Ο παρών νόμος αποσκοπεί στη διασφάλιση της αρχής της ισότητας, μέσω της επέκτασης της δυνατότητας σύναψης γάμου και σε πρόσωπα του ιδίου φύλου και στην ενίσχυση της προστασίας από διακρίσεις, προς την κατεύθυνση της υλοποίησης της Εθνικής Στρατηγικής για την Ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+.
|
Υπουργός Επικρατείας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Απαράδεκτο. Διαφωνώ καθετα. ΟΧΙ απο μένα
Διαφωνώ διότι ο γάμος είναι θεσμός και όχι δικαίωμα.
Επίσης υπερασπίζομαι το δικαίωμα ενός παιδιού να γνωρίζει τη μητέρα του
Θεωρώ ότι κανείς δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αγκαλιά της βιολογικής μάνας.
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την επιλογή δύο ενηλίκων του ίδιου φύλου να είναι μαζί. Ασφαλώς και έχουν δικαιώματα, κληρονομικά και άλλα, μπορούν όμως να ρυθμιστούν με συμβολαιογραφικό έγγραφο. Διαφωνώ με το γάμο και τη δυνατότητα τεκνοθεσίας για τους λόγους που έχουν αναλυθεί και από ειδικούς αλλά και από απλούς ανθρώπους με απλή χρήση της λογικής σκέψης.
Διαφωνώ. Είναι ενάντια στα πιστεύω και στις αξίες μας.
(a) Introduction
1. ADF International is a faith-based legal advocacy organisation that protects fundamental freedoms and promotes the inherent dignity of all people. In addition to holding ECOSOC consultative status with the United Nations (registered as ‘Alliance Defending Freedom’), ADF International has accreditation with the European Commission and the European Parliament, the Organization of American States, and works with the Fundamental Rights Agency of the European Union and the Organization for Security and Co-operation in Europe. ADF International has argued, co-counseled and intervened in over 50 cases before the European Court of Human Rights.
2. This intervention will argue that Greece is not obliged, under European and international law, to introduce same-sex marriage. To do so, it will review how marriage and family are regulated and understood by European and international human rights law: Article 12 of the European Convention on Human Rights, Article 16 of the Universal Declaration of Human Rights, Article 23 of the International Covenant on Civil and Political Rights, Article 23 of the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, and Article 9 of the Charter of Fundamental Rights of the European Union (EU Charter).
3. Further, it will show that the regulation of marriage falls within the competence of the Member States, according to the jurisprudence of the Court of Justice of the EU (CJEU) and the European Court of Human Rights (ECtHR), and that there is no international or European right to same-sex marriage.
(b) Marriage and Family in European and International Jurisprudence
4. Explicit protections for marriage and family are contained in international and European human rights conventions, such as Article 12 of the European Convention on Human Rights (ECHR), Article 16 of the Universal Declaration of Human Rights (UDHR), Article 23 of the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR), Article 23 of the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights (ICESCR), and Article 9 of EU Charter.
5. These international instruments outline that ‘men and women of marriageable age have the right to marry and to found a family’ (Article 12 ECHR; see also Article 23 (2) ICESCR and Article 16 (1)) and that ‘the family is the natural and fundamental group unit of society and is entitled to protection by society and the State’ (Article 16 (3) UDHR, Article 23 ICCPR ).
6. According to the established case-law of the ECtHR, Article 12 [the right to marry] ‘enshrines the traditional concept of marriage as being between one man and one woman’ (Hämäläinen v. Finland, no. 37359/09 (16 July 2014), paras 71 and 96, referred to also in Chapin and Charpentier v. France, no. 40183/07 (9 June 2016), para 37).
7. Furthermore, States ‘enjoy a certain margin of appreciation as regards the exact status conferred by alternative means of recognition’ of same-sex relationships, and its differences concerning the rights and obligations conferred by marriage (Chapin and Charpentier v. France, no. 40183/07 (9 June 2016), para 48).
8. The ECtHR found that: ‘Although the institution of marriage has undergone major social changes since the adoption of the Convention, the Court notes that there is no European consensus regarding same-sex marriage…[T]he reference to domestic law reflects the diversity of national regulations, which range from allowing same-sex marriage to explicitly forbidding it. By referring to national law, Article 9 of the Charter leaves the decision whether or not to allow same-sex marriages to the States…[T]he attachment to the traditional concept of marriage which underpins Article 12 provided sufficient reason for the continued adoption by Convention States of biological criteria for determining a person’s sex for the purpose of marriage….In that connection, the Court observes that marriage has deep-rooted social and cultural connotations which may differ largely from one society to another. The Court re-iterates that it must not rush to substitute its own judgment in place of that of the national authorities, who are best placed to assess and respond to the needs of society (Schalk and Kopf v. Austria, no. 30141/04 (2010), paras 58, 60, 51 and 62).
9. The ECtHR has repeatedly and explicitly ruled out any other possible interpretation of Article 12, based on the plain reading of the Convention and the context in which it was originally drafted.
10. This view was upheld by the European Commission for Democracy through Law (the Venice Commission, Committee of Ministers, Reply to Written Question No 647 (Doc. 13369), Prohibition of same-sex Marriage in Croatia (24 March 2014), , European Commission for Democracy Through Law (Venice Commission), Opinion No 621/2011 (2 August 2011) on the New Constitution of Hungary and Opinion No 779/2014 (13 October 2014), Opinion on the Seven Amendments to the Constitution of Former Yugoslav Republic of Macedonia (13 October 2014).
11. The same understanding is reflected by the United Nations Human Rights Committee, which, in interpreting the phrase ‘men and women of marriageable age,’ clearly stated that: ‘Article 23, paragraph 2, of the Covenant, is the only substantive provision in the Covenant which defines a right by using the term «men and women», rather than «every human being», «everyone» and «all persons». Use of the term «men and women», rather than the general terms used elsewhere in Part III of the Covenant, has been consistently and uniformly understood as indicating that the treaty obligation of States parties stemming from article 23, paragraph 2, of the Covenant is to recognize as marriage only the union between a man and a woman wishing to marry each other. In light of the scope of the right to marry under article 23, paragraph 2, of the Covenant, the Committee cannot find that by mere refusal to provide for marriage between homosexual couples, the State party has violated the rights of the authors under articles 16, 17, 23, paragraphs 1 and 2, or 26 of the Covenant’ (Juliet Joslin et al. v. New Zealand, Communication No. 902/1999, UN Doc A/57/40 at 214 (2002) paras 8.2 and 8.3.).
12. Additionally, the ECtHR has consistently held that the ECHR does not guarantee a right to, and a corresponding obligation on, Member States to introduce same-sex civil partnerships or same-sex marriage. In Hämäläinen v. Finland (Hämäläinen v. Finland, no. 37359/09 (16 July 2014).) the Grand Chamber of the ECtHR ruled that neither Article 8 protecting private and family life, nor Article 12 guaranteeing the right to marry, can be understood ‘as imposing an obligation on Contracting States to grant same-sex couples access to marriage.’ This interpretation was consolidated by the recent judgment in Chapin and Charpentier v. France (Chapin and Charpentier v. France, no. 40183/07 (9 June 2016)). Therein, recalling Hämäläinen v. Finland and Oliari and Others v. Italy, the ECtHR unanimously confirmed the non-existence of a right to same-sex marriage (Chapin and Charpentier v. France, para 39).
