Ο παρών νόμος αποσκοπεί στη διασφάλιση της αρχής της ισότητας, μέσω της επέκτασης της δυνατότητας σύναψης γάμου και σε πρόσωπα του ιδίου φύλου και στην ενίσχυση της προστασίας από διακρίσεις, προς την κατεύθυνση της υλοποίησης της Εθνικής Στρατηγικής για την Ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+.
Τα ίσα δικαιώματα για όλους τους πολίτες είναι ο εκσυγχρονισμος που χρειάζεται η χώρα. Έπρεπε να χαν γίνει οι απαραίτητες νομοθετικές τροποποιήσεις χρόνια τώρα, παρόλα αυτά είναι ευχάριστο να βλέπουμε τέτοιες ουσιαστικές ενέργειες που συμπεριλαμβάνονται όλοι ανεξάρτητα σεξουαλικου προσανατολισμου κ θρησκευτικών πεποιθήσεις. Ο γονεικος ρόλος είναι ένας κοινωνικός ρόλος κ ο νόμος οφείλει να προστατεύει όλα τα παιδιά χωρίς καμία εξαίρεση.
Λέμε ναι στα ίσα δικαιώματα για όλους!
Επιτέλους!
Παρατηρώ ότι κάποιοι/κάποιες γράφσυν τα ίδια και τα ίδια θρησκευτικού ενδιαφέροντος ανούσια πράγματα, που ουδόλως ενδιαφέρουν τη δημόσια διαβούλευση.
Στη Βραζιλία το «παραδοσιακό» ζευγάρι «άνδρας-γυναίκα-παιδί» ΔΕΝ είναι πλέον πλειονότητα στα 57 εκατομμύρια νοικοκυριά της χώρας, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία (2016) από το Ινστιτούτο Γεωγραφίας και Στατιστικής της χώρας.
Οι ΝΕΕΣ μορφές οικογένειας (ανύπαντρες μητέρες, άγαμοι πατέρες που φροντίζουν τα παιδιά τους, γάμοι χωρίς παιδιά, ομόφυλοι γάμοι κτλ …) αντιπροσωπεύουν πια το 56,1% των νοικοκυριών, ενώ το 1980 η λεγόμενη «παραδοσιακή» οικογένεια αντιπροσώπευε το 75% των νοικοκυριών.
Προσπαθήστε λοιπόν μερικοί/μερικές να καταλάβετε ΠΟΣΟ έχουν αλλάξει τα πράγματα γύρω σας πια!!
Κι ότι ματαιοπονείτε με το να αρνείστε την νέα κοινωνική πραγματικότητα, που έχει φτάσει όχι μόνο στην (προοδευτική) Ευρώπη, αλλά ακόμα και στην Λατινική Αμερική.
Καιρός είναι να ακολουθήσει αυτόν τον (νομικό) εκσυγχρονισμό κι η Ελλάδα.
Γάμος ορίζεται η νόμιμη γενετήσια ένωση μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας που θα οδηγήσει στη δημιουργία μιας οικογένειας.
Το προς διαβούλευση νομοσχέδιο θέλει να επιβάλει δια του αυταρχισμού τις ιδιοτροπίες ορισμένων στο κοινωνικό σύνολο, διαστρεβλώνοντας τις έννοιες των λέξεων, την ίδια τη φύση και την λογική.
Μεγάλο θύμα αυτού του νομικού κατασκευάσματος θα είναι τα παιδιά που θα στερηθούν τη δυνατότητα να μεγαλώσουν με θετούς γονείς που θα μπορούσαν να τα αναθρέψουν σε περιβάλλον ανάλογο με αυτό των φυσικών γονέων. Γιατί αυτά τα παιδιά να στερηθούν την ευκαιρία να γνωρίσουν την παρουσία πατέρα και μητέρας και να δοθούν ως έπαθλο σε άτομα απέρριψαν το ρόλο που τους έδωσε η φύση.
Άτομα που απορρίπτουν το φύλο που εκ φύσεως ανήκουν είναι δυνατό να ζητούν να αναλάβουν οικογενειακούς ρόλους ενώ τους έχουν ήδη απορρίψει με την επιλογή τους; Επομένως είναι βέβαιο ότι αυτά τα παιδιά θα μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον προκατάληψης και ανισορροπίας.
Αφού όμως η κοινοβουλευτική πλειοψηφία θέλει να νομοθετεί το παράλογο και το αφύσικο ας προσθέσει στο νομοσχέδιο τις γυναικολογικές ιατρικές πράξεις για τους άνδρες, τις επεμβάσεις προστάτη για τις γυναίκες ή όπως θέλουν να χαρακτηρίζονται.
Το νομοσχέδιο είναι λάθος από την βάση του και μεροληπτεί υπέρ των ΛΟΑΤΚΙ παρέχοντάς τους δικαιώματα, τα οποία δεν δικαιούνται, διότι (συνοπτικά):
1) η λέξη «γάμος» περιέχει την έννοια της γέννησης παιδιού, την οποία ένα ομοφιλόφυλο ζευγάρι δεν μπορεί εξ ορισμού να πραγματοποιήσει. Συνεπώς, διαστρέφεται η έννοια της λέξης και επιβάλλεται μία «ισότητα» με τον γάμο των ετεροφιλοφύλων, η οποία εξ ορισμού δεν υπάρχει, διότι πρόκειται για ανόμοια πράγματα.
2) «Δικαίωμα» έχει κανείς σε αυτό που δημιουργεί ή μπορεί να δημιουργήσει ο ίδιος (γονεϊκότητα) και όχι σε εκείνα που ανήκουν σε άλλους ανθρώπους. Το «δικαίωμα» σε ξένο δημιούργημα αποκτάται με την εξαγορά. Συνεπώς, εδώ έχουμε την απόλυτη εμπορευματοποίηση του ανθρώπου και της ανθρώπινης ζωής και τον χυδαιότερο εξευτελισμό της γυναίκας και της μητρότητας. Εφόσον μετατρέπονται σε αγαθά που θα πωλούνται και θα αγοράζονται, οι νόμοι της αγοράς θα επιβάλουν διατίμηση στις μήτρες και στα προϊόντα τους.
3) Κάθε ενήλικας μπορεί να συμβιώσει με οποιονδήποτε θέλει ανεξαρτήτως φύλου. Επίσης κάθε ενήλικας, άνδρας ή γυναίκα, μπορεί για διαφόρους λόγους να αποκτήσει ή να απομείνει με ένα ή περισσότερα δικά του παιδιά υπό την προστασία του. Οι μορφές συμβίωσης των ενηλίκων όπως και οι μονογονεϊκές οικογένειες προστατεύονται και ρυθμίζονται ήδη από την υπάρχουσα νομοθεσία που καλύπτει επαρκώς τις κοινωνικές ανάγκες. Σε λεπτομέρειες όπου χρειάζεται μπορεί να υπάρξει η απαραίτητη νομοθετική παρέμβαση. Η διαστροφή όρων και θεσμών και η επιβολή ανισοτήτων είναι περιττή, προβληματική και κοινωνικά επιζήμια.
συμφωνω με τον γαμο για τα ομοφυλα ζευγαρια αλλα, δεν μου πολυ αρεσει η ιδεα για την υιοθεσια απο ομοφυλα ζευγαρια γιατι δεν μου φαινεται τοσο φυσιολογικο απο το να παντρεφτουνε δηλαδη μπορει το παιδι να το κοροιδευουνε… μεχρι εκει φτασαμε σημερα, να κοροιδευουμε παιδια απο ομοφυλα ζευγαρια.
Ότι και να κάνετε η φύση δεν αλλάζει
Δεν συμφωνώ.
Η οικογένεια με πατέρα μητέρα και παιδιά
Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι απαραβίαστη, όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι έναντι του νόμου. Είναι υπαρξιακό δικαίωμα να είμαστε όλοι ίσοι, επιτακτική ανάγκη να κάνουμε διαβούλευση για τα αυτονόητα και θα γίνεται διαβούλευση ώσπου τα αυτονόητα να είναι κατανοητά και αυτονόητα για όλους.
Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι απαραβίαστη, όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι έναντι του νόμου. Είναι υπαρξιακό δικαίωμα να είμαστε όλοι ίσοι, επιτακτική ανάγκη να κάνουμε διαβούλευση για τα αυτονόητα και θα γίνεται διαβούλευση ώσπου τα αυτονόητα να είναι κατανοητά και αυτονόητα για όλους.
Αυτή η δημόσια διαβούλευση είναι ανούσια. Είναι αυτονόητο για την πολιτεία να αναγνωρίζει το δικαίωμα στον γάμο δυο ΕΝΗΛΙΚΩΝ ανεξαρτήτως φύλου. Δεν είμαστε θεοκρατούμενο κράτος. Σε κανέναν δεν πέφτει λόγος να έχει άποψη στο συγκεκριμένο θέμα, δεν αφορά τον καθένα ποιος θα παντρευτεί με ποιον.
Όσον αφορά την απόκτηση τέκνων όπου αφορά την ανατροφή ΑΝΗΛΙΚΩΝ σαφώς χρειάζεται διαβούλευση και επιστημονική πλαισίωση.
Η μάχη για το δικαίωμα στο γάμο δεν είναι μάχη υπέρ του γάμου.
Είναι μάχη για την δυνατότητα τέλεσης γάμου.
