Υπουργός Επικρατείας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 24 Μαΐου 2024, 20:21 | Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Με το κείμενο αυτό η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας καταθέτει χρήσιμες και ουσιαστικές προτάσεις στην υπό Δημόσια Διαβούλευση «Εθνική Στρατηγική για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία» που κατέθεσε ο ΥΠΕΠ και πολιτικά υπεύθυνος για τον Συντονιστικό Μηχανισμό για την Αναπηρία κ. Άκης Σκέρτσος. Ελπιδοφόρο είναι πως η Εθνική Στρατηγική ακολουθεί ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης της προηγούμενης προγραμματικής περιόδου, που είχε επιτυχίες αλλά και αδυναμίες να ξεπεράσει. Ενώ μια για ακόμα μια φορά καλούμαστε μέσω της Δημόσιας Διαβούλευσης να συμβάλουμε βελτιωτικά. Στην ουσία αυτή η «Εθνική Στρατηγική» μετουσιώνει την αδιάκοπη προσπάθεια δεκαετιών για την Ευρωπαϊκή Σύγκλιση, τόσο των Συλλογικών Οργάνων ΑμεΑ, όσο και της Ελληνικής Πολιτείας. Καλούνται να αντιληφθούν, να κατανοήσουν ο ένας τον ρόλο του άλλου και να λειτουργήσουν από κοινού για την εξάλειψη των διακρίσεων που υφίστανται τα ΑμεΑ και οι οικογένειες τους.
  Εμείς αισθανόμαστε την ανάγκη να συμμετέχουμε σε αυτή την Δημόσια Διαβούλευση καταθέτοντας προτάσεις που θα συμβάλουν αφενός στην απλοποίηση διαδικασιών και αφετέρου στην υποστήριξη των πάγιων και δίκαιων αιτημάτων που χρόνια τώρα καταθέτει το Αναπηρικό Κίνημα.
  Επιπλέον, καταθέτουμε συγκεκριμένες προτάσεις ανά Πυλώνα και Στόχο, μέσα από τις οποίες εκτιμούμε ότι θα ολοκληρωθούν ενέργειες και προσπάθειες δεκαετιών για να αλλάξει ταυτότητα η χώρα μας, να καταστεί «Μια Ελλάδα με όλους για όλους».

  ΠΥΛΩΝΑΣ Ι

  Στόχος Ι.1: Ανεμπόδιστη πρόσβαση στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον
  Με την εμπειρία που έχει αποκομίσει η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας με την συμμετοχή της στην Κεντρική Επιτροπή Προσβασιμότητας ΥΠ.ΠΕ., και λειτουργώντας βελτιωτικά έχουμε να προτείνουμε προς ένταξη τα παρακάτω προκειμένου να εκπληρωθούν έως το 2030 οι κοινοί μας στόχοι.
  Σε ότι αφορά την Εμβληματική δράση Πυλώνα Ι: Αν θεσμοθετηθεί Εθνική Επιτροπή για το Εθνικό Σήμα Προσβασιμότητας εκτιμούμε πως η ΚΕΔΕ θα πρέπει να αποτελεί μέλος της. Η ΚΕΔΕ εισηγήθηκε και υποστήριξε σθεναρά την καθιέρωση του Εθνικού Σήματος ΑμεΑ τόσο στην Εθνική Αρχή Προσβασιμότητας, όσο και στην Κεντρική Επιτροπή Προσβασιμότητας.
  Σε ότι αφορά το σημείο γ): αιτούμεθα εξιδεικευμένο χρηματοδοτικό εργαλείο για τις στοχευμένες παρεμβάσεις προσβασιμότητας που να φορά αποκλειστικά τους Δήμους.
  Σε ότι αφορά την Εμβληματική δράση Στόχου Ