Αρχική Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με ΑναπηρίαΕθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία

Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία

Δείτε το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία στο επισυναπτόμενο αρχείο εδώ.

    Πλοήγηση στη Διαβούλευση

  • 110 ΣχόλιαΕθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία
Σχόλια 1 2 3
  • 5 Οκτωβρίου 2020, 15:42 | ΣΤΕΛΛΑ ΣΑΛΕΠΗ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΝΕΩΝ ΔΗΜΟΥ ΒΟΛΒΗΣ

    Το συμβούλιο νέων του Δήμου Βόλβης αποτελούμενο από 40 νέους των διαφόρων περιοχών και κοινοτήτων του Δήμου Βόλβης, θα ήθελε να κάνει τις εξής προτάσεις :
    • Όσον αφορά τα ΚΕΠΑ κάθε επιτροπή θα πρέπει να διοικείται από γιατρούς ανάλογων ειδικοτήτων όσο το δυνατόν με μεγαλύτερη εξειδίκευση σχετικά με τις περιπτώσεις που είναι δυνατόν να αναλάβουν, ο χρόνος εξέτασης θα πρέπει να είναι μεγαλύτερος και ανάλογος της εξέτασης την οποία δύναται να γίνει ανάλογα με την κάθε αναπηρία η οποία εξετάζεται.
    • Μέσω του μητρώου το οποίο ήδη υφίσταται και όσον αφορά για ασθένειες οι οποίες είναι μόνιμες και δεν υπάρχει πιθανότητα ίασης, εφόσον δεν έχει προκύψει καμία νέα εγκεκριμένη θεραπεία, θα ήταν καλύτερο να μην επαναλαμβάνονται οι επιτροπές επιβαρύνοντας οικονομικά αλλά και ψυχολογικά τους ασθενείς.
    • Σε ότι αφορά τους προσωπικούς βοηθούς θα πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένα κέντρα δια βίου μάθησης για περαιτέρω εκπαιδεύσεις τόσο σχετικές με την έννοια της πάθησης του ατόμου που θα βοηθούν όσο και με την έννοια του προσωπικού βοηθού, ο οποίος οφείλει να πράττει οτιδήποτε ζητήσει το άτομο με αναπηρία ή βλάβη, ανεξάρτητα από τα δικά του πιστεύω.
    • Θα πρέπει να γίνει μέριμνα και για τους ελεύθερους επαγγελματίες ΑΜΕΑ όπου θα μπορεί να επιδοτείται η εργασία τους και η μετατροπή του εργασιακού τους χώρου σε προσβάσιμο , έτσι ώστε να μπορούν να εργάζονται πλέον ανεξάρτητοι όσο το δυνατόν.
    • Θα πρέπει να υπάρχουν προσβάσιμοι αθλητικοί χώροι τουλάχιστον ένας σε κάθε δήμο.
    • Μείωση και σταδιακή κατάργηση των δομών κλειστού τύπου και επικράτηση των δομών ανεξάρτητης διαβίωσης, οι εργαζόμενοι των δομών αυτών καθώς και η υλικοτεχνική τους υποδομή σταδιακά θα απορροφήθουν από τις στέγες υποστηριζόμενης διαβίωσης. Όπου και αυτές θα αποτελούν ένα ενδιάμεσο στάδιο μέχρι την πλήρη ένταξη των ατόμων που διαβιούν ήδη σε ιδρύματα στην κοινωνία.
    • Δημιουργία κλιμακίου με κοινωνικό λειτουργό, επόπτη δημόσιας υγείας και ψυχολόγο έτσι ώστε να ελέγχονται επαρκώς η συνθήκες διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία και βλάβες, με σκοπό την καλυτέρευσης της ποιότητας ζωής τους.
    • Παροχή ψυχολογικής υποστήριξης τόσο στα ίδια τα άτομα με αναπηρία όσο και στις οικογένειες τους.
    • Παροχή δανείου για την αγορά ή ανακαίνιση ήδη υπάρχουσας κατοικίας ώστε να καταστεί προσβάσιμη.
    • Παροχή όλων των απαραίτητων μέσων και μέτρων για την ανεξάρτητη διαβίωση των ατόμων είτε με κινητική αναπηρία είτε με ψυχική αναπηρία (παροχή ηλεκτροκίνητου και χειροκίνητου αμαξιδίου, καθισμάτων μπάνιου, φωνογράφου κτλ.) όλα με την μορφή κάποιου κουπονιού και χωρίς την μεσολάβηση χρημάτων για να αποφευχθούν ζητήματα αισχροκέρδειας.
    Είμαστε νέοι και παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο..

    ΣΤΕΛΛΑ ΣΑΛΕΠΗ
    ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΝΕΩΝ ΔΗΜΟΥ ΒΟΛΒΗΣ

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 15:24 | Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.)

    Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.) χαιρετίζει την εκπόνηση του προβλεπόμενου στο άρθρο 70 (παρ. 2) του ν.4488/2017 «Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία», κύριος στόχος του οποίου είναι ο καθορισμός των εθνικών στόχων και ενεργειών για την εφαρμογή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες σε εθνικό επίπεδο. Πρόκειται για μια σημαντική εξέλιξη ιστορικής σημασίας καθώς για πρώτη φορά Κυβέρνηση της χώρας τοποθετείται με συνεκτικό τρόπο επί των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία στο παρόν και στο μέλλον.
    Ήταν το 1996 όταν η Ε.Σ.Α.μεΑ., και σύσσωμο το αναπηρικό κίνημα, ανέδειξε για πρώτη φορά στον δημόσιο διάλογο και κατέθεσε ως αίτημα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και στην Ελληνική Κυβέρνηση, την ανάγκη εκπόνησης και εφαρμογής μιας ολιστικής, οργανωμένης και συντονισμένης εθνικής στρατηγικής δημόσιων πολιτικών για την προάσπιση και διασφάλιση από την ελληνική Πολιτεία των ανθρώπινων και συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους. Από τότε μέχρι σήμερα υπήρξε πάνδημο αίτημα του αναπηρικού κινήματος της χώρας, σε όλες τις Κυβερνήσεις που ακολούθησαν, η εφαρμογή μιας τέτοιας στρατηγικής. Στη βάση λοιπόν αυτού του πάγιου αιτήματος, και πάντοτε εμπροσθοβαρώς ενεργούσα, η Ε.Σ.Α.μεΑ. συνέταξε και κατέθεσε στις 16 Ιουλίου 2019 στον Πρωθυπουργό της χώρας, στο Υπουργικό Συμβούλιο και στους Αρχηγούς των Πολιτικών Κομμάτων «Εθνικό Πρόγραμμα για την Εφαρμογή της Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία», το οποίο επικαιροποιήθηκε μετά τη δημοσίευση στις 29 Οκτωβρίου 2019 των Τελικών Παρατηρήσεων και Συστάσεων της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες. Η προαναφερθείσα πρωτοβουλία της Ε.Σ.Α.μεΑ. οδήγησε στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου στις 21 Αυγούστου 2019, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δεσμεύτηκε στον Πρόεδρο της Ε.Σ.Α.μεΑ. Γιάννη Βαρδακαστάνη πως «απόλυτη προτεραιότητα της Κυβέρνησης» είναι η στρατηγική που θα ακολουθηθεί για την ουσιαστική και αποτελεσματική αντιμετώπιση των προβλημάτων των ατόμων με αναπηρία. Με το παρόν Εθνικό Σχέδιο Δράσης ξεκινά να παίρνει σάρκα και οστά το αίτημα της Ε.Σ.Α.μεΑ.
    Θέση μας είναι πως το Εθνικό Σχέδιο Δράσης αν και περιλαμβάνει θετικές παρεμβάσεις, ωστόσο χρήζει βελτίωσης. Απαιτείται αφενός η μεγαλύτερη δυνατή ευθυγράμμισή του με τη δικαιωματική προσέγγιση της αναπηρίας, αφετέρου η ενσωμάτωση σε αυτό του συνόλου των συστάσεων -οριζόντιου και τομεακού χαρακτήρα- της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες και των προβλέψεων των «Κατευθυντήριων Διατάξεων υλοποίησης της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες» που περιλαμβάνονται στον ν.4488/2017, οι οποίες μέχρι σήμερα δεν έχουν υλοποιηθεί.
    Ύστερα από οργανωμένη και εκτενή διαβούλευση με όλες τις οργανώσεις – μέλη της, που σε πανελλαδικό επίπεδο εκπροσωπούν πάνω από 500 πρωτοβάθμιες οργανώσεις ατόμων με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και τις οικογένειές τους (βλ. Λίστα στο τέλος του παρόντος εγγράφου), η Ε.Σ.Α.μεΑ. λαμβάνοντας υπόψη:
    • το Ελληνικό Σύνταγμα,
    • τον ν.4074/2012, με τον οποίο η Ελληνική Βουλή κύρωσε τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες και το προαιρετικό πρωτόκολλο αυτής, καθώς και το Μέρος Δ΄ του ν.4488/2017, με το οποίο θεσπίστηκαν οι κατευθυντήριες – οργανωτικές διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες,
    • τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Οδηγίες, Κανονισμοί κ.λπ.),
    • την Εναλλακτική Έκθεση (τελική έκδοση) που η ίδια υπέβαλε στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες (Σύνδεσμος: https://www.esamea.gr/publications/books-studies/4300-anthropina-dikaiomata-kai-toma-me-anapiria-enallaktiki-ekthesi-ellada-2019-teliki-ekdosi-kai-apantiseis-ston-katalogo-thematon-kai-systaseis ),
    • τις Τελικές Παρατηρήσεις και Συστάσεις (Σύνδεσμος: https://www.esamea.gr/pressoffice/press-releases/4442-i-e-s-a-mea-dimosieyei-tis-telikes-systaseis-tis-epitropis-toy-oie-pros-tin-ellada-gia-ta-dikaiomata-ton-atomon-me-anapiria) καθώς και τα 7 Γενικά Σχόλια της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες (Σύνδεσμος: https://www.ohchr.org/en/hrbodies/crpd/pages/gc.aspx),
    • τη Στρατηγική των Ηνωμένων Εθνών για τη συμπερίληψη της διάστασης της αναπηρίας (UN “Disability Inclusion Strategy”) (Σύνδεσμος: https://www.un.org/en/content/disabilitystrategy/),
    • τις άμεσες και έμμεσες αναφορές στα άτομα με αναπηρία της Ατζέντας 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη (Σύνδεσμος: https://www.paratiritirioanapirias.gr/el/news/newsletters/34/fylladio-toy-edf-gia-toys-stoxoys-biwsimhs-anapty3hs-kai-ta-atoma-me-anaphria),
    • το Εθνικό Πρόγραμμα που η Ε.Σ.Α.μεΑ. υπέβαλε στον Πρωθυπουργό στις 16 Ιουλίου 2019 (Σύνδεσμος: https://www.esamea.gr/publications/others/4257-ethniko-programma-gia-tin-efarmogi-tis-symbasis-gia-ta-dikaiomata-ton-atomon-me-anapiria),
    υποβάλλει σήμερα τις προτάσεις της ανά στόχο πολιτικής, ζητώντας να ενσωματωθούν στο τελικό κείμενο του Εθνικού Σχεδίου Δράσης. Τα βασικά σημεία των προτάσεων αυτών, οι οποίες αφορούν σε οριζόντιες και τομεακές τροποποιήσεις/συμπληρώσεις, παρατίθενται συνοπτικά παρακάτω σε τρεις ενότητες. Αναλυτική παρουσίαση των παρεμβάσεων/διορθώσεων/ τροποποιήσεων/ συμπληρώσεων επί του κειμένου του Εθνικού Σχεδίου Δράσης με τη μορφή των παρακολουθούμενων αλλαγών (track changeς) είναι διαθέσιμη στην ιστοσελίδα της Ε.Σ.Α.μεΑ. (https://www.esamea.gr/our-actions/rest-actions/4972-i-symmetoxi-kai-syneisfora-tis-e-s-a-mea-kai-ton-organoseon-melon-tis-sti-diaboyleysi-gia-to-ethniko-sxedio-drasis-gia-ta-dikaiomata-ton-atomon-me-anapiria) και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσής της.
    Α. ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΡΑΣΗΣ
    Η Ε.Σ.Α.μεΑ. προτείνει: α) την προσθήκη νέου Πυλώνα VII για την παρακολούθηση της εφαρμογής του Εθνικού Σχεδίου Δράσης, στον οποίο περιλαμβάνονται δύο νέοι Στόχοι που αφορούν στο σύστημα παρακολούθησης και αξιολόγησης της εφαρμογής του και στον κοινοβουλευτικό έλεγχο αυτής, καλύπτοντας ένα σημαντικό κενό του αρχικού σχεδίου που τέθηκε σε διαβούλευση, β) την προσθήκη ενός νέου στόχου στον Πυλώνα ΙΙ, στον οποίο περιλαμβάνονται στοχευμένες παρεμβάσεις για τους πολίτες με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις που διαβούν στη νησιωτική Ελλάδα, βιώνοντας διττά προβλήματα ως άτομα με αναπηρία/χρόνιες παθήσεις και ως νησιώτες, καθώς και την προσθήκη ενός νέου Στόχου στον Πυλώνα ΙΙΙ, μέσω του οποίου προτείνεται η εκπόνηση και εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου σχεδίου δράσης (με προϋπολογισμούς, χρονοδιαγράμματα, δείκτες, μηχανισμούς παρακολούθησης κ.λπ.) για την εφαρμογή της καθολικής προσβασιμότητας, βάσει συνεργειών, σε όλους τους τομείς εφαρμογής της, γ) τη μεταφορά του Στόχου «Προσβάσιμος Τουρισμός» από τον Πυλώνα VI στον Πυλώνα IV προκειμένου να συμπεριληφθεί στον ίδιο Πυλώνα με τον Στόχο «Συμμετοχή στην Πολιτιστική ζωή, την ψυχαγωγία, τον ελεύθερο χρόνο και τον αθλητισμό», κατ’ αντιστοιχία του άρθρου 30 της Σύμβασης, δ) τη μεταφορά των δράσεων που αφορούν σε παρεμβάσεις στο φορολογικό σύστημα από τον Στόχο «Ισότητα και μη διάκριση» στον Στόχο «Ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης και κοινωνικής προστασίας», κατ’ αντιστοιχία του άρθρου 28 της Σύμβασης.

    Β. ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ/ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΟΡΙΖΟΝΤΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
    Η Ε.Σ.Α.μεΑ. προτείνει: α) την αναμόρφωση της ορολογίας στη βάση της δικαιωματικής προσέγγισης της αναπηρίας (person-first language) και τη ρητή αναφορά στα άτομα με χρόνιες παθήσεις στο σύνολο του κειμένου του Εθνικού Σχεδίου Δράσης, β) την ανάπτυξη συστήματος συλλογής στατιστικών δεδομένων για την αναπηρία και τη χρόνια πάθηση και τη δημιουργία δεικτών για την παρακολούθηση της εφαρμογής των υλοποιούμενων παρεμβάσεων, γ) την ενίσχυση του ρόλου της Ε.Σ.Α.μεΑ. και των αντιπροσωπευτικών οργανώσεων των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους στην εφαρμογή και παρακολούθηση των παρεμβάσεων που περιλαμβάνονται στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης, όπως τα άρθρα 4 (παρ. 3) και 33 (παρ.3) της Σύμβασης επιβάλλουν, και δ) τη συμπερίληψη του Ινστιτούτου της Ε.Σ.Α.μεΑ. μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων σε όλες τις δράσεις που αφορούν σε έρευνες-μελέτες, επιμορφώσεις-καταρτίσεις κ.λπ.

    Γ. ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ/ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΤΟΜΕΑΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
    ΠΥΛΩΝΑΣ Ι – ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ (προτείνουμε τη συμπλήρωση του τίτλου).
    Στον ΣΤΟΧΟ 1 «Ενεργοποιείται και τίθεται σε λειτουργία το δίκτυο του Συντονιστικού Μηχανισμού του ν. 4488/2017 για την εφαρμογή της Σύβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων µε Αναπηρίες (εφεξής Σύμβαση) σε όλη την Επικράτεια», προτείνουμε επιπλέον των ήδη αναφερόμενων δράσεων για την εξάλειψη αδυναμιών του σχήματος παρακολούθησης της εφαρμογής της Σύμβασης, όπως τον ορισμό του Υπουργού Επικρατείας ως Κεντρικού Σημείου Αναφοράς για την παρακολούθηση της εφαρμογής της Σύμβασης (τροποποιώντας το άρθρο 70 του ν.4488/2017), τη συμπερίληψη επί ίσοις όροις στο Πλαίσιο για την Προαγωγή Εφαρμογής της Σύμβασης του Συνηγόρου του Πολίτη, της Ε.Σ.Α.μεΑ., και επιπλέον αυτών της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) και της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της Ελλάδος (ΟΚΕ) (τροποποιώντας το άρθρο 72 του ν.4488/2017), τον ορισμό πλαισίου τακτικής συνεργασίας ανάμεσα στην Ε.Σ.Α.μεΑ., τον Συνήγορο του Πολίτη, την ΕΕΔΑ και την ΟΚΕ, καθώς και τη συμμετοχή της Ε.Σ.Α.μεΑ. στον Συντονιστικό Μηχανισμό σύμφωνα με όσα ορίζονται στα άρθρα 4 (παρ. 3) και 33 (παρ. 3) της Σύμβασης και τις κατευθύνσεις που περιλαμβάνονται στο Γενικό Σχόλιο 7 της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες. Επιπρόσθετα προτείνουμε δράσεις σχετικές με την υλοποίηση προβλέψεων του ν.4488/2017, όπως την άμεση έκδοση των ΚΥΑ/ΥΑ που προβλέπονται στα άρθρα 61 (παρ. 2), 62 (παρ. 2), 65 (παρ. 1), 66 (παρ. 1 και 2) και 67 (παρ. 2) του ν.4488/2017, τη θέσπιση μέτρων και χρηματοδοτικών μέσων για την προώθηση της ελληνικής νοηματικής γλώσσας ως ισότιμης με την ελληνική και της γραφής braille ως τρόπου γραφής των Ελλήνων Πολιτών, όπως οι παρ. 2 και 3 του άρθρου 65 του ν.4488/2017 ορίζουν, τη συλλογή δεδομένων για τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις από Ανεξάρτητες Αρχές και τέλος την κατάρτιση Περιφερειακών και Τοπικών Σχεδίων Δράσης από τις Περιφέρειες και τους Δήμους της χώρας σε συνεργασία με την Ε.Σ.Α.μεΑ. και τις αντιπροσωπευτικές οργανώσεις των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με χρόνιες παθήσεις.
    Στον ΣΤΟΧΟ 2 «Συστήνεται η Εθνική Αρχή Προσβασιμότητας», προτείνουμε επιπλέον τον σαφή καθορισμό των τομέων δραστηριότητας της Εθνικής Αρχής Προσβασιμότητας (φυσικό, δομημένο και ηλεκτρονικό περιβάλλον – τηλεπικοινωνίες, μεταφορές, αγαθά και υπηρεσίες), τη διεύρυνση των φορέων με τους οποίους αυτή θα συνεργάζεται, τη διασύνδεσή της με κάθε Επιτροπή Προσβασιμότητας και τη διασφάλιση της συμμετοχής ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις στο Δ.Σ. αυτής μέσω της συμμετοχής εκπροσώπων της Ε.Σ.Α.μεΑ.
    Στον ΣΤΟΧΟ 3 «Αναμορφώνεται και κωδικοποιείται η εθνική νομοθεσία για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία», προτείνουμε την αλλαγή του τίτλου και επιπλέον την αναμόρφωση της υφιστάμενης νομοθεσίας στο σύνολό της στη βάση της δικαιωματικής προσέγγισης της αναπηρίας, την αναμόρφωση του θεσμού της δικαστικής συμπαράστασης, σύμφωνα με όσα ορίζει το άρθρο 12 της Σύμβασης (που αποτελεί τη «ραχοκοκαλιά» της και είναι καθοριστικής σημασίας για την εφαρμογή πολλών άλλων δικαιωμάτων που περιλαμβάνονται σε αυτήν), το Γενικό Σχόλιο 1 της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες και η σύσταση (παρ. 18) των Τελικών Παρατηρήσεων της προαναφερθείσας Επιτροπής. Τέλος προτείνουμε τη διασφάλιση της εφαρμογής του άρθρου 68 (παρ. 1 και 2) του ν.4488/2017.

    Στον ΣΤΟΧΟ 4 «Αναβαθμίζουμε τη λειτουργία του Συστήματος Αξιολόγησης και Πιστοποίησης της Αναπηρίας», προτείνουμε την αλλαγή του τίτλου και επιπλέον την κατάργηση της καταβολής του παράβολου των 46 ευρώ από τους αιτούντες πιστοποιητικού αναπηρίας, την κατάργηση της ανάρτησης λίστας με τα ονόματα των αξιολογούμενων έξω από τα γραφεία των Επιτροπών στο πλαίσιο της διασφάλισης της τήρησης της αρχής προστασίας προσωπικών δεδομένων, τη διαρκή επιμόρφωση των ιατρών των υγειονομικών επιτροπών επί του Ενιαίου Πίνακα Προσδιορισμού Ποσοστών Αναπηρίας (ΕΠΠΠΑ) και του Πίνακα με τις Μη Αναστρέψιμες Παθήσεις, την εναρμόνιση των παθήσεων που αναφέρονται στον εισηγητικό φάκελο με τις παθήσεις της γνωμάτευσης των Επιτροπών ΚΕΠΑ, τη διασφάλιση ότι όλες οι Επιτροπές, συμπεριλαμβανομένων και των κατ’ οίκον, αποτελούνται από ιατρούς όλων των ειδικοτήτων που σχετίζονται με τις παθήσεις των προς αξιολόγηση ατόμων με αναπηρία, τη λειτουργία της προβλεπόμενης στην παρ. 2 του άρθρου 6 του ν. 3863/2010 Επιτροπής Αξιολόγησης και Πιστοποίησης για την ένταξη νέων ιατρών στο ειδικό σώμα Αθήνας και Θεσ/κης του ΙΚΑ, την εφαρμογή της προβλεπόμενης στην παρ. 6 του άρθρου 6 του ν.3863/2010 διάταξης που αφορά στην κατάρτιση μητρώου ατόμων με αναπηρία στη Διεύθυνση Αναπηρίας και Ιατρικής της Εργασίας του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, καθώς και τη συγκρότηση ομάδας εργασίας, με συμμετοχή εκπροσώπων της Ε.Σ.Α.μεΑ., για την κατάρτιση αυτού του μητρώου. Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να επισημάνουμε πως η Ε.Σ.Α.μεΑ. αν και συμμετέχει στη διεπιστημονική επιτροπή για την πιθανή μελλοντική αξιοποίηση κριτηρίων λειτουργικότητας, έχει εκφράσει την αντίθεσή της στη συνέχιση ενός ήδη αποτυχημένου εγχειρήματος από το 2004 έως σήμερα, με πιο πρόσφατο το ναυάγιο του πιλοτικού προγράμματος σε Αττική, Θεσσαλονίκη και Πάτρα. Ο εκσυγχρονισμός του συστήματος αξιολόγησης της αναπηρίας οφείλει να είναι συμβατός με τη δικαιωματική προσέγγιση. Αυτό θα απαιτούσε την εκτίμηση των αναγκών και των εμποδίων που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία στο περιβάλλον που διαβιούν. Τα κριτήρια λειτουργικότητας, αφενός ενυπάρχουν σε μεγάλο βαθμό στο υφιστάμενο πλαίσιο αξιολόγησης της αναπηρίας, αφετέρου περιορίζουν το ζήτημα της αναπηρίας στο επίπεδο της σωματικής βλάβης, και ως εκ τούτου δεν προωθούν τη μετάβαση από το ιατρικό μοντέλο στη δικαιωματική προσέγγιση της αναπηρίας.
    Στον ΣΤΟΧΟ 6 «Παρέχουμε περισσότερες προσβάσιμες υπηρεσίες στα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ)», ζητούμε η πλατφόρµα «myKEPlive» να καταστεί προσβάσιμη σε άτομα με αισθητηριακές αναπηρίες, όπως ο ν.4727/2020, με τον οποίο ενσωματώθηκε εκ νέου η Οδηγία (ΕΕ) 2016/2102 στην εθνική μας νομοθεσία, επιβάλλει.
    Στον ΣΤΟΧΟ 7 «Συλλέγουμε και αξιοποιούμε δεδομένα στη χάραξη δημόσιας πολιτικής για την αναπηρία και τις χρόνιες παθήσεις», προτείνουμε επιπλέον την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου συστήματος συλλογής και επεξεργασίας δεδομένων, σύμφωνα με όσα ορίζει η Σύμβαση και η σύσταση (παρ. 47) των Τελικών Παρατηρήσεων της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, εξειδικεύοντας ενέργειες για τον συντονισμό, την παρακολούθηση και την ενεργοποίηση αυτού. Τέλος προτείνουμε τη σύσταση εξειδικευμένου τμήματος επιτελικού χαρακτήρα στην Ελληνική Στατιστική Αρχή ως Επιμέρους Σημείου Αναφοράς.
    ΠΥΛΩΝΑΣ ΙΙ – ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ
    Στον ΣΤΟΧΟ 8 «Ισότητα και Μη-Διάκριση», προτείνουμε επιπλέον την άμεση επέκταση του εύρους προστασίας της αρχής της ίσης μεταχείρισης λόγω αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης σε όλους τους τομείς ζωής με στόχο την άρση των άμεσων, έμμεσων, πολλαπλών, δια-τομεακών και λόγω σχέσης διακρίσεων, σύμφωνα με τη σύσταση (παρ. 8γ) των Τελικών Παρατηρήσεων της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες και το άρθρο 74 του ν.4488/2017 με αντικατάσταση του Προεδρικού Διατάγματος με διάταξη νόμου. Επιπρόσθετα προτείνουμε την ένταξη ειδικής ενότητας στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης του ΕΣΡΜ για την αποφυγή εγκλημάτων ρατσιστικής βίας που η πηγή προέλευσής τους οφείλεται στην αναπηρία ή στη χρόνια πάθηση του ατόμου καθώς και την κατοχύρωση του προσδιορισμού και της παροχής εύλογων προσαρμογών, σύμφωνα με όσα ορίζει το άρθρο 5 της Σύμβασης και η σύσταση (παρ. 8) της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες.
    Στον ΣΤΟΧΟ 9 «Γυναίκες με αναπηρία και χρόνια πάθηση», προτείνουμε επιπλέον οι παρεμβάσεις που περιλαμβάνονται στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης να συμπεριλάβουν και τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν διατομεακές διακρίσεις καθώς και διακρίσεις λόγω σχέσης (μητέρες, σύζυγοι, σύντροφοι, κόρες, αδελφές ατόμων με αναπηρία και χρόνια πάθηση).
    Στον ΣΤΟΧΟ 10 «Παιδιά με αναπηρία και στήριξη της οικογένειας», προτείνουμε επιπλέον τη διαμόρφωση πολιτικών που δίνουν έμφαση στο παιδί με αναπηρία και χρόνια πάθηση, οι οποίες διασφαλίζουν τον σεβασμό της αξιοπρέπειάς του και της αυτονομίας του, τη στενή συνεργασία με την ΚΕΔΕ για την ανάπτυξη ΚΔΑΠ-ΜΕΑ σε κάθε Δήμο της χώρας, τη συγχρηματοδότηση της λειτουργίας των ΚΔΗΦ μέχρι τη λήξη του νέου ΕΣΠΑ 2021-2027, τη βελτίωση της προσβασιμότητας των κτηριακών υποδομών των δημοτικών βρεφικών, παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών και την κάλυψη του λειτουργικού κόστους για την πρόσληψη στις δομές αυτές εξειδικευμένου προσωπικού.
    Στον ΣΤΟΧΟ 11 «Διαβίωση στην κοινότητα – θέσπιση ανεξάρτητης διαβίωσης», προτείνουμε την αλλαγή του τίτλου και επιπλέον τον μετασχηματισμό και εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων Κέντρων Κοινωνικής Πρόνοιας και των δομών που υπάγονται σε αυτά, μέσω της δημιουργίας νέων εξωστρεφών οργανισμών υπαγόμενων στις Περιφέρειες της χώρας, με στόχο την ανάπτυξη, οργάνωση και λειτουργία δομών διαβίωσης στην κοινότητα, τη διαμόρφωση, σε συνεργασία με την Ε.Σ.Α.μεΑ., θεσμικού πλαισίου για τη δημιουργία και λειτουργία Κέντρων Ανεξάρτητης Διαβίωσης, την εκπόνηση και εφαρμογή πιλοτικού προγράμματος για την εκπαίδευση εκπαιδευτών κινητικότητας, προσανατολισμού και δεξιοτήτων καθημερινής διαβίωσης για άτομα με οπτική αναπηρία και την επιδότηση παρεμβάσεων τόσο για τη βελτίωση της προσβασιμότητας των κατοικιών ατόμων με αναπηρία (Πρόγραμμα «Διαβιώ κατ’ οίκον») στο πλαίσιο εφαρμογής του ΕΣΠΑ 2021-2027 όσο και για τη βελτίωση της προσβασιμότητας των γειτονιών, καθώς και την εξέταση της διεύρυνσης των ωφελούμενων του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» προκειμένου να συμπεριληφθούν σε αυτούς και τα άτομα με σοβαρές αναπηρίες ή/και χρόνιες παθήσεις. Τέλος προτείνουμε την παρακολούθηση και αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των μέτρων αποϊδρυματοποίησης μέσω της συλλογής και της διαρκούς επικαιροποίησης στοιχείων σχετικά με τον αριθμό των παιδιών και ατόμων με αναπηρία που εξακολουθούν να διαβιούν σε ιδρύματα κλειστής περίθαλψης, όπως άλλωστε η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες επισημαίνει στις Τελικές Παρατηρήσεις της (παρ. 28).
    Στον ΣΤΟΧΟ 12 «Εκπαίδευση και Κατάρτιση για όλους», προτείνουμε επιπλέον την ενίσχυση των υποστηρικτικών δομών και υπηρεσιών της εκπαίδευσης, την υποστήριξη των εκπαιδευτικών, την εφαρμογή της καθολικής προσβασιμότητας (υποδομές, υπηρεσίες, διαδικασίες, εκπαιδευτικό υλικό και εξοπλισμοί) και την παροχή εύλογων προσαρμογών, τη λήψη μέτρων για τη διασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις στη τριτοβάθμια, την επαγγελματική και τη διά βίου εκπαίδευση και κατάρτιση. Στόχος των προτεινόμενων παρεμβάσεών μας είναι η περαιτέρω ενσωμάτωση των γενικών κατευθύνσεων της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες για την ορθή εφαρμογή του άρθρου 24 της Σύμβασης, όπως αυτές έχουν διατυπωθεί στο Γενικό Σχόλιο 4, καθώς και των επισημάνσεων και συστάσεων (παρ. 34 και 35) που περιλαμβάνονται στις Τελικές Παρατηρήσεις της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή μετάβαση από τη διαχωρισμένη/ειδική στη συμπεριληπτική εκπαίδευση (Ένα σχολείο για όλους).
    Στον ΣΤΟΧΟ 13 «Ποιοτική Δημόσια Υγεία για όλους», προτείνουμε επιπλέον τη συμπερίληψη της διάστασης της αναπηρίας και της χρόνιας πάθησης σε όλες τις πολιτικές για την υγεία, τη σύσταση Δ/νσης Χρονίων Παθήσεων και Δ/νσης Αποκατάστασης στο Υπουργείο Υγείας, την αναβάθμιση της λειτουργίας των Κέντρων και Μονάδων παρακολούθησης χρονίως πασχόντων, τη θεσμική κατοχύρωση παροχής ολοκληρωμένων υπηρεσιών υγείας στην κατ’ οίκον φροντίδα και νοσηλεία καθώς και την τροποποίηση και συμπλήρωση του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας (ΕΚΠΥ) για να αντιμετωπισθούν οι πιεστικές ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις και να καλυφθεί πλήρως το κόστος αγοράς τεχνικών βοηθημάτων και προσαρμογών. Επιπρόσθετα προτείνουμε τη θεσμοθέτηση της συμμετοχής της Ε.Σ.Α.μεΑ και των οργανώσεων μελών της σε όλους τους φορείς σχεδιασμού και εφαρμογής πολιτικών για την υγεία, την κατάρτιση εθνικής στρατηγικής για την ανάπτυξη της εθελοντικής αιμοδοσίας και της δωρεάς οργάνων, την αναμόρφωση του συστήματος μεταμοσχεύσεων, τη βελτίωση της προσβασιμότητας των υποδομών, υπηρεσιών και εξοπλισμών των δημόσιων νοσοκομείων, των δομών υγείας καθώς και τη διάθεση προσβάσιμων wc και κρεββατιών σε κάθε κλινική νοσοκομείου και δημόσιου ή ιδιωτικού ιατρικού ή διαγνωστικού κέντρου. Τέλος προτείνουμε την ενίσχυση των δομών και υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας και την εκπόνηση, σε συνεργασία με την Ε.Σ.Α.μεΑ. και το Ινστιτούτο της Σχεδίου Δράσης, ολοκληρωμένης στρατηγικής για την προστασία των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους από την πανδημία του COVID 19.
    Στον ΣΤΟΧΟ 14 «Εργασία και Απασχόληση για Όλους», προτείνουμε επιπλέον την εκπόνηση εθνικής στρατηγικής για την προώθηση της απασχόλησης των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις (με ιδιαίτερη έμφαση στις γυναίκες με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις και στις μητέρες ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις) στην ανοιχτή αγορά εργασίας, σύμφωνα με όσα ορίζει το άρθρο 27 της Σύμβασης και συστήνει (παρ. 39) στις Τελικές Παρατηρήσεις της η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, την αναμόρφωση του ν. 2643/1998 προσαρμόζοντάς τον στις σύγχρονες ανάγκες του ιδιωτικού τομέα και εναρμονίζοντάς τον με τον ν.4440/2016, όπως ισχύει κάθε φορά για τις προσλήψεις στον δημόσιο τομέα, την κατάργηση του χαρακτηρισμού «ανίκανος προς κάθε βιοποριστική εργασία» που αναφέρεται στα πιστοποιητικά αναπηρίας των ΚΕΠΑ (ο οποίος εκτός του ότι εμπεριέχει καταφανή ρατσιστικά χαρακτηριστικά λειτουργεί και ως ανυπέρβλητο εμπόδιο για την ένταξη των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις στην εργασία), την παροχή της δυνατότητας σε οργανώσεις ατόμων με αναπηρία, ατόμων με χρόνιες παθήσεις και γονέων και κηδεμόνων αυτών, καθώς και σε άλλους μη κερδοσκοπικούς φορείς, να προσλαμβάνουν άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις μέσω εθνικών ή συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων απασχόλησης, την ανάπτυξη εκπαιδευτικών δράσεων από το Ινστιτούτου της Ε.Σ.Α.μεΑ. και τα Ινστιτούτα των κοινωνικών εταίρων που θα απευθύνονται στα στελέχη του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, την ένταξη μεταβλητής για την αναπηρία/χρόνια πάθηση στην Έρευνα Εργατικού Δυναμικού που διεξάγει η Ελληνική Στατιστική Αρχή, την αναμόρφωση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου για την υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους εργασίας προκειμένου να συμπεριληφθεί σε αυτό η διάσταση της αναπηρίας καθώς και οι εύλογες προσαρμογές. Τέλος προτείνουμε την κατάργηση της δράσης που αφορά στη διοργάνωση εργαστηρίων για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων των δημοσίων υπαλλήλων με αναπηρία διότι εδράζεται στην παραδοχή ότι οι υπάλληλοι αυτοί έχουν μειωμένα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα λόγω της αναπηρίας ή χρόνιας πάθησής τους, αναπαράγοντας έτσι αρνητικά στερεότυπα και προκαταλήψεις σε βάρος τους. Επισημαίνουμε ότι σύμφωνα με τη δικαιωματική οπτική η ανάπτυξη των δεξιοτήτων των δημοσίων υπαλλήλων με αναπηρία πρέπει να λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο των παρεμβάσεων που υλοποιούνται για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων του συνόλου του δημοσίων υπαλλήλων.
    Στον ΣΤΟΧΟ 15 «Ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης & κοινωνικής προστασίας», προτείνουμε επιπλέον: α) Την αναγνώριση του γεγονότος ότι η αναπηρία και χρόνια πάθηση συνεπάγεται δημιουργία πρόσθετου κόστους διαβίωσης στα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις και στις οικογένειές τους, ιδιαίτερα όταν αυτά διαβιούν και ασκούν όλες τις δραστηριότητές τους σε περιβάλλοντα που δεν είναι προσβάσιμα και φιλικά σε αυτά και τη δέσμευση για τη διαμόρφωση ενός πλαισίου μέτρων που θα διασφαλίζει ένα επαρκές επίπεδο διαβίωσης, όπως το Σύνταγμα της χώρας ορίζει στο άρθρο 25, άρθρο 21, παρ.6 και το άρθρο 28 της Σύμβασης, β) Τον σχεδιασμό και την εφαρμογή ενός δίκαιου ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος μέσω: της αναμόρφωσης του ν.4387/2016 με τον οποίο έχουν καταργηθεί σημαντικά δικαιώματα και παροχές, της επαναφοράς ευνοϊκών ρυθμίσεων που αφορούν στη συνταξιοδότηση των γονέων/ συζύγων/ αδελφών που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία, της αποκατάστασης των αδικιών που έχουν υποστεί οι συνταξιούχοι αναπηρίας και γήρατος του ιδιωτικού τομέα προκειμένου να υπάρξει εναρμόνιση με τα ισχύοντα στον δημόσιο τομέα, της επαναφοράς ρύθμισης προκειμένου παιδιά με αναπηρία ορφανά και από τους δύο γονείς να δικαιούνται το σύνολο του ποσού της σύνταξης που λάμβανε ο θανών γονέας, της επικαιροποίησης και της νομοθέτησης του Πορίσματος της Επιτροπής του Υπουργείου Εργασίας για την ενιαιοποίηση των συντάξεων αναπηρίας κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 11 του ν.4387/2016, προκειμένου να τεθούν σε ισχύ ενιαίοι κανόνες συνταξιοδότησης και απονομής ασφαλιστικών παροχών λόγω αναπηρίας, και της παροχής μέσω του ΟΠΕΚΑ τεχνικών βοηθημάτων σε ανασφάλιστους με αναπηρία ή χρόνιες παθήσεις. Επιπρόσθετα προτείνουμε τη λήψη μέτρων για την προστασία των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων και του πολιτικού προσωπικού που είναι οι ίδιοι ή έχουν στην οικογένειά τους άτομο με αναπηρία ή χρόνια πάθηση, με στόχο την ευθυγράμμιση με τα ισχύοντα για άλλους πολίτες με αναπηρία, όπως το δικαίωμά τους στη συνταξιοδότηση μετά από 25 χρόνια ασφάλισης όταν είναι γονείς/σύζυγοι/αδέλφια παιδιών με αναπηρία και την εφαρμογή υφιστάμενων ευνοϊκών ρυθμίσεων που αφορούν στις μεταθέσεις των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων ειδικής κατάστασης κ.α. και γ) Τον σχεδιασμό και την εφαρμογή ενός φορολογικού συστήματος -σύμφωνο προς τη σύσταση (παρ. 41) των Τελικών Παρατηρήσεων της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες- που θα συμβάλει στην προστασία, εισοδηματική ενίσχυση και διασφάλιση αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου για τα άτομα με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και τις οικογένειές τους, λαμβάνοντας υπόψη το πρόσθετο κόστος που απαιτείται για την κάλυψη των αναγκών αναπηρίας, μέσω της εφαρμογής συγκεκριμένων μέτρων, όπως είναι η διατήρηση των φοροαπαλλαγών που είναι σε ισχύ, η απαλλαγή όλων των ατόμων με αναπηρία από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης, τον ΕΝΦΙΑ για την πρώτη κατοικία ανεξαρτήτως εισοδήματος και τα τεκμήρια του εισοδήματος. Θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι όσον αφορά την ανάπτυξη σχεδίου δράσης για την επισκόπηση της κοινωνικής και δημοσιονομικής αποτελεσματικότητας των προνοιακών παροχών προς τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, στο πλαίσιο επισκόπησης δαπανών, η Ε.Σ.Α.μεΑ. και σύσσωμο το αναπηρικό κίνημα είναι ενάντια σε οποιαδήποτε μείωση ή περικοπή επιδομάτων καθώς αυτή θα οδηγούσε στην εξαθλίωσή τους.
    Προσθέτουμε νέο ΣΤΟΧΟ (16) με τίτλο «Νησιωτικότητα και άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις» και προτείνουμε τη μελέτη και εφαρμογή ολοκληρωμένης παρέμβασης για τη στήριξη των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους που διαβιούν στη νησιωτική χώρα στη βάση σειράς στοχευμένων μέτρων. Σημειώνεται ότι λόγω της προσθήκης αυτού του ΣΤΟΧΟΥ η αρίθμηση στους επόμενους τροποποιείται όπως παρακάτω.
    Στον ΣΤΟΧΟ 16 (νέα αρίθμηση 17) «Ισότιμη πρόσβαση στη δικαιοσύνη», προτείνουμε επιπλέον τη βελτίωση της πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία στις νομικές υπηρεσίες και τη νομική βοήθεια, σύμφωνα με σχετική σύσταση (παρ. 20) των τελικών Παρατηρήσεων της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, την εναρμόνιση των Κωδίκων με τη δικαιωματική προσέγγιση της αναπηρίας, την επιμόρφωση δικαστικών, εισαγγελικών λειτουργών και δικαστικών υπαλλήλων σε ζητήματα ορολογίας, εύλογων προσαρμογών, καθώς και στην απόδοση δικαίου με βάση τη Σύμβαση, τη συνεργασία της Ε.Σ.Α.μεΑ. και του Ινστιτούτου αυτής με την Εθνική Σχολή Δικαστών με στόχο τη συμπερίληψη εκπαιδευτικών ενοτήτων στα προγράμματα σπουδών και στα εκπαιδευτικά σεμινάρια που αυτή υλοποιεί, όπως άλλωστε προβλέπεται στο άρθρο 66 (παρ. 2) του ν. 4488/2017 καθώς και τη συνεργασία της Ε.Σ.Α.μεΑ. και του Ινστιτούτου της με την ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας για την εκπαίδευση και επιμόρφωση των δικηγόρων στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία.

    Στον ΣΤΟΧΟ 17 (νέα αρίθμηση 18) «Προστασία και Ασφάλεια σε καταστάσεις κινδύνου και εκτάκτου ανάγκης», προτείνουμε επιπλέον δράσεις για τη βελτίωση της προσβασιμότητας των συστημάτων ενημέρωσης πολιτών με αναπηρία και αναδεικνύουμε την ανάγκη αφενός ανάπτυξης προτύπων και πρακτικών διαχείρισης που θα περιλαμβάνουν τις ανάγκες αυτών, αφετέρου κατάρτισης και υποστήριξής τους ώστε να συντάξουν «Ατομικό Σχέδιο Εκκένωσης Έκτακτης Ανάγκης» προσαρμοσμένο στις ανάγκες κάθε ατόμου με αναπηρία ή/και με χρόνιες παθήσεις.
    Στον ΣΤΟΧΟ 18 (νέα αρίθμηση 19) «Ελευθερία, Ασφάλεια και Προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας», προτείνουμε επιπλέον τη λήψη ειδικών μέτρων για την αποτροπή, την πιστοποίηση, την αποκατάσταση και τη γνωστοποίηση στις αρμόδιες αρχές των βασανιστηρίων, στα καταστήματα κράτησης, στα ιδρύματα, στις ψυχιατρικές εγκαταστάσεις και σε οποιουδήποτε άλλου τύπου εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων των εγκαταστάσεων υποδοχής και κράτησης για πρόσφυγες, αιτούντες άσυλο, και άτομα σε καταστάσεις που προσομοιάζουν μ’ αυτή του πρόσφυγα.
    Στον ΣΤΟΧΟ 19 (νέα αρίθμηση 20) «Προστασία Πολιτών Τρίτων Χωρών και Ασυνόδευτων Ανηλίκων (Πρόσφυγες, αιτούντες άσυλο, άτομα σε καταστάσεις που προσομοιάζουν με αυτή του πρόσφυγα», προτείνουμε τη συμπλήρωση του τίτλου και επιπλέον τη λήψη μέτρων για τη διασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους στις εγκαταστάσεις υποδοχής και φιλοξενίας και για την ανεμπόδιστη πρόσβασή τους στις εγκαταστάσεις υποδοχής, ταυτοποίησης, διαμονής καθώς και στις εγκαταστάσεις των παρεχόμενων υπηρεσιών τους (ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, υγειονομικής περίθαλψης, ψυχικής υγείας κ.α.), τη λήψη μέτρων για τη υποστήριξη των γυναικών και παιδιών με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις κατά την υποδοχή και φιλοξενία τους και τη δημιουργία εξατομικευμένων εργαλείων για την εκτίμηση της ευαλωτότητας προκειμένου να καταγράφεται διακριτά η ορατή ή μη ορατή αναπηρία ή/και χρόνια πάθηση, την κατάρτιση του προσωπικού των Κλιμάκιων Ιατρικού Ελέγχου και Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης των Κέντρων Υποδοχής και Ταυτοποίησης και των Κινητών Μονάδων Υποδοχής και Ταυτοποίησης στον εντοπισμό και την ταυτοποίηση των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, τη διασφάλιση της τήρησης των διαδικασιών ασύλου «fast track» για τους αιτούντες με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και τις οικογένειές τους και την παροχή προσωρινής στέγης σε προσβάσιμες δομές, τη λήψη στοχευμένων μέτρων για την προστασία της σωματικής και ψυχικής ακεραιότητας των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους, κατά τη διάρκεια υγειονομικής κρίσης ή άλλων καταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Τέλος προτείνουμε την εφαρμογή πολιτικών που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική και οικονομική ένταξη και την κοινωνική συμπερίληψη, την ένταξη των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις σε προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης, συνεχιζόμενης κατάρτισης και δια βίου μάθησης, την απρόσκοπτη φοίτηση των παιδιών με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις στη γενική εκπαίδευση προωθώντας τη συμπεριληπτική εκπαίδευση καθώς και τη φοίτηση των παιδιών στην ειδική εκπαίδευση υπό προϋποθέσεις.
    ΠΥΛΩΝΑΣ ΙΙΙ: ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ
    Προσθέτουμε νέο ΣΤΟΧΟ (21) με τίτλο «Στρατηγική για την προσβασιμότητα», μέσω του οποίου προτείνεται η σύνταξη και εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου εθνικού σχεδίου δράσης και μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής για την καθολική προσβασιμότητα (υποδομών, υπηρεσιών, αγαθών), με επαρκείς πιστώσεις προϋπολογισμού, συγκεκριμένες προθεσμίες, και έναν αποτελεσματικό μηχανισμό παρακολούθησης, σε στενή διαβούλευση και με την ενεργό συμμετοχή της ΕΣΑμεΑ ώστε επιτέλους να αντιμετωπισθεί η προσβασιμότητα ολιστικά και στη βάση συνεργειών μεταξύ των διαφόρων τομέων.
    Στον ΣΤΟΧΟ 20 (νέα αρίθμηση 22) «Προσβασιμότητα στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον», προτείνουμε επιπλέον την κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την προσβασιμότητα, τη συγκέντρωση καλών πρακτικών και την ανάρτησή τους στον διαδικτυακό τόπο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με στόχο αυτός να καταστεί κομβικό σημείο ενημέρωσης. Απαραίτητο προς τούτο η διασφάλιση της προσβασιμότητάς του στα άτομα με αναπηρία. Παράλληλα προτείνουμε την εισαγωγή στην εκπαίδευση μηχανικών και τεχνικών όλων των ειδικοτήτων και επιπέδων του Καθολικού Σχεδιασμού ως εκπαιδευτικής ενότητας και την κατάρτιση στα προβλήματα προσβασιμότητας που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία.

    Στον ΣΤΟΧΟ 21 (νέα αρίθμηση 23) «Προσβασιμότητα στις μεταφορές και κινητικότητα του ατόμου», προτείνουμε επιπλέον τον σχεδιασμό και υλοποίηση συνεχών δικτύων προσβάσιμων οδεύσεων σε επίπεδο Δήμου και την ανάπτυξη σειράς δράσεων για τη βελτίωση της προσβασιμότητας των ΚΤΕΛ και ΤΑΧΙ σε όλη τη χώρα, παράλληλα με βελτιώσεις και συμπληρώσεις των ήδη προτεινόμενων δράσεων.

    Στον ΣΤΟΧΟ 22 (νέα αρίθμηση 24) «Προσβασιμότητα σε αγαθά και υπηρεσίες», προτείνουμε επιπλέον την άμεση ενσωμάτωση της Οδηγίας 882/2019 στο εθνικό θεσμικό πλαίσιο με ταυτόχρονη επέκταση το πεδίου εφαρμογής της ώστε να περιλαμβάνει τουλάχιστον το δομημένο περιβάλλον και τις μεταφορές επιβατών, τομείς τους οποίους καλύπτει ήδη η ισχύουσα εθνική νομοθεσία και ως εκ τούτου δεν υπάρχει κανένας λόγος να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της. Ταυτόχρονα προτείνουμε την ανάπτυξη δράσεων ενημέρωσης των εμπλεκόμενων εταίρων σχετικά με τις υποχρεώσεις εφαρμογής της Οδηγίας στους διάφορους τομείς, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο της Ε.Σ.Α.μεΑ.

