Ο παρών νόμος αποσκοπεί στη διασφάλιση της αρχής της ισότητας, μέσω της επέκτασης της δυνατότητας σύναψης γάμου και σε πρόσωπα του ιδίου φύλου και στην ενίσχυση της προστασίας από διακρίσεις, προς την κατεύθυνση της υλοποίησης της Εθνικής Στρατηγικής για την Ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+.
|
Υπουργός Επικρατείας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ισα δικαιωματα για ολους!
ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ
Διαφωνώ κάθετα!!!
Η έννομη τάξη προχωρά σε μία μεταρρυθμιστική τομή στο οικογενειακό δίκαιο, που σηματοδοτεί την άρση ανισοτήτων και διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Επιτέλους, η Ελλάδα σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων ακολουθεί τον προηγμένο ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό. Ως προς τα σχόλια των πιστών ορθόδοξων χριστιανών αναφέρω ότι το ζήτημα δεν είναι θρησκευτικό. Δεν υπάρχει απαίτηση από την Εκκλησία να υιοθετήσει στους κόλπους της κάτι που αντιβαίνει στο δόγμα της. Από την άλλη η Εκκλησία, δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο το δόγμα της να το μετατρέπει σε νομοθετικές ρυθμίσεις. Δεν οφείλει κανείς σε ένα κράτος θρησκευτικής ελευθερίας να ακολουθεί ό,τι υποστηρίζει η κρατούσα θρησκεία. Ευτυχώς δεν ζούμε σε θεοκρατικό καθεστώς, ώστε η εκκλησία να παρεμβαίνει στην νομοθετική εξουσία ή και να είναι η νομοθετική εξουσία.Φτάνει πια! Τόσα χρόνια σκοταδισμού,αδικιών,ρατσισμού και κυριαρχίας του ελληνορθόδοξου δόγματος η χώρα μας κατέστη το Ιράν της Ευρώπης. Ήρθε ώρα η Ελλάδα να υπάρξει στην ολότητά της κράτος ισότητας,ισονομίας,ελευθερίας.
Αυτό που δεν αναφέρεται αρκετά στη συζήτηση για το εν λόγω θέμα είναι το γεγονός πως υφίσταται εδώ και κάποια χρόνια το ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ το οποίο ρυθμίζει τα περισσότερα βασικά ζητήματα που άπτονται του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Ρυθμίζει πλήρως τα κληρονομικά, τα κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, καθώς επίσης και για τις παροχές, προβλέπεται πλήρης εξομοίωση με τα αντίστοιχα δικαιώματα των συζύγων. Αυτά που δεν ρυθμίζει είναι η ΤΕΚΝΟΘΕΣΙΑ και η επιμέλεια τέκνου σε περίπτωση θανάτου. Το 2ο ρυθμίζεται εύκολα με μια νομοθετική ρύθμιση του συμφώνου συμβίωσης κοινωνικά προσαρμοσμένη στις ανάγκες ομόφυλων ζευγαριών που όλοι θα συμφωνήσουν εύκολα και γρήγορα. Άρα όλη η ιστορία γίνεται για το πως ομόφυλα ζευγάρια θα μπορούν να αποκτήσουν παιδί. Αυτό καλούμαστε να απαντήσουμε και εμείς ως κοινωνία και οι βουλευτές. Αν συμφωνείς το ψηφίζεις αν όχι ρίχνεις μαύρο. Όλα τα άλλα είναι να χαμε να λέγαμε για να έχουμε να λέμε. Την ιστορία με τις παρένθετες μητέρες δεν την αναφέρω καθόλου καθώς η διαίσθησή μου λέει ότι η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας τάσσεται κατά εκτός από κάποιους ακραίους.
Αντιχριστιανικό
Αντίεπιστημονικό
Αντικοινωνικό
Ανιστόρητο
Ανθελληνικό
Κατευθυνόμενο
Παράλογο
Αφύσικο
=
Επαίσχυντο
Βουλευτές μην το ψηφίσετε αλλιώς η ευθύνη θα σας βαραίνει για πάντα!
Με το εν λόγω διαστροφικό και άκρως επικίνδυνο νομοσχέδιο καταπατούνται κατάφορα θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, καταστρατηγείται το Σύνταγμα, η εκκλησία περιφρονείται, η οικογένεια ξεθεμελιώνεται. Η προβαλλόμενη δημογραφική πολιτική, ανύπαρκτη για χρόνια, αποδεικνύεται τώρα τελείως υποκριτική. Πλέον καμία αξία δε μένει όρθια, κανένας θεσμός δεν προστατεύεται, επικρατει ο νόμος ζούγκλας. «Οι ψηφίζοντες και συζητούντες πολιτικώς χρεωκοπούν, νομικώς αδικούν, ηθικώς αυτοκτονούν και αγιογραφικώς αμαρτάνουν.» Μένει μόνο ο θείος νόμος και κατά το νόμο αυτό οφείλουμε να κρίνουμε και να αποφασίζουμε…
Διαφωνώ! Λένε ότι δεν πρέπει να παιρνει θέση η εκκλησία, αλλά μετά θέλουν να συμμετέχουν στα μυστήρια της…
Διαφωνώ! Δεν υπάρχει γάμος μεταξύ ιδίων φύλων!! Δύο ίδια φυλα δεν συμπληρώνουν το ένα το άλλο και προφανώς μια οικογένεια χωρίς μαμά και μπαμπά δεν μπορεί να λειτουργήσει ως μια φυσιολογική οικογένεια..
Συμφωνώ απόλυτα. Αν θέλουμε να είμαστε δημοκρατική χώρα θα πρέπει να σεβόμαστε τα ίσα δικαιώματα όλων των πολιτών και να υπάρχει ισονομία
Είναι σίγουρα μια ΛΑΘΟΣ επιλογή της κυβέρνησης , η οποία έχει κάνει πολλά για την καλυτευρεση της ζωής των πολιτών.
ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ;
Να δίνει το δικαίωμα σε ομοφυλόφιλους να έχουν παιδιά;
Για να στρέψουν προς την ίδια ανώμαλη κατάσταση;
Η επιθυμία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ!