Δεν ζητάμε γάμο για όλους, επειδή όλοι πρέπει να θέλουν να παντρευτούν.
Zητάμε γάμο για όλους, γιατί ΟΛΟΙ πρέπει να έχουμε το ΙΔΙΟ δικαίωμα στον γάμο.
Ο καθένας/η καθεμιά, αν δεν θέλει να παντρευτεί, ας μην το πράξει.
Ελπίζω να υποστηρίζει όμως το δικαίωμα όλων των άλλων για αυτό το θέμα!
Παρεμπιπτόντως, τα μεγάλα κοινωνικά κινήματα για το δικαίωμα στην ΙΣΟΤΗΤΑ παλεύουν.
Όχι για την επικράτηση μιας ιδέας (ή μιας ομάδας) ενάντια στην άλλη, απλά για ΙΣΑ δικαιώματα!
Ειναι ενα βημα προς την σωστη κατευθυνση. Αλλα παροτι πραγματευεται την ισοτητα στον γαμο και τα δικαιωματα των παιδιων απο ΛΑΟΤΚΙ+ οικογενιες, εξαιρει τοσες πολλες περιπτωσεις και συνθηκες που αυτη τη στιγμη υπαρχουν ηδη, καθως και μελλοντικων οικογενιων και παιδιων. Η προταση αυτη δεν ειναι συμπεριληπτικη και αρα η ισοτητα για μερικ@, οχι για ολ@.
Δεν συμφωνώ με το νομοσχέδιο, όπως δεν συμφωνεί και κανένα μέλος της οικογένειάς μου, των γονέων, των συγγενών…δεν γνωρίζω και κανέναν να συμφωνεί…
Τελικά ποιοι αποφασίζουν; Οι ισχνές μειοψηφίες; Αυτό είναι δήμο-κρατία;
Όχι βέβαια.
Θέλουμε να κρατηθεί η παραδοσιακή οικογένεια, ο πατέρας, μητέρα και τα παιδάκια όταν δώσει ο Θεός…
Τελικά τα δικαιώματα για τα παιδάκια ποιος τα σκέφτεται; Ο γονέας α) Σάκης και
ο γονέας β) Μπάμπης; Έλεος που καθόμαστε και συζητάμε τα αυτονόητα…
Ο καθένας στο κρεβάτι του ότι θέλει…αλλά όχι και να τα νομιμοποιήσουμε!
Λίγη ντροπή.
υγ. Η βιολογία δεν αλλάζει που να χτυπιούνται κάτω…
Κάθε νόμος πρέπει να συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας χωρίς να την διχάζει και επιπλέον πρέπει να δημιουργεί ένα όραμα για την μελλοντική κοινωνία που θα ζούμε.
Δεν θέλω να επεκταθώ σε νομικά ή συνταγματικά ή θρησκευτικά ζητήματα για την έννοια της οικογένειας και ειλικρινά δεν έχω απάντηση στο ερώτημα αν το δικαίωμα στην ερωτική επιθυμία / επιλογή / διαφοροποίηση αποτελεί ταυτόχρονα δικαίωμα στη δημιουργία οικογένειας αλλά είναι βέβαιο ότι το εν λόγω νομοσχέδιο διχάζει την κοινωνία, η οποία εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις χωρισμένοι στα δύο για το θέμα του γάμου και πλειοψηφικά αντίθεση στο θέμα της τεκνοποίησης.
Από τη στιγμή που η κοινωνία είναι διχασμένη θα περάσουν αρκετά χρόνια για να αποδεχθεί το πνεύμα του νομοθέτη στην καθημερινότητά της.
Θεωρώ ότι η σωστή σειρά των πραγμάτων είναι πρώτα να «ωριμάζουν» στην κοινωνία κάποιες απόψεις και μετά να έρχεται η νομοθετική πρωτοβουλία.
Για παράδειγμα, η αντίληψη στην κοινωνία για το θέμα της λειτουργίας ιδιωτικών ΑΕΙ είναι ήδη «ώριμη» και ο νομοθέτης σωστά έρχεται να την «ενεργοποιήσει».
Στο θέμα όμως των παιδιών των ομόφυλων ζευγαριών η κοινωνία δεν είναι έτοιμη και θεωρώ ότι ο νομοθέτης έπρεπε να την περιμένει.
Η Ελληνική κοινωνία είναι ώριμη να δεχθεί ως δικαίωμα την επιλογή ερωτικού συντρόφου, είναι έτοιμη να δεχθεί το σύμφωνο συμβίωσης αλλά πιστεύω ότι δεν είναι έτοιμη να «αλλάξει» την άποψη που έχει για την οικογένεια και τα παιδιά.
Η δική μου λοιπόν τοποθέτηση είναι ότι ο νομοθέτης έπρεπε να περιμένει την κοινωνία να αλλάξει (αν αλλάξει, όταν αλλάξει) τις απόψεις της για το τι σημαίνει οικογένεια και παιδιά και μετά να προχωρήσει.
Τέλος, το γεγονός ότι άλλες χώρες έχουν προχωρήσει σε αντίστοιχη νομοθεσία δεν είναι επιχείρημα, αφού κάθε κοινωνία είναι μια διαφορετική «οντότητα» που καταφέρνει να βρει τις ισορροπίες της. Εξάλλου, αν σε αυτές τις χώρες η κοινωνία ήταν «ώριμη» για αυτή την αλλαγή καλά έκανε ο νομοθέτης και προχώρησε.
Αρθρο 21 του Συντάγματος αναφέρει:
Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους.
Διαφωνω πλήρως με αυτό τον νόμο γιατί Θεωρώ ότι με τον νόμο που προτείνεται υπάρχει σύγκρουση με το Σύνταγμα. Επίσης ήδη υπάρχει το σύμφωνο συμβίωσης άρα δεν χρειάζεται κάτι πρόσθετο νομικά.
Τέλος στην περίληψη αναφέρεται ότι η Ελλάδα προστίθεται στον μακρύ κατάλογο των χωρών που έχουν παρόμοιους νόμους ισότητας γάμου ομόφυλων ζευγαριών 36 χώρες. τα κράτη μέλη του ΟΗΕ είναι 193 τελικά όχι και τόσο μακρύς κατάλογος.
Είμαι Χριστιανος Ορθόδοξος και οτιδήποτε αντιτίθεται στην Αλήθεια του Λόγου του Θεού, όπως αυτή αποτυπώνεται στην Αγία Γραφή, το απορρίπτω. Στο συγκεκριμένο θέμα, ως άτομο, με εκφράζει πλήρως το κείμενο από το πρόσφατο ανακοινωθέν της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Πέρασν όμως αυτού του ανακοινωθέντος θα ήθελα – με όλη μου την εν Χριστώ αγάπη προς τους ομοφυλόφιλους – να επισημάνω συμπληρωματικά πάνω στο θέμα αυτό ότι:
Όπως προκύπτει από τον λόγο του Τριαδικού Θεού μας, όπως ο λόγος αυτός αποτυπώνεται στην Αγία Γραφή, συμπεριφορές και επιλογές αντίθετες προς την φύση, της οποίας Δημιουργός είναι ο Τριαδικός Θεός, συμπεριφορές και επιλογές που περιφρονούν τους νόμους (του κανόνες λειτουργίας της φύσης) και το θέλημα του Τριαδικού Θεού – απόλυτα δικαιολογημένες συνειδησιακά για όσους έχουν επιλέξει προ πολλού την αθεϊα ή ακόμη και την εχθρότητα απέναντι στον Χριστιανισμό – αργά ή γρήγορα θα βλάψουν τους ίδιους τους ανθρώπους που τις υιοθέτησαν. Υπό την έννοια ότι – παρά την άρνηση του Θεού ή και τον πόλεμο κατά του Θεού που δεν διστάζουν να επιλέξουν ορισμένοι εξ’ αυτών – θα λειτουργήσουν κάποια στιγμή οι πνευματικοί νόμοι που μόνο μέσα από την Αγία Γραφή μπορούν να γνωστοποιηθούν και να κατανοηθούν από τους ανθρώπους, ώστε να φέρουν ξανά στην αγκαλιά του Θεού Δημιουργού Πατέρα και να σώσουν τις ψυχές όσων εξ’ αυτών τους αγνοούν, πριν είναι οριστικά αργά.
Όπως μας διδάσκουν η Αγία Γραφή και η Εκκλησία μας, ο Θεός ο Δημιουργός όλου του σύμπαντος, της γης, των ανθρώπων και των λοιπών έμβιων όντων, δημιούργησε άρσεν και θήλυ. Ο Θεός μας είναι ο Δημιουργός μας, ο κατασκευαστής μας. Ως κατασκευαστής μας λοιπόν, όρισε συγκεκριμένους κανόνες λειτουργίας για τα σώματά μας, όπως και για όλη τη φύση, κανόνες κατά φύσιν. Ο,τιδήποτε παρεκκλίνει από τους κανόνες που έθεσε ο Δημιουργός είναι παρά φύσιν, συνιστά παραβίαση των κανόνων του Δημιουργού.