13. In two judgments, Oliari v. Italy and Vallianatos v. Greece, the ECtHR found Italy and Greece to have discriminated against same-sex couples for reasons that are not applicable to the subject of this public consultation. Very importantly, both cases referred to civil partnerships and not to the regulation of marriage. Additionally, in Vallianatos v. Greece, the domestic legal system already had civil partnerships in place, which were limited only to heterosexual couples. Only this limitation was considered discriminatory by the ECtHR, and, as a result, Greece introduced civil unions between people of the same sex (Vallianatos and others v. Greece, nos. 29381/09 and 32684/09 (7 November 2013), para 92.). Therefore, this judgment cannot be applied mutatis mutandis to marriage, as is made clear in the case-law of the ECtHR.
14. In sum, the ECtHR and other international bodies have been unwavering on the marriage question, upholding Member States’ competence to protect and strengthen marriage as the union of one man and one woman.
(c) Marriage and Family in EU law
15. Under EU law, the area of marriage and the family is clearly reserved to national competence and the definitions in each Member State’s domestic legal order.
16. Foundational EU Treaties are, quite deliberately, almost silent on the topics of marriage and family. Article 9 of the EU Charter provides that ‘the right to marry and the right to found a family shall be guaranteed in accordance with the national laws governing the exercise of these rights.’
17. Furthermore, according to Article 6 (1) of the Treaty on European Union (TEU), the EU Charter shall be interpreted ‘with due regard’ to the Explanations related to the Charter. It is important to note that these highlight, in relation to Article 9 (the right to marry and to found a family) that ‘this Article neither prohibits nor imposes the granting of the status of marriage to unions between people of the same sex.’ (Fundamental Rights Agency (FRA) ).
18. The Commentaries of the Charter of Fundamental Rights of the EU also make it clear that: ‘It may be argued that there is no obstacle to recognise same-sex relationships in the context of marriage. There is, however, no explicit requirement that domestic laws should facilitate such marriages.’ (EU Network of Independent Experts on Fundamental Rights, Commentary of the Charter of Fundamental Rights of the European Union (June 2006)).
19. This has also been confirmed by the jurisprudence of the CJEU. In Römer, the CJEU was asked to rule upon the difference in the calculation of the supplementary retirement pension between a person who had entered into life partnership with another person of the same sex, on the one hand, and married persons, on the other. Considering the marital and civil situation at hand, the CJEU outlined that ‘legislation on the marital status of persons falls within the competence of Member States’ (Jürgen Römer v. Freie und Hansestadt Hamburg, C-147/08 (10 May 2011), para 38).
20. In a similar case concerning the non-recognition of the pension claim of the survivor of a same-sex couple, the CJEU ruled that ‘civil status and the benefits flowing therefrom are matters which fall within the competence of the Member States and Community law does not detract from that competence’ (Tadao Maruko v. Versorgungsanstalt der deutschen Bühnen, C 267/06 (1 April 2008), para 59).
21. Additionally, in David L. Parris the CJEU was called upon to decide on the provision of same-sex partners’ benefits on death. On this occasion, the Luxembourg Court restated that ‘Member States…are free to provide or not provide for marriage for persons of the same sex, or an alternative form of recognition of their relationship’ (David L. Parris v. Trinity College Dublin, C-443/15 (24 November 2016), para 59).
(d) Marriage and family in other EU Member States
22. To date, twelve out of twenty-seven EU Member States recognize only the union of a man and a woman as marriage, and of these, seven (Bulgaria, Croatia, Hungary, Latvia, Lithuania, Poland and Slovakia) have constitutionally enshrined this definition (Constitution of the Republic of Bulgaria, Article 46(1); Constitution of Hungary, Article M(1); Constitution of the Republic of Latvia, Article 110; Constitution of the Republic of Lithuania, Article 38; Constitution of the Republic of Poland, Article 18; Constitution of the Slovak Republic, Article 43). Since 2024, fifteen Member States recognize same-sex marriage (Austria, Belgium, Denmark, Estonia, Finland, France, Germany, Ireland, Luxembourg, Malta, the Netherlands, Portugal, Spain, Slovenia, Sweden). Twenty CoE countries out of 46 have same-sex marriage, since January 2024.
(e) Concluding remarks
23. The Union therefore remains divided on the issue of marriage. Predominantly Western States have taken it upon themselves to redefine marriage, but there is also a visible trend in the Eastern Europe countries seeking to constitutionally secure a definition of marriage as the union of one man and one woman, which is consistent with international law and jurisprudence (Constitution of the Republic of Bulgaria, Article 46(1); Constitution of Hungary, Article M(1); Constitution of the Republic of Latvia, Article 110; Constitution of the Republic of Lithuania, Article 38; Constitution of the Republic of Poland, Article 18; Constitution of the Slovak Republic, Article 43). The Croatian, Slovak (7 February 2015), Slovenian (20 December 2015), and Romanian (6-7 October 2018) referenda on marriage have shown popular support on this matter.
24. While explicit protections for marriage and family are contained in international and European human rights conventions, there is no right to same-sex marriage flowing from either European or international law. On the contrary: international law sources as well as court decisions are clear that States are under no obligation to introduce such a concept. This argument is even more stringent in view of the fact that Greece already has same-sex unions enshrined in the law.
25. Given the important implications to its social and legal fabric, Greece should engage in a deep and multifaceted public debate on marriage, instead of rushing into fundamentally changing its millennia-old definition. Six working days of public consultation is hardly a representative and in-depth inquiry into the matter. Rather, in line with its commitment to civic representation, Greece should extend the timeline for public consultation, and consider a democratic say of its citizens on the matter, by way of a referendum.
Επειδη οτι αποψη εχει η πλειοψηφια της βουλής θα την επιβαλει στην μειοψηφια της βουλης, άσχετα τι πιστεύει ο λαος, τουλαχιστον ας προσθέσετε και 4 αρθρα που θα προστατευαν τα δικαιωματα αλλα και την αξιοπρέπεια των παιδιών πρώτα και μετά των γυναικών .
1 Απαγορεψτε ρητά οποιαδηποτε τεκνοθεσία με την μεθοδο παρενθετης μητερας , είναι προιόν οικονομικής συναλλαγής που ντροπιαζει το ανθρωπινο είδος ,το σημαντικό ρόλο της γυναικας αλλα και εμπορευματοποιεί τα παιδια. Προχωρειστε μαλιστα σε έλεγχο για το πως τα παιδια έχουν υιοθετηθεί απο τα ζευγάρια ομόφυλα και ετερόφυλλα πριν απο οποιαδήποτε νομιμοποιήση
2. Απαγορέψτε οποιαδήποτε ιδιωτική υιοθεσια για τους ίδιους λόγους και προχωρήστε σε ελεγχους πριν οποιαδήποτε νομιμοποίηση.
3. Επιτρεπετε υιοθεσίες μόνο με την επίβλεψη και έλεγχο δημοσίων έγκυρων οργανισμών
4. Σε περιπτωση χρησης παρένθετης μητερας ή ιδιωτικής υιοθεσίας να εινια υποχρεωτική η δήλωση των στοιχείων των βιολογικών γονέων . Είναι δικαίωμα του παιδιού να γνωρίζει.
Διαφωνώ κάθετα με την γάμο και ακόμα περισσότερο με την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια. Είναι απαράδεκτο να εξευτελιζουμε έτσι τον παραδοσιακό θεσμό της οικογένειας που τόσα έχει προσφέρει, και στην εποχή μας όλο και περισσότερο θάβεται από την Νέα τάξη πραγμάτων. Όσο πιο πολύ ενθαρρύνουμε την παραδοσιακή οικογένεια τόσο πιο πολλά έχουμε να ωφεληθούμε.
Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι,
θα ήθελα να εκφράσω τη βαθιά μου ανησυχία και αντίθεση για τον παρόν σχέδιο νόμου, που έρχεται στη Ελληνική Βουλή. Οι αξίες, η πλούσια παράδοση και ο πολιτισμός της πατρίδας μας είναι ένας θησαυρός που μας τον έχουν ο εμπιστευτεί οι προηγούμενες γενιές για να τον παραδώσουμε στις επόμενες. Η μεταλαμπάδευση αυτών των αξιών βασίζεται στον θεσμό της οικογένειας.
Ως πατέρας 4 παιδιών θα ήθελα να επισημάνω τις παρακάτω σκέψεις για τον εν λόγω σχέδιο νόμου που απειλεί να δώσει την χαριστική βολή στον πυρήνα της κοινωνίας , την οικογένεια. Φυσικά υπάρχουν και άλλα πολλά επιχειρήματα, αλλά εν προκειμένω εστιάζω
σε κάποια που θεωρώ σημαντικότερα.
Α)Καταρχήν τα ομόφυλα ζεύγη θα έχουν «δικαίωμα» στην απόκτηση και ανατροφή παιδιών. Τα παιδιά θα μεγαλώσουν χωρίς να έχουν και πατέρα και μητέρα και επιπλέον αυτοί που θα υπάρχουν στη θέση τους δεν θα έχουν ενδεχομένως βιολογική συγγένεια με εκείνους. Πώς ανατράπηκε η παιδαγωγική και γονεϊκή εμπειρία αιώνων που θέλουν τα παιδιά να μεγαλώνουν καλύτερα μαζί και με τους δύο βιολογικούς γονείς τους και κάθε άλλη μορφή ανατροφής να είναι μειονεκτική για εκείνα; Πώς ενώ ως τώρα η ανατροφή του παιδιού σε οικογένεια μονογονεϊκή, από διαζύγιο ή θάνατο, από θετούς γονείς ή «γονείς» από δεύτερο γάμο, θεωρούνταν αδύναμη και άξια στήριξης από την πολιτεία, και τώρα η «ομόφυλη ανατροφή» που επίσης στερεί το παιδί από τους αληθινούς του γονείς ή και από ένα γονέα διεκδικεί την ισότητα; Πώς προέκυψαν οι παιδαγωγικές «υποστηρικτικές μελέτες»; Όχι μόνο για την ομόφυλη «γονεϊκότητα», αλλά και για την ταχέως αναδυόμενη πολυγαμική «οικογένεια». Πώς δομήθηκαν τα ερωτηματολόγια; Ποιοι απάντησαν για λογαριασμό των παιδιών; Τα ίδια ή οι «γονείς» τους; Σε ποια ηλικία αξιολογήθηκαν τα παιδιά και ποια στοιχεία της προσωπικότητάς τους εκτιμήθηκαν; Υπήρχαν συγκριτικές ομάδες άλλων παιδιών; Υπάρχουν επώνυμες καταγγελίες πως η επιστημονική έρευνα για το συγκεκριμένο θέμα ελέγχεται ιδεολογικά από ομάδες παρέμβασης που λογοκρίνουν τα ερωτηματολόγια, τη δομή της έρευνας και τις σχετικές δημοσιεύσεις. Έχει ληφθεί υπόψιν πως τα μικρά παιδιά δεν έχουν την ωριμότητα να εκφράσουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους, ενώ άλλοτε παρά το ότι δυσκολεύονται, διστάζουν και αισθάνονται τύψεις να μιλήσουν ενάντια στους ανθρώπους που τα μεγάλωσαν, θεωρώντας κάτι τέτοιο αγνωμοσύνη; Οι υποστηρικτές αυτής της «ένωσης» ισχυρίζονται πως όλο και όλο που έχουν ανάγκη τα παιδιά είναι αγάπη και ασφάλεια. Και αυτά μπορεί να τα δώσει ο ομόφυλος γάμος. Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά της αγάπης και της ασφάλειας; Η αγάπη δεν είναι λόγια, υλικές προσφορές, συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες. Είναι ζωντανά πρότυπα, είναι βιώματα, αρχές, επικοινωνία, είναι εμπειρίες, που διαμορφώνουν διαφορετικές ταυτότητες παιδιών, και αυτά δεν ομοιάζουν στα δύο είδη ανατροφής και διαμορφώνουν τελείως διαφορετικές ταυτότητες ανθρώπων.
Β)Ο γάμος των τρανς ή ίντερσεξ ή ομόφυλων ατόμων δίνει ασαφή και αντιφατικά πρότυπα συζυγικού ζεύγους και συζυγικής σχέσης στο παιδί. Δεν λειτουργεί ως πρότυπο ετερόφυλου γάμου και προκαλεί δυσκολίες στο παιδί όταν επιδιώξει να συνάψει το ίδιο τον δικό του ετερόφυλο γάμο. Ο ομόφυλος γάμος εισάγει στον ομο-ή τρανσ ή ασαφή και ρευστό τρόπο σεξουαλικής ζωής. Το παιδί ενδεχομένως δεν έχει πρότυπο του δικού του φύλου μέσα στην οικογένεια. Αυτό δημιουργεί δυσκολίες στη σωστή ανάπτυξη της ταυτότητας φύλου του και στο σεξουαλικό του προσανατολισμό. Είναι γνωστό το σύνθημα της ίδιας της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας: «γυναίκα ή άνδρας δεν γεννιέσαι αλλά γίνεσαι» . Συνεπώς αναγνωρίζεται και η μάθηση ως υποστηρικτικός παράγοντας στη βιολογία για τη δημιουργία της ταυτότητας φύλου. Πώς θα υποστηριχθούν οι βιολογικές ικανότητες και οι προδιαγραφές ενός παιδιού αν δεν υπάρξει το κατάλληλο πρότυπο φύλου και η εκπαίδευση; Οι «γονείς» μπορεί να έχουν προχωρήσει ή όχι σε ποικίλης έκτασης «μετάβαση» φύλου. Κοινωνική, φαρμακευτική, χειρουργική. Αυτό συνεπάγεται μια ποικιλότητα στις ταυτότητες φύλου, στα σωματικά χαρακτηριστικά, στους σεξ. προσανατολισμούς. Το παιδί θα έχει να αντιμετωπίσει απρόβλεπτε εκδοχές εμφάνισης και συμπεριφορών. Δηλ. δεν θα ανατρέφεται απλά από δύο άτομα ίδιου φύλου με τα στερεοτυπικά χαρακτηριστικά του φύλου τους αλλά με όλη την δυνατή ποικιλομορφία αυτής της «επιλογής».