    Στον ΣΤΟΧΟ 23 (νέα αρίθμηση 25) «Ψηφιακή Προσβασιμότητα», προτείνουμε επιπλέον την άμεση εφαρμογή των διατάξεων του ν.4727/2020 για την προσβασιμότητα των ιστότοπων και των εφαρμογών για φορητές συσκευές των οργανισμών του δημόσιου τομέα, συμπεριλαμβανομένων των Περιφερειών και Δήμων, τη διασφάλιση της ανεμπόδιστης πρόσβασης των πολιτών και εργαζόμενων με αναπηρία στις κτιριακές εγκαταστάσεις και ηλεκτρονικές εφαρμογές/υπηρεσίες του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης και των εποπτευόμενων από αυτό φορέων, την ένταξη της διάστασης της ηλεκτρονικής προσβασιμότητας στα άτομα με αναπηρία σε όλους τους διαγωνισμούς έργων και προμηθειών των εποπτευόμενων από το Υπουργείο φορέων, αξιοποιώντας τις δυνατότητες που παρέχει η Οδηγία 2014/24/ΕΕ σχετικά με τις δημόσιες προμήθειες και την κατάργηση της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ.
    Στον ΣΤΟΧΟ 24 (νέα αρίθμηση 26) «Επικοινωνία, ενημέρωση, πρόσβαση στην πληροφόρηση», προτείνουμε επιπλέον τη λήψη μέτρων προκειμένου να διασφαλιστεί ότι κάθε τηλεοπτικός σταθμός εθνικής εμβέλειας διαθέτει διερμηνεία στη νοηματική και ζωντανούς υπότιτλους (teletext) στο κεντρικό δελτίο του, τη λήψη μέτρων για τη βελτίωση της προσβασιμότητας των κτιριακών εγκαταστάσεων της ΕΡΤ Α.Ε. και την παροχή εύλογων προσαρμογών στα άτομα με αναπηρία που εργάζονται σε αυτήν.

    ΠΥΛΩΝΑΣ IV-ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΚΦΑΝΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
    Στον ΣΤΟΧΟ 25 (νέα αρίθμηση 27) «Συμμετοχή στην πολιτιστική ζωή, την ψυχαγωγία, τον ελεύθερο χρόνο και τον αθλητισμό», προτείνουμε επιπλέον την προβολή των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία μέσα από τους χώρους πολιτισμού (π.χ. μουσεία) και την ενσωμάτωση της διασφάλισης της προσβασιμότητας σε αθλητές και θεατές με αναπηρία στις συντηρήσεις, ανακαινίσεις και βελτιώσεις αθλητικών εγκαταστάσεων των Δήμων.

    Στον ΣΤΟΧΟ 30 (νέα αρίθμηση 28 λόγω της μεταφοράς του από τον Πυλώνα VI στον Πυλώνα IV) «Προσβάσιμος τουρισμός», προτείνουμε τη θέσπιση διατάξεων που προωθούν τον προσβάσιμο τουρισμό ως βάση σχεδιασμού όλων των ειδών γενικού και θεματικού τουρισμού.

    Στον ΣΤΟΧΟ 26 (νέα αρίθμηση 29) «Συμμετοχή στον πολιτικό και δημόσιο βίο», προτείνουμε τη λήψη μέτρων προκειμένου να διασφαλιστεί η συμμετοχή των πολιτών με αναπηρία στην εκλογική διαδικασία και η αυτόνομη συμμετοχή τους στην πολιτική και δημόσια ζωή και στη λήψη αποφάσεων.

    ΠΥΛΩΝΑΣ V- ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ – ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ & ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (προτείνουμε τη συμπλήρωση του τίτλου).

    Στον ΣΤΟΧΟ 28 (νέα αρίθμηση 31) «Επιμόρφωση και κατάρτιση των στελεχών της δημόσιας διοίκησης», προτείνουμε την τροποποίηση/συμπλήρωση του τίτλου και επιπλέον τη στενή συνεργασία του ΕΚΔΔΑ με τον Ινστιτούτο της Ε.Σ.Α.μεΑ. για τη συμπερίληψη στα προγράμματα σπουδών και στα εκπαιδευτικά σεμινάρια του ΕΚΔΔΑ εκπαιδευτικών ενοτήτων για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, όπως προβλέπεται στο άρθρο 66 (παρ. 2) του ν. 4488/2017, την κατάρτιση και επιμόρφωση του προσωπικού του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, των εποπτευόμενων φορέων του και των στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης εν γένει πάνω στην προσβασιμότητα των ισοτόπων και εφαρμογών για φορητές συσκευές, σύμφωνα με τη σύσταση (παρ. 14β) των Τελικών Παρατηρήσεων της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, την υλοποίηση προγραμμάτων για την επιμόρφωση των στελεχών των ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού σε θέματα παρακολούθησης και εφαρμογής της Σύμβασης σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο και την επιμόρφωση του προσωπικού του Κέντρων Επιχειρήσεων Πολιτικής Προστασίας και Πολιτικής Άμυνας στις διαφοροποιημένες ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις.

    ΠΥΛΩΝΑΣ VΙ-ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ & ΑΝΑΠΤΥΞΗ
    Στον ΣΤΟΧΟ 29 (νέα αρίθμηση 32) «Συνεργασία για τα άτομα με αναπηρία, με τα άτομα με αναπηρία», προτείνουμε επιπλέον τη διασφάλιση της οικονομικής ανεξαρτησίας των οργανώσεων-μελών του αναπηρικού κινήματος μέσω της θέσπισης μέτρου αυτοχρηματοδότησής τους, όπως ισχύει για άλλες ομάδες του πληθυσμού (π.χ. συνταξιούχους) σύμφωνα με τη σύσταση (παρ. 49) των Τελικών Παρατηρήσεων της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες και σύμφωνα με τις αποφάσεις των Συνεδρίων της Ε.Σ.Α.μεΑ., την εκπόνηση και εφαρμογή τομεακών και περιφερειακών σχεδίων δράσης για την εφαρμογή της Σύμβασης, την ένταξη δεικτών για την αναπηρία στο Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης, το ΕΣΠΑ και κάθε άλλο αναπτυξιακό πρόγραμμα, την ανάπτυξη και άμεση ενεργοποίηση μηχανισμού παρακολούθησης της ενσωμάτωσης της διάστασης της αναπηρίας και της προσβασιµότητας στο ΕΣΠΑ και τα Επιχειρησιακά Προγράμματα 2021-2027 υπό το συντονισμό της ΕΥΣΣΑ (επανασύσταση/επανασυγκρότηση Ομάδας Εργασίας που λειτουργεί από το 2007).

    Προτείνουμε την προσθήκη του «ΠΥΛΩΝΑ VII: ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ» και δύο νέων ΣΤΟΧΩΝ ως ακολούθως:

    ΣΤΟΧΟΣ 33 «Σύστημα Παρακολούθησης και Αξιολόγησης της εφαρμογής του Σχεδίου Δράσης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία», με τον οποίο προτείνουμε την ανάπτυξη συστήματος παρακολούθησης και αξιολόγησης της εφαρμογής του Σχεδίου Δράσης από Επιτροπή υπό τον Υπουργό Επικρατείας με συμμετοχή και εκπροσώπων της Ε.Σ.Α.μεΑ., την ανάπτυξη συστήματος δεικτών και τη σύνταξη ετήσιας έκθεσης ενημέρωσης του υπουργικού Συμβουλίου.

    ΣΤΟΧΟΣ 34 «Κοινοβουλευτικός έλεγχος της εφαρμογής του Σχεδίου Δράσης», με τον οποίο προτείνουμε τον κοινοβουλευτικό έλεγχο της εφαρμογής του Σχεδίου Δράσης, με καθιέρωση ανά εξάμηνο σχετική συζήτησης στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της Βουλής των Ελλήνων.

    ΛΙΣΤΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ Ε.Σ.Α.μεΑ. ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ-ΜΕΛΗ ΤΗΣ
    Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες ΠΟΣΓΚΑΜΕΑ
    Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών
    Πανελλήνια Ομοσπονδία Νεφροπαθών
    Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη
    Εθνική Ομοσπονδία Κινητικά Αναπήρων
    Ελληνική Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας
    Ελληνική Ομοσπονδία Συλλόγων – Σπανίων Νοσημάτων – Παθήσεων
    Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδος
    Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Οικογενειών για την Ψυχική Υγεία
    Πανελλήνιος Σύνδεσμος Πασχόντων από Συγγενείς Καρδιοπάθειες
    Πανελλήνια Ομοσπονδία Ατόμων με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας
    Σύλλογος Προστασίας Ελλήνων Αιμορροφιλικών
    Σωματείο Ενάντια στη Προκατάληψη για τις Ψυχικές Διαταραχές» Η Αναγέννηση»
    Σωματείο Ηπατομεταμοσχευμένων Ελλάδος «HΠΑΡΧΩ»
    Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδος «ΘΕΤΙΚΗ ΦΩΝΗ»
    Πανελλήνιος Σύλλογος Μεταμοσχευμένων Καρδιάς – Πνεύμονα «ΣυνεχιΖΩ»
    Περιφερειακή Ομοσπονδία ΑμεΑ Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης
    Περιφερειακή Ομοσπονδία ΑμεΑ Βορείου Αιγαίου
    Περιφερειακή Ομοσπονδία ΑμεΑ Δυτικής Ελλάδας και Νοτίων Ιονίων Νήσων
    Περιφερειακή Ομοσπονδία ΑμεΑ Δυτικής Μακεδονίας
    Περιφερειακή Ομοσπονδία ΑμεΑ Ηπείρου και Βορείων Ιονίων Νήσων
    Περιφερειακή Ομοσπονδία ΑμεΑ Θεσσαλίας
    Περιφερειακή Ομοσπονδία ΑμεΑ Κεντρικής Μακεδονίας
    Περιφερειακή Ομοσπονδία ΑμεΑ Κρήτης
    Περιφερειακή Ομοσπονδία ΑμεΑ Νοτίου Αιγαίου
    Περιφερειακή Ομοσπονδία ΑμεΑ Πελοποννήσου
    Περιφερειακή Ομοσπονδία ΑμεΑ Στερεάς Ελλάδας

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 15:36 | ΚΕΧΑΓΙΑ ΓΕΩΡΓΙΑ

    Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (;)

    Στον πρόλογο του Σχεδίου κρίνεται σκόπιμο να στηλιτευτούν για να αποτραπούν «οι βασικές συστημικές παθογένειες» στη χώρα μας όπως αυτές αναγνωρίζονται από: Αρμόδιες Επιτροπές, Φορείς και Οργανώσεις. Επισημαίνεται η ανάγκη δημιουργίας μίας συγκροτημένης φιλοσοφίας για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, μίας κοινωνικής πολιτικής-στρατηγικής με σκοπό την εφαρμογή της Σύμβασης, την αποφυγή του ιατρικού μοντέλου θεώρησης της αναπηρίας και της χρήσης υποτιμητικής γλώσσας εις βάρος των αναπήρων καθώς και την απαγόρευση των διακρίσεων. Εντούτοις, μόνο σαν ευχολόγια μπορούν να ληφθούν τα υψηλά ιδεώδη της ισότητας, της ισονομίας και της ανθρώπινης αξίας στη χώρας μας. Γεγονός που αποδεικνύεται και στην ανάπτυξη των κεντρικών Πυλώνων με τους επιμέρους Στόχους. Επί παραδείγματι:

    Πυλώνας I. Στόχος 7. Παράγραφος 1. Εισαγωγή «λειτουργικών κριτηρίων» στην αξιολόγηση της αναπηρίας … στη βάση ενός περισσότερο κοινωνικού μοντέλου αξιολόγησης της αναπηρίας. Τα λειτουργικά κριτήρια εδράζονται σε ιατρικά δεδομένα.
    Πυλώνας II. Στόχος 9. Παράγραφος 3. Μέτρα για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας. Μεριμνούμε για τα θύματα και αφήνουμε ανεξέλεγκτους τους θύτες.
    Στόχος 10. Παράγραφος 3. Ενίσχυση των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Ατόμων με Αναπηρία με προγράμματα. Επιπροσθέτως, υιοθέτηση νέου κανονιστικού πλαισίου για τις συγκεκριμένες δομές. Αρχικά, θα πρέπει να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων στα ΚΔΑΠ-ΜΕΑ έτσι ώστε να επιτελούν απρόσκοπτα το έργο τους. Οι εργαζόμενοι αναμφίβολα προσφέρουν τα μέγιστα στα άτομα με αναπηρία και στις οικογένειες αυτών.
    Στόχος 11. Παράγραφοι 1,2,3,4. Θα προστατευτούν τα Άτομα με Αναπηρία και οι οικείοι τους; Τι θα συμβεί σε όσους δεν έχουν οικογένεια ή σε αυτούς που βρίσκονται σε δεινή οικονομική κατάσταση; Όσο και αν ευελπιστούμε για το αντίθετο, θα καταλήξουμε «στο ίδιο έργο θεατές».
    Στόχος 12. Παράγραφοι 3,7, 8,10,14,15,16. Όταν οι μαθητές παραμένουν εκτός σχολικού πλαισίου εξαιτίας των ελλείψεων σε εκπαιδευτικό ή βοηθητικό προσωπικό, όταν οι υπάρχοντες εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής δεν υποχρεούνται σε διαρκής επιμόρφωση, όταν υπάρχουν ερείπια στη θέση των σχολικών κτιρίων … Οι συγκεκριμένες προτάσεις δίνουν την εντύπωση ονείρων φθινοπωρινής νύκτας.
    Εν κατακλείδι, μη επιθυμώντας να προβώ σε κατάχρηση του δικαιώματος και του «χώρου» που μου δίνεται, υπενθυμίζω το Άρθρο 2 του Συντάγματος της Ελλάδας όπως ορίζει «Το σεβασμό και την προστασία της αξίας του ανθρώπου ως πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας».

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 15:48 | Γ.Κ.

    θα ηθελα να σταθω σε καποια σημεια σχετικα με τα ατομα με σκληρυνση κατα πλακας.Καθως εχω μολις κλεισει 3ετια στην μεγαλη ομαδα των συνασθενων μου,εχω εντοπισει καποια σημεια που θεωρω οτι πρεπει να θιξω:1)Αρχικα με την διαδικασια των ΚΕΠΑ ειναι τουλαχιστον αστειο να πρεπει να περναμε ανα 2ετια αυτη την επωδυνη διαδικασια.Η ασθενεια ειναι ανιατη οποτε δεν υπαρχει περιπτωση να αλλαξει κατι.Μονο στν περιπτωση που ο ασθενης θεωρει οτι χρειαζεται επανεξεταση τοτε και μονο τοτε,αφου ο ιδιος το επιθυμει,να μπαινει στην διαδικασια της επιτροπης.Διαδικασια που ειναι χρονοβορα,δαπανηρη και πολλες φορες εξευτελιστικη για τον ασθενη που πρεπει να αποδειξει την ασθενεια του στν επιτροπη των γιατρων που τν εξεταζει! 2)προταξη των ΑΜΕΑ σε προσληψεις.Κατι που θεωρητικα πρεπει να ισχυει σε καθε ευνομουμενη κοινωνια.Προσωπικα(ως εκπαιδευτικος)γνωριζα οτι υπηρχε προταξη στον πικακα αναπληρωτων ατομων με σκληρυνση κατα πλακας και μεσογειακη ανεμια.Στις προσφατες προσληψεις εκπαιδευτικων,αυτο επαψε να ισχυει,αλλα η υπαρξη της αναπηριας(εφοσον ειναι πιστοποιημενη απο ΚΕΠΑ και μονο ΠΑΝΩ ΑΠΟ 50%)σου δινει 20 μορια…!ισοδυναμει δηλαδη οσο ενα μεταπτυχιακο…Αυτη η αδικια θεωρω οτι πρεπει να αποκατασταθει.Η σκληρυνση «επιλεγει» κυριως τα ατομα μεταξυ 30 με 40,δηλαδη ατομα πανω στην πιο παραγωγικη φαση της ζωης τους.Χρειαζομαστε αν μη τι αλλο βοηθεια απο το κρατος και οχι κλειστες πορτες.Επιπλεον σε καθε προκηρυξη θα πρεπει να υπαρχουν περισσοτερες θεσεις εργασιας ΑΜΕΑ,ειτε αφορα μονιμες θεσεις ή εστω προγραμματα του ΟΑΕΔ.σας ευχαριστω.

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 15:10 | ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ

    ΕΙΜΑΙ ΚΟΝΤΙΝΟΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΕ ΣΥΓΓΕΝΗ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΑ. ΑΠΑΙΤΩ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΕΚΑΣΚΑΠ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΙΔΩΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ. ΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΕΚΑΣΚΑΠ ΥΠΟΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΟΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΩΝΑΣΕΙΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΜΩΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΠΛΗΡΕΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ. ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΞΕΚΡΕΜΑΣΤΟ. ΑΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟ ΒΑΘΜΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ΣΤΕΛΕΧΩΣΤΕ ΤΟ ΕΚΑΣΚΑΠ ΤΟΥ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΜΕ ΤΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ (ΜΗΝ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝΑ ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΟ ΠΟΣΟ, ΚΑΤΙ ΛΙΓΕΣ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΕΞΟΔΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΟΥΝ, ΜΕ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΟ ΚΕΡΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΕ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ). ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΑΚΟΥΣΤΩ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ Η ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΚΕΤΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ!

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 15:02 | Γεράσιμος Φεσσιάν

    Με το παρόν κείμενο η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας επιχειρεί να υποβάλει χρήσιμες και ουσιαστικές προτάσεις στο υπό Δημόσια Διαβούλευση «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία» που κατέθεσε ο ΥΠΕΠ και πολιτικά υπεύθυνος για τον Συντονιστικό Μηχανισμό για την Αναπηρία κ. Γιώργος Γεραπετρίτης. Ελπιδοφόρο είναι πως για πρώτη φορά με συντονισμένες προσπάθειες της Πολιτείας, κατατίθεται υπό Δημόσια Διαβούλευση το Εθνικό Σχέδιο Δράσης από την Ελληνική Κυβέρνηση.
    Στην ουσία αυτό το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης» μετουσιώνει την αδιάκοπη προσπάθεια δεκαετιών τόσο των Συλλογικών Οργάνων ΑμεΑ, όσο και της Ελληνικής Πολιτείας. Καλούνται να αντιληφθούν, να κατανοήσουν ο ένας τον ρόλο του άλλου και να λειτουργήσουν από κοινού για την εξάλειψη των διακρίσεων που υφίστανται τα ΑμεΑ και οι οικογένειες τους.
    Εμείς αισθανόμαστε επιτακτική την ανάγκη να συμμετέχουμε σε αυτή την Δημόσια Διαβούλευση καταθέτοντας προτάσεις που θα συμβάλουν αφενός στην απλοποίηση διαδικασιών και αφετέρου στην υποστήριξη των πάγιων και δίκαιων αιτημάτων που χρόνια τώρα καταθέτει το Αναπηρικό Κίνημα.
    Επιπλέον, καταθέτουμε προτάσεις ανά Πυλώνα και Στόχο, μέσα από τις οποίες εκτιμούμε ότι θα ολοκληρωθούν ενέργειες και προσπάθειες δεκαετιών για να αλλάξει ταυτότητα η χώρα μας, να καταστεί προσπελάσιμη και χωρίς εμπόδια για όλους.

    ΠΥΛΩΝΑΣ Ι

    Στόχος 2: Το Κράτος στην υπηρεσία του ΑμεΑ
    Ζητούμε να συμμετέχει η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας με τακτικό και αναπληρωματικό μέλος στους φορείς που θα απαρτίζουν το Δ.Σ. της Εθνικής Αρχής Προσβασιμότητας. Αυτό θα μας βοηθήσει στην χάραξη νέων ρυθμιστικών και κατευθυντήριων γραμμών για την καλύτερη υλοποίηση της Σύμβασης, ενώ παράλληλα θα λειτουργήσει επικουρικά ώστε τις πρακτικές αυτές να τις προωθήσουμε ευκολότερα στα Δημοτικά Κέντρα Αναφοράς του Ν.4488/2017. Ελπίζουμε στον επιτελικό χαρακτήρα της συγκεκριμένης Επιτροπής και στην δυνατότητα να εξετάζει και να προωθεί ad hoc λύσεις όπου αυτό κρίνεται επιβεβλημένο λόγω συνθηκών. Αξίζει να αναφερθεί πως παραμένει αρνητικό δεδομένο η μη ενεργοποίηση της Κεντρικής αλλά και των Περιφερειακών Επιτροπών Προσβασιμότητας, εφόσον αρκετές από αυτές δεν έχουν συσταθεί όπως ορίζει ο Ν.4495/2017
    Στόχος 5: Εντάσσουμε την Ηλεκτρονική Κάρτα Αναπηρίας στην καθημερινότητα του πολίτη
    Ζητούμε την διασύνδεση της Κάρτας με την Νέα Ταυτότητα για να διασφαλιστεί η λειτουργικότητα των Μητρώων, ώστε να αποφευχθεί κάθε μελλοντική γραφειοκρατική ταλαιπωρία στον εκάστοτε Δημόσιο ή Ιδιωτικό Οργανισμό (ένας αριθμός για όλες τις χρήσεις). Θεωρούμε ότι μόνο αν καταστεί «λειτουργική» η χρήση της Κάρτας, δηλαδή ως επίσημο μέσο για την αναγνώριση της Αναπηρίας από την Πολιτεία, τότε θα συμβάλει ουσιαστικά στην αντιμετώπιση κάθε ανακύπτοντος προβλήματος.
    Στόχος 7: Συλλέγουμε και αξιοποιούμε δεδομένα στην χάραξη δημόσιας πολιτικής για την αναπηρία
    Είμαστε βαθύτατα πεπεισμένοι, ότι η χρηματοδότηση αναλογιστικής μελέτης θα μας γνωστοποιεί το ακριβές κόστος της εκάστοτε αναπηρίας, τα χρήματα που διαθέτει το κράτος καθώς και η οικογένεια -πέρα των οικονομικών βοηθημάτων που λαμβάνει. Ταυτόχρονα, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των δεδομένων, θα κατανοήσουμε αν παραμένει ορθή επιλογή η διατήρηση του Ιατρικού μοντέλου (μεσογειακό μοντέλο), αφού από αυτό απουσιάζουν δομικά στοιχεία υπηρεσιών και δομών απαραίτητα στα ΑμεΑ, σε σύγκριση με το κοινωνικό μοντέλο (σκανδιναβικό μοντέλο).

    ΠΥΛΩΝΑΣ ΙΙ

    Στόχος 8.2: Μεριμνούμε για δικαιότερο φορολογικό σύστημα
    Θεωρούμε ότι υιοθετώντας την πρόταση της ΕΣΑμεΑ για την αύξηση του ακατάσχετου εισοδήματος έως τα 2.250 €- ιδιαιτέρως για τα ΑμεΑ με ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω- δημιουργούμε ασπίδα προστασίας και πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο ώστε να είναι σε θέση ένα ΑμεΑ να καλύψει πάγιες και διαρκείς ανάγκες του. Εκτιμούμε ότι αυτό το μέτρο δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ικανό μέσο επιβίωσης.
    Στόχος 8.3: Δημιουργούμε χρηστικό οδηγό για τα φορολογικά δικαιώματα των Ατόμων µε Αναπηρία µε στόχο τη βέλτιστη δυνατή εξυπηρέτηση και υποστήριξη των συναλλασσόμενων
    Όπως προαναφέραμε, για την βέλτιστη εξυπηρέτηση και υποστήριξη των συναλλασσόμενων θα καταστεί απαραίτητο από την Φορολογική Διοίκηση να αποδεχθεί ως αδιαμφισβήτητο μέσο απόδειξης της Αναπηρίας την Κάρτα Αναπηρίας. Άρα, ο συναλλασσόμενος προσερχόμενος στην εκάστοτε εφορία με την λειτουργικότητα των συστημάτων και την χρήση της Κάρτας εξασφαλίζει καλύτερη και ασφαλή εξυπηρέτηση.
    Στόχος 10.6: Απλουστεύουμε τις διαδικασίες πιστοποίησης για την παροχή Κάρτας Πολιτισμού και θεσπίζουμε ειδική τιμολογιακή πολιτική για τα Άτομα µε Αναπηρία και τις οικογένειές τους
    Προτείνουμε οι κάτοχοι της Κάρτας Αναπηρίας να γίνονται αυτόματα κάτοχοι της «Κάρτας Πολιτισμού» και της «Κάρτας φιλάθλου ΑμεΑ». Με αυτό τον τρόπο επιταχύνεται η διαδικασία απονομής δικαιωμάτων των ΑμεΑ, και σταματά με μια ενέργεια η ταλαιπωρία της διαδικασίας πιστοποίησης της Αναπηρίας. Επίσης, στο ίδιο μέτρο προτείνουμε την ψηφιακή χρήση της Κάρτας (wallet) για έξυπνες συσκευές ios & Android.
    Στόχος 11.1: Θέτουμε τον Προσωπικό Βοηθό στο επίκεντρο της πολιτικής προώθησης της ανεξάρτητης διαβίωσης
    Θεωρούμε ότι ο προσωπικός βοηθός θα προσφέρει τα μέγιστα στην ανεξάρτητη διαβίωση ενός ΑμεΑ. Για τον λόγο αυτό προτείνουμε την μετάβασή του στις Δημοτικές Υπηρεσίες Κοινωνικής Πρόνοιας, εφόσον πριν την λήξη του Πιλοτικού Προγράμματος έχει διευκρινιστεί ότι με την θεσμοθετημένη μεταφορά των αρμοδιοτήτων θα υπάρξει και ανάλογη δέσμευση για οικονομική – εργασιακή κάλυψη των αναγκών με μόνιμες θέσεις εργασίας.
    Στόχος 11.6: Προγράμματα αυτόνομης κατοικίας και Προσβάσιμης γειτονιάς
    Βεβαίως, θα χρειαστεί να επισημάνουμε τις χρόνιες καθυστερήσεις και αδικίες, όπως η μη Έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για την προβλεπόμενη υποβολή μελέτης προσβασιμότητας (αρ.3 παρ.2 του Ν.4030/2011), η μη προσαρμογή των υφιστάμενων κτηρίων έως τα τέλη του 2020 σύμφωνα με τον Ν.4067/2012, αλλά και τον ανασταλτικό παράγοντα της έλλειψης Οργανισμού που να χορηγεί νέα χαμηλότοκα δάνεια πρώτης κατοικίας για ΑμεΑ, όπως υλοποιούνταν επί Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας.
    Για την υλοποίηση μιας τέτοιας δράσης, προκειμένου να μην καταλήξει αποσπασματική, αλλά να ενταχθεί σε ένα ολιστικό πλάνο, προτείνουμε την εκπόνηση του Εθνικού προγράμματος «Προσπελάσιμη Ελλάδα 21-27».
    Η υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος θα αποτελέσει την αρχή του τέλους διαχρονικών στρεβλώσεων, αποσπασματικών έργων και την περαιτέρω αλλαγή της ταυτότητας της χώρας μας. Για την επιτυχία του προγράμματος εισηγούμαστε την εκπόνηση μελέτης από το ΥΠΕΣ για το Εθνικό πρόγραμμα (με την σύμφωνη γνώμη της Εθνικής Αρχής Προσβασιμότητας) και την δέσμευση κονδυλίων από το ΕΣΠΑ 21-27 αρμοδιότητας ΥΠΑΝ. Μόνο με μια σοβαρή και μελετημένη προσπάθεια θα μπορέσουμε όχι μόνο να φτιάξουμε μια ή δυο γειτονιές, αλλά κυρίως να καταστούν όλοι οι Δήμοι της χώρας μας ένας αξιόπιστος τουριστικός προορισμός.
    Στόχος 12.15: Επισκευάζουμε και συντηρούμε τα σχολικά κτήρια µε παρεμβάσεις για τη βελτίωση φυσικής προσβασιμότητας
    Είμαστε πεπεισμένοι ότι το Πρόγραμμα του ΥΠΕΣ «Αντώνης Τρίτσης» θα συμβάλει ουσιαστικά στην υλοποίηση αυτών των παρεμβάσεων. Όμως, αυτή η προσπάθεια δεν μπορεί να μείνει ημιτελής , για τον λόγο αυτό και έχοντας ως στόχο το 100% των σχολικών μονάδων, θα ήταν εφικτό να συμπεριλάβουμε αυτές τις δράσεις σε ένα Εθνικό πρόγραμμα, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Στο Εθνικό πρόγραμμα «Προσπελάσιμη Ελλάδα 21-27» είναι δυνατό να μελετηθούν και να ενταχθούν στο σύνολό τους οι σχολικές μονάδες, αφού για κάθε μονάδα το κόστος δημιουργίας φυσικής προσβασιμότητας δεν είναι απαγορευτικό ως παρέμβαση.
    Στόχος 13: Ποιοτική Δημόσια Υγεία για όλους
    Είναι αναγκαίο να υπογραμμιστεί ότι δεν έχουν την δυνατότητα να περιθάλψουν ΑμεΑ όλες οι Νοσοκομειακές μονάδες και οι ΠΜΥ στις κλινικές τους. Ορισμένες από αυτές δεν διαθέτουν προδιαγραφές για ΑμεΑ είτε λόγω παλαιότητας των κτιριακών υποδομών είτε λόγω έλλειψης αναβάθμισης των υπαρχόντων για την κατάλληλη κάλυψη ασθενών ΑμεΑ. Είναι λανθασμένη η εντύπωση που έχουμε ότι μια κτιριακή μονάδα Νοσοκομείου αυτόματα συνεπάγεται πως θα έχει και τις κατάλληλες προδιαγραφές. Για τον λόγο αυτό θα χρειαστεί να μελετηθούν τα δεδομένα για την συμπερίληψη των ΑμεΑ ασθενών και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να μετατραπούν οι νοσοκομειακές δομές φιλικές προς τους ασθενείς αυτούς, ώστε να αρθεί η παραβίαση του άρθρου 25 της Σύμβασης του ΟΗΕ.
    Κατά την άποψή μας, στο επίπεδο παροχών υγείας θα χρειαστεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τις γυναικολογικές εξετάσεις των ΑμεΑ. Επίσης, ειδική μερίμνα πρέπει να γίνει για την ευκολότερη πρόσβαση των ΑμεΑ στην οδοντιατρική περίθαλψη και στα ΤΕΠ.
    Στόχος 14.1: Ενισχύουμε τις ευκαιρίες απασχόλησης δίνοντας κίνητρα για την πλήρη απορρόφηση των πόρων του προγράμματος νέων θέσεων εργασίας για Άτομα µε Αναπηρία
    Θέλοντας να συμβάλουμε στην αντιμετώπιση της Ανεργίας των ΑμεΑ, εισηγούμαστε την προώθηση και επέκταση του προγράμματος Νέες Θέσεις Εργασίας ΑμεΑ όχι μόνο στους Δημοτικούς Οργανισμούς με οικονομική δραστηριότητα, αλλά και στους ίδιους τους Δήμους έχοντας ως δεδομένο ότι με την παρέμβαση αυτή δημιουργούμε προσωποπαγείς θέσεις εργασίας που θα καλύψουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των ΟΤΑ Α’ & Β’ βαθμού. Επιπλέον, εκτιμούμε πως θα χρειαστεί ένα καλύτερο επικοινωνιακό πλάνο για την προώθηση του προγράμματος ΝΘΕ προς τον Ιδιωτικό Τομέα, αφού οι αριθμοί δείχνουν χαμηλή απορροφητικότητα. Προτείνουμε ακόμα μέσω του ΟΑΕΔ να διασφαλισθούν οι προϋποθέσεις και οι κατάλληλες πρακτικές για την κατάρτιση των ΑμεΑ στα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα, γεγονός που αναδείχθηκε πρόσφατα με την πανδημία του covid-19 και την αναγκαιότητα της τηλεργασίας .

    Στόχος 17.1: Βελτιώνουμε την πρόσβαση των Ατόμων µε Αναπηρία στις υπηρεσίες εκτάκτου ανάγκης
    Προτείνουμε την απορρόφηση της εφαρμογής «SAFE AmeA» που έχει αναπτυχθεί για λογαριασμό του Κοινωνικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πατρών και τη μετάπτωσή της στο 112, ώστε να έχουμε ένα αξιόπιστο μέσο προστασίας των ΑμεΑ σε περιβάλλον εκτάκτων αναγκών. Με την εν λόγω εφαρμογή κάθε ΑμεΑ έχει δηλώσει το στίγμα του και την μορφή Αναπηρίας, ώστε το Σώμα Ασφαλείας που θα χρειαστεί να επέμβει να γνωρίζει εκ των προτέρων την προσέγγιση που θα χρειαστεί να έχει στο συμβάν (είτε λόγω της μορφής της αναπηρίας ή λόγω του βαθμού δυσκολίας προσέγγισης στην περιοχή του στίγματος).
    Στόχος 17.4: Εξασφαλίζουμε την πρόσβαση στην πληροφόρηση και την προστασία των Ατόμων µε Αναπηρία σε περίπτωση σεισμού και συνοδών φαινομένων
    Προτείνουμε την υλοποίηση εκπαιδευτικών ασκήσεων με την συμμετοχή των Σωμάτων Ασφαλείας και των τοπικών φορέων ΑμεΑ, ώστε όλοι μαζί να εκπαιδευτούμε σε προσομοίωση συνθηκών εκτάκτων αναγκών. Γιατί πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο προστατευμένος πολίτης είναι ο καλύτερα εκπαιδευμένος και ενημερωμένος πολίτης.
    Στόχος 19.1: Βελτιώνουμε τις συνθήκες υποδοχής και φιλοξενίας πολιτών τρίτων χωρών µε αναπηρία
    Προτείνουμε την δωρεάν εξασφάλιση εξοπλισμού ΑμεΑ σε περίπτωση που κάποιο ΑμεΑ έχει απολέσει τον εξοπλισμό του στην προσπάθεια του να εισέλθει στην χώρα μας. Είναι μια ενέργεια αλληλεγγύης και ανθρωπιάς, να μη αφήσουμε κανέναν αβοήθητο.

    ΠΥΛΩΝΑΣ ΙΙΙ

    Στόχος 20: Προσβασιμότητα στο Φυσικό και Δομημένο Περιβάλλον
    Αδιαμφισβήτητα, για να αλλάξει ταυτότητα η Χώρα μας σε ότι αφορά την προσβασιμότητα είναι αναγκαίο να υπάρξει ένα Εθνικό Αναπτυξιακό πρόγραμμα προς αυτή την κατεύθυνση. Η μέχρι τώρα εικόνα δείχνει πως με αποσπασματικές προσπάθειες αυτό δεν μπορεί να λυθεί. Για τον λόγο αυτό άλλωστε η ΚΕΔΕ πρόσφατα πρότεινε την συγκεκριμένη παρέμβαση στις δράσεις που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν, εφόσον μελετηθούν σωστά, από πόρους του Recover Fund (Ταμείο Ανάκαμψης). Πιο πάνω στο ΠΥΛΩΝΑ ΙΙ Στόχος 11.6, αναφερθήκαμε σε ένα πλάνο ολιστικής προσέγγισης τόσο σε Δομές όσο και σε Υποδομές που θα έχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ 21-27 και προτείνουμε να φέρει τον τίτλο: «ΠΡΟΣΠΕΛΑΣΙΜΗ ΕΛΛΑΔΑ 21-27».
    Έχοντας, λοιπόν, εξασφαλισμένη την χρηματοδότη της μελέτης για την παρέμβαση από πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης από το ΥΠΕΣ, εξασφαλισμένη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ 21-27 και την σύμφωνη γνώμη της Εθνικής Αρχής Προσβασιμότητας για το πλάνο των παρεμβάσεων, πιστεύουμε ότι με αυτό το πρόγραμμα θα άρουμε ταυτόχρονα τις αστοχίες δεκαετιών και τα εμπόδια που φράζουν την ομαλή ένταξη των ΑμεΑ στον κοινωνικό ιστό.
    Ευελπιστούμε και θέλουμε το 2027 η Ελλάδα να έχει καταστεί μια Χώρα χωρίς εμπόδια και ένας αξιόπιστος τουριστικός προορισμός για όλους.
    Στόχος 20.2: Σχεδιάζουμε οριζόντιες πολιτικές για προσβάσιμο φυσικό και δομημένο περιβάλλον
    Θεωρούμε ότι το πόνημα της ομάδας εργασίας για την αναβάθμιση των νεότερων προτύπων προσβασιμότητας είναι αναγκαίο να έχει την έγκριση της Εθνικής Αρχής Προσβασιμότητας πριν την ανάρτησή του. Στο ίδιο μέτρο οφείλουμε να πορευθούμε κατά τα πρότυπα της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων «ΑΘΗΝΑ 2004» στην κατεύθυνση άρσης των Αρχιτεκτονικών εμποδίων και την απαραίτητη συνεργασία και κατανόηση των Φορέων Αρχαιοτήτων για την επίτευξη των στόχων μας.
    Στόχος 21.3: Προωθούμε την κινητικότητα στον αστικό και περιαστικό ιστό και διασφαλίζουμε καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους
    Όσον αφορά τις αστικές συγκοινωνίες στην επαρχία, χρήσιμο είναι να υπάρξει ένας ειδικός σχεδιασμός που θα αντιμετωπίζει τα χρόνια προβλήματα. Έχουμε την πεποίθηση ότι δημιουργώντας αστικές συγκοινωνίες δυο ταχυτήτων άλλη για Αθήνα – Θεσσαλονίκη και άλλη για την υπόλοιπη Ελλάδα αλλοιώνεται το θετικό αποτύπωμα της παρέμβασης. Συνεπώς, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ανάθεση μελετών ΣΒΑΚ (fast track) που θα αναδείξουν τα προβλήματα και θα προτείνουν λύσεις μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα εννέα μηνών. Εκτιμάμε ότι οι παρεμβάσεις μπορούν να χρηματοδοτηθούν εξολοκλήρου από το προτεινόμενο Εθνικό Αναπτυξιακό Πρόγραμμα με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση από πόρους ΕΣΠΑ 21-27 «ΠΡΟΣΠΕΛΑΣΙΜΗ ΕΛΛΑΔΑ». Ειδική μέριμνα πρέπει να υπάρξει για την ψηφιακή χορήγηση των Δελτίων Μετακίνησης και στην Περιφέρεια. Προτείνουμε να δρομολογηθούν οι προϋποθέσεις ad hoc χορήγησης με την Κάρτα Αναπηρίας. Αυτό θα βοηθήσει αποτελεσματικά στην αποσυμφόρηση των Δ.Υ. από έναν αχρείαστο όγκο εργασίας, ενώ παράλληλα με αυτήν την ενέργεια σταματά η ταλαιπωρία χιλιάδων συμπολιτών μας.
    Στόχος 23: Ψηφιακή Προσβασιμότητα
    Το θετικό αποτύπωμα αυτής της παρέμβασης για την ΚΕΔΕ είναι θεμελιώδους σημασίας. Για τον λόγο αυτό ο εξαρχής ορθός σχεδιασμός θα μας δώσει την ώθηση που χρειαζόμαστε ώστε ο Πολίτης να εμπιστευτεί ξανά τις διαδικασίες, δίχως να ταλαιπωρηθεί. Παραπάνω κάναμε εκτενή αναφορά (βλέπε ΠΥΛΩΝΑΣ Ι, Στόχος 5-ΠΥΛΩΝΑΣ 2 Στόχος 8.2 και 8.3) και εκφράσαμε την θετική γνώμη μας στην πολλαπλή λειτουργικότητα που θα μπορούσε να έχει η «ΚΑΡΤΑ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ» αφενός ως το μοναδικό και αδιαμφισβήτητο μέσο απόδειξης της αναπηρίας και αφετέρου γιατί θα διαθέτει τα απαραίτητα βιομετρικά και τεχνολογικά χαρακτηριστικά τύπου wallet που θα την «μετατρέπουν σε «ΚΑΡΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ» ή» ΚΑΡΤΑ ΦΙΛΑΘΛΟΥ ΑμεΑ», όπου και όταν χρειαστεί.
    Η δυναμική της κάρτας και η διασύνδεση της με την Νέα Ψηφιακή Ταυτότητα και τα Μητρώα των Φορέων της Γενικής Κυβέρνησης και ΟΤΑ Α’ & Β΄ ΒΑΘΜΟΎ φέρνει πιο κοντά τους στόχους για την πάταξη της γραφειοκρατίας, την κοστοβόρα πιστοποίηση της Αναπηρίας, και απλουστεύει διαδικασίες που έως τώρα ταλάνιζαν το Δημόσιο.

    ΠΥΛΩΝΑΣ ΙV

    Στόχος 25.1: Φυσικά και αντιληπτικά προσβάσιμος πολιτισμός για όλους
    Για τον σχεδιασμό και υλοποίηση δράσεων ψηφιακής και εικονικής περιήγησης προτείνουμε την ανάπτυξη σε έξι μουσεία για την πρώτη περίοδο και ζητούμε να συμπεριληφθεί το Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Πάτρας, ένα νέο και πλήρως προσβάσιμο μουσείο που αποτελεί το κόσμημα της ΔΕΠΙΝ. Και για τις δράσεις προσβάσιμου πολιτισμού σε Αρχαιολογικούς χώρους προτείνουμε την ανάπτυξη τους σε 12 χώρους και ζητούμε να συμπεριληφθούν: Α) η μητέρα γη της Ολυμπιακής Φλόγας και λίκνο των Ολυμπιακών Αγώνων, η Αρχαία Ολυμπία και Β) το Ρωμαϊκό Ωδείο της Πάτρας.

    Στόχος 25.2: Άρση άλλων εμποδίων για την συμμετοχή των Ατόμων µε Αναπηρία στην πολιτιστική ζωή
    Στις παραπάνω σελίδες κάναμε εκτενή και ουσιαστική αναφορά στον τρόπο άμεσης έκδοσης των δικαιωμάτων της «ΚΑΡΤΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ» και υποδείξαμε πως -κατά την άποψη της ΚΕΔΕ- η «ΚΑΡΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ» και η «ΚΑΡΤΑ ΦΙΛΑΘΛΟΥ ή ΑΘΛΗΤΗ ΑμεΑ» θα πρέπει να παρέχονται ψηφιακά και άμεσα στους δικαιούχους της «ΚΑΡΤΑΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ».

    Στόχος 25.8: Δημιουργούμε εργαλεία για την ανάπτυξη του αθλητισμού Ατόμων µε Αναπηρία
    Συναινούμε στην άποψη ότι τα μέτρα ενίσχυσης του Αθλητισμού ΑμεΑ είναι σημαντικά. Η χορήγηση της «ΚΑΡΤΑ ΦΙΛΑΘΛΟΥ ΑμεΑ» ή και του «ΑΘΛΗΤΗ ΑμεΑ» θα μπορούσαμε να αντιπροτείνουμε, θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνεται στην ψηφιακή έκδοση της «ΚΑΡΤΑΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ» για λόγους ευκολίας, ταχύτητας και διαλειτουργικότητας των Μητρώων. Αξίζει να αναφερθούμε όμως στον τρόπο που τα σωματεία καλούνται να ανταπεξέρχονται κάθε αγωνιστική σεζόν. Πρέπει να εστιάσουμε στα μέτρα υποστήριξης των Ομοσπονδιών και περαιτέρω των Αθλητικών Σωματείων, ώστε να τους παρέχουμε τα εχέγγυα για Αθλητισμό υψηλών προδιαγραφών, και να ευελπιστούμε σε εκπροσώπηση που θα συνδέεται με επιτυχίες σε αγώνες Ευρωπαϊκού ή Παγκοσμίου επιπέδου.
    Στόχος 25.10: Ενημερώνουμε την κοινωνία των πολιτών µέσω στοχευµένων δράσεων και προσβάσιμων ψηφιακών εφαρμογών
    Αναφορικά με την υλοποίηση σεμιναρίων σε δημοσιογράφους, εκτιμούμε ότι αυτό το μέτρο έχει την ανάγκη επέκτασης και στην περιφέρεια (έντυπος τύπος, περιφερειακοί τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί), ώστε να εκπαιδευτούν και οι δημοσιογράφοι που είναι εγγεγραμμένοι στα Μητρώα της τοπικής Ένωσης Συντακτών. Επίσης θεωρούμε σημαντική και συνάμα καταλυτική την συμμετοχή της ΚΕΔΕ ως Εμπλεκόμενου Φορέα σε αυτή την προσπάθεια ενημέρωσης της κοινωνίας των πολιτών.

    Στόχος 26.1: Διευκολύνουμε την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος και την απρόσκοπτη πρόσβαση στην ψηφοφορία
    Χρειάζεται μια ουσιαστική και αριθμητική αποτύπωση των ψηφοφόρων ΑμεΑ προκειμένου να βρεθεί ο κατάλληλος χρόνος προετοιμασίας για την διασπορά τους σε προσβάσιμα και ενδεδειγμένα εκλογικά κέντρα. Αυτό θα μας βοηθήσει να είμαστε πλήρως αποτελεσματικοί, ώστε στην επόμενη εκλογική διαδικασία να έχουμε καταφέρει και πετύχει το αυτονόητο. Να μην ασκήσει κανένας πολίτης ΑμεΑ το εκλογικό του Δικαίωμα σε διάδρομο, έξω από το εκλογικό τμήμα, πίσω από τα κάγκελα, γιατί δεν βρέθηκε το κλειδί να ανοίξουμε την πόρτα που είναι το σημείο πρόσβασης και άλλα περιστατικά που αποτυπώνουν με «τραγελαφικό» τρόπο τη δυσκολία άσκησης του εκλογικού καθήκοντος κάθε ΑμεΑ.
    Να δώσουμε την δυνατότητα να ασκήσει το Εκλογικό Δικαίωμά του χωρίς εμπόδια.

    ΠΥΛΩΝΑΣ V

    Στόχος 27.1,2,3: Ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και της Δημόσιας Διοίκησης
    Εκτιμούμε ότι οι Δράσεις αυτές πρέπει να είναι διαρκείς και σε βάθος δεκαετίας. Επίσης πρέπει να καταστεί εφικτό να προκύπτουν μετρήσιμα μεγέθη για να μελετάμε την αποτελεσματικότητα τους ανά περίοδο και να μπορούν να παραμετροποιηθούν για την επίτευξη νέων στόχων κατά συνθήκη.

    ΠΥΛΩΝΑΣ VI

    Στόχος 29.1: Αντιλαμβανόμαστε την πολυεπίπεδη διακυβέρνηση και τις συναρμοδιότητες ως ευκαιρίες συνεργασίας
    Είναι σημαντική η συνεργασία για τα ΑμεΑ με τα ΑμεΑ, και για τον λόγο αυτό θέλουμε δυνατή συμμετοχή και εκπροσώπηση της ΚΕΔΕ στο πλαίσιο της τακτικής συνεργασίας με τον Συντονιστικό Μηχανισμό και τους υπόλοιπους εταίρους. Εκτιμούμε ότι η συνεργασία αυτή θα είναι ουσιαστική, χρήσιμη και αποτελεσματική.
    Στόχος 29.2: Αξιοποιούμε τους ευρωπαϊκούς χρηματοδοτικούς μηχανισμούς και τη διεθνή συνεργασία ‘για τα Άτομα µε Αναπηρία µε τα Άτομα µε Αναπηρία’
    Για το σκέλος της ανάπτυξης του Μηχανισμού Παρακολούθησης υπό την Ειδική Υπηρεσία Στρατηγικής Σχεδιασμού και Αξιολόγησης, εκτιμούμε ότι εκτός των αναφερομένων υπηρεσιών, θα ήταν εποικοδομητικό να εξεταστεί και η συμμετοχή των Σημείων Αναφοράς, ώστε να υπάρχει μια καταγραφή επιδόσεων, αμφίδρομη πληροφόρηση και καταγραφή δράσεων ή παρεμβάσεων. Προτείνουμε την ανάπτυξη ψηφιακού monitoring για την βελτιστοποίηση των στόχων, με την συμμετοχή της ΚΕΔΕ.
    Στόχος 30: Προσβάσιμους Τουρισμός
    Αναντίρρητα, η Ελλάδα μπορεί να διεκδικήσει ένα κομμάτι από τους δυνητικά 120.000.000 «πελάτες» με τζίρο πάνω από 7,2 δις $. Για να γίνει αυτό όμως θα χρειαστεί πρώτα από όλα να καταστούμε ένας αξιόπιστος προορισμός για Εμποδιζόμενα Άτομα. Η έως τώρα πρακτική που ακολουθεί η χώρα μας είναι προφανώς αδιάφορη. Παρατηρείται έλλειψη σεβασμού προς τις στοιχειώδεις ανάγκες αυτού του πολύ μεγάλου τουριστικού κοινού. Αμφισβητούμενες τουριστικές πολιτικές, χωρίς ίχνος σεβασμού στις ανθρώπινες ανάγκες δεν μαρτυρούν την καλή προσπάθεια. Χρειαζόμαστε πάρα πολλή δουλειά στο να αντιληφθούμε και εν τέλει να κατανοήσουμε ότι αλλάζοντας και αποκτώντας ταυτότητα θα γίνουμε αξιόπιστος τουριστικός προορισμός. Παρόμοια μέτρα έχουν εξαγγελθεί ξανά χωρίς επιτυχία, αφού δεν δεσμεύονται με διοικητικές – οικονομικές και κοινωνικές κυρώσεις.
    Χαρακτηριστικό παράδειγμα προς αποφυγήν είναι ότι το 2020 λήγει η προθεσμία για τα καταστήματα εστίασης, αναψυχής, μπαρ και κέντρα διασκέδασης – χώροι φιλοξενίας γάμων και βαπτίσεων (ανάλογα με τα τετραγωνικά) αλλά και για τα ξενοδοχεία (ανάλογα με τα αστέρια) να καταστούν αξιόπιστα και προσπελάσιμα. Όμως λόγω της πανδημίας «covid-19» το ζήτημα έχει παραγκωνισθεί ακόμα και από τους υπευθύνους.
    Πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για επαγγελματική προσέγγιση, αν δεν παρέχουμε αξιόπιστο τουριστικό προϊόν.
    Για τον λόγο αυτό προτείνουμε την επέκταση της χρήσης προδιαγραφών τύπου ΕΛΟΤ (π.χ. βλέπε ΠΥΛΩΝΑ ΙΙΙ, Στόχος 20.2) και την αυστηρή τήρησή τους (και την σύνδεση τους με Φορολογικές και Διοικητικές Κυρώσεις σε περίπτωση μη συμμόρφωσης), σε Ξενοδοχειακές Μονάδες, καταλύματα, καταστήματα εστίασης και αναψυχής, μπαρ, κέντρα διασκέδασης, κέντρα αισθητικής (spa) εντός ξενοδοχειακών μονάδων, γυμναστήρια, χώροι αθλητισμού, κ.α.
    Θέλουμε στο επίκεντρο των τουριστικών πολιτικών μας να υπάρχει ο σεβασμός στις πραγματικές ανάγκες των Εμποδιζόμενων Πολιτών.
    Γεράσιμος Α. Φεσσιάν
    Στέλεχος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 14:29 | ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΠΑΣΤΙΚΩΝ/ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΧΤΗ

    Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών/Πόρτα Ανοιχτή

    Χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία. Είναι μία καλή αρχή, που αφορά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του ανθρώπου με αναπηρία, και ελπίζουμε και ευχόμαστε να συνεχίσει έτσι, ώστε η αναπηρία στην Ελλάδα να αντιμετωπιστεί στην ολότητα της και με τη σοβαρότητα που απαιτούν τα άτομα με αναπηρία και οι οικογένειες τους.

    Ελπίζουμε ότι βασικοί θεσμοί, όπως για παράδειγμα τα ΚΔΗΦ και οι Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης, θα υποστηριχτούν ακόμα περισσότερο από την πολιτεία, και νέοι θεσμοί όπως η ηλεκτρονική κάρτα αναπηρίας, το ηλεκτρονικό μητρώο αναπηρία και ο προσωπικός βοηθός θα αποτελέσουν ισχυρά εργαλεία διευκόλυνσης και ενίσχυσης της καθημερινής ζωής των αναπήρων και των οικογενειών τους.

    Γενικές επισημάνσεις επί του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία
    •Καλό θα ήταν να υπάρχει μία πιο ολοκληρωμένη διαβούλευση με ειδικώς αναγνωρισμένους φορείς (ΝΠΙΔ) που δεν εκπροσωπούνται από την ΕΣΑΜΕΑ, αλλά που διαθέτουν πολύ εξειδικευμένες γνώσεις γύρω από τις διάφορες αναπηρίες. Για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης δεν υπήρχε καμία προηγούμενη συνεργασία και η ενημέρωση για αυτό μας ήρθε τυχαία.
    •Η ηλεκτρονική κάρτα αναπηρίας και το ηλεκτρονικό μητρώο αναπηρία να συνδεθούν με όλους τους τομείς της ζωής του ατόμου με αναπηρία (διάγνωση αναπηρίας, κοινωνικο-προνοιακές παροχές, θεραπευτικές παροχές, νοσήλεια, εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες, μεταφορά, επαγγελματική αποκατάσταση και ευρύτερη κοινωνική ζωή ως ενήλικας) και με τον τρόπο αυτό να μειωθούν οι συνεχείς επαναξιολογήσεις, η ατελείωτη γραφειοκρατία, κ.α.
    •Ο θεσμός του προσωπικού βοηθού να ισχύει για όλες τις ηλικίες (παιδιά, έφηβοι, ενήλικες). Ως προσωπικός βοηθός να μπορεί να εντάσσεται και μέλος της οικογένεια του ανάπηρου ατόμου, το οποίο λόγω των υποχρεώσεων της αποκλειστικής φροντίδας δεν μπορεί να εργαστεί στην ανοιχτή αγορά εργασίας.
    •Να αυξηθεί ο αριθμός των δημόσιων ειδικά διασκευασμένων λεωφορείων και ΤΑΧΙ για μεταφορά ατόμων με κινητική αναπηρία

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 14:26 | Γεράσιμος Φεσσιάν (Στέλεχος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος)

    Με το παρόν κείμενο η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας επιχειρεί να υποβάλει χρήσιμες και ουσιαστικές προτάσεις στο υπό Δημόσια Διαβούλευση «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία» που κατέθεσε ο ΥΠΕΠ και πολιτικά υπεύθυνος για τον Συντονιστικό Μηχανισμό για την Αναπηρία κ. Γιώργος Γεραπετρίτης. Ελπιδοφόρο είναι πως για πρώτη φορά με συντονισμένες προσπάθειες της Πολιτείας, κατατίθεται υπό Δημόσια Διαβούλευση το Εθνικό Σχέδιο Δράσης από την Ελληνική Κυβέρνηση.
    Στην ουσία αυτό το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης» μετουσιώνει την αδιάκοπη προσπάθεια δεκαετιών τόσο των Συλλογικών Οργάνων ΑμεΑ, όσο και της Ελληνικής Πολιτείας. Καλούνται να αντιληφθούν, να κατανοήσουν ο ένας τον ρόλο του άλλου και να λειτουργήσουν από κοινού για την εξάλειψη των διακρίσεων που υφίστανται τα ΑμεΑ και οι οικογένειες τους.
    Εμείς αισθανόμαστε επιτακτική την ανάγκη να συμμετέχουμε σε αυτή την Δημόσια Διαβούλευση καταθέτοντας προτάσεις που θα συμβάλουν αφενός στην απλοποίηση διαδικασιών και αφετέρου στην υποστήριξη των πάγιων και δίκαιων αιτημάτων που χρόνια τώρα καταθέτει το Αναπηρικό Κίνημα.
    Επιπλέον, καταθέτουμε προτάσεις ανά Πυλώνα και Στόχο, μέσα από τις οποίες εκτιμούμε ότι θα ολοκληρωθούν ενέργειες και προσπάθειες δεκαετιών για να αλλάξει ταυτότητα η χώρα μας, να καταστεί προσπελάσιμη και χωρίς εμπόδια για όλους.

    ΠΥΛΩΝΑΣ Ι

    Στόχος 2: Το Κράτος στην υπηρεσία του ΑμεΑ
    Ζητούμε να συμμετέχει η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας με τακτικό και αναπληρωματικό μέλος στους φορείς που θα απαρτίζουν το Δ.Σ. της Εθνικής Αρχής Προσβασιμότητας. Αυτό θα μας βοηθήσει στην χάραξη νέων ρυθμιστικών και κατευθυντήριων γραμμών για την καλύτερη υλοποίηση της Σύμβασης, ενώ παράλληλα θα λειτουργήσει επικουρικά ώστε τις πρακτικές αυτές να τις προωθήσουμε ευκολότερα στα Δημοτικά Κέντρα Αναφοράς του Ν.4488/2017. Ελπίζουμε στον επιτελικό χαρακτήρα της συγκεκριμένης Επιτροπής και στην δυνατότητα να εξετάζει και να προωθεί ad hoc λύσεις όπου αυτό κρίνεται επιβεβλημένο λόγω συνθήκων. Αξίζει να αναφερθεί πως παραμένει αρνητικό δεδομένο η μη ενεργοποίηση της Κεντρικής αλλά και των Περιφερειακών Επιτροπών Προσβασιμότητας, εφόσον αρκετές από αυτές δεν έχουν συσταθεί όπως ορίζει ο Ν.4495/2017
    Στόχος 5: Εντάσσουμε την Ηλεκτρονική Κάρτα Αναπηρίας στην καθημερινότητα του πολίτη
    Ζητούμε την διασύνδεση της Κάρτας με την Νέα Ταυτότητα για να διασφαλιστεί η λειτουργικότητα των Μητρώων, ώστε να αποφευχθεί κάθε μελλοντική γραφειοκρατική ταλαιπωρία στον εκάστοτε Δημόσιο ή Ιδιωτικό Οργανισμό (ένας αριθμός για όλες τις χρήσεις). Θεωρούμε ότι μόνο αν καταστεί «λειτουργική» η χρήση της Κάρτας, δηλαδή ως επίσημο μέσο για την αναγνώριση της Αναπηρίας από την Πολιτεία, τότε θα συμβάλει ουσιαστικά στην αντιμετώπιση κάθε ανακύπτοντος προβλήματος.
    Στόχος 7: Συλλέγουμε και αξιοποιούμε δεδομένα στην χάραξη δημόσιας πολιτικής για την αναπηρία
    Είμαστε βαθύτατα πεπεισμένοι, ότι η χρηματοδότηση αναλογιστικής μελέτης θα μας γνωστοποιεί το ακριβές κόστος της εκάστοτε αναπηρίας, τα χρήματα που διαθέτει το κράτος καθώς και η οικογένεια -πέρα των οικονομικών βοηθημάτων που λαμβάνει. Ταυτόχρονα, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των δεδομένων, θα κατανοήσουμε αν παραμένει ορθή επιλογή η διατήρηση του Ιατρικού μοντέλου (μεσογειακό μοντέλο), αφού από αυτό απουσιάζουν δομικά στοιχεία υπηρεσιών και δομών απαραίτητα στα ΑμεΑ, σε σύγκριση με το κοινωνικό μοντέλο (σκανδιναβικό μοντέλο).

    ΠΥΛΩΝΑΣ ΙΙ

    Στόχος 8.2: Μεριμνούμε για δικαιότερο φορολογικό σύστημα
    Θεωρούμε ότι υιοθετώντας την πρόταση της ΕΣΑμεΑ για την αύξηση του ακατάσχετου εισοδήματος έως τα 2.250 €- ιδιαιτέρως για τα ΑμεΑ με ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω- δημιουργούμε ασπίδα προστασίας και πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο ώστε να είναι σε θέση ένα ΑμεΑ να καλύψει πάγιες και διαρκείς ανάγκες του. Εκτιμούμε ότι αυτό το μέτρο δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ικανό μέσο επιβίωσης.
    Στόχος 8.3: Δημιουργούμε χρηστικό οδηγό για τα φορολογικά δικαιώματα των Ατόμων µε Αναπηρία µε στόχο τη βέλτιστη δυνατή εξυπηρέτηση και υποστήριξη των συναλλασσόμενων
    Όπως προαναφέραμε, για την βέλτιστη εξυπηρέτηση και υποστήριξη των συναλλασσόμενων θα καταστεί απαραίτητο από την Φορολογική Διοίκηση να αποδεχθεί ως αδιαμφησβήτητο μέσο απόδειξης της Αναπηρίας την Κάρτα Αναπηρίας. Άρα, ο συναλλασσόμενος προσερχόμενος στην εκάστοτε εφορία με την λειτουργικότητα των συστημάτων και την χρήση της Κάρτας εξασφαλίζει καλύτερη και ασφαλή εξυπηρέτηση.
    Στόχος 10.6: Απλουστεύουμε τις διαδικασίες πιστοποίησης για την παροχή Κάρτας Πολιτισμού και θεσπίζουμε ειδική τιμολογιακή πολιτική για τα Άτομα µε Αναπηρία και τις οικογένειές τους
    Προτείνουμε οι κάτοχοι της Κάρτας Αναπηρίας να γίνονται αυτόματα κάτοχοι της «Κάρτας Πολιτισμού» και της «Κάρτας φιλάθλου ΑμεΑ». Με αυτό τον τρόπο επιταχύνεται η διαδικασία απονομής δικαιωμάτων των ΑμεΑ, και σταματά με μια ενέργεια η ταλαιπωρία της διαδικασίας πιστοποίησης της Αναπηρίας. Επίσης, στο ίδιο μέτρο προτείνουμε την ψηφιακή χρήση της Κάρτας (wallet) για έξυπνες συσκευές ios & Android.
    Στόχος 11.1: Θέτουμε τον Προσωπικό Βοηθό στο επίκεντρο της πολιτικής προώθησης της ανεξάρτητης διαβίωσης
    Θεωρούμε ότι ο προσωπικός βοηθός θα προσφέρει τα μέγιστα στην ανεξάρτητη διαβίωση ενός ΑμεΑ. Για τον λόγο αυτό προτείνουμε την μετάβασή του στις Δημοτικές Υπηρεσίες Κοινωνικής Πρόνοιας, εφόσον πριν την λήξη του Πιλοτικού Προγράμματος έχει διευκρινιστεί ότι με την θεσμοθετημένη μεταφορά των αρμοδιοτήτων θα υπάρξει και ανάλογη δέσμευση για οικονομική – εργασιακή κάλυψη των αναγκών με μόνιμες θέσεις εργασίας.
    Στόχος 11.6: Προγράμματα αυτόνομης κατοικίας και Προσβάσιμης γειτονιάς
    Βεβαίως, θα χρειαστεί να επισημάνουμε τις χρόνιες καθυστερήσεις και αδικίες, όπως η μη Έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για την προβλεπόμενη υποβολή μελέτης προσβασιμότητας (αρ.3 παρ.2 του Ν.4030/2011), η μη προσαρμογή των υφιστάμενων κτηρίων έως τα τέλη του 2020 σύμφωνα με τον Ν.4067/2012, αλλά και τον ανασταλτικό παράγοντα της έλλειψης Οργανισμού που να χορηγεί νέα χαμηλότοκα δάνεια πρώτης κατοικίας για ΑμεΑ, όπως υλοποιούνταν επί Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας.
    Για την υλοποίηση μιας τέτοιας δράσης, προκειμένου να μην καταλήξει αποσπασματική, αλλά να ενταχθεί σε ένα ολιστικό πλάνο, προτείνουμε την εκπόνηση του Εθνικού προγράμματος «Προσπελάσιμη Ελλάδα 21-27».
    Η υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος θα αποτελέσει την αρχή του τέλους διαχρονικών στρεβλώσεων, αποσπασματικών έργων και την περαιτέρω αλλαγή της ταυτότητας της χώρας μας. Για την επιτυχία του προγράμματος εισηγούμαστε την εκπόνηση μελέτης από το ΥΠΕΣ για το Εθνικό πρόγραμμα (με την σύμφωνη γνώμη της Εθνικής Αρχής Προσβασιμότητας) και την δέσμευση κονδυλίων από το ΕΣΠΑ 21-27 αρμοδιότητας ΥΠΑΝ. Μόνο με μια σοβαρή και μελετημένη προσπάθεια θα μπορέσουμε όχι μόνο να φτιάξουμε μια ή δυο γειτονιές, αλλά κυρίως να καταστούν όλοι οι Δήμοι της χώρας μας ένας αξιόπιστος τουριστικός προορισμός.
    Στόχος 12.15: Επισκευάζουμε και συντηρούμε τα σχολικά κτήρια µε παρεμβάσεις για τη βελτίωση φυσικής προσβασιμότητας
    Είμαστε πεπεισμένοι ότι το Πρόγραμμα του ΥΠΕΣ «Αντώνης Τρίτσης» θα συμβάλει ουσιαστικά στην υλοποίηση αυτών των παρεμβάσεων. Όμως, αυτή η προσπάθεια δεν μπορεί να μείνει ημιτελής , για τον λόγο αυτό και έχοντας ως στόχο το 100% των σχολικών μονάδων, θα ήταν εφικτό να συμπεριλάβουμε αυτές τις δράσεις σε ένα Εθνικό πρόγραμμα, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Στο Εθνικό πρόγραμμα «Προσπελάσιμη Ελλάδα 21-27» είναι δυνατό να μελετηθούν και να ενταχθούν στο σύνολό τους οι σχολικές μονάδες, αφού για κάθε μονάδα το κόστος δημιουργίας φυσικής προσβασιμότητας δεν είναι απαγορευτικό ως παρέμβαση.
    Στόχος 13: Ποιοτική Δημόσια Υγεία για όλους
    Είναι αναγκαίο να υπογραμμιστεί ότι δεν έχουν την δυνατότητα να περιθάλψουν ΑμεΑ όλες οι Νοσοκομειακές μονάδες και οι ΠΜΥ στις κλινικές τους. Ορισμένες από αυτές δεν διαθέτουν προδιάγραφες για ΑμεΑ είτε λόγω παλαιότητας των κτηριακών υποδομών είτε λόγω έλλειψης αναβάθμισης των υπαρχόντων για την κατάλληλη κάλυψη ασθενών ΑμεΑ. Είναι λανθασμένη η εντύπωση που έχουμε ότι μια κτηριακή μονάδα Νοσοκομείου αυτόματα συνεπάγεται πως θα έχει και τις κατάλληλες προδιαγραφές. Για τον λόγο αυτό θα χρειαστεί να μελετηθούν τα δεδομένα για την συμπερίληψη των ΑμεΑ ασθενών και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να μετατραπούν οι νοσοκομειακές δομές φιλικές προς τους ασθενείς αυτούς, ώστε να αρθεί η παραβίαση του άρθρου 25 της Σύμβασης του ΟΗΕ.
    Κατά την άποψή μας, στο επίπεδο παροχών υγείας θα χρειαστεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τις γυναικολογικές εξετάσεις των ΑμεΑ. Επίσης, ειδική μερίμνα πρέπει να γίνει για την ευκολότερη πρόσβαση των ΑμεΑ στην οδοντιατρική περίθαλψη και στα ΤΕΠ.
    Στόχος 14.1: Ενισχύουμε τις ευκαιρίες απασχόλησης δίνοντας κίνητρα για την πλήρη απορρόφηση των πόρων του προγράμματος νέων θέσεων εργασίας για Άτομα µε Αναπηρία
    Θέλοντας να συμβάλουμε στην αντιμετώπιση της Ανεργίας των ΑμεΑ, εισηγούμαστε την προώθηση και επέκταση του προγράμματος Νέες Θέσεις Εργασίας ΑμεΑ όχι μόνο στους Δημοτικούς Οργανισμούς με οικονομική δραστηριότητα, αλλά και στους ίδιους τους Δήμους έχοντας ως δεδομένο ότι με την παρέμβαση αυτή δημιουργούμε προσωποπαγείς θέσεις εργασίας που θα καλύψουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των ΟΤΑ Α’ & Β’ βαθμού. Επιπλέον, εκτιμούμε πως θα χρειαστεί ένα καλύτερο επικοινωνιακό πλάνο για την προώθηση του προγράμματος ΝΘΕ προς τον Ιδιωτικό Τομέα, αφού οι αριθμοί δείχνουν χαμηλή απορροφητικότητα. Προτείνουμε ακόμα μέσω του ΟΑΕΔ να διασφαλισθούν οι προϋποθέσεις και οι κατάλληλες πρακτικές για την κατάρτιση των ΑμεΑ στα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα, γεγονός που αναδείχθηκε πρόσφατα με την πανδημία του covid-19 και την αναγκαιότητα της τηλεργασίας .

    Στόχος 17.1: Βελτιώνουμε την πρόσβαση των Ατόμων µε Αναπηρία στις υπηρεσίες εκτάκτου ανάγκης
    Προτείνουμε την απορρόφηση της εφαρμογής «SAFE AmeA» που έχει αναπτυχθεί για λογαριασμό του Κοινωνικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πατρών και τη μετάπτωσή της στο 112, ώστε να έχουμε ένα αξιόπιστο μέσο προστασίας των ΑμεΑ σε περιβάλλον εκτάκτων αναγκών. Με την εν λόγω εφαρμογή κάθε ΑμεΑ έχει δηλώσει το στίγμα του και την μορφή Αναπηρίας, ώστε το Σώμα Ασφαλείας που θα χρειαστεί να επέμβει να γνωρίζει εκ των προτέρων την προσέγγιση που θα χρειαστεί να έχει στο συμβάν (είτε λόγω της μορφής της αναπηρίας ή λόγω του βαθμού δυσκολίας προσέγγισης στην περιοχή του στίγματος).
    Στόχος 17.4: Εξασφαλίζουμε την πρόσβαση στην πληροφόρηση και την προστασία των Ατόμων µε Αναπηρία σε περίπτωση σεισμού και συνοδών φαινομένων
    Προτείνουμε την υλοποίηση εκπαιδευτικών ασκήσεων με την συμμετοχή των Σωμάτων Ασφαλείας και των τοπικών φορέων ΑμεΑ, ώστε όλοι μαζί να εκπαιδευτούμε σε προσομοίωση συνθήκων εκτάκτων αναγκών. Γιατί πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο προστατευμένος πολίτης είναι ο καλυτέρα εκπαιδευμένος και ενημερωμένος πολίτης.
    Στόχος 19.1: Βελτιώνουμε τις συνθήκες υποδοχής και φιλοξενίας πολιτών τρίτων χωρών µε αναπηρία
    Προτείνουμε την δωρεάν εξασφάλιση εξοπλισμού ΑμεΑ σε περίπτωση που κάποιο ΑμεΑ έχει απωλέσει τον εξοπλισμό του στην προσπάθεια του να εισέλθει στην χώρα μας. Είναι μια ενέργεια αλληλεγγύης και ανθρωπιάς, να μη αφήσουμε κανέναν αβοήθητο.

    ΠΥΛΩΝΑΣ ΙΙΙ

    Στόχος 20: Προσβασιμότητα στο Φυσικό και Δομημένο Περιβάλλον
    Αδιαμφησβήτητα, για να αλλάξει ταυτότητα η Χώρα μας σε ότι αφορά την προσβασιμότητα είναι αναγκαίο να υπάρξει ένα Εθνικό Αναπτυξιακό πρόγραμμα προς αυτή την κατεύθυνση. Η μέχρι τώρα εικόνα δείχνει πως με αποσπασματικές προσπάθειες αυτό δεν μπορεί να λυθεί. Για τον λόγο αυτό άλλωστε η ΚΕΔΕ πρόσφατα πρότεινε την συγκεκριμένη παρέμβαση στις δράσεις που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν, εφόσον μελετηθούν σωστά, από πόρους του Recover Fund (Ταμείο Ανάκαμψης). Πιο πάνω στο ΠΥΛΩΝΑ ΙΙ Στόχος 11.6, αναφερθήκαμε σε ένα πλάνο ολιστικής προσέγγισης τόσο σε Δομές όσο και σε Υποδομές που θα έχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ 21-27 και προτείνουμε να φέρει τον τίτλο: «ΠΡΟΣΠΕΛΑΣΙΜΗ ΕΛΛΑΔΑ 21-27».
    Έχοντας, λοιπόν, εξασφαλισμένη την χρηματοδότη της μελέτης για την παρέμβαση από πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης από το ΥΠΕΣ, εξασφαλισμένη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ 21-27 και την σύμφωνη γνώμη της Εθνικής Αρχής Προσβασιμότητας για το πλάνο των παρεμβάσεων, πιστεύουμε ότι με αυτό το πρόγραμμα θα άρουμε ταυτόχρονα τις αστοχίες δεκαετιών και τα εμπόδια που φράζουν την ομαλή ένταξη των ΑμεΑ στον κοινωνικό ιστό.
    Ευελπιστούμε και θέλουμε το 2027 η Ελλάδα να έχει καταστεί μια Χώρα χωρίς εμπόδια και ένας αξιόπιστος τουριστικός προορισμός για όλους.
    Στόχος 20.2: Σχεδιάζουμε οριζόντιες πολιτικές για προσβάσιμο φυσικό και δομημένο περιβάλλον
    Θεωρούμε ότι το πόνημα της ομάδας εργασίας για την αναβάθμιση των νεότερων προτύπων προσβασιμότητας είναι αναγκαίο να έχει την έγκριση της Εθνικής Αρχής Προσβασιμότητας πριν την ανάρτησή του. Στο ίδιο μέτρο οφείλουμε να πορευθούμε κατά τα πρότυπα της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων «ΑΘΗΝΑ 2004» στην κατεύθυνση άρσης των Αρχιτεκτονικών εμποδίων και την απαραίτητη συνεργασία και κατανόηση των Φορέων Αρχαιοτήτων για την επίτευξη των στόχων μας.
    Στόχος 21.3: Προωθούμε την κινητικότητα στον αστικό και περιαστικό ιστό και διασφαλίζουμε καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους
    Όσον αφορά τις αστικές συγκοινωνίες στην επαρχία, χρήσιμο είναι να υπάρξει ένας ειδικός σχεδιασμός που θα αντιμετωπίζει τα χρόνια προβλήματα. Έχουμε την πεποίθηση ότι δημιουργώντας αστικές συγκοινωνίες δυο ταχυτήτων άλλη για Αθήνα – Θεσσαλονίκη και άλλη για την υπόλοιπη Ελλάδα αλλοιώνεται το θετικό αποτύπωμα της παρέμβασης. Συνεπώς, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ανάθεση μελετών ΣΒΑΚ (fast track) που θα αναδείξουν τα προβλήματα και θα προτείνουν λύσεις μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα εννέα μηνών. Εκτιμάμε ότι οι παρεμβάσεις μπορούν να χρηματοδοτηθούν εξολοκλήρου από το προτεινόμενο Εθνικό Αναπτυξιακό Πρόγραμμα με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση από πόρους ΕΣΠΑ 21-27 «ΠΡΟΣΠΕΛΑΣΙΜΗ ΕΛΛΑΔΑ». Ειδική μέριμνα πρέπει να υπάρξει για την ψηφιακή χορήγηση των Δελτίων Μετακίνησης και στην Περιφέρεια. Προτείνουμε να δρομολογηθούν οι προϋποθέσεις ad hoc χορήγησης με την Κάρτα Αναπηρίας. Αυτό θα βοηθήσει αποτελεσματικά στην αποσυμφόρηση των Δ.Υ. από έναν αχρείαστο όγκο εργασίας, ενώ παράλληλα με αυτήν την ενέργεια σταματά η ταλαιπωρία χιλιάδων συμπολιτών μας.
    Στόχος 23: Ψηφιακή Προσβασιμότητα
    Το θετικό αποτύπωμα αυτής της παρέμβασης για την ΚΕΔΕ είναι θεμελιώδους σημασίας. Για τον λόγο αυτό ο εξαρχής ορθός σχεδιασμός θα μας δώσει την ώθηση που χρειαζόμαστε ώστε ο Πολίτης να εμπιστευτεί ξανά τις διαδικασίες, δίχως να ταλαιπωρηθεί. Παραπάνω κάναμε εκτενή αναφορά (βλέπε ΠΥΛΩΝΑΣ Ι, Στόχος 5-ΠΥΛΩΝΑΣ 2 Στόχος 8.2 και 8.3) και εκφράσαμε την θετική γνώμη μας στην πολλαπλή λειτουργικότητα που θα μπορούσε να έχει η «ΚΑΡΤΑ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ» αφενός ως το μοναδικό και αδιαμφησβήτητο μέσο απόδειξης της αναπηρίας και αφετέρου γιατί θα διαθέτει τα απαραίτητα βιομετρικά και τεχνολογικά χαρακτηριστικά τύπου wallet που θα την «μετατρέπουν σε «ΚΑΡΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ» ή» ΚΑΡΤΑ ΦΙΛΑΘΛΟΥ ΑμεΑ», όπου και όταν χρειαστεί.
    Η δυναμική της κάρτας και η διασύνδεση της με την Νέα Ψηφιακή Ταυτότητα και τα Μητρώα των Φορέων της Γενικής Κυβέρνησης και ΟΤΑ Α’ & Β΄ ΒΑΘΜΟΎ φέρνει πιο κοντά τους στόχους για την πάταξη της γραφειοκρατίας, την κοστοβόρα πιστοποίηση της Αναπηρίας, και απλουστεύει διαδικασίες που έως τώρα ταλάνιζαν το Δημόσιο.

    ΠΥΛΩΝΑΣ ΙV

    Στόχος 25.1: Φυσικά και αντιληπτικά προσβάσιμος πολιτισμός για όλους
    Για τον σχεδιασμό και υλοποίηση δράσεων ψηφιακής και εικονικής περιήγησης προτείνουμε την ανάπτυξη σε έξι μουσεία για την πρώτη περίοδο και ζητούμε να συμπεριληφθεί το Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Πάτρας, ένα νέο και πλήρως προσβάσιμο μουσείο που αποτελεί το κόσμημα της ΔΕΠΙΝ. Και για τις δράσεις προσβάσιμου πολιτισμού σε Αρχαιολογικούς χώρους προτείνουμε την ανάπτυξη τους σε 12 χώρους και ζητούμε να συμπεριληφθούν: Α) η μητέρα γη της Ολυμπιακής Φλόγας και λίκνο των Ολυμπιακών Αγώνων, η Αρχαία Ολυμπία και Β) το Ρωμαϊκό Ωδείο της Πάτρας.

    Στόχος 25.2: Άρση άλλων εμποδίων για την συμμετοχή των Ατόμων µε Αναπηρία στην πολιτιστική ζωή
    Στις παραπάνω σελίδες κάναμε εκτενή και ουσιαστική αναφορά στον τρόπο άμεσης έκδοσης των δικαιωμάτων της «ΚΑΡΤΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ» και υποδείξαμε πως -κατά την άποψη της ΚΕΔΕ- η «ΚΑΡΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ» και η «ΚΑΡΤΑ ΦΙΛΑΘΛΟΥ ή ΑΘΛΗΤΗ ΑμεΑ» θα πρέπει να παρέχονται ψηφιακά και άμεσα στους δικαιούχους της «ΚΑΡΤΑΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ».

    Στόχος 25.8: Δημιουργούμε εργαλεία για την ανάπτυξη του αθλητισμού Ατόμων µε Αναπηρία
    Συναινούμε στην άποψη ότι τα μέτρα ενίσχυσης του Αθλητισμού ΑμεΑ είναι σημαντικά. Η χορήγηση της «ΚΑΡΤΑ ΦΙΛΑΘΛΟΥ ΑμεΑ» ή και του «ΑΘΛΗΤΗ ΑμεΑ» θα μπορούσαμε να αντιπροτείνουμε, θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνεται στην ψηφιακή έκδοση της «ΚΑΡΤΑΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ» για λόγους ευκολίας, ταχύτητας και διαλειτουργικότητας των Μητρώων. Αξίζει να αναφερθούμε όμως στον τρόπο που τα σωματεία καλούνται να ανταπεξέρχονται κάθε αγωνιστική σεζόν. Πρέπει να εστιάσουμε στα μέτρα υποστήριξης των Ομοσπονδιών και περαιτέρω των Αθλητικών Σωματείων, ώστε να τους παρέχουμε τα εχέγγυα για Αθλητισμό υψηλών προδιαγραφών, και να ευελπιστούμε σε εκπροσώπηση που θα συνδέεται με επιτυχίες σε αγώνες Ευρωπαϊκού ή Παγκοσμίου επιπέδου.
    Στόχος 25.10: Ενημερώνουμε την κοινωνία των πολιτών µέσω στοχευµένων δράσεων και προσβάσιμων ψηφιακών εφαρμογών
    Αναφορικά με την υλοποίηση σεμιναρίων σε δημοσιογράφους, εκτιμούμε ότι αυτό το μέτρο έχει την ανάγκη επέκτασης και στην περιφέρεια (έντυπος τύπος, περιφερειακοί τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί), ώστε να εκπαιδευτούν και οι δημοσιογράφοι που είναι εγγεγραμμένοι στα Μητρώα της τοπικής Ένωσης Συντακτών. Επίσης θεωρούμε σημαντική και συνάμα καταλυτική την συμμετοχή της ΚΕΔΕ ως Εμπλεκόμενου Φορέα σε αυτή την προσπάθεια ενημέρωσης της κοινωνίας των πολίτων.

    Στόχος 26.1: Διευκολύνουμε την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος και την απρόσκοπτη πρόσβαση στην ψηφοφορία
    Χρειάζεται μια ουσιαστική και αριθμητική αποτύπωση των ψηφοφόρων ΑμεΑ προκειμένου να βρεθεί ο κατάλληλος χρόνος προετοιμασίας για την διασπορά τους σε προσβάσιμα και ενδεδειγμένα εκλογικά κέντρα. Αυτό θα μας βοηθήσει να είμαστε πλήρως αποτελεσματικοί, ώστε στην επόμενη εκλογική διαδικασία να έχουμε καταφέρει και πετύχει το αυτονόητο. Να μην ασκήσει κανένας πολίτης ΑμεΑ το εκλογικό του Δικαίωμα σε διάδρομο, έξω από το εκλογικό τμήμα, πίσω από τα κάγκελα, γιατί δεν βρέθηκε το κλειδί να ανοίξουμε την πόρτα που είναι το σημείο πρόσβασης και άλλα περιστατικά που αποτυπώνουν με «τραγελαφικό» τρόπο τη δυσκολία άσκησης του εκλογικού καθήκοντος κάθε ΑμεΑ.
    Να δώσουμε την δυνατότητα να ασκήσει το Εκλογικό Δικαίωμά του χωρίς εμπόδια.

    ΠΥΛΩΝΑΣ V

    Στόχος 27.1,2,3: Ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και της Δημόσιας Διοίκησης
    Εκτιμούμε ότι οι Δράσεις αυτές πρέπει να είναι διαρκείς και σε βάθος δεκαετίας. Επίσης πρέπει να καταστεί εφικτό να προκύπτουν μετρήσιμα μεγέθη για να μελετάμε την αποτελεσματικότητα τους ανά περίοδο και να μπορούν να παραμετροποιηθούν για την επίτευξη νέων στόχων κατά συνθήκη.

    ΠΥΛΩΝΑΣ VI

    Στόχος 29.1: Αντιλαμβανόμαστε την πολυεπίπεδη διακυβέρνηση και τις συναρμοδιότητες ως ευκαιρίες συνεργασίας
    Είναι σημαντική η συνεργασία για τα ΑμεΑ με τα ΑμεΑ, και για τον λόγο αυτό θέλουμε δυνατή συμμετοχή και εκπροσώπηση της ΚΕΔΕ στο πλαίσιο της τακτικής συνεργασίας με τον Συντονιστικό Μηχανισμό και τους υπόλοιπους εταίρους. Εκτιμούμε ότι η συνεργασία αυτή θα είναι ουσιαστική, χρήσιμη και αποτελεσματική.
    Στόχος 29.2: Αξιοποιούμε τους ευρωπαϊκούς χρηματοδοτικούς μηχανισμούς και τη διεθνή συνεργασία ‘για τα Άτομα µε Αναπηρία µε τα Άτομα µε Αναπηρία’
    Για το σκέλος της ανάπτυξης του Μηχανισμού Παρακολούθησης υπό την Ειδική Υπηρεσία Στρατηγικής Σχεδιασμού και Αξιολόγησης, εκτιμούμε ότι εκτός των αναφερομένων υπηρεσιών, θα ήταν εποικοδομητικό να εξεταστεί και η συμμετοχή των Σημείων Αναφοράς, ώστε να υπάρχει μια καταγραφή επιδόσεων, αμφίδρομη πληροφόρηση και καταγραφή δράσεων ή παρεμβάσεων. Προτείνουμε την ανάπτυξη ψηφιακού monitoring για την βελτιστοποίηση των στόχων, με την συμμετοχή της ΚΕΔΕ.
    Στόχος 30: Προσβάσιμους Τουρισμός
    Αναντίρρητα, η Ελλάδα μπορεί να διεκδικήσει ένα κομμάτι από τους δυνητικά 120.000.000 «πελάτες» με τζίρο πάνω από 7,2 δις $. Για να γίνει αυτό όμως θα χρειαστεί πρώτα από όλα να καταστούμε ένας αξιόπιστος προορισμός για Εμποδιζόμενα Άτομα. Η έως τώρα πρακτική που ακολουθεί η χώρα μας είναι προφανώς αδιάφορη. Παρατηρείται έλλειψη σεβασμού προς τις στοιχειώδεις ανάγκες αυτού του πολύ μεγάλου τουριστικού κοινού. Αμφισβητούμενες τουριστικές πολιτικές, χωρίς ίχνος σεβασμού στις ανθρώπινες ανάγκες δεν μαρτυρούν την καλή προσπάθεια. Χρειαζόμαστε πάρα πολλή δουλειά στο να αντιληφθούμε και εν τέλει να κατανοήσουμε ότι αλλάζοντας και αποκτώντας ταυτότητα θα γίνουμε αξιόπιστος τουριστικός προορισμός. Παρόμοια μέτρα έχουν εξαγγελθεί ξανά χωρίς επιτυχία, αφού δεν δεσμεύονται με διοικητικές – οικονομικές και κοινωνικές κυρώσεις.
    Χαρακτηριστικό παράδειγμα προς αποφυγήν είναι ότι το 2020 λήγει η προθεσμία για τα καταστήματα εστίασης, αναψυχής, μπαρ και κέντρα διασκέδασης – χώροι φιλοξενίας γάμων και βαπτίσεων (ανάλογα με τα τετραγωνικά) αλλά και για τα ξενοδοχεία (ανάλογα με τα αστέρια) να καταστούν αξιόπιστα και προσπελάσιμα. Όμως λόγω της πανδημίας «covid-19» το ζήτημα έχει παραγκωνισθεί ακόμα και από τους υπευθύνους.
    Πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για επαγγελματική προσέγγιση, αν δεν παρέχουμε αξιόπιστο τουριστικό προϊόν.
    Για τον λόγο αυτό προτείνουμε την επέκταση της χρήσης προδιαγραφών τύπου ΕΛΟΤ (π.χ. βλέπε ΠΥΛΩΝΑ ΙΙΙ, Στόχος 20.2) και την αυστηρή τήρησή τους (και την σύνδεση τους με Φορολογικές και Διοικητικές Κυρώσεις σε περίπτωση μη συμμόρφωσης), σε Ξενοδοχειακές Μονάδες, καταλύματα, καταστήματα εστίασης και αναψυχής, μπαρ, κέντρα διασκέδασης, κέντρα αισθητικής (spa) εντός ξενοδοχειακών μονάδων, γυμναστήρια, χώροι αθλητισμού, κ.α.
    Θέλουμε στο επίκεντρο των τουριστικών πολιτικών μας να υπάρχει ο σεβασμός στις πραγματικές ανάγκες των Εμποδιζόμενων Πολιτών.

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 14:08 | Γιώργος Παπαδάκης

    ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ / ΣΧΟΛΙΑ / ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ
    ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΙΛΙΟΥ

    Είναι σημαντικό να δημιουργηθεί:

    α/ ένας ενιαίος εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας για όλες τις σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης
    β/ ένας εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας για όλους τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων σχολικών μονάδων ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης
    γ/ να προβλεφθεί στον προϋπολογισμό του Κράτους κονδύλι που θα αναλογεί σε 2.000,00 € τον χρόνο ανά 100 παιδιά και που θα διατεθεί σε κάθε σχολική μονάδα ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης για την κάλυψη των πλέον απαραίτητων ετήσιων αναγκών των μαθητριών-των με αναπηρία εντός του σχολείου, την διαχείριση και παρακολούθηση να την έχει ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων σε συνεργασία με την Διεύθυνση του σχολείου με τον τρόπο που θα προβλέπεται στον ενιαίο Εσωτερικό Κανονισμό α΄ και β’ των σχολικών μονάδων ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης
    δ/ να προβλεφθούν μετρήσιμα ποιοτικά κριτήρια λειτουργίας των σχολικών μονάδων ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης που να στοχεύουν στην εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης και την ποιοτική βελτίωση της καθημερινότητας των μαθητριών-ων παιδιών με αναπηρία εντός και εκτός σχολείου
    ε/ να δημιουργηθεί ένα ενιαίο σύστημα παρακολούθησης-αξιολόγησης των ποιοτικών κριτηρίων όπως θα περιγράφονται σε σχέδιο νόμου
    στ/ τέλος, αιτούμεθα ως Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Ειδικού Γυμνασίου Λυκείου Ιλίου μέρος του άτυπου δικτύου των 420 περίπου σχολικών μονάδων ειδικής αγωγής στην Ελλάδα για εύλογη παράταση χρόνου, προκειμένου να διαβουλευτούμε οργανωμένα (Ενώσεις Γονέων και Κηδεμόνων) με τους Δευτεροβάθμιες Ενώσεις Γονέων και Κηδεμόνων πανελλαδικά για την διεύρυνση των προτάσεων σε όλο το πεδίο αντιμετώπισης και κάλυψης των ειδικών αναγκών των παιδιών με αναπηρία στις σχολικές μονάδες που ασχολούνται με την ειδική εκπαίδευση-διαπαιδαγώγηση (ένταξη, παράλληλη στήριξη κ.λπ.)
    ζ/ επίσης να συμπεριληφθούν προτάσεις που θα στοχεύουν στο μέλλον σε ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης προάσπισης των δικαιωμάτων μαθητριών-ων με αναπηρία που θα προβλέπει ένα ενιαίο σχολείο που θα λειτουργεί με την μέθοδο της συμπερίληψης και θα καλύπτει με επιστημονικές μεθόδους μαθήτριες-ές ανάπηρα παιδιά και μη συγχρόνως, φροντίζοντας το μαθησιακό κομμάτι της εκπαίδευσής τους με την κοινωνικοποίηση τους.

    Για τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων Ειδικού Γυμνασίου Λυκείου Ιλίου

    ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
    ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ.

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 14:24 | Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών

    ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΤΥΦΛΩΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ: Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία

    Αναφορικά με το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, θεωρούμε ως Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών, ότι πρόκειται για ένα συμπεριληπτικό κείμενο σε θετική κατεύθυνση και ευελπιστούμε να αποτελέσει το εργαλείο για την ποιοτική αναβάθμιση της ζωής των ατόμων με οπτική αναπηρία στη χώρα μας. Σε αυτό το πλαίσιο σας αποστέλλουμε τις παρατηρήσεις μας, οι οποίες συνοψίζονται ως ακολούθως:

    Στόχος 2: «Σύσταση εθνικής αρχής προσβασιμότητας».
    Εφόσον η εθνική αρχή προσβασιμότητας έχει ως αρμοδιότητα την παρακολούθηση εφαρμογής της νομοθεσίας για τα συναφή θέματα, κρίνουμε σκόπιμο να λειτουργεί και ως μηχανισμός επιβολής διοικητικών κυρώσεων σε περίπτωση παραβίασης του οικείου νομοθετικού πλαισίου. Αυτό άλλωστε ισχύει και με άλλες ανεξάρτητες και ρυθμιστικές αρχές, όπως Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων κι άλλες.

    Στόχος 4: «Αναβάθμιση του μηχανισμού αξιολόγησης αναπηρίας».
    Η Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών, ο επίσημος κοινωνικός εταίρος της Πολιτείας για θέματα τυφλότητας και μέλος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.) ήταν και είναι ριζικά αντίθετη στην επιχειρούμενη εισαγωγή της λεγόμενης «λειτουργικότητας» κατά τη διαμόρφωση της κρίσης των επιτροπών των ΚΕΠΑ. Η λειτουργικότητα αποτελεί μια διφορούμενη και αμφισβητούμενη έννοια που στην Ελλάδα δεν μπορούσε και δεν μπορεί να έχει εφαρμογή, δεδομένου ότι δεν υπάρχει αξιόπιστη εφαρμογή σε καμιά χώρα της Ε.Ε. Η «λειτουργικότητα» θεωρούμε, και είναι, ένας «Δούρειος Ίππος» για την περικοπή δικαιωμάτων και επιδομάτων. Πληροφορίες μας από άλλες χώρες που επιδιώχθηκε η εφαρμογή της λειτουργικότητας και παρά τη θέληση των κατά τόπους Συνομοσπονδιών Αναπήρων επιβλήθηκε και εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια, ομιλούν για ερωτήσεις απόλυτου εξευτελισμού της ανθρώπινης προσωπικότητας του αναπήρου. Είναι γνωστό ότι και στη χώρα μας προ δεκαετίας έγινε απόπειρα εισαγωγής της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ για την ανίχνευση της περίφημης λειτουργικότητας του αναπήρου, ωστόσο και τότε το αναπηρικό κίνημα σύσσωμο αντιτάχθηκε και απέτρεψε τέτοιου είδους ανερμάτιστες συμπεριφορές.
    Αντισταθήκαμε σθεναρά στην απόπειρα εισαγωγής της λειτουργικότητας από την τρόικα των δανειστών, καθώς επίσης και όταν εισήχθη πιλοτικά το 2018 για τους νεοεισερχόμενους στο σύστημα με αποτέλεσμα να αχρηστευτεί στην πράξη.
    Δηλώνουμε σε όλους τους τόνους ότι είμαστε αποφασισμένοι να αποτρέψουμε και αυτή τη φορά την εισαγωγή της κατά τη διαμόρφωση της κρίσης των επιτροπών των ΚΕΠΑ ή όποιων άλλων επιτροπών ήθελε τυχόν δημιουργηθεί και να προστατέψουμε την αξιοπρέπεια των συναδέλφων μας και τα προνοιακά τους επιδόματα.

    Στόχος 11: «Ανεξάρτητη Διαβίωση»
    Στελέχωση όλων των ΚΕΣΥ των περιφερειακών ενοτήτων με εκπαιδευτές κινητικότητας/ προσανατολισμού (ένας ανά Διεύθυνση ΚΕΣΥ) με πεδίο ευθύνης τους μαθητές με προβλήματα όρασης καθώς και στελέχωση των περιφερειακών ενοτήτων με εκπαιδευτές κινητικότητας/ προσανατολισμού (ένας ανά Περιφερειακή Ενότητα) με πεδίο ευθύνης τους ενήλικους με αναπηρία όρασης. Οι μόλις 8 εκπαιδευτές κινητικότητας προσανατολισμού που υπάρχουν σήμερα στην χώρα δεν επαρκούν για τους 400 και πλέον μαθητές της Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης και τους επιπλέον ενηλίκους με αναπηρία όρασης οι οποίοι επιθυμούν να λάβουν εκπαίδευση κινητικότητας/προσανατολισμού. Πόσο μάλλον όταν η εκπαίδευση των ενηλίκων διαρκεί από τρείς έως έξι μήνες και των ανηλίκων είναι συνεχής και μέχρι τα 18 έτη της ηλικίας τους. Αντιλαμβάνεστε έτσι ότι η τεράστια ανάγκη για την λήψη εκπαίδευσης κινητικότητας/προσανατολισμού δεν δύναται να καλυφθεί από τους υπάρχοντες εκπαιδευτές, μένοντας έτσι η πλειοψηφία των ατόμων με οπτική αναπηρία χωρίς την παραμικρή εκπαίδευση η οποία μπορεί να τους προσφέρει την απαραίτητη ανεξαρτησία και κοινωνική ένταξη.

    Στόχος 11: «Ανεξάρτητη Διαβίωση»
    Δημιουργία Στεγών Υποστηριζόμενης Διαβίωσης για άτομα με οπτική αναπηρία, αξιοποιώντας και την ακίνητη περιουσία που διαθέτει το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών, εκτός των άλλων, και στελέχωση τους με εξειδικευμένο επιστημονικό εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό.

    Στόχος 12: «Εκπαίδευση και κατάρτιση για όλους».
    Α: Θέσπιση ποσοστώσεων για εισαγωγή μαθητών με αναπηρία στα πρότυπα και πειραματικά γυμνάσια και λύκεια της χώρας, ακολουθώντας τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Για παράδειγμα στα πρότυπα σχολεία, θα πρέπει να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη συμμετοχή των μαθητών στις εξετάσεις και στα πειραματικά να μετάσχουν σε ειδική κλήρωση.
    Β: Πλήρη κατοχύρωση της καθολικής προσβασιμότητας των μαθητών με οπτική αναπηρία στις πλατφόρμες τηλεκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες καθώς και Διασφάλιση της καθολικής προσβασιμότητας σε όλα τα διαδικτυακά εκπαιδευτικά εργαλεία, όπως είναι παραδείγματος χάριν οι σχεδιαζόμενες Τράπεζες θεμάτων.

    Στόχος 14: «Εργασία και Απασχόληση για όλους»
    Μέριμνα για την τροποποίηση του Ν.2643/98 με διεύρυνση των επαγγελμάτων για άτομα με αναπηρία όρασης και αυστηρή τήρηση της διάταξης για καθ’ έτος δημοσίευση προκήρυξης για τυφλούς τηλεφωνητές. Ενδεικτικά, πρέπει να συμπεριληφθούν στις προστατευτικές διατάξεις του νόμου και νέα επαγγέλματα για τους τυφλούς, όπως απομαγνητοφωνητές πρακτικών αστικών, ποινικών και διοικητικών δικαστηρίων, καθώς και περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων, ξεναγών αποφοίτων του δημόσιου ΙΕΚ τυφλών ξεναγών, βοηθών φυσιοθεραπευτών αποφοίτων του αντίστοιχου δημόσιου ΙΕΚ, κλπ.

    Στόχος 15: «Ικανοποιητικό Επίπεδο Διαβίωσης και Κοινωνικής Προστασίας»
    Να προστεθεί πρόβλεψη για την περίθαλψη σε δημόσιους οίκους ευγηρίας ατόμων με οπτική αναπηρία τρίτης ηλικίας. Δημιουργία οίκων ευγηρίας αποκλειστικά για άτομα με οπτική αναπηρία.

    Στόχος 15: «Ικανοποιητικό Επίπεδο Διαβίωσης και Κοινωνικής Προστασίας»
    Προσαρμογή του πρώην ΟΓΑ με την κείμενη νομοθεσία, ως προς τις προϋποθέσεις χορήγησης σε τυφλούς των επιδομάτων απολύτου αναπηρίας, εξωιδρυματικού κλπ, όπως εξάλλου συμβαίνει με τα λοιπά ασφαλιστικά ταμεία. Ο πρώην Ο.Γ.Α., προκειμένου να χορηγήσει στους τυφλούς επίδομα απολύτου αναπηρίας, εξωιδρυματικό κ.λπ. σύμφωνα με τον κανονισμό του, απαιτεί να του προσκομίσουν από τα ΚΕΠΑ πιστοποιητικό αναπηρίας, το οποίο να αναγράφει ποσοστό 100% και διάρκεια εφ’ όρου ζωής. Τα ανωτέρω δεν απαιτούνται από κανένα άλλο ασφαλιστικό ταμείο, δεδομένου ότι λαμβάνοντας υπόψη παλαιότερη Νομοθεσία π.χ. τον Ν.958/1979 και την πρόσφατη Κ.Υ.Α. που εκδόθηκε κατ’ επιταγή του Ν.3846/2010, στις παθήσεις με μη αναστρέψιμες βλάβες συμπεριλαμβάνεται η τυφλότητα με ποσοστό 80% και άνω.
    Εξομοίωση των τυφλών συνταξιούχων του πρώην ΟΓΑ ανεξαρτήτως της ηλικίας συνταξιοδότησης ως προς την λήψη του εξωιδρυματικού και του επιδόματος απολύτου αναπηρίας, καθώς μέχρι σήμερα οι τυφλοί συνταξιούχοι του πρώην ΟΓΑ που έχουν συνταξιοδοτηθεί προ του 65ου έτους, είναι δικαιούχοι του εξωιδρυματικού επιδόματος ενώ αυτό το μέτρο δεν ισχύει για τους τυφλούς οι οποίοι συνταξιοδοτούνται μετά το 65ο έτος της ηλικίας τους.

    Με εκτίμηση
    Για το Γ.Σ. της Ε.Ο.Τ.

    Ο Πρόεδρος
    Νικόλαος Γιαλλούρης

    Η Γενική Γραμματέας
    Παρασκευή Τσαβαλιά

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 14:55 | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΩΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

    ΠΥΛΩΝΑΣ I: Το Κράτος στην υπηρεσία του Ατόμου με Αναπηρία
    ΣΤΟΧΟΣ 6: Παρέχουμε περισσότερες προσβάσιμες υπηρεσίες στα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ)

    Προτείνουμε την τροποποίηση της παρ. 1 ως εξής:

    1. Βελτιώνουμε την προσβασιμότητα σε διαδικασίες των ΚΕΠ
    Παρέχουμε ψηφιακή εξυπηρέτηση στην πλατφόρμα myKEPlive με τη χρήση της
    νοηματικής γλώσσας (εξ αποστάσεως διερμηνείας), της βιντεοκλήσης, του γραπτού κειμένου
    και του συστήματος μετατροπής ομιλίας σε κείμενο σε πραγματικό χρόνο [speech to text].