Η Αγία Γραφή, δηλαδή ο λόγος του ίδιου του Τριαδικού Θεού, λέει με απόλυτη σαφήνεια ότι η ομοφυλοφιλία – αυτή η παραβίαση των κανόνων της φύσης, τους οποίους έθεσε ο Δημιουργός της φύσης Τριαδικός Θεός – είναι αμαρτία (σφάλμα, αστοχία του ανθρώπου) και ότι ο διαπράττων αυτή την αμαρτία, αν δεν μετανοήσει και αν δεν αγωνιστεί να πάψει να την διαπράττει, δεν συγχωρείται από τον Θεό και χάνει την αιώνια ζωή. Πρόσεξε: Αρκεί να αγωνιστεί για να την διακόψει, ακόμη κι αν δεν τα καταφέρει να την διακόψει μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής του. Αρκεί να αγωνιστεί, έχοντας αναγνωρίσει δια της μετανοίας του ενώπιον του Θεού – μέσω του Μυστηρίου της Ιεράς Εξομολογήσεως – ότι με αυτό που κάνει αμαρτάνει και στενοχωρεί το Δημιουργό Θεό Πατέρα του.
Ο ομοφυλόφιλος που μετανοεί και αγωνίζεται να αποφύγει την επανάληψη της διάπραξης αυτής της αμαρτίας, σώζεται και ζει αιωνίως, στον παράδεισο, μετά το τέλος της επίγειας ζωής του.
Ως Χριστιανός Ορθόδοξος και ως μέλος της Εκκλησίας του Χριστού αγαπάω κάθε ομοφυλόφιλο συνάνθρωπό μου, προσεύχομαι γι’ αυτόν. Ουδέποτε στη ζωή μου χλεύασα ή εκφράστηκα με ύβρεις και ειρωνείες απέναντι σε ομοφυλόφιλο, ακόμη και στην εφηβεία μου, την δεκαετία του ’80, όταν τότε οι χλευασμοί, οι ύβρεις και τα αρνητικά σχόλια απέναντι σε κάθε ομοφυλόφιλο νέο από τις αγοροπαρέες εκείνη την εποχή ήταν, δυστυχώς, ο κανόνας.
Θα πρέπει δε να καταλάβουν όλοι όσοι είναι μακριά από τον Χριστιανισμό ότι ουδείς συνειδητός Χριστιανός Ορθοδοξος μισεί ούτε διώκει τον οποιονδήποτε ομοφυλόφιλο. Εκείνο που πολεμούμε όλοι μας είναι οι αμαρτωλές μας συνήθειες και πράξεις μας κι αυτός ο πόλεμος κατά των παθών και των αμαρτιών μας είναι που μας βοηθά να αποκτήσουμε το «καθ’ ομοίωσιν» με τον Δημιουργό μας, τον αγιασμό μας.
ΔΙΑΦΩΝΩ ΝΕ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.
Είναι πασίγνωστο ότι η διαιώνιση της ανθρωπότητας έχει στηριχθεί στην ύπαρξη ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ και στην ένωσή τους.
– Κανείς πολιτισμός ή θρησκεία
δεν θεσμοθέτησε τη συμβίωση των ομοφυλοφίλων
ως γάμο.
-Το παρά φύσιν δεν καθίσταται κατά φύσιν με νομικές διατάξεις.
-Αντίθετα, ένας τέτοιος νόμος προσβάλλει τη δημιουργία.
– Δεν αποτελεί κοινωνική πρόοδο αλλά σύγκρουση με τη φυσική τάξη, κατήφορο.
Είναι πασιφανές ότι επιμένει η πολιτεία στον γάμο την στιγμή που το σύμφωνο συμβίωσης καλύπτει αυτά τα 500 ζευγάρια τα οποία είναι ελάχιστα σε σχέση με μονογονεικές οικογένεις όπου και θα πρέπει να ασχολήθεί με σοβαρότητα η κυβέρνηση.Αν δεν τα καλύπτει, ας προσθέσει μια επιμέρους διάταξη στο σύμφωνο συμβίωσης.
Οι επιθυμίες δεν χαρακτηρίζονται και ως διακιώματα.Ετσι είναι αν έτσι νομίζω όπως μας λέει ο πιραντέλο.
Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους.
Επομένως,είναι αντισυνταγματική η κατάργηση της μητρότητας και της οικογένειας και της έννοιας του γάμου και της παιδικής ηλικίας, ερήμην των παιδιών…, για να κατοχυρωθούν δήθεν κάποιες σχέσεις, που δεν συνεισφέρουν στη συντήρηση και την προαγωγή του έθνους, αφού δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν από τη φύση!Επίσης, ούτε η ισότητα απέναντι στον νόμο μπορεί να αποτελέσει επιχείρημα, αφού όπως γίνεται δεκτό, δεν είναι συνταγματικά ανεκτή ούτε η άνιση μεταχείριση όμοιων περιπτώσεων ούτε η ίση μεταχείριση ανόμοιων. Επομένως, στην περίπτωση αυτή έχουμε ανόμοιες περιπτώσεις (γάμος ετερόφυλων με δυνατότητα τεκνοποίησης και άρα συντήρησης του Εθνους και ομόφυλων, που δεν έχουν τέτοια δυνατότητα) και άρα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με τον ίδιο τρόπο.
Περί «ισότητας στο οικογενειακό δίκαιο»
Η θεσμοθέτηση του γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια δεν ανταποκρίνεται σε κάποια ρυθμιστική ανάγκη, καθώς αυτή έχει καλυφθεί ήδη από το 2015 με το σύμφωνο συμβίωσης.
Η ανακοίνωση του πρωθυπουργού ότι η επικείμενη νομοθέτηση του δικαιώματος για άτομα του ίδιου φύλου να συνάπτουν γάμο δεν θα αναγνωρίζει σε έναν άνδρα τη δυνατότητα να «χρησιμοποιήσει παρένθετη μητέρα για να κάνει παιδί» προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις. Άλλοι την υποδέχθηκαν με ανακούφιση, πιστεύοντας ότι η κυβέρνηση βάζει έναν περιορισμό στη δυνατότητα πρόσβασης από άνδρες σε μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Άλλοι προβληματίστηκαν ότι ο περιορισμός αυτός θα μπορούσε να καταπέσει στα δικαστήρια, εφόσον κριθεί ότι συνιστά δυσμενή διάκριση εις βάρος των ανδρών και ανεπίτρεπτο περιορισμό του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού τους σε σύγκριση με τις γυναίκες που δύνανται να προσφεύγουν στη βοήθεια μιας παρένθετης μητέρας σε περίπτωση «ιατρικής αδυναμίας απόκτησης τέκνου με φυσικό τρόπο». Και υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που εξοργίστηκαν γιατί θεώρησαν ότι η κυβέρνηση υπαναχωρεί από την προηγουμένως διαφανείσα πρόθεσή της να προσφέρει ισότητα σε όλους και για όλα.
Η αλήθεια είναι ότι ο προβληματισμός περί ενδεχόμενης δυσμενούς διάκρισης των ανδρών και περιορισμού των ελευθεριών τους αναδεικνύει ανάγλυφα το πρόβλημα που θα δημιουργηθεί με την εξαγγελθείσα παροχή πρόσβασης στον γάμο σε πρόσωπα του ιδίου φύλου.
Εκ προοιμίου πρέπει να πω ότι προσωπικά με βρίσκει αντίθετο η θεσμοθέτηση του γάμου για πρόσωπα ιδίου φύλου, καθώς δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι τίθεται θέμα ισότητας για το ζήτημα αυτό. Ο νόμος για το σύμφωνο συμβίωσης ρυθμίζει επιτυχώς όλα τα ζητήματα που αφορούν την οργάνωση της συμβίωσης δύο προσώπων ιδίου φύλου, με τρόπο απολύτως ανάλογο με τα ισχύοντα στον γάμο. Και αν υφίσταται κάποιο κενό, το οποίο ο νομοθέτης οφείλει ή επιθυμεί να καλύψει, αυτό μπορεί κάλλιστα να γίνει με συμπλήρωση του νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης ή με βελτίωση των θεσμών της επιτροπείας και της αναδοχής, ή ακόμη και του κληρονομικού ή φορολογικού δικαίου. Ο θεσμός του γάμου έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο στην ελληνική έννομη τάξη και στην πεποίθηση της ελληνικής κοινωνίας· και θα είναι λάθος να επιχειρήσει κανείς να το μεταβάλει με τη βία, αν η ίδια η ελληνική κοινωνία δεν αντιλαμβάνεται τον γάμο ως κάτι διαφορετικό από την ένωση του άνδρα με τη γυναίκα. Παρά τη συστηματική προπαγάνδα που γίνεται τα τελευταία χρόνια, η αλήθεια είναι ότι η κοινωνία στη χώρα μας δεν έχει μετακινηθεί από την αντίληψη αυτή. Απλά σταδιακά γίνεται όλο και πιο ανεκτική σε φαινόμενα και καταστάσεις που μεθοδευμένα και μεθοδικά της προβάλλονται ως φυσιολογικά.
Η θεσμοθέτηση του γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια δεν ανταποκρίνεται λοιπόν σε κάποια ρυθμιστική ανάγκη, καθώς αυτή έχει καλυφθεί ήδη από το έτος 2015 με το σύμφωνο συμβίωσης. Απλώς πραγματώνει τη βούληση του σημερινού νομοθέτη να ονομάσει ως γάμο τη συμβίωση δύο προσώπων ιδίου φύλου επειδή έτσι το επιθυμούν. Ικανοποιεί λοιπόν την απαίτηση μιας πολύ μικρής μερίδας της ελληνικής κοινωνίας, στο πλαίσιο ενός ακτιβιστικού δικαιωματισμού, αντίθετα προς το κοινό περί δικαίου αίσθημα όλων των υπολοίπων.
