1. Η επικοινωνιακή διπλωματία αποτελεί ειδικότερο τομέα της εθνικής επικοινωνιακής πολιτικής, ο οποίος εναρμονίζεται με την εξωτερική πολιτική της χώρας. Το Σ.Ε.Ε.Π. είναι αρμόδιο για τον καθορισμό των στρατηγικών στόχων της Επικοινωνιακής Διπλωματίας.
2. Για την κατάρτιση του σχετικού με την επικοινωνιακή διπλωματία κεφαλαίου του στρατηγικού σχεδίου της παραγράφου 1 του άρθρου 3 η αρμόδια οργανική μονάδα της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας συνεργάζεται με την Υπηρεσία Ενημέρωσης και Δημόσιας Διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών.
3. Συστατικά στοιχεία της επικοινωνιακής διπλωματίας είναι η δημόσια διπλωματία, η διπλωματία των μέσων μαζικής ενημέρωσης, η δημοσιογραφική διαμεσολάβηση και η εσωτερική ενημέρωση των πολιτών για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.
Πώς είναι δυνατόν να αρνείται κάποιος που ασχολείται με τον χώρο των ΜΜΕ τον βαθμό εμπλοκής τους στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης εντός και εκτός συνόρων. Υπό ποιες προϋποθέσεις αυτό δεν αποτελεί – έστω και εμμέσως – μια πολιτική πράξη; Για ποιον λόγο δεν μπορεί να θεωρηθεί μια συγκροτημένη επικοινωνιακή πολιτική ως μια υποβοηθητική διπλωματική ενέργεια, όταν αποτελεί τον κυριότερο μοχλό για την αντιστροφή του αρνητικού κλίματος που επικρατεί εναντίον της χώρας; Η εκχώρηση των συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων στο ΥΠΕΞ εξυπηρετεί την τήρηση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας ή απλώς κάποια συντεχνιακά συμφέροντα;
Στο άρθρο 2 παρ. 1 και 3 περ. β΄ αναφέρεται ότι η επικοινωνιακή διπλωματία καθορίζεται από την Κυβέρνηση, η οποία αποτελείται από το σύνολο του υπουργικού συμβουλίου και όχι μόνο τους υπουργούς που αναφέρονται στο άρθρο 4 παρ.2. Κατά συνέπεια στην παράγραφο 1 εδ. β΄ χρειάζεται να γίνει προσθήκη τη λέξης “περαιτέρω” και να γίνει το “Το Σ.Ε.Ε.Π. είναι αρμόδιο για τον περαιτέρω καθορισμό των στρατηγικών στόχων της Επικοινωνιακής Διπλωματίας”.
Δεν προβλέπεται ο τρόπος συνεργασίας της ΓΓΕΕ με την Υπηρεσία Ενημέρωσης και Δημόσιας Διπλωματίας του ΥΠΕΞ προκειμένου να εξασφαλιστεί η εναρμόνιση. Σε τι επίπεδο θα γίνεται και πώς;
Υπάρχει πρόβλημα στα συστατικά στοιχεία της επικοινωνιακής διπλωματίας:
– δημόσια διπλωματία είναι αρμοδιότητα του ΥΠΕΞ
– διπλωματία των ΜΜΕ δεν υφίσταται
– δημοσιογραφική διαμεσολάβηση δεν υφίσταται ως όρος και ως διαδικασία
– εσωτερική ενημέρωση (ενημέρωση της κοινής γνώμης) για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής κάνει το ΥΠΕΞ θεσμικά
Το άρθρο 5 παρ. 1 έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 4 παρ. 1. όσον αφορά το Σ.Ε.Ε.Π. . Το Συμβούλιο Εθνικήσ Επικοινωνικής Πολιτικής σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 είναι αρμόδιο » για τον στρατηγικό σχεδιασμό τησ εθνικήσ επικοινωνιακήσ πολιτικήσ» . Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 5 παρ. 1 που ορίζει ότι το ΣΕΕΠ είναι αρμόδιο «για τον καθορισμό των στρατηγικών στόχων τησ Επικοινωνιακήσ διπλωματίασ» . Το ΣΕΕΠ ΕΊΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΧΕΔΙΑΖΕΙ ΕΙΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ Ή ΝΑ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ. Πέραν τούτων υπάρχει κίνδυνοσ αλληλοεπικάλυψησ των αρμοδιοτήτων του ΣΕΕΠ με αυτές του Υπουργείου Εξωτερικών ή ακόμη και κίνδυνος σύγρουσης των αρμοδιοτήτων τους. Ποιός θα έχει τελικά το πάνω χέρι στον σχεδιασμό της εθνικής επικοινωνιακής πολιτικής, το Υπουργείο Εξωτερικών ή το Σ.Ε.Ε.Π.????