    Χρονοδιάγραμμα: Πιλοτικά από τον Ιούλιο 2020 σε 43 ΚΕΠ 36 δήμων με δυνατότητα πρόσβασης από όλους τους πολίτες έως τον Δεκέμβριο 2021
    50 διαδικασίες ΚΕΠ διεκπεραιώνονται ηλεκτρονικά μέσω gov.gr.
    Χρονοδιάγραμμα: Έως τον Σεπτέμβριο 2020
    Υπεύθυνος φορέας: Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης

    ΠΥΛΩΝΑΣ II: Προστασία των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία
    ΣΤΟΧΟΣ 11: Ανεξάρτητη Διαβίωση

    Προτείνουμε την τροποποίηση της παρ. 5 ως εξής:

    5. ‘Βοήθεια στο Σπίτι’ και ‘Πρόληψη στο Σπίτι’
    Με το ‘Βοήθεια στο Σπίτι’ συμβάλλουμε στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων της τρίτης ηλικίας που δεν αυτοεξυπηρετούνται πλήρως και ατόμων με κινητικές δυσλειτουργίες και ειδικά προβλήματα, δίνοντας προτεραιότητα σε αυτούς που ζουν μόνοι τους ή δεν έχουν την πλήρη φροντίδα της οικογένειάς τους.
    Για την κάλυψη των επικοινωνιακών αναγκών των κωφών – βαρήκοων πολιτών, μοριοδοτείται επιπλέον η κατοχή βεβαίωσης επάρκειας ελληνικής νοηματικής γλώσσας (Ε.Ν.Γ.), οι οποίες σύμφωνα με τον Ν. 4186/17-09-2013, άρθρο 28, παρ. 10: ‘’…. χορηγούνται από την Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδος και από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης μονάδας Αγωγής Κωφών του Πανεπιστημίου Πατρών…’’

    Το 2020 το ‘Βοήθεια στο Σπίτι’ απέκτησε διαρκή χαρακτήρα καθώς το προσωπικό της δράσης αυτής εντάχθηκε στο μόνιμο προσωπικό των Δήμων.

    Υποστηρίζουμε με το ‘Πρόληψη στο Σπίτι’ κατοίκους ορεινών και δυσπρόσιτων
    περιοχών που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες με την κατ’ οίκον διεξαγωγή ιατρικών εξετάσεων και την αυτοματοποιημένη αποστολή των αποτελεσμάτων τους σε συμβεβλημένους ιατρούς μέσω τεχνολογιών πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών.
    Για την κάλυψη των επικοινωνιακών αναγκών των κωφών – βαρήκοων πολιτών, μοριοδοτείται επιπλέον η κατοχή βεβαίωσης επάρκειας ελληνικής νοηματικής γλώσσας (Ε.Ν.Γ.), οι οποίες σύμφωνα με τον Ν. 4186/17-09-2013, άρθρο 28, παρ. 10: ‘’…. χορηγούνται από την Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδος και από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης μονάδας Αγωγής Κωφών του Πανεπιστημίου Πατρών…’’
    Xρονοδιάγραμμα:
    ‘Βοήθεια στο Σπίτι’: Διαρκής δράση
    ‘Πρόληψη στο Σπίτι’: Εντός του 2021
    Υπεύθυνοι φορείς: Υπουργείο Εσωτερικών, Διεύθυνση Προσωπικού ΟΤΑ-
    ΕΕΤΑΑ, Δήμοι

    ΠΥΛΩΝΑΣ II: Προστασία των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία
    ΣΤΟΧΟΣ 12: Εκπαίδευση και Κατάρτιση για όλους

    Προτείνουμε την τροποποίηση της παρ. 19 ως εξής:

    19. Παρέχουμε επαγγελματική κατάρτιση και συμβουλευτική υποστήριξη σε νέους που είναι Άτομα με Αναπηρία
    Θέτουμε συγκεκριμένους δείκτες επίτευξης για τα προγράμματα επαγγελματικής
    κατάρτισης (180 νέα άτομα) και συμβουλευτικής υποστήριξης (180 νέα άτομα) για Άτομα με Αναπηρία στη Σχολή Επαγγελματικής Κατάρτισης ΑμεΑ Αθηνών, στον Φάρο Τυφλών, στο Εκπαιδευτικό Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης ΑμεΑ Θεσσαλονίκης και για τα Εργαστήρια Προστατευμένης Εργασίας (30 νέα άτομα).

    Δημιουργούμε πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης και συμβουλευτικής υποστήριξης για κωφά – βαρήκοα άτομα εντός του Εθνικού Ιδρύματος Κωφών.

    Σχεδιάζουμε τη δημιουργία Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων (ΚοινΣEπ)
    Ένταξης για την απασχόληση και ένταξη Ατόμων με Αναπηρία στην αγορά εργασίας.
    Χρονοδιάγραμμα: 2020-2021, σε ετήσια βάση
    Εντός του 2022: Σχεδιασμός ΚοινΣEπ Ένταξης
    Υπεύθυνος φορέας: Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ)

    ΠΥΛΩΝΑΣ II: Προστασία των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία
    ΣΤΟΧΟΣ 14: Εργασία και Απασχόληση για όλους

    Προτείνουμε την τροποποίηση της παρ. 7 ως εξής:

    7. Σχεδιάζουμε και θεσπίζουμε σε συνεργασία με την ΕΣΑμεΑ νομοθετικό πλαίσιο για τη θέσπιση συνοδών
    και διερμηνέων ελληνικής νοηματικής γλώσσας
    για δημόσιους υπαλλήλους με αναπηρία που μετέχουν σε υπηρεσιακές αποστολές στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό στο πλαίσιο των καθηκόντων τους
    Χρονοδιάγραμμα: Έως τον Ιούλιο 2021
    Υπεύθυνος φορέας: Υπουργείο Εσωτερικών

    ΠΥΛΩΝΑΣ II: Προστασία των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία
    ΣΤΟΧΟΣ 17: Προστασία και Ασφάλεια σε καταστάσεις κινδύνου και εκτάκτου ανάγκης

    Προτείνουμε την τροποποίηση της παρ. 1 ως εξής:

    1. Βελτιώνουμε την πρόσβαση των Ατόμων με Αναπηρία στις υπηρεσίες εκτάκτου
    Ανάγκης
    Καθιστούμε, με την Υπηρεσία Επικοινωνιών Εκτάκτου Ανάγκης 112, εφικτό τον
    αυτόματο εντοπισμό της ακριβούς θέσης του καλούντος σε περιπτώσεις κλήσης,
    αποστολής μηνύματος SMS
    ή βιντεοκλήσης στην ελληνική νοηματική γλώσσα στο 112 από έξυπνο κινητό τηλέφωνο.
    Πραγματοποιούμε δράσεις ενημέρωσης σε επίπεδο Δήμων, σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, και αξιοποιούμε τις εθελοντικές οργανώσεις του μητρώου της Γενικής Γραμματείας για τη διάχυση της πληροφορίας.
    Διερευνούμε συνέργειες με τους Δήμους για την κατάρτιση καταλόγων με στοιχεία επικοινωνίας των Ατόμων με Αναπηρία που κατοικούν εντός των ορίων αρμοδιότητάς τους, με προηγούμενη ρητή συναίνεση αυτών, για τη στοχευμένη δρομολόγηση δράσεων προστασίας, λαμβάνοντας υπόψη και το είδος της αναπηρίας (κινητική αναπηρία, αναπηρία όρασης, ακοής, ομιλίας, νοητική αναπηρία, αόρατη αναπηρία, όπως αναπνευστικές διαταραχές, κατάθλιψη, διαβήτης, σχιζοφρένεια).
    Χρονοδιάγραμμα: Εντός του 2021
    Υπεύθυνος φορέας: Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας
    Εμπλεκόμενοι φορείς: Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Google, πάροχοι κινητής τηλεφωνίας

    Προτείνουμε την τροποποίηση της παρ. 4 ως εξής:

    4. Εξασφαλίζουμε την πρόσβαση στην πληροφόρηση και την προστασία των Ατόμων
    με Αναπηρία σε περίπτωση σεισμού και συνοδών φαινομένων
    Υλοποιούμε επιμορφωτικά σεμινάρια και παρέχουμε σειρά εντύπων, αφισών και tablet εφαρμογών για Άτομα με Αναπηρία στα ελληνικά και στα αγγλικά για θέματα αντισεισμικής προστασίας και σχεδιασμού εκτάκτων αναγκών.
    Ενδεικτικά:
    25 σεμινάρια για Διευθυντές Σχολικών Μονάδων Ειδικής Αγωγής και εκπαιδευτικούς υπεύθυνους για τη σύνταξη σχολικών σχεδίων έκτακτης ανάγκης, εργαζόμενους Κέντρων Κατάρτισης, γονείς και εκπαιδευτές Ατόμων με Αναπηρία σε όλη τη χώρα.
    Έντυπο και αφίσα για την προστασία σε περίπτωση σεισμού με τη μέθοδο ‘εύκολο να διαβαστεί’ (easy to read), για να στηρίξουμε την αυτενέργεια των ατόμων με μαθησιακές και επικοινωνιακές δυσκολίες σε περίπτωση σεισμού.
    Αναρτούμε το ενημερωτικό υλικό του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού &
    Προστασίας (ΟΑΣΠ) σε Ψηφιακή Βιβλιοθήκη.

    3 video με οδηγίες αντισεισμικής προστασίας στη νοηματική, με υποτιτλισμό.

    Χρονοδιάγραμμα:
    Εντός του 2022: υλοποίηση δράσεων
    Σεπτέμβριος-Ιούλιος κάθε έτους: διεξαγωγή σεμιναρίων
    Υπεύθυνος φορέας: : Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών
    Εμπλεκόμενος φορέας: Οργανισμός Αντισεισμικού Σχεδιασμού & Προστασίας (ΟΑΣΠ)

    ΠΥΛΩΝΑΣ II: Προστασία των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία
    ΣΤΟΧΟΣ 19: Προστασία Πολιτών Τρίτων Χωρών και Ασυνόδευτων Ανηλίκων

    Προτείνουμε την τροποποίηση της παρ. 5 ως εξής:

    5. Διασφαλίζουμε το δικαίωμα στην εκπαίδευση όλων των παιδιών που αιτούνται
    Άσυλο
    Εκπονούμε πρωτόκολλο συνεργασίας των Υπουργείων Μετανάστευσης και Ασύλου,
    Παιδείας και Θρησκευμάτων και Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων για τη
    μετακίνηση ανήλικων πολιτών τρίτων χωρών με αναπηρία σε κατάλληλες εκπαιδευτικές δομές.
    Χρονοδιάγραμμα: ΄Εως τον Δεκέμβριο 2020
    Προωθούμε δράσεις επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, την πολιτισμική διαμεσολάβηση και τη διερμηνεία στο σχολικό περιβάλλον.
    Χρονοδιάγραμμα: ΄Εως τον Δεκέμβριο 2020
    Φροντίζουμε για τη γλωσσική ένταξη, μέσω ιδίως της εκμάθησης της Ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας από εκπαιδευτικούς πιστοποιημένους στην κατάρτιση Ατόμων με Αναπηρία.
    Φροντίζουμε για τη γλωσσική ένταξη των κωφών – βαρήκοων ατόμων, μέσω της εκμάθησης της ελληνικής νοηματικής γλώσσας από κωφούς – βαρήκοους διερμηνείς, γνώστες της διεθνούς νοηματικής.

    Χρονοδιάγραμμα: Έως τον Δεκέμβριο 2023
    Υπεύθυνοι φορείς: Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου – Ειδική Γραμματεία
    Προστασίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων, Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων

    ΠΥΛΩΝΑΣ III: Προσβασιμότητα
    ΣΤΟΧΟΣ 20: Προσβασιμότητα στο Φυσικό και Δομημένο Περιβάλλον

    Προτείνουμε την τροποποίηση της παρ. 1 ως εξής:

    1. Δημιουργούμε ηλεκτρονική πλατφόρμα για την παρακολούθηση βελτιώσεων
    προσβασιμότητας στο δομημένο περιβάλλον οριζόντια, αποφασιστικά και αποτελεσματικά, ξεκινώντας από τα κτήρια του Δημοσίου
    Δημιουργούμε ηλεκτρονική πλατφόρμα απογραφής κτηρίων του Δημοσίου και
    καταχώρισης των αναγκαίων παρεμβάσεων για τη βελτίωση της προσβασιμότητάς τους σε συνεργασία με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ).
    Χαρτογραφούμε τα σημεία παρέμβασης, σχεδιάζουμε data-driven στρατηγική
    υλοποίησης και εκτίμησης προϋπολογισμού.
    Σχεδιάζουμε τον επιτελικό συντονισμό της διενέργειας επιτόπιων επαληθεύσεων
    προσβασιμότητας και απαιτούμενων βελτιώσεων από αρμόδια όργανα.
    Αξιοποιούμε τις ‘Τεχνικές Oδηγίες’ προσαρμογής υφιστάμενων κτηρίων και υποδομών για την προσβασιμότητα Ατόμων με Αναπηρία και εμποδιζόμενων ατόμων σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
    Εισηγούμαστε νομοθετικές διατάξεις για την επιτάχυνση διαδικασιών και εργασιών αποκατάστασης προσβασιμότητας κτηρίων του δημοσίου.
    Παρακολουθούμε την υλοποίηση των δεσμεύσεων βελτίωσης προσβασιμότητας από τα Υπουργεία και τους ΟΤΑ αξιοποιώντας τη νέα ηλεκτρονική πλατφόρμα και το δίκτυο σημείων αναφοράς που εποπτεύει ο Υπουργός Επικρατείας ως Συντονιστικός Μηχανισμός στη Κυβέρνηση.
    Αξιοποιούμε το πληροφοριακό σύστημα ΜΑΖΙ της Προεδρίας της Κυβέρνησης για την παρακολούθηση του χρονοδιαγράμματος υλοποίησης των δράσεων βελτίωσης φυσικής προσβασιμότητας από τα Υπουργεία.

    Ενδεικτικά θα υλοποιηθούν παρεμβάσεις όπως
    η κατασκευή ανελκυστήρων με θυροτηλεόραση
    ή μηχανικών μέσων κάλυψης υψομετρικών διαφορών και χώρου πρόσβασης,
    η τοποθέτηση ράμπας ή αναβατόριου,
    η τοποθέτηση φωτεινών συστημάτων συναγερμού,
    η διαμόρφωση χώρων υγιεινής ΑμεΑ και χώρων στάθμευσης οχημάτων ΑμεΑ, η ειδική διαγράμμιση πλησίον εισόδων κτηρίων σε μονάδες υγείας, σχολικά κτήρια, αστυνομικές υπηρεσίες και καταστήματα κράτησης, κτιριακές εγκαταστάσεις Υπουργείων, αθλητικές υποδομές, δικαστήρια.

    Διερευνούμε σε κάθε στάδιο υλοποίησης της οριζόντιας δράσης τις δυνατότητες
    χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό, από ευρωπαϊκούς πόρους αλλά και στοχευμένο πρόγραμμα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης για σχολικά κτήρια, μονάδες υγείας, χώρους πολιτισμού και αθλητισμού και δομές κοινωνικής πρόνοιας.
    Χρονοδιάγραμμα: 2020-2022
    Υπεύθυνοι φορείς: Υπουργός Επικρατείας, Συντονιστικός Μηχανισμός (πολιτικός
    συντονισμός), Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ΤΕΕ
    Εμπλεκόμενοι φορείς: Υπουργείο Οικονομικών, Υπουργείο Εσωτερικών

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 14:54 | Γεώργιος Β. Σαρανταυγάς

    (Σημείωση: εισάγω εκ νέου ένα εκ των τριών σχολίων μου το οποίο δεν έχειαναρτήθεί)

    Θα ήθελα πρωτίστως να εκφράσω τη δυσαρέσκειά μου για τον τρόπο με τον οποίο έγινε η πολιτική προσέγγιση και η στρατηγική διαχείριση του αντικειμένου το οποίο παρουσιάζεται εδώ με τη μορφή ενός εθνικού σχεδίου δράσης. Κατ’ αρχάς, το αντικείμενο-προϊόν τίθεται προς διαβούλευση με τη μορφή ενός χύδην “κλειστού” αρχείου, χωρίς έστω ένα εισαγωγικό μήνυμα ως προς το σκοπό της δημόσιας διαβούλευσης, το επιδιωκόμενο από αυτή όφελος και το εύρος επιρροής του προϊόντος της παρούσας δημόσιας διαβούλευσης-παρέμβασης. Ας είχε αναρτηθεί και απεικονισθεί τουλάχιστον με γλώσσα μορφοποίησης υπερκειμένου (html), ώστε να μπορεί ο αναγνώστης και σχολιαστής (άτομο με αναπηρία ή μη) να αποκτά εύκολη πρόσβαση και και με εξίσου εύκολο τρόπο να εντοπίζει τα σημεία που θέλει να παρέμβει και να καταγράφει στοχευμένα το σχόλιό του. Μόνον έτσι μπορεί να παραχθεί μια αξιοποιήσιμη ύλη. Το αποτέλεσμα που θα πάρει η Κυβέρνηση, με τον τρόπο που έχει διαθέσει το προϊόν της, θα είναι ένα μη οργανώσιμο και μη επεξεργάσιμο αλαλούμ πληροφοριών των σχολιαστών. Το παρουσιαζόμενο σχέδιο δείχνει ότι έχει ήδη κλείσει, αφού παρουσιάζεται ως προϊόν διαβούλευσης που γινόταν επί ένα χρόνο στους κόλπους του κράτους και με φορείς του γνωστού κύκλου του αναπηρικού κινήματος. Συνεπώς, τι νόημα έχει να τίθεται σε δημόσια διαβούλευση τόσο ολίγων ημερών ένα σχέδιο που ήδη έχει αποφασιστεί έως και σε επίπεδο ενεργειών, έργων, εμπλεκομένων και επιδιωκόμενων στόχων και αποτελεσμάτων;

    Ως προς το είδος και τα τυπολογικά χαρακτηριστικά του παρουσιαζόμενου πονήματος-προϊόντος, ευλόγως εγείρεται ζήτημα ταυτότητος ή καλύτερα ταυτοποίησης. Άπαξ και, όπως ομολογούν οι συντάκτες, πρόκειται για μια οριζόντια δράση η οποία υλοποιείται για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση [σ.σ. σε τι ωφελεί, εν προκειμένω, αυτός ο εννοιολογικός, ιστορικός και πολιτικός συσχετισμός;], ομιλούμε για κάτι που ξεκινάει από το μηδέν. Συνεπώς ορθά μπορούμε να συμπεράνουμε ότι κατά βάση κάτι άλλο ήταν και κάποιους άλλους εξυπηρετούσε η όποια πολιτική πρόνοιας για την αναπηρία μέχρι σήμερα. Αξίζει, όμως, εδώ να υπενθυμίσουμε ότι οι σύγχρονοι ασφαλιστικοί μεταρρυθμιστές μας αγόρασαν, εν έτει 2012, παροπλισμένη νομοθεσία της εποχής Μεταξά για να θεμελιώσουν το κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας του ΚΕ.Π.Α. (βλ. ν. 4075/2012), η οποία ζει και βασιλεύει μέχρι και σήμερα στο σφαγείο της αναπηρίας. Πως λοιπόν να πιστέψουμε ότι ένα σχέδιο δράσης μόλις 63 σελίδων θα φτιάξει μας οδηγήσει στον κοσμικό τόπο της “ευδαιμονίας” της αναπηρίας;

    Το προτεινόμενο πόνημα εμφανίζεται να είναι ταυτόχρονα και κείμενο πολιτικής και εγχειρίδιο στρατηγικής και αναλυτικό σχέδιο δράσης, κι όλα αυτά σε ένα τεύχος που δεν ξεπερνά σε έκταση μια πτυχιακή διπλωματική εργασία. Μεθοδολογικά δεν στέκει, και απορώ πως, με τόση ευκολία, η επιστημονική και τεχνοκρατική ομάδα που ενεπλάκη στην παραγωγή του δέχτηκε να εκτελέσει μια τόσο επιπόλαιη εργασία. Μόνο η μελέτη εφικτότητας των όσων υπόσχεται το πόνημα θα έπρεπε να είχε έκταση τουλάχιστον 1.000 σελίδων. Δεν ξέρω αν η Τεχνική Επιτροπή που εκπόνησε το παρόν Σχέδιο έλαβε υπόψη της τη μοναδική στα ελληνικά επιστημονικά γράμματα της αναπηρίας σπουδή, ή οποία παραδόξως παρήχθη σε Πανεπιστήμιο της Σουηδίας και η συγγραφή της έγινε στην αγγλική γλώσσα. Αναφέρομαι στη σπουδαία (οφείλω να το πω) διδακτορική διατριβή της κ. Αντωνίας Παυλή η οποία φέρει τον τίτλο “Creative disability classification systems – The case of Greece, 1990-2015”. Εκτιμώ πως όχι.
    Η εν λόγω διατριβή είναι ελεύθερα διαθέσιμη από τον εκδότη (Örebro University) στον ακόλουθο σύνδεσμο: https://oru.diva-portal.org/smash/get/diva2:1098338/FULLTEXT01.pdf
    Κάνω τη συγκεκριμένη αναφορά διότι αφενός δεν υπάρχει ελληνική βιβλιογραφία για την αναπηρία αφετέρου θλίβομαι που μια τόσο σπουδαία δουλειά δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά και δεν έχει καταστεί γνωστή στο χώρο της αναπηρίας. Ίσως είναι ώρα να διαθέσει ένα μικρο ποσό η ΕΣΑμεΑ από τον πλούσιο κορβανά της και να μεταφράσει το σημειολογικό και εξόχως σημαντικό έργο.

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 14:11 | Κουνενη

    Για όσους λαμβάνουν εξωιδρυματικό (67% και άνω) πρακτικά ολικά ανάπηροι, δεν μπορεί ο/η σύζυγος τους να βγει σε σύνταξη νωρίτερα αν ο δικαιούχος εξωιδριματικου δεν έχει 80% αναπηρία.
    Θα έπρεπε να τους δίνει αυτό το Δικαίωμα ο νόμος μιας και ο δικαιούχος εξωιδρυματικου δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί.ποια είναι λοιπον η διαφορά αμεα με ποσοστό αναπηρίας, 75% που λαμβάνει εξωιδριματικο επίδομα με αμεα με ποσοστό 80% που λαμβάνει εξωιδριματικο;

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 14:42 | Γιώργος Παπαδάκης

    1. Σχετικά με την ένταξη στην απασχόληση των ατόμων με αναπηρία.

    Παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προβλέπονται ευεργετικές διατάξεις για την εργασία των ατόμων με αναπηρία, μία από τις σημαντικότερες — αυτή της ποσόστωσης στις διαθέσιμες θέσεις εργασίας σε εργοδότες με περισσότερους των 16 εργαζόμενους — δεν εφαρμόζεται στην χώρα μας και, το χειρότερο, δεν επιτηρείται η εφαρμογή της.

    Από την άλλη, πολύ σωστά στο Σχέδιο Δράσης επισημαίνεται η ανάγκη έμφασης στην λειτουργικότητα του ατόμου με αναπηρία και όχι στο ποσοστό της αναπηρίας του με τη εφαρμογή του Πιλοτικού Προγράμματος σχετικά με την εισαγωγή λειτουργικών κριτηρίων στην αξιολόγηση της αναπηρίας για την παροχή προνοιακών αναπηρικών δικαιωμάτων, με σκοπό την ανάπτυξη σχετικής δημόσιας πολιτικής στη βάση ενός περισσότερο κοινωνικού μοντέλου αξιολόγησης της αναπηρίας. [Στόχος 7: Συλλέγουμε και αξιοποιούμε δεδομένα στη χάραξη δημόσιας πολιτικής για την αναπηρία]

    Σε συνδυασμό με την πρόβλεψη στο Σχέδιο Δράσης ότι ενισχύουμε την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση των μαθητών με αναπηρία με έμφαση σε δράσεις επαγγελματικού προσανατολισμού) η εφαρμογή της ποσόστωσης στον τομέα της απασχόλησης και της αξιολόγησης της ικανότητας προς εργασία, θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε μεγάλο βαθμό τα άτομα με αναπηρία να αποκτήσουν μεγαλύτερη αυτονομία στην ικανότητά τους να βιοποριστούν ανεξάρτητα από πηγές εισοδήματος που σχετίζονται με την επιδοματική πολιτική της χώρας.

    Σε συνάφεια με τα παρακάτω (αντίθεση μάλλον) είναι κάπως ανησυχητική η διατύπωση στο Σχέδιο Δράσης ότι «Μεριμνούμε για τη θεσμοθέτηση και την ενίσχυση της υφιστάμενης Υποστηριζόμενης Απασχόλησης ως δημιουργικής διεξόδου και μέσου βιοπορισμού για τα Άτομα με Αναπηρία». Η διατύπωση ότι θα γίνει εισήγηση να θεσμοθετηθεί κάτι προσκρούει σε κάποια άλλη ατζέντα («κλωτσάει» κατά το κοινώς λεγόμενο) και δεν θα είναι ακριβώς μέριμνα του Σχεδίου Δράσης αλλά ένα αόριστο πλάνο.

    2. Σχετικά με τη δημιουργία ολοήμερων δομών και ΣΥΔ για άτομα με αναπηρία.

    Παρότι τα δύο εργαλεία που αυτή τη στιγμή αξιοποιούνται για την εκπαίδευση, κατάρτιση, ψυχαγωγία και δημιουργική απασχόληση (ανάπτυξη χόμπι και πλαισίωση ελεύθερου χρόνου) βρίσκονται σε τροχιά ανάπτυξης στην Ελλάδα, δεν είναι δυνατή η αξιοποίησή τους συνδυαστικά προκειμένου να δημιουργηθούν ολοήμερες δομές για τα άτομα με αναπηρία.

    Συγκεκριμένα, τα Κέντρα Διημέρευσης και Ημερήσιας Φροντίδας (ΚΔΗΦ) που συνηθέστερα έχουν πρωινή λειτουργία και παρέχουν υπηρεσίες στον τομέα της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης των ατόμων αναπηρία — συνηθέστερα σε παιδιά και εφήβους ή ενήλικες αντίστοιχα — δεν είναι εφικτό να απευθυνθούν στο ίδιο άτομο με αναπηρία προκειμένου να πλαισιώσουν την ένταξή του ίδιου ατόμου σε ένα Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης για Άτομα με Αναπηρία (ΚΔΑΠ-ΜΕΑ). Πρακτικά, ο μοναδικός αριθμός ΑΜΚΑ κάθε ατόμου δεν μπορεί να εμφανίζεται ως λήπτης υπηρεσίας ταυτόχρονα σε πρόγραμμα ΚΔΗΦ και ΚΔΑΠ-ΜΕΑ καθόσον οι δύο υπηρεσίες (δομές) χρηματοδοτούνται από τον ίδιο προϋπολογισμό (ΕΣΠΑ).

    Απεναντίας, η δυνατότητα των ατόμων με αναπηρία να συμμετέχουν σε ένα ολιστικό πρόγραμμα δια βίου εκπαίδευσης, θα τους έδινε της δυνατότητα να είναι περισσότερο λειτουργικοί, αναπτύσσοντας σε βάθος χρόνου μεγαλύτερο δυναμικό σε όλους τους βασικούς τομείς των ΔΚΖ (Δεξιότητες Καθημερινής Ζωής), επομένως θα τους καθιστούσε περισσότερο λειτουργικά άτομα. Παράλληλα, θα βοηθούσε τις οικογένειές τους να μειώσουν τον χρόνο που απαιτείται να δαπανήσουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας προκειμένου να φροντίσουν το άτομο με αναπηρία το διάστημα από την απόκτηση της αναπηρίας του μέχρι την επίτευξη του μέγιστου βαθμού λειτουργικότητας.

    Στο ίδιο μήκος κύματος, θα πρέπει να εξασφαλιστεί (όπως συμβαίνει ήδη με τους φορείς που έχουν σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ για νοσήλιο διαμονής σε Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης) ότι άτομα με αναπηρία που διαβιούν σε ΣΥΔ μπορούν να εξακολουθούν να είναι λήπτες υπηρεσιών ανοικτής περίθαλψης (Ημερήσιας Φροντίδας) ανεξαρτήτως της πηγής χρηματοδότησης της δομής όπου φοιτούν ή διαβιούν (ΕΣΠΑ, Περιφέρεια, Σύμβαση ΕΟΠΥΥ κ.ο.κ.) χωρίς να δημιουργούνται ασυμβίβαστα για το ίδιο άτομο ενόσω λαμβάνει διαφορετικού τύπου υπηρεσίες. Με τον τρόπο αυτό, θα εξασφαλιστεί ένα ενιαίο πλαίσιο αντίληψης και αντιμετώπισης των πολύπλευρων αναγκών ενός ατόμου με αναπηρία, σε όλο το φάσμα της εξέλιξής τους σε βάθος χρόνου.

    3. Σχετικά με το χρονικό περιθώριο των φορέων της κοινωνίας των πολιτών και των ΑμεΑ να συμμετέχουν στη διαβούλευση.

    Τέλος, είναι σημαντικό να αναγνωριστεί ότι η ολιγοήμερη περίοδος ανοικτής διαβούλευσης ενός τόσο σοβαρού και πολύπλοκου Σχεδίου Δράσης για τα άτομα με αναπηρία, περιπλέκει την ικανότητα των δευτεροβάθμιων φορέων να διαβουλευτούν εσωτερικά με τις οντότητες που τους απαρτίζουν αλλά και άλλους σημαντικούς εταίρους (stakeholders) στο πεδίο, προκειμένου να καταθέσουν ολοκληρωμένες και τεκμηριωμένες προτάσεις επί του Σχεδίου.

    Ειδικά, στις τρέχουσες επικρατούσες συνθήκες της πανδημίας COVID-19, οι επαφές που απαιτούνται χρειάζεται να πλαισιωθούν με νέους εναλλακτικούς μηχανισμούς και πρωτόκολλα, γεγονός που δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο αυτό το έργο.

    Επίσης, δεν φαίνεται να έγινε καμία προσπάθεια να δημιουργηθούν έστω τμήματα του Σχεδίου σε μορφή «Κείμενο για όλους» (Easy-to-Read), μία ανάγκη που τίθεται επιτακτική πλέον σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης σε επίπεδο κρατών μελών.

    Τέλος, επισημαίνω μερικά σημεία από το Σχέδιο Δράσης:

    — Προβλέπει (αυτολεξεί: επιδιώκει) την ενεργό συμμετοχή των αντιπροσωπευτικών φορέων των ΑμεΑ στις Επιτροπές Παρακολούθησης όλων των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του ΕΣΠΑ και σε ομάδες εργασίας, τη συστηματική επικοινωνία, διαβούλευσης και συνεργασίας με τη διοίκηση.

    — Σκοπεύει στην υλοποίηση προγραμμάτων Ψηφιακής Κατάρτισης Ατόμων με Αναπηρία. Αυτό θα μπορούσε να συνδυαστεί με τη δυνατότητα των ΑμεΑ να έχουν καλύτερη πρόσβαση στην πληροφορία και με ηλεκτρονικά μέσα — σε περιπτώσεις όπου απαιτείται (όπως στο Σχέδιο Δράσης) με ειδικές προσαρμογές στον τρόπο παρουσίασης της πληροφορίας.

    Γιώργος Παπαδάκης
    Αντιπρόεδρος
    ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
    ΜΕΛΟΣ ΕΝΩΣΗΣ “ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ”
    ΜΕΛΟΣ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΑΡΟΧΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΓΙΑ ΑΜΕΑ “ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ”

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 14:09 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΕΣ «Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ»(https://www.pedocardio.gr/)

    Συντασσόμαστε πλήρως με τις προτάσεις του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ ΑΠΟ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΕΣ, όπως κατατέθηκαν στην παρούσα διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, από τον Πρόεδρό του κ.ΚΩΝ/ΝΟ ΧΟΡΤΗ, εκπροσωπώντας το σύνολο των χρονίως πασχόντων από καρδιοπάθειες.
    Ειδικότερα, όμως, θα θέλαμε να κάνουμε πιο λεπτομερείς παρεμβάσεις για ένα ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΒΡΕΦΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ, πάνω στον ΠΥΛΩΝΑ ΙΙ, Στόχο 13: «Ποιοτική Δηµόσια Υγεία για όλους
    1. Βελτιώνουµε την πρόσβαση των Ατόµων µε Αναπηρία σε πρωτοβάθµιες και λοιπές υπηρεσίες υγείας».

    O Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Παιδιών με Συγγενείς Καρδιοπάθειες «Η Αγία Σοφία» δημιουργήθηκε για να στηρίζει τα παιδιά που πάσχουν από συγγενείς καρδιοπάθειες και τις οικογένειές τους, και αγωνίζεται για την προάσπιση και εύρυθμη λειτουργία του μοναδικού Παιδοκαρδιοχειρουργικού Κέντρου του ΕΣΥ στη χώρα μας, του «Ειδικού Κέντρου Αντιμετώπισης Συγγενών Καρδιοπαθειών στα Παιδιά» (Ε.Κ.Α.Σ.ΚΑ.Π.), στο Νοσοκομείο Παίδων «Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ».
    Αυτό το Κέντρο λειτουργεί πάνω από τρεις δεκαετίες, παρέχοντας πολύτιμες υπηρεσίες σε όλα τα καρδιοπαθή παιδιά, χωρίς διακρίσεις, χάρη στην πολύτιμη πείρα τού ιατρικού και νοσηλευτικού του προσωπικού, με αποτελέσματα εφάμιλλα διεθνών προδιαγραφών, ιδιαιτέρως τα τελευταία χρόνια. Είναι δε ΜΟΝΑΔΙΚΟ και ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟ, ως το μόνο που εδράζεται και λειτουργεί μέσα σε Παιδιατρικό Νοσοκομείο, διαθέτοντας ΟΛΕΣ τις ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΕΙΣ, καθώς και ΜΟΝΑΔΑ ΝΕΟΓΝΩΝ, ώστε να μπορεί ν’ανταποκριθεί σε κάθε περιστατικό.

    Δεν είναι της παρούσης να αναλύσουμε το ιστορικό μεθόδευσης ΥΠΟΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ (ενίοτε και εγκληματικού ΚΛΕΙΣΙΜΑΤΟΣ!!!) του Ε.Κ.Α.Σ.ΚΑ.Π. κατά την τελευταία 10ετία, που είχε ως συνέπεια ακόμα και θανάτους παιδιών! Παραθέτουμε, όμως, ΚΑΙΡΙΕΣ προτάσεις, προς γόνιμη και ΑΜΕΣΗ επέμβαση του Υπουργείου Υγείας, ώστε να λυθούν τα διαχρονικά προβλήματα του Κέντρου αυτού και να μην τίθεται, πλέον, σε κίνδυνο η ζωή βρεφών και παιδιών:

    1. Θεσμοθέτηση της μοναδικής στο ΕΣΥ Καρδιοχειρουργικής Εντατικής Μονάδας (ΚΕΜ) ως αυτόνομου Τμήματος του Νοσοκομείου και στελέχωσή της με πέντε (5) μόνιμους ιατρούς (1 Διευθυντή και 4 Επιμελητές Εντατικολόγους), ώστε να μην εξαρτάται η λειτουργία της από το προσωπικό άλλων ΜΕΘ του Νοσοκομείου
    2. Αύξηση Αναισθησιολόγων του Νοσοκομείου, ώστε να διατεθούν περισσότερες ημέρες χειρουργείου και καθετηριασμών καρδιάς/εβδομάδα
    3. Αύξηση μόνιμων νοσηλευτών Γενικού Χειρουργείου – Καρδιολογικού Τμήματος – Αιμοδυναμικού Εργαστηρίου και Καρδιοχειρουργικής Εντατικής Μονάδας.
    4. Εκπαίδευση χειριστή για μαγνητική τομογραφία καρδιάς
    5. Πρόσληψη 2ου Τεχνικού Εξωσωματικής Κυκλοφορίας.

    Μόνο με τις παραπάνω προϋποθέσεις το ΕΚΑΣΚΑΠ θα πάψει να υπολειτουργεί και θα μπορέσει να προσφέρει αυτό που δύναται και οφείλει: Ασφαλείς και ουσιαστικές υπηρεσίες σε όλα τα καρδιοπαθή παιδιά.

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 14:46 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΕΣ «Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ»

    Συντασσόμαστε πλήρως με τις προτάσεις του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ ΑΠΟ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΕΣ, όπως κατατέθηκαν στην παρούσα διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, από τον Πρόεδρό του κ.ΚΩΝ/ΝΟ ΧΟΡΤΗ, εκπροσωπώντας το σύνολο των χρονίως πασχόντων από καρδιοπάθειες.
    Ειδικότερα, όμως, θα θέλαμε να κάνουμε πιο λεπτομερείς παρεμβάσεις για ένα ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΒΡΕΦΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ, πάνω στον ΠΥΛΩΝΑ ΙΙ, Στόχο 13: «Ποιοτική Δηµόσια Υγεία για όλους
    1. Βελτιώνουµε την πρόσβαση των Ατόµων µε Αναπηρία σε πρωτοβάθµιες και λοιπές υπηρεσίες υγείας».

    O Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Παιδιών με Συγγενείς Καρδιοπάθειες «Η Αγία Σοφία» δημιουργήθηκε για να στηρίζει τα παιδιά που πάσχουν από συγγενείς καρδιοπάθειες και τις οικογένειές τους, και αγωνίζεται για την προάσπιση και εύρυθμη λειτουργία του μοναδικού Παιδοκαρδιοχειρουργικού Κέντρου του ΕΣΥ στη χώρα μας, του «Ειδικού Κέντρου Αντιμετώπισης Συγγενών Καρδιοπαθειών στα Παιδιά» (Ε.Κ.Α.Σ.ΚΑ.Π.), στο Νοσοκομείο Παίδων «Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ».
    Αυτό το Κέντρο λειτουργεί πάνω από τρεις δεκαετίες, παρέχοντας πολύτιμες υπηρεσίες σε όλα τα καρδιοπαθή παιδιά, χωρίς διακρίσεις, χάρη στην πολύτιμη πείρα τού ιατρικού και νοσηλευτικού του προσωπικού, με αποτελέσματα εφάμιλλα διεθνών προδιαγραφών, ιδιαιτέρως τα τελευταία χρόνια. Είναι δε ΜΟΝΑΔΙΚΟ και ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟ, ως το μόνο που εδράζεται και λειτουργεί μέσα σε Παιδιατρικό Νοσοκομείο, διαθέτοντας ΟΛΕΣ τις ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΕΙΣ, καθώς και ΜΟΝΑΔΑ ΝΕΟΓΝΩΝ, ώστε να μπορεί ν’ανταποκριθεί σε κάθε περιστατικό.

    Δεν είναι της παρούσης να αναλύσουμε το ιστορικό μεθόδευσης ΥΠΟΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ (ενίοτε και εγκληματικού ΚΛΕΙΣΙΜΑΤΟΣ!!!) του Ε.Κ.Α.Σ.ΚΑ.Π. κατά την τελευταία 10ετία, που είχε ως συνέπεια ακόμα και θανάτους παιδιών! Παραθέτουμε, όμως, ΚΑΙΡΙΕΣ προτάσεις, προς γόνιμη και ΑΜΕΣΗ επέμβαση του Υπουργείου Υγείας, ώστε να λυθούν τα διαχρονικά προβλήματα του Κέντρου αυτού και να μην τίθεται, πλέον, σε κίνδυνο η ζωή βρεφών και παιδιών:

    1. Θεσμοθέτηση της μοναδικής στο ΕΣΥ Καρδιοχειρουργικής Εντατικής Μονάδας (ΚΕΜ) ως αυτόνομου Τμήματος του Νοσοκομείου και στελέχωσή της με πέντε (5) μόνιμους ιατρούς (1 Διευθυντή και 4 Επιμελητές Εντατικολόγους), ώστε να μην εξαρτάται η λειτουργία της από το προσωπικό άλλων ΜΕΘ του Νοσοκομείου
    2. Αύξηση Αναισθησιολόγων του Νοσοκομείου, ώστε να διατεθούν περισσότερες ημέρες χειρουργείου και καθετηριασμών καρδιάς/εβδομάδα
    3. Αύξηση μόνιμων νοσηλευτών Γενικού Χειρουργείου – Καρδιολογικού Τμήματος – Αιμοδυναμικού Εργαστηρίου και Καρδιοχειρουργικής Εντατικής Μονάδας.
    4. Εκπαίδευση χειριστή για μαγνητική τομογραφία καρδιάς
    5. Πρόσληψη 2ου Τεχνικού Εξωσωματικής Κυκλοφορίας.

    Μόνο με τις παραπάνω προϋποθέσεις το ΕΚΑΣΚΑΠ θα πάψει να υπολειτουργεί και θα μπορέσει να προσφέρει αυτό που δύναται και οφείλει: Ασφαλείς και ουσιαστικές υπηρεσίες σε όλα τα καρδιοπαθή παιδιά.

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 14:07 | ΙΠΑΠ Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ – Μέλος ΔΙΚΤΥΟΥ Παροχών Υπηρεσιών για άτομα με αναπηρία

    Παιδιά με αναπηρία

    Προσχολική ηλικία : οι υπηρεσίες πρώιμης διάγνωσης και παρέμβασης είναι πρακτικά ανύπαρκτες. Υπολογίζεται ότι, μόλις το
    50% περίπου των παιδιών με αναπτυξιακές διαταραχές εντοπίζεται και αντιμετωπίζεται πριν τη σχολική ηλικία. Οι θεραπείες και οι άλλες ειδικές παρεμβάσεις γίνονται κατά αποκλειστικότητα από ιδιώτες μεμονωμένα ή σε τοπικά ιδιωτικά Κέντρα.

    Σχολική ηλικία : τα παιδιά φοιτούν σε Ειδικά σχολεία, εκτός από τις ήπιες περιπτώσεις που φοιτούν σε τυπικά σχολεία με ή χωρίς συνοδούς. Συνήθως συνεχίζουν τις θεραπείες τους τις απογευματινές ώρες με ιδιώτες ειδικούς. Στην εφηβεία και κυρίως στην όψιμη εφηβεία οι ειδικές παρεμβάσεις διακόπτονται και λόγω κόπωσης και εξάντλησης (ψυχικής και οικονομικής) των γονέων. Η παροχή υπηρεσιών στα Ειδικά σχολεία είναι ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας, προσανατολισμένη στην «ειδική αγωγή», περιορισμένη στην προσαρμοσμένη διδασκαλία. Ειδικά στην εφηβεία τα μαθήματα συνοδεύονται με «προεπαγγελματική εκπαίδευση». Ουσιαστικά πρόκειται για προσπάθεια εκπαίδευσης μέσω της εμπειρίας, χωρίς όμως πολλές πιθανότητες εργασιακής αποκατάστασης.

    Το σύνολο των διαταραχών λόγω προ – περιγεννητικής αιτιολογίας ή κατά τη διάρκεια της πρώιμης παιδικής ηλικίας. Αφορά αναπηρίες οι οποίες, συνήθως, συνοδεύονται (συνοσηρότητα) με ψυχικές διαταραχές, διαταραχές συμπεριφοράς, κινητικά, αισθητηριακά και άλλα προβλήματα υγείας.

    Προκαλούν σοβαρές επιπτώσεις στη φυσιολογία της ανάπτυξης του παιδιού και είναι υψηλού κινδύνου για εφ’ όρου ζωής σοβαρές δυσλειτουργίες.

    Πρόκειται για αναπηρίες συχνά συνοδευόμενες από νόσους (diseases), με αποτέλεσμα η βαρύτητα και η δυσλειτουργία του κάθε ατόμου να ποικίλει από πολύ σοβαρή έως ήπια.

    Παράγοντες υψηλού κινδύνου θεωρούνται επιδημιολογικά, η δυσμενής κοινωνική-δημογραφική κατάσταση, η έλλειψη πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας και κοινωνικής προστασίας, η κατάσταση της οικογένειας και οι κοινοτικοί παράγοντες που ζει το παιδί και η οικογένειά του.

    Σε πρόσφατη διαπολιτειακή επιδημιολογική μελέτη στις ΗΠΑ, διαπιστώθηκε ότι, το 15,4% των παιδιών ηλικίας 2-8 ετών έχουν τουλάχιστον μια διάγνωση αναπτυξιακών διαταραχών και ψυχικών διαταραχών.

    (Health Care, Family, and Community Factors Associated With Mental, Behavioral, and Developmental Disorders in Early Childhood — United States, 2011–2012

    Rebecca H. Bitsko, PhD; Joseph R. Holbrook, PhD; Lara R. Robinson, PhD; Jennifer W. Kaminski, PhD; Reem Ghandour, DrPH; Camille Smith; EdS; Georgina Peacock, MD)

    Disclosures

    Morbidity and Mortality Weekly Report. 2016;65(9):221-226.

    Επιδημιολογικά δεδομένα:

    1. Κατά κανόνα υπάρχει αποτυχία στην κοινωνική ένταξη
    (εκπαίδευση, εργασία, κοινωνικές σχέσεις)

    2. Παρουσιάζεται υψηλή συνοσηρότητα με άλλα προβλήματα υγείας (π.χ. χρόνιο stress κατά την πρώιμη παιδική ηλικία σχετίζεται με μεταβολές στο συμπαθητικό Ν.Σ., το μεταβολισμό, υψηλή αρτηριακή πίεση, παχυσαρκία κ.ά.)

    3. Παρατηρείται αυξημένη θνησιμότητα σε σχέση με τον τυπικό πληθυσμό

    4. Οι οικογένειες αντιμετωπίζουν χρόνιο stress που σχετίζεται με την αναπηρία και τα μακροχρόνια προβλήματα αποκατάστασης

    5. Ο κοινωνικός αποκλεισμός / ιδρυματοποίηση των παιδιών με αναπτυξιακές διαταραχές σχετίζεται με το επίπεδο της φτώχειας της οικογένειας και την αδυναμία φροντίδας από υπηρεσίες υγείας (Evans GW, Kim P. Childhood poverty, chronic stress, self-regulation, and coping. Child Dev Perspect 2013;7:43–8. http://dx.doi.org/10.1111/cdep.12013)

    6. Υπάρχουν πολύ μεγάλες ελλείψεις στις υπηρεσίες πρώιμης παρέμβασης (0-4 ετών).

    7. Σημαντικότεροι περιβαλλοντικοί παράγοντες υψηλού κινδύνου για αναπτυξιακές αναπηρίες είναι:

    o πλημμελής ιατρική φροντίδα

    o ψυχική υγεία των γονέων

    o χαμηλό κοινωνικό & οικονομικό επίπεδο της οικογένειας (National Research Council and Institute of Medicine. Preventing mental, emotional, and behavioral disorders among young people: progress and possibilities. Washington, DC: The National Academic Press; 2009.)

    Ενήλικοι με αναπηρία

    Ενήλικη ζωή : Μετά την ηλικία των 18 – 22 ετών και την ολοκλήρωση της φοίτησης στις ειδικές δομές του Υπ. Παιδείας ουσιαστικά διαχέονται σε δομές ΝΠΙΔ (συνήθως συλλόγων γονέων) ή οι ήπιες αναπτυξιακές διαταραχές σε Δημόσιες και Ιδιωτικές Δομές επαγγελματικής Κατάρτισης. Επί της ουσίας η κοινωνική ένταξη είναι ανύπαρκτη λόγω μη διασύνδεσης με την αγορά εργασίας. Η τριτοβάθμια φροντίδα (αποκατάσταση) περιορίζεται στα αναγκαία προνοιακά επιδόματα. Σε αυτό το ηλικιακό φάσμα τα προβλήματα αποκατάστασης των αναπτυξιακών διαταραχών είναι κοινά με τους υπόλοιπους αναπήρους, όπου πρακτικά η 3βάθμια φροντίδα – αποκατάσταση περιορίζεται «στην αποτροπή της υποτροπής».

    Η κοινωνική ένταξη είναι το ζητούμενο και υποχρέωση της Πολιτείας. Η Προνοιακή Πολιτική θα πρέπει να αναθεωρηθεί ριζικά σε σχέση με το θεσμικό πλαίσιο και τα σημερινά δεδομένα για την αναπηρία.

    Η επαγγελματική κατάρτιση πρέπει να εκσυγχρονιστεί, με επιλογή επαγγελμάτων που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εποχής. Τα προγράμματα κατάρτισης πρέπει να αναθεωρηθούν πλήρως και να δεσμεύουν όλους τους φορείς (ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ) που παρέχουν τις ίδιες υπηρεσίες.

    Στα πλαίσια της νέας κοινωνικής οικονομίας θα πρέπει να ενισχυθούν οι Κοινωνικές Επιχειρήσεις και τα προγράμματα Υποστηριζόμενης Εργασίας.

    Η παροχή των υπηρεσιών είναι αποσπασματική, κατακερματισμένη και ασυνεχής από την παιδική ηλικία έως την ενήλικη ζωή, λόγω :

    o Αδυναμίας ελέγχου της αποτελεσματικότητας των παρεμβάσεων και άρα αδυναμίας ελέγχου κόστους – αποτελέσματος από την Πολιτεία

    o έλλειψης διαχρονικού σχεδιασμού των υπηρεσιών φροντίδας και υποστήριξης των αναπήρων εφ’ όρου ζωής

    o απουσίας σφαιρικού συντονισμού μεταξύ των Υπουργείων
    Δικαιοσύνης /Παιδείας / Υγείας / Εργασίας

    Επιδημιολογικές μελέτες αποτυπώνουν την διάσταση του προβλήματος αποκατάστασης της αναπηρίας στην ενήλικη ζωή:

    Data sources: Alissa C. Stevens et al., “Adults with One or More Functional Disabilities — United States 2011–2014,” Morbidity and Mortality Weekly Report 65, no. 38 (Sept. 30, 2016): 1021–25; Jae Kennedy, Elizabeth Geneva Wood, and Lex Frieden, “Disparities in Insurance Coverage, Health Services Use, and Access Following Implementation of the Affordable Care Act: A Comparison of Disabled and Nondisabled Working-Age Adults,” Inquiry 54 (Jan.– Dec. 2017): 1–10; Stephen P. Gully, Elizabeth K. Rasch, and Leighton Chan, “The Complex Web of Health: Relationships Among Chronic Conditions, Disability, and Health Services,” Public Health Reports 126, no. 4 (July/Aug. 2011): 495–507; and Lewis Kraus et al., 2017 Disability Statistics Annual Report (University of New Hampshire, 2018).