Γ)Όπως αποδείχθηκε από ανάλογες νομιμοποιήσεις του εξωτερικού, η αναγνώρισης του «ομόφυλου γάμου» αποτελεί τη καλύτερη διαφήμιση. Πολλοί που είχαν επιφυλάξεις για αυτήν θα σπεύσουν εκ των υστέρων να υποστηρίξουν το «νόμιμο». Η στατιστική δείχνει πως ο μιμητισμός και η προβολή των ΛΟΑΤΚΙ προτύπων επηρεάζουν τους νέους στο να ανακηρυχθούν και οι ίδιοι ως ΛΟΑΤΚΙ και να αποδεχθούν ως αυτονόητο τον ΛΟΑΤΚΙ γάμο. Στις ΗΠΑ, μεταξύ των Millennials (1981-96), το 11.2% αναγνωρίζεται ως LGBTQ, ενώ όταν οι ερευνητές εξετάσουν το νεότερο γκρουπ της ομάδας, ηλικίας 18-24 ετών (που κάποιοι αποκαλούν Gen Z), διαπιστώνουν πως το 19,7% αυτοαποκαλούνταν LGBTQ. Οι παλαιότερες γενεές είχαν πολύ χαμηλότερα ποσοστά. ( γενιά 1965-1980, baby boomers/1946-1964 και η σιωπηλή γενεά/1945 και νωρίτερα, έχουν ποσοστά από το 3,3% και κάτω.) Μια έρευνα του Ινστιτούτου Gallup, στις 22 Οκτωβρίου 2020, , έδειξε ότι το 67% των Αμερικανών ενηλίκων υποστηρίζει τον «γάμο» του ίδιου φύλου, κάτι που αποτελεί ρεκόρ. Μόλις πριν από 24 χρόνια, το 68% των Αμερικανών αντιτάσσονταν στους γάμους ομοφυλοφίλων. Η προβολή έπαιξε το ρόλο της…. Η υλοποίησή του «ομόφυλου γάμου» γίνεται δοκιμασία της συνείδησης για πολλούς εργαζομένους και οικογένειες. Με τη νομιμοποίηση του εξαναγκάζονται επιχειρήσεις, δημόσιοι οργανισμοί και οι εργαζόμενοι σε αυτούς, να αποδεχθούν και να υποστηρίξουν τη νέα πραγματικότητα. Άτομα θρησκευόμενα και παραδοσιακά, συμμορφώνονται και εξυπηρετούν, ενώ προσωπικά παραβιάζεται η συνείδησή τους, προκειμένου να μη χαρακτηρισθούν ομοφοβικά, άτομα μίσους κτλπ
Δ)Η ομόφυλη γονεϊκότητα καθιερώνει την εμπορευματοποίηση της διαδικασίας απόκτησης παιδιών μέσα από τις διαδικασίες της αγοραπωλησίας γενετικού υλικού, της εξωσωματικής και της παρένθετης μητρότητας. Η παρένθετη μητρότητα παρά το αλτρουιστικό της επικάλυμμα, στη πράξη δεν είναι άλλο από εμπορική εκμετάλλευση της μήτρας των φτωχών γυναικών -παρένθετων μητέρων. Στον ομόφυλο «γάμο» οι «γονείς» είναι οι πελάτες που πληρώνουν για να έχουν εξυπηρέτηση. Αυτοί με τα χρήματά τους δημιουργούν παιδιά ορφανά από προεπιλογή, τα οποία χρησιμεύουν τελικά ως μέσα «ολοκλήρωσης και δικαίωσης» της σεξουαλικής επιλογής τους.
Ε)Η ιδεολογική φίμωση. Πόσο εύκολο θα είναι μετά την νομιμοποίηση του «ομόφυλου γάμου» να υπάρξει ανεξαρτησία έκφρασης και να δηλωθεί δημόσια πως έχει ανατραπεί η επιστημονική σκέψη και η παιδαγωγική έρευνα στο θέμα της ομόφυλης γονεϊκότητας; Ότι στο όνομα της άκριτης αποδοχής οποιασδήποτε διαφορετικότητας φιμώνεται ο ελεύθερος λόγος και η ελευθερία της έκφρασης; Πως δεν θα εμποδίζονται οι γονείς να δώσουν την κατεύθυνση που κρίνουν για το γάμο και τη σεξουαλικότητα στα παιδιά τους?
Εύχομαι οι Έλληνες βουλευτές να ψηφίσουν κατά συνείδηση το πραγματικό συμφέρον για την πατρίδα τους , τις οικογένειές τους και τα παιδιά τους.
Με εκτίμηση,
Στέργιος Κ.
Διαφωνώ με το νομοσχέδιο.
Οι καθηγήτριες της νομικής που συνέταξαν το νομοσχέδιο,παραδέχτηκαν ότι ανοίγει ο δρόμος και για την παρένθετη μητρότητα, αφού σίγουρα τα γκέι ζευγάρια θα κερδίσουν στα δικαστήρια αυτή την μέθοδο,η οποία υποβιβάζει κατάφωρα το γυναικείο φύλο.Το ίδιο έγινε και με πρόσφατη απόφαση κατά της Ελβετίας.Επομένως,ή θα καταργηθεί η παρένθετη μητρότητα και για τις γυναίκες ή δεν θα επιτραπεί γάμος σε ομόφυλα ζευγάρια.Αλλος τρόπος δεν υπάρχει για να αποφευχθεί η ενοικίαση μήτρας και όποιος λέει ότι υπάρχει, ψεύδεται συνειδητά στον ελληνικό λαό.Ο οποίος, σε ποσοστό άνω του 80%, εναντιώνεται στην παρένθετη μητρότητα.Πρόκειται για εξαπάτηση της λαϊκής βούλησης και συνιστά βίαιη παραβίαση του κοινωνικού συμβολαίου μεταξύ κυβέρνησης και λαού.
Να υποθέσω πως η αναγραφή σχολίων δεν θα απαιτησει και 6η φορα την επαναληψή τους διότι κατι συμβαινει και σβηνονται – ακυρωνονται…
ΠΑΜΕ λοιπόν:
Η συζευξις ειναι δυνατη μεταξύ 2 ατόμων ιδίου φυλου, ο γαμος ποτέ.
Η συζευξις μεταξυ 2 ατόμων ιδιου φυλου, δεν παραγει τεκνα, ο γαμος δυναται να παραγει τεκνα
Ο γαμος και η συζευξις ειναι κατα φυση των ατόμων, αλλα δεν ειναι ακριβως τα ίδια
Η συζευξις 2 ατόμων διαφορετικου φυλου αποκαλείται και γαμος εφόσον επσημοποιηθεί από το κρατος – εκκλησια
Η συζευξις 2 ατόμων ιδίου φύλου, αποκαλείται και συζευξις εφόσον το κρατος κυρώσει τη σχεση των.
ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ ειναι …
Διαφωνώ με την βάση του σχεδίου και κατεπέκταση και το σχέδιο. Η ομοφυλοφιλία είναι μια έκφραση μιας διαταραχής. Σύμφωνα με το International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems , Το ICD10 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας , είναι μια παρέκκλιση. Δείτε τα άρθρα του ICD10 F66 και λοιπά. Δεν είναι αρρώστεια αλλά είναι παρέκκληση απο τον προορισμό του ανθρώπου.
Στατιστικά οι ομοφυλόφιλοι έχουν και πολύ περισσότερες συνεπικουρες διαταραχές και θέματα. Αντι να δούμε πως μπορούμε να τους βοηθήσουμε κάνουμε το πάθος , σημαία.
Σε λίγα χρόνια τι θα λέμε για τους παιδόφιλους; οτι αυτοί δεν έχουνε ίσα δικαιώματα και να ικανοποιήσουμε και το δικό τους αίτημα; τωρα ακούγεται παράλογο αλλά σε λίγα χρόνια δεν θα είναι. Θα είναι ακόμα μια «πρόοδος»
Λέμε οτι με βάση την επιστήμη νομοθετούμε. Την επιστήμη που ανα τακτά χρονικά διαστήματα λέει «κάναμε λάθος και πιστεύαμε αυτο ή εκείνο»; Θυμάστε στην αρχή της πανδημίας που λέγαμε οτι οι μάσκες δεν έχουν αποτέλεσμα και μετά απο κάποιους μήνες οτι είναι υποχρεωτική η χρήση τους; Ακόμα ψάχνει η επιστήμη πολλά θέματα. Αν είχε καταλήξει δεν θα γίνονταν τοσες εκατοντάδες μελέτες σχετικά με τις συμπεριφορές και την ζωή ομοφυλόφιλων συνανθρώπων.