Ως ενήλικος , αντέχω να βλέπω σχέση μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου , το απορρίπτω αλλά όσο δεν ενοχλεί την κοινωνία ας υπάρχει.
Πιο απλά , στο κρεββάτι του ο καθένας κάνει ότι θέλει.
Όταν αυτό αφορά παιδιά τότε ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ.
Αν ήμουν βουλευτής της κυβέρνησης θα καταψήφιζα τον νόμο αυτό.
Το προωθούμενο νομοσχέδιο αντιβαίνει στο άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος, καθώς οι διατάξεις του προσκρούουν στα ελληνικά χρηστά ήθη, ήτοι τις αντιλήψεις του μέσου συνετού Έλληνα Ορθόδοξου πολίτη.
Συμφωνω απολυτα με το παρον σχεδιο νομου. Θεωρω πως μια συγχρονη ευρωπαικη χωρα πρεπει να μεριμνει για τα δικαιωματα ολων των πολιτων της ανεξαρτητως σεξουαλικης προτιμησης.
Η υιοθεσία από έναν γονέα νομιμοποιήθηκε στην Ελλάδα το 1946. Γιατί άραγε; Μήπως επειδή υπήρχαν χιλιάδες ορφανά από τον πόλεμο και δεν επαρκούσαν τα ζευγάρια;
Σήμερα που η αναλογία βάση του εθνικού μητρώου είναι 20 ζευγάρια ετεροφυλόφιλων εν αναμονή για 1 παιδί σε ίδρυμα, γιατί να δίδονται παιδιά σε εργένηδες/ισσες και σε gay;
Υπάρχουν ήδη πολλοί ακατάλληλοι γονείς ετερόφυλων ζευγαριών ας μην προσθέσουμε και άλλους και ας μην κάνουμε πειραματόζωα τα παιδιά επειδή δεν ψηφίζουν στο όνομα των δικαιωματιστών.
Αισθάνομαι ότι έχω εξαπατηθεί από την κυβέρνηση γιατί το θέμα δεν αναπτύχθηκε προεκλογικά. Σε καμία περίπτωση δεν θα ψήφιζα ΝΔ αν το γνώριζα και φυσικά ποτέ δεν θα σας ξαναψηφίσω εγώ και η οικογένειά μου.
Έχουμε ένα νομοσχέδιο με το οποίο διαφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία του λαού(βλ. δημοσκοπήσεις). Μια κυβέρνηση η οποία περιφρονεί -για μια ακόμα φορά- την λαϊκή βούληση και νομοθετεί με περισσό θράσος επιβάλλοντας στον ελληνικό λαό, ένα νέο είδος «οικογένειας», με το οποίο συμφωνεί ένα 10% του λαού, με την δικαιολογία ότι οι πολιτικοί πρέπει να δείχνουν νέους δρόμους στην κοινωνία! Γάμος ομοφυλοφίλων= υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλους γονείς! Έστω και τώρα δημοψήφισμα, όπως γίνεται στην πολιτισμένη Ευρώπη!
Διαφωνώ κάθετα με το υπόψιν νομοσχέδιο. Ο ορισμός της λέξης «γάμος» σε όλες τις γλώσσες του κόσμου αναφέρεται σε σύναψη σχέσης ανθρώπων διαφορετικού φύλου. Ο νομοθέτης στην Ελλάδα έχει καλύψει όλες τις νομικές ανάγκες των συμπολιτών μας που θέλουν να συμβιώνουν με άνθρωπο του ιδίου φύλου με τη σύναψη του «συμφώνου συμβίωσης». Δεν πρέπει να αλλοιωθεί σε καμία περίπτωση η έννοια της λέξης «γάμος». Η κοινωνία μπορεί να δεχτεί τις σεξουαλικές προτιμήσεις όλων των ανθρώπων χωρίς να τροποποιεί πανάρχαιες αξίες και να αλλάζει τη σημασία των λέξεων.
Το σύμφωνο συμβίωσης καλύπτει νομικά όλες τις πτυχές της ζωής των ομόφυλων όπως και των ετερόφυλων ζευγαριών. Είναι λοιπόν αρκετό. Γάμος ορίζεται μόνο μεταξύ γυναίκας και άνδρα.
Ως προς την ενδεχόμενη δυνατότητα υιοθεσίας ή χρήσης παρένθετης μητέρας από ομόφυλα ζευγάρια, που όπως φαίνεται αποτελεί τον κρυφό σκοπό αυτού του νομοσχεδίου, πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα. Φαίνεται πως ο νομοθέτης δυστυχώς μεροληπτεί: σκέφτεται μόνο το όφελος ανθρώπων που μπορούν και έχουν τη δύναμη να εκφραστούν, δηλαδή των ενηλίκων. Θα έπρεπε όμως να νομοθετεί για όλους και να τους προστατεύει όλους και κυρίως τους αδύνατους, στην προκειμένη περίπτωση τα παιδιά. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να μεγαλώνουν με μητέρα και πατέρα. Χρειάζονται και τα 3πρότυπα. Χρειάζονται την αγάπη της μάνας και την προστασία του πατέρα. Διαφορετικά θα έχουν συναισθηματική αναπηρία… Έχουμε δει έρευνες για την ψυχολογία παιδιών που μεγάλωσαν σε ομόφυλες «οικογένειες» ; Γνωρίζουμε τις συνέπειες αυτού που θέλει ο νομοθέτης να περάσει εις βάρος των παιδιών; Πρέπει να το σκεφτεί πολύ σοβαρά ο νομοθέτης πριν αποφασίσει. Δεν δικαιούται να «παίζει» με τις ψυχές ανυπεράσπιστων παιδιών…
Καθώς επίσημη θρησκεία του κράτους μας σύμφωνα με το Σύνταγμα είναι η Ορθόδοξη Χριστιανική, θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι γάμος νοείται μόνο ως μυστήριο της Εκκλησίας και μάλιστα μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας. Ο Θεός άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτους… Εξάλλου και τα πρόσωπα που επιλέγουν να ζήσουν με άτομο του ιδίου φύλου, προέρχονται από την ένωση ενός άνδρα και μιας γυναίκας, όπως και τα παιδιά που θέλουν να μεγαλώσουν προέρχονται από ωάριο και σπερματοζωάριο. Δεν μπορεί να απαγορέψει κανείς σε οποιονδήποτε να επιλέξει τον σύντροφό του, αλλά δεν μπορούμε να θεωρήσουμε γάμο, την συμβίωση δύο ομόφυλων ανθρώπων. Γι’ αυτούς τους λόγους θεωρώ ότι πρέπει να καταψηφιστεί το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου και να μην κλονίζεται ο θεσμός της οικογένειας που αποτελεί θεμέλιο της ελληνικής κοινωνίας.
Διαφωνω καθετα. Σοδομα και Γομορα εχουμε γινει. Η οργη του θεου θα ξεσπασει επανω μας. Υπαρχουν πολυ πιο σοβαρα πραγματα να ασχολξθειται. Λυπαμε πολυ
Συμφωνούμε απόλυτα με την προτεινόμενη αλλαγή στον τρόπο ορισμού του επωνύμου των παιδιών, που αντικαθιστά το προϋπάρχον σεξιστικό και αναχρονιστικό πρότυπο και εξισώνει τη συμβολή των γονέων στη διαμόρφωση της ταυτότητας των παιδιών τους.
Χαίρετε!
Επιθυμούμε να αποσυρθεί το επαίσχυντο για το ανθρώπινο πρόσωπο νομοσχέδιο!
Διαφωνώ. Δεν μπορούμε σε μια χώρα που το Σύνταγμα της ξεκινά Εις το όνομα της Aγίας και Oμοουσίου και Aδιαιρέτου Τριάδος» να ψηφίσουμε νόμο που να είναι αντίθετος από το λόγο του Θεού όπως αυτός καταγράφεται μέσα στην Καινή Διαθήκη. Γάμος υπάρχει και είναι ένας,μεταξύ ανδρός και γυναικός.
Διαφωνώ κάθετα με το νομοσχέδιο.
Ένας προβληματισμός ενός απλού πολίτη είναι μήπως στερείται το παιδί να διαλέξει το φυσιολογικό;.Ολοι οι ομοφυλόφιλοι διάλεξαν αυτόν τον δρόμο και δεν στερούνται των δικαιωμάτων τους από το σύμφωνο συμβίωσης
(a) Introduction
1. ADF International is a faith-based legal advocacy organisation that protects fundamental freedoms and promotes the inherent dignity of all people. In addition to holding ECOSOC consultative status with the United Nations (registered as ‘Alliance Defending Freedom’), ADF International has accreditation with the European Commission and the European Parliament, the Organization of American States, and works with the Fundamental Rights Agency of the European Union and the Organization for Security and Co-operation in Europe. ADF International has argued, co-counseled and intervened in over 50 cases before the European Court of Human Rights.
2. This intervention will argue that Greece is not obliged, under European and international law, to introduce same-sex marriage. To do so, it will review how marriage and family are regulated and understood by European and international human rights law: Article 12 of the European Convention on Human Rights, Article 16 of the Universal Declaration of Human Rights, Article 23 of the International Covenant on Civil and Political Rights, Article 23 of the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, and Article 9 of the Charter of Fundamental Rights of the European Union (EU Charter).
3. Further, it will show that the regulation of marriage falls within the competence of the Member States, according to the jurisprudence of the Court of Justice of the EU (CJEU) and the European Court of Human Rights (ECtHR), and that there is no international or European right to same-sex marriage.
(b) Marriage and Family in European and International Jurisprudence
4. Explicit protections for marriage and family are contained in international and European human rights conventions, such as Article 12 of the European Convention on Human Rights (ECHR), Article 16 of the Universal Declaration of Human Rights (UDHR), Article 23 of the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR), Article 23 of the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights (ICESCR), and Article 9 of EU Charter.
5. These international instruments outline that ‘men and women of marriageable age have the right to marry and to found a family’ (Article 12 ECHR; see also Article 23 (2) ICESCR and Article 16 (1)) and that ‘the family is the natural and fundamental group unit of society and is entitled to protection by society and the State’ (Article 16 (3) UDHR, Article 23 ICCPR ).
6. According to the established case-law of the ECtHR, Article 12 [the right to marry] ‘enshrines the traditional concept of marriage as being between one man and one woman’ (Hämäläinen v. Finland, no. 37359/09 (16 July 2014), paras 71 and 96, referred to also in Chapin and Charpentier v. France, no. 40183/07 (9 June 2016), para 37).
7. Furthermore, States ‘enjoy a certain margin of appreciation as regards the exact status conferred by alternative means of recognition’ of same-sex relationships, and its differences concerning the rights and obligations conferred by marriage (Chapin and Charpentier v. France, no. 40183/07 (9 June 2016), para 48).
8. The ECtHR found that: ‘Although the institution of marriage has undergone major social changes since the adoption of the Convention, the Court notes that there is no European consensus regarding same-sex marriage…[T]he reference to domestic law reflects the diversity of national regulations, which range from allowing same-sex marriage to explicitly forbidding it. By referring to national law, Article 9 of the Charter leaves the decision whether or not to allow same-sex marriages to the States…[T]he attachment to the traditional concept of marriage which underpins Article 12 provided sufficient reason for the continued adoption by Convention States of biological criteria for determining a person’s sex for the purpose of marriage….In that connection, the Court observes that marriage has deep-rooted social and cultural connotations which may differ largely from one society to another. The Court re-iterates that it must not rush to substitute its own judgment in place of that of the national authorities, who are best placed to assess and respond to the needs of society (Schalk and Kopf v. Austria, no. 30141/04 (2010), paras 58, 60, 51 and 62).
9. The ECtHR has repeatedly and explicitly ruled out any other possible interpretation of Article 12, based on the plain reading of the Convention and the context in which it was originally drafted.