    Τα δεδομένα αυτά συνηγορούν στην ανάπτυξη Long -Term Services and Supports (LTSS). Οι επί μακρόν υπηρεσίες και υποστήριξη στοχεύουν στη βελτίωση της σφαιρικής λειτουργικότητας των αναπήρων, δηλαδή στη βιο-ψυχοκοινωνική τους λειτουργία, διότι όταν δε συμβαίνει αυτό, υπάρχει έκπτωση της ποιότητας ζωής και αύξηση του κόστους αποκατάστασης.

    Περιλαμβάνουν δυο είδη συνδυασμένων υπηρεσιών :

    1. κοινοτικές, εξατομικευμένες και υπηρεσίες κατ’ οίκον
    2. περίθαλψης και ιατρικής κάλυψης

    (See Steve Eiken et al., Medicaid Expenditures for Long-Term Services and Supports in FY 2016 (Medicaid Innovation Accelerator Program and IBM Watson Health, May 2018).

    Προτάσεις

    -Μεταρρύθμιση των πολιτικών υγείας για τις εφ’ όρου ζωής παθήσεις. Σχεδιασμός δια βίου Κοινοτικών Υπηρεσιών σε συνδυασμό με τις υπηρεσίες περίθαλψης.

    – Θέσπιση κριτηρίων λειτουργίας ΝΠΙΔ,ΝΠΔΔ, Σύλλογοι γονέων κ.α
    Διεπιστημονική σύνθεση της ομάδας αποκατάστασης και υιοθέτηση συστημάτων πιστοποίησης της ποιότητας των υπηρεσιών.
    – Ψηφιακή μεταρρύθμιση (Ηλεκτρονικός Φάκελος
    Αναπηρίας που θα ακολουθεί το ΑμεΑ εφόρου ζωής., ανάπτυξη υπηρεσιών τηλεϊατρικής κ.ά.)
    – Ηλεκτρονική διασύνδεση όλων των Υπηρεσιών (Δημόσιων και Ιδιωτικών) που υποστηρίζουν ΑμεΑ.

    – Ανάπτυξη παρεμβάσεων για τον περιορισμό των επιπτώσεων του χαμηλού κοινωνικοοικονομικού επιπέδου στην ψυχική και αναπτυξιακή υγεία των νηπίων και παιδιών.

    -Ανάπτυξη στρατηγικών εξάλειψης του στίγματος, της διάκρισης και του κοινωνικού αποκλεισμού για τα άτομα με αναπτυξιακές διαταραχές και τις οικογένειές τους.

    -Αξιολόγηση της δυσλειτουργίας και της ανεπάρκειας με αξιόπιστα εργαλεία αξιολόγησης της λειτουργικότητας.

    -Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των θεραπειών και των ειδικών εκπαιδεύσεων.

    -Έλεγχος κόστους – αποτελέσματος.

    -Συμμετοχή του ατόμου με αναπηρία και της οικογένειας του, στο σχεδιασμό της αποκατάστασης και βαθμός ικανοποίησης από τα αποτελέσματα των παρεμβάσεων.

    -Ανάπτυξη πολιτικών πρόληψης εφαρμογή και Χρηματοδότηση προγραμμάτων πρώιμης παρέμβασης
    -Βρεφική ηλικία: τα βρέφη «υψηλού αναπτυξιακού κινδύνου» θα πρέπει να παρακολουθούνται διαχρονικά και να υποστηρίζονται μαζί με τις οικογένειές τους.
    -Δημιουργία αναπτυξιακών ανιχνευτικών εργαλείων σταθμισμένων στον ελληνικό πληθυσμό.

    -Πρόγραμμα Πρόληψης στους δημοτικούς και ιδιωτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς ώστε να εντοπίζονται έγκαιρα τα μικρά παιδιά «υψηλού αναπτυξιακού κινδύνου».
    -Ανάπτυξη δικτύου μονάδων πρώιμης παρέμβασης με διεπιστημονική σύνθεση και πιστοποιημένη κατάρτιση. Ειδικά για τις ηλικίες < 3 ετών απαραίτητη παρέμβαση θα πρέπει να είναι οι κατ’ οίκον επισκέψεις και να καλύπτεται από το ασφαλιστικό ταμείο.
    -Πιστοποίηση κατάρτισης και αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων στα ΑμεΑ που φοιτούν σε Ιδιωτικά ή Δημόσια Εργαστήρια Κατάρτισης με συγκεκριμένα κριτήρια.
    -Πάγια χρηματοδότηση της Υποστηριζόμενης εργασίας από τη πολιτεία και καθορισμός δεικτών αποτελεσματικότητας.
    -Παρακολούθηση της εφαρμογής του νόμου 2643/1998 από την πολιτεία ώστε να γίνονται οι προκηρύξεις στο διάστημα που ορίζει ο νόμος. Έλεγχος στις επιχειρήσεις εάν προσλαμβάνουν το νόμιμο αριθμό ΑμεΑ ή αλλιώς να τιμωρούνται με τα πρόστιμα που ορίζει ο νόμος.
    -Ενεργοποίηση του νόμου για τα Παραγωγικά εργαστήρια 2646/1998 και έκδοση διευκρινιστικής εγκυκλίου για την εφαρμογή του.
    -Δημιουργία κατάλληλων κοινοτικών δομών φροντίδας και αποκατάστασης

    – Ανάπτυξη σε επίπεδο σχολικών μονάδων προγραμμάτων για την ψυχική και αναπτυξιακή υγεία των παιδιών και εφήβων.

    – Ανάπτυξη κατάλληλων στρατηγικών για την εξάλειψη της παιδικής κακοποίησης / παραμέλησης και της ενίσχυσης της παιδικής προστασίας σε τοπικό επίπεδο
    • Σύσταση μεικτών διεπιστημονικών ομάδων των
    Υπουργείων Εργασίας, Υγείας, Παιδείας, Δικαιοσύνης
    •Αξιολόγηση, καταγραφή εξατομικευμένα των αναγκών και της λειτουργικότητας των ανήλικων και των οικογενειών τους.
    •Αξιοποίηση υπαρχόντων κοινοτικών δομών αποκατάστασης, δημιουργία νέων και συνέργειες ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με τις Δημόσιες Υπηρεσίες
    •Εφαρμογή κανόνων δεοντολογίας, συνηγορίας (advocacy), ποιότητας των υπηρεσιών, αποτελεσματικότητας των προγραμμάτων αποκατάστασης με τη συνεισφορά Φορέων όπως η ΕΣΑΜΕΑ, ΠΟΣΓΚΑμεΑ, Συνήγορος του Παιδιού κ.ά.

    Από την Επιστημονική Επιτροπή
    ΙΠΑΠ «Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ»

    Ι. Παπακωνσταντίνου
    Επιστημονικός Διευθυντής
    Παιδοψυχίατρος

    Μιρέλλα Γιαννακοπούλου
    Ψυχοπαιδαγωγός – Ειδική Παιδαγωγός MSc
    Προϊσταμένη Πρώιμης Παρέμβασης & Προεπαγγελματικών Τμημάτων
    Κατσούδα Καίτη
    Προϊσταμένη Κ.Ε.Π.Π. – ΕΡΓΑΞΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ
    Αντιπρόεδρος EUSE

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 14:14 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΡΠΑΤΩ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ

    Σύλλογος ατόμων με κινητικά προβλήματα & φίλων «Περπατώ»
    Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Άτομα με Αναπηρία

    Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
    Αξιότιμοι/ες συντελεστές του σχεδίου,

    Η ανεξάρτητη ομάδα αναπήρων και μη αναπήρων ανθρώπων από την Κομοτηνή που απαρτίζει τον σύλλογο Περπατώ και χαρακτηρίζεται από πολυετές και πολυεπίπεδο έργο στον χώρο της αναπηρίας συγγράφει το παρόν σχόλιο έπειτα από μελέτη του ΕΣΔ και θέλει να χαιρετήσει συνολικά την προσπάθεια σημειώνοντας την μεγάλη αξία που έχει η ύπαρξη της αναπηρίας σαν θεματική σε κάθε τομέα οικονομικης, κοινωνικης, πολιτικής και πολιτιστικής δράσης της χώρας.
    Το ΕΣΔ κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση και αυτό μας βρίσκει θετικά προσκείμενους.

    Πιο συγκεκριμένα χαιρετίζουμε την χάραξη πολιτικής (σε όλους τους σχετικούς πυλώνες) για ανάπηρους κρατουμένους, πρόσφυγες, Ρομά, αναπηρες Γυναίκες, ανάπηρες γυναίκες που έχουν δεχτεί κακοποίηση, αναπήρων παιδιών, αναπήρων από τρίτες χώρες και αναπήρων φοιτητών.
    Στην ίδια κατεύθυνση και για τους ανθρώπους που βιώνουν πάνω από ένα είδος διάκρισης, θα προσθέταμε την μέριμνα για τα ανάπηρα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, αναπήρων κληρικών, αναπήρων που δεν είναι χριστιανοί αλλα είναι πιστοί και δεν έχουν την κατάλληλη πρόσβαση σε χώρους λατρείας και για ανάπηρα άτομα τρίτης ηλικίας.
    Επιπρόσθετα, χαιρετίζουμε την λήψη μέτρων στον Στόχο 9 και συγκεκριμένα στην παράγραφο 4 όπου θα θέλαμε να προσθέσουμε την ανάγκη σχετικής ενημέρωσης των πολιτών αλλα και των μαθητών (από ΜΜΕ και από καθηγητές, οι οποίοι πρέπει να εκπαιδευτούν, αντίστοιχα) . Όπως και την εκπαίδευση που πρέπει να λαμβάνει το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό σε τέτοια ζητήματα.

    Επίσης χαιρετίζουμε την τάση που χαρακτηρίζει το ΕΣΔ αναφορικά με την ενημέρωση και την εκπαίδευση μεγαλης μερίδας εργαζομενων που προσφέρουν πληθώρα υπηρεσιών ώστε να μπορούν να αποφεύγουν συμπεριφορές που χαρακτηρίζονται από διακρίσεις προς τα ανάπηρα άτομα.
    Όπως και την τάση συμπεριληπτικου πλάνου στην εκπαίδευση (Στόχος 7.1γ). Θα θέλαμε όμως να σημειωθεί η αντίθεση μας με την ενίσχυση ή την ίδρυση περαιτέρω ειδικών σχολείων. Απώτερος σκοπός μιας κοινωνικής πολιτικής που μέριμνα για ισότητα μεταξύ των πολιτών πρέπει να είναι η ύπαρξη κοινών σχολείων για όλους τους μαθητές και να μην πέφτουμε στην παγίδα του «ίσοι αλλά χώρια».
    Προτείνεται λοιπόν η δημιουργία κοινών ΚΔΑΠ κι όχι ΚΔΑΠ δυο κατηγοριών και όσον αφορά τον Στόχο 12.3 θεωρούμε ότι αυτές οι προσλήψεις θα είναι πολύ πιο ωφέλιμες εάν αυτοί οι καταρτισμένοι εκπαιδευτικοί προσληφθούν σε γενικά σχολεία για ανάπηρους μαθητές που δεν θέλουν να παν σε ειδικό σχολείο. Επίσης στον Στοχο 12.1 και στο πλάνο βελτίωσης της ακαδημαϊκής εμπειρίας των αναπήρων φοιτητών θα προτείναμε δημιουργία πρωτοκόλλου προφορικης εξέτασης αναπήρων φοιτητών που δεν δύνανται να εξεταστούν γραπτά και φοιτητών με μαθησιακές δυσκολίες από κάθε τμήμα ώστε να μην εναπόκειται η εξέταση υποκειμενικά σε κάθε καθηγητή.
    Προτείνουμε την δημιουργία δικτύου παράλληλης στήριξης από μη ανάπηρους φοιτητές σε ανάπηρους φοιτητές με αμοιβή όπως γίνεται σε πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασίλειου.
    Προτείνουμε την στήριξη πλατφορμων όπως η https://amelib.seab.gr/ και την συνεργασία με τον ΕΥΔΟΞΟ ώστε οι ανάπηροι φοιτητές να έχουν ισότιμη πρόσβαση σε συγγράμματα.

    Χαιρετίζουμε τον Στόχο 11 για την ανεξάρτητη διαβίωση. Σημειώνοντας παράλληλα την ανησυχία μας για την σωστή λειτουργία των ΣΥΔ ώστε να αποφευχθεί η «εναλλακτική ιδρυματικη πολιτική». Επίσης είμαστε αντίθετοι με την παράγραφο 6 του στόχου 11 αν αφορά δημιουργία μικρών νησίδων προσβασιμότητας μέσα στον αστικό χώρο. Προτιμάται η βελτίωση υπαρχουσών κατοικιών και η συνολική βελτίωση των αστικών χωρων.
    Έπειτα θεωρούμε αξιόλογη την στάση του ΕΣΔ σχετικά με την αρχή ‘μια οικογένεια για κάθε παιδι’, την (στοχος 10.2 & 10.5) και χαιρετίζουμε τις τακτικές αποφυγής του αισχρού φαινομένου του ιδρυματισμού. Διαφωνούμε με την αόριστη αναστολή νέων εισαγωγών στα ιδρύματα στον Στόχο 10.1 και εκφράζουμε την ανάγκη για οριστική παύση αυτού του φαινομένου. Για την πρόληψη του προτείνουμε δικτύωση παιδονευρολόγων, αναπτυξιολογων και παιδιάτρων με κοινωνικούς λειτουργούς που θα ενημερώνουν τους γονείς για την κοινωνική πολιτική που ορίζει τα δικαιώματα τους και έτσι θα αποφεύγεται η τάση του ιδρυματισμού. Στην παράγραφο 3 του Στόχου 11 νιώσαμε την χαρά των ανθρώπων που θα απεγκλωβιστούν και που έχουν απεγκλωβιστεί από τα ιδρυματα, δηλώνουμε πρόθυμοι σαν σύλλογος ώστε να βοηθήσουμε με τις γνώσεις μας στο να χαραχθεί άρτια η πολιτική αποϊδρυματοποίησης στην χώρα και προτείνουμε να ενταχθούν κι αλλα άσυλα στο έργο όπως το ίδρυμα χρόνιων παθήσεων στην Ροδόπη όπου οι ανάπηροι βγαίνοντας μπορούν να βρουν μια προσβάσιμη και φιλική πόλη κοντά τους όπως η Κομοτηνή. Για την παραπάνω διαπίστωση προσκαλούμε τους αρμόδιους υπουργούς και γραμματείς στην Κομοτηνή και στον Περπατώ για να παραδειγματιστούν από τον υψηλό βαθμό προσβασιμότητας της πόλης, την αυτόνομη λειτουργία των αναπήρων πολιτών και την συνεργασία των ανεξάρτητων φορέων του αναπηρικού κινήματος με την αυτοδιοίκηση.
    Σε συνέχεια θα θέλαμε να μοιραστούμε την τεχνογνωσία από την λειτουργία ΚΔΗΦ από τον Σύλλογο Περπατώ όχι με αποκλειστικό στόχο την φροντίδα και την διημέρευση των αναπήρων οφελουμένων αλλα σκοπεύοντας στην ανάπτυξη σωματικών και κοινωνικών δεξιοτήτων δίνοντας τους την ευκαιρία συμμετοχής σε όσα θέλουν να ζήσουν. Εναρμονιζόμενοι με τα παραπάνω προτείνουμε ριζική αναβάθμιση του ΦΕΚ για τα ΚΔΗΦ.

    Προτείνεται η αποφυγή πολιτικής μειωμένου εισιτηρίου για τον ανάπηρο πολίτη, διότι παραπέμπει σε κοινωνική πολιτική φιλανθρωπίας. Προτείνουμε μετά την θέσπιση του προσωπικού βοηθού τα ανάπηρα άτομα να πληρώνουν κανονικά εισιτήριο κι ο ΠΒ ή το συγγενικό πρόσωπο να λαμβάνει μειωμένο ή και δωρεάν εισιτήριο σε οτιδήποτε.

    Προτείνεται δημιουργία νέου επιμέρους εθνικού πλάνου για την Αποκατάσταση. Έχοντας ως παράδειγμα καλές πρακτικές από το εξωτερικό και επαναπροσδιορίζοντας θεμελιώδη χαρακτηριστικά για την αποφυγή φαινομένων εκμετάλλευσης.
    Οφείλουμε να κινηθούμε σε ένα πλάνο που θα δίνει ουσιαστικές δεξιότητες σε σύντομο χρονικό πλαίσιο με βασικό σκοπό την επανένταξη του αναπηρου ατόμου.

    Προτείνεται συνολική οικονομική κάλυψη των δαπανών για τα αναπηρικά είδη, ώστε να αποφευχθεί ο συμβιβασμός στον οποίο αναγκάζονται να έρθουν πολλά ανάπηρα άτομα μη έχοντας τα κατάλληλα μέσα για αυτούς. Σύμφωνα και με την Σύμβαση το κόστος δεν πρέπει να αποτελεί αντικίνητρο στην αυτονομία των αναπήρων που πρέπει να έχουν πρόσβαση σε τεχνολογίες που τους δίνουν αυτοκυριαρχία στην ζωή και στην καθημερινότητα τους.

    Με τιμή το ΔΣ του Συλλόγου Περπατώ

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 14:28 | Μαρία Χοϊμπού

    -Πυλώνας IV στο 2 κάνει αναφορά για κάρτα πολιτισμού. Αυτή έχει καταργηθεί από το 2016. Άρα για πια κάρτα πολιτισμού ακριβώς μιλάει το υπουργείο πολιτισμού;

    -Πυλώνας III στόχος 21

    Θα πρέπει επιτέλους να υπάρξει μνεία για να μπορούν να ανεβαίνουν τα Αναπηρικά αμαξίδια στα πεζοδρόμια χωρίς βοήθεια από συνοδό του ΑμεΑ. Επίσης να γίνετε δοκιμή αν χωράει αναπηρικό αμαξίδιο να περάσει από τα πεζοδρόμια και τα εμπόδια να φύγουν ή να βρεθούν εναλλακτικοί τρόπο πρόσβασης του εμποδιζόμενου ατόμου (από άλλο πεζοδρόμιο, να μεγαλώσει το πεζοδρόμιο κλπ).

    Μέχρι στιγμής έχουμε ακατάλληλες διαβάσεις για αναπηρικά αμαξίδια. Είτε θα είναι πρόχειρα φτιαγμένα είτε θα έχουν 5-10 εκατοστά ύψος από τον δρόμο με αποτέλεσμα να μη μπορεί να ανέβει το αμαξίδιο και όταν κατεβαίνει να προκαλούνται φθορές στο αμαξίδιο.
    Θα πρέπει επιτέλους να υποχρεούνται οι δήμοι να τα φτιάχνουν με προδιαγραφές που θα ισχύουν σε όλη την Ελλάδα.

    -Θέσεις στάθμευσης ΑμεΑ.

    1. Θα πρεπει να υπάρχει συγκεκριμένες προδιαγραφές δημιουργίας τέτοιων θέσεων στάθμευσης για πινακίδες Ρ71.
    Μέχρι στιγμής βλέπουμε θέσεις στάθμευσης όπου ο ΑμεΑ δεν μπορεί να βγει από ο αμάξι καθώς δεν προβλέπετε χώρος εξόδου και από το πλάι και από τη πίσω μεριά του οχήματος.
    Πρέπει να γίνει έρευνα για τα οχήματα που κυκλοφορουν στην Ελλάδα και είναι για ΑμεΑ καθώς πολλά από αυτά είναι βαν και δεν χωράει να κατέβει ράμπα από πίσω.
    Στις θέσεις αυτές δεν θα πρέπει να υπάρχουν κολονάκια και άλλα εμπόδια από τη πλευρά του πεζοδρομίου όπου αυτό υπάρχει, και θα πρέπει να υπάρχει μνεία ραμπας σε αυτά τα πεζοδρόμια πολύ περισσότερο απο ότι προαναφερω στο «στόχο 21» παραπάνω.

    Θα πρέπει οι ίδιες προδιαγραφές να υπάρχουν σε όλες τις αναπηρικές θέσεις στάθμευσης σε καταστήματα, mall, νοσοκομεία κλπ.

    2. Θα πρέπει ο νόμος να γίνει πιο αυστηρός για παραβάτες που εμποδίζουν θέσεις στάθμευσης ΑμεΑ, διαβάσεις κλπ.
    Μάλιστα μπορεί να εφαρμοστεί σε όλη τη χώρα το Σύστημα Αποτρεπτικής Στάθμευσης που ξεκίνησε ο Δήμος Τρικκαιων.

    3. Για τις θέσεις στάθμευσης με πινακίδες Ρ72 θα πρέπει επιτέλους να βγει ενας νόμος που να είναι για όλη τη χώρα και όχι να αποφασίζει για τα δικαιολογητικά ο κάθε δήμος ξεχωριστά.
    Παράδειγμα σε κάποιους δήμους δίνουν θέσεις στάθμευσης με 67% αναπηρία και και άνω με προϋπόθεση να είναι πάθηση βάση του Νομου 2710/2013 και του άρθρου 16 Νομος 1798/1988.
    Ενώ άλλοι ζητάνε 80% αναπηρία και άνω με τις ίδιες κατά τα άλλα προϋποθέσεις.
    Να γίνετε όπου αυτό είναι αναγκαίο διαρρύθμιση του πεζοδρομίου για τη διευκόλυνση του ΑμεΑ που δικαιούται τη θέση.

    -Προσβασιμότητα γενικά

    1. Θα πρέπει να υπάρχει καθολική πρόσβαση και δυνατότητα διεκπεραιώσεις όλων των αιτημάτων στο δημόσιο μέσω της τεχνολογίας.
    Αυτο θα έχει ως αποτέλεσμα να γίνει και αποσυμφόρηση στις υπηρεσίες, να μη ταλαιπωρίτε ο ΑμεΑ και σαφώς να μη χρειάζεται να έρθει σε επαφή με κόσμο που στις μέρες μας και λόγο του ιού είναι πολύ βασικό. Μη ξεχνάμε ότι πολλά ΑμεΑ δεν έχουν δυνατότητα να παρευρεθούν και πριν τον ιό σε δημόσιες υπηρεσίες λόγο της κατάστασης της υγείας τους.

    Χαρακτηριστικό είναι ότι ακόμα και σήμερα σε πολλά ΚΕΠΑ ενώ γίνετε μνεία από τον ΟΠΕΚΑ και το κέντρο κοινότητας και γράφει μέσα σε σχόλιο για τα άτομα αυτά πως η επικοινωνία πρέπει να είναι με μήνυμα για το πότε περνάνε επιτροπή, αρκετα από τα ΚΕΠΑ συνεχίζουν να καλούν στα τηλέφωνα τους με αποτέλεσμα να μην υπάρχει σωστή ενημέρωση αρκετές φορές.
    Το ίδιο συμβαίνει και μέσα στις επιτροπές των ΚΕΠΑ όταν ο ΑμεΑ με πρόβλημα ακοής περιμένει στην αναμονή. Αντί να υπάρχει άλλος τρόπος επικοινωνίας, με καποιο νούμερο ίσως, οι γιατροί φωνάζουν τα ονόματα. Σαφώς ένας που δεν ακούει καθόλου, δεν γνωρίζει χειλοαναγνωση και δεν έχει συνοδό μαζί του, δεν καταλαβαίνει ότι τον φωνάζουν.

    2. Υπότιτλους παντού.
    Σε όλες τις ειδήσεις σε ιδιωτικά και δημόσια κανάλια (στα κανάλια της ΕΡΤ επιβάλετε μάλιστα), στις ομιλίες – διαγγέλματα (βλέπουμε τον πρωθυπουργό για παράδειγμα να μιλάει και να μην υπάρχουν υπότιτλοι, το ίδιο με τον κ. Χαρδαλια κλπ), σε ανακοινώσεις, στο κανάλι της βουλής, στο ηλεκτρονικό κανάλι της βουλής (βλέπουμε ομιλίες για τα θέματα των αναπήρων και όχι μόνο, χωρίς υπότιτλους)

    3. Προσβάσιμοτητα κωφών φοιτητων με telekoil και μετατροπη προφορικου λογου σε γραπτό.
    Μη ξεχνάμε ότι βαρηκοοι υπάρχουν σχεδόν σε κάθε σπίτι, όπως παππούδες γιαγιάδες κλπ, για αυτό κανείς δεν πρέπει να είναι αποκλεισμένος από την ενημέρωση.

    4. Θα πρέπει σε όλους τους δημόσιους χώρους να υπάρχει πινακίδα ότι τα άτομα με αναπηρία έχουν προτεραιότητα.. Δυστυχώς αρκετές δημόσιες υπηρεσίες δεν έχουν αυτη τη πινακίδα ή κάνουν αναφορά για την ανύπαρκτη για την ώρα κάρτα αναπηρίας.

    5. Ενας νόμος για τα διόδια που να ισχύει σε όλη τη χώρα. Μέχρι στιγμής και ευχαριστούμε τα διόδια που κάνουν ελεύθερη τη πρόσβαση σε ΑμεΑ με την ιδιωτική τους πρωτοβουλία, αλλά θα πρέπει να γίνει καθολικό για να είναι ένας νόμος για όλους, με χρήση της γνωστής σε όλους μας μπλε κάρτας και απλοποίηση του συστήματος για τον ΑμεΑ.

    6. Πρόσθεση παθήσεων που θα δικαιούνται αναπηρικό αυτοκίνητο, ατέλεια αναπηρικού οχήματος και απόκτησης της μπλε κάρτας.

    -Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα.
    Θα πρέπει να γίνει μνεία και για άτομα που λαμβάνουν πραγματικά συντάξεις πεινας.
    Άτομα τα οποία λαμβάνουν συντάξεις κάτω και από τα 313€ του επιδόματος Βαριάς Αναπηρίας, ενώ έχουν εργαστεί λαμβάνουν πολύ πολύ μικρές συντάξεις και παρόλα αυτά δεν μπορούν να πάρουν το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα παρόλο που έχουν όλες τις άλλες προδιαγραφές.

    -Εργασία

    1. Θα πρέπει να δοθεί επιτέλους η δυνατότητα επανεκπαίδευσης σε κάτι που ο ΑμεΑ να μπορεί να εργαστεί βάση της αναπηρίας του. Δυστυχώς οι ειδικότητες στα προγραμματα του οαεδ για τους ΑμεΑ είναι απαρχαιωμένες και περισσότερο μοιάζουν με χόμπι πάρα εργασίες.

    2. Θα πρέπει να δημιουργηθούν ειδικότητες που να συμπίπτουν με την εποχή και την ζήτηση της αγοράς εργασίας και φυσικά με τις δυνατότητες που μπορεί να έχει κάποιος μετα την αναπηρία του.

    Έτσι θα μπορούν οι άνθρωποι αυτοί να βρουν και πάλι εργασία.
    Σημαντικό είναι να γίνει παντού στην Ελλάδα αυτό και όχι μόνο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη που είθισται να γίνετε μέχρι τώρα.

    3. Ίδιες δυνατότητες εργασίας σε κοινσεπ, κοινωφελή εργασίες κλπ για άτομα που λαμβάνουν σύνταξη, σε σχέση με αυτά που λαμβάνουν προνοιακά αναπηρικά επιδόματα του ΟΠΕΚΑ.

    ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΑΠΗΡΟΙ υφίστανται διακρίσεις και ζουν σε επίπεδο φτώχειας επειδή πήραν σύνταξη με λίγα έτη εργασίας. Αρα πρέπει ολοι να έχουν δικαίωμα εργασίας ανεξαρτήτως νόσου, ποσοστού κλπ χωρίς περικοπή.
    Κακώς γίνετε διάκριση των αναπήρων σε κατηγορίες ειδικά σε μια εποχή που όλοι μας τα βγάζουμε πέρα τόσο δύσκολα.

    -Γενικότερα θέματα

    1. Να μη διακόπτεται το επίδομα κώφωσης σε άτομα με προβλήματα ακοής μεταξύ των 18-65.
    Τα άτομα με αναπηρία ακοής συνεχίζουν να κουβαλάνε και να επιβαρυνονται με τα προβλήματα της κατάστασης της υγείας τους μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα.
    Πολλοί εξ αυτών έχουν να ανταποκριθουν και στα πολύ πολύ ακριβά ακουστικά ή στο κοχλιακό εμφιτευμα, καθώς και στα πολύ ακριβά ανταλλακτικά τους.

    2. Είναι επιτακτική ανάγκη να προβλεφθεί σε άτομα με προβλήματα ακοής η αγορά ακουστικών και τοποθέτηση κοχλιακου όπου δεν μπορεί να μπει ακουστικό, σε άτομα ανασφάλιστα τα οποία λαμβάνουν προνοιακο επίδομα από τον ΟΠΕΚΑ. Αυτά τα άτομα συνήθως έχασαν ένα πολύ μεγάλο μέρος της ακοής τους(ή ακόμα και όλη) σε μεγάλη ηλικία και μαζί με αυτή έχασαν και τις δουλειές τους. Επομένως χρειάζονται τη βοήθεια της πολιτείας.

    3. Κρατική χρηματοδότηση για τη δημιουργία, στην Αθήνα, Κοινής έδρας συλλόγων και πρωτοβάθμιων αναπηρικων, σωματείων που ΔΕΝ εκπροσωπούνται απο την ΕΣΑμεΑ,

    4. Δημιουργία δομών και εκτός των μεγάλων κεντρων. Για την ώρα είναι μηδαμινές.

    5. Αναθεώρηση ως προς την ειδική αγωγή με γνώμονα την καλυτέρευση της υγείας του ΑμεΑ.

    6. Περισσότερες προσλήψεις για την παιδεία και ειδικά για την ειδική αγωγή και τη παράλληλη στήριξη.

    7. Επιδότηση σε προγράμματα εκμάθησης της τεχνολογίας καθώς και σε συσκευές (ταμπλετ, λαπτοπ κλπ)

    8. Επιδότηση απο όλες τις εταιρίες κινητής και σταθερής τηλεφωνίας για δωρεάν ή με έκπτωση ίντερνετ.

    -Ορφανικες συντάξεις.

    Να μη κόβεται κανένα προνοιακό αναπηρικό επίδομα του ΟΠΕΚΑ, όταν ο δικαιούχος λαμβάνει ορφανική η σύνταξη χηρείας από ασφαλιστικό ταμείο να χορηγούνται παράλληλα και τα δυο

    -Συντάξεις

    1. Οι κληρικοί κατά παράβαση του νόμου περί ισότητας στερούνται το δικαίωμα να αποχωρήσουν από την εργασία τους με πλήρη σύνταξη, έχοντας λιγότερα χρόνια ασφάλισης, όταν είναι σύζυγοι ή γονείς ατόμων με αναπηρία από 67% και άνω.
    Να προβλεφθεί διάταξη που να ισχύει και σε αυτούς ότι προβλέπει η νομοθεσία για όλους τους ασφαλισμένους που έχουν τέκνα ἡ σύζυγο με αναπηρία

    2. Για όσους λαμβάνουν εξωιδρυματικό (67% και άνω) πρακτικά ολικά ανάπηροι, δεν μπορεί ο/η σύζυγος τους να βγει σε σύνταξη νωρίτερα αν ο δικαιούχος εξωιδριματικου δεν έχει 80% αναπηρία.
    Θα έπρεπε να τους δίνει αυτό το Δικαίωμα ο νόμος μιας και ο δικαιούχος εξωιδρυματικου δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί.

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 14:20 | Ευαγγελία Δέμου

    Επισημάνσεις επί του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα
    των Ατόμων με Αναπηρία
    Είμαι μητέρα με δύο παιδιά στο φάσμα του αυτισμού και πρώην πρόεδρος Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Ειδικού Δημοτικού Σχολείου. Με βάση την ιδιότητά μου ως μητέρα, αυτό που θα ήθελα να επισημάνω είναι πως ένα σχέδιο για την αναπηρία δεν αφορά μόνο τις κινητικές δυσκολίες. Υπάρχουν αναπηρίες όπως ο αυτισμός, η νοητική υστέρηση ακόμα και ψυχιατρικά περιστατικά που θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ξεχωριστά σε κάθε συνθήκη. Θα εστιάσω στον αυτισμό και στις δυσκολίες του όπως ορίζει η εμπειρία μου.
    Ειδικά Σχολεία
    • Δεν κάνουν οι ράμπες ένα σχολείο ειδικό. Οι ράμπες εκτός ότι πρέπει να βρίσκονται σε όλα τα σχολεία, ανεξαρτήτως είδους, δεν είναι όμως αυτές που θα κάνουν τη διαφορά για να γίνει ένα ειδικό σχολείο λειτουργικό. Η κατασκευή των ειδικών σχολείων θα πρέπει να αντιμετωπίζεται αρχιτεκτονικά και κατασκευαστικά με βάση τις ειδικές ανάγκες που φιλοξενεί. Ένα σχολείο για κωφούς έχει άλλες προϋποθέσεις από ένα σχολείο για παιδιά με αυτισμό ή ένα σχολείο που φιλοξενεί παιδιά με κινητικά προβλήματα. Μια ομάδα αρχιτεκτόνων και ειδικών παιδαγωγών θα πρέπει να βρίσκονται γύρω από το ίδιο τραπέζι και να συναποφασίζουν την κατασκευή τους, έτσι ώστε να πετύχουν το μέγιστο της ασφάλειας και της λειτουργικότητάς του. Τονίζω το κομμάτι της ασφάλειας καθώς πολλές φορές δημιουργείται αντιπαράθεση μεταξύ των καθημερινών πρακτικών προβλημάτων, με τους κανόνες ασφαλείας ενός κτηρίου σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Για παράδειγμα παρόλο που βρίσκονται συνέχεια παιδιά πάνω στα πρεβάζια των παραθύρων, απαγορεύεται η τοποθέτηση κιγκλιδώματος, για λόγους διαφυγής σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
    • Τα σχολεία που χτίζονται με καθεστώς ΣΔΙΤ αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα:
    α. Η σύμβαση που υπογράφει η ΚΤΥΠ με την εκάστοτε εταιρεία είναι δεσμευτική με αποτέλεσμα το σχολείο να μην μπορεί να λειτουργήσει κατά βούληση ανάλογα με τις ανάγκες του. Η ύπαρξη μιας σύμβασης είναι μεν αναγκαία όμως θα πρέπει ταυτόχρονα να είναι και ευέλικτη.
    β. Οι δήμοι που υποχρεούνται να εξοφλούν τους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας αντιδρούν στα αυξημένα έξοδα που φέρνουν τα σχολεία αυτά και μπορεί κατ’ επέκταση να αντιδρούν και σε άλλες οικονομικές απαιτήσεις των σχολείων. Χρειάζεται λοιπόν επιπλέον χρηματοδότηση από το Υπουργείο Εσωτερικών προς τις σχολικές επιτροπές, με την προϋπόθεση όμως πως η διαχείριση των χρημάτων αυτών θα ελέγχεται από εντεταλμένα όργανα.
    • Να δημιουργηθεί νομοθετικό πλαίσιο που θα αφορά τις αίθουσες ηρεμίας κι εκτόνωσης και τη σωστή τους λειτουργία. Οι αίθουσες αυτές, αν και ελάχιστες στην Ελληνική επικράτεια, μπορεί να δημιουργήσουν μεγάλη αντιπαράθεση μεταξύ γονέων αλλά και μεταξύ του προσωπικού ενός σχολείου καθώς δεν υπάρχει πουθενά νόμος που να ορίζει τη σωστή τους λειτουργία.
    • Η χρηματοδότηση των ειδικών σχολείων θα πρέπει να είναι αυξημένη. Τα παιδιά με αυτισμό ή με νοητική υστέρηση διδάσκονται εξατομικευμένα οπότε τα σχολικά βιβλία που παρέχει το κράτος δεν εξασφαλίζουν «την ύλη» όπου κάθε δάσκαλος ξεχωριστά για κάθε παιδί οφείλει να δημιουργήσει. Η αγορά εκπαιδευτικού και θεραπευτικού υλικού είναι πολύ ακριβή, επιβάλλεται όμως, προκειμένου το σχολείο να είναι λειτουργικό. Τα ειδικά σχολεία θα πρέπει να εξαιρούνται από τη χρηματοδότηση ανά μαθητή και να έχουν ξεχωριστό καθεστώς.
    • Να υπάρχει διαρκής επιμόρφωση των εκπαιδευτικών γενικής αλλά και ειδικής εκπαίδευσης για τον αυτισμό καθώς οι συμπεριφορές των παιδιών αυτών που μπορεί να προκύψουν μπορεί να είναι ιδιαίτερα απαιτητικές. Η σωστή αντιμετώπισή τους κάνει καλύτερη και τη ζωή ενός παιδιού αλλά και του εκπαιδευτικού.
    • Να ενισχυθεί ο ρόλος της συμβούλου ειδικής αγωγής (μου διαφεύγει ο νέος τίτλος). Οι εκπαιδευτικοί δεν ελέγχονται από κανέναν και είναι μεγάλη αγωνία για εμάς τους γονείς σε τι χέρια θα πέσουν τα παιδιά μας και αν θα έχουν μια εποικοδομητική και ήρεμη χρονιά. Το ίδιο προτείνω και για τις υπόλοιπες βαθμίδες όπως είναι τα ΕΕΕΕΚ.
    Παράλληλη στήριξη
    Τα τελευταία χρόνια το υπουργείο Παιδείας έχει κάνει σημαντικά βήματα στο να αυξηθεί το προσωπικό των εκπαιδευτικών με τον ρόλο της παράλληλης στήριξης. Δυστυχώς όμως η στελέχωση των σχολείων γίνεται σε δύο ταχύτητες με αποτέλεσμα ένα παιδί που έχει ένα άτομο για τους δύο πρώτους μήνες, να αναγκάζεται να αλλάζει άτομο τον Νοέμβριο με τις νέες προσλήψεις. Τα άτομα με αυτισμό αντιμετωπίζουν πολύ μεγάλες δυσκολίες με την αλλαγή προσώπων και με την αλλαγή του προγράμματός τους.
    Πανεπιστήμια
    Δημιουργία υποστηρικτικών προγραμμάτων για άτομα με αυτισμό στα πανεπιστήμια της χώρας. Καθώς ο αριθμός των ατόμων με αυτισμό αυξάνεται ραγδαία και πολλά από αυτά έχουν υψηλό δυναμικό που τα οδηγεί σε πανεπιστημιακές σπουδές, η ανάγκη για την ομαλή τους ένταξη είναι επιβεβλημένη. Στο εξωτερικό τα πανεπιστήμια και τα κολλέγια που προσαρμόζονται σε αυτά τα δεδομένα όλο και αυξάνονται, παρέχοντας είτε ομαδική είτε εξατομικευμένη υποστήριξη στα άτομα με αυτισμό. Κανένα παιδί δεν θα πρέπει να αναγκάζεται να παρατήσει τις σπουδές του λόγω των δυσκολιών που μπορεί να αντιμετωπίσει.
    Αυτισμός και δικαιοσύνη
    Τα άτομα με αυτισμό χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερες ευαισθησίες και αδυναμίες να αποκωδικοποιούν κοινωνικές καταστάσεις. Αυτό τους φέρνει πολλές φορές αντιμέτωπους με τη δικαιοσύνη. Η ενημέρωση των αστυνομικών αρχών για τις ιδιαιτερότητες ενός ατόμου με αυτισμό είναι επιβεβλημένη καθώς και των δικαστών, προκειμένου να υπάρχει μεγαλύτερη κατανόηση του ατόμου και των προθέσεών του. Στα δε πρωτόκολλα διαχείρισης κρατουμένων θα πρέπει να υπάρχει ένα και για τον αυτισμό.

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 13:15 | Μάνεσης Νικόλαος

    Oνομάζομαι Μάνεσης Νικόλαος, είμαι 19 χρονών, έχω κινητική αναπηρία 80% λόγω εγκεφαλικής παράλυσης και δεν περπατάω ούτε μπορώ να κινηθώ μόνος με το αναπηρικό αμαξίδιο.
    Από φέτος θα φοιτήσω στη Νομική Σχολή στην Αθήνα και θα ήθελα να σας αναφέρω κάποιους προβληματισμούς μου σχετικά με την καινούργια πραγματικότητα που ανοίγεται μπροστά μου.
    1.Πώς θα μετακινούμαι μεταξύ της σχολής μου και του σπιτιού μου; Aπ΄ό,τι έχω πληροφορηθεί υπάρχει κάποιος φορέας στο Πανεπιστήμιο που αναλαμβάνει τη μετακίνηση των φοιτητών που είναι άτομα με αναπηρία από και προς το Πανεπιστήμιο αλλά μένει να δω στην πράξη κατά πόσο αυτό ισχύει, πόσο είναι πρακτικό και αν μπορεί να λειτουργεί σε καθημερινή βάση ή αν θα πρέπει να με πηγαινοφέρνουν οι γονείς μου!
    2.Μέσα στο χώρο της σχολής θα υπάρχει ένας ‘’βοηθός’’ που να με εξυπηρετεί σε όποια ανάγκη μου παρουσιαστεί πχ μετακίνησης, ή θα είναι αναγκασμένοι οι γονείς μου είτε να αφήνουν τη δουλειά τους ,είτε να πληρώνουν ένα άτομο για να με βοηθήσει, είτε να ψάχνουν εναγωνίως για τυχόν εθελοντές; Με άλλα λόγια, δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένας θεσμικά οργανωμένος φορέας εντός του Πανεπιστημίου που να αναλαμβάνει όλα αυτά; Εξάλλου πόσοι φοιτητές που είναι άτομα με αναπηρία κινούνται στο πανεπιστήμιο;
    3.Όσον αφορά την διαδικτυακή εκπαίδευση για τα άτομα με αναπηρία όχι μόνο τώρα επί κορονοϊού αλλά και αργότερα, αυτό είναι κάτι κατοχυρωμένο από το Πανεπιστήμιο ή επαφίεται στην καλή θέληση του κάθε Καθηγητή;
    4.Πολύ σημαντικό θέμα που με απασχολεί είναι αυτό των θεραπειών μου (φυσικοθεραπείες, εργοθεραπείες, υδροθεραπείες κλπ). Απ΄ό,τι γνωρίζω, ως ενήλικας δεν δικαιούμαι την σειρά θεραπειών για την πάθησή μου όπως γινόταν στην παιδική και εφηβική μου ηλικία, παρά μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις όπως εγχειρήσεις, τραυματισμούς, ατυχήματα κλπ. Στην πάθησή μου, την εγκεφαλική παράλυση-σπαστική τετραπληγία, το βασικό χαρακτηριστικό είναι η σπαστικότητα. Αυτό σημαίνει πως αν δεν έχω συχνές θεραπείες, αυτό θα συμβάλλει στην επιδείνωση της φυσικής μου κατάστασης και τη δραματική μείωση της λειτουργικότητάς μου. Είναι αδιανόητο για μια ευνομούμενη πολιτεία ένα άτομο με αναπηρία που δεν μπορεί να πληρώνει ιδιωτικά για τις θεραπείες του να βρίσκεται στη χειρότερη φυσική κατάσταση με την χαμηλότερη λειτουργικότητα!
    5.Σημαντικότατο θέμα είναι και αυτό των διαφόρων βοηθημάτων που μου είναι απαραίτητα για την καθημερινότητά μου. Από αναπηρικά αμαξίδια, κηδεμόνες, βοηθήματα μεταφοράς μέχρι τον εξοπλισμό για το μπάνιο και την τουαλέτα θα έπρεπε να υπάρχει μια πολύ μεγαλύτερη επιδότηση από το κράτος γιατί οι τιμές τους στην αγορά είναι υπερβολικά ψηλές και πολλές φορές δυσβάσταχτες, ενώ πολλά είδη δεν καλύπτονται καθόλου.
    6. Μεγάλο βήμα βοήθειας θα είναι η δημιουργία ενός ενιαίου φορέα που να ασχολείται με όλα τα θέματα που αφορούν τα άτομα με αναπηρία ώστε να τα καθοδηγεί συμβουλευτικά για τα δικαιώματά τους αλλά και τις απαραίτητες διαδικασίες που χρειάζονται πχ επιδόματα, παροχές, απαλλαγή από τον στρατό κλπ. Γιατί μέχρι τώρα υπάρχει μια ‘πολυδιάσπαση’’ σε πολλούς φορείς και βασικά «μαθαίνεις» ρωτώντας άλλους συμπάσχοντες. Και το αποτέλεσμα είναι πολλά άτομα με αναπηρία να χάνουν ‘’ωφέλειες’’ που τους αναλογούν λόγω ελλιπούς ενημέρωσης και καθοδήγησης. Ενδεικτικά αναφέρω, μια φορά πρόσφατα που έτυχε να βρεθώ με τον πατέρα μου σε ένα ΚΕΠΑ στην Αθήνα για να ρωτήσω για ένα θέμα μου, πηγαίναμε από εδώ και από εκεί λόγω άγνοιας των περισσοτέρων υπαλλήλων και με τον κόσμο να περιμένει για να ενημερωθεί σε συνθήκες πραγματικά τριτοκοσμικές! Και τελικά τυχαία, βρέθηκε κάποιος υπάλληλος που γνώριζε το θέμα! Νομίζω ότι λόγω των πολλών και συχνά αντικρουόμενων νόμων, κανονισμών, διατάξεων και εγκυκλίων, λίγοι μόνο υπάλληλοι σε κάθε υπηρεσία ξέρουν ακριβώς τι ισχύει. Αυτό είναι μία πραγματικότητα που σήμερα κανείς την βλέπει πολύ συχνά!
    7.Καθώς είχα το δικαίωμα να μπω στο Πανεπιστήμιο με το 5% ,μου ζητούσαν από την αρμόδια επιτροπή πριν βγάλουν την απόφαση, επικαιροποιημένη ‘’πιστοποίηση της αναπηρίας’’. Εμένα η πιστοποίηση της αναπηρίας βγήκε το 2014 και είναι εφ΄όρου ζωής. Είναι δυνατόν να ξανασυγκληθεί η επιτροπή που κυριολεκτικά ‘’πνίγεται’’ στις χιλιάδες υποθέσεις που εκκρεμούν, για να επικαιροποιήσουν κάτι που είναι εφ΄όρου ζωής; Αυτό είναι πραγματική γραφειοκρατία!
    8. Πολύ σοβαρό θέμα είναι η διαχείριση και συντήρηση των υφιστάμενων προσβάσιμων υποδομών. Για παράδειγμα οι ράμπες αναπήρων για πρόσβαση στη θάλασσα. Θα έπρεπε να υπάρχει ένας ουσιαστικά υπεύθυνος φορέας πχ ο Δήμος, στον οποίον να μπορεί να αποδοθεί ευθύνη για τη μη καλή λειτουργία τους. Γιατί μέχρι τώρα ‘’ποτέ δεν φταίει κανείς’’! Καταστρέφονται και υπάρχει πλήρης αδιαφορία.
    9. Τα κοινωνικά κριτήρια που αφορούν άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους: Συχνά οι προϋποθέσεις που τίθενται όσον αφορά το εισόδημα και τα περιουσιακά στοιχεία, είναι ιδιαίτερα χαμηλά και σε πλήρη αναντιστοιχία με την πραγματικότητα, ώστε συχνά να χάνουν το δικαίωμα άτομα με αναπηρία και οικογένειες με ουσιαστικές ανάγκες. Πχ με το κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΗ. Είμαστε τρίτεκνη οικογένεια, είμαι άτομο με αναπηρία αλλά η ΔΕΗ μας έχει ‘’εκτός’’!
    Υπάρχουν πολλά θέματα που αφορούν τα άτομα με αναπηρία κι εγώ ανέφερα κάποια που τα «βλέπω» μπροστά μου και τα οποία, αν επιλύονταν, θα ανακούφιζαν σε μεγάλο βαθμό την ήδη δύσκολη καθημερινότητα πολλών συμπολιτών μας με αναπηρία.
    Σας ευχαριστώ πολύ,
    Νικόλαος Μάνεσης

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 13:44 | Γεώργιος Β. Σαρανταυγάς

    Ο εναγκαλισμός, διαχρονικά, της ΕΣΑμεΑ με τις Κυβερνήσεις είναι εξόφθαλμος. Κι αυτό συνιστά την πλέον συστηματική παθογένεια του κεφαλαίου που επιγράφεται “πιστοποίηση αναπηρίας” και “κοινωνικο-ασφαλιστικά” δικαιώματα των αναπήρων. Δυστυχώς, η σημερινή Κυβέρνηση δεν φαίνεται διατεθειμένη να βάλει όρια και κανόνες στο “πολιτικό παιχνίδι” της αναπηρίας. Ειδικά στο πλαίσιο των όρων που έχει εισάγει η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, οι ρόλοι είναι, και οφείλουν να είναι, πλήρως διακριτοί. Η Κυβέρνηση (Α) είναι Κυβέρνηση (σ.σ. Συντονιστικός Μηχανισμός εντός της Κυβέρνησης και Focal Points), η Κοινωνία των Πολιτών με Αναπηρία (Β) είναι Κοινωνία των Πολιτών (σ.σ. διεκδικεί, προτείνει, διαβουλεύεται, καταγγέλλει) και ο Ανεξάρτητος Μηχανισμός για την Προαγωγή (Γ) της εφαρμογής της Σύμβασης (σ.σ. ΣτΠ και ΕΣΑμεΑ+ΕΕΔΑ?) παρακολουθεί και ελέγχει την εφαρμογή της Σύμβασης. Εδώ συμβαίνει το εξής παράλογο. Η ΕΣΑμεΑ συμμετέχει από τη μια παντού στο κράτος (ΔΣ διαφόρων ΝΠΔΔ, διαφόρων Επιτροπών του ΕΣΠΑ, Επιστημονικών Επιτροπών και του ΕΦΚΑ/ΚΕ.Π.Α.) και στη διακυβέρνηση του Κράτους και από την άλλη υποτίθεται ότι έχει και το ρόλο (Β) και (Γ). Κι ενώ συμβαίνουν αυτά, ο Πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ θέτει και υποψηφιότητα -με κόμμα που βρίσκεται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο (ΚΙΝΑΛ) και που έχει τεράστια πολιτική ευθύνη για την κατάντια της αναπηρίας- για την κατάληψη θέσεως στο Ευρωκοινοβούλιο, χωρίς προηγουμένως να έχει παραιτηθεί από Πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ. Μην ξεχνάμε ότι ειδικά με τον ν. 4488/2017 ανατίθεται στην ΕΣΑμεΑ δημόσιο καθήκον. Πως λοιπόν ο Πρόεδρός της βάζει κομματικό καπέλο και πάει για Βουλευτής; Εις ό,τι αφορά στην παρούσα διαβούλευση ενός κυβερνητικού σχεδίου (σ.σ. δεν πρόκειται περί σχεδίου νόμου), η κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να επιφυλάξει στην ΕΣΑμεΑ το ρόλο του συνεργάτη στη σύνταξη του τιθέμενου σε δημόσια διαβούλευση “σχεδίου” Σχεδίου Δράσης. Η ΕΣΑμεΑ και κάθε οργάνωση της πυραμίδας της θα έπρεπε να έρθει εδώ που έρχομαι και εγώ και οποιοσδήποτε έχει εύλογο ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των ΑμεΑ και να καταθέσει τις προτάσεις της. Προφανώς, ούτε η ίδια η Κυβέρνηση έχει αντιληφθεί την αμετροέπεια και την εξουσιολαγνεία της ΕΣΑμεΑ.