Για την παρένθετη μητέρα είναι εντελώς εμπορική σχέση. Όπως δεν επιτρέπουμε εμπόριο οργάνων , έτσι πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας.
Για τα παιδιά ομόφυλων ζευγαριών που μπορεί να μην αναγνωρίζονται και είναι σοβαρό θέμα, ας νομοθετήσουμε κάτι διαφορετικό.
Όταν λέμε οτι τα παιδιά δεν θα βλάπτονται σκεφτόμαστε σοβαρά ή απλά λέμε αυτό που χρειάζεται για να ησυχάσει η συνείδησή μας; Όσο απενοχοποιείται η ομοφυλοφιλία τόσο περισσότεροι θα επιλέγουν τον δρόμο και απο περιέργεια. Δλδ πριν 50 χρόνια ή 100 χρόνια οι ομοφυλόφιλοι (έστω και κρυφοί) αποτελούσαν σχεδόν το 5% (με 10%) του πληθυσμού; Αλλά όσο οι νεώτεροι βλέπουν καθημερινά να υπερπροβάλεται αυτό , μοιραίο είναι κάποιοι να παρασύρονται
https://www.galinos.gr/web/drugs/main/icdcodes/F66
Συμφωνώ με το νομοσχέδιο. Ούτε αλλοιώνει την μορφή της «παραδοσιακής» οικογένειας, ούτε είναι ενάντια στο ορθόδοξο δόγμα.
Η παράνοια σε όλο της το μεγαλείο.»ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖς».Οι παράλογες επιθυμίες του ανθρώπου τον ρίχνουν στο επίπεδο των ζώων κι ακόμη πιο κάτω.Θα περίμενε κανείς από τους μορφωμένους βουλευτές μας περισσότερη σύνεση.
Διαφωνώ και στην τεκνοθεσία και στον γάμο των ομοφυλοφίλων. Η κυβέρνηση κατάφερε να λύσει όλα τα προβλήματα που μαστίζουν την πατρίδα μας και τον πήρε ο πόνος για τα προβλήματα των ομοφυλοφίλων. Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να έχουν έναν πατέρα και μια μητέρα όχι Γονέα ένα και Γονέα 2 και όχι τα ομόφυλα ζευγάρια να παίρνουν στον λαιμό τους το κάθε παιδί.
Συμφωνω ότι θα πρέπει να προχωρήσουε επιτέλους με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Είτε μας αρέσει είτε όχι η κοινωνία εξελίσεται και θα πρέπει να προχωράμε αντιστοίχως.
Για την τεκνοθεσία κι εγω υποστηρίζω την υιοθεσία παιδιών από ίδρυμα εφόσον τα ζευγάρια ΛΟΑΤΚΙ+ υπόκεινται στους ίδιους ακριβώς ελέγχους με τα ετερόφυλα ζευγάρια που επιθυμούν να υιοθετήσουν.
Για τη παρένθετη μητέρα, η θέση μου είναι αρνητική.
Ο λογος για τον οποιο κατεβαινει το νομοσχεδιο ειναι η τεκνοθεσια απο ομοφυλα ζευγαρια, με το οποιο διαφωνω καθετα. Το δικαιωμα στον καθενα να ‘νοικιαζει’ μια παρενθετη μητερα αντι αμοιβης ειναι απαραδεκτο.
Διαφωνώ απόλυτα!!!
Διαφωνώ. Υπάρχει ήδη το σύμφωνο συμβίωσης όπου μπορούν να εξασφαλίσουν την συντροφικότητα τούς. Ο θεσμός της παρένθετης μητέρας καταπατάει τα δικαιώματα της γυναίκας και του παιδιού.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΤΑΒΑΚΙΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΕΊΑ ΜΗΤΡΑ ΚΛΩΣΣΟΜΗΧΑΝΗ.
Εάν ένα παιδάκι γεννηθεί κουφό, τυφλό, ανάπηρο τι θα του συμβαίνει. Θα τα βάζουμε στην «προσφορά»;
Όσοι ψηφίσετε θετικά…σκεφτείτε τι θα ακολουθήσει εάν περάσει ο νόμος.
Το παρά φύσιν δεν γίνεται κατά φύσιν με νομικές διατάξεις. Καταργήστε με νόμους την διδασκαλία της φυσιολογίας, της γενετικής και της βιολογίας και μετά.
Ο όρος γάμος δεν πρέπει να δοθεί νομικά σε ομοφυλόφιλα άτομα.Πολυ δε περισσότερο η τεκνοθεσία.
Τα δικαιώματα των παιδιών που θα υιοθετηθούν ενδεχομένως από ομοφυλόφιλους γονείς δεν σας ενδιαφέρουν;
Γενικά όλο το ζήτημα είναι πάρα φύσιν …και η φύση όταν την καταστρέφεις εκδικείται…
Introduction
1. ADF International is a faith-based legal advocacy organisation that protects fundamental freedoms and promotes the inherent dignity of all people. In addition to holding ECOSOC consultative status with the United Nations (registered as ‘Alliance Defending Freedom’), ADF International has accreditation with the European Commission and the European Parliament, the Organization of American States, and works with the Fundamental Rights Agency of the European Union and the Organization for Security and Co-operation in Europe. ADF International has argued, co-counseled and intervened in over 50 cases before the European Court of Human Rights.
2. This intervention will argue that Greece is not obliged, under European and international law, to introduce same-sex marriage. To do so, it will review how marriage and family are regulated and understood by European and international human rights law: Article 12 of the European Convention on Human Rights, Article 16 of the Universal Declaration of Human Rights, Article 23 of the International Covenant on Civil and Political Rights, Article 23 of the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, and Article 9 of the Charter of Fundamental Rights of the European Union (EU Charter).
3. Further, it will show that the regulation of marriage falls within the competence of the Member States, according to the jurisprudence of the Court of Justice of the EU (CJEU) and the European Court of Human Rights (ECtHR), and that there is no international or European right to same-sex marriage.
Marriage and Family in European and International Jurisprudence
4. Explicit protections for marriage and family are contained in international and European human rights conventions, such as Article 12 of the European Convention on Human Rights (ECHR), Article 16 of the Universal Declaration of Human Rights (UDHR), Article 23 of the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR), Article 23 of the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights (ICESCR), and Article 9 of EU Charter.
5. These international instruments outline that ‘men and women of marriageable age have the right to marry and to found a family’ (Article 12 ECHR; see also Article 23 (2) ICESCR and Article 16 (1)) and that ‘the family is the natural and fundamental group unit of society and is entitled to protection by society and the State’ (Article 16 (3) UDHR, Article 23 ICCPR ).
6. According to the established case-law of the ECtHR, Article 12 [the right to marry] ‘enshrines the traditional concept of marriage as being between one man and one woman’ (Hämäläinen v. Finland, no. 37359/09 (16 July 2014), paras 71 and 96, referred to also in Chapin and Charpentier v. France, no. 40183/07 (9 June 2016), para 37).
7. Furthermore, States ‘enjoy a certain margin of appreciation as regards the exact status conferred by alternative means of recognition’ of same-sex relationships, and its differences concerning the rights and obligations conferred by marriage (Chapin and Charpentier v. France, no. 40183/07 (9 June 2016), para 48).
