Υπουργός Επικρατείας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 2 Σεπτεμβρίου 2010, 20:08 | Αναστασία Κ.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Καλησπέρα.
  Διαβάζοντας το σχέδιο νόμου αντιλήφθηκα πως διαλέξαμε τον εύκολο δρόμο για μια διαδικασία που απαιτεί να πάρουμε τον λιγότερο περπατημένο΄, και εξηγούμαι:
  1.Τίτλος «περιορισμός της πολυνομίας, κωδικοποίησης και αναμόρφωση της νομοθεσίας». Όπως παρουσιάζεται εδώ το βασικό αν όχι το μοναδικό εργαλείο για τα 2 σκέλη του τίτλου είναιη κωδικοποίηση?
  Είναι δυνατόν ο στόχος της καλύτερης νομοθέτησης να επιτευχθεί με νέους νόμους ή αποκλειστικά με νομικά κριτήρια?
  Η ποιότητα των νόμων κατα τη διαδικασία θέσπισης τους αλλά και η ανάλυση των επιπτώσεών τους λαμβάνεται υπόψη?
  Χρησιμοποιούνται αξιόπιστα κριτήρια για να ελεγχθεί το κόστος της ρύθμισης?
  2.Η μέτρηση του συνολικού κόστους μιας ρύθμισης γίνεται με αξιόπιστα κριτήρια?Αν ναι, τότε πως περιλαμβάνεται σε αυτό πχ. το κόστος συμμόρφωσης του προσωπικού που καλείται να διαχειριστεί ένα νέο νόμο για τον οποίο δεν ρωτήθηκε με τρόπο επίσημο η γνώμη του?
  3.Επιτροπή για κωδικοποίηση: πόσο αφελής μπορεί να είναι κάποιος που συστήνει μια επιτροπή που αφορά την ποιότητα των΄ρυθμίσεων και την συγκροτεί σχεδόν αποκλειστικά με νομικούς επιστήμονες?Δείχνει έλλειψη κατανόησης του προβλήματος.
  4.Το πρόβλημα της κάκιστης νομοθέτησης στην Ελλάδα δεν προέκυψε επειδή δεν υπάρχουν αξιόλογοι νομικοί επιστήμονες αλλά κυρίως επειδή δεν έχουμε αντιληφθεί ότι αποτελεί συστημικό ζήτημα και απαιτεί μια συνολικότερη αντιμετώπιση. Συνεργασία από όλες τις βαθμίδες της διοικητικής ιεραρχίας και τα επιστημονικά πεδία.
  5.Νόμοι , έστω και λίγοι, που έρχονται από άνωθεν, είναι μοιραίο να δημιουργήσουν διοικητικά και ενδοδιοικητικά βάρη.Όπως τονίζεται και σε επίσημα κείμενα (mandelkern final report,2001)απαιτείται και πολιτική βούληση σε όσα τα επίπεδα και ο μεταξύ τους συντονισμός για να αποτελέσει η εκάστοτε ρύθμιση χρήσιμο εργαλείο, ενώ η απλοποίηση των ρυθμίσεων δεν πρέπει να γίνει αυτοσκοπός.
  6. Οι ρυθμίσεις αποτελούν εικόνα της κοινωνίας, είναι ζωντανοί οργανισμοί. Μια κωδικοποίηση που δεν λαμβάνει υπ’όψιν και τις μη νομικές παραμέτρους (πχ.τι σκοπούς επιδιώκει να εξυπηρετήσει,αν υπάρχουν οι υποδομές, η απαιτούμενη κουλτούρα,η ανάγκη για τη δημιουργίασ του κ.α)θα είναι εμπόδιο και σίγουρα να παρακαμθει στην πράξη.

  Πολλά θα μπορούσαν να υποθούν ακόμα αλλά δεν θα ήθελα να κουράσω παραπάνω.
  Ελπίζω μόνο να γίνει κατανοητό ότι όπως πολλές «ασθένειες» απαιτούν συνδυασμό φαρμάκων για να εξαλειφθούν έτσι και το τέρας της κακής νομοθέτησης στη χώρα μας απαιτει σφαιρικότερη αντιμετώπιση και ίσως και μια λιγότερο νομικίστικη αντιμετώπιση του.

  Καλή συνέχεια στο έργο σας.