Στο ίδιο άρθρο στην παρ. 3 γίνεται μια ΑΔΟΚΙΜΗ ΠΡΟΣΜΙΞΗ ΑΝΟΜΟΙΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ που σύμφωνα με το νομοσχέδιο αποτελούν τα συστατικά στοιχεία της επικοινωνικής διπλωματίας, ενώ παράλληλα έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 1 σημείο ε) όπου δίνεται ο ορισμός τησ επικοινωνικής διπλωματίας ως ΕΝΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ . ΤΙ ΥΠΑΙΝΙΣΕΤΑΙ Ο ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΤΟΥ ΕΝ ΛΟΓΩ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ?????
Το άρθρο 5 παρ. 1 έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 4 παρ. 1. όσον αφορά το Σ.Ε.Ε.Π. . Το Συμβούλιο Εθνικήσ Επικοινωνικής Πολιτικής σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 είναι αρμόδιο » για τον στρατηγικό σχεδιασμό τησ εθνικήσ επικοινωνιακήσ πολιτικήσ» . Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 5 παρ. 1 που ορίζει ότι το ΣΕΕΠ είναι αρμόδιο «για τον καθορισμό των στρατηγικών στόχων τησ Επικοινωνιακήσ διπλωματίασ» . Το ΣΕΕΠ ΕΊΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΧΕΔΙΑΖΕΙ ΕΙΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ Ή ΝΑ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ. Πέραν τούτων υπάρχει κίνδυνοσ αλληλοεπικάλυψησ των αρμοδιοτήτων του ΣΕΕΠ με αυτές του Υπουργείου Εξωτερικών ή ακόμη και κίνδυνος σύγρουσης των αρμοδιοτήτων τους. Ποιός θα έχει τελικά το πάνω χέρι στον σχεδιασμό της εθνικής επικοινωνιακής πολιτικής, το Υπουργείο Εξωτερικών ή το Σ.Ε.Ε.Π.????
Στο ίδιο άρθρο στην παρ. 3 γίνεται μια ΑΔΟΚΙΜΗ ΠΡΟΣΜΙΞΗ ΑΝΟΜΟΙΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ που σύμφωνα με το νομοσχέδιο αποτελούν τα συστατικά στοιχεία της επικοινωνικής διπλωματίας, ενώ παράλληλα έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 1 σημείο ε) όπου δίνεται ο ορισμός τησ επικοινωνικής διπλωματίας ως ΕΝΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ . ΤΙ ΥΠΑΙΝΙΣΕΤΑΙ Ο ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΤΟΥ ΕΝ ΛΟΓΩ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ?????
Προσωπικά προβληματίζομαι τόσο με τον όρο «δημοσιογραφική διαμεσολάβηση», τη σημασία του και την πρακτική του εφαρμογή, όσο και με το ζήτημα της ενημέρωσης των πολιτών από μία δημόσια υπηρεσία, εφόσον αυτό το ρόλο έχουν αναλάβει, σε όλο τον δυτικό κόσμο, τα ΜΜΕ.
Σε τι αποσκοπεί η χρήση του όρου επικοινωνιακή διπλωματία; Πώς θα εναρμονίζεται με την εξωτερική πολιτική; Η δημόσια διπλωματία είναι αρμοδιότητα του υπουργείου εξωτερικών ενώ η διπλωματία των μέσων μαζικής ενημέρωσης είναι μη δόκιμος όρος. Απορία προκαλεί η «δημοσιογραφική διαμεσολάβηση» σε διεθνείς διαπραγματεύσεις. Όσο για την ενημέρωση των πολιτών για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, καθ’ ύλην αρμόδιο υπουργείο είναι το υπουργείο εξωτερικών και η ενημέρωση των πολιτών θα πρέπει να γίνεται από πλουραλιστικά και ελεύθερα ΜΜΕ και όχι από μία δημόσια υπηρεσία.