10. This view was upheld by the European Commission for Democracy through Law (the Venice Commission, Committee of Ministers, Reply to Written Question No 647 (Doc. 13369), Prohibition of same-sex Marriage in Croatia (24 March 2014), , European Commission for Democracy Through Law (Venice Commission), Opinion No 621/2011 (2 August 2011) on the New Constitution of Hungary and Opinion No 779/2014 (13 October 2014), Opinion on the Seven Amendments to the Constitution of Former Yugoslav Republic of Macedonia (13 October 2014).
11. The same understanding is reflected by the United Nations Human Rights Committee, which, in interpreting the phrase ‘men and women of marriageable age,’ clearly stated that: ‘Article 23, paragraph 2, of the Covenant, is the only substantive provision in the Covenant which defines a right by using the term «men and women», rather than «every human being», «everyone» and «all persons». Use of the term «men and women», rather than the general terms used elsewhere in Part III of the Covenant, has been consistently and uniformly understood as indicating that the treaty obligation of States parties stemming from article 23, paragraph 2, of the Covenant is to recognize as marriage only the union between a man and a woman wishing to marry each other. In light of the scope of the right to marry under article 23, paragraph 2, of the Covenant, the Committee cannot find that by mere refusal to provide for marriage between homosexual couples, the State party has violated the rights of the authors under articles 16, 17, 23, paragraphs 1 and 2, or 26 of the Covenant’ (Juliet Joslin et al. v. New Zealand, Communication No. 902/1999, UN Doc A/57/40 at 214 (2002) paras 8.2 and 8.3.).
12. Additionally, the ECtHR has consistently held that the ECHR does not guarantee a right to, and a corresponding obligation on, Member States to introduce same-sex civil partnerships or same-sex marriage. In Hämäläinen v. Finland (Hämäläinen v. Finland, no. 37359/09 (16 July 2014).) the Grand Chamber of the ECtHR ruled that neither Article 8 protecting private and family life, nor Article 12 guaranteeing the right to marry, can be understood ‘as imposing an obligation on Contracting States to grant same-sex couples access to marriage.’ This interpretation was consolidated by the recent judgment in Chapin and Charpentier v. France (Chapin and Charpentier v. France, no. 40183/07 (9 June 2016)). Therein, recalling Hämäläinen v. Finland and Oliari and Others v. Italy, the ECtHR unanimously confirmed the non-existence of a right to same-sex marriage (Chapin and Charpentier v. France, para 39).
13. In two judgments, Oliari v. Italy and Vallianatos v. Greece, the ECtHR found Italy and Greece to have discriminated against same-sex couples for reasons that are not applicable to the subject of this public consultation. Very importantly, both cases referred to civil partnerships and not to the regulation of marriage. Additionally, in Vallianatos v. Greece, the domestic legal system already had civil partnerships in place, which were limited only to heterosexual couples. Only this limitation was considered discriminatory by the ECtHR, and, as a result, Greece introduced civil unions between people of the same sex (Vallianatos and others v. Greece, nos. 29381/09 and 32684/09 (7 November 2013), para 92.). Therefore, this judgment cannot be applied mutatis mutandis to marriage, as is made clear in the case-law of the ECtHR.
14. In sum, the ECtHR and other international bodies have been unwavering on the marriage question, upholding Member States’ competence to protect and strengthen marriage as the union of one man and one woman.
(c) Marriage and Family in EU law
15. Under EU law, the area of marriage and the family is clearly reserved to national competence and the definitions in each Member State’s domestic legal order.
16. Foundational EU Treaties are, quite deliberately, almost silent on the topics of marriage and family. Article 9 of the EU Charter provides that ‘the right to marry and the right to found a family shall be guaranteed in accordance with the national laws governing the exercise of these rights.’
17. Furthermore, according to Article 6 (1) of the Treaty on European Union (TEU), the EU Charter shall be interpreted ‘with due regard’ to the Explanations related to the Charter. It is important to note that these highlight, in relation to Article 9 (the right to marry and to found a family) that ‘this Article neither prohibits nor imposes the granting of the status of marriage to unions between people of the same sex.’ (Fundamental Rights Agency (FRA) ).
18. The Commentaries of the Charter of Fundamental Rights of the EU also make it clear that: ‘It may be argued that there is no obstacle to recognise same-sex relationships in the context of marriage. There is, however, no explicit requirement that domestic laws should facilitate such marriages.’ (EU Network of Independent Experts on Fundamental Rights, Commentary of the Charter of Fundamental Rights of the European Union (June 2006)).
19. This has also been confirmed by the jurisprudence of the CJEU. In Römer, the CJEU was asked to rule upon the difference in the calculation of the supplementary retirement pension between a person who had entered into life partnership with another person of the same sex, on the one hand, and married persons, on the other. Considering the marital and civil situation at hand, the CJEU outlined that ‘legislation on the marital status of persons falls within the competence of Member States’ (Jürgen Römer v. Freie und Hansestadt Hamburg, C-147/08 (10 May 2011), para 38).
20. In a similar case concerning the non-recognition of the pension claim of the survivor of a same-sex couple, the CJEU ruled that ‘civil status and the benefits flowing therefrom are matters which fall within the competence of the Member States and Community law does not detract from that competence’ (Tadao Maruko v. Versorgungsanstalt der deutschen Bühnen, C 267/06 (1 April 2008), para 59).
21. Additionally, in David L. Parris the CJEU was called upon to decide on the provision of same-sex partners’ benefits on death. On this occasion, the Luxembourg Court restated that ‘Member States…are free to provide or not provide for marriage for persons of the same sex, or an alternative form of recognition of their relationship’ (David L. Parris v. Trinity College Dublin, C-443/15 (24 November 2016), para 59).
(d) Marriage and family in other EU Member States
22. To date, twelve out of twenty-seven EU Member States recognize only the union of a man and a woman as marriage, and of these, seven (Bulgaria, Croatia, Hungary, Latvia, Lithuania, Poland and Slovakia) have constitutionally enshrined this definition (Constitution of the Republic of Bulgaria, Article 46(1); Constitution of Hungary, Article M(1); Constitution of the Republic of Latvia, Article 110; Constitution of the Republic of Lithuania, Article 38; Constitution of the Republic of Poland, Article 18; Constitution of the Slovak Republic, Article 43). Since 2024, fifteen Member States recognize same-sex marriage (Austria, Belgium, Denmark, Estonia, Finland, France, Germany, Ireland, Luxembourg, Malta, the Netherlands, Portugal, Spain, Slovenia, Sweden). Twenty CoE countries out of 46 have same-sex marriage, since January 2024.
