• Σχόλιο του χρήστη 'Αγγελική Μπαλτατζή' | 9 Μαΐου 2024, 21:27

    Σύντομη εισαγωγή Οι κάτωθι συνοπτικές, γενικές επισημάνσεις απορρέουν της εμπειρικής πραγματικότητας και προσωπικής διερεύνησης, με κοινό παρανομαστή τον λειτουργικό ρόλο της Αυτοδιοίκησης σε συνεργασία με όλους τους θεσμικούς φορείς και τους πολίτες/δημότες της στα ανθρωπογεωγραφικά της όρια. H Τοπική Αυτοδιοίκηση (α’ και β΄ βαθμού) συνιστά τον βασικό πυλώνα του Κοινωνικού Κράτους, όντας εγγύτερα στους δημότες/πολίτες με αναπηρία, με το οικογενειακό και ευρύτερο περιβάλλον τους (π.χ. εκπαιδευτικό). Μια χώρα που προσδοκά να διευκολύνει όλους τους πολίτες της, χωρίς διακρίσεις, οι αποφάσεις για την αναπηρία είναι καίριο να λαμβάνονται με τη συνεργασία των πολιτικών, των ειδικών, των επαγγελματιών που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με την αναπηρία, των ίδιων των ΑμεΑ (πρωτίστως) και των οικογενειών τους, που λειτουργούν άτυπα ως άμισθοι «προσωπικοί βοηθοί» διαρκείας, και ως «φωνή» τους. Επιμέρους σχόλια θα κατατεθούν ξεχωριστά στις υποενότητες της Διαβούλευσης από την εθελοντική κίνηση πολιτών HER-autism, στην οποία είμαι ιδρυτικό μέλος. 6 + 1 ΠΥΛΩΝΕΣ 1. ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ Οι πολίτες με ορατή ή μη αναπηρία είναι ζητούμενο να συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνία, να κυκλοφορούν με ασφάλεια, να σπουδάζουν, να εργάζονται, να ταξιδεύουν, να ψηφίζουν κ.ά. Η προσέγγιση/πρότασή μας είναι επαγωγική, σε επίπεδο πόλης/Δήμου. Τα ΑμεΑ να λαμβάνουν πληροφορίες μέσω δωρεάν τηλεφωνικής γραμμής ή υπηρεσίας SMS, να ενσωματωθεί στα ΚΕΠ υπηρεσία αποκλειστικά για την αναπηρία, να χρησιμοποιούν οι ανάπηροι δημόσια λεωφορεία/ΜΜΜ πλήρως προσβάσιμα με χαμηλωμένα δάπεδα, ράμπες, με οπτικές και ηχητικές αναγγελίες, να απολαμβάνουν πάρκα και παιδικές χαρές, να έχουν πρόσβαση μέσα και γύρω από κτίρια όπως βιβλιοθήκες, πανεπιστήμια, σχολές, γυμναστήρια, μουσεία, αθλητικές εγκαταστάσεις, δημόσιες υπηρεσίες κ.ά. Τον μπούσουλα κάλλιστα μάς το δίνουν οι ΠΟΛΕΙΣ της Ε. Ε. που βραβεύονται ετησίως με το Access City Award που έχει θεσπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση | https://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=1141 ΑΙ και νέες τεχνολογίες τίθενται στις υπηρεσίες της προσβασιμότητας, στο πλαίσιο της «Ευρωπαϊκής Πράξης για την Προσβασιμότητα». 2. ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ Οι ανάπηροι έχουν ουσιαστική θέση στην κοινωνία, η διαφορετικότητα είχε ουσιαστική θέση στην κοινωνία πάντοτε, είναι η κινητήρια δύναμη της δημιουργίας και της προόδου, της εξέλιξης και της ανάπτυξης. Θέλουμε παραγωγικούς ανάπηρους (και όχι εσώκλειστους και αδρανείς) αν αντικειμενικοί λόγοι δεν ισχύουν απαγορευτικά προς αυτόν τον σκοπό, όπου τότε καλείται ένα Κράτος Πρόνοιας και η αντίστοιχη κοινωνική πολιτική να λειτουργούν υποστηρικτικά και ανακουφιστικά, με άξονα τα κατοχυρωμένα συνταγματικά δικαιώματα όλων των πολιτών και όχι ανεπαρκώς, ως τροχοπέδη και