Η Βουλή είναι βεβαίως κυρίαρχη και μπορεί να νομοθετήσει κατά το δοκούν. Όταν όμως ξεκινάς να νομοθετείς με μοναδικό κριτήριο τη θέληση μιας πολύ μικρής μερίδας των πολιτών σου, ο δρόμος μπορεί να αποδειχθεί ολισθηρός και η πορεία ανεξέλεγκτη. Γιατί τα ίδια πρόσωπα (ή άλλα) μπορεί στο πλαίσιο του άκρατου δικαιωματισμού τους να «απαιτήσουν» μετά και οτιδήποτε περαιτέρω, όπως να «παραγγέλνουν» παιδιά σε παρένθετες μητέρες, να επιλέγουν το φύλο ή τα χαρακτηριστικά των παιδιών που θα γεννηθούν και άλλα πολλά που από χρόνια απασχολούν την επιστήμη της βιοηθικής. Ποιο είναι λοιπόν το όριο στις επιθυμίες των πολιτών; Εάν υιοθετήσουμε το μοντέλο νομοθέτησης που προτείνεται, δεν υπάρχει όριο.
Συνεπώς, επανερχόμενοι στον προβληματισμό περί δυσμενούς διάκρισης σε βάρος του άνδρα που επιθυμεί να υποβοηθηθεί ιατρικά για να αποκτήσει παιδί, ασφαλώς και θα αξιώσουν τα ομόφυλα ζευγάρια να προσφεύγουν ελεύθερα σε όλες τις μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Έχουν δε σοβαρές πιθανότητες να το πετύχουν, εφόσον το «φυσιολογικό», όπως το να συνάπτουν γάμο ένας άνδρας και μία γυναίκα, ή να υποβοηθείται ιατρικά μια ασθενής γυναίκα για να αποκτήσει παιδί, μόνο όταν υφίσταται ιατρική αναγκαιότητα προς τούτο, απορρίπτεται ως ρυθμιστικό πρότυπο και η Πολιτεία νομοθετεί μόνο με βάση αυτά που θέλει μια μικρή μερίδα των πολιτών της, αγνοώντας τόσο τους κανόνες της φύσης όσο και τις αντιλήψεις της κοινωνίας.
Σαν καθηγητρια επι 40 πλεον χρονια συμφωνω απολυτα με το νομοσχεδιο !!
Ειναι απαραδεκτο να ξεχωριζουμε τα ατομα και να επιβάλλουμε εμεις συμφωνα με τα δικα μας πιστευω το πως θα ειναι η ζωη τους .
Δεν ζουμε στο Μεσαιωνα ζουμε στην Ευρωπη ειμαστε η κοιτιδα του πολιτισμου και της προοδου και πρεπει καποια στιγμη να κρινουμε τους ανθρωπους απο το χαρακτηρα τους ,τις γνώσεις τους ,τη συμπεριφορα τους και το τι προσφέρουν στην κοινωνια.Στα 40 χρονια που διδασκω εχω συναντησει πολλα δυστυχισμενα και απελπισμενα παιδια που πιστευουν οτι λογω της φυσης τους δεν εχουν μελλον στη κοινωνια,Καιρος να σταματησει αυτη η αδικια !!Ευχομαι να περασει το νομοσχεδιο !!!
Απαράδεκτο νομοσχέδιο!
Όποιος θέλει να τεκνοποιήσει επιλέγει σύντροφο του αντίθετου φύλου και τεκνοποιεί. Η κοινωνία μαστίζεται από χίλια δυο προβλήματα (ακρίβεια, εγκληματικότητα, παράνομη μετανάστευση), η οικονομία παραπαίει, η μικρομεσαία τάξη υφίσταται αφαίμαξη, η πατρίδα μας κινδυνεύει, ο πόλεμος γύρω μας μαίνεται και επεκτείνεται διαρκώς και η κυβέρνηση ασχολείται με τα ομόφυλα ζευγάρια.
Μα πόσο ανόητοι!
Γάμος μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου δεν νοείται. Αφού όπως λένε η αγάπη αρκεί γιατί χρειάζονται τον γάμο; Υπάρχει ήδη το σύμφωνο συμβίωσης που καλύπτει τα περισσότερα ζητήματα. Αναφορικά με τα δικαιώματα για τα οποία γίνεται λόγος νομίζω ότι υπάρχει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων δικαιωμάτων η οποία ορίζει ότι ο γάμος στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια δεν αποτελεί δικαίωμα.
Αποδεικνύεται περίτρανα η πλήρης ανικανότητα του πολιτικού συστήματος να αντιληφθεί τα πραγματικά προβλήματα του μέσου Έλληνα.
Η κυβέρνηση πάει αντίθετα στον Θεό, αντίθετα στη φύση και αντίθετα στα συμφέροντα του ελληνικού λαού. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ ΚΑΙ ΑΧΡΗΣΤΟΙ!
Δεν συμφωνω με το νομοσχεδιο. Θεωρω οτι το συμφωνο συμβιωσης καλυπτει τα δικαιωματα τους. Ο Γαμος ειναι θεοσδοτο μυστηριο και ειναι μεταξυ ανδρος και γυναικος. Ανδρα και Γυναικα εποιησεν ο Θεος.
Χαίρομαι ιδιαίτερα με το παρων νομοσχέδιο και συγχαιρώ την κυβέρνηση που το καταθέτει. Ελπίζω στην υπερψήφιση του καθώς μιλάμε για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων εν ετη 2024. Ευχαριστώ τον πρωθυπουργό καθώς και την κυβέρνηση που νομοθετούνε προς όφελος ολων των κοινωνικών ομάδων της κοινωνάς.
“…οὐ συμφέρει γαμῆσαι…”
Όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας θα πρέπει να χαίρουν τα ίδια δικαιώματα. Ο νόμος άργησε να έρθει. ότι ισχύει για τους ετεροφυλόφιλους να ισχύει και για τους ομοφύλους. Χωρίς καμία διαφοροποίηση. Δεν με ενδιαφέρει η γνώμη κάποιου που δεν αποδέχεται αυτο που είμαι. Με ενδιαφέρει όμως να με προστατεύει ο νόμος και η πολιτεία και αυτο είναι αδιαπραγμάτευτο
Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν ισα δικαιώματα, ίσες υποχρεώσεις και ίσες ευκαιρίες. Η σεξουαλικότητα είναι αδιανόητο να επηρεάζει έστω και στο ελάχιστο το οτιδήποτε. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από γονείς διαθέσιμους, με ενδιαφέρον,ισορροπημένους και γεμάτους αγάπη. Τίποτε από αυτά δεν εξαρτάται από την σεξουαλικότητα κάποιου ανθρώπου. Είτε είναι μόνος του, είτε είναι με το σύντροφό του,ειτε ο σύντροφός του είναι του ιδίου ή του άλλου φυλου. Άλλωστε ένας άνθρωπος που δεν έτυχε απλώς να κάνει ένα παιδί επειδή έτσι τα έφερε η ζωή, αλλά επιθύμησε παρόλες τις δυσκολίες να αποκτήσει ένα παιδί,είναι σίγουρα πιο έτοιμος να γίνει γονιός. Και το να ασχολούμαστε με την σεξουαλικότητά του είναι τόσο παράλογο όσο το να ασχολουμαστε για παράδειγμα με το γούστο του στο ντύσιμο ή στο ποια φαγητα του αρέσει να τρώει.
Αδιανόητο θα χαρακτήριζα τόσο το γεγονός πως έπρεπε να φτάσει το 2024 για να θεσπιστεί κάτι τέτοιο, όσο και το γεγονός πως ακόμη υπάρχουν άτομα που διαφωνούν και το κατακρίνουν. Από πότε είναι κατακριτέα η αγάπη; Από πότε τίθεται προς συζήτηση το αν πρέπει δύο άτομα να αγαπιούνται και να μπορούν να δημιουργήσουν οικογένεια, ώστε να μοιραστούν την αγάπη τους; Κρίνεται το μέλλον όχι μόνο ατόμων που η κοινωνία κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να μην ενταχθούν σε αυτήν, αλλά και το μέλλον τόσων παιδιών που θα μπορούσαν να νιώσουν τι σημαίνει φροντίδα, αγάπη, στοργή και πάνω από όλα οικογένεια. Θα έπρεπε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά και για τη νομιμοποίηση-αναγνώριση του γάμου ανάμεσα σε άτομα του ίδιου φύλου μα και για την δυνατότητα αυτών να υιοθετήσουν παιδιά. Επίσης, θα έπρεπε να έχουν ήδη γίνει όλα αυτά, τα οποία είναι τόσο μικρά μπροστά σε ζητήματα που θα έπρεπε να απασχολούν όλους αυτούς που πασχίζουν να μην επιτρέψουν σε ένα ζευγάρι να είναι ζευγάρι. Για τα καημένα τα παιδιά και τους ανθρώπους που σκοτώνονται καθημερινά στην Παλαιστίνη ούτε λόγος, αλλά όταν πρόκειται για ομόφυλα ζευγάρια σας πιάνει όλους λαική παράκρουση. Μη χάνετε το χρόνο σας προσπαθώντας να στερήσετε την ευτυχία που οι ίδιοι δε νιώθετε. Θα έπρεπε ήδη να υπάρχει ισότητα και σε αυτό το θέμα και σε πολλά άλλα και να θεωρείται και αυτονόητη. Αλλά έστω.. κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Συγχαρητήρια!!! Επιτέλους ένα νομοσχέδιο που πρέπει να ψηφιστεί και να μειώσει τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν μέχρι και σήμερα τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, κυρίως για σε θέματα κατοχύρωσης της έννομης σχέσης παιδιών με τους γονείς τους, που μέχρι σήμερα δεν αναγνωρίζεται από το κράτος.