23. The Union therefore remains divided on the issue of marriage. Predominantly Western States have taken it upon themselves to redefine marriage, but there is also a visible trend in the Eastern Europe countries seeking to constitutionally secure a definition of marriage as the union of one man and one woman, which is consistent with international law and jurisprudence (Constitution of the Republic of Bulgaria, Article 46(1); Constitution of Hungary, Article M(1); Constitution of the Republic of Latvia, Article 110; Constitution of the Republic of Lithuania, Article 38; Constitution of the Republic of Poland, Article 18; Constitution of the Slovak Republic, Article 43). The Croatian, Slovak (7 February 2015), Slovenian (20 December 2015), and Romanian (6-7 October 2018) referenda on marriage have shown popular support on this matter.
(e) Concluding Remarks
24. While explicit protections for marriage and family are contained in international and European human rights conventions, there is no right to same-sex marriage flowing from either European or international law. On the contrary: international law sources as well as court decisions are clear that States are under no obligation to introduce such a concept. This argument is even more stringent in view of the fact that Greece already has same-sex unions enshrined in the law.
25. Given the important implications to its social and legal fabric, Greece should engage in a deep and multifaceted public debate on marriage, instead of rushing into fundamentally changing its millennia-old definition. Six working days of public consultation is hardly a representative and in-depth inquiry into the matter. Rather, in line with its commitment to civic representation, Greece should extend the timeline for public consultation, and consider a democratic say of its citizens on the matter, by way of a referendum.
Όχι!όχι!όχι!
Εδώ Ελλάδα!
Εδώ Ορθοδοξία και Ορθοπραξία!
Διαφωνώ κάθετα. Η οικογένεια αποτελείται από πατέρα μητέρα και παιδιά
Το σύμφωνο συμβίωσης λύνει τα περισσότερα από τα προβλήματα που προκύπτουν στα ομόφυλα ζευγάρια και θα μπορούσαν τροποποιήσεις στο υφιστάμενο καθεστώς να λύσουν θέματα στέρησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων ακόμη και υιοθεσίας, καθώς και κληρονομικά ζητήματα.
Υποστηρίζεται από το σκεπτικό της πρότασης για το νέο νομοσχέδιο ότι τίθεται θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στη χώρα μας κανένας δεν στερεί το δικαίωμα του γάμου από κάποιο άτομο και πραγματικά μιλάμε για έναν αρχαίο θεσμό. Οι όροι που τίθενται για την τέλεση γάμου μέχρι τώρα είναι πολύ συγκεκριμένοι, όριο ηλικίας, σχέση αίματος στο ζευγάρι, αριθμό τέλεσης γάμων, την ύπαρξη αγάπης μεταξύ του ζευγαριού και φυσικά την ύπαρξη δύο διαφορετικών φύλων. Το θέμα της υιοθεσίας αλλά και κληρονομικά θέματα προκύπτουν στον ίδιο βαθμό ακόμη και σε ετερόφυλα άτομα που έχουν συνάψει γάμο και έχουν προκύψει είτε θέματα υγείας, είτε θέμα απώλειας ενός μέλους από τους γονείς της οικογένειας.
Από το σκεπτικό του νομοσχεδίου δεν προκύπτει και δεν είναι κατανοητό πώς από δύο ομόφυλους, προκύπτει οικογένεια. Μήπως και πάλι, αφού δεν δεχόμαστε τον θεσμό της παρένθετης μητέρας, μιλάμε για στέρηση ατομικών δικαιωμάτων του ανθρώπου;
Το ότι 20 χώρες και παραπάνω έχουν καθιερώσει την τέλεση γάμου μεταξύ ομόφυλων δεν είναι επιχείρημα για να κάνουμε κάτι ανάλογο και εμείς ως χώρα. Δυστυχώς σε πολλές από τις χώρες αυτές πλέον δεν αναγνωρίζουν το θεσμό της οικογένειας και αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι είναι και από τους πιο ευτυχισμένους λαούς.
Στην περίπτωση της παρένθετης τεκνογονίας εγκυμονείται ο κίνδυνος να δημιουργηθεί μία «βιομηχανία» δημιουργίας παιδιών, πράγμα εντελώς απαράδεκτο. Ούτε οι άνθρωποι είναι εμπορεύματα προς διακίνηση, ούτε οι γυναίκες είναι μηχανές παραγωγής παιδιών. Η πιθανή εκμετάλλευση τους από επιτήδειους και η εμπορευματοποίηση του σώματος τους και των παιδιών τους, οδηγεί στα σκοτεινά χρόνια των σκλαβοπάζαρων και στην οπισθοδρομική αντικειμενοποίηση των ανθρώπων.
Διαφωνώ με το νομοσχέδιο το οποίο είναι βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας και της οικογένειας. Έτσι όπως πάμε θα χαθεί η έννοια της πατρότητας και της μητρότητας που είναι αναντικατάστατη.
Διαφωνώ εντελώς με την τεκνοθεσία, λόγω του ότι ένα παιδί πρέπει να έχει ΚΑΙ πατέρα ΚΑΙ μητέρα. Δεν αλλάζουν οι νόμοι της φύσης.
Φτάνει πια με την διαστρέβλωση της αλήθειας. Φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε την εκτροπή ως φυσιολογικό και μάλιστα να μας το επιβάλουν οι κυβερνώντες δια νόμου.
Κάποια στιγμή πρέπει να αντιδράσει το σύνολο του κόσμου.
ευχαριστώ
Ο ισχυρισμός ότι η χώρα μας υποχρεούται να νομοθετήσει τον παρόντα νόμο είναι ψευδής και εκφράζεται για να παραπλανήσει την κοινή γνώμη. Σε πολλές Ευρωπαίκες χώρες, όπως η Ιταλία, η Ουγγαρία, η Πολωνία και άλλες, η απόκτηση παιδιού από ομοφυλόφιλους γονείς απαγορεύεται ρητά.
Απαράδεκτο το νομοσχέδιο. Θέλουν να νομοθετήσουν το αφύσικο.
Ακόμα χειρότερα, θα ανοίξει ο δρόμος για την υιοθεσία παιδιών από ομοφιλόφυλους (ακόμα και αν δεν ψηφιστεί η υιοθεσία) που δεν ξέρουμε τι συνέπειες μπορεί να έχει στα παιδιά. Δεν κάνει κανείς πειράματα με τις ψυχές των ανθρώπων.
Όποιος το ψηφίσει αυτό το έκτρωμα να μην τολμήσει να ζητήσει ξανά την ψήφο του ελληνικού λαού.
Δε συμφωνώ. Υπάρχει ήδη το Σύμφωνο Συμβίωσης που καλύπτει το ζήτημα.
Διαφωνώ κάθετα!!!
Διαφωνώ . Τα παιδιά τα ρωτήσατε για το αν θέλουν να έχουν μια οικογένεια χωρίς μητέρα ή πατέρα και να ζουν ανάμεσα σε δυο ομοφυλόφιλους που θα παίζουν μια την ¨μητέρα» και μια τον «πατέρα» ; Το νομοσχέδιο δεν είναι περί ισότητας. Όποιος θέλει μπορεί να αποκτήσει παιδί έτσι κι αλλιώς…
Απαιτούμε από την πολιτεία σεβασμό στο θεσμό της οικογένειας και στο αξιακό μοντέλο που μας παραδόθηκε αλώβητο μέσα από τους προγόνους μας.
Τα δικαιώματα των πολύτεκνων οικογενειών γιατί δεν τα υπερασπιστήκατε ποτέ;
Ας νοιαστεί το κράτος για οικογένειες που με τον ιδρώτα ενός πατέρα και μια μάνας μεγαλώνουν εδώ και χρόνια τρία, τέσσερα και παραπάνω παιδιά και έχουν το ρόλο του αληθινού γονιού.
Σε αυτό το μοντέλο που ξέρουμε δεν θα μας επιβάλουν κάποιο ξένο και αφύσικο δικό τους μοντέλο. Υπάρχουν επιλογές και δικαιώματα. Ας μάθουν να τα διακρίνουν οι βουλευτές και έπειτα ας προβούν σε ανάλογη ψήφο. Οι σωστές επιλογές καθορίζουν την πορεία μιας κοινωνίας. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο φέρει λάθος μηνύματα και ακυρώνει το ύψιστο αγαθό της οικογένειας.
Μετά από τόσο πολιτικό μασάζ (κοινώς εκβιασμός και μπούλινγκ) και με απειλές για απομάκρυνση από τις θέσεις τους και για αυτό το λόγο μεγάλες οικονομικές απώλειες, οι βουλευτές, ως αντιπρόσωποι της λαϊκής βούλησης δεν είναι διαθέσιμοι να ψηφίσουν αυτό το έκτρωμα. Για ποια δημοκρατία και ελεύθερη βούληση μιλάμε όταν και ο δείκτης διαφθοράς στην Ελλάδα έχει πάει στον πάτο? Πρέπει να υπερασπιστούμε την Δημοκρατία μας. ΟΧΙ σε αυτό το έκτρωμα που θα καταστρέψει σταδιακά την οικογένεια. Δεν υπάρχει λόγος. Ότι θέλει ας κάνει ο κάθε ομοφυλόφιλος στο κρεβάτι του. Αλλά όχι και να έχουν απαίτηση να υιοθετήσουν αθώες ψυχές. Δεν θα γίνουμε Αγγλία, τους βλέπουμε και τους λυπόμαστε.
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ!!
Δεν θα μπω στον κόπο να παραθέσω επιχειρήματα, διότι έχουν χιλιοειπωθεί τα πάντα! Μεταξύ των άλλων εξαιρετικά επιχειρήματα και με επιστημονική τεκμηρίωση, περιέχονται και στην εισήγηση του Μητροπολίτη Μεσογαίας.
Σε τελικά ανάλυση όλα στη φύση είναι με σοφία δομημένα. Αν λοιπόν ήταν φυσικό και θεμιτό, να ανατρέφουν παιδιά δύο άτομα του ιδίου φύλλου, η ίδια η φύση θα είχε προβλέψει και να μπορούν να τα δημιουργήσουν.
Διαφωνώ πλήρως με το νομοσχέδιο.Νομικα μπορούν να καλύπτονται με το σύμφωνο συμβίωσης και αν υπολείπεται κάπου να συμπληρωθεί . Από κει και πέρα ο όρος «οικογένεια» που κρατεί αιώνες, δε μπορεί να αλλάξει ξαφνικά χωρίς αυτό να προάγει κάτι. Οι αξίες δεν διαμορφώνονται σε μια κοινωνία σύμφωνα με τα «θέλω» κάποιων, γιατί έτσι θα επικρατούσε το χάος (προς τα εκεί οδεύουμε) αν ο καθένας επειδή «αυτό αισθάνεται», «αυτό θέλει», «αυτό τον κάνει ευτυχισμένο» μπορεί να κατοχυρώνεται νομικα και να γίνεται μέρος του κοινωνικού ιστού και των άξιων του. Επειδή εγώ είμαι ευτυχισμένος αν έχω δύο άντρες, ή έναν άντρα και μια γυναίκα, ή εναν σκύλο και δύο γάτες, δε μπορώ να τους παντρευτώ και να ονομάζομαι οικογένεια με ότι αυτο προκυπτει απ’ το οικογενειακό δικαιο. Δεν πιάνω καν το θέμα της τεκνοθεσιας.
1. Λείπει στην αρχή του ν/σ ο ορισμός των εννοιών: ΛΟΑΤΚΙ+ , φύλο, πρόσωπο.
Διαφωνώ με την ψήφιση του νομοσχεδίου όχι μόνο διότι καταργεί κανόνες βιοηθικής, χριστιανικὲς αξίες και την ελληνικὴ οικογενειακὴ παράδοση, και διότι ανατρέπει τα δικαιώματα των παιδιών και τους ρόλους των φύλων ως στοιχείων συνοχής της κοινωνίας αλλὰ κυρίως διότι αντίκειται στην ορθόδοξη συνείδησή μας»
Όποιος βουλευτής ψηφίσει το αντιχριστιανικό έκτρωμα είναι προφανές ότι θέτει τον εαυτό του εκτός εκκλησίας
Ειναι δυνατο να καθορισθει ο όρος συζευξις. Συζευξη ομοφυλόφυλων ατόμων = Συζευξη και Συζευξη ετερόφυλων ατόμων = γαμος.
Με τη Συζευξη θα πρέπει να γινονται και συμφωνίες που θα επισυνπτονται, όπως: Επίθετα προϋπαρχόντων τέκνων, μεταγενεστέρων, κληρονομικά, κλπ. ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ, οπότε με μια απλή συμβολαιογραφική διευθέτηση σε καθε περίπτωση αυτα θα επιλύονται, ειδαλλως θα τρελλαθει η ΒτΕ να ψηφιζει χιλιάδες ν/σ για να λύσει επιλυμενα θεματα της πολιτειας – κοινωνίας.
Καλό θα ειναι να σκεφτει ο νομοθετης τι θα γινει για το δικαίωμα των 2 ατομων μιας συζευξης, να συνάπτουν πολλαπλές άλλες συζεύξεις (όχι περιστασιακές παρτούζες) ή και γάμους…
Καλά ξεμπερδέματα
Χαιρόμαστε που βλέπουμε να κατοχυρώνεται επιτέλους η ισότητα στο γάμο. Ταυτόχρονα, κρίνουμε ορθότερη την αναφορά σε “πρόσωπα ανεξαρτήτως φύλου” και όχι μόνο σε “πρόσωπα του ιδίου φύλου”, ως πιο συμπεριληπτικό όρο για την ίση μεταχείριση όλων των ατόμων, ανεξάρτητα από την ταυτότητα φύλου τους.
Συνεπώς, προτείνουμε την εξής διατύπωση για το συγκεκριμένο άρθρο:
“Ο παρών νόμος αποσκοπεί στη διασφάλιση της αρχής της ισότητας, μέσω της επέκτασης της δυνατότητας σύναψης γάμου σε πρόσωπα ανεξαρτήτως φύλου και στην ενίσχυση της προστασίας από διακρίσεις, προς την κατεύθυνση της υλοποίησης της Εθνικής Στρατηγικής για την Ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+.”
Γάμος γίνεται ανάμεσα σε έναν άνδρα και μια γυναίκα και μόνο αυτοί μπορούν να γίνουν μια ψυχή. Αυτό το ζευγάρι και αυτό τον γάμο ευλόγησε ο θεός με την δυνατότητα να φέρουν στον κόσμο παιδιά .
Διαφωνώ εν μέρει με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.Ο γάμος,απο θεολογική άποψη, είναι ένα απο τα ιερά μυστήρια σύμφωνα με το οποίο δένονται εφ’όρου ζωής 1 άντρας με 1 γυναίκα κάτω απο την «έγκριση» του Θεού. Ωραία, ας υποθέσουμε οτι κάποιοι άνθρωποι είναι άθεοι(υπάρχουν στη σημερινή κοινωνία) & θέλουν να παντρευτούν στο Δήμο…πάλι πρόκειται για μια διαδικασία η οποία πιστοποιεί επίσημα την ένωση 2 ανθρώπων διαφορετικού φύλου.Ας υποθέσουμε πάλι οτι υπάρχουν άνθρωποι που έλκονται απο το ίδιο φύλο(στη σημερινή σύγχρονη κοινωνία δεν μπορούμε να αρνηθούμε οτι δεν υπάρχουν…),θα πάνε στο Δήμο & θα επισημοποιήσουν τη σχέση τους με όλα τα δικαιώματα που έχουν & τα ετερόφυλα ζευγάρια.Κατ’εμέ, μέχρι εδώ κανένα πρόβλημα,διότι στη τελική,το τι γουστάρει ο άλλος να κάνει στο κρεβάτι του,είναι δικαίωμά του, αρκεί το δικό του δικαίωμα να μην παρεισφρέει(εμπλέκεται) με το δικό μου αντίστοιχο δικαίωμα. Όπως μάλλον θα έχετε παρατηρήσει απο όλα τα προαναφερθέντα,όλοι αυτοί οι διαφορετικοί τρόποι(είτε θεολογικοί ή κοινωνικοί) έχουν κοινό χαρακτηριστικό που ονομάζεται ΕΝΩΣΗ 2 ανθρώπων πάνω στο οποίο βασίζεται όλο το νόημα του γάμου.Ο σκοπός του γάμου είναι η ΕΝΩΣΗ & όχι η τεκνοποίηση….εξου & στην εκκλησία όταν παντρεύονται 2 άνθρωποι,αλλά & στον Δήμο,πίνουν κρασί & οι 2 & τίποτα άλλο. Ποιό είναι το νόημα του κρασιού;Γιατί πίνει κρασί ενας άνθρωπος γενικά; Διότι κρασί ευφραίνει καρδίαν,δηλ.ευχαριστιέται η ψυχή μου & ολόκληρο το είναι μου διότι επιτέλους βρήκα τον άνθρωπό μου με τον οποίο θέλω να μοιραστώ την υπόλοιπη ζωή μου μαζί του & γιαυτό το λόγο,γλεντάω με κρασί. Αυτή είναι η έννοια του γάμου & τίποτα άλλο. Εντούτοις η τεκνοποίηση δεν έχει καμία σχέση με το γάμο ακόμα & στα ετερόφυλα ζευγάρια. Δηλ.δεν παντρεύεσαι τον άλλο επειδή θα σου κάνει ή δεν θα σου κάνει παιδιά. Αυτό είναι λάθος. Τον παντρεύεσαι διότι είναι ο άνθρωπος με τον οποίο θέλεις να μοιραστείς την υπόλοιπη ζωή σου μαζί του & τις καλές & τις κακές στιγμές. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την τεκνοποίηση ή τεκνοθεσία.
Όσον αφορά τώρα την τεκνοποίηση. Ας μην μακρηγορώ με τις θεωρίες της εκκλησίας διοτι για μένα προέχουν οι επιστημονικές θεωρίες & μετά όλα τα υπόλοιπα. Η οντογενετική βιολογία λοιπόν,το λέει κατηγορηματικά οτι για να υπάρχει γονιμοποίηση & μετά να γεννηθεί ο νεος άνθρωπος, είναι ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟ & συμβαίνει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΣ μόνο με την ένωση ανδρικού+γυναικείου γαμέτη που σημαίνει οτι ο νεος άνθρωπος θα έχει είτε 44+ΧΨ χρωμοσώματα(άνδρας) ειτε 44+ΧΧ(γυναίκα).Τι να κάνουμε τώρα…,δεν μπορεί να εξελιχθεί διαφορετικά η γενετική εκτός αν βασίζεται πάνω σε αυτό το ΚΑΝΟΝΑ που προνόησε η φύση & τίποτα άλλο. Αν κάποιος μπορεί να μου αποδείξει οτι μπορεί να γεννηθεί άνθρωπος μεταξύ 22+Χ με 22+Χ…έιτε μεταξύ 22+Ψ με 22+Ψ…,τότε πεδίο δόξης λαμπρόν για τα ομόφυλα ζευγάρια να τεκνοποιούν ή να υιοθετούν. Μέχρι στιγμής όμως αυτό επιστημονικά δεν έχει αποδειχθεί ακόμα.Συμπερασματικά,για τους παραπάνω λόγους που ανέλυσα,είμαι υπέρ του γάμου των ίδιου φύλου αλλά κατά της τεκνοθεσίας του ιδίου φύλου.
Διαφωνώ, διότι ο γάμος είναι θεσμός και όχι δικαίωμα..
Υπερασπίζομαι το δικαίωμα των παιδιών που θα έρθουν στον κόσμο, να γνωρίσουν τη βιολογική μάνα τους και να μεγαλώσουν με αυτήν.
Ο γάμος ομοφυλοφίλων είναι ένα θέμα, όμως το να μπορούν να υιοθετήσουν παιδιά, είναι μείζον ζήτημα. Στο άρθρο 21 αναφέρεται:
«Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους.»
Πώς προάγεται το Έθνος και πώς προστατεύεται η μητρότητα από το Κράτος με αυτό το νόμο;
ΔΙΑΦΩΝΩ ΕΝΤΟΝΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟΨΥΧΩΣ.Και ας προσέξουμε καλά πως πορευόμαστε γιατί έχουμε φύγει εντελώς από την Αλήθεια και την Ζωή που είναι ο Ιησούς Χριστός και έχουμε πιάσει πάτο στο βαρέλι του βόθρου του Σατανά και της αμαρτίας.Και έτσι όπως είμαστε μόνοι μας χωρίς τον Χριστό,οι συνέπειες των πράξεών μας και η επιρροή του Σατανά πάνω μας θα φέρει ολέθρια αποτελέσματα.Θα βρει μεγάλο κακό και εμάς και όλο τον κόσμο.
Προσπάθεια να περάσει το πάρα φυσιν ως φυσιολογικό…ο Θεός έκανε δύο φύλα και ευλόγησε τον γάμο ανάμεσα σε άνδρα και γυναίκα…παρακαλώ να διευκολυνθεί η διαδικασία υιοθεσίας από κανονικά ζευγάρια…αυτό είναι μια πρόταση για το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μας…
Τα Σόδομα και τα Γόμορα θα επαναλάβουμε! Αίσχος! Είστε ανήθικοι. Φέρετε βαρύτατη ευθύνη και θα πρέπει να αναλογιστείτε τι κάνετε. Εκτός κι αν ο στόχος είναι να αφανιστούν οι Έλληνες, γιατί το έκτρωμα που θέτετε προς ψήφιση υποσκάπτει τη διαιώνιση του είδους.
Διαφωνώ ως προς τον γάμο διότι πιστεύω πως μπορεί να λυθεί το οποιοδηποτε νομικο θεμα μεσα απο το συμφωνο συμβίωσης. Θεωρώ ότι η νομιμοποίηση του γάμου όπως παρουσιάζεται από τον πρωθυπουργό θα μας αναγκάσει να δεχτούμε περισσότερα πραγματα έπειτα από προσφυγή σε ευρωπαϊκό δικαστήριο καποιου ΛΟΑΤΚΙ για δηθεν αδυναμίες του νόμου στην χώρα μας και θα μας επιβληθούν αναγκαστικά. Τα αναγκαστικά αυτά είναι θέματα που θα ήθελα να περάσει ο πρωθυπουργός αλλά δεν επιχειρεί λόγο πολιτικού κόστους. Πιθανόν να κρύβεται πίσω από το παράθυρο που ανοίγει ώστε αργότερα τα ανοίξει ολόκληρη την πόρτα αυτών των θεμάτων. Ως προς τα παιδιά δεν κρίνω την εμπλοκή τους σωστή πίσω από δηθεν ανθρωπισμους. Αν θέλει ο πρωθυπουργός να βοηθήσει παιδιά να το κάνει με την δημιουργία διαφόρων κοινωνικών δομών και να μην μένουν τα παιδιά στο έλεος τους. Δεν είναι λύση η υιοθεσία. Τέλος δεν μπορεί κάποιο παιδί να μεγαλώνει σε ένα αφύσικο περιβάλλον που δεν το έχει γεννήσει ένας πατέρας και έχει τεχθει από μια μητέρα. Είναι λάθος να λέμε ότι σε μια κανονική οικογένεια μπορεί το παιδί να μην μεγαλώσει σωστά και με προβλήματα ως κριτήριο για την νομιμοποίηση της υιοθεσίας. Η φύση είναι μια, άνδρας κ γυναίκα.