πηγή άγχους για τους ανάπηρους και τις οικογένειές τους. Ζητάμε οι ανάπηροι να «απογαλακτίζονται» βαθμιαία από τις οικογένειές τους, και αυτό να είναι σε άμεση προτεραιότητα όταν δεν έχουν γονείς, από φυσικά ή άλλα αίτια. Είναι δικαίωμα των οικογενειακών μελών / φίλων να διαγράφουν τη δική τους πορεία ζωής και όχι να προδιαγράφεται σε συνάρτηση με την αναπηρία του ανθρώπου τους, και να είναι ισόβια ο «προσωπικός βοηθός» τους. Είναι στο χέρι και την ευθύνη της Πολιτείας η δημιουργία αποϊδρυματοποιημένων Δομών (και υποδομών) με τη λογική της κοινωνικής και επαγγελματικής ένταξης, στον μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Προτείνουμε στοχευμένη διαβούλευση με υπεύθυνους/ωφελούμενους από Στέγες Υποστηριζόμενης, αλλά και Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδας και Εξωτερικού για μοίρασμα καλών πρακτικών, αλλά και παθογενειών προς αποφυγή. Οι λογής Συλλογικότητες σωματειακής δομής δεν οφείλουν να είναι «επαίτες» προκειμένου να στηρίζουν οι συμπολίτες (σε τραπεζικούς λογαριασμούς) και οι «φιλάνθρωποι» την αμφιβόλου βιωσιμότητα των όποιων Δομών, ούτε να υποκαθιστούν την ομπρέλα της Πολιτείας, ακόμα και αν αυτός είναι ο αρχικός στόχος. Επίσης, παρατηρείται κακοδιαχείριση χρηματικών πόρων από ιδιοτελείς σκοπιμότητες, παρατηρείται μια γενικότερη εκμετάλλευση της αναπηρίας. Η διαχείριση των κονδυλίων είναι στον έλεγχο της Πολιτείας, και το ΕΡΓΟ, η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ πραγματώνονται από άξιους και ηθικούς αξιωματούχους και συμπολίτες, με καθαρό σκοπό, χωρίς προσωπικά συμφέροντα και παρωπίδες. Γενικές κατευθύνσεις από την Ε.Ε. / EASPD : https://easpd.eu/fileadmin/user_upload/Publications/Independent_Living_and_Inclusion_in_the_Community_Position_Paper_-_EASPD.pdf 3. ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΨΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ Στα ειδικά σχολεία ενσωματώνονται εξατομικευμένες συνεδρίες ειδικής αγωγής σε ολιγομελή τμήματα, με επιτυχία που βασίζεται αποκλειστικά στη δεοντολογία/ήθος και την πλήρη στελέχωση ενός απόλυτα καταρτισμένου/εκπαιδευμένου προσωπικού. Σκοπός να μην είναι η επιβεβλημένη τοποθέτηση ανάπηρων μαθητών σε «συμπεριληπτικά» σχολεία όλων των βαθμίδων, αλλά η ουσιαστική τους εκπαίδευση με προσαρμοσμένο τρόπο διδασκαλίας και η κοινωνικοποίηση τους, το δικαίωμα στην εκπαίδευση και τη συμμετοχή. Οι διαφορετικοί ανάπηροι μαθητές να διδάσκονται με προσαρμοσμένη εκπαίδευση ανάλογη των καταστάσεών τους και να κυκλοφορούν άνετα στις σχολικές υποδομές, να νιώθουν όμορφα, να είναι ισότιμοι και ασφαλείς, είτε βρίσκονται στη σχολική αίθουσα είτε στην αυλή, είτε στις τουαλέτες, είτε στην εκδρομή, σε εκδηλώσεις κ.ο.