Θα κάνω την προσπάθεια μου να αποτυπώσω την άποψη μου χωρίς θεολογικές προκαταλήψεις. Οι ομοφυλόφυλοι λοιπόν και κατεπέκταση αυτή η πολύ μικρή μειονότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ θέλουν δικαιώματα τα οποία δεν δίναται να τους δοθούν εξαιτίας του φύλου τους, που τους το έδωσε η φύση. Δηλαδή είναι αδύνατο ένας άντρας να νοσηλευτεί σε οποιοδήποτε νοσοκομείο του κόσμου σε γυναικολογική κλινική. Γιατί ότι και να πιστεύει εκείνος η ΦΥΣΗ του είναι να είναι άντρας. Το ίδιο είναι και για το άλλο φύλο. Τώρα όσο για τα υπόλοιπα φύλα που θέλουν να περάσουν δεν χρειάζεται να πω κάτι. Στο όνομα της δημοκρατίας θέλετε να δώσετε δικαιώματα σε ανθρώπους οι οποίοι στις εκδηλώσεις τους φωνάζουν ότι θέλουν να πεθάνει η Ελλάδα και ο κόσμος όλος για να ζήσουν αυτοί. Αλήθεια πρέπει να πάρουν δικαιώματα αυτοί οι άνθρωποι; Και το κυριότερο να αποκτήσουν και παιδιά; Παιδιά που δεν θα έχουν τη δυνατότητα να έχουν μητέρα και πατέρα για να μπορέσουν αύριο να επιλέξουν πιο φύλο θα ήθελαν να έχουν; Όσο για το αν μπορούν να μεταφέρουν σπίτια και περιουσίες νομίζω ότι υπάρχει η λύση των συμβολαιογράφων όπως πηγαίνει όλος ο κόσμος.
Τέλος όσοι είναι θετικοί στο να υιοθετούν παιδιά από ορφανοτροφεία, που είναι γύρω στα 750 σε όλη την Ελλάδα, καλό θα είναι να σκεφτούν ότι είναι καλύτερο να παραμείνουν εκεί παρά να τα παραδώσουν σε ανθρώπους που υποταγμένοι στις επιθυμίες τους
Γι αυτό είμαι αντίθετος στο νομοσχέδιο και στην τεκνοθεσία από αυτή την μικρή μειωνότητα.
Τα νέα άτομα της ελληνικής ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας επιτέλους νιώθουν ελεύθερα να εκφραστούν και να αγαπήσουν. Θα έπρεπε να νιώθουν εξίσου ελεύθερα να παντρεύονται έστω με πολιτικό γάμο τον άνθρωπο που έχουν δίπλα τους και να έχουν ίσα δικαιώματα στην τεκνοθεσία και την γονεικότητα των παιδιών, την υγεία και την εργασία.
Συμφωνω με το νομοσχέδιο. Τα δικαιώματα των ανθρώπου δεν ψηφίζονται ούτε κουβεντιαζονται. Απλά υπάρχουν. Ο Χριστος δίδαξε την αγάπη, η εκκλησία είναι χρονιά μακριά από αυτό και κυρισει μισος.
Ως μάνα 4 παιδιών θα πω να αγαπάτε τα παιδιά σας γιατί εσεις τα γεεννησατε. Εσείς δώσατε το DNA, αν το δεις επιστημονικά , άρα αφήστε τα παιδιά ήρεμα και ήσυχα. Η ζωή τους, τους ανήκει.
Γάμος ονομάζεται η τελετή με την οποία συνιστάται και αναγνωρίζεται μια νόμιμη γενετήσια ένωση μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας που θα οδηγήσει στη δημιουργία μιας οικογένειας. Πρόκειται για μια διαβατήρια τελετουργία που σφραγίζει το πέρασμα του ατόμου από μια κατάσταση σε μια άλλη. Επίσης, ο όρος δηλώνει όχι μόνο τη σύναψη αλλά και την ήδη συστημένη νόμιμη γενετήσια ένωση. Έτσι πρόκειται για έναν θεσμό, ο οποίος προσδιορίζεται ως η κοινωνικά αναγνωρισμένη ένωση δύο προσώπων με σκοπό την δημιουργία απογόνων.[1] Ο γάμος είναι ζωτικός θεσμός για την κοινωνία. [2]
Απλά ελληνικά.
Επομένως δεν υπάρχει κανένας λόγος γάμου μεταξύ ιδίου φύλου και όλο αυτό το
» νομοσχέδιο».
ΑΝΟΥΣΙΟ ΚΑΙ ΑΧΡΕΙΑΣΤΟ.
Ας σοβαρευτούμε λίγο.
Είναι πολύ σημαντικό να σταματήσει αυτή η διάκριση, είναι σημαντικό επίσης το κράτος να ενημερώνει συνεχώς την κοινωνία σχετικά με την ισότητα. Αυτή τη στιγμή ακούγονται μόνο οι φωνές των πολιτικών, των ιερέων και όσων διαφωνούν. Η ρητορική μίσους από ιερείς και πολιτικούς, η παραπληροφόρηση στα μμε σε θέματα σχετικά με την ταυτότητα φύλου, τους ομοφυλόφιλους οικογένειες με λοατκι παιδιά, δημιουργεί μόνο φόβο μίσος και ανασφάλεια. Ας σταματήσει η πολιτεία επιτέλους να ρίχνει την Ευθύνη στο να νομοθετεί στον κόσμο με απόψεις και φράσεις «η κοινωνία δεν είναι έτοιμη» ας σταματήσει η πολιτεία να φοβάται να προστατεύσει τους λοάτκοι ανθρώπους και τις οικογένειες τους, να φοβάται πως θα χάσει ψήφους.
Συγχαρητήρια στην κυβέρνηση !!! επιτέλους ισότιτα σε όλα τα ζευγάρια ! Τα παιδιά χρειάζονται αγάπη και σταθερότητα.
Δεν ανέχομαι την ανώμαλη διαφορετικότητά σας, να την μετατρέψετε σε κανονικότητα!!!
Κάνετε ότι θέλετε στο κρεββάτι σας, αλλά μακρυά τα χέρια σας από τις αθώες παιδικές
ψυχές που θέλετε να μετατρέψετε σε άρρωστα υποχείριά σας!!!
Ντροπή για μια κυβέρνηση, να αγνοεί την κοινή γνώμη και να αποφασίζει χουντικά,
με το έτσι θέλω, χωρίς να λάβει υπ όψιν της, την συντριπτική κοινή γνώμη, σε ένα τόσο
σοβαρό θέμα!!! Φτάνει πιά, με την διάλυση της κοινωνίας μας!!!
Δημοψήφισμα τώρα!!!!
Είναι πολύ σημαντικό το νομοσχέδιο αυτό για τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, για τις οικογένειες και τα παιδιά τους. Επιτέλους, οι οικογένειες αυτές που υπάρχουν χρόνια γίνονται ορατές, μιλάνε και ακούγονται. Με τις κινήσεις αυτές η κοινωνία μας γίνεται όχι μόνο πιο συμπεριληπτική αλλά και πιο ανθρώπινη!
Απαράδεκτο νομοσχέδιο από μια κατά τα άλλα μεστή διακυβέρνηση.
Σεβαστείτε τα δικαιώματα των παιδιών! Το σύνταγμα, την βιολογία και την φύση.
Ανακαλέστε αμέσως ό,τι έχει να κάνει με τα παιδιά. Είναι τεράστιο λάθος! Η κοινωνία μας δεν είναι έτοιμη. Τα παιδιά μας έχουν δικαίωμα να μεγαλώνουν με μητέρα και πατέρα. Λάβετε υπ όψιν σας ότι την πραγματική εικόνα για την άποψη της κοινωνίας θα την έχετε με ένα δημοψήφισμα και όχι μέσω δημόσιας διαβούλευσης! Εδώ ως επί το πλείστον θα γράψουν τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα! Δεν εκπροσωπεύουν σε καμία περίπτωση αντιπροσωπευτικό ποσοστό του πληθυσμού! Τα αποτελέσματα του νομοσχεδίου θα φανούν εάν αυτό περάσει στην κάλπη και στα περιστατικά που θα γίνουν από τα ομόφυλα ζευγάρια κατά των παιδιών!
Ένα ακόμα βήμα εκφυλισμού για την Ελληνική πολιτική σκηνή και την κατάλυση του κράτους πρόνοιας. Προωθεί το εμπόριο ανθρώπων (μέσω των υιοθεσιών) και προωθεί το δημογραφικό αφανισμό της Ελληνικής κοινωνίας.
Θα πρέπει να υπάρχει ρητή πρόβλεψη ότι τα ζευγάρια που θα κάνουν χρήση του νόμου να παραιτούνται από κάθε δικαίωμα υιοθεσίας/τεκνοθεσίας σε όλες της χώρες του κόσμου, με πολύ αυστηρές ποινές σε περίπτωση παραβίασης του όρου.