8. The ECtHR found that: ‘Although the institution of marriage has undergone major social changes since the adoption of the Convention, the Court notes that there is no European consensus regarding same-sex marriage…[T]he reference to domestic law reflects the diversity of national regulations, which range from allowing same-sex marriage to explicitly forbidding it. By referring to national law, Article 9 of the Charter leaves the decision whether or not to allow same-sex marriages to the States…[T]he attachment to the traditional concept of marriage which underpins Article 12 provided sufficient reason for the continued adoption by Convention States of biological criteria for determining a person’s sex for the purpose of marriage….In that connection, the Court observes that marriage has deep-rooted social and cultural connotations which may differ largely from one society to another. The Court re-iterates that it must not rush to substitute its own judgment in place of that of the national authorities, who are best placed to assess and respond to the needs of society (Schalk and Kopf v. Austria, no. 30141/04 (2010), paras 58, 60, 51 and 62).
9. The ECtHR has repeatedly and explicitly ruled out any other possible interpretation of Article 12, based on the plain reading of the Convention and the context in which it was originally drafted.
10. This view was upheld by the European Commission for Democracy through Law (the Venice Commission, Committee of Ministers, Reply to Written Question No 647 (Doc. 13369), Prohibition of same-sex Marriage in Croatia (24 March 2014), , European Commission for Democracy Through Law (Venice Commission), Opinion No 621/2011 (2 August 2011) on the New Constitution of Hungary and Opinion No 779/2014 (13 October 2014), Opinion on the Seven Amendments to the Constitution of Former Yugoslav Republic of Macedonia (13 October 2014).
11. The same understanding is reflected by the United Nations Human Rights Committee, which, in interpreting the phrase ‘men and women of marriageable age,’ clearly stated that: ‘Article 23, paragraph 2, of the Covenant, is the only substantive provision in the Covenant which defines a right by using the term «men and women», rather than «every human being», «everyone» and «all persons». Use of the term «men and women», rather than the general terms used elsewhere in Part III of the Covenant, has been consistently and uniformly understood as indicating that the treaty obligation of States parties stemming from article 23, paragraph 2, of the Covenant is to recognize as marriage only the union between a man and a woman wishing to marry each other. In light of the scope of the right to marry under article 23, paragraph 2, of the Covenant, the Committee cannot find that by mere refusal to provide for marriage between homosexual couples, the State party has violated the rights of the authors under articles 16, 17, 23, paragraphs 1 and 2, or 26 of the Covenant’ (Juliet Joslin et al. v. New Zealand, Communication No. 902/1999, UN Doc A/57/40 at 214 (2002) paras 8.2 and 8.3.).
12. Additionally, the ECtHR has consistently held that the ECHR does not guarantee a right to, and a corresponding obligation on, Member States to introduce same-sex civil partnerships or same-sex marriage. In Hämäläinen v. Finland (Hämäläinen v. Finland, no. 37359/09 (16 July 2014).) the Grand Chamber of the ECtHR ruled that neither Article 8 protecting private and family life, nor Article 12 guaranteeing the right to marry, can be understood ‘as imposing an obligation on Contracting States to grant same-sex couples access to marriage.’ This interpretation was consolidated by the recent judgment in Chapin and Charpentier v. France (Chapin and Charpentier v. France, no. 40183/07 (9 June 2016)). Therein, recalling Hämäläinen v. Finland and Oliari and Others v. Italy, the ECtHR unanimously confirmed the non-existence of a right to same-sex marriage (Chapin and Charpentier v. France, para 39).
13. In two judgments, Oliari v. Italy and Vallianatos v. Greece, the ECtHR found Italy and Greece to have discriminated against same-sex couples for reasons that are not applicable to the subject of this public consultation. Very importantly, both cases referred to civil partnerships and not to the regulation of marriage. Additionally, in Vallianatos v. Greece, the domestic legal system already had civil partnerships in place, which were limited only to heterosexual couples. Only this limitation was considered discriminatory by the ECtHR, and, as a result, Greece introduced civil unions between people of the same sex (Vallianatos and others v. Greece, nos. 29381/09 and 32684/09 (7 November 2013), para 92.). Therefore, this judgment cannot be applied mutatis mutandis to marriage, as is made clear in the case-law of the ECtHR.
14. In sum, the ECtHR and other international bodies have been unwavering on the marriage question, upholding Member States’ competence to protect and strengthen marriage as the union of one man and one woman.
(c) Marriage and Family in EU law
15. Under EU law, the area of marriage and the family is clearly reserved to national competence and the definitions in each Member State’s domestic legal order.
16. Foundational EU Treaties are, quite deliberately, almost silent on the topics of marriage and family. Article 9 of the EU Charter provides that ‘the right to marry and the right to found a family shall be guaranteed in accordance with the national laws governing the exercise of these rights.’
17. Furthermore, according to Article 6 (1) of the Treaty on European Union (TEU), the EU Charter shall be interpreted ‘with due regard’ to the Explanations related to the Charter. It is important to note that these highlight, in relation to Article 9 (the right to marry and to found a family) that ‘this Article neither prohibits nor imposes the granting of the status of marriage to unions between people of the same sex.’ (Fundamental Rights Agency (FRA) ).
18. The Commentaries of the Charter of Fundamental Rights of the EU also make it clear that: ‘It may be argued that there is no obstacle to recognise same-sex relationships in the context of marriage. There is, however, no explicit requirement that domestic laws should facilitate such marriages.’ (EU Network of Independent Experts on Fundamental Rights, Commentary of the Charter of Fundamental Rights of the European Union (June 2006)).
19. This has also been confirmed by the jurisprudence of the CJEU. In Römer, the CJEU was asked to rule upon the difference in the calculation of the supplementary retirement pension between a person who had entered into life partnership with another person of the same sex, on the one hand, and married persons, on the other. Considering the marital and civil situation at hand, the CJEU outlined that ‘legislation on the marital status of persons falls within the competence of Member States’ (Jürgen Römer v. Freie und Hansestadt Hamburg, C-147/08 (10 May 2011), para 38).
20. In a similar case concerning the non-recognition of the pension claim of the survivor of a same-sex couple, the CJEU ruled that ‘civil status and the benefits flowing therefrom are matters which fall within the competence of the Member States and Community law does not detract from that competence’ (Tadao Maruko v. Versorgungsanstalt der deutschen Bühnen, C 267/06 (1 April 2008), para 59).
21. Additionally, in David L. Parris the CJEU was called upon to decide on the provision of same-sex partners’ benefits on death. On this occasion, the Luxembourg Court restated that ‘Member States…are free to provide or not provide for marriage for persons of the same sex, or an alternative form of recognition of their relationship’ (David L. Parris v. Trinity College Dublin, C-443/15 (24 November 2016), para 59).
Marriage and family in other EU Member States
22. To date, twelve out of twenty-seven EU Member States recognize only the union of a man and a woman as marriage, and of these, seven (Bulgaria, Croatia, Hungary, Latvia, Lithuania, Poland and Slovakia) have constitutionally enshrined this definition (Constitution of the Republic of Bulgaria, Article 46(1); Constitution of Hungary, Article M(1); Constitution of the Republic of Latvia, Article 110; Constitution of the Republic of Lithuania, Article 38; Constitution of the Republic of Poland, Article 18; Constitution of the Slovak Republic, Article 43). Since 2024, fifteen Member States recognize same-sex marriage (Austria, Belgium, Denmark, Estonia, Finland, France, Germany, Ireland, Luxembourg, Malta, the Netherlands, Portugal, Spain, Slovenia, Sweden). Twenty CoE countries out of 46 have same-sex marriage, since January 2024.