κ. Στην αντίθετη περίπτωση, η «συμπεριληπτική» εκπαίδευση θα αποβεί από ΒΛΑΠΤΙΚΗ ως ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ. Εκτός από την παιδεία γνώσεων, η πολιτεία θα πρέπει να ενσωματώσει με ανάλογη βαρύτητα την παιδεία αξιών. Επομένως, να μελετηθούν δοκιμασμένες/επιτυχημένες πολιτικές εκπαιδευτικής συμπερίληψης, όπως επί παραδείγματι της Αυστραλίας, που προϋποθέτουν ετήσια υποχρεωτική εκπαίδευση του σχολικού προσωπικού όλων των βαθμίδων (εκπαιδευτικού και μη) και ακολουθούν τρεις θεσμοθετημένες πολιτικές: Melbourne Declaration | https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED534449.pdf Disability Discrimination Act | https://humanrights.gov.au/sites/default/files/GPGB_disability_discrimination.pdf Inclusive Education | https://engage.dss.gov.au/wp-content/uploads/2020/11/CYDA-supplementary-resource-for-NDS-beyond-2020-submission-1.pdf Επικαιροποιημένα συνοψίζονται στο κάτωθι ΜΟΝΤΕΛΟ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΨΗΣ που ακολουθείται σήμερα στην ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ. https://education.nsw.gov.au/schooling/school-community/inclusive-education-for-students-with-disability/commitment_to_Inclusive_Education?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTAAAR12wRv690a3si8U_i65ND2UrHEqeYByVtDU04PaGEAhKMmLCMbApCbuoic_aem_AbrOyvKK_64M0scDR8I7lgUYQMruMoBT4hsXhHaus5NIzKirCgzpJ5mlkDb2PUzfXWVUsXdQJy2e1_tCRdyuDVOp 4. ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ Η ομαλή πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, χωρίς καθυστερήσεις, πλήρως στελεχωμένες και ενταγμένες σε ένα εθνικό δημόσιο σύστημα είναι δικαίωμα και ζητούμενο για όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτου νευρότυπου και σωματικής κανονικότητας. Ασφαλώς, να συνυπάρχει με την ιδιωτική πρωτοβουλία που να άπτεται στην επιλογή και το βαλάντιο του πολίτη, στα εκάστοτε ιδιωτικά ιατρεία. Πλήρης στελέχωση και λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών υγείας για τα ΑμεΑ (π.χ. οδοντιατρικό τμήμα Νοσοκομείων, πλήρεις στελεχώσεις με επιστημονικές ειδικότητες γνωμάτευσης και παρέμβασης/θεραπείας με ουσιαστική ένταξη των Τεχνών και του Αθλητισμού σε αυτές. Σε θέματα αναπηρίας, οι επαγγελματίες υγείας δημόσιου/ιδιωτικού θα πρέπει να είναι εκπαιδευμένοι/καταρτισμένοι, και να γνωρίζουν πώς να διαχειρίζονται/εξετάζουν τους ασθενείς με αναπηρίες, επί παραδείγματι, πώς να διαχειρίζονται το πολλαπλάσιο άγχος ενός αυτιστικού ασθενή. ΑΙ και νέες τεχνολογίες προς αξιοποίηση στις υπηρεσίες υγείας, και στο πλαίσιο της «Ευρωπαϊκής Πράξης για την Προσβασιμότητα». Παράδειγμα για ανάπηρους ασθενείς/εξεταζόμενους από ΗΠΑ: https://www.cms.gov/files/document/getting-care-you-need-guide-people-disabilities.pdf 5. ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ Ενίσχυση, αναβάθμιση των Ε.Ε.Ε.Ε.Ε.