Σε κάθε άλλη περίπτωση, οι βουλευτές που θα ψηφίσουν «Υπέρ» ή «Αποχή» θα θεωρηθούν εχθροί της Ελληνικής κοινωνίας και δεν θα ψηφιστούν ποτέ ξανά για δημόσιο αξίωμα εντός ή εκτός Ελλάδας.
Συμφωνούμε με το νομοσχέδιο . Αργήσατε να το φέρετε αλλά ευτυχώς το φέρατε . Δεν γίνεται να υπάρχουν πολίτες δυο ταχυτήτων . Δεν γίνεται να υπάρχουν παιδάκια που μεγαλώνουν σε οικογένειες με δυο μαμάδες ή δυο μπαμπάδες και να μην τους αναγνωρίζεται ως οικογένεια . Η αγάπη κάνει την οικογένεια , όλα τα αλλά είναι μπούρδες ! Να σας δω όλους σε εσάς να κάνετε σχόλια και για αλλά νομοσχέδια όχι μόνο σε αυτό .
1) Δεν υπάρχει λόγος για τον γάμο.
Γιατί καλύπτεται από το σύμφωνω συμβίωσης και στο επιχείρημα ‘τι γινεται σε περίπτωση θανάτου του γονέα’ υπάρχει ήδη νόμος που μπορείς να το ρυθμίσης (Άρθρο 1592 – Αστικός Κώδικας – Διορισμός επιτρόπου).
2) Δεν αποτελεί δικαίωμα ο γάμος στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια με απόφαση το Ευρvπαικού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων δικαιωμάτων:
Το αν θέλουμε να το κάνουμε δικαίωμα στην Ελλάδα είναι θέμα Ελλήνων και θέμα πλειοψηφίας.
Στο επιχείρημα ότι τα δικαιώματα δεν είναι θέμα πλειοψηφίας:
Γιατί ποιος ορίζει τι είναι δικαίωμα αν όχι η πλειοψηφία; Η εκαστοτε κυβέρνηση που εκλέχθηκε μέσα από διαδικασίες πλειοψηφίας;
Πως ακριβώς στέκει αυτό το επιχείρημα;
3) Το δικαίωμα στην υιοθεσία:
Δεν αποτελεί δικαίωμα η υιοθεσία αλλά επιθυμία και υπόκειται σε μέτρα καταλληλότητας.
4) Τα δικαιώματα του παιδιού που τίθεται προς υιοθεσία:
Προς το συμφέρον του παιδιού είναι να έχει μητέρα και πατέρα.
Όταν λοιπόν το παιδί που περιμένει στο ίδρυμα όπως λέτε έχει την ευκαιρία σε μητέρα και πατέρα ΑΛΛΑ το ομοφυλόφιλο ζευγάρι έχει κάνει αίτηση νωρίτερα που θα πάει τελικά το παιδί;
Το δικαίωμα του παιδιού σε μητέρα και πατέρα ξεπερνάει το «δικαίωμα» τον ομοφυλόφιλων στην υιοθεσία.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ, ΑΠΟΛΥΤΑ ΟΧΙ
Μακάρι να ψηφιστεί ο νόμος και επιτέλους να γίνει και η Ελλάδα μια πολιτισμένη χώρα που δε θα επιβάλει στους ανθρώπους ποιόν θα αγαπήσουν, ούτε θα διώχνει τόσους και τόσους σπουδαίους ομοφυλόφιλους ανθρώπους στο εξωτερικό, επειδή δεν τους παρέχει τα ίδια δικαιώματα με όλους τους υπόλοιπους. Είναι αστείο το ότι όλοι έχουν άποψη για το πώς θα ζησουν τη ζωή τους κάποιοι, οι οποίοι δε βλάπτουν κανέναν. Ίσα ίσα προσφέρουν απλόχερα αγάπη. Το ότι κάποιοι είναι αντίθετοι στο να αποκτούν παιδιά τα ομόφυλα ζευγάρια θα μπορουσαν να κανουν μια ερευνα στο εξωτερικο και θα διαπιστωσουν οτι τα παιδια σε τετοιες οικογενειες μεγαλωνουν φυσιολογικοτατα . Στο κατω κατω αν ενδιαφερονται τοσο για το πως μεγαλωνουν τα παιδια θα επρεπε να προτεινουν τον ελεγχο ολων των ετεροφυλων ζευγαριων απο ψυχολογους, γιατρους, συμπολιτες κτλ πριν γινουν γονείς. Η ομοφυλοφιλία δεν ριναι κάτι αφυσικο. Η φύση τους κάνεις έτσι. Ειναι απλώς διαφορετικο απο την πλειοψηφια.
Δεν θεωρω παράλογο τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.. Υπάρχουν τόσα παιδάκια σε ιδρύματα που πολλές οικογένειες δεν έχουν την δυνατότητα να κάνουν παιδιά κ ζητάτε ένα σωρό πράγματα γι αυτήν την διαδικασία κ στο τέλος δεν δίνετε κανένα παιδί κ τα αφήνετε να ζήσουν ακόμα εκεί μέσα.. Υπάρχουν γονείς που άποψη μου είναι οι λεγόμενοι «καταλαθος»γονείς που δεν ήταν κ δεν θα είναι ποτέ άξιοι να μεγαλώσουν παιδιά.. Υπάρχουν γονείς ναρκομανεις, ιερόδουλες μάνες, αυτοί που μέσα στο ίδιο τους το απίδι κ σπίτι τα βιάζουν τα κάνουν σωματεμπορια κ πολλά πολλά ακόμα.. Οι κοινωνία μας πλέον πάει από το κακό στο χειρότερο κ για όλα αυτά φταιει το ιντερνετ που μπορούν να μπαίνουν ανεξέλεγκτα ο καθένας όπου θέλει κ να ανεβάζει ότι γυμνό θέλει. Επομένως το πρόβλημα μας δεν θεωρώ πως είναι από τους ομοφυλους αν θα παντρευτούν ή αν θα υιοθετήσουν κάποιο παιδάκι διότι μπορεί να είναι ποιο άξιοι από το «φυσιολογικό»
Κ κάτι τελευταίο άποψη μου θα ξανά πω, όταν ξεκινάτε όλοι εσείς οι 300 να μας βγάζετε τέτοιου είδους θέματα κ να μας χειραγωγειτε κ να είμαστε τα πρόβατα σας (γιατί ο Έλληνας αν δεν του κόψεις το ίντερνετ κ την βολή του δεν ξύπνα) σημαίνει ότι μάλλον πουλήθηκε κάποιο από τα νησιά μας.. Η Ρόδος ας πούμε..
Ότι κ να πούμε εμείς, εσείς έχετε βγάλει το αποτέλεσμα σας ήδη.. Απλά παψτε να μας κοροιδευτε μέσα στα μούτρα.. Έχει αυξηθεί η παιδεραστια στο Θεό κ ακόμα δεν έχετε κάνει τίποτα γι αυτό.. Δείτε τα πράγματικα προβλήματα αυτής της χώρας αλλά βελτιώστε τα όχι να κάνουμε όλα όσα θέλουν οι Αμερικανοί.. Εδω είναι Ελλάδα, όχι Αμερική.. Κ οποίος θέλει το αντίθετο ας πάει να ζήσει εκεί.. Σταματήστε να μας πολεμάνε, σταματήστε να πολεμάτε την Ελλάδα μας κ τα παιδιά μας..