23. The Union therefore remains divided on the issue of marriage. Predominantly Western States have taken it upon themselves to redefine marriage, but there is also a visible trend in the Eastern Europe countries seeking to constitutionally secure a definition of marriage as the union of one man and one woman, which is consistent with international law and jurisprudence (Constitution of the Republic of Bulgaria, Article 46(1); Constitution of Hungary, Article M(1); Constitution of the Republic of Latvia, Article 110; Constitution of the Republic of Lithuania, Article 38; Constitution of the Republic of Poland, Article 18; Constitution of the Slovak Republic, Article 43). The Croatian, Slovak (7 February 2015), Slovenian (20 December 2015), and Romanian (6-7 October 2018) referenda on marriage have shown popular support on this matter.
Concluding Remarks
24. While explicit protections for marriage and family are contained in international and European human rights conventions, there is no right to same-sex marriage flowing from either European or international law. On the contrary: international law sources as well as court decisions are clear that States are under no obligation to introduce such a concept. This argument is even more stringent in view of the fact that Greece already has same-sex unions enshrined in the law.
25. Given the important implications to its social and legal fabric, Greece should engage in a deep and multifaceted public debate on marriage, instead of rushing into fundamentally changing its millennia-old definition. Six working days of public consultation is hardly a representative and in-depth inquiry into the matter. Rather, in line with its commitment to civic representation, Greece should extend the timeline for public consultation, and consider a democratic say of its citizens on the matter, by way of a referendum.
Διαφωνώ απόλυτα με την ψήφιση του νομοσχεδίου!
Είμαι υπέρ του νομοσχεδίου. Ίσα δικαιώματα για όλους. Δεν κανουν μόνο ένας άντρας και μια γυναίκα οικογένεια. Οικογένεια υπαρχει οπου υπάρχει αγάπη.
ΌΧΙ ΣΤΗΝ ΠΆΡΑ ΦΎΣΗ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΆ.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΆΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ, ΜΗΤΕΡΑΣ, ΜΑΜΑΣ.
Απαράδεκτο το νομοσχέδιο. Θα ήθελα να ήξερα αν ο κ(!)Πρωθυπουργός νιώθει άνετα με αυτό που πάει να κάνει. Με το να υιοθετούμε ότι έκτρωμα νομοθετείτε στις άλλες χώρες της Δύσης, το μόνο που θα καταφέρουμε θα είναι να καταστρέψουμε την Ελλάδα μας και τον ιερό θεσμό της οικογένειας, με το οποίο πορεύονταν οι άνθρωποι τόσα χρόνια. Λυπηθείτε τα παιδιά που θα πρέπει να μεγαλώσουν μέσα σε μία τέτοια «οικογένεια»….
Τὸ νομοσχέδιο αὐτό «καταργεῖ ὄχι μόνο κανόνες βιοηθικῆς, χριστιανικὲς ἀξίες καὶ τὴν ἑλληνικὴ οἰκογενειακὴ παράδοση, ἀλλὰ ἀνατρέπει τὰ δικαιώματα μελλοντικῶν παιδιῶν καὶ τοὺς ρόλους τῶν φύλων ὡς στοιχείων συνοχῆς τῆς κοινωνίας – καὶ αὐτὸ ἀφορᾶ τὸν καθένα, ἔστω καὶ ἂν δὲν ἀποδέχεται τὴ χριστιανικὴ ἠθική»
Και αύριο έρχεται ένας Μουσουλμάνος και σου λέει εγώ θέλω γονέα Α Β Γ Δ Ε γιατί έχω 4 γυναίκες καθώς μου το επιτρέπει η θρησκεία μου. Αν μου συμβεί κάτι θέλω όλοι να είναι γονείς του παιδιού μου, και αν δεν το κάνεις στερείς το δικαίωμα από το παιδί μου να μεγαλώσει με τους γονείς του….Εδώ ποια θα είναι η θέση της πολιτείας; Αν ανοίξεις το κουτί της Πανδώρας…
Η ίδια η φύση απορρίπτει το νομοσχέδιο!
Εσείς ομόφυλοι,πως θα τραφούν τα παιδιά σας με μητρικό γάλα;
Α,θα αγοράσετε ζώα και θα τα ταϊζετε από τα παράγωγά τους!
Κι αν είναι τα ζώα ομόφυλα;
Ε,τότε μπορεί να αλλάξετε φύλο πάλι!
Μην τολμήσετε και φηφίσετε αυτό το έκτρομα νόμο.
Δεν θα προλάβετε να το χαρείτε…
Ζει ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ…
Εάν παρακούσετε και πάτε να κάνετε κάτι…
καλύτερα να αυτοκτονήσετε…
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ Ο ΑΓΙΟΣ ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΔΩΣΕΙ ΣΤΟΥΣ κίναιδους…
δαιμόνοι και πονηροί άνθρωποι θα χαθούν όλοι…
Ο ΘΕΟΣ να λυπηθεί τις ψυχές σας…
Η απειλή δεν είναι ανθρώπινη αλλά του ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ…
Το νομοσχέδιο με το πνεύμα του και το περιεχόμενο του είναι ντροπή και αισχύνη για τον πολιτισμένο άνθρωπο του 21ου αιώνα.Αρκούσαν για την πολιτεία οι ρυθμίσεις του συμφώνου συμβίωσης.Όλα που τώρα νομοθετούνται είναι στη σφαίρα του παραλογισμού για κάθε σκεπτόμενο άτομο, και οι συνέπειες αυτών θα είναι στο μέλλον τραγικές και οικτρές για όλους μας.Τότε όμως θα είναι πολύ αργά για να αλλάξουν τα πράγματα.Γιαυτό ας το σκεφθούν με το νου και την συνείδηση τους όλοι οι βουλευτές μας ώστε να μην δώσουν ενα καίριο και καταστρεπτικό κτύπημα στο οικοδόμημα του ελληνικού έθνους.
Διαφωνώ κάθετα με το νομοσχέδιο. Διαστρεβλωση του ανθρώπινου είδους είναι το νομοσχέδιο . Τα παιδιά αξίζουν να έχουν μητέρα και πατέρα. Μην καταστρέφετε την έννοια της λέξης οικογένεια.
Εγώ προσωπικά τους θεωρώ πολύ αδελφούς μου τους ομοφυλοόφιλους αλλά δεν θεωρώ ότι με αυτή τη νομοθεσία λύνεται το άκρως λεπτό και ευαίσθητο θέμα τους.
Το γεγονός ότι πλέον νομοθετείτε με βάση τα οικογενειακά βιώματα στελεχών ,ότι αγνοείτε μεγάλη μερίδα του κόσμου ,ότι αναγετε σε επίπεδο δικαιωμάτων κάτι το οποίο αντίκειται στο Σύνταγμα με βάση την προστασία της οικογένειας ,ότι πλέον οι βουλευτές καλούνται να απέχουν αντί να εκφράζουν την άποψη τους νομοθετώντας δείχνει σε τι παράξενου ατραπούς βρισκόμαστε!
Αργήσαμε, αλλά τα καταφέραμε. Λίγες φορές αποδεικνύουμε ότι ανήκουμε στην Ευρώπη. Αυτή είναι μία από αυτές. Θερμές ευχαριστίες στις συντάκτριες του νόμου για το έργο τους.