Κ και επαγγελματικών σχολών. Λειτουργική προσβασιμότητα στα Πανεπιστήμια (υποδομές και κώδικας δεοντολογίας/συμπεριφοράς). Κάλυψη συγκεκριμένου ποσοστού θέσεων από ανάπηρους στον Δημόσιο Τομέα, με την προϋπόθεση της αμφίδρομης κατάρτισης/εκπαίδευσης (και πανεπιστημιακής όπου απαιτείται) / δεοντολογίας (αναπήρων και εν δυνάμει συναδέλφων) και της κατάλληλης υποδομής του εργασιακού περιβάλλοντος. Ενίσχυση των ιδιωτικών πρωτοβουλιών και επιχειρηματικότητας, με κοινοτικά και εγχώρια κονδύλια. [Έχουμε παραδείγματα στην ομάδα μας HER-autism νέων σπουδαγμένων παιδιών που δεν μπορούν να απορροφηθούν επαγγελματικά]. ΑΙ και νέες τεχνολογίες προς αξιοποίηση, και στο πλαίσιο της «Ευρωπαϊκής Πράξης για την Προσβασιμότητα». Παράδειγμα συμπεριληπτικού εργασιακού περιβάλλοντος από Ιταλία: https://www.pizzaut.it/?gad_source=1&gclid=Cj0KCQjw_-GxBhC1ARIsADGgDjudxlBj1oS5sL8J85-cQMYJrwjwAi6wpZu16UVGcwaQ8f7TiHym2Z8aApNlEALw_wcB Παράδειγμα συμπεριληπτικού εργασιακού περιβάλλοντος από Ελλάδα: https://www.ertnews.gr/roi-idiseon/kafe-pantopoleio-sti-drama-echei-ergazomenoys-amea/#:~:text=%CE%95%CE%BD%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CF%86%CE%AD%2D%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%80%CF%89%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%20%2D%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%83%CF%84%CE%BF,%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B9%CE%B4%CF%81%CF%8D%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5%20%CE%B1%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD. Παράδειγμα εργασίας και εκπροσώπησης των αυτιστικών: Το ΔΣ και τα στελέχη-μέλη του Διεθνούς Συλλόγου Autism-Europe στις Βρυξέλλες είναι στην πλειονότητα ευρωπαίοι αυτιστικοί. 6. ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Α. Για την ορατότητα από την Πολιτεία Αναγκαιότητα η δημιουργία πλατφόρμας καταμέτρησης και χαρτογράφησης των αναγκών των ΑμεΑ, σε επίπεδο Δήμου ή Περιφέρειας που να τροφοδοτεί μια εθνική / ευρωπαϊκή πλατφόρμα. Επί παραδείγματι, ο Δήμος Πατρέων σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πατρών έχουν ήδη δημιουργήσει μια (ανοιχτή) πιλοτική πλατφόρμα που χρησιμοποιεί και ο Δήμος Χαλκιδέων: https://safeamea.gr/?fbclid=IwAR0PPW84a9RekjmUEmX4xCAbmkU-34O6Ih3Joq94j_gyPn6fy2Slwib0QGY Β. Για την ορατότητα από την Κοινωνία Οριζόντια καμπάνια για την ΑΝΑΠΗΡΙΑ (ορατή και αόρατη) με υπερκομματική υπέρβαση, χωρίς δογματισμούς, που να περιλαμβάνει και όλα τα τελευταία επιτεύγματα της Ε.Ε. (π.χ. ευρωπαϊκή κάρτα αναπηρίας/στάθμευσης). Δημιουργία ενημερωτικών βίντεο με τακτική προβολή (όχι μόνο στις Παγκόσμιες Γιορτές περί αναπηρίας) στα ιδιωτικά/δημόσια σχολεία όλων των σχολικών βαθμίδων, Πανεπιστήμια, Δομές, Υπηρεσίες, Φορείς, Παρατάξεις κ.ά., δημιουργία εκπαιδευτικού ΚΙΤ για τα σχολεία της πρωτοβάθμιας, έντυπου υλικού / φυλλαδίου που να διατίθεται δωρεάν σε φορείς, υπηρεσίες και καταστήματα, δημιουργία ψηφιακών σημείων/προβολών σε κεντρικές περιοχές των πόλεων, και σε συνάρτηση με τον αυτισμό “Autism Space” πινακίδες σε επιχειρήσεις, όπως εστίασης και café’ και άλλους χώρους με εκπαιδευμένο προσωπικό και προδιαγραφές (π.χ. χαμηλή μουσική, χαμηλός φωτισμός κ.ο.κ.). Ξεχωριστή ειδική εκπαίδευση/κατάρτιση προσωπικού εξυπηρέτησης των πολιτών, των εκπαιδευτικών που εργάζονται σε γενικά σχολεία με παράλληλη στήριξη (πολλοί δεν γνωρίζουν πώς να συμπεριφερθούν στους «διαφορετικούς» μαθητές). Δεν υπάρχει ουσιαστική ευρεία ενημέρωση που αφορά όλο το μορφωτικό και κοινωνικό φάσμα της χώρας μας π.