Θα μιλήσω ως άτομο που βιώνει ομοφυλόφιλες έλξεις από την εφηβεία του, και που ωστόσο ποτέ δεν τις αποδέχτηκε. Η ομοφυλοφιλία είναι ένα πάθος. Δεν γεννιέται κανείς έτσι, ούτε είναι καταδικασμένος να ταυτιστεί με αυτές τις έλξεις. Ειλικρινά όλη αυτή η συζήτηση πολύ με στενοχωρεί. Όποιος νομοθετεί ή δηλώνει υπέρ της ομοφυλοφιλίας δε νοιάζεται πραγματικά για τα άτομα αυτά. Είναι το ίδιο σα να λες σε έναν ναρκομανή: «πάρε τη δόση σου,είναι δικαίωμά σου» ή σε έναν παχύσαρκο: «φάε όσο θες, καλό σου κάνει» ή σε έναν καρκινοπαθή: «να είσαι περίφανος για την ασθένειά σου, δεν υπάρχει λόγος να το παλέψεις με φάρμακα». Αν η πολιτεία και η κοινωνία πραγματικά νοιάζονταν για τους ομοφυλόφιλους, θα έπρεπε να τα βάλουν κάτω, να συνεργαστούν όλοι οι φορείς, πολιτικοί, κοινωνικοί, ιατρικοί, εκκλησιαστικοί, να δουν ΤΙ πραγματικά δημιουργεί αυτήν τη ψυχική ασθένεια, και να βρουν τρόπους να αγκαλιάσουν και να βοηθήσουν αυτά τα άτομα να βρουν την αυτοπεποίθησή τους και την ταύτισή τους με το βιολογικό τους φύλο. Δε νομίζω ότι υπάρχει κανένας ομοφυλόφιλος, έστω και στην αρχή που να συνειδητοποίησε τι συμβαίνει, και που να μην επιθύμησε να ήταν ετεροφυλόφιλος. Όταν όμως κάποιος μεγαλώνει σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που θεωρεί την ομοφυλοφιλία απόλυτα φυσιολογική, τότε τον καταδικάζει να αποδεχτεί το πάθος του. Προς Θεού, δεν πρέπει ένας άνθρωπος που βιώνει ομοφυλόφιλες έλξεις ούτε να στιγματίζεται ούτε να υφίσταται εκφοβισμό. Εκεί πάλι θα ήταν μια σωστή τοποθέτηση της πολιτείας, να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία και να εμφυσήσει το σεβασμό απέναντι στους ανθρώπους που βιώνουν μια τέτοια εσωτερική πάλη. Με τον τρόπο όμως που τελικά προβάλλεται η ομοφυλοφιλία στα μέσα και με τα gay prides, νομίζω αυτό που τελικά επιτυγχάνεται είναι η κοινωνική αγανάκτηση και η πόλωση σε ακραίες φωνές και συμπεριφορές εναντίων αυτών των ανθρώπων.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι η Εκκλησία δεν αγαπάει τους ομοφυλόφιλους. Το αντίθετο θα έλεγα. Η Εκκλησία είναι Μάνα, και σα Μάνα, οφείλει να πει στα παιδιά της το σωστό και το λάθος. Και σα Μάνα είναι πάντα πρόθυμη να δεχτεί το παιδί της πίσω όταν αυτό παραστρατήσει. Αν όμως πει: «πήγαινε όπου θες παιδί μου και φάε τα μούτρα σου, δικαίωμά σου», τότε ΔΕΝ είναι μάνα. Προσωπικά πάντως βρήκα το δρόμο μου στην εξομολόγηση και όχι στους ψυχολόγους. Εύχομαι ο Θεός να φωτίσει τους πολιτικούς μας και να καταλάβουν ότι προκαλούν μόνο κακό με αυτό το νομοθέτημα και όχι καλό. Καλή μετάνοια σε όλους.
Στην αρχη ειχαμε ομοφυλοφιλους και γραφικους τρανς που τους θεωρουσαμε οι περισσοτεροι περφορμερς στην καλυτερη περιπτωση. Αυτες οι ομαδες συνανθρωπων μας ζουσαν μια αντισυμβατικη ζωη μακρια απο τα πρεπει κ τα μη των υπολοιπων, με συχνα εναλασσομενους συντροφους χωρις καμια διαθεση δεσμευσης, με το εμεις κ εσεις σαν σταση ζωης με απλα λογια γουστα ναι , ευθυνες οχι.
Μετα φτασαμε στους ΛΟΑΤΚΙ (LGBTQ+) το οποιο ηταν ενας δυσκολος τοκετος γιατι ξεκινησαμε απο το Λ Ο μετα μπηκε το Α εμφανιζεται και το Τ στην πορεια θυμαται και το ΚΙ οτι ειμαι κ εγω εδω και στην πορεια βγαινει ο καθε πικραμενος κ ζηταει ανγνωριση της ιδιεταιροτητας του οποτε για να μην ξεφτιλιστει το «κινημα» το κλεινουμε στο ΛΟΑΤΚΙ και με ενα + καλυπτουμε ολους τους υπολοιπους.
Και φτανουμε στο σημερα να ζητανε ιση μεταχειριση και ισα δικαιωματα.Πολυ ωραια να τους τα αναγνωρισουμε και πρεπει να το κανουμε για μια σειρα θεματων που παρεμεναν αλυτα.
Τα παιδια που κολλανε σε ολο αυτο; Για ποιον λογο υα νομοθετησουμε δικαιωμα στην υιοθεσια στους ΛΟΑΤΚΙ; (τον νεολογισμο «τεκνοθεσια» δεν τον αποδεχομαι)Περισσεψαν τα παιδια στα ιδρυματα και δεν υπαρχει ικανος αριθμος φυσιολογικων αναδοχων που αιτουνται να υιοθετησουν; 20 προς 1 ειναι ο λογος αιτησεων προς διαθεσιμα παιδια. Το κρατος θα επρεπε πρωτα να ασχοληθει με την κανονηκοτητα και αν εξαντληθουν η δυνατοτητες και υπαρξει αναγκη τοτε να νομοθετησει το μη κανονικο.Η επιλογη που εκανες ως προς τον ερωτικο προσανατολισμο σου δεν περιλαμβανει παιδια. Ποιος ο λογος να σε εξισωσω με τους «αλλους» δια της πλαγιας οδου για μια προσωπικη σου επιλογη; Τα παιδια τα ιδια δεν τα σκεφτεστε; Το βαρος που θα τα βαλετε να σηκωσουν; Καποια θα το σηκωσουν. Τα υπολοιπα που δεν θα μπορεσουν; Τι θα γινει με αυτα τα παιδια που θα εχουν καθε μερα να αντιμετωπισουν στην αυλη του σχολειου συμμαθητες μαγκες, την γειτονια, την κοινωνια ολη που δεν ειναι ετοιμη;Την απομονωση; Δυστυχως δεν ζουμε σε εναν κοσμο τελειο οποτε ναι στην εξισωση των δικαιωματων για τα ομοφυλα ζευγαρια οχι στην υιοθεσια.
Συμφωνώ με το σχέδιο νόμου το οποίο είναι εξαιρετικά γραμμένο και φέρνει τη χώρα μας στο παρών όσο αναφορά κοινωνικά και θέματα ισότητας. Δεν νοείται ο πρωθυπουργός της Γαλλίας να είναι ένας ομοφυλόφιλος άντρας και στην Ελλάδα ακόμα οι άνθρωποι αυτοί να μην έχουν καν βασικά δικαιώματα αναγνώρισης της ταυτότητας τους. Η συντηρητική νοοτροπία του μέσου έλληνα θα αλλάξει σιγά σιγά μόλις παραδείγματα ομόφυλων ζευγαριών γίνουν αποδεκτά και ίσα με όλους τους υπόλοιπος. Μόνο τότε δεν θα είναι μια πλειονότητα αλλά ίσοι με όλους. Και αν αυτό τρομάζει κάποιους είναι λογικό καθώς η αλλαγή κάποιες φορές προκαλεί έναν φόβο του αγνώστου, που είναι ευπρόσδεκτος στη χώρα μας καθώς θα πράγματα δεν άλλαζαν ποτέ μέχρι τώρα! Μπράβο στην κυβέρνηση, μπράβο στον Κυριάκο Μητσοτάκη! Με το καλό! Μια διευκρίνιση περί της υιοθεσίας θα ήταν ευπρόσδεκτη.
Επιτέλους ένα νομοσχέδιο που προάγει την ισότητα!
Το πρόβλημα δεν είναι ότι κατατίθεται αυτό το νομοσχέδιο, το πρόβλημα είναι ότι κατατίθεται ΤΩΡΑ. Έπρεπε να φτάσουμε 2024 για να αποδεχτούμε (νομικώς) τα αυτονόητα;
Οποιοσδήποτε έχει ζήσει στο εξωτερικό, μπορεί να καταλάβει ότι η Ελλάδα έχει μείνει πίσω σε πολύ βασικά θέματα…
Αναφορικά με τη μελέτη που υποβλήθηκε στη διαβούλευση: https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fpsyg.2021.644258/full
η μελέτη εξετάζει την επίδραση του νομικού και κοινωνικού περιβάλλοντος στην ψυχολογική υγεία ενός παιδιού που μεγαλώνει με ομοφυλόφιλους γονείς. Αυθαίρετα λοιπόν τοποθετεί ως βάση ότι είναι δεδομένο και σωστό να μεγαλώνει το παιδί με τους ομοφυλόφιλους γονείς. Άλλες μελέτες που μπορούν να αναζητηθούν από επιστήμονες, εκτός πλαισίων, καταδεικνύουν την προβληματικότητα αυτών των παιδιών. Που μεγαλώνουν χωρίς να βρίσκονται σε αρμονία με τους νόμους της φύσης. Και τι να κάνουμε; να αλλάξουμε οι πολλοί τις αντιλήψεις μας για μια ελάχιστη μειοψηφία, που μέχρι πριν δύο δεκαετίες θεωρείτο ως ψυχασθενής; Έχουμε λοιπόν μια μελέτη που βασίζεται σε αυθαίρετη βάση.
Επιπλέον να σημειώσουμε άλλο ομόφυλος και άλλο ομοφυλόφιλος. Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στο γάμο ομόφυλων ζευγαριών και άλλο είναι η παρούσα περίπτωση μεταξύ των ομοφυλόφιλων ζευγαριών. Μπορούν να ικανοποιηθούν από το σύμφωνο συμβίωσης. Ο γάμος, ως θεσμός, προσδιορίζεται από τις ηθικές αξίες και αντιλήψεις των πολλών, του έθνους και δεν αλλάζουν σε μια δημοκρατική χώρα για να ικανοποιήσουν τις ψυχολογικές ανάγκες ελάχιστης μειοψηφίας. Θα μπορούσε λοιπόν με «πολιτικούς όρους» να προσδιορίζεται αυτή η πράξη ως «πράξη γάμου ομοφυλόφιλων ζευγαριών», και όχι ως «γάμος» για να διακρίνουμε με πολιτικούς όρους τις δύο πράξεις και να ικανοποιήσουμε και τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολλών.