Σαν ορθόδοξη Ελληνίδα,σαν πολύτεκνη μητέρα και γιαγιά,σαν σύζυγος πανεπιστημιακού καθηγητού,σαν γιατρός ,σαν σκεπτόμενο πρόσωπο,σαν άνθρωπος της μελέτης σας διαβεβαιώ ότι ουδέποτε υπήρξε ενας τόσο απάνθρωπος,παράλογος,ισοπεδωτικός,αφύσικος νόμος στην ανθρωπότητα όσο αυτός που ετοιμαζεται τωρακαι φυσικά διαφωνώ.Ευχαριστώ.
Διαφωνώ. Γάμος εννοείται μόνο μεταξύ δύο ετεροφυλων! Και τι σημαίνει το σύμβολο + ?
Αναρωτιέμαι….
Δεν υποστηρίζω ούτε το δικαίωμα των ΛΟΑΤΚΙ+ στον πολιτικό γάμο ούτε για το θέμα της τεκνοθεσίας για την υιοθεσία παιδιών. Το ότι υπάρχει νομοθετική σε άλλες χώρες της Ευρώπης μου είναι παγερά αδιάφορο. Μια φορά ας σταματήσουμε να υιοθετούμε μια παγκόσμια τάχα μου ευρωπαϊκή/προχωρημένη τάση και να κρατήσουμε μία χριστιανική ηθική στάση πάνω στο θέμα.
Όπως ακριβώς έχουμε όλοι τις ίδιες υποχρεώσεις , θα έπρεπε να έχουμε και τα ίδια δικαιώματα.
Αυτή τη στιγμή τα ζευγάρια ίδιου φίλου στερούνται ενός δικαιώματος που οι υπόλοιποι θεωρούμε δεδομένο.
Η υιοθεσία θα έπρεπε να γίνεται απο ανθρώπους που εχουν να δώσουν αγάπη. Έναν , δυο , δυο γυναίκες , δυο άντρες. Τόσα παιδάκια μεγαλώνουν μέσα σε ιδρύματα ενώ αναλωνόμαστε σε συζητήσεις για τα αυτονόητα.
Αυτό το νομοσχέδιο δεν στερεί την ελευθερία κανενός και πρέπει να περάσει.
Δεν συμφωνώ με την ψήφιση του νομοσχεδίου γιατί αντίκειται στον νόμο του Θεού και είναι αντίθετο με το Σύνταγμα της Ελλάδας.
Όσοι και όσες αναφέρεστε στο ότι τα παιδιά των ΛΟΑΤΚΙ οικογενειών θα υποστούν bullying μήπως ξέρετε και την απάντηση από ποιους θα το δεχτούν; Είναι καιρός να σταματήσει αυτή η υποκρισία και κάποιοι να θεωρούν τους εαυτούς τους υποδείγματα ηθικής λες και έχουν πάρει το ελευθέρας για τον παράδεισο από τον ίδιο το Θεό . Οι κοινωνίες αποτελούνται από διαφορετικούς ανθρώπους και είναι ωραίο να μην είμαστε όλοι ίδιοι με τον ίδιο τρόπο σκέψης. Δεν είμαστε ρομπότ που τα κατευθύνουν οι ομάδες εξουσίας. Η διάθεση για φίμωση και εξαφάνιση όσων δεν μας αρέσουν είναι ομοφοβία και ρατσισμός.
ΝΑΙ στο νομοσχέδιο.
Άρσεν και θήλυ. Ουδέν έτερον. Ουδέτερο.
Δεν συμφωνώ με την ψήφιση του νομοσχεδίου γιατί αντίκειται στον νόμο του Θεού και είναι αντίθετο με το Σύνταγμα της Ελλάδας.
Υπερ. Δεν χάνει κανείς και κερδίζουν κάποιοι πολλά.
Πόσο μυαλό θέλει;
Τι νομίζετε οτι θα γίνει αν εγκριθεί;
Ποιο κομμάτι της ζωής όσων κάθονται και σχολιάζουν αρνητικά θα επηρεαστεί;
Λίγο περισσότερη αγάπη και πολλή λιγότερη χολή
Διαφωνώ πλήρως με την νομιμοποίηση ιερών θεσμών.
Σε Θέματα που αφορούν την παράδοση, την θρησκεία και την πατρίδα μου δεν δίνω συναίνεση σε κανέναν να αποφασίζει για εμένα. Την επόμενη φορά που θα γίνουν εκλογές ο λαός ας εκφράσει τη διαμαρτυρία του εφόσον το δημοκρατικό πολίτευμα μας μάς δίνει ακόμα αυτή την επιλογή.
Συμφωνώ! Επιτέλους θα γίνουμε μοντέρνα ευρωπαϊκή χώρα!
Έχετε ξεσηκώνει όλη την κοινωνία για 500 άτομα που ήδη έχουν την επιλογή του συμφώνου συμβίωσης.Έχετε τόσα χρόνια εγκλωβισμένους τόσες χιλιάδες οικογένειες με το ελβετικό φράγκο και σφυράτε αδιάφορα.Ντροπή σας.
Είναι κατά του νομοσχεδίου.Διαφωνω απόλυτα.
Προσπαθήστε για ένα λεπτό όσοι σχολιάζετε και τοποθετείστε τόσο έντονα κατά του νομοσχεδίου να φανταστείτε πως θα ήταν ο κόσμος σας αν ο κάθε τυχόντας , μη επηρεαζόμενος απο την αλλαγή, επιχειρούσε να μπλοκάρει την ελευθερία σας .
Αυτονόητο σε μια σύγχρονη χώρα τα ίσα δικαιώματα (και υποχρεώσεις) για ολους. Υποστηρίζω το δικαίωμα των ΛΟΑΤΚΙ+ στον πολιτικό γάμο οπως ακριβώς τον δικαιούνται τα ετερόφυλα ζευγάρια. Για το θέμα της τεκνοθεσίας: υποστηρίζω την υιοθεσία παιδιών από ίδρυμα εφόσον τα ζευγάρια ΛΟΑΤΚΙ+ υπόκεινται στους ίδιους ακριβώς ελέγχους με τα ετερόφυλα ζευγάρια που επιθυμούν να υιοθετήσουν, αν και γενικά το συγκεκριμένο ζήτημα (υιοθεσία) χρήζει άμεσης βελτιστοποίησης γενικά (χρόνοι, ποιότητα ελέγχων κτλ). Ως ετερόφυλη γυναίκα, είμαι απολυτως ενάντια της χρήσης παρένθετης μητέρας σε οποιαδήποτε περίσταση (ετερόφυλα /ομόφυλα ζευγάρια) άνευ εξαιρέσεως. Είναι παρά πολλά τα ορφανά κ εγκαταλελειμμένα παιδάκια για να δικαιολογείται και οι κοινωνικοί κίνδυνοι πολλοί. Σε συνέχεια αυτού του δημοσίου διαλόγου καλό θα ήταν να εξασφαλιστούν τα δικαιώματα όλων (ετεροφύλων και μη), και να αποφευχθούν φαινόμενα οπως του εξωτερικού όπου οι μειοψηφίες φιμώνουν τις πλειοψηφίες. Με το παρον νομοσχέδιο διορθώνεται μια αδικία. Να φροντίσουν οι νομοθέτες να μην φύγουμε από την αντίθετη πλευρά.
Διαφωνώ. Δεν υπάρχει άλλος γάμος, εκτός του άνδρα και της γυναίκας.