χ. για τον αυτισμό κανείς νευροτυπικός δεν γνωρίζει τι είναι πραγματικά ή πώς να φερθεί σε έναν αυτιστικό συνάνθρωπό μας. Ακόμα και με την κινητική αναπηρία, εκ του αντιθέτου παράδειγμα, βλέπουμε υπερβάλλοντα ζήλο συμπολιτών να «βοηθήσουν» έναν κινητικά ανάπηρο χωρίς να τον ρωτήσουν αν πραγματικά χρειάζεται βοήθεια, και σε περίπτωση που συναινεί, με ποιον τρόπο να προσφερθεί η βοήθεια. Η Ε.Ε μάς ανοίγει τον δρόμο εδώ και πολλά χρόνια, δεν είναι ΤΑΜΠΟΥ η αναπηρία και το αξιακό σύστημα το προκρίνει η κάθε κοινωνία/πολιτεία, με πρώτα σημεία αναφοράς την οικογένεια και το σχολείο. Καμία ανοχή στις εγκληματικές/παραβατικές/μισαναπηρικές/κακόβουλες/κοροϊδευτικές ενέργειες κατά των αναπήρων μας. Αυστηροποίηση των ποινικών κυρώσεων. Θέλουμε οι ΑμεΑ να είναι ορατοί και συμμετέχοντες παντού! Επίσης, είναι συγκλονιστικό όταν π.χ. αυτιστικός έφηβος της ομάδας μας HER-autism κρύβει από τους συμμαθητές του τη διαφορετικότητά του για να μη στιγματιστεί, όταν γονείς κρύβουν ότι το παιδί τους είναι αυτιστικό ή δεν αποδέχονται τη γνωμάτευση. Όταν σπουδαγμένοι νέοι στο φάσμα δεν μπορούν να απορροφηθούν εργασιακά. Όταν επιχειρηματίες εστίασης/café προσβάλλουν συστηματικά παιδιά με αόρατες αναπηρίες και τους συνοδούς τους. Όταν δεν μπορούν να συμμετέχουν σε πολιτιστικές/κοινωνικές εκδηλώσεις, να ψηφίζουν, να αθλούνται και πολλά άλλα. ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΕΒΔΟΜΟΥ ΠΥΛΩΝΑ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΥΤΙΣΜΟ Ο αυτισμός ανήκει στις νευροαναπτυξιακές διαταραχές που δεν είναι δυνατόν –έως τώρα τουλάχιστον– να διαγνωστεί προγεννητικά. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με διεθνείς μελέτες, περίπου 1 στα 50 παιδιά που γεννιούνται σήμερα, βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού. Την 4η Οκτωβρίου του 2023 εγκρίθηκε το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την εναρμόνιση των δικαιωμάτων των ΑΥΤΙΣΤΙΚΩΝ στα 27 κράτη -μέλη της Ε.Ε., το οποίο περιλαμβάνει 21 εδάφια. https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/TA-9-2023-0343_EL.html?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTAAAR02T-xftRXTWUu1qVnkGX81p-T1RnVd9Kiin_Avunwy0X-izUpU7goFotM_aem_AXOgav0YTSWX3-uAbdSQmYLrlAGvFCNQdmOtK91jC6LdI61Sg_817sWDMvlQGCOfI-5_NhWkPPES7BgQOYCiedXw Το ψήφισμα αυτό ζητάμε να συνιστά ξεχωριστό πυλώνα της Εθνικής Στρατηγικής, παρά κάποιες εύλογες επικαλύψεις (όπως ευρωπαϊκή κάρτα αναπηρίας), καθώς ο αυτισμός είναι «αόρατη αναπηρία» με αυξητική τάση και με εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό, το συντριπτικά μεγαλύτερο των διάχυτων αναπτυξιακών διαταραχών [με την Κρήτη να σημειώνει το μεγαλύτερο αριθμό αυτιστικών σε έρευνα του 2021 στην ηλικιακή ομάδα 2-17 χρονών https://www.mdpi.com/2077-0383/12/7/2510?fbclid=IwAR2kCdWg_YIgMehaJfdMIfMiWiyaaqQQJ3ubQ5h2PKaNblQB7xtRWXn9lao Ευχαριστίες για τη δυνατότητα σχολιασμού.