Καταστροφικό νομοσχέδιο, μόνο δίνει δικαίωμα και στον έτερο ομοφυλόφιλο πάνω στο παιδί, και δεν εξασφαλίζει κάτι που δεν έχει εξασφαλιστεί ήδη, στο ίδιο το παιδί.
Αν, ο μη γένοιτο, εφαρμοστεί, καταστρέφει την ψυχική υγεία των εν λόγω παιδιών, με την συνεπακόλουθη καταστροφή της κοινωνίας που θα καταρτιστεί από κατεστραμμένα παιδιά. Διαταράσσει σοβαρά την κείμενη κοινωνική συνοχή, προκαλεί τους φυσικούς νόμους, και το πιο σημαντικό καθιστά ξεκάθαρα θεομάχη την πατρίδα μας.
Ίσως το χειρότερο νομοσχέδιο από καταβολής νομοσχεδίων, ο σιγουρότερος τρόπος καταστροφής της πατρίδας μας.
Ανεχτήκαμε (κακώς) τα μνημόνια, την κοροϊδία με το δημοψήφισμα απόρριψης του ΕΥΡΩ, την συμφωνία Πρεσπών, τον αφοπλισμό των συνόρων, την εισβολή λαθρομεταναστών και άλλα πολλά.
Ε όχι και θεομάχοι. Αυτό παραπάει.
1ον) Δεν υπάρχει λόγος για τον γάμο.
Γιατί καλύπτεται από το σύμφωνω συμβίωσης και στο επιχείρημα ‘τι γινεται σε περίπτωση θανάτου του γονέα’ υπάρχει ήδη νόμος που μπορείς να το ρυθμίσης (Άρθρο 1592 – Αστικός Κώδικας – Διορισμός επιτρόπου).
2ον) Δεν αποτελεί δικαίωμα ο γάμος στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια με απόφαση το Ευρvπαικού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων δικαιωμάτων:
Άρθρο 9 – Δικαίωμα γάμου και δικαίωμα δημιουργίας οικογένειας
«Το άρθρο αυτό δεν απαγορεύει ούτε επιβάλλει την αναγνώριση ως γάμου των ενώσεων μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου.»
Το αν θέλουμε να το κάνουμε δικαίωμα στην Ελλάδα είναι θέμα Ελλήνων και θέμα πλειοψηφίας.
Στο επιχείρημα ότι τα δικαιώματα δεν είναι θέμα πλειοψηφίας:
Γιατί ποιος ορίζει τι είναι δικαίωμα αν όχι η πλειοψηφία; Η εκαστοτε κυβέρνηση που εκλέχθηκε μέσα από διαδικασίες πλειοψηφίας;
Πως ακριβώς στέκει αυτό το επιχείρημα;
3ον) Το δικαίωμα στην υιοθεσία:
Δεν αποτελεί δικαίωμα η υιοθεσία αλλά επιθυμία και υπόκειται σε μέτρα καταλληλότητας.
Όπως καποιος με χαμηλό εισόδημα, ή κάποιος άνω των 60 ετών ΔΕΝ μπορεί να υιοθετήσει γιατί τίθεται θέμα καταλληλότητας ΧΩΡΙΣ αυτό να σημαίνει ότι έχουν λιγότερα δικαιώματα.
Αυτό γιατί τα δικαιώματα του παιδιού σε ευημερία και να έχει ένα ικάνο γονέα που θα το προσέχει μέχρι την ενηλικίωση είναι προτεραιότητα.
Έτσι λοιπόν τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια ΔΕΝ είναι κατάλληλα για υιοθεσία μιας και δεν είναι προς το συμφέρων του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς μητέρα ή πατέρα.
4ον) Τα δικαιώματα του παιδιού που τίθεται προς υιοθεσία:
Προς το συμφέρον του παιδιού είναι να έχει μητέρα και πατέρα.
Όταν λοιπόν το παιδί που περιμένει στο ίδρυμα όπως λέτε έχει την ευκαιρία σε μητέρα και πατέρα ΑΛΛΑ το ομοφυλόφιλο ζευγάρι έχει κάνει αίτηση νωρίτερα που θα πάει τελικά το παιδί;
Το δικαίωμα του παιδιού σε μητέρα και πατέρα ξεπερνάει το «δικαίωμα» τον ομοφυλόφιλων στην υιοθεσία.
Ο νόμος λοιπόν δεν προσδιορίζει την τυχόν προτεραιότητα του ετεροφυλόφυλου ζευγαριού προς συμφέρων του παιδιού.
Αλλά βάζει ως προκαθορισμένη προτεραιότητα οτιδήποτε άλλο (π.χ. ποιος έχει κανει νωρίτερα την αίτηση) σε περίπτωση που πληρούν όλα τα υπόλοιπα κριτήρία.
5ον) Ως προς την πλειοψηφία που αντιτίθεται σε αυτό τον νόμο.
Η κάθε κυβέρνηση και ο κάθε βουλευτείς αντιπροσοπεύει την επιθυμία του λαού και ειδικότερα των ψηφοφόρων τους.
Η επιθυμία των ψηφοφόρων και της ευρύτερης κοινωνίας είναι κατά αυτού του νόμου. Και όπως προανέφερα ακόμα η πλειοψηφία ορίζει τι είναι δικαίωμα ή όχι. Η πλειοψηφία ορίζει τι πρέπει να είναι νόμος ή όχι.
Όλα τα υπόλοιπα είναι στροφή προς την απολυταρχία.
Διαφωνώ με τον συγκεκριμένο νόμο όχι μόνο επειδή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη Βιολογία, που ορίει ότι τα κύτταρα αναπαραγωγής είναι συμπληρωματικά (ωάριο και σπερματοζωάριο) και τον Νόμο του Θεού, αλλά και επειδή έρχεται σ εαντίθεση με το ίδιο το Σύνταγμα και συγκεκριμένα το άρθρο 21 παρ. 1 , που ορίζει ότι το Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους.
Επομένως,είναι αντισυνταγματική η κατάργηση της μητρότητας και της οικογένειας και της έννοιας του γάμου και της παιδικής ηλικίας, ερήμην των παιδιών…, για να κατοχυρωθούν δήθεν κάποιες σχέσεις, που δεν συνεισφέρουν στη συντήρηση και την προαγωγή του έθνους, αφού δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν από τη φύση!
Επίσης, ούτε η ισότητα απέναντι στον νόμο μπορεί να αποτελέσει επιχείρημα, αφού όπως γίνεται δεκτό, δεν είναι συνταγματικά ανεκτή ούτε η άνιση μεταχείριση όμοιων περιπτώσεων ούτε η ίση μεταχείριση ανόμοιων. Επομένως, στην περίπτωση αυτή έχουμε ανόμοιες περιπτώσεις (γάμος ετερόφυλων με δυνατότητα τεκνοποίησης και άρα συντήρησης του Εθνους και ομόφυλων, που δεν έχουν τέτοια δυνατότητα) και άρα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με τον ίδιο τρόπο.
Καλημέρα σας,
1. Θεωρώ τουλάχιστον ντροπιαστικό να νομιμοποιείται το «μη κανονικό» ή η διαστροφή του καθενός στο όνομα των «ανθρώπινων δικαιωμάτων».
Εχει χυθεί πολύ αίμα γιά να απολαμβάνουμε σήμερα τα όποια δικαιώματα έχουμε και οπωσδήποτε ο γάμος των ομοφύλων ή ο γάμος ανεξαρτήτως φύλου, όπως θέλει κανείς το λέει δεν αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα αλλά μάλλον ανθρώπινη παρέκλιση ή διαστροφή επίσης ο καθένας το λέει όπως θέλει.
Μήπως αύριο μεθαύριο θα νομιμοποιειθεί και η κτηνοβασία ή η παιδοφιλία στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων? Είναι κι αυτά μία παρέκλιση απο την κανονικότητα ανάλογη,
2. Οσον αφορά την τεκνοθεσία, η αντίθεση μου είναι ακόμα πιο έντονη.
Αυτοί οι άνθρωποι πού έχουν αυτή την προτίμηση είναι συνειδητοποιημένοι και ή ξεραν όταν την έκαναν ότι δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν. Αρα δεν υπάρχει κανείς λόγοςνα γίνει τώρα τέτοιου είδους ρύθμιση. Εκαναν την επιλογή τους και θα πρέπει να ζήσουν με αυτή.
Θα μπορούσατε να κάνετε την υιοθεσία παιδιών πιό εύκολη από τόσα ζευγάρια κανονικών ανθρώπων που θέλουν ένα παιδί και δεν μπορούν γιά ιατρικούς λόγους να το κάνουν.
Πως νομίζετε ότι θα καταλήξει ένα παιδί ομόφυλων γονέων? Είναι δυνατόν να εξελιχθεί σε φυσιολογικό?
Μήπως τελικά θέλετε να γεμίσουμε ομόφυλους γιατί είναι πιό εύκολα διαχειρήσιμοι? Μήπως το κάνετε γιά τα ψηφαλάκια όπως όλα?
Ντροπή και αίσχος. Θα μας κάνετε τώρα στα γεράματα να συμφωνούμε με την εκκλησία?
Τελειώνοντας, παρακαλώ πείτε μου το δικό μου δικαίωμα να μην θέλω τέτοια ανώμαλα πρότυπα να αναπτύσσονται τα οποία και μπορεί να επηρεάζουν τα παιδιά μας ποιός το προστατεύει?