποτελεί μια μορφή οικογένειας; Γιατί να μην θεωρηθούν και όλα τα ανωτέρω παραδείγματα ως οικογένεια, οπότε στο όνομα της πραγματικής αγάπης προς τον σκύλο, και στο όνομα του πραγματικού γνήσιου έρωτα προς το γουρούνι ή την κούκλα, να τους επιτρέψουμε να έχουν και παιδιά και να διδάσκουμε και στα παιδιά μας στο σχολικό εγχειρίδιο για όλες αυτές τις μορφές οικογένειας. Τελικά, το νομοσχέδιο αυτό, εφόσον εφαρμοστεί, μπορεί να οδηγήσει νομικά σε τέτοιες εκτραχυμένες και αδιανόητες καταστάσεις στο άμεσο μέλλον! 5. Ήδη προκύπτουν πολλά προβλήματα σε διάφορες φάσεις της κοινωνικής ζωής, όπως πχ στον αθλητισμό, από άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας που αυτοπροσδιοριζόμενα ως κάτι διαφορετικό από αυτό που ενδεχομένως η φύση όρισε, δημιουργούν δυσεπίλυτα προβλήματα. Για παράδειγμα συμμετέχουν τρανς άτομα αθλητές σε αγώνες κολύμβησης γυναικών και σαρώνουν τα μετάλλια κλπ. Οι διάφορες αθλητικές επιτροπές στον κόσμο, αναγκάζονται να τους αποκλείσουν τελικά από τους αγώνες γιατί δημιουργούνται τεράστιες αδικίες ως προ τις υπόλοιπες αθλήτριες. Λένε στα τρανς άτομα. «Αναγνωρίζουμε το δικαίωμά σας να αυτοπροσδιορίζεστε όπως νομίζετε, αλλά στους αγώνες δεν θα συμμετέχετε επειδή η φύση σας προόρισε ως κάτι άλλο και ως εκ τούτου έχετε φυσικό πλεονέκτημα και αδικείτε τους υπόλοιπους». Έτσι πρέπει να αντιμετωπίσουμε και τις περιπτώσεις ομόφυλων ζευγαριών. Αναγνωρίζουμε το δικαίωμά σας να λέγεστε ζευγάρι. Με το σύμφωνο συμβίωσης σας κάναμε νομικά ισότιμους με όλα τα ετερόφυλα ζευγάρια. Αλλά γάμο, ως ισότιμο με τον (φυσιολογικό από τη φύση) γάμο των ετερόφυλων ζευγαριών, λυπούμαστε πολύ, δεν μπορούμε να το αναγνωρίσουμε, γιατί στο τέλος, όπως ο ασκός του Αιόλου (ή μήπως το κουτί της Πανδώρας;), κάτι τέτοιο θα ανοίξει πολύ πολύ μεγαλύτερα και δυσεπίλυτα ή άλυτα προβλήματα στην κοινωνία μας. Και, εν κατακλείδι, εάν κάποιος ισχυριστεί πως η κοινωνία προς τα εκεί οδηγεί, τότε πρέπει να συλλογιστούμε πρώτον ποιός ή ποιοί οδηγούν προς τα εκεί την κοινωνία και δεύτερον για ποιό λόγο το παλιό, το συντηρητικό, το παραδοσιακό να είναι πάντα το κακό και το οπισθοδρομικό και το καινούργιο, το νεωτεριστικό και το μοντέρνο να είναι πάντα το καλό και το πρέπον και το σωστό;