    Το ίδιο το Σχέδιο Δράσης καταστρατηγεί συστηματικά και εξόφθαλμα τις αρχές δικαίου και τις προβλέψεις του ν. 4488/2017. Για παράδειγμα, στο στόχο #4 το Σχέδιο προβλέπει την ενίσχυση των διοικητικών υπηρεσιών του e-EFKA με τη διάθεση προσωπικού από την ΕΣΑμεΑ και άλλους φορείς. Πως είναι δυνατόν η ΕΣΑμεΑ να παρέχει διοικητικές υπηρεσίες για λογαριασμό του ΕΦΚΑ/ΚΕ.Π.Α., τη στιγμή που από το νόμο έχει καθήκον να τελεί σε συνεργασία με το Ανεξάρτητο Πλαίσιο για την Προαγωγής της Εφαρμογής της Σύμβασης CRPD (δηλ. τον ΣτΠ / άρθρο 72, ν. 4488/2017) και να ελέγχει αν το ΚΕ.Π.Α., η διοίκησή του, οι επιτροπές του και οι υπηρεσίες του παραβιάζουν τα δικαιώματα των ΑμεΑ; Και με το χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα η ΕΣΑμεΑ; Πως είναι δυνατόν μια τριτοβάθμια οργάνωση της αναπηρίας να έχει γίνει super εταιρεία συμβούλων σχεδιασμού και υλοποίησης κάθε λογής έργων και να θέλει να επεκτείνει τη δραστηριότητά της και στην ενοικίαση προσωπικού; Έχει χαθεί πλήρως το μέτρο.

    Σε ένα άλλο σημείο, το οποίο αφορά στην ιατρική δεοντολογία, γράφονται πολύ περίεργα πράγματα. Ομολογείται από τους Συντάκτες του Σχεδίου και την Κυβέρνηση ότι το ΚΕ.Π.Α. λειτουργούσε επί δέκα ολόκληρα χρόνια και λειτουργεί ακόμα χωρίς καμία ιατρική ηθική και δεοντολογία, εκτελώντας ιατρικά βασανιστήρια και καταστρατηγώντας θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα που αφορούν στην υγεία και την προσωπικότητα των ασθενών-αναπήρων. Αντιλαμβάνονται οι συντάκτες και οι ανάδοχοι του Σχεδίου σε ποιο νομικό και ανθρωπολογικό έρεβος εισέρχονται όταν λέγουν “Θεσπίζουµε Κώδικα Δεοντολογίας των ιατρών των ΚΕΠΑ”; Υπάρχουν δυο τύποι ανθρώπων, δυο τύποι ασθενών και χρειάζεται το ΚΕ.Π.Α. του Υπ. Εργασίας δικό του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας; Δεν αρκεί ο νόμος 3418/2005 και η Σύμβαση του Οβιέδο (ν. 2619/1998) τα οποία αμφότερα ουδόλως εφαρμόζονται στη χώρα μας; Προς τι ένας ειδικός (εκτός συστήματος υγείας) νέος κώδικας ιατρικής δεοντολογίας, όταν ο υφιστάμενος δεν εφαρμόζεται; Και σε κάθε περίπτωση, η ιατρική και η επιστημονική δεοντολογία δεν μπορούν να γίνονται λάστιχο.

    Στο βαθμό που το παρόν Σχέδιο ακολουθεί κατά βάση τις γραμμές τις Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, θα έπρεπε, επίσης, να γίνει πιο περιεκτική, μεθοδική και τεκμηριωμένη ανάλυση.

    Περιορίζομαι σε αυτά.

    Γεώργιος Σαρανταυγάς

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 13:42 | Γεώργιος Β. Σαρανταυγάς

    Από τον Πρόλογο ήδη και την Εισαγωγή του πονήματος μου δίνεται έναυσμα να κάνω κάποιες κρίσιμες παρατηρήσεις:

    1. Ως μια από τις συστημικές παθογένειες που φέρεται να έχει εντοπίσει και καταγράψει η Τεχνική Επιτροπή του παρόντος Σχεδίου στο πλαίσιο των σχετικών εργασιών της είναι η ακόλουθη: [Εισαγωγή, σελίδα 5, σημείο (η)] “στήριξη της κοινωνικής πολιτικής για τα Άτομα µε Αναπηρία κυρίως σε ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, γεγονός το οποίο δεν εξασφαλίζει βιωσιμότητα και συνέχεια”. Αν κρίνουμε από την παρούσα του ελληνικού κεφαλαίου της αναπηρίας, όπως και από την παρούσα κατάσταση της “αναπηρίας” του χρεοκοπημένου (κοινωνικού) κράτους, δυο τουλάχιστον δεκαετίες πολιτικών και παρεμβάσεων που υλοποιήθηκαν με Ευρωπαϊκούς πόρους δεν άφησαν σχεδόν καμιά ουσιαστική και αξιοποιήσιμη παρακαταθήκη.

    2. Λαμβάνοντας υπόψη την προηγούμενη, καταγεγραμμένη από την Τεχνική Επιτροπή, σοβαρή (ίσως τη σοβαρότερη όλων) συστηματική παθογένεια, πως είναι δυνατόν να στηρίζεται η υλοποίηση, η αποτελεσματική εφαρμογή και η βιωσιμότητα του παρόντος Σχεδίου σε μια αόριστη υποσχετική ένταξης των ενεργειών και των έργων του σε χρηματοδοτικά εργαλεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Επί λέξη [στο τέλος της Εισαγωγής, σελίδας 5, σημείο (η)] αναφέρεται: “Σκοπός είναι τα έργα και οι ενέργειες που εµπεριέχονται στο Σχέδιο να ενταχθούν άμεσα σε χρηματοδοτικά εργαλεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως το Ταμείο Ανάκαμψης και το Ταμείο Συνοχής, ώστε να διασφαλισθούν, κατά το δυνατόν, οι αναγκαίοι πόροι για την υλοποίησή τους”. Οι Συντάκτες του Σχεδίου και η ίδια η Κυβέρνηση ομολογούν ότι το παρόν Σχέδιο είναι ένα ευχολόγιο, καθώς δεν υπάρχουν ούτε είναι βέβαιον ότι μπορούν να εξασφαλιστούν (αν και…όταν) οι απαιτούμενοι για την υλοποίησή του πόροι. Δηλαδή, αν δεν μεσολαβούσε η επιδημία και η σύσταση του Ταμείου Ανάκαμψης, η Ελλάδα θα άφηνε τα άτομα με αναπηρία στην τύχη τους; Επιπλέον, γνωρίζουν οι Συντάκτες και η Κυβέρνηση ότι το Ταμείο Συνοχής είναι ένα άσχετο χρηματοδοτικό εργαλείο άλλων εποχών; Ειδικά η Περιφέρεια Αττικής επωφελείται μόνο από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Επιπλέον, οι όποιοι πόροι του Ταμείου Συνοχής δεν προσφέρονται για έργα και δράσεις ούτε καν του Πυλώνα “Προσβασιμότητα”. Σχέδιο χωρίς κοστολόγηση και χωρίς εκτίμηση αν και πως μπορεί να χωρέσει στον κρατικό προϋπολογισμό, πολύ απλά δεν υπάρχει.

    3. Συνεπώς, αποδεικνύεται εξ αρχής ότι ο χαρακτηρισμός που αυτάρεσκα προσδίδουν οι Συντάκτες του Σχεδίου στο πόνημά τους και άκριτα και ανεπιφύλακτα υιοθετεί η Κυβέρνηση [βλ. σελ. 5, τελευταία παράγραφος, “…το ΕΣΔ είναι ένα φιλόδοξο αλλά ρεαλιστικό πρότυπο σχέδιο δηµόσιας πολιτικής, συνεκτικό και ολιστικό, για τα Άτομα µε Αναπηρία που ενσωματώνει το δικαιωματικό κεκτημένο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων µε Αναπηρία και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου”] συνιστά πολιτικό πομφόλυγα, και μάλιστα γυμνασιακού επιπέδου. Ελπίζω και εύχομαι η Κυβέρνηση, και ειδικά ο Πρωθυπουργός, να αντιληφθούν και να αναγνωρίσουν το λάθος τους, να πάρουν αποστάσεις από το κρατικοδίαιτο θεσμισμένο αναπηρικό κίνημα και να φέρουν ένα πραγματικά ρεαλιστικό σχέδιο εκτάκτου ανάγκης, ένα σχέδιο επιβίωσης των πολιτών με αναπηρία, με ορίζοντα τριετίας. Όσα έπρεπε να γίνουν μέσα σε 20-30 χρόνια, δεν είναι, σε καμία περίπτωση, δυνατόν να γίνουν μαζεμένα μέσα στα επόμενα τρία-πέντε χρόνια. Εξάλλου, η μοναδική ευκαιρία να εφαρμοστεί στη χώρα μια συγκροτημένη και σύγχρονη προσέγγιση για την αναπηρία χάθηκε οριστικά το 2007. Εκεί ήταν όλα έτοιμα να εισαχθεί το ICF και η Κάρτα Αναπηρίας, με άλλα λόγια μια μετάβαση από το ιατρικό στο κοινωνικό μοντέλο προσέγγισης και αξιολόγησης της αναπηρίας, αλλά την τελευταία στιγμή κάτι “στράβωσε”. Και γι’ αυτό έχει πρωτίστως ευθύνη η ΕΣΑμεΑ και το βαθύ κράτος του τότε Ασφαλιστικού Συστήματος. Η ΕΣΑμεΑ τορπίλισε τότε την εισαγωγή του κοινωνικού μοντέλου στην αναπηρία και εν συνεχεία συναίνεσε στην κατασκευή του εκτρώματος ΚΕ.Π.Α. και ανέχτηκε τη διατήρηση των αδικιών του ασφαλιστικού συστήματος και του κράτους πρόνοιας. Το Σχέδιο της Επιτροπής δεν λέει πλήρη την αλήθεια όταν εντοπίζει και καταγράφει (βλ. σελ. 5) “διατήρηση στο εθνικό νομοθετικό πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένου του μηχανισμού αξιολόγησης της αναπηρίας, στοιχείων που παραπέμπουν στο ιατρικό μοντέλο της αναπηρίας”. Η αλήθεια είναι ότι ολόκληρο το πλαίσιο για την αναπηρία, με κολοφώνα το ΚΕ.Π.Α., είναι αμιγώς ιατρικό. Για να είμαστε πιο ακριβείς, είναι ακόμα πιο παρωχημένο· είναι ιδιοτύπως ιατρικο-φιλανθρωπικό. Το ΚΕ.Π.Α., αν εξαιρέσουμε τους κουκουλοφόρους δήμιους-γιατρούς και τους σαδιστές διοικητικούς, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα συστήματα αξιολόγησης αναπηρίας του 19ου αιώνα, μιας και η όλη του φιλοσοφία εξαντλείται στη χρήση πινάκων ποσοστών (Barema method, use of impairment tables, Κανονισμός Ασφαλιστικής Αρμοδιότητας ΙΚΑ έτους 1938!). Αν η Κυβέρνηση και οι σύμβουλοί της, συμπεριλαμβανομένης της ΕΣΑμεΑ, θεωρούν ότι είναι εφικτό -ειδικά στην κατάσταση που βρίσκεται η Ελλάδα και που βιώνουν Έλληνες- να διακτινιστούμε στον αστερισμό του δικαιωματικού μοντέλου της αναπηρίας, και μάλιστα εκείνου της σχετικής Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών, παρακάμπτοντας το ενδιάμεσο κοινωνικό μοντέλο, τότε πρέπει να μας πείσουν (με έναν κρυστάλλινο και συμπαγή νόμο που θα ψηφιστεί και από τους 300) ότι υπάρχει η πολιτική βούληση και έχουν εξασφαλιστεί, με ακρίβεια πένας, τα δυσθεώρητα ταξιδιωτικά κόστη και τα επίσης υψηλά έξοδα διαμονής στο νέο προορισμό. Και σε αυτό εδώ το Σχέδιο, τίποτα δεν πείθει. Δικαιολογημένα, λοιπόν, δεν μπορώ να το θεωρήσω ως Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία αλλά ως Σχέδιο Δράσης Πρόσκαιρης Διάσωσης της ΕΣΑμεΑ, της Κυβέρνησης και των κάθε λογής κροτώνων της Αναπηρίας.

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 13:13 | Σύλλογος Α.μεΑ., Γονέων & Φίλων Ιεράπετρας «Γ. Σουργιαδάκης»

    Οι προτάσεις του Συλλόγου Ατόμων με Αναπηρίες, Γονέων & Φίλων Ιεράπετρας «Γεώργιος Σουργιαδάκης» αφορούν στα αναπηρικά αυτοκίνητα και στην επέκταση του δικαιώματος χορήγησης κάρτας στάθμευσης και απαλλαγής από τέλη κυκλοφορίας:
    1. Επέκταση του δικαιώματος χορήγησης Κάρτας Στάθμευσης Αναπηρικών Αυτοκινήτων και σε άτομα με αναπηρία ή με τέκνο/σύζυγο με αναπηρία – κατόχους αγροτικών αυτοκινήτων: το αγροτικό αυτοκίνητο, στο οποίο δεν χορηγείται Δελτίο Στάθμευσης, ούτε δικαιούται απαλλαγής από τα Τέλη Κυκλοφορίας, είναι, σε πολλές περιπτώσεις, το μοναδικό μεταφορικό μέσο μιας οικογένειας αγροτών με άτομο με αναπηρία, που ζει & εργάζεται στην περιφέρεια της χώρας, σε αγροτική περιοχή. Δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα αντικατάστασης του αγροτικού από Ε.Ι.Χ. αυτοκίνητο, ή προμήθειας ενός επιπλέον Ε.Ι.Χ. αυτοκινήτου, οπότε με το αγροτικό αυτοκίνητο καλύπτονται οι ανάγκες μετακίνησης του Α.μεΑ. καθώς και ολόκληρης της οικογένειας. Αίτημα των Μελών μας αποτελεί το δικαίωμα απόκτησης Κάρτας Στάθμευσης στο αγροτικό αυτοκίνητο, καθώς και απαλλαγής από τα Τέλη Κυκλοφορίας (μόνο φυσικά στις περιπτώσεις αγροτών με αναπηρία ή με τέκνο/σύζυγο με αναπηρία, που ζουν σε αγροτική περιοχή και εφόσον η πάθηση του δικαιούχου εμπίπτει στις διατάξεις της σχετικής νομοθεσίας).

    2. Επέκταση του δικαιώματος απαλλαγής από τα Τέλη Κυκλοφορίας και χορήγησης Κάρτας Στάθμευσης Αναπηρικών Αυτοκινήτων και σε άτομα με Π.Α. > 67% από παθήσεις που δεν εμπίπτουν στις διατάξεις των Ν.1798/1988 & Ν. 1882/1990 (π.χ. καρδιολογικά προβλήματα, Νόσος Chron, κρίσεις “Ε”, κ.α.). Το δικαίωμα στην απαλλαγή από τα Τέλη Κυκλοφορίας, κυρίως όμως στη χορήγηση της Κάρτας Στάθμευσης, θεωρείται απαραίτητο, καθώς πολλοί συνάνθρωποί μας με τις συγκεκριμένες παθήσεις αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες στη μετακίνησή τους (μεγάλη κόπωση κατά τη βάδιση λόγω της καρδιακής δυσλειτουργίας ή άμεση ανάγκη χρήσης τουαλέτας λόγω της Νόσου Chron). Αίτημά τους είναι η τροποποίηση της νομοθεσίας, έτσι ώστε να προστεθούν παθήσεις που δίνουν Π.Α. > 67% και δυσχεραίνουν την καθημερινή μετακίνηση και εξυπηρέτηση αυτών των ανθρώπων. Ζητούν να επεκταθεί και σε άλλες κατηγορίες αναπηριών το δικαίωμα απαλλαγής από τα Τέλη Κυκλοφορίας και χορήγησης Κάρτας Στάθμευσης Αναπηρικού αυτοκινήτου.

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 13:23 | Γεώργιος Β. Σαρανταυγάς

    Θα ήθελα πρωτίστως να εκφράσω τη δυσαρέσκειά μου για τον τρόπο με τον οποίο έγινε η πολιτική προσέγγιση και η στρατηγική διαχείριση του αντικειμένου το οποίο παρουσιάζεται εδώ με τη μορφή ενός εθνικού σχεδίου δράσης. Κατ’ αρχάς, το αντικείμενο-προϊόν τίθεται προς διαβούλευση με τη μορφή ενός χύδην “κλειστού” αρχείου, χωρίς έστω ένα εισαγωγικό μήνυμα ως προς το σκοπό της δημόσιας διαβούλευσης, το επιδιωκόμενο από αυτή όφελος και το εύρος επιρροής του προϊόντος της παρούσας δημόσιας διαβούλευσης-παρέμβασης. Ας είχε αναρτηθεί και απεικονισθεί τουλάχιστον με γλώσσα μορφοποίησης υπερκειμένου (html), ώστε να μπορεί ο αναγνώστης και σχολιαστής (άτομο με αναπηρία ή μη) να αποκτά εύκολη πρόσβαση και και με εξίσου εύκολο τρόπο να εντοπίζει τα σημεία που θέλει να παρέμβει και να καταγράφει στοχευμένα το σχόλιό του. Μόνον έτσι μπορεί να παραχθεί μια αξιοποιήσιμη ύλη. Το αποτέλεσμα που θα πάρει η Κυβέρνηση, με τον τρόπο που έχει διαθέσει το προϊόν της, θα είναι ένα μη οργανώσιμο και μη επεξεργάσιμο αλαλούμ πληροφοριών των σχολιαστών. Το παρουσιαζόμενο σχέδιο δείχνει ότι έχει ήδη κλείσει, αφού παρουσιάζεται ως προϊόν διαβούλευσης που γινόταν επί ένα χρόνο στους κόλπους του κράτους και με φορείς του γνωστού κύκλου του αναπηρικού κινήματος. Συνεπώς, τι νόημα έχει να τίθεται σε δημόσια διαβούλευση τόσο ολίγων ημερών ένα σχέδιο που ήδη έχει αποφασιστεί έως και σε επίπεδο ενεργειών, έργων, εμπλεκομένων και επιδιωκόμενων στόχων και αποτελεσμάτων;

    Ως προς το είδος και τα τυπολογικά χαρακτηριστικά του παρουσιαζόμενου πονήματος-προϊόντος, ευλόγως εγείρεται ζήτημα ταυτότητος ή καλύτερα ταυτοποίησης. Άπαξ και, όπως ομολογούν οι συντάκτες, πρόκειται για μια οριζόντια δράση η οποία υλοποιείται για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση [σ.σ. σε τι ωφελεί, εν προκειμένω, αυτός ο εννοιολογικός, ιστορικός και πολιτικός συσχετισμός;], ομιλούμε για κάτι που ξεκινάει από το μηδέν. Συνεπώς ορθά μπορούμε να συμπεράνουμε ότι κατά βάση κάτι άλλο ήταν και κάποιους άλλους εξυπηρετούσε η όποια πολιτική πρόνοιας για την αναπηρία μέχρι σήμερα. Αξίζει, όμως, εδώ να υπενθυμίσουμε ότι οι σύγχρονοι ασφαλιστικοί μεταρρυθμιστές μας αγόρασαν, εν έτει 2012, παροπλισμένη νομοθεσία της εποχής Μεταξά για να θεμελιώσουν το κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας του ΚΕ.Π.Α. (βλ. ν. 4075/2012), η οποία ζει και βασιλεύει μέχρι και σήμερα στο σφαγείο της αναπηρίας. Πως λοιπόν να πιστέψουμε ότι ένα σχέδιο δράσης μόλις 63 σελίδων θα φτιάξει μας οδηγήσει στον κοσμικό τόπο της “ευδαιμονίας” της αναπηρίας;

    Το προτεινόμενο πόνημα εμφανίζεται να είναι ταυτόχρονα και κείμενο πολιτικής και εγχειρίδιο στρατηγικής και αναλυτικό σχέδιο δράσης, κι όλα αυτά σε ένα τεύχος που δεν ξεπερνά σε έκταση μια πτυχιακή διπλωματική εργασία. Μεθοδολογικά δεν στέκει, και απορώ πως, με τόση ευκολία, η επιστημονική και τεχνοκρατική ομάδα που ενεπλάκη στην παραγωγή του δέχτηκε να εκτελέσει μια τόσο επιπόλαιη εργασία. Μόνο η μελέτη εφικτότητας των όσων υπόσχεται το πόνημα θα έπρεπε να είχε έκταση τουλάχιστον 1.000 σελίδων. Δεν ξέρω αν η Τεχνική Επιτροπή που εκπόνησε το παρόν Σχέδιο έλαβε υπόψη της τη μοναδική στα ελληνικά επιστημονικά γράμματα της αναπηρίας σπουδή, ή οποία παραδόξως παρήχθη σε Πανεπιστήμιο της Σουηδίας και η συγγραφή της έγινε στην αγγλική γλώσσα. Αναφέρομαι στη σπουδαία (οφείλω να το πω) διδακτορική διατριβή της κ. Αντωνίας Παυλή η οποία φέρει τον τίτλο “Creative disability classification systems – The case of Greece, 1990-2015”. Εκτιμώ πως όχι.
    Η εν λόγω διατριβή είναι ελεύθερα διαθέσιμη από τον εκδότη (Örebro University) στον ακόλουθο σύνδεσμο: https://oru.diva-portal.org/smash/get/diva2:1098338/FULLTEXT01.pdf
    Κάνω τη συγκεκριμένη αναφορά διότι αφενός δεν υπάρχει ελληνική βιβλιογραφία για την αναπηρία αφετέρου θλίβομαι που μια τόσο σπουδαία δουλειά δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά και δεν έχει καταστεί γνωστή στο χώρο της αναπηρίας. Ίσως είναι ώρα να διαθέσει ένα μικρο ποσό η ΕΣΑμεΑ από τον πλούσιο κορβανά της και να μεταφράσει το σημειολογικό και εξόχως σημαντικό έργο.

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 13:09 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

    ΘΕΜΑ: Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία.
    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΕΕΠΕΑ Ορίζοντες

    Στόχος 7: Συλλέγουμε και αξιοποιούμε δεδομένα στη χάραξη δημόσιας πολιτικής για την αναπηρία
    ΠΡΟΤΑΣΗ
    Απογραφή των Ατόμων με Αναπηρία ανά την επικράτεια με βάση τα ψυχοπαθολογικά τους δεδομένα (π.χ. Άτομα με προβλήματα όρασης , ακοής, Διάχυτης Αναπτυξιακής Διαταραχής , νοητικής υστέρησης, κίνησης,κλπ) προκειμένου να προσδιοριστούν οι ανάγκες υποστήριξής τους σε όλες τις ηλικίες, βάσει των οποίων δύναται κατ’ επέκταση να χαραχθεί μία αποτελεσματική εθνική στρατηγική και πολιτική με μετρήσιμους στόχους.
    Στόχος 10: Παιδιά με Αναπηρία και Στήριξη της Οικογένειας
    • Να ενταχθεί ο θεσμός της παράλληλης στήριξης για τις περιπτώσεις που απαιτείται στους βρεφονηπιακούς σταθμούς των δήμων.
    Στόχος 14 σελίδα 31 :
    Δημιουργία θέσεων απασχόλησης για ΑμεΑ μέσα από την κοινωνική οικονομία και επιχειρηματικότητα.
    Με δεδομένο ότι κάθε χρονιά ένας σημαντικός αριθμός αποφοίτων των ΕΕΕΕΚ -που αποτελούν τον βραχίονα της δημόσιας εκπαίδευσης στη χώρα μας, μετά τα 21 χρόνια τους ουσιαστικά περιθωριοποιούνται λόγω της μη ύπαρξης δομών για την περαιτέρω κοινωνική τους ένταξη, αξίζει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την ένταξή τους στην αγορά εργασίας.
    Η εργασιακή ένταξη των ΑΜΕΑ δεν είναι αυτό καθ’ αυτό μια εύκολη υπόθεση.
    • Χρήζει υποστήριξης σε πρακτικό και διαχειριστικό επίπεδο και μόνον με τη συνέργεια δομών όπως ΕΕΕΕΚ και ΚΔΗΦ που έχουν την κατάλληλη οργάνωση από πλευράς ειδικοτήτων μπορεί να γίνει προσπάθεια για την απαιτούμενη προετοιμασία των ωφελούμενων, στον τομέα αυτό.
    • Με αυτά τα δεδομένα και εφόσον υπάρχει ενδιαφέρον έμπρακτο από πλευράς Πολιτείας για την στήριξη του δικαιώματος των ΑΜΕΑ στην εργασία, χρειάζεται να καταρτιστεί ένα πρόγραμμα με ευρωπαϊκούς ή και εθνικούς πόρους (ΠΔΕ, ΚΡΑΤΙΚΟ ΛΑΧΕΙΟ) που να δώσει ώθηση στην επιτυχή ανάπτυξη του θεσμού των ΚΟΙΝΣΕΠ ΕΝΤΑΞΗΣ στη χώρα μας, με χρηματοδοτικά εργαλεία κατά την φάση επένδυσης αλλά και της λειτουργίας τους με τα αναγκαία κεφάλαια κίνησης .

    Ειδικότερα προτείνουμε:
    Α) Την χρηματοδότηση των ΚΟΙΝΣΕΠ Ένταξης μέσω του προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για δράσεις:
    α)που ενσωματώνουν ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό αποτέλεσμα, ανεξαρτήτως κωδικού δραστηριότητας (ΚΑΔ) και
    β) εφαρμόζουν προγράμματα ανάπτυξης ανθρώπινου κεφαλαίου για την ενίσχυση της κοινωνικής οικονομίας έχοντας ως βάση την έννοια της συμπερίληψης και της οικολογικής συνείδησης.
    Β) Προτείνουμε η τοπική αυτοδιοίκηση να έχει τη δυνατότητα υπογραφής συμβάσεων με επαρκή διάρκεια με τις ΚΟΙΝΣΕΠ ΕΝΤΑΞΗΣ ,ώστε να μπορούν να χρηματοδοτούνται οι δράσεις τους μέσω ΕΣΠΑ.
    Ενημερώνουμε τον δημόσιο τομέα και την τοπική αυτοδιοίκηση για τη δυνατότητα αξιοποίησης του θεσμικού πλαισίου σε ο,τι αφορά στις δημόσιες συμβάσεις κοινωνικής αναφοράς ( Ν. 4412/2016) και ειδικότερα για τη δυνατότητα ανάθεσης συμβάσεων επαρκούς διάρκειας κατ αποκλειστικότητα σε φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας, που στοχεύουν στην ένταξη ευάλωτων ομάδων, με στόχο την αύξηση κατά 20% των δημόσιων διαγωνισμών με αξιοποίηση συμβάσεων κοινωνικής αναφοράς, ώστε να αυξηθούν οι θέσεις εργασίας ατόμων από ευάλωτες ομάδες και ταυτόχρονα να καλύπτεται η δυνατότητα χρηματοδότησης των δράσεων τους από πλευράς ΕΣΠΑ.

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 12:07 | Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών Α.Ε.

    Στόχος 21 παράγραφος 6

    Θα θέλαμε να τροποποιηθεί ως κάτωθι η εν λόγω παράγραφος:

    «Μεριμνούμε για την προσβασιμότητα και την ατομική κινητικότητα σε όλους τους Αερολιμένες που βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια.»

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 12:55 | Μαρία Ασαργιωτάκη

    Ορθή Επανάληψη (μόνο του σχολίου μου που σχετίζεται με το Στόχο 30) λόγω συντακτικού και εκφραστικού λάθους

    Στόχος 30:

    Ο προσβάσιμος τουρισμός δε συνδέεται αποκλειστικά με τα άτομα με αναπηρία. Ο προσβάσιμος τουρισμός εκτός από τα άτομα με αναπηρία συνδέεται με τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα τα οποία είναι κυρίως άτομα μεγάλης ηλικίας και οικογένειες με μικρά παιδιά (υπάρχουν σχετικές μελέτες αναφορικά με το εν λόγω προϊόν καθώς και την αυξητική του πορεία).

    Ο εν λόγω τουρισμός είναι αρκετά προσοδοφόρος, πιστός, ραγδαία αυξανόμενος αλλά και διαρκής κατά τη διάρκεια του έτους. Ο εν λόγω τουρισμός έχει τεράστια περιθώρια ανάπτυξης στην Ελλάδα και παραμένει ανεκμετάλλευτη δυνατότητα ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Η ανάπτυξη του συγκεκριμένου τουρισμού θα πρέπει να βασίζεται στην εξασφάλιση της προσβασιμότητας για όλες τις μορφές αναπηρίας και μειωμένης κινητικότητας και πιο συγκεκριμένα θα πρέπει να εξασφαλιστεί η εις ολόκληρόν (σε όλες τις μορφές αναπηρίας και μειωμένης κινητικότητας) προσβασιμότητα των παρεχόμενων υποδομών, υπηρεσιών και αγαθών καθώς και θα πρέπει να προβλεφθεί και να προσφερθεί η υποχρεωτική κατάλληλη εκπαίδευση σε όλους τους υπαλλήλους, άτομα ή πρόσωπα που έρχονται σε άμεση επαφή με το εν λόγω τουριστικό κοινό.

    Δε θα πρέπει να δίδεται ή να ανανεώνεται καμία άδεια δραστηριοποίησης στον τουριστικό τομέα αν δεν πληρούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις προσβασιμότητας.

    Συνεπώς, αναφορικά με τον προσβάσιμο τουρισμό χρειάζεται μια καλύτερη, ουσιαστικότερη και εξειδικευμένη προσέγγιση που σίγουρα δεν προβάλλεται με μια μασκότ (playmobil) καθήμενη σε αναπηρικό αμαξίδιο η οποία θα φορά παραδοσιακές στολές καθότι ο προσβάσιμος τουρισμός δεν αφορά μόνο τους καθήμενους σε αναπηρικό αμαξίδιο αλλά άτομα με διάφορες και ποικίλες μορφές αναπηρίας καθώς και άτομα με μειωμένη κινητικότητα.

    Σημειώνεται τέλος ότι ένα άτομο καθήμενο σε αναπηρικό αμαξίδιο ΔΕΝ αποτελεί πια διεθνές σύμβολο αναγνώρισης προσβασιμότητας σε όλες τις μορφές αναπηρίας και μειωμένης κινητικότητας. Καλό θα ήταν να εναρμονιστούμε με τα διεθνώς εφαρμοζόμενα σύμβολα καθώς και το κοινό στο οποίο απευθυνόμαστε προέρχεται και θα πρέπει να προέρχεται από όλα τα μέρη του κόσμου.

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 12:07 | ΕΝΩΣΗ ΤΥΦΛΩΝ Β.Ε. «Ο ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ ΜΠΡΑΪΓ»

    Η Ένωση Τυφλών Β.Ε. «Ο Λουδοβίκος Μπράιγ», καταθέτει τις παρακάτω προτάσεις/επισημάνσεις με στόχο την ένταξή τους στο «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία», ανά ενότητα:

    Στόχος 11: «Ανεξάρτητη Διαβίωση»
    Στελέχωση όλων των ΚΕΣΥ των περιφερειακών ενοτήτων με εκπαιδευτές κινητικότητας προσανατολισμού (ένας ανά Διεύθυνση ΚΕΣΥ) με πεδίο ευθύνης τους μαθητές με προβλήματα όρασης καθώς και στελέχωση των περιφερειακών ενοτήτων με εκπαιδευτές κινητικότητας προσανατολισμού (ένας ανά Περιφερειακή Ενότητα) με πεδίο ευθύνης τους ενήλικους με αναπηρία όρασης. Οι μόλις 8 εκπαιδευτές κινητικότητας προσανατολισμού που υπάρχουν σήμερα στην χώρα δεν επαρκούν για τους 400 και πλέον μαθητές της Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης και τους επιπλέον ενηλίκους με αναπηρία όρασης οι οποίοι επιθυμούν να λάβουν εκπαίδευση κινητικότητας/προσανατολισμού. Πόσο μάλλον όταν η εκπαίδευση των ενηλίκων διαρκεί από τρείς έως έξι μήνες και των ανηλίκων είναι συνεχής και μέχρι τα 18 έτη της ηλικίας τους. Αντιλαμβάνεστε έτσι ότι η τεράστια ανάγκη για την λήψη εκπαίδευσης κινητικότητας/προσανατολισμού δεν δύναται να καλυφθεί από τους υπάρχοντες εκπαιδευτές, μένοντας έτσι η πλειοψηφία των ατόμων με τύφλωση χωρίς την παραμικρή εκπαίδευση η οποία μπορεί να τους προσφέρει την απαραίτητη ανεξαρτησία και κοινωνική ένταξη.

    Στόχος 11:»Ανεξάρτητη Διαβίωση»
    Αύξηση των αυτόνομων κατοικιών που διαθέτει το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών για ενήλικα άτομα με αναπηρίες όρασης και στελέχωση τους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με εξειδικευμένο επιστημονικό εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό.

    Στόχος 14: «Εργασία και Απασχόληση για όλους»
    Μέριμνα για την τροποποίηση του Ν.2643/98 με διεύρυνση των επαγγελμάτων για άτομα με αναπηρία όρασης και με την καθ’ έτος προκήρυξη θέσεων εργασίας. Ενδεικτικά, πρέπει να συμπεριληφθούν στις προστατευτικές διατάξεις του νόμου και νέα επαγγέλματα για τους τυφλούς, όπως απομαγνητοφωνητές πρακτικών αστικών, ποινικών και διοικητικών δικαστηρίων, καθώς και περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων, ξεναγών αποφοίτων του δημόσιου ΙΕΚ τυφλών ξεναγών, βοηθών φυσιοθεραπευτών αποφοίτων του αντίστοιχου δημόσιου ΙΕΚ, κλπ. Να δίνεται η δυνατότητα σε τέκνο με αναπηρία του οποίου ο γονέας έχει προσληφθεί βάσει των ευεργετικών διατάξεων του Ν.2643/98, όταν το ίδιο (το τέκνο) ενηλικιωθεί να κάνει χρήση των διατάξεων του ίδιου νόμου για την πρόσληψη του ιδίου.

    Στόχος 15:»Ικανοποιητικό Επίπεδο Διαβίωσης και Κοινωνικής Προστασίας»
    Να προστεθεί ενότητα η οποία θα αναφέρεται στους ηλικιωμένους τυφλούς και την δυνατότητα περίθαλψής τους σε δημόσιες δομές ευγηρίας. Να ληφθεί μέριμνα για την απλούστευση διαδικασιών και την ίδρυση δομών φιλοξενίας ηλικιωμένων τυφλών, καθώς η συγκεκριμένη ομάδα συμπολιτών έχει απόλυτη ανάγκη εταίρου προσώπου κατά την Τρίτη ηλικία. Σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες να υπάρχει η μέριμνα για απευθείας μετάβαση του ηλικιωμένου τυφλού σε μονάδες ευγηρίας όταν δεν υπάρχει η δυνατότητα υποστήριξής του από το πρόγραμμα βοήθεια στο σπίτι.

    Στόχος 15: «Ικανοποιητικό Επίπεδο Διαβίωσης και Κοινωνικής Προστασίας»
    Προσαρμογή του πρώην ΟΓΑ με την κείμενη νομοθεσία, ως προς τις προϋποθέσεις χορήγησης σε τυφλούς των επιδομάτων απολύτου αναπηρίας, εξωιδρυματικού κλπ, όπως εξάλλου συμβαίνει με τα λοιπά ασφαλιστικά ταμεία. Ο πρώην Ο.Γ.Α., προκειμένου να χορηγήσει στους τυφλούς επίδομα απολύτου αναπηρίας, εξωιδρυματικό κ.λπ. σύμφωνα με τον κανονισμό του, απαιτεί να του προσκομίσουν από τα ΚΕΠΑ πιστοποιητικό αναπηρίας, το οποίο να αναγράφει ποσοστό 100% και διάρκεια εφ’ όρου ζωής. Τα ανωτέρω δεν απαιτούνται από κανένα άλλο ασφαλιστικό ταμείο, δεδομένου ότι λαμβάνοντας υπόψη παλαιότερη Νομοθεσία π.χ. τον Ν.958/1979 και την πρόσφατη Κ.Υ.Α. που εκδόθηκε κατ’ επιταγή του Ν.3846/2010, στις παθήσεις με μη αναστρέψιμες βλάβες συμπεριλαμβάνεται η τυφλότητα με ποσοστό 80% και άνω.
    Εξομοίωση των τυφλών συνταξιούχων του πρώην ΟΓΑ ανεξαρτήτως της ηλικίας συνταξιοδότησης ως προς την λήψη του εξωιδρυματικού και του επιδόματος απολύτου αναπηρίας, καθώς μέχρι σήμερα οι τυφλοί συνταξιούχοι του πρώην ΟΓΑ που έχουν συνταξιοδοτηθεί προ του 65ου έτους, είναι δικαιούχοι του εξωιδρυματικού επιδόματος ενώ αυτό το μέτρο δεν ισχύει για τους τυφλούς οι οποίοι συνταξιοδοτούνται μετά το 65ο έτος της ηλικίας τους.

    Στόχος 21: «Προσβασιµότητα στις Μεταφορές και Κινητικότητα του Ατόµου»
    Έκδοση κάρτας μετακίνησης αναπήρου (πάσο) για δωρεάν ή με μειωμένο κόμιστρο μετακινήσεις, χρονικής διάρκειας ίσης με την διάρκεια γνωμάτευσης ΚΕΠΑ για την αποφυγή της ταλαιπωρίας του δικαιούχου με την ετήσια ανανέωση στα ΚΕΠ

    Πυλώνας V: Ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και της Δηµόσιας Διοίκησης

    Στόχος 27: «Αφύπνιση της κοινωνίας»
    Ανάπτυξη εθελοντικού κινήματος με στοχευμένες πολιτικές και στελέχωση του κυρίως από συνταξιούχους (καθώς οι ίδιοι –συνταξιούχοι- δείχνουν να είναι πιο σταθεροί ως εθελοντές, ενώ επιπλέον κατέχουν την απαιτούμενη υψηλή εξειδίκευση από τον εργασιακό τους βίο). Οι παραπάνω μπορούν να απασχοληθούν εθελοντικά σε πλήθος δράσεων, με ωφελούμενους άτομα με αναπηρίες όλων των ηλικιών (από την παιδική μέχρι την τρίτη ηλικία).

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 11:34 | Μαρία Ασαργιωτάκη

    Εξαιρετικής σημασίας το γεγονός ότι μιλάμε για Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία. Τα ειλικρινά συγχαρητήρια στον Υπουργό Επικρατείας κύριο Γιώργο Γεραπετρίτη για το συντονισμό του έργου.
    Στόχος 14 Εργασία και Απασχόληση
    Ξεκάθαροι κανόνες στην εργατική νομοθεσία οι οποίοι να επιβάλλουν τόσο στους Ιδιώτες όσο και στο Δημόσιο ποσοστό του εργατικού τους δυναμικού να είναι ΑμεΑ ανάλογα με το επίπεδο αυτοεξυπηρέτησης του ΑμεΑ, τη θέση και τα καθήκοντα εργασίας πχ στην εξυπηρέτηση κοινού. Οι εν λόγω κανόνες θα πρέπει να έχουν άμεσες συνέπειες και κυρώσεις. Επίσης η εν λόγω νομοθεσία θα πρέπει να ελέγχεται συχνά.
    Στόχος 17 παράγραφος 1,2,3,4,5:
    Ανάγκες εκκένωσης κτιρίων εκτός από τα δημόσια υπάρχουν και σε κτίρια ιδιωτικά και στα οποία θα πρέπει να υπάρχουν προσδιορισμένες προδιαγραφές. Οι εν λόγω προδιαγραφές θα πρέπει να εξασφαλιστεί στο εν λόγω κείμενο ότι θα καλύπτουν όλες τις μορφές αναπηρίας (πχ αυτισμό, αισθητήριες αναπηρίες κτλ) και όχι μόνο τις κινητικές. Αλήθεια, ποιός θα ελέγχει την εναρμόνιση και εφαρμογή;
    Στόχος 21 παράγραφος 2:
    Πολλές από τις υποδομές που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο τις διαχειρίζονται ιδιωτικές εταιρίες πχ Λιμάνια, σταθμοί μετρό, τραίνα αεροδρόμια. Αν αληθινός στόχος είναι η προστασία των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία και η εξασφάλιση της καθολικής προσβασιμότητας (σε όλες τις μορφές αναπηρίας) προκειμένου να υλοποιηθούν οι εν λόγω επιταγές οι οποίες δημιουργούν πολλά κόστη για τις εταιρίες θα πρέπει να προβλεφθεί σε όλους τους ιδιωτικούς φορείς θέση Υπευθύνου Προσβασιμότητας κατ΄ αναλογία της νομοθεσίας που ισχύει για την προστασία των προσωπικών δεδομένων (Υπεύθυνος Προστασίας Δεδομένων- DPO). Ο εν λόγω Υπεύθυνος ο οποίος θα πρέπει να ανήκει στη Διοίκηση της κάθε εταιρίας ώστε να μπορεί να αποφασίζει θα πρέπει να προσδιορίζει, να ενημερώνει και να επιβάλλει την στρατηγική προσβασιμότητας με τη βοήθεια της εξειδικευμένης ομάδας του ( ειδικούς σε θέματα υποδομών, υπηρεσιών, αγαθών, τεχνολογίας). Ο Υπεύθυνος Προσβασιμότητας θα εκπροσωπεί την κάθε εταιρία στους αρμόδιους φορείς.
    Στόχος 21 παράγραφος 5:
    Στο Σχέδιο θα πρέπει να γίνει ρητή αναφορά στους φορείς διαχείρισης λιμένων κατ’ εφαρμογή της κείμενης κοινοτικής νομοθεσίας (Κανονισμός αριθμ. 1177/2010). Ομοίως και για τα τρένα, το μετρό τα ΚΤΕΛ, τα ταξί. Επιπλέον, είναι ενάντια στο δικαίωμα της ίσης μεταχείρισης το ΑμεΑ να αναγκάζεται να πληρώνει ακριβότερο κόμιστρο στο ταξί για τη μεταφορά του σε σχέση με τους μη ΑμεΑ επιβάτες.
    Στόχος 21 παράγραφος 6:
    Γιατί στο ΕΣΔ προβλέπεται να γίνεται μέριμνα αποκλειστικά για την προσβασιμότητα και την ατομική κινητικότητα στο Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών; Δεν έχει η Ελλάδα άλλα αεροδρόμια; Αυτά που τα διαχειρίζεται η Fraport ή η ΥΠΑ δεν είναι αεροδρόμια;
    Στόχος 22 παράγραφος 1:
    Αν αληθινός στόχος είναι η προσβασιμότητα για όλες τις μορφές αναπηρίας όταν με το καλό ενσωματωθεί η Οδηγία 882/2019 για τις απαιτήσεις προσβασιμότητας των Ατόμων με Αναπηρία σε αγαθά και Υπηρεσίες να φροντίσετε να προβλέψετε και τη θέση του Υπευθύνου Προσβασιμότητας σε όλες εκείνες τις εταιρίες που προσφέρουν υπηρεσίες και αγαθά αλλά και να επιβάλλετε και στις ιδιωτικές εταιρείες να έχουν πλήρως προσβάσιμες (σε όλες τις μορφές αναπηρίας) ιστοσελίδες (περισσότερη ανάλυση στο στόχο 21 παρ.2)
    Στόχος 24 παράγραφος 3:
    Γιατί μόνο για την ΕΡΤ Α.Ε.; Βρείτε τρόπο να αναγκαστούν mutatis mutandis και όλα τα άλλα κανάλια και μέσα ιδιωτικών συμφερόντων να εξασφαλίσουν την προσβασιμότητα.

    Πυλώνας V:
    Τη γνώση για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία και τις πραγματικές τους ανάγκες έχει η ΕΣΑμεΑ η οποία εκπροσωπεί όλες τις μορφές αναπηρίας. Γιατί δεν την εμπλέκετε καθόλου στην εκπαίδευση ως Υπεύθυνο ή Συνεργαζόμενο φορέα ώστε να εξασφαλιστεί ένα στοιχειώδες επίπεδο γνώσης; Διαφορετικά ο καθένας θα κάνει τα δικά του χωρίς εξασφαλισμένο και ουσιαστικό αποτέλεσμα.
    Στόχος 28 παράγραφος 2:
    Στην επιμόρφωση του προσωπικού διαχείρισης αερολιμένων και αερομεταφορέων για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία όταν ταξιδεύουν αεροπορικώς θα πρέπει να προστεθεί η επιμόρφωση του προσωπικού διαχείρισης λιμένων και πλοίων για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία όταν ταξιδεύουν ακτοπλοϊκώς . Επίσης το ίδιο πρέπει να ισχύσει για το προσωπικό του ΜΕΤΡΟ, ΚΤΕΛ, τουριστικά λεωφορεία, αστικές συγκοινωνίες, ταξί ενώ θα πρέπει να συμπεριληφθούν αντίστοιχα οι υπεύθυνοι και εμπλεκόμενοι φορείς ανά τομέα.

    Στόχος 30:
    Ο προσβάσιμος τουρισμός δεν συνδέεται αποκλειστικά με τα άτομα με αναπηρία. Ο προσβάσιμος τουρισμός εκτός από τα άτομα με αναπηρία και με τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα που είναι κυρίως άτομα μεγάλης ηλικίας και οικογένειες με μικρά παιδιά (υπάρχουν σχετικές μελέτες αναφορικά με το εν λόγω προϊόν καθώς και την αυξητική του πορεία).
    Ο εν λόγω τουρισμός είναι αρκετά προσοδοφόρος, πιστός, ραγδαία αυξανόμενος αλλά και διαρκής κατά τη διάρκεια του έτους. Ο εν λόγω τουρισμός έχει τεράστια περιθώρια ανάπτυξης στην Ελλάδα και παραμένει ανεκμετάλλευτη δυνατότητα ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Η ανάπτυξη του εν λόγω τουρισμού θα πρέπει να βασίζεται στην εξασφάλιση της προσβασιμότητας για όλες τις μορφές αναπηρίας και μειωμένης κινητικότητας και πιο συγκεκριμένα θα πρέπει να εξασφαλιστεί η εις ολόκληρόν (σε όλες τις μορφές αναπηρίας και μειωμένης κινητικότητας) προσβασιμότητα των παρεχόμενων υποδομών, υπηρεσιών και αγαθών καθώς και θα πρέπει να προβλεφθεί και να προσφερθεί η κατάλληλη εκπαίδευση σε όλους τους υπαλλήλους, άτομα ή πρόσωπα που έρχονται σε άμεση επαφή με το εν λόγω τουριστικό κοινό. Δε θα πρέπει να δίδεται ή να ανανεώνεται καμία άδεια δραστηριοποίησης στον τουριστικό τομέα αν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις προσβασιμότητας. Συνεπώς, αναφορικά με τον προσβάσιμο τουρισμό χρειάζεται μια καλύτερη, ουσιαστικότερη εξειδικευμένη προσέγγιση που σίγουρα δεν προβάλλεται με μια μασκότ playmobil καθήμενο σε αναπηρικό αμαξίδιο και φορώντας παραδοσιακές στολές καθότι ο προσβάσιμος τουρισμός δεν αφορά μόνο τους καθήμενους σε αναπηρικό αμαξίδιο αλλά άτομα με διάφορες και ποικίλες μορφές αναπηρίας καθώς και άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Σημειώνεται τέλος ότι ένα άτομο καθήμενο σε αναπηρικό αμαξίδιο ΔΕΝ αποτελεί πια διεθνές σύμβολο αναγνώρισης προσβασιμότητας σε όλες τις μορφές αναπηρίας και μειωμένης κινητικότητας.

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 11:28 | Λίλιαν Δελούκα

    Θα ήθελα να κάνω κάποιες προσθήκες ως κατωτέρω:
    Στόχος 21 παράγραφος 6

    Θα πρέπει να περιληφθούν όλοι οι αερολιμένες της χώρας, να είναι προσβάσιμοι και να παρέχουν τις απαιτούμενες υπηρεσίες. Δεν μπορεί να αναφέρεται μόνο ο Αερολιμένας Αθηνών ενώ έχουν παραχωρηθεί οι 14 αερολιμένες στη Fraport.
    Eξάλλου το χρονοδιάγραμμα που αναφέρεται είναι μέχρι το 2023, εφικτό για όλες τις απαιτούμενες παρεμβάσεις.
    «…Μεριμνούμε για τη προσβασιμότητα και την ατομική κινητικότητα σε όλους τους αερολιμένες της χώρας…»
    Ενδεικτικά
    Πέραν των αναφερομένων, να περιληφθεί «….κατασκευάζουμε τις απαιτούμενες υποδομές όπως τουαλέτες, ράμπες, οδεύσεις τυφλών, θέσεις σταθμεύσεις κλπ…»

    Στόχος 28 παρ. 2 πεμπτη ενότητα αερομεταφορές
    Συμπλήρωση
    Πέραν της επιμόρφωσης που αφορά την κατάρτιση σε θέματα ευαισθητοποίησης (awareness) θα πρέπει να προβλεφθεί και εκπαίδευση των παρεχόντων τη συνδρομή στα ΑμεΑ, δηλαδή των ατόμων που έρχονται σε άμεση επαφή, σύμφωνα με τη κείμενη ευρωπαϊκή νομοθεσία (Κανονισμός 1107/2006 και ECAC Doc 30) . Επομένως να περιληφθεί η παρακάτω παράγραφος
    «…Εκπαιδεύουμε το προσωπικό των φορέων διαχείρισης αερολιμένων, των φορέων παροχής συνδρομής ΑμεΑ και αερομεταφορέων για τα δικαιώματα και την παροχή συνδρομής στα ΑμεΑ .

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 10:07 | Κων/νος Χρυσικοπουλος

    Χαιρετε!Γνωριζετε ολοι οτι το κεφαλαιο της Αναπηριας για τα ατομα αυτα,καθως και για τα μελη του περιβαλλοντος του,ειναι ενα ιδιαιτερα κρισιμο και ισως μη ρυθμισμενο στην πραγματικη του διασταση θεμα.Χιλιαδες οι υποκατηγοριες του και οι στοχευσεις του.Καποιες θιγονται κι εδω,ας μου επιτραπει να προσθεσω καποιες αλλες,ισως ησσονος σημασιας,μα «χρηστικες» για τα ΑμεΑ.
    Εξομοιωστε τα δικαιωματα,τις απαλλαγες και την ενταξη σε πολλες ευνοικες ρυθμισεις εισοδηματος των μικροσυνταξιουχων Αναπηριας,απο ολα τα Ταμεια,με τους δικαιουχους των αναπηρικων προνοιακων επιδοματων.Οπως,την ταυτιση,μεχρι ενος ποσού,των αναπηρικων συνταξεων με τα προνοιακα επιδοματα,οι πρωτες θεωρουνται εισοδημα,κι ας ειναι μικροτερες σε υψος,τα δε επιδοματα οχι(και δικαιως).Το ΕΕΕ(ΚΕΑ)δεν διατιθεται σε μικροσυνταξη αναπηριας,για την ιδια αιτια ομως(Αναπηρια)διατιθεται στους δικαιουχους προνοιακων επιδοματων.Η μηδενικη συμμετοχη στα φαρμακα και η διαφορετικη της εφαρμογη στις δυο αυτες περιπτωσεις,ειναι επισης διαφορετικη.Επειτα,θελω να θιξω ενα θεμα ζωτικο,που δεν εχει αναφερθει καθολου,και σε χωρες που μοιραζομαστε την ιδια,ευρωπαικη «στεγη»,ειναι ηδη θεσμοθετημενα.Αναφερομαι,αφενος μεν στην κρατικη οικονομικη στηριξη στις ανεργες μητερες που φροντιζουν τα ΑμεΑ εφ’ορου ζωης τεκνα τους,αφετερου στην προνοια του κρατους δικαιου να μην υπαρχουν οικογενειες με μελος ή μελη εφ’ορου ζωης ΑμεΑ,που να στερουνται παντελως βιοποριστικη εργασια.Τουλαχιστον ενα αμεσο μελος αυτων των οικογενειων,με πραγματικες και αυξημενες αναγκες,θα πρεπει,με κρατικη παρεμβαση,να βρισκει μια μονιμη εργασια.Πιστεψτε το,ειναι μια ρεαλιστικη κατασταση,που με μια μικρη θεληση και μεριμνα της Πολιτειας,δυναται να επιλυθει.
    Τελος,δειξτε την δεουσα προσοχη και στοχευση σε ολες τις πιστοποιημενες Αναπηριες και τα επι μερους προβληματα τους,και στις ορατες και στις λεγομενες «μη ορατες» Αναπηριες(ψυχικες,αυτισμος,νοητικες κλπ.)
    Ευχαριστω για την προσοχη σας.

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 10:28 | ΤΡΙΓΩΝΑΚΗ ΔΑΝΑΗ

    Σύλλογος Καρκινοπαθών Έδεσσας και Περιχώρων
    Αξιότιμοι κύριοι,
    ο σύλλογός μας στα 16 χρόνια λειτουργίας του έχει διαπιστώσει και επισημάνει διάφορες «ανάγκες» των καρκινοπαθών. Επίσης, λαμβάνοντας υπόψιν την ολοένα αυξανόμενη κρίση στην οικονομία, αλλά και την τρέχουσα επικίνδυνη κατάσταση λόγω του ιού στη χώρα μας, δεν μπορούμε να μην προβληματιζόμαστε για ένα σημαντικό ζήτημα.
    Τα λεγόμενα «δικαιώματα» των καρκινοπαθών δεν καθορίζονται επακριβώς και δε βρίσκονται καταγεγραμμένα σε κάποιον επίσημο αρμόδιο φορέα.
    Φυσικά κάθε μορφή καρκίνου διαφέρει, αλλά όλοι περνούν το δύσκολο στάδιο των χημειοθεραπειών και φυσικά όλοι χρειάζονται την οικονομική ενίσχυση είτε για τα φάρμακα είτε γιατί δεν είναι σε θέση να εργάζονται για κάποιο διάστημα.
    Θεωρούμε λοιπόν πως θα πρέπει να υπάρξει μια οργανωμένη, υπεύθυνη, επίσημη καταγραφή των δικαιωμάτων των καρκινοπαθών , ώστε να μπορούν να τα διεκδικήσουν , αλλά και να νιώθουν ασφάλεια μέσα στον πανικό του ακούσματος της ασθένειας.
    Με εκτίμηση,
    για το Δ/Σ,
    Η Πρόεδρος, Τριγωνάκη Δανάη

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 08:08 | ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

    ΚΑΡΤΑ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ΜΕΡΟΣ 2

    Mε τον νέο κανονισμό (EE) 2016/679 διαπiστώνουμε ότι ουσιατικά παύει να υπάρχει δικαίωμα
    στην ιδιωτική ζωή, καθώς με πολύ επιφανειακές προφάσεις και γενικόλογη ορολογία μπορεί να
    παραβιαστεί η ιδιωτική ζωή του ατόμου και τα προσωπικά δεδομένα του μπορούν να βρεθούν σε
    οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο και στα χέρια οποιασδήποτε εταιρείας, εφόσον “σέβοντα騔 τις
    παιδαριώδεις εγγυήσεις που προβλέπει ο κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 (άσκηση δημόσιας εξουσίας,
    επιστημονική έρευνα, δημόσιο συμφέρον, αρχειοθέτηση προς το δημόσιο συμφέρον κ.λπ.):
    περιορισμοί του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο όταν
    υπάρχουν πραγματικά και συγκεκριμένα συμφέροντα της κοινότητας.
    Επιπλέον, η απατηλή εγγύηση της δήθεν ανωνυμοποίησης και κρυπτογράφησης των προσωπικών
    μας δεδομένων είναι πέρα για πέρα μια απολύτως απατηλή εγγύηση, καθώς βασίζεται στην απλή
    ευπιστία: Ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος για την πλήρη προστασία των προσωπικών μας
    δεδομένων είναι να μην τα δίνουμε.
    Σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι
    απαραίτητη μια «επιτακτική κοινωνική ανάγκη» για τον περιορισμό του δικαιώματός μας στην
    ιδιωτική ζωή και πάντοτε πρέπει να γίνεται σεβαστή η αρχή της αναλογικότητας.
    CASE OF UZUN v. GERMANY (Application no. 35623/05) JUDGMENT STRASBOURG 2 September 2010
    FINAL 02/12/2010
    «78. In determining whether the applicant’s surveillance via GPS as carried out in the present case was
    “necessary in a democratic society”, the Court reiterates that the notion of necessity implies that the
    interference corresponds to a pressing social need and, in particular, that it is proportionate to the legitimate
    aim pursued (see Leander v. Sweden, 26 March 1987, § 58, Series A no. 116; and Messina v. Italy (no. 2),
    no. 25498/94, § 65, ECHR 2000-X)…. »
    Ως επιτακτική κοινωνική ανάγκη σίγουρα δεν μπορεί να θεωρηθεί η γενική προβλέψεις και ψευδεπίγραφοι
    ισχυρισμοί για την “διευκόλυνση της ζωής των ατόμων με ειδικές ανάγκες” ή “για την εξάλειψη της
    γραφειοκρατίας”:» Στόχος 5: Εντάσσουµε την Ηλεκτρονική Κάρτα Αναπηρίας στην καθηµερινότητα του πολίτη
    Διευκολύνουµε την καθηµερινότητα των Ατόµων µε Αναπηρία δηµιουργώντας µία κάρτα-κλειδί για όλα τα
    άτοµα µε ορατές ή αόρατες αναπηρίες »
    Το κράτος προειδοποιεί τον ανάπηρο ότι αν δεν ακυρώσει την ιδιωτική του ζωή και την προσωπικότητά του,
    θα θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του, ερχόμενο σε ευθεία σύγκρουση με τον εαυτό του αλλά και τις Συνταγματικές
    αρχές και το εγγενές δικαίωμα στην ζωή του αναπήρου όταν λέει ότι έτσι “θέλει να προστατεύσει τους
    ανάπηρους και να διευκολύνει τη ζωή τους” – αυτό είναι ένα εντελώς δυσανάλογο μέτρο.Εάν υπάρξουν
    ανάπηροι αρνητές της ηλεκτρονικής κάρτας αναπηρίας, όπως υπήρξε ένας μεγάλος αριθμός αρνητών στην
    ηλεκτρονική κάρτα του πολίτη http://www.opengov.gr/ypes/?p=2559&cpage=1#comments τι θα γίνει ; Θα
    μείνουν χωρίς παροχές ;Θα πεθάνουν; » Συνδέουµε την Ηλεκτρονική Κάρτα Αναπηρίας µε πάσης φύσεως
    παροχές που δικαιούνται Άτοµα µε Αναπηρία, περιορίζοντας τα δικαιολογητικά και τη γραφειοκρατία»
    Οι επαίσχυντες αρχειοθετήσεις του παρελθόντος με τατουάζ στό μπράτσο και καταχώριση σε ένα
    κεντρικό υπολογιστικό σύστημα της τότε εποχής που λειτουργούσε με διάτρητες καρτέλλες
    (περίπτωση της ibm με τους εβραίους) θεωρούνται τώρα ως “ δημόσιο συμφέρον”.
    Ως δημόσιο συμφέρον δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η κοινότητα των ατόμων με ειδικές ανάγκες
    εποπτεύεται πλήρως από μια ολιγαρχία,ούτε το οικονομικό συμφέρον του λόμπυ της ηλεκτρονικής
    κάρτας (βιομηχανίες που κατασκευάζουν τις κάρτες,τους αναγνώστες,το λειτουργικό σύστημα
    κ.τ.λ) .Αυτό το σχέδιο δράσης προσποιείται ότι θα παρέχει δήθεν δικαιώματα σε άτομα με ειδικές
    ανάγκες, αλλά στην πραγματικότητα έρχεται να ακυρώσει δικαιώταματα, συμπεριλαμβανομένου
    του δικαιώματός του κάθε ανάπηρου στην ιδιωτική ζωή. Άρθρο 4. Γενικές υποχρεώσεις
    …4. Τίποτα στην παρούσα Σύμβαση δεν θίγει οποιεσδήποτε διατάξεις είναι πιο πρόσφορες για την
    πραγματοποίηση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες και οι οποίες μπορούν να
    συμπεριληφθούν στο δίκαιο ενός Κράτους Συμβαλλόμενου Μέρους ή στο διεθνές δίκαιο που ισχύει
    για το Κράτος αυτό. Δεν θα υπάρξει κανείς περιορισμός ή παρέκκλιση από οποιαδήποτε ανθρώπινα
    δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες που αναγνωρίζονται ή υπάρχουν σε οποιοδήποτε
    Συμβαλλόμενο Κράτος στην παρούσα Σύμβαση, σύμφωνα με το νόμο, συμβάσεις, κανονισμό ή
    έθιμο, με την πρόφαση ότι η παρούσα Σύμβαση δεν αναγνωρίζει τέτοια δικαιώματα ή ελευθερίες ή
    ότι τα αναγνωρίζει σε μικρότερη έκταση.
    Άρθρο 10. Δικαίωμα στη ζωή Τα Συμβαλλόμενα Κράτη επαναβεβαιώνουν ότι κάθε άνθρωπος
    έχει εγγενές δικαίωμα στη ζωή και ότι λαμβάνουν όλα τα αιτούμενα μέτρα, προκειμένου να
    διασφαλιστεί η αποτελεσματική απόλαυσή του από τα άτομα με αναπηρίες, σε ίση βάση με τους
    άλλους. Άρθρο 28. Ανεκτό βιοτικό επίπεδο και κοινωνική προστασία 1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη
    αναγνωρίζουν το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρίες για ένα βιοτικό επίπεδο ανεκτό, για τα
    ίδια και τις οικογένειές τους, συμπεριλαμβανομένης και της κατάλληλης διατροφής, ένδυσης και
    κατοικίας, και για συνεχή βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους και λαμβάνουν τα κατάλληλα
    μέτρα για να προστατεύουν και να προάγουν την εξασφάλιση του δικαιώματος αυτού, χωρίς
    διακρίσεις βάσει της αναπηρίας. 2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα τω
    ατόμων με αναπηρίες για κοινωνική προστασία και να απόλαυση αυτού του δικαιώματος χωρίς
    διακρίσεις βάσει της αναπηρίας και λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα προκειμέν να προστατεύσουν
    και να προάγουν την εξασφάλιση του δικαιώματος αυτού, συμπεριλαμβανομένων και των
    ακόλουθων μέτρων: α. Να διασφαλίζουν την πρόσβαση, με ίσους όρους, από τα άτομα με
    αναπηρίες σε υπηρεσίες καθαρού νερού και να διασφαλίζουν την πρόσβαση κατάλληλες και
    προσιτές υπηρεσίες, συσκευές και σε κάθε άλλη βοήθεια για σχετικές με την αναπηρία ανάγκες,
    β. Να διασφαλίζουν την πρόσβαση από τα άτομα με αναπηρίες, ιδιαίτερα τις γυναίκες, τα κορίτσια
    και ηλικιωμένα άτομα με αναπηρίες, στα προγράμματα κοινωνικής προστασίας και τα
    προγράμματα μείωσης της φτώχειας, γ. Να διασφαλίζουν την πρόσβαση, από τα άτομα με
    αναπηρίες και τις οικογένειές τους που ζουν σε καταστάσεις φτώχειας, στην κρατική βοήθεια, με
    σχετικές με την αναπηρία δαπάνε συμπεριλαμβανομένης και της κατάλληλης κατάρτισης,
    παροχής συμβουλών, της οικονομικής συνδρομής και της βραχυπρόθεσμης φροντίδας, δ. Να
    διασφαλίζουν την πρόσβαση από τα άτομα με αναπηρίες στα προγράμματα δημόσιας στέγασης,
    ε. Να διασφαλίζουν ίση πρόσβαση από τα άτομα με αναπηρίες στα συνταξιοδοτικά επιδόματα
    και προγράμματα.
    2. Καταρτίζουµε Ενιαίο Κανονισµό Παροχών για την Κύρια Σύνταξη και για τα συνταξιοδοτικά επιδόµατα, που
    χορηγεί ο e-ΕΦΚΑ στα Άτοµα µε Αναπηρία Η εναρµόνιση των διαδικασιών για τη χορήγηση των παροχών
    κύριας σύνταξης και των συνταξιοδοτικών επιδοµάτων στα Άτοµα µε Αναπηρία, ανεξάρτητα από τον
    ενταχθέντα στον e-ΕΦΚΑ φορέα στον οποίο ασφαλίζονται, έχει προβλεφθεί µε τις διατάξεις του άρθρου 49
    του ν. 4670/2020, µέσω της έκδοσης Προεδρικού Διατάγµατος εντός 2 ετών από την έναρξη ισχύος του
    νόµου.
    ü Αντιµετωπίζουµε το φαινόµενο της κατακερµατισµένης νοµοθεσίας κατά τη χορήγηση των παροχών στους
    ενταχθέντες στον e-ΕΦΚΑ φορείς µε ενοποίηση των διαδικασιών για τη χορήγηση κύριας σύνταξης και
    συνταξιοδοτικών επιδοµάτων στα Άτοµα µε Αναπηρία, ανεξάρτητα από τον ενταχθέντα στον e-ΕΦΚΑ φορέα
    στον οποίο ασφαλίζονται.
    ü Καταρτίζουµε Ενιαίο Κανονισµό Παροχών και επιδοµάτων Κύριας Σύνταξης.
    ü Διασφαλίζουµε την ίση µεταχείριση ασφαλισµένων που αντιµετωπίζουν τον ίδιο ασφαλιστικό κίνδυνο.
    ü Απλουστεύουµε τη νοµοθεσία αλλά και τη διαδικασία χορήγησης των ανωτέρω παροχών στα Άτοµα µε
    Αναπηρία.
    ΤΟ ΔΙΕΘΝΈς ΔΊΚΑΙΟ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΈΠΕΙ ΤΗ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΚΤΗΜΈΝΩΝ
    ΔΙΚΑΙΩΜΆΤΩΝ ΤΩΝ ΑΤΌΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ:Άρθρο 4. Γενικές υποχρεώσεις …4 Τίποτα
    στην παρούσα Σύμβαση δεν θίγει οποιεσδήποτε διατάξεις είναι πιο πρόσφορες για την
    πραγματοποίηση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες και οι οποίες μπορούν να
    συμπεριληφθούν στο δίκαιο ενός Κράτους Συμβαλλόμενου Μέρους ή στο διεθνές δίκαιο που ισχύει
    για το Κράτος αυτό. Δεν θα υπάρξει κανείς περιορισμός ή παρέκκλιση από οποιαδήποτε ανθρώπινα
    δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες που αναγνωρίζονται ή υπάρχουν σε οποιοδήποτε
    Συμβαλλόμενο Κράτος στην παρούσα Σύμβαση, σύμφωνα με το νόμο, συμβάσεις, κανονισμό ή
    έθιμο, με την πρόφαση ότι η παρούσα Σύμβαση δεν αναγνωρίζει τέτοια δικαιώματα ή ελευθερίες ή
    ότι τα αναγνωρίζει σε μικρότερη έκταση. The World Health Organization’s International classification of
    functioning, disability and health (ICF), Annex 6 – Ethical guidelines for the use of ICF, states:
    “Social use of ICF information
    …..(10) ICF, and all information derived from its use, should not be employed to deny established rights or
    otherwise restrict legitimate entitlements to benefits for individuals or groups.
    Η διεθνής ταξινόμηση της λειτουργίας, της αναπηρίας και της υγείας (ICF) του Παγκόσμιου
    Οργανισμού Υγείας, παράρτημα 6 – Δεοντολογικές κατευθυντήριες γραμμές για τη χρήση του ICF,
    αναφέρει: «Κοινωνική χρήση των πληροφοριών ICF
    ….. (10) Το ICF, καθώς και όλες οι πληροφορίες που προκύπτουν από τη χρήση του, δεν θα πρέπει
    να χρησιμοποιούνται για την άρνηση καθιερωμένων δικαιωμάτων ή για τον με άλλο τρόπο
    περιορισμό των νόμιμων δικαιωμάτων παροχών για άτομα ή ομάδες.
    ΕΠΊΣΗΣ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΗΛΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΟΛΩΝ
    ΤΩΝ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ,ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΩΣ ΟΤΙ ΘΥΜΙΖΕΙ ΕΝΤΟΝΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ
    ΣΚΟΥΤΕΙΝΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ, ΟΤΑΝ Ο ΑΝΑΠΗΡΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΤΑΝ ΣΑΝ
    ΚΑΚΟΠΟΙΟΣ (ΝΑΖΙΣΜΟΣ) ΚΑΙ ΚΑΘΙΣΤΑ ΤΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΩΝ
    ΑΝΑΠΓΡΩΝ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΥΑΛΏΤΑ .

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 01:49 | Φάσμα σωματείο γονέων και συγγενών παιδιών με αυτισμό και Άσπεργκερ Κορινθίας

    2ος στοχος
    Στο δεύτερο στόχο που αναφέρεται η εθνική αρχή προσβασιμότητας και ότι στο ΔΣ. η πλειοψηφία θα ειναι ΑΜΕΑ θα πρέπει να επισημάνουμε ότι υπάρχει μία μεγάλη μερίδα ΑΜΕΑ με νοητικές αναπηρίες όπως είναι η νοητική στέρηση και ο αυτισμός όπου τα άτομα δεν μπορουν να εκπροσωπήσουν τον εαυτό τους. θα πρέπει να υπάρχει μέριμνα θα υπάρχει εκπροσώπηση από γονείς η φροντιστές γενικότερα.
    Στον έβδομο στόχο που περιγράφεται η αναβάθμιση των εεεεκ θα πρέπει να γίνει μία εμπεριστατωμένη Μελέτη και καταγράφει των ελλείψεων ιδιαίτερα στον τομέα των εγκαταστάσεων όπου υπάρχουνε απαράδεκτες συνθήκες στέγασης και ελλιπείς εγκαταστάσεις σε πολλά σε όλη τη χώρα.
    Γνωρίζοντας ότι υπάρχει πολιτική βούληση από τη συγκεκριμένη κυβέρνηση θα πρέπει να εξετάσετε το ενδεχόμενο τα έκανα αξιοποιηθούν και για φοίτηση ΑμεΑ και σε μεγαλύτερες ηλικίες από τις ισχύουσες ώστε να γινειπραγματικότητα η διά βίου εκπαίδευση.
    επίσης όπου υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές αξιοποιηθούν οι οι χώροι των εκ και το απόγευμα.
    Πολύ σημαντική πρωτοβουλία η καταγραφή των μαθητών και φοιτητών με αναπηρία και η διασύνδεση αυτών των στατιστικών στοιχείων με προσλήψεις εξειδικευμένου προσωπικου στις αντίστοιχες εκπαιδευτικές δομές.
    Στον στον όγδοο θεωρούμε ότι οι φορολογικές ελαφρύνσεις θα πρέπει να επεκταθούν και σε άτομα φροντιστές αμεα που δεν μπορούν να εργαστούν να αυτόσυντηρηθούν η να εκπροσωπήσουν τον εαυτό τους εφόσον τηρούνται εισοδηματικά και κοινωνικά κριτήρια.
    Στο δέκατο στόχο
    Θέλουμε θετική την πρωτοβουλία η πρώιμη παρέμβαση να μπει πλέον από τον βρεφονηπιακό σταθμό και ελπίζουμε ότι θα θα είναι κάτι που θα γίνει σύντομα αφού όπως φαίνεται υπάρχει σχετική βούληση.
    Στον 1ο στόχο που αναφέρεται η θέσπιση του προσωπικού βοηθού
    Χρειάζεται ρητή διαβεβαίωση και δεσμεύση ότι θα ενταχθούν και τα άτομα με αυτισμό στο νέο αυτό θεσμό
    Αναφέρω ξεχωριστά τον αυτισμό ως μία από τις αόρατες αναπηρίες και τις ιδιαιτερότητες και τις δυσκολίες τόσο για το ίδιο το άτομο όσο και τους φροντιστές του . Το σωματείο φάσμα και δεκάδες φορείς γονέων από όλη την Ελλάδα έχουνε καταθέσει προτάσεις για το πώς μπορεί ο βοηθός να εφαρμοστεί στο αυτισμό μαλάκες τη νοητική υστέρηση και γενικότερα στις νοητικές αναπηρίες.
    θα πρέπει λοιπόν ο νεος θεσμός να ισχύει και για άτομα που δεν μπορούν μου λόγω της ιδιαιτερότητας της αναπηρίας τους να εκπροσωπήσουνι τον εαυτό τους.
    Στο 13ο στόχο θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για τη νοσηλεία άτομων με νοητικές αναπηρίες όπως είναι αυτισμός και νοητική υστέρηση σε δομές υγείας όπου θα υπάρχει το κατάλληλα καταρτισμένο προσωπικό που να γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες και τους τρόπους αλληλεπίδρασης με με τους εν λόγω ασθενείς

  • 5 Οκτωβρίου 2020, 01:11 | Βαγγέλης Καρατζάς

    2ος στοχος
    Στο δεύτερο στόχο που αναφέρεται η εθνική αρχή προσβασιμότητας και ότι στο ΔΣ. η πλειοψηφία θα ειναι ΑΜΕΑ θα πρέπει να επισημάνουμε ότι υπάρχει μία μεγάλη μερίδα ΑΜΕΑ με νοητικές αναπηρίες όπως είναι η νοητική στέρηση και ο αυτισμός όπου τα άτομα δεν μπορουν να εκπροσωπήσουν τον εαυτό τους. θα πρέπει να υπάρχει μέριμνα θα υπάρχει εκπροσώπηση από γονείς η φροντιστές γενικότερα.
    Στον έβδομο στόχο που περιγράφεται η αναβάθμιση των εεεεκ θα πρέπει να γίνει μία εμπεριστατωμένη Μελέτη και καταγράφει των ελλείψεων ιδιαίτερα στον τομέα των εγκαταστάσεων όπου υπάρχουνε απαράδεκτες συνθήκες στέγασης και ελλιπείς εγκαταστάσεις σε πολλά σε όλη τη χώρα.
    Γνωρίζοντας ότι υπάρχει πολιτική βούληση από τη συγκεκριμένη κυβέρνηση θα πρέπει να εξετάσετε το ενδεχόμενο τα έκανα αξιοποιηθούν και για φοίτηση ΑμεΑ και σε μεγαλύτερες ηλικίες από τις ισχύουσες ώστε να γινειπραγματικότητα η διά βίου εκπαίδευση.
    επίσης όπου υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές αξιοποιηθούν οι οι χώροι των εκ και το απόγευμα.
    Πολύ σημαντική πρωτοβουλία η καταγραφή των μαθητών και φοιτητών με αναπηρία και η διασύνδεση αυτών των στατιστικών στοιχείων με προσλήψεις εξειδικευμένου προσωπικου στις αντίστοιχες εκπαιδευτικές δομές.
    Στον στον όγδοο θεωρούμε ότι οι φορολογικές ελαφρύνσεις θα πρέπει να επεκταθούν και σε άτομα φροντιστές καθόμουνα μία που δεν μπορούν να εργαστούν αυτό συντηρηθούν είναι εκπροσωπήσω τον εαυτό τους εφόσον τηρούνται εισοδηματικά και κοινωνικά κριτήρια.
    Στο δέκατο στόχο
    Θέλουμε θετική την πρωτοβουλία η πρώιμη παρέμβαση να μπει πλέον από τον βρεφονηπιακό σταθμό και ελπίζουμε ότι θα θα είναι κάτι που θα γίνει σύντομα αφού όπως φαίνεται υπάρχει σχετική βούληση.
    Στον 1ο στόχο που αναφέρεται η θέσπιση του προσωπικού βοηθού
    Χρειάζεται ρητή διαβεβαίωση και δεσμεύση ότι θα ενταχθούν και τα άτομα με αυτισμό στο νέο αυτό θεσμό
    Αναφέρω ξεχωριστά τον αυτισμό ως μία από τις αόρατες αναπηρίες και τις ιδιαιτερότητες και τις δυσκολίες τόσο για το ίδιο το άτομο όσο και τους φροντιστές του . Το σωματείο φάσμα και δεκάδες φορείς γονέων από όλη την Ελλάδα έχουνε καταθέσει προτάσεις για το πώς μπορεί ο βοηθός να εφαρμοστεί στο αυτισμό μαλάκες τη νοητική υστέρηση και γενικότερα στις νοητικές αναπηρίες.
    θα πρέπει λοιπόν ο νεος θεσμός να ισχύει και για άτομα που δεν μπορούν μου λόγω της ιδιαιτερότητας της αναπηρίας τους να εκπροσωπήσουνι τον εαυτό τους.
    Στο 13ο στόχο θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για τη νοσηλεία άτομων με νοητικές αναπηρίες όπως είναι αυτισμός και νοητική υστέρηση σε δομές υγείας όπου θα υπάρχει το κατάλληλα καταρτισμένο προσωπικό που να γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες και τους τρόπους αλληλεπίδρασης με με τους εν λόγω ασθενείς

  • 4 Οκτωβρίου 2020, 23:01 | ΧΡ. ΚΑΛΥΒΑΣ

    Στόχος 20:
    4. Στις αναφερόμενες εγκαταστάσεις να περιλαμβάνεται και η τοποθέτηση του τηλεχειριζόμενου και ενεργειακά αυτόνομου καθίσματος SEATRAC, που μεταφέρει τον ΑΜΕΑ από τον αιγιαλό στη θάλασσα και αντίστροφα, με παράλληλη πρόβλεψη δημιουργίας θέσεων στάθμευσης στα σημεία αυτά.

    Στόχος 21:
    1.Το δικαίωμα της προσβασιμότητας είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την καθημερινότητα του πολίτη και προστατεύεται από το σύνταγμα. Οι δήμοι οφείλουν να μεριμνούν για την εξασφάλιση ζώνης ελεύθερης και ασφαλούς όδευσης των πεζών και των ατόμων με αναπηρίες στα πεζοδρόμια και τους κοινόχρηστους χώρους, καθώς και για τη δημιουργία διαβάσεων ΑΜΕΑ παντού. Παράλληλα πρέπει να ασκείται επαρκής εποπτεία ώστε, να αποτρέπεται η παράνομη στάθμευση στα πεζοδρόμια και τις ράμπες που χρησιμοποιούν τα εν λόγω άτομα.

    3. Απλούστευση της διαδικασίας για την έκδοση Δελτίου Στάθμευσης Ατόμων µε Αναπηρία με την προσκόμιση π.χ βεβαίωσης του ασφαλιστικού του φορέα ότι, ο αιτών είναι δικαιούχος του παραπληγικού ( εξωιδρυματικού) επιδόματος. Η αναπηρία αποδεικνύεται επίσης και από τις αποφάσεις των Υγειονομικών Επιτροπών, που έχουν κρίνει τον ανάπηρο πριν την εφαρμογή του ν.3863/2010, προσδιορίζοντας επ’ αόριστον τα ποσοστά αναπηρίας του.
    Η σχετική νομοθετική ρύθμιση θα απαλλάξει τον δικαιούχο από τη βάσανο της επανεξέτασής του προκειμένου να του χορηγηθεί το δελτίο στάθμευσης για το όχημά του (αναπηρικό ή όχι) και θα απαλλάξει τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας από περιττό πρόσθετο φόρτο.

  • 4 Οκτωβρίου 2020, 22:29 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΚΩΦΩΝ ΚΑΙ ΒΑΡΗΚΟΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

    Αρ.Πρ.:35
    Θεσσαλονίκη :4/10/2020
    http://www.varikoos.gr

    Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Κωφών και Βαρήκοων Παιδιών Κεντρικής Μακεδονίας

    Στα 35 χρόνια λειτουργίας του Συλλόγου μας, έχει καταβληθεί κάθε προσπάθεια υποστήριξης και ενσωμάτωσης των παιδιών μας στην κοινωνία. Έχουν γίνει αγώνες προκειμένου να μπορέσουν να αποκτήσουν προφορικό λόγο έτσι ώστε να μπορούν να φοιτήσουν στο σχολείο της γειτονιάς ,να επικοινωνήσουν με ακούοντες συγγενείς και φίλους , να μιλήσουν και να γράψουν στην μητρική τους γλώσσα που είναι η ελληνική. Δυστυχώς, υπάρχουν πάγια ζητήματα τα οποία δεν έχουν επιλυθεί όλα αυτά τα χρόνια. Ευελπιστούμε ,όμως, μέσα από την ανοιχτή διαβούλευση ,να ακουστούν και να εισακουστούν ώστε να πάψουν να παραμένουν πληγές στη δύσκολη καθημερινότητα των κωφών- βαρήκοων.

    Σημειώνουμε ,λοιπόν, ορισμένα από τα πιο σημαντικά αιτήματά μας:

    1.Οι οποιεσδήποτε δαπάνες που αφορούν στην αγορά ακουστικών βαρηκοΐας, κοχλιακών εμφυτευμάτων, ακουστικών βοηθημάτων και αναλώσιμων (συστήματα FM, μπαταρίες, εκμαγεία κλπ.) να μην προϋποθέτουν την εκταμίευση του ποσού της αγοράς από τον γονέα ή τον κωφό βαρήκοο. Πρόκειται για υπέρογκα ποσά, ειδικά στα δύσκολα οικονομικά χρόνια που βιώνουμε, και οι περισσότεροι δεν μπορούν να τα διαθέσουν και να περιμένουν να αποζημιωθούν μετά από μήνες ή χρόνια, με αποτέλεσμα να μην προβαίνουν στην αγορά και να μένουν χωρίς υποστήριξη. Επιπρόσθετα, τα ασφαλιστικά ταμεία, να καλύπτουν εξ’ολοκλήρου τη δαπάνη αγοράς ακουστικών βαρηκοΐας και ακουστικών βοηθημάτων καθώς μετά την ηλικία των 18 ετών δεν δίνεται αποζημίωση από το δημόσιο παρά μόνο κατά ένα πολύ μικρό μέρος από τα ασφαλιστικά ταμεία.

    2.Να τοποθετηθούν συστήματα FM που διευκολύνουν την μαθησιακή διαδικασία σε κάθε χώρο που φοιτούν κωφοί ή βαρήκοοι ,σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Να γίνεται ενημέρωση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών για τον ειδικό τρόπο εκπαίδευσης και διδασκαλίας των κωφών-βαρήκοων στα σχολεία της γενικής και της ειδικής αγωγής.

    3.Οι επιτροπές στα ΚΕΠΑ να απαρτίζονται από γιατρούς αντίστοιχων ειδικοτήτων (στην περίπτωση μας ΩΡΛ) και να γνωστοποιούνται τα ονόματα των γιατρών. Να υπάρχει δίκαιη και αιτιολογημένη απόφαση σχετικά με το ποσοστό αναπηρίας και να μην εκφράζονται οι γιατροί με προσβλητικό και απαξιωτικό τρόπο. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι γιατροί ζητούν από τα παιδιά μας να μιλήσουν και όταν ακούσουν έστω και μία λέξη ,κρίνουν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Δεν γνωρίζουν, όμως, τον συνεχή ,σκληρό αγώνα που έδωσαν αυτά και οι οικογένειες τους προκειμένου να μπορέσουν να αρθρώσουν αυτές τις λέξεις. Δεν καταλαβαίνουν ότι αν το παιδί έχει γυρισμένη την πλάτη και του μιλήσουν το πιο πιθανό είναι να μην καταλάβει τι του είπαν.

    4.Να μην γίνεται διακοπή του επιδόματος στα 18 χρόνια ή 24 σε περίπτωση σπουδών. Είναι το μόνο αναπηρικό επίδομα που διακόπτεται. Οι ανάγκες των κωφών -βαρήκοων δεν σταματούν ποτέ.

    5.Υπότιτλοι και speech to text. Η χρήση της τεχνολογίας και η λογοθεραπευτική προσέγγιση ,βοηθούν στην κατάκτηση του προφορικού λόγου. Πολλά κωφά ή βαρήκοα παιδιά και ενήλικες δεν γνωρίζουν την νοηματική. Αποκλείονται ,λοιπόν, από την ενημέρωση και την ψυχαγωγία, με ότι αυτό συνεπάγεται. Πριν από κάποιο διάστημα συμμετείχαμε στην ανοιχτή διαβούλευση σχετικά με τα μέσα ενημέρωσης αλλά δυστυχώς δεν έχουν γίνει σημαντικά βήματα πάνω σε αυτό. Είμαστε υπέρ της καθολικής προσβασιμότητας (υπότιτλοι, speech to text, νοηματική) και όχι μόνο σε επιλεγμένες εκπομπές και με περιορισμένο χρονικό όριο. Θέλουμε τα παιδιά μας να γελάνε μαζί μας όταν βλέπουμε μια κωμωδία, να συγκινούνται με μια ανθρώπινη ιστορία ,να γνωρίζουν τι συμβαίνει γύρω τους αλλά και σε όλο τον κόσμο και σε καμία περίπτωση να μην αισθάνονται αποκλεισμό και απομόνωση. Επιπλέον, να υπάρχει μέριμνα και στις δημόσιες υπηρεσίες για την διευκόλυνση στην επικοινωνία. Η υποχρεωτική χρήση μάσκας ,προκειμένου να υπάρξει προστασία από την πανδημία, επέφερε μεγάλη δυσχέρεια στην επικοινωνία των κωφών- βαρήκοων.

    6.Να δημιουργηθεί ένα μητρώο ΑμέΑ και υπάρξει καταγραφή ώστε να δίνεται στοχευμένη στήριξη και να υπάρχει πλήρης διαφάνεια.

    7.Να υπάρχει ποσόστωση στις προσλήψεις ΑμεΑ στο δημόσιο τομέα, καθώς και να δίνονται κίνητρα για πρόσληψη ΑμεΑ ,στους εργοδότες στον ιδιωτικό τομέα.

    8. Να γίνεται εξειδικευμένη εξέταση της ακοής των νεογνών υποχρεωτικά ,έτσι ώστε να γίνεται έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση, καθώς αυτή είναι καθοριστική για την μετέπειτα πορεία και εξέλιξη του παιδιού.

    Η κώφωση είναι μια φαινομενικά αφανής αναπηρία αλλά έχει πολύ σοβαρές συνέπειες για το άτομο και τη ζωή του. Οι κωφοί -βαρήκοοι έχουν ίσα δικαιώματα με κάθε άλλο πολίτη,

    Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε πολλά περισσότερα τα οποία είναι δύσκολο να εξειδικευτούν σε αυτή τη συζήτηση.

    Ευελπιστούμε ότι η ανοιχτή διαβούλευση θα είναι εποικοδομητική και θα έχει ουσία και αποτέλεσμα και μία κατάληξη που θα οδηγήσει τελικά στην εύρεση λύσεων στα προβλήματα του κωφού-βαρήκου ατόμου.
    Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση και επικοινωνία.
    Με εκτίμηση

    Για το ΔΣ
    Η Πρόεδρος Ελένη Σιαργκάνη
    Ο Γεν. Γραμματέας Γεώργιος Ξανθόπουλος

  • 4 Οκτωβρίου 2020, 21:16 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

    Είμαι πατέρας ενός παιδιού ηλικίας είκοσι ενός (21) ετών με
    αυτισμό, νοητική στέρηση και κινητικά προβλήματα. Ζώντας
    λοιπόν επί είκοσι χρόνια -από κοντά- αυτή την ιδιαίτερη
    κατάσταση, εκτιμώ ότι είμαι σε θέση να δηλώνω πως η δική μου
    βιωματική γνώση των προβλημάτων και αναγκών που
    αντιμετωπίζουν τα ΑΜΕΑ και οι οικογένειές τους, είναι καλύτερη
    και σαφώς πληρέστερη από αυτήν του οποιουδήποτε Υπουργού
    και των συμβούλων του.
    Κατά την συνεδρίαση της 13ης-2ου-2018 της συσταθείσας, με
    απόφαση του Προέδρου της Βουλής, Υποεπιτροπής για θέματα
    των ατόμων με αναπηρία και Θέμα της ημερήσιας διάταξης «Δια
    Βίου Εκπαίδευση, φροντίδα, εργασία, μετά το Εργαστήριο Ειδικής
    Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης» παραβρέθηκαν
    φορείς και εκπρόσωποι – γονείς ατόμων με αναπηρίες. Εκεί
    συζητήθηκε και αναπτύχθηκε το φλέγον θέμα του θεσμικού και
    λειτουργικού κενού που υπάρχει αναφορικά με την έλλειψη μίας
    επίσημης δομής που θα καλύπτει δια βίου την εκπαίδευση και την
    υποστήριξη των ΑΜΕΑ και μετά την συμπλήρωση του 22ου έτους
    της ηλικίας τους, όταν δηλαδή όλη η προηγηθείσα εκπαιδευτική
    διαδικασία διακόπτεται απότομα και η σχολική ζωή δεν υφίσταται
    πλέον και τα παιδιά υποχρεώνονται να επιστρέψουν στα σπίτια
    τους με όλες τις σε βάρος τουςκαταστροφικές συνέπειες,
    λειτουργικές, κοινωνικές, συναισθηματικές και ψυχικές. Κατά την
    συνάντηση αυτή, οι φορτισμένοι συναισθηματικά γονείς που
    αγωνιούν για την τύχη των παιδιών τους, ζήτησαν επιτακτικά την
    δημιουργία μεταγυμνασιακών δομών, στελεχωμένων με επαρκές
    προσωπικό, οι οποίες δομές θα καλύπτουν τις ανάγκες
    εκπαίδευσης, θεραπείας, διαβίωσης και σύνδεσης των ΑΜΕΑ με
    αγορά εργασίας και παράλληλα, βέβαια, με την δημιουργική τους
    απασχόληση, χωρίς όμως να αναρωτηθούν αν στην Ελλάδα της
    οικονομικής κρίσης που βιώνουμε, υπάρχει δυνατότητα του
    Κράτους να ανταποκριθεί και να υλοποιήσει τέτοια κοινωνικά
    προγράμματα. Βέβαια, οι παριστάμενοι βουλευτές επικρότησαν και
    υπερθεμάτισαν τις απόψεις και θέσεις των παρευρισκόμενων
    γονέων, αν και γνώριζαν, εκ των προτέρων, ότι είναι αδύνατο να
    υλοποιηθούν.
    Ορμώμενος λοιπόν από το προσωπικό μου πρόβλημα που είναι
    κοινό πρόβλημα όλων των γονέων παιδιών ΑΜΕΑ, σας εκθέτω τα
    βιώματά μας, τις ανησυχίες μας, τις απογοητεύσεις μας, τις
    εκτιμήσεις μας, καθώς και τις γεμάτες αγωνία προτάσεις μας προς
    εύρεση κάποιας λύσης.
    – Το προσδόκιμο όριο της ζωής μου είναι περίπου τα δέκα έτη και
    του παιδιού μου τα εξήντα. Η καθημερινή αγωνία μου, όπως και
    όλων των άλλων γονέων είναι, ποια θα είναι η τύχη αυτών των
    παιδιών μας μετά την αποχώρησή μας σε τόπους χλοερούς. Τα
    παιδιά αυτά που δεν μπορούν να διαβιώσουν αυτόνομα ούτε να
    εργαστούν, θα αναγκάζονται, μετά την συμπλήρωση του εικοστού
    δεύτερου χρόνου της ηλικίας τους που δεν θα ανήκουν πλέον σε
    κάποιο οργανωμένο πλαίσιο, να επιστρέφουν στα σπίτια τους, με
    συνέπεια να χάνουν σταδιακά τις όποιες γνώσεις, την μάθηση και
    τις δεξιότητες που έχουν κερδίσει, σε λειτουργικό, κοινωνικό και
    επαγγελματικό επίπεδο.
    – ΟΙ ανάγκες των παιδιών σε φροντίδα, φύλαξη, σίτιση,
    απασχόληση υφίστανται σε εικοσιτετράωρη βάση επί 365 ημέρες
    τον χρόνο, αλλά μέχρι σήμερα μερική κάλυψη αυτών και για
    περιορισμένο χρόνο προσφέρουν τα ΚΔΑΠ -ΑΜΕΑ μέσω
    επιδοτούμενων προγραμμάτων ΕΣΠΑ και άγνωστο μέχρι πότε,
    καθώς και οι ΚΥΝΣΕΠ που επιδιώκουν να τεθούν κάποιες βάσεις
    σε νομικό πλαίσιο, για την επαγγελματική αποκατάσταση όσων
    ΑΜΕΑ έχουν την δυνατότητα εργασίας.
    – Η προοπτική δημιουργίας κρατικών δομών, κτιρίων και
    ιδρυμάτων, που θα προορίζονται για τους τυφλούς,
    τετραπληγικούς, νοητικά ‘’φυτά’’, υπερκινητικούς-επιθετικούς,
    σύνδρομα dawn, κλπ, θα δώσει ευκαιρία και χαρά μόνον στον
    κάθε ΓΚΡΟΥΕΖΑ αυτού του τόπου (ρόλος του Παπαγιαννόπουλου
    στην ταινία ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ), που θα αναγείρει κτίριο με
    τετραπλάσια αξία από την τρέχουσα στην αγορά και που θα το
    στελεχώσει με τριπλάσιο- του απαιτούμενου- προσωπικό,
    επιλεγμένο πάντοτε από τους ‘’ημέτερους΄΄.
    – Σήμερα την φροντίδα των παιδιών ΑΜΕΑ μετά την αποφοίτησή
    τους την αναλαμβάνουν υποχρεωτικά οι γονείς, τα αδέρφια ή και οι
    στενοί συγγενείς, εφ’ όσον υπάρχουν. Όμως, όταν φύγουν από
    αυτή την ζωή οι γονείς και δεν υπάρχουν αδέλφια και συγγενείς, ή
    και αν υπάρχουν είτε δεν δύνανται να ανταποκριθούν σε αυτήν την
    φροντίδα για διάφορους λόγους, είτε δεν το επιθυμούν, η μόνη
    επιλογή που απομένει είναι, στην καλύτερη περίπτωση, η
    διαβίωση σε ΙΔΡΥΜΑ. Όμως στην περίπτωση αυτή, οι συνέπειες
    για τα παιδιά μας θα είναι δυσβάσταχτες, διότι η αναγκαστική
    μετάβασή τους σε μία νέα πραγ-ματικότητα που δεν μπορούν –εκ
    των πραγμάτων- να κατανοήσουν, επιβαρύνει δραματικά τον
    συναισθηματικό τους κόσμο, με αρνητικές επιπτώσεις πάνω τους,
    σωματικές και ψυχικές, αφού η μετάβασή τους σε διαφορετική
    πραγματικότητα από αυτή που βίωναν μέχρι τα είκοσι δύο χρόνια
    τους, τους δημιουργεί σύγχυση, αβεβαιότητα, θλίψη και ψυχικές
    διαταραχές μη διαχειρίσιμες.
    Πρότασή μας λοιπόν είναι: να δημιουργηθεί εκείνο το νομικό
    πλαίσιο που θα επιτρέπει και θα παρέχει την δυνατότητα στους
    ιδίους τους γονείς παιδιών ΑΜΕΑ, να δημιουργήσουν τον χώρο
    που θα είναι ο επόμενος κοινωνικός, εκπαιδευτικός και
    δημιουργικός χώρος για τα παιδιά με βαριά αναπηρία, δηλαδή να
    τους επιτραπεί με δική τους πρωτοβουλία να δημιουργήσουν Δομή
    Υποστηριζόμενης Διαβίωσης, αυτόνομης ή ημιαυτόνομης. Η Δομή
    αυτή θα καλύπτει τις ανάγκες εκπαίδευσης, θεραπείας, διαβίωσης,
    δημιουργικής απασχόλησης και ενδεχόμενα σύνδεσης με την
    αγορά εργασίας και σε αυτή τη Δομή τα παιδιά μας θα
    συγκροτούνται σε ομάδες πέντε –έξι ή και επτά ατόμων, με τις ίδιες
    χαρακτηριστικές ιδιαιτερότητες (τυφλοί με τυφλούς , τετραπληγικοί
    με τετραπληγικούς , κλπ).
    Η προτεινόμενη Δομή η οποία θα πρέπει ασφαλώς να έχει νομική
    υπόσταση, θα αναλαμβάνει την εξεύρεση των απαραιτήτων
    χώρων και την στελέχωση αυτών με το κατάλληλο προσωπικό. Το
    κόστος αυτών θα μπορεί να καλυφθεί αν δοθεί η δυνατότητα στην
    κάθε Δομή να θεωρηθεί FUND προκειμένου να αγοράσει από τις
    Τράπεζες κάποια ακίνητα με τους ίδιους όρους (3, 4, 5% της αξίας
    τους). Κάποια ακίνητα εξ αυτών θα διατεθούν για υλοποίηση του
    επιδιωκόμενου σκοπού, δηλαδή: ένα κατάστημα ως χώρος για
    φύλαξη- εκμάθηση, ένα διαμέρισμα για την διαβίωσή τους, ένας
    βιοτεχνικός χώρος για την δημιουργική τους απασχόληση και την
    καλλιέργεια των όποιων δεξιοτήτων τους και κάποια άλλα ακίνητα
    για εκμετάλλευση, προς κάλυψη όλων των απαιτούμενων εξόδων
    (προσωπικό, παγίων, κλπ). Η σίτιση των φιλοξενούμενων στην
    Δομή των ΑΜΕΑ, θα καλύπτεται από το προνοιακό τους επίδομα.
    Η χρήση αυτών των ακινήτων θα εξυπηρετεί αυστηρά τον
    συγκεκρι-μένο σκοπό, με την δέσμευση πως σε περίπτωση
    παύσης λειτουργίας της Δομής, τα ακίνητα επιστρέφονται στο
    Κράτος.
    Tα θετικά αυτής της πρότασης είναι ότι: 1) δίνεται λύση –σε μεγάλο
    βαθμό– στο πρόβλημα των γονέων, 2) δημιουργούνται χιλιάδες
    νέες θέσεις εργασίας και 3) μεγάλο μέρος της δεσμευμένης
    ακίνητης περιουσίας του Ελληνικού λαού παραμένει σε ελληνικά
    χέρια και μάλιστα για ιδιαίτερο κοινωνικό σκοπό και όλα τα
    προαναφερόμενα με μηδενική επιβάρυνση στον κρατικό
    προϋπολογισμό.
    Για όλα αυτά, το μόνο που απαιτείται είναι μία γενναία Υπουργική
    απόφαση, όπως με μία γενναία υπογραφή κάποιου άλλου
    Υπουργού, ο κ. ΚΥMΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΣ βοηθήθηκε και κατόρθωσε
    να λάβει το πτυχίο της Ιατρικής και να φθάσει επάξια μέχρι το
    αξίωμα του ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗ.
    Μετά τιμής
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

  • 4 Οκτωβρίου 2020, 19:01 | ΑμεΑ από Σαρωνικό

    Το δικαίωμα στην ανάπαυση για εμένα που είμαι 67% κινητικώς ΑμεΑ είναι απολύτως αναγκαίο προκειμένου να αντιμετωπίσω τους πόνους που μου προκαλεί η αναπηρία μου.

    Πώς μπορώ όμως να έχω ποιοτικό ύπνο στην αστική ζώνη όταν κατά τη διάρκεια της ημέρας είμαι εκτεθειμένος σε ένα φάσμα θορύβων που εκτείνεται από τα αλυσοπρίονα κοπής ξύλων για τη σόμπα μέχρι τις γεννήτριες ανοιχτού τύπου και τα μηχανοκίνητα αλεξίπτωτα πλαγιάς;

    Όσο για τις ώρες κοινής ησυχίας, είναι πλέον δεδομένο ότι οι μεσημεριανές δεν τηρούνται ποτέ, οι δε μεταμεσονύκτιες διακόπτονται πάντα από τα γαβγίσματα αδέσποτων σκύλων σχεδόν κάθε φορά που διέρχεται όχημα από μπροστά τους.

    Στην προσπάθειά μου να συλλέξω πληροφορίες για το αν επιτρέπονται ή όχι αυτές οι δραστηριότητες, μετά λύπης μου διαπίστωσα ότι ακόμη και στην περίπτωση που δεν επιτρέπονται, ο πολίτης δεν μπορεί να τις αποφύγει. Όποιος προκαλεί τέτοιου μεγέθους ηχορύπανση πληρώνει ένα μικρό πρόστιμο και μπορεί να το ξανακάνει.

    Για την περίπτωση δε των αδέσποτων σκύλων, διαπίστωσα ότι το αδιάκοπο νυχτερινό γάβγισμα εκλαμβάνεται ως φυσιολογική αντίδραση των ζώων να προστατέψουν τον χώρο στον οποίο σιτίζονται. Η σίτισή τους από τον οποιοδήποτε μπροστά στο σπίτι οποιουδήποτε, επιβάλλεται από τον νόμο!!!

    Πώς λοιπόν μπορούμε να μιλήσουμε για ποιότητα ζωής του ΑμεΑ όταν οι νόμοι του κράτους είναι φτιαγμένοι έτσι ώστε να εμποδίζουν το θεμελιώδες δικαίωμα στην ανάπαυση;

  • 4 Οκτωβρίου 2020, 15:29 | «Το Εργαστήρι» Σύλλογος Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αναπηρία

    «Το Εργαστήρι»
    Σύλλογος Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αναπηρία

    Επισημάνσεις επί του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία

    Ισότητα ενώπιων του Νόμου

    Λαμβάνοντας υπόψη το άρθρο 12 της Σύμβασης του Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες και τις πρόσφατες σχετικές επισημάνσεις της Επιτροπής του Ο.Η.Ε. προς τη χώρα μας, θεωρούμε ότι η αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου (αρμοδιότητα του Υπουργείου Δικαιοσύνης) στη κατεύθυνση επανεξέτασης του ρόλου του δικαστικού συμπαραστάτη είναι επιβεβλημένη Η ανάπτυξη ενός υποστηρικτικού μηχανισμού (όπως προβλέπει η Σύμβαση) μέσα από τον οποίο ο θεσμός του δικαστικού συμπαραστάτη, της κηδεμονίας θα είναι διακριτός και περισσότερο ουσιαστικός, θα ενισχύσει την ισότιμη μεταχείριση των ατόμων με αναπηρία. Στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση του υποστηρικτικού μηχανισμού, θεωρούμε ότι ο φορέας που υποστηρίζει και εκπαιδεύει τον ωφελούμενο, πρέπει να συμμετέχει, να έχει διακριτό και θεσμικό ρόλο, κατά τη καλή πρακτική άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Η μη επικαιροποίηση του σχετικού θεσμικού πλαισίου, θεωρούμε ότι θα δημιουργήσει ευρύτερες «θεσμικές συγκρούσεις» και με άλλες δράσεις για την αναπηρία, όπως για παράδειγμα της αποϊδρυματοποίησης, της συμμετοχής στη δημόσια ζωή, της ευρύτερης υποστήριξης των ατόμων με αναπηρία και την με καλύτερους όρους και προϋποθέσεις επίτευξη της κοινωνικής τους ένταξης.

    Μέσα από την θεσμική αυτή υποχρέωση, και την υιοθέτηση της υποστηριζόμενης δικαιοπρακτικής ικανότητας και όχι της υποκαθιστάμενης, τα άτομα με νοητική αναπηρία θα ενισχύονται και θα μπορούν να συμμετέχουν περισσότερο ουσιαστικά στις προσπάθειας που κάνει η ελληνική πολιτεία για την διαβίωση στη κοινότητα, όπως άλλωστε προκρίνει το άρθρο 19 της Σύμβασης του Ο.Η.Ε. αλλά και σε πληθώρα άλλων εκφάνσεων της ιδιωτικής και κοινωνικής σφαίρας.
    Το θεσμικό αυτό πλαίσιο θα μπορέσει να αναδείξει τον ρόλο του δικαστικού συμπαραστάτη, κάνοντας τον περισσότερο λειτουργικό για τα άτομα με αναπηρία ώστε να μπορούν να αξιοποιούν καλύτερα και αποτελεσματικότερα τις όποιες ευκαιρίες (π.χ. εργασία, επιχειρηματικότητα, κ.α.) προκρίνει η ελληνική πολιτεία, που στόχο έχει την επίτευξη της κοινωνικής τους ένταξης.

    Εθνική Αρχή Προσβασιμότητας

    Επίσης, καλωσορίζουμε τη σύσταση της Εθνικής Αρχής Προσβασιμότητας που αποτελεί βασικό στοιχείο μεταρρύθμισης στο σχεδιασμό πολιτικών για τα άτομα με αναπηρίες. Θεωρούμε όμως ότι στη πλειοψηφία των μελών του Δ.Σ. ,που έχετε αναφέρει ότι θα αποτελείται από άτομα με αναπηρίες, να συμμετέχουν και συμπαραστάτες ατόμων με νοητική αναπηρία, ώστε και αυτή η ιδιαίτερα ευάλωτη κατηγορία, να εκπροσωπείται από τους θεσμικά ορισμένους για αυτό, που είναι οι δικαστικοί τους συμπαραστάτες.

    Πρόσβαση στη Δικαιοσύνη

    Σε ότι αφορά στην ισότιμη πρόσβαση στη δικαιοσύνη, άμεσα συνυφασμένο με το άρθρο 13 της Σύμβασης του Ο.Η.Ε για τα δικαιώματα των ΑμεΑ, περιμένουμε περισσότερες δράσεις στο κομμάτι της προσβασιμότητας του δικαστικού υλικού και μέσων όπου θα διασφαλίζεται η αξιοπρέπεια και η ισότιμη μεταχείριση ενός ατόμου με αναπηρία (αισθητηριακή, νοητική, κ.α.), εμπλεκόμενου με τον οιωνδήποτε τρόπο στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης.

    Προσβασιμότητα

    Ταυτόχρονα, για την επιμέρους κατηγορία, των ατόμων με νοητική αναπηρία, που έχει πολλά και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, η πολιτεία πρέπει να αναπτύξει περισσότερες δράσεις που θα ενισχύουν την προσβασιμότητά τους σε υπηρεσίες και προγράμματα (π.χ. αθλητισμού, ψυχαγωγίας κλπ) και στη πληροφόρηση/επικοινωνία. Επίσης να εφαρμόζεται ο νόμος για καθολική πρόσβαση στη πληροφορία από όλα τα άτομα με αναπηρία και ειδικότερα για τα άτομα με νοητική αναπηρία να υπάρχει η παραγωγή των έντυπων πληροφοριακών υλικών σε τύπου «easy to read”. Σχετικές διατάξεις της Σύμβασης του Ο.Η.Ε. καλούν και υποχρεώνουν τη πολιτεία να σχεδιάζει, θεσμοθετεί και να υλοποιεί αναλόγως.

    Κέντρα Διημέρευσης και Ημερήσιας Φροντίδας (ΚΔΗΦ)

    Επίσης, σημαντική παράμετρος για την υλοποίηση πολλών δράσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση της κοινωνικής ένταξης των ατόμων με αναπηρία είναι και η επικαιροποίηση του κανονιστικού πλαισίου για τα Κέντρα Διημέρευσης και Ημερήσιας Φροντίδας (ΚΔΗΦ). Τα ΚΔΗΦ συμβάλλουν σημαντικά στην αποθεραπεία των ατόμων με αναπηρία, στην απόκτηση δεξιοτήτων και λειτουργούν ως ανοικτές δομές που ενδυναμώνουν την αυτονομία του ωφελούμενου αλλά και υποστηρίζουν την ίδια την οικογένεια. H απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης, ο εκσυγχρονισμός της λειτουργίας των ΚΔΗΦ και των σκοπών τους να είναι στη κατεύθυνση εμπλουτισμού τους με προγράμματα και εργαστήρια που θα ενισχύουν την κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρία. Ουσιαστικό στοιχείο για μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις.

    Απασχόληση – Επαγγελματική Εκπαίδευση

    Στο Σχέδιο Δράσης, θεωρούμε πρέπει να περιληφθούν δράσεις που θα ενισχύουν την επαγγελματική απασχόληση ατόμων με –νοητική- αναπηρία. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω της προστατευόμενης εργασίας και όπου τα εργαστήρια, μπορεί να εκπαιδεύουν και να απασχολούν άτομα με νοητική αναπηρία, υιοθετώντας έτσι τις καλές πρακτικές που εφαρμόζονται ευρέως στην Ευρώπη. Στόχος θα είναι η επαγγελματική υποστήριξη ως ενισχυτικός παράγοντας στην ενδυνάμωση των πολιτικών για την κοινωνική ένταξη, ιδιαίτερα, των ατόμων με -νοητική- αναπηρία.

    Συμμετοχή στη δημόσια-πολιτική ζωή

    Επίσης, το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία στη δημόσια και πολιτική ζωή, δεν ενισχύεται από τις υπάρχουσες δράσεις που αναφέρει το Υπουργείο Εσωτερικών, αφού ουσιαστικά περιορίζεται στην διευκόλυνση των ΑμεΑ ως προς την προσέγγιση στο εκλογικό τμήμα ενώ δεν υπάρχει κάποια σχετική δράση για την διασφάλιση της μυστικότητας άσκησης του δικαιώματος ψήφου για όλα τα άτομα με αναπηρία, περιλαμβανομένων εκείνων με αισθητηριακή αναπηρία (π.χ. τυφλότητα). Επίσης, απουσιάζει κάποια δράση για την εξασφάλιση της αρχής της ισότητας ως προς την πρόσβαση στην ενημέρωση που αφορά την άσκηση εκλογικού δικαιώματος (προσβάσιμο ενημερωτικό υλικό, easy to read για τα άτομα με νοητική αναπηρία για π.χ. τις εκλογές).

    Παράκληση, στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, να υπάρξουν περισσότερες ενέργειες επ’ ωφελεία των ατόμων με νοητική αναπηρία.

    Τέλος, θα περιμέναμε περισσότερες συγκριμένες δράσεις και πολιτικές που ικανοποιούν επί της αρχής τις σχετικές διατάξεις του νόμου 4488/2017 για τον καθολικό σχεδιασμό διοικητικών προϊόντων (άρθρο 63) ώστε να εξασφαλίζεται η ίση μεταχείριση και να απαγορεύονται οι διακρίσεις σε κάθε επίπεδο κατά των ατόμων με αναπηρία.

  • 4 Οκτωβρίου 2020, 01:07 | Κ.Αβούρη

    Ο Πυλώνας V: Ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και της Δηµόσιας Διοίκησης, να προηγείται όλων των υπολοίπων. Είναι θλιβερό, όμως τόσο πολύ αληθινό το γεγονός οτι η κοινωνία δεν κατανοεί τις ανάγκες των ΑμΕΑ, πόσο μάλλον οταν η νόσος τους είναι αόρατη. Χρειάζεται εκπαίδευση όχι μόνο των Επιτροπών ΚΕΠΑ αλλά, πρωτίστως, του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητας ώστε η καλή συμπεριφορά, η αντιμετώπιση και η κατανόηση και κυρίως η στήριξη απέναντι στα ΑμΕΑ να διδάσκεται όχι μέσα από ένα βιβλίο αλλά από την παρακίνηση η θεωρία να γίνεται πράξη. Είναι γεγονός ότι η υγιής κοινότητα δεν είναι σε θέση να δεχθεί στους κύκλους της την ενσωμάτωση των ΑμΕΑ, σύνηθες φαινόμενο που παρατηρείται στα σχολεία. Η άγνοια φέρνει την αδιαφορία, το φόβο εν τέλει την αποστροφή.

  • 4 Οκτωβρίου 2020, 00:30 | Ivor Ambrose και Κατερίνα Παπαμιχαήλ

    The UNCRPD has established that tourism is a right for persons with disabilities (article 30). To make this a reality, with equal access for all, the tourism industry needs to take a new look at accessibility. Accessible Tourism is not synonymous with tourism for persons with disabilities. It embraces those who have a disability as well as a much wider range of visitors. Research shows that at least 2/3 of spending on accessible tourism comes from seniors (persons over 65 years old) – many of whom are not disabled but who have access requirements as a natural consequence of the ageing process.
    So, Accessible Tourism is not only a question of human rights or rights for persons with disabilities but is also a matter of developing the Greek economy as a competitive and attractive tourism destination. Therefore, this Action Plan requires a second, parallel set of actions in the sphere of business and economic development, engaging with the tourism industry players, and convincing them that it is a high quality and high value market – not only a “social” mission.
    Businesses need a strategy and support framework, including incentives, guidance and tools to improve their accessibility, going beyond legal obligations, and to provide and market their information to all potential customers.
    Tourism is a commercial activity and, to gain any traction with the industry, accessible tourism must be addressed from a business point of view, using the language of business. It stands for quality of service, sustainability and more competitive tourism products, that will attract many types of visitors who come to Greece for a multitude of reasons. Accessibility is essential for tourists with disabilities but, at the same time, it is of value to everyone. Tourists today and in the future will expect offers that are more personalised, with mobile services, up-to-date information before and during their trip and a high degree of safety, giving them the confidence to travel.
    Persons with disabilities should be treated equally, like every other customer – not as a marketing segment or category but as part of the whole travel market, seeking the same opportunities and experiences and high quality services. Their specific access requirements shall most definitely be considered and accommodated within the general offer, without discrimination and allowing the same freedom of choice.
    “We are all the same, but at the same time, so very different”. Tools for gathering and providing information related to the accessibility of infrastructure and services for potential visitors are key to personalised information, which everyone needs.

    The Mascot: Accessible Greece is not best symbolised by a wheelchair user. This symbol has long since been worn out through misuse and misunderstanding and it by no means represents the wide diversity of customers who can benefit from accessibility. Why not a more figurative representation? E.g. a friendly, smiling octopus with curling legs which could hint at accessibility (wheels) but without stigmatising or marginalising certain groups. (With 8 legs you also have far more possibilities for creative designs). It is typically Greek, intelligent, attractive, symbolising the Mediterranean Sea and Greek summer. The octopus idea follows the same concept as the Seahorse (Hippocampus) “Proteas” which was used as the mascot for the 2004 Paralympic Games! Providing symbolism of Greece and accessibility but without denoting a specific type of person.

  • 3 Οκτωβρίου 2020, 22:29 | ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΑΒΡ.

    • 28 Σεπτεμβρίου 2020, 10:33 | Κλωνάρης Γρηγόριος
    Αναφορικά με την εξαγορά στρατιωτικής θητείας προκειμένου να συνταξιοδοτηθεί γονέας με ανάπηρο τέκνο, με το παρόν καθεστώς, δεν μπορεί γονέας να εξαγοράσει την στρατιωτική του θητεία, αν δεν συμπλήρωση το 58°έτος της ηλικίας του. Αυτό δυσκολεύει πολλούς γονείς να συνταξιοδοτηθούν και να αφιερωθούν στα παιδιά τους. Θεωρώ εύλογο και δίκαιο να απαλειφθεί το ανωτέρω ηλικιακό όριο των 58 ετών, αναφορικά με την εξαγορά της θητείας πάντοτε, προς διευκόλυνση των γονέων που πληρούν τα υπόλοιπα κριτήρια του νόμου, να συνταξιοδοτηθούν.

    Κύριε Κλωνάρη αυτό επιβάλλετε να θεσπιστεί , είναι και δίκαιο, διότι η στρατιωτική θητεία μας έχει επιβληθεί υποχρεωτικά, επομένως πρέπει και να μας αποδοθεί συνταξιοδοτικά , όποτε χρειαστεί για να θεμελιώσουμε συνταξιοδοτικό δικαίωμα, ιδιαιτέρως πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ΓΟΝΕΙΣ που ΕΧΟΥΝ ΠΑΙΔΙ με ΑΝΑΠΗΡΙΑ.
    Δεν εκλιπαρούμε, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ, άλλωστε δεν μας την χαρίζουν την εξαγοράζουμε…..

  • 3 Οκτωβρίου 2020, 22:56 | ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΑΒΡ.

    1. Άνιση μεταχείριση ανδρών και γυναικών γονέων ανίκανων προς κάθε βιοποριστική εργασία τέκνων ως προς τις προϋποθέσεις θεμελίωσης δικαιώματος σύνταξης γήρατος.
    2. Άνιση μεταχείριση γονέων ασφαλισμένων στο ΙΚΑ και λοιπών ταμείων, με γονείς που είναι ασφαλισμένη στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, που έχουν παιδί άγαμο και ανίκανο για την άσκηση βιοποριστικού επαγγέλματος κατά ποσοστό 67% και άνω, ως προς τις προϋποθέσεις θεμελίωσης δικαιώματος σύνταξης γήρατος

    Είμαστε γονείς εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα εγώ επί 25 και πλέον έτη, και η σύζυγός μου 16 έτη, όπου επιπρόσθετα έχουμε την φροντίδα ενός παιδιού ΑΜΕΑ ανήλικο(αυτισμός 67%), και τα φέρνουμε εις πέρας με υπερένταση των δυνάμεών μας, γι’ αυτό είναι αναγκαίο ο προσδιορισμός των απαιτούμενων νόμιμων προϋποθέσεων για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού μας δικαιώματος πρέπει να συνυπολογίζει την περιπτωσιολογία μας σε ένα κράτος κοινωνικού δικαίου, γιατί τα τελευταία χρόνια βρισκόμαστε αντιμέτωποι με άδικες ανατροπές και αδιανόητες καταργήσεις επιεικών διατάξεων ως προς τις προϋποθέσεις θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού μας δικαιώματος.
    Είναι ένα αναπάντεχο και ανυπολόγιστο γεγονός για εμάς, επερχόμενο παρά τη βούλησή μας, του οποίου οι πηγές και τα αποτελέσματα δεν μπορούσαν να αποφευχθούν από την πλευρά μας, συνεπώς είναι αδιανόητο να αντιμετωπιζόμαστε με λογικές στις οποίες πρωτοστατεί η θεμελίωση της ευθύνης, περικλείοντας κατ’ επέκταση αυστηρές και ανεπιεικείς ρυθμίσεις που βρίσκονται εκτός του πνεύματος του θεσμού της κοινωνικής ασφάλισης και μάλιστα με δύο μετρά και δύο σταθμά, στους γονείς ασφαλισμένων στο ΙΚΑ και λοιπών ταμείων, σε σχέση με τους γονείς που είναι ασφαλισμένη στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
    Άμεσα πρέπει να αποκατασταθεί αυτή η άνιση μεταχείριση κάτι που δεν προβλέπετε στο νέο Ασφαλιστικό.
    Άλλωστε το ίδιο τονίζει δια επιτάσεως και ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

    ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
    ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ
    ΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ
    Σύνοψη διαμεσολάβησης
    Σύνταξη γήρατος για μητέρες και χήρους πατέρες τέκνων ανίκανων για εργασία.

    Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη: Καλλιόπη Λυκοβαρδή
    Ειδικοί επιστήμονες: Ηλ. εμοίρου, Κυρ. Λαμπροπούλου & Κων/νος
    Μπαρτζελιώτης
    Σεπτέμβριος 2018
    Παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ ανδρών και γυναικών
    συνιστούν οι ρυθμίσεις που διαφοροποιούν τις προϋποθέσεις θεμελίωσης
    δικαιώματος συνταξιοδότησης με κριτήριο το φύλο σύμφωνα με τον Συνήγορο του Πολίτη, καθώς αυτές κρίνονται παγίως ασύμβατες προς το οικείο εθνικό και ευρωπαϊκό νομοθετικό πλαίσιο, σε πλήθος δικαστικών αποφάσεων.
    Η Ανεξάρτητη Αρχή εξέτασε αναφορά ασφαλισμένου στο ΙΚΑ, σχετικά με τις διαφοροποιημένες προϋποθέσεις θεμελίωσης δικαιώματος σύνταξης λόγω γήρατος,που αφορούν μητέρες και χήρους πατέρες, τέκνων ανίκανων για κάθε βιοποριστική εργασία. Η αναφορά εξετάστηκε ιδίως ως ζήτημα παραβίασης της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ ανδρών και γυναικών.
    Συγκεκριμένα, με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. ε’ του Ν. 4336/2015, εξαιρέθηκαν από την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης που προβλέπεται στην οικεία πρόβλεψη «οι μητέρες και οι χήροι πατέρες ανίκανων για κάθε βιοποριστική εργασία τέκνων». Η εν λόγω διάταξη διατηρεί έτσι σε ισχύ ευνοϊκότερους όρους συνταξιοδότησης για τους γονείς ανίκανων για κάθε βιοποριστική εργασία τέκνων,που όμως ειδικά για τους πατέρες θέτει πρόσθετη προϋπόθεση να τελούν σε χηρεία.
    Στις οικείες αποφάσεις μάλιστα συχνά συνεκτιμώνται και οι προβλέψεις που αφορούν την εναρμόνιση της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή -στο πλαίσιο της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ ανδρών και γυναικών- ώστε να καθίσταται στην πράξη ισότιμα εφικτός, τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες εργαζόμενες, ο συνδυασμός των επαγγελματικών τους ευθυνών με τις υποχρεώσεις της οικογενειακής τους ζωής, ώστε με τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις να ενθαρρυνθούν και οι άνδρες να αναλάβουν ίσο μέρος των οικογενειακών ευθυνών.
    Με βάση τα παραπάνω, ο Συνήγορος του Πολίτη, ως φορέας προώθησης της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών, απευθύνθηκε με επιστολή αρχικά, στη Γενική Γραμματέα Κοινωνικών Ασφαλίσεων και κατόπιν στον Υφυπουργό Κοινωνικής Ασφάλισης, εκτιμώντας ότι καθίσταται αναγκαία η ανάληψη σχετικής νομοθετικής πρωτοβουλίας, ώστε το ευνοϊκό καθεστώς, που ισχύει για τις παραπάνω κατηγορίες ασφαλισμένων των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, να ισχύσει με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις, ανεξαρτήτως φύλου. Μάλιστα,
    υποδείχθηκε ως πρότυπο εφαρμογής, αντίστοιχη ρύθμιση που περιέχεται στον Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων η οποία αφορά τους δημοσίους υπαλλήλους.
    Η Αρχή παρακολουθεί το ζήτημα και αναμένει την ανταπόκριση του αρμόδιου φορέα.

    Ως πρότυπο για μια τέτοια παρέμβαση προτείνεται η αντίστοιχη ρύθμιση που ισχύει για τους δημοσίους υπαλλήλους και περιέχεται στην § 16 του άρθρου 56 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων (Π_ 169/2007, ΦΕΚ 210 τ. Α΄2007) όπως αυτή προστέθηκε με την § 6 του άρθρου 1 του Ν. 4336/2015: «δ. Οι διατάξεις των προηγουμένων περιπτώσεων δεν έχουν εφαρμογή: [… ] ββ. Για όσους έχουν παιδί άγαμο και ανίκανο για την άσκηση κάθε βιοποριστικού επαγγέλματος κατά ποσοστό 67% και άνω. Στην περίπτωση αυτή το σχετικό δικαίωμα μπορεί να ασκηθεί μόνο από τον έναν γονέα κατόπιν συναίνεσης και του έτερου γονέα.»
    ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
    13 Ιουνίου 2017
    Αριθμ. Πρωτ.: 222400/25376/2017
    Πληροφορίες: Κ. Μπαρτζελιώτης (τηλ.:2131306701)
    Κ. Λαμπροπούλου (τηλ.:2131306729)
    Η. Δεμοίρου (τηλ.: 2131306620)
    Πληροφορίες: 213 1306600, press@synigoros.gr

  • 3 Οκτωβρίου 2020, 20:49 | Χρήστος Κάραλης

    Στο Εθνικό σχέδιο δράσης για τα δικαιώματα των ανάπηρων ατόμων δυστυχώς δεν περιλαμβάνεται πουθενά ένα σημαντικό κομμάτι των αναπήρων αυτό τις Αποκατάστασης όπως ορίζεται και από την σύμβαση του ΟΗΕ.
    Ενδεικτικά, θεραπείες που σε κέντρα στο εξωτερικό αποκαθίστανται σε 3 μήνες στην χώρα μας χρειάζονται 6+ μήνες και σε καμία περίπτωση δεν φθάνουν το επίπεδο του εξωτερικού, και αυτό αφορά φυσικά τις ελαφριές αναπηρίες παραπληγίες γιατί όσο αφορά τις τετραπληγίες εκεί δεν υπάρχει καμία αποκατάσταση.

    Τα περισσότερα κέντρα αποκατάστασης λειτουργούν ως μονάδες νοσοκομείων με τους όρους των νοσοκομείων αλλά τα κέντρα αποκατάστασης δεν είναι Νοσοκομεία.

    Πρέπει να δημιουργηθεί ένα νέο θεσμικό πλαισίο λειτουργείας των κέντρων αποκατάστασης, με αυστηρούς κανόνες λειτουργείας τόσο για το προσωπικό όσο και για τους ασθενείς, με εξειδικευμένο προσωπικό, ελάχιστη ημερήσια αποκατάσταση 3 ωρών, και με ότι συνεπάγεται ο όρος αποκατάσταση.

  • 3 Οκτωβρίου 2020, 13:59 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΡΤΗΣ

    ΑΠΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ ΑΠΟ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΕΣ
    ΑΠΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΚΩΝ/ΝΟ ΧΟΡΤΗ
    ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΙΑ
    (ΕΑΝ ΕΧΕΙ ΣΤΑΛΕΙ ΔΙΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΝΑ ΑΓΝΟΗΘΕΙ)

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ

    ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

    Τροποποίηση της Φ151/17897/Β6 (ΦΕΚ 358/τ.Β’/2014)» ΚΥΑ «Καθορισμός οργάνων, τρόπου και διαδικασίας διαπίστωσης σοβαρών παθήσεων υποψηφίων για εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση».
    Οι κωδικοί οι οποίοι μας αφορούν και αναλυτικότερα οι: κωδ. 30, 32, 33, 34, 35, 36 να αντικατασταθούν από νέο κωδικό ο οποίος θα περιλαμβάνει την εξής πολύ συγκεκριμένη διατύπωση: «κωδ. … ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΜΟΡΦΗ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ ή ΕΠΙΚΤΗΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ, ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΑΜΕΣΩΝ Ή ΕΜΜΕΣΩΝ ΕΠΙΠΛΟΚΩΝ ΤΗΣ, ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 67%».
    «Θέματα διορισμού εκπαιδευτικών και μελών Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π.» και «Θέματα πρόσληψης αναπληρωτών εκπαιδευτικών και μελών Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π.».
    Θεωρούμε δίκαιο και θεμιτό, αλλά και επιβαλλόμενο για πρακτικούς λόγους, κάθε αναπληρωτής εκπαιδευτικός ή ανήκων/ουσα στην κατηγορία Ε.Ε.Π. ή Ε.Β.Π. πάσχων/ουσα από σοβαρής μορφής συγγενή ή επίκτητη καρδιοπάθεια (τα όρια ενίοτε είναι δυσδιάκριτα)
    και με ποσοστό αναπηρίας από 67% και πάνω αρμοδίως πιστοποιούμενη, να τοποθετείται ή να αποσπάται κατά προτεραιότητα πλησίον του τόπου κατοικίας του/της, ώστε να ευρίσκεται ανά πάσα στιγμή πλησίον της υγειονομικής μονάδας στην οποία αναφέρεται ως ασθενής ή έστω πλησίον των απαραίτητων υποδομών ώστε να μην παρακωλύεται, συχνά με τρόπο επικίνδυνο, η παρακολούθηση και η αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας τα οποία σε μόνιμη βάση αντιμετωπίζει. Το αυτό επιβάλλεται να ισχύει και σε περιπτώσεις που ο προσλαμβανόμενος/η τυγχάνει σύζυγος ή γονέας ανηλίκου καρδιοπαθούς τέκνου, με αναπηρία τουλάχιστον 67%. Ακόμη θεωρούμε στην περίπτωση αιτιολογημένης ως ανωτέρω άρνησης ανάληψης καθηκόντων, για τον συγκεκριμένο αποκλειστικά λόγο, να μην ισχύουν οι γνωστές τιμωρητικές διατάξεις περί διετούς τουλάχιστον αποκλεισμού από τους αντίστοιχους πίνακες.
    «Μετεγγραφή βάσει οικονομικών και κοινωνικών κριτηρίων».
    Όσον αφορά τη μοριοδότηση για οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους των φοιτούντων στα ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας, λόγω τόσο του τεράστιου κόστους που συνεπάγεται η χρόνια πάθησή μας και για το οποίο αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία πρόνοια, θεωρούμε επιβεβλημένη την αύξηση της σχετικής μοριοδότησης σε 2 μόρια αντί του ενός, όπως ακριβώς ισχύει για τα μέλη πολύτεκνων οικογενειών, ενώ σε περίπτωση που πρόκειται για άτομο φέρον ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω από την κύρια πάθηση, αύξηση των μορίων σε τρία από ένα. Αναφερόμαστε προφανώς σε φοιτούντες οι οποίοι αποτελούν τέκνο οικογενειών στις οποίες ένα τουλάχιστον μέλος (γονέας, αδερφός, σύζυγος) φέρει ποσοστό τουλάχιστον 67% από καρδιολογική πάθηση. Εδώ θα πρέπει να συνυπολογισθεί και η σοβαρή ψυχολογική επιβάρυνση την οποία συνεπάγεται ή χρόνια πάθηση – αναπηρία. Ζητούμε ακόμη να μην υπάρχει σε αυτές και μόνο τις περιπτώσεις οικονομικό πλαφόν ή τούτο να είναι εξαιρετικά ευρύ.
    ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ

    Α. Ζητούμε τη συνέχιση της λειτουργίας του ΚΕΣΥ και επιπλέον δημιουργία στο ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΥΓΕΙΑΣ (ΚΕΣΥ) μόνιμης επιτροπής με τίτλο και αποκλειστικό έργο «συγγενείς καρδιοπάθειες» η οποία θα αποτελείται αποκλειστικά από παιδοκαρδιολόγους και παιδοκαρδιοχειρουργούς με εξειδίκευση στο συγκεκριμένο τομέα. Ας σημειωθεί ότι η αναγκαιότητα ύπαρξης της συγκεκριμένης επιτροπής είναι απόλυτη, επιτροπή η οποία θα εισηγείται: για τον προγεννητικό έλεγχο, την έγκαιρη χειρουργική ή μη αντιμετώπιση, την ιατροφαρμακευτική κάλυψη, την πλήρη και ολόπλευρη αποκατάσταση, τα πάσης φύσεως προβλήματα αλλά και δικαιώματα σε κοινωνικό επίπεδο του χώρου μας κτλ. Σημειώνουμε εδώ την ανάγκη ύπαρξης αντίστοιχης επιτροπής και για τις επίκτητες καρδιοπάθειες με τις αυτές αρμοδιότητες. Τονίζουμε ότι αντίστοιχες επιτροπές υφίστανται με σημαντικότατη προσφορά για αντίστοιχες χρόνιες ψυχικές και σωματικές παθήσεις στο ΚΕΣΥ και η σχετική αδιαφορία προγενέστερων πολιτικών ηγεσιών του Υπουργείου σας προκαλεί στου χιλιάδες συμπάσχοντές μας απορία εύλογη και αγανάκτηση. Το θέμα δεν είναι τυπικό και άνευ ουσίας. Το αντίθετο μάλιστα. Όλα τα μέλη του Συνδέσμου μας και φυσικά οι υπογράφοντες γνωρίζουμε εξ ιδίας εμπειρίας ότι η μη ύπαρξη σχετικής αξιόπιστης επιτροπής στο Υπουργείο Υγείας που να γνωμοδοτεί σφαιρικά και καθολικά για τα ζητήματά μας, αποτελούσε ανέκαθεν σοβαρό εμπόδιο για την υλοποίηση των δίκαιων στόχων και επιδιώξεών μας και για τη διαφύλαξη της υγείας μας συνολικά. Γνωρίζουμε προφανώς ότι από μακρόν λειτουργούν οι επιτροπές του ΚΕΣΥ Α1 και Α4, οι οποίες ωστόσο λόγω της φύσεως και των περιορισμένων και πολύ συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων τους ελάχιστα έχουν να μας προσφέρουν. Κρίνουμε καθοριστικό στην εν λόγω επιτροπή να συμμετέχουμε διά του τριτοβάθμιου αντιπροσωπευτικού οργάνου των πασχόντων από συγγενείς καρδιοπάθειες επίσημα και ουσιαστικά αλλά και των πασχόντων από επίκτητες καρδιοπάθειες ανεπίσημα αλλά εξίσου ουσιαστικά μέσω ημών, της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία και χρόνιες παθήσεις (της θεσμικά αναγνωρισμένης από την ελληνική Πολιτεία και καταξιωμένης στη συνείδηση των μελών μας ΕΣΑΜΕΑ). Η επιτροπή θα εδύνατο να λάβει και ευρύτερο χαρακτήρα συμπεριλαμβάνοντας κάθε σοβαρή κατά τεκμήριο μορφή καρδιοπάθειας και μυοκαρδιοπάθειας, με έμφαση πάντα στις συγγενείς.
    Β. Θεωρούμε αναγκαία την ίδρυση Διεύθυνσης Χρονίων Παθήσεων, αποτελούμενης από εξειδικευμένο προσωπικό, η οποία θα επιφορτισθεί με τη συνολικότερη χάραξη της πολιτικής του Υπουργείου σας όσον αφορά την πρόληψη, την αντιμετώπιση και την κατηγοριοποίηση των χρονίων παθήσεων με διευρυμένες αρμοδιότητες χάραξης πολιτικής, έχουσα λόγο στην κατανομή των οικονομικών πόρων που μας αφορούν και στην καταγραφή του αριθμού και των αναγκών μας. Απαραίτητη κρίνεται για την επιτυχία της Διεύθυνσης η εκπροσώπησή ημών διά της ΕΣΑΜΕΑ για λόγους προφανείς, μη χρήζοντες επαναλήψεως.
    Γ. Από τα παλαιότερα αιτήματα του χώρου μας είναι η μηδενική συμμετοχή σε φάρμακα και αναλώσιμα όλων των καρδιοπαθών, βαρέως πασχόντων αντικειμενικά, με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67% από την κύρια πάθηση και τις χρόνιες επιπλοκές της. Πρόκειται για σκευάσματα διαφόρων κατηγοριών τα οποία είναι καθοριστικά για την επιβίωσή μας και η συμμετοχή σε ποσοστό 10% ή 25% συνιστά σοβαρότατη επιβάρυνση τη στιγμή καθ’ ην όπως γνωρίζετε η αρωγή προς εμάς της Πολιτείας είναι γενικά ανύπαρκτη.

    Δ. Κρίνουμε σκόπιμη την επίσημη ενημέρωσή μας για την πορεία της λειτουργίας της Παιδοκαρδιοχειρουργικής Κλινικής του νοσοκομείου «Αγία Σοφία».

    Ε. Καθολικό αίτημα του χώρου αποτελεί η αναθεώρηση επιτέλους με ρεαλιστικά δεδομένα και κριτήρια του περίφημου ΚΕΝ (Κλειστό Ενοποιημένο Νοσήλιο) όσον αφορά βαριές και πολύπλοκες περιπτώσεις καρδιοπαθών παιδιών και ενηλίκων, καθώς η κάλυψή μας από τον ΕΟΠΠΥ είναι ελλιπέστατη πλήττοντας τους πτωχότερους ημών, πρωτίστως όταν απαιτείται πολυήμερη νοσηλεία σε ΜΕΘ του ιδιωτικού τομέα, οπότε το κόστος εκτοξεύεται ή μετάβαση στο εξωτερικό σε ειδικές περιπτώσεις.

    ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ – ΟΑΕΔ
    Ζητούμε τη συμπερίληψη όλων των κατηγοριών των συμπασχόντων μας στη δυνατότητα της παράτασης της συμμετοχής τους στο πρόγραμμα ΝΘΕ και πέραν της τριετίας όπως συμβαίνει και με έτερες κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες. Η εξίσωση της εργασίας με την ψυχοθεραπεία δεν μπορεί να ισχύει για ορισμένους π.χ. ψυχικά ασθενείς και άλλους αλλά όχι για τους καρδιοπαθείς για έχοντες ποσοστό αναπηρίας 67% τουλάχιστον, οι οποίοι προφανώς κατά τον ΟΑΕΔ δεν χρήζουν «ψυχοθεραπείας». Ουδέν περαιτέρω σχόλιο απαιτείται.

    KΩΝ/ΝΟΣ ΧΟΡΤΗΣ
    ΠΣΠΣΚ

    TO BE CONTINUED

  • 3 Οκτωβρίου 2020, 13:32 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΡΤΗΣ

    Συνέχεια των προτάσεών στο πλαίσιο της διαβούλευσης αναφορικά με το σχέδιο δράσης για την αναπηρία – χρόνιες παθήσεις. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότιοποιαδήποτε πάθηση ή κατάσταση επιφέρει περιορισμούς στην καθημερινή ζωή του ατόμου συνιστά αναπηρία, προσωρινή ή μόνιμη.

    ΚΩΝ/ΝΟΣ ΧΟΡΤΗΣ
    ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΕΔΣΜΟΣ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ ΑΠΟ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΕΣ
    (Ουσιαστικά εκπροσωπούμε άπαντες τους χρονίως καρδιοπαθείς, χωρίς να διεκδικούμε αποκλειστικότητες προφανώς)
    Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία

    ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

    Τροποποίηση της Φ151/17897/Β6 (ΦΕΚ 358/τ.Β’/2014)» ΚΥΑ «Καθορισμός οργάνων, τρόπου και διαδικασίας διαπίστωσης σοβαρών παθήσεων υποψηφίων για εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση».
    Οι κωδικοί οι οποίοι μας αφορούν και αναλυτικότερα οι: κωδ. 30, 32, 33, 34, 35, 36 να αντικατασταθούν από νέο κωδικό ο οποίος θα περιλαμβάνει την εξής πολύ συγκεκριμένη διατύπωση: «κωδ. … ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΜΟΡΦΗ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ ή ΕΠΙΚΤΗΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ, ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΑΜΕΣΩΝ Ή ΕΜΜΕΣΩΝ ΕΠΙΠΛΟΚΩΝ ΤΗΣ, ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 67%».
    «Θέματα διορισμού εκπαιδευτικών και μελών Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π.» και «Θέματα πρόσληψης αναπληρωτών εκπαιδευτικών και μελών Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π.».
    Θεωρούμε δίκαιο και θεμιτό, αλλά και επιβαλλόμενο για πρακτικούς λόγους, κάθε αναπληρωτής εκπαιδευτικός ή ανήκων/ουσα στην κατηγορία Ε.Ε.Π. ή Ε.Β.Π. πάσχων/ουσα από σοβαρής μορφής συγγενή ή επίκτητη καρδιοπάθεια (τα όρια ενίοτε είναι δυσδιάκριτα)
    και με ποσοστό αναπηρίας από 67% και πάνω αρμοδίως πιστοποιούμενη, να τοποθετείται ή να αποσπάται κατά προτεραιότητα πλησίον του τόπου κατοικίας του/της, ώστε να ευρίσκεται ανά πάσα στιγμή πλησίον της υγειονομικής μονάδας στην οποία αναφέρεται ως ασθενής ή έστω πλησίον των απαραίτητων υποδομών ώστε να μην παρακωλύεται, συχνά με τρόπο επικίνδυνο, η παρακολούθηση και η αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας τα οποία σε μόνιμη βάση αντιμετωπίζει. Το αυτό επιβάλλεται να ισχύει και σε περιπτώσεις που ο προσλαμβανόμενος/η τυγχάνει σύζυγος ή γονέας ανηλίκου καρδιοπαθούς τέκνου, με αναπηρία τουλάχιστον 67%. Ακόμη θεωρούμε στην περίπτωση αιτιολογημένης ως ανωτέρω άρνησης ανάληψης καθηκόντων, για τον συγκεκριμένο αποκλειστικά λόγο, να μην ισχύουν οι γνωστές τιμωρητικές διατάξεις περί διετούς τουλάχιστον αποκλεισμού από τους αντίστοιχους πίνακες.
    «Μετεγγραφή βάσει οικονομικών και κοινωνικών κριτηρίων».
    Όσον αφορά τη μοριοδότηση για οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους των φοιτούντων στα ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας, λόγω τόσο του τεράστιου κόστους που συνεπάγεται η χρόνια πάθησή μας και για το οποίο αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία πρόνοια, θεωρούμε επιβεβλημένη την αύξηση της σχετικής μοριοδότησης σε 2 μόρια αντί του ενός, όπως ακριβώς ισχύει για τα μέλη πολύτεκνων οικογενειών, ενώ σε περίπτωση που πρόκειται για άτομο φέρον ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω από την κύρια πάθηση, αύξηση των μορίων σε τρία από ένα. Αναφερόμαστε προφανώς σε φοιτούντες οι οποίοι αποτελούν τέκνο οικογενειών στις οποίες ένα τουλάχιστον μέλος (γονέας, αδερφός, σύζυγος) φέρει ποσοστό τουλάχιστον 67% από καρδιολογική πάθηση. Εδώ θα πρέπει να συνυπολογισθεί και η σοβαρή ψυχολογική επιβάρυνση την οποία συνεπάγεται ή χρόνια πάθηση – αναπηρία. Ζητούμε ακόμη να μην υπάρχει σε αυτές και μόνο τις περιπτώσεις οικονομικό πλαφόν ή τούτο να είναι εξαιρετικά ευρύ.
    ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ

    Α. Ζητούμε τη συνέχιση της λειτουργίας του ΚΕΣΥ και επιπλέον δημιουργία στο ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΥΓΕΙΑΣ (ΚΕΣΥ) μόνιμης επιτροπής με τίτλο και αποκλειστικό έργο «συγγενείς καρδιοπάθειες» η οποία θα αποτελείται αποκλειστικά από παιδοκαρδιολόγους και παιδοκαρδιοχειρουργούς με εξειδίκευση στο συγκεκριμένο τομέα. Ας σημειωθεί ότι η αναγκαιότητα ύπαρξης της συγκεκριμένης επιτροπής είναι απόλυτη, επιτροπή η οποία θα εισηγείται: για τον προγεννητικό έλεγχο, την έγκαιρη χειρουργική ή μη αντιμετώπιση, την ιατροφαρμακευτική κάλυψη, την πλήρη και ολόπλευρη αποκατάσταση, τα πάσης φύσεως προβλήματα αλλά και δικαιώματα σε κοινωνικό επίπεδο του χώρου μας κτλ. Σημειώνουμε εδώ την ανάγκη ύπαρξης αντίστοιχης επιτροπής και για τις επίκτητες καρδιοπάθειες με τις αυτές αρμοδιότητες. Τονίζουμε ότι αντίστοιχες επιτροπές υφίστανται με σημαντικότατη προσφορά για αντίστοιχες χρόνιες ψυχικές και σωματικές παθήσεις στο ΚΕΣΥ και η σχετική αδιαφορία προγενέστερων πολιτικών ηγεσιών του Υπουργείου σας προκαλεί στου χιλιάδες συμπάσχοντές μας απορία εύλογη και αγανάκτηση. Το θέμα δεν είναι τυπικό και άνευ ουσίας. Το αντίθετο μάλιστα. Όλα τα μέλη του Συνδέσμου μας και φυσικά οι υπογράφοντες γνωρίζουμε εξ ιδίας εμπειρίας ότι η μη ύπαρξη σχετικής αξιόπιστης επιτροπής στο Υπουργείο Υγείας που να γνωμοδοτεί σφαιρικά και καθολικά για τα ζητήματά μας, αποτελούσε ανέκαθεν σοβαρό εμπόδιο για την υλοποίηση των δίκαιων στόχων και επιδιώξεών μας και για τη διαφύλαξη της υγείας μας συνολικά. Γνωρίζουμε προφανώς ότι από μακρόν λειτουργούν οι επιτροπές του ΚΕΣΥ Α1 και Α4, οι οποίες ωστόσο λόγω της φύσεως και των περιορισμένων και πολύ συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων τους ελάχιστα έχουν να μας προσφέρουν. Κρίνουμε καθοριστικό στην εν λόγω επιτροπή να συμμετέχουμε διά του τριτοβάθμιου αντιπροσωπευτικού οργάνου των πασχόντων από συγγενείς καρδιοπάθειες επίσημα και ουσιαστικά αλλά και των πασχόντων από επίκτητες καρδιοπάθειες ανεπίσημα αλλά εξίσου ουσιαστικά μέσω ημών, της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία και χρόνιες παθήσεις (της θεσμικά αναγνωρισμένης από την ελληνική Πολιτεία και καταξιωμένης στη συνείδηση των μελών μας ΕΣΑΜΕΑ). Η επιτροπή θα εδύνατο να λάβει και ευρύτερο χαρακτήρα συμπεριλαμβάνοντας κάθε σοβαρή κατά τεκμήριο μορφή καρδιοπάθειας και μυοκαρδιοπάθειας, με έμφαση πάντα στις συγγενείς.
    Β. Θεωρούμε αναγκαία την ίδρυση Διεύθυνσης Χρονίων Παθήσεων, αποτελούμενης από εξειδικευμένο προσωπικό, η οποία θα επιφορτισθεί με τη συνολικότερη χάραξη της πολιτικής του Υπουργείου σας όσον αφορά την πρόληψη, την αντιμετώπιση και την κατηγοριοποίηση των χρονίων παθήσεων με διευρυμένες αρμοδιότητες χάραξης πολιτικής, έχουσα λόγο στην κατανομή των οικονομικών πόρων που μας αφορούν και στην καταγραφή του αριθμού και των αναγκών μας. Απαραίτητη κρίνεται για την επιτυχία της Διεύθυνσης η εκπροσώπησή ημών διά της ΕΣΑΜΕΑ για λόγους προφανείς, μη χρήζοντες επαναλήψεως.
    Γ. Από τα παλαιότερα αιτήματα του χώρου μας είναι η μηδενική συμμετοχή σε φάρμακα και αναλώσιμα όλων των καρδιοπαθών, βαρέως πασχόντων αντικειμενικά, με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67% από την κύρια πάθηση και τις χρόνιες επιπλοκές της. Πρόκειται για σκευάσματα διαφόρων κατηγοριών τα οποία είναι καθοριστικά για την επιβίωσή μας και η συμμετοχή σε ποσοστό 10% ή 25% συνιστά σοβαρότατη επιβάρυνση τη στιγμή καθ’ ην όπως γνωρίζετε η αρωγή προς εμάς της Πολιτείας είναι γενικά ανύπαρκτη.

    Δ. Κρίνουμε σκόπιμη την επίσημη ενημέρωσή μας για την πορεία της λειτουργίας της Παιδοκαρδιοχειρουργικής Κλινικής του νοσοκομείου «Αγία Σοφία».

    Ε. Καθολικό αίτημα του χώρου αποτελεί η αναθεώρηση επιτέλους με ρεαλιστικά δεδομένα και κριτήρια του περίφημου ΚΕΝ (Κλειστό Ενοποιημένο Νοσήλιο) όσον αφορά βαριές και πολύπλοκες περιπτώσεις καρδιοπαθών παιδιών και ενηλίκων, καθώς η κάλυψή μας από τον ΕΟΠΠΥ είναι ελλιπέστατη πλήττοντας τους πτωχότερους ημών, πρωτίστως όταν απαιτείται πολυήμερη νοσηλεία σε ΜΕΘ του ιδιωτικού τομέα, οπότε το κόστος εκτοξεύεται ή μετάβαση στο εξωτερικό σε ειδικές περιπτώσεις.

    ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ – ΟΑΕΔ
    Ζητούμε τη συμπερίληψη όλων των κατηγοριών των συμπασχόντων μας στη δυνατότητα της παράτασης της συμμετοχής τους στο πρόγραμμα ΝΘΕ και πέραν της τριετίας όπως συμβαίνει και με έτερες κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες. Η εξίσωση της εργασίας με την ψυχοθεραπεία δεν μπορεί να ισχύει για ορισμένους π.χ. ψυχικά ασθενείς και άλλους αλλά όχι για τους καρδιοπαθείς για έχοντες ποσοστό αναπηρίας 67% τουλάχιστον, οι οποίοι προφανώς κατά τον ΟΑΕΔ δεν χρήζουν «ψυχοθεραπείας». Ουδέν περαιτέρω σχόλιο απαιτείται.

    KΩΝ/ΝΟΣ ΧΟΡΤΗΣ
    ΠΣΠΣΚ

    TO BE CONTINUED

  • 3 Οκτωβρίου 2020, 00:55 | Ε. Κ

    θεωρώ, ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη συνέχιση των προγραμμάτων και στην εξασφάλιση Ευρωπαϊκών η Κρατικών πόρων για τα Κ.Δ.Α.Π.-ΜΕ.Α. Η λειτουργία τους είναι υψίστης σημασίας.Να γίνουν μόνιμες δομές και να γίνει μονιμοποίηση του υπάρχοντος προσωπικου όπως στο ‘Βοήθεια στο Σπίτι’

  • 3 Οκτωβρίου 2020, 00:39 | Έλσα Καρακασιδου

    ΤΑ ΚΔΑΠ-ΜΕΑ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΟΝΙΜΕΣ ΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΝΑ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ.ΤΑ ΚΔΑΠ-ΜΕΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΕΙΔΙΚΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΕΧΟΥΝ ΕΜΠΕΙΡΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΜΕ ΑΤΟΜΟ ΑΜΕΑ. ΟΙ ΑΔΕΙΕΣ ΙΔΡΥΣΗΣ & ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΚΔΑΠ-ΜΕΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΩΣ 25 ΑΤΟΜΑ ΑΝΑ ΒΑΡΔΙΑ ΟΠΩΣ ΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΦΕΚ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΦΕΚ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ.

Σχόλια 1 2 3