Οι εγγεγραμμένες στο Μητρώο επιχειρήσεις Ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης:
α) έχουν πρόσβαση στα ιστορικά αρχεία οπτικοακουστικών μέσων, τα οποία τηρούνται στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας και στα εποπτευόμενα από αυτή νομικά πρόσωπα του δημόσιου τομέα υπό την επιφύλαξη του Νόμου περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, όπως εκάστοτε ισχύει. Δύνανται δε να κάνουν χρήση του φυλασσόμενου σε αυτά υλικού (αναπαραγωγή, διανομή, παρουσίαση στο κοινό), εφόσον χορηγηθεί σχετική άδεια από τον αρμόδιο για την εθνική επικοινωνιακή πολιτική Υπουργό.
β) περιλαμβάνονται μεταξύ των επιχειρήσεων, στις οποίες κατά τα οριζόμενα στο π.δ. 261/1997 (Α’ 186), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, μπορεί να ανατεθεί η καταχώριση διαφημιστικών ή άλλων συναφών μηνυμάτων του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Με απόφαση του αρμόδιου για την εθνική επικοινωνιακή πολιτική Υπουργού, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζονται το συνολικό ποσοστό συμμετοχής των Ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης στην κατανομή της προϋπολογιζόμενης διαφημιστικής δαπάνης κάθε δημόσιου φορέα καθώς και η διαδικασία επιλογής συγκεκριμένων ηλεκτρονικών μέσων και ανάθεσης σε αυτά της μετάδοσης διαφημιστικών μηνυμάτων.
γ) προτιμώνται ως συνεργάτες και εταίροι στα ερευνητικά, εκπαιδευτικά και λοιπά προγράμματα του Ε.Κ.Ο.Μ.Ε.
δ) μπορούν να ζητούν τη διαπίστευση δημοσιογράφων τους στην τακτική ενημέρωση των πολιτικών συντακτών (Briefing) από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο.
Για να έχει νόημα ένα τέτοιο μητρώο, θα πρέπει να υποχρεώνει καταρχάς τους φορείς του δημοσίου να συνεργάζονται μόνο με αυτές τις επιχειρήσεις.
Επίσης, θα πρέπει να υποχρεώνει τις διαφημιστικές εταιρίες και τα media houses που συνεργάζονται άμεσα ή έμμεσα με το δημόσιο, καθώς και φορείς/εταιρίες που εμπλέκεται το δημόσιο ακόμα και με μειοψηφικό μετοχικό ποσοστό, να χρησιμοποιούν μόνο εγγεγραμμένες εταιρίες. Εάν δεν συμμορφώνονται, να επιβάλλονται κυρώσεις.
33α:
Η Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας (ΕΦΕ) θεωρεί αδιανόητη τη δωρεάν εκχώρηση πνευματικού έργου σε οποιαδήποτε Επιχείρηση Μέσων Ενημέρωσης διότι αυτό συνιστά έμμεση επιδότηση και αδικαιολόγητο πλουτισμό. Επιπλέον, δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού.
Γιατί δεν περνάει μέσα και η τροπολογία που θα επιτρέψει στους δημοσιογράφους μέλη της ΕΣΗΕΑ που εργάζονται σε ηλεκτρονικά μέσα να ασφαλίζονται στο ΕΤΑΠ και στον ΕΔΟΕΑΠ;
Θεωρώ ότι θα πρέπει οι ιστοσελίδες να διαχωριστούν σε ενημερωτικές και μη. Για να θεωρηθεί μια ιστοσελίδα ειδησιογραφική θα πρέπει να απασχολεί αριθμό δημοσιογράφων , ως αποκλειστικό επάγγελμα, ανάλογα με τον πληθυσμό του νομού.Για παράδειγμα αυτό που ισχύει στις επαρχιακές εφημερίδες είναι μια καλή αναλογία .Επιπλέον ρόλο να παίξει και η επισκεψιμότητα ,αν και σήμερα δεν υπάρχουν τα εργαλεία για αντικειμενική μέτρηση.
Ακόμη θα πρέπει να θεσπιστεί και η έννοια της περιφερειακής ενημέρωσης ως ελάχιστη προσπάθεια καλλιέργειας Καλλικρατικής συνείδησης.
Τέλος, σε ότι αφορά την κρατική διαφήμιση αυτή είναι μια πονεμένη ιστορία. Στην περιφέρεια όποιος έχει μπάρμπα στην Κορώνη παίρνει. Όποιος δεν έχει δεν παίρνει. Επιπλέον η κρατική διαφήμιση ήταν ανέκαθεν ένα μέσο πίεσης (άλλοι το λένε εκβιασμό), προς τον τοπικό τύπο ώστε να μην υπάρχει κριτική. Αυτό πρέπει να σταματήσει μια για μπάντα και θεωρώ ότι μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί να το κάνει.
Θα πρέπει να μην μπορεί ο οποιοσδήποτε να λάβει άδεια για επιχείρηση ηλεκτρονικού μέσου ενημέρωσης. Θα πρέπει να υπάρχουν σαφής κανόνες, ως προς την διασταύρωση των δημοσιευμάτων τους και τις ευθύνες τους. Επίσης προκειμένου να αναπαράγουν ή έστω να χρησιμοποιούν το υπό α) υλικό να καταβάλλουν κάποιο οικονομικό κόστος στη ΓΓΕΕ, ειδικά με δεδομένο ότι θα λαμβάνουν έσοδα δυνάμει καταχώρισης διαφημιστικών ή άλλων συναφών μηνυμάτων του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Η κατανομή της Κρατικής Διαφήμισης γινόταν πάντα με τρόπο προκλητικό και σκανδαλώδη, ενώ αγνοούνταν παντελώς τα ΜΜΕ της Περιφέρειας.
Θεωρώ ότι σημαντικά κριτήρια για την αναγνώριση του δικαιώματος στα Ηλεκτρονικά Μέσα, να λαμβάνουν Κρατική Διαφήμιση πρέπει να είναι αφενός μεν η επισκεψιμότητά τους (ο αριθμός των αναγνωστών τους), αφετέρου δε ο αριθμός προσωπικού που απασχολεί. Αν δεν υπάρχει πολιτική βούληση για πραγματική αλλαγή στο καθεστώς της Κρατικής Διαφήμιησης, είναι προτιμότερο να καταργηθεί τελείως(την άποψη αυτή καταθέσμαε δημοσίως στον ακόλουθο σύνδεσμο: http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/342245).
Για να μπει μια σειρά στο τοπίο των Ηλεκτρονικών Μέσων πρέπει να γίνει σαφής διαχωρισμός μεταξύ ενημερωτικού site και προσωπικού blog και βασικό κριτήριο πρέπει να είναι ο αριθμός του απασχολούμενου προσωπικού.