1. Η Αρχή συνεδριάζει τακτικά κατ’ ελάχιστο κάθε δύο (2) μήνες, ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου και εκτάκτως ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου ή αίτημα δύο τρίτων (2/3) τουλάχιστον των μελών της. Τα μέλη προσκαλούνται από τον Πρόεδρο με οποιονδήποτε πρόσφορο τρόπο.
2. Η Αρχή βρίσκεται σε απαρτία εφόσον: α) Παρίσταται η απόλυτη πλειοψηφία των μελών της και β) μεταξύ των παρόντων μελών περιλαμβάνεται ο Πρόεδρος ή Αντιπρόεδρος. Όταν ο Πρόεδρος κωλύεται, ελλείπει ή απουσιάζει, αναπληρώνεται κατά σειρά από τον Α΄ Αντιπρόεδρο και τον Β΄ Αντιπρόεδρο.
3. Οι αποφάσεις της Αρχής λαμβάνονται με πλειοψηφία των παρόντων μελών. Σε περίπτωση ισοψηφίας υπερισχύει η ψήφος του Προέδρου.
4. Στην Αρχή δύνανται να συμμετέχουν, χωρίς δικαίωμα ψήφου, εφόσον καλούνται από αυτήν, εμπειρογνώμονες και υπηρεσιακοί παράγοντες.
5. Η Αρχή καλεί κατά την κρίση της σε ακρόαση πρόσωπα, τα οποία μπορεί να διευκολύνουν το έργο της με την παρουσίαση προσωπικών εμπειριών ή τη διατύπωση απόψεων σχετικών με την προστασία των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία.
6. Η Αρχή υποβάλλει έως το τέλος Φεβρουαρίου εκάστου έτους έκθεση στον Πρωθυπουργό, στον Πρόεδρο της Βουλής, καθώς και στους αρχηγούς των κομμάτων που εκπροσωπούνται στη Βουλή και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η έκθεση του προηγούμενου εδαφίου συζητείται στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της Βουλής των Ελλήνων, σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στον Κανονισμό της. Η Αρχή μπορεί να υποβάλλει εκθέσεις και κατά τη διάρκεια του έτους.
Για άλλη μία φορά οι ανάπηρες/ανάπηροι έξω από τα κέντρα λήψης αποφάσεων και με μία επιτροπή που θα ελέγχεται από τον πρωθυπουργο΄.Αρκετά παρωχημένο σε σχέση με τα Ευρωπαικά δεδομένα και στο ότι συμβαίνει σε χώρες που έχουν εφαρμόσει χρόνια πολιτικές αναπηρίας.Πως θα σχεδιάζεται/εφαρμόζεται/αξιολογείται στην χώρα μας η στρατηγική μας ποιές οι δικλείδες ασφαλείας ότι πράγματι αυτά που αποφασίζουμε είναι οι πραγματικές ανάγκες μας και όχι κάποιου προέδρου επιτροπής που η άλλων που στην ουσία θα είναι πολιτικές επιλογές της κάθε κυβέρνησης?Θέλουμε ανεξάρτητες αρχές!Ποια θα ειναι η δικτύωση με όλα τα υπουργεία …θα δημοσιεύονται και θα μπαίνουν σε διαβούλευση πριν εφαρμοστούν θα αναρτώνται στην διαύγεια?Δεν φτάνει να καλούνται να πούνε την γνώμη τους από τον χώρο της αναπηρίας αλλά με μόνιμη εκπροσώπηση πολλών διαφορετικών φορέων αναπηρίας ΚΑΙ σε μόνιμη βάση.Αυτό δεν μας καλύπτει το έχουμε ζήσει και δεν ήταν αποτελεσματικό ,
Δυστυχώς αυτό που πάτε να δημιουργήσετε είναι πολύ πίσω από τα Ευρωπαικά κεκτημένα όπου εκεί δεν υπάρχουν τέτοιες αρχές αλλά στην ουσία οι ανάπηροι/ανάπηρες σε πολλές χώρες είναι στα κέντρα λήψης αποφάσεων σε πολλούς οργανισμούς δημόσιους όσο και στην τοπική αυτοδιοίκηση .Υπάρχει καθημερινή παρακολούθηση και αξιολόγηση των πολιτικών και παίρνονται μέτρα όπου υπάρχουν καθυστερήσεις.Σαν φορέας συμμετέχουμε σε μεγάλες οργανώσεις ασθενών στην Ευρώπη δυστυχώς βλέπουμε ότι εδώ δεν επιχειρείται μία γεναία μεταρρύθμιση αλλά στην ουσία μια γραφειοκρατική δομή με καμμία καινοτομία.Πρόεδροι αντιπρόεδροι που θα αξιολογούν χωρίς την έντονη παρουσία των φορέων αναπηρίας εκτός από την ΕΣΑΜΕΑ πολύ πίσω από ότι είναι σε εξέλιξη στην Ευρώπη και σε όλες τις προηγμένες χώρες ,
Η αρχή δεν αρκεί μόνο να συνεδριάζει αλλά οφείλει να κάνει αξιολόγηση και δημοσιοποίηση των πεπραγμένων στο ‘διαυγεια’
Στην Ελλάδα ο χρόνος έχει παγώσει. Είναι σαν να έχουμε πατήσει το pause στα θέματα των αναπήρων και να ζούμε τη μέρα της μαρμότας. Ξανά και ξανά η ίδια συζήτηση για το ίδιο θέμα. Σύμφωνα με τον οικοδομικό κανονισμό το θέμα της προσβασιμότητας όφειλε να είχε λυθεί οριστικά μέχρι το 2020. Κι όμως, έχουμε 2021 και η συζήτηση περιστρέφεται ακόμη γύρω από το ίδιο θέμα. Και μάλιστα μένουμε ΜΟΝΟ στη συζήτηση, στα λόγια δηλαδή, χωρίς να περνάμε σε πράξεις. Γιατί μόνο κουβέντα είναι αρμόδιο να κάνει το όργανο αυτό.
Άλλη μια επιτροπή που θα κάνει προτάσεις για άλλη μια φορά. Λες και δεν ξέρουμε τι πρέπει να γίνει τόσα χρόνια για τους ανάπηρους, λες και το ακούμε το θέμα για πρώτη φορά τώρα στην Ελλάδα.
Και ερωτώ, όλα αυτά που έπρεπε να είχαν γίνει έως το 2020 πού είναι; Θα περάσουν στη λήθη;
Είναι τραγικό, όταν άλλες χώρες της Ευρώπης έχουν λυμένα τα θέματα προσβασιμότητας εδώ και χρόνια, εμείς να εξακολουθούμε να συζητάμε γι’ αυτό, δημιουργώντας επιτροπές, χωρίς να περνάμε ποτέ σε έργα. Έπρεπε να το έχουμε ήδη λύσει και να περάσουμε επιτέλους και σε πιο επίκαιρες συζητήσεις γύρω από την αναπηρία καθώς και σε μια ουσιαστικότερη αναβάθμιση της γενικότερης κουλτούρας της χώρας μας απέναντι στους ανάπηρους και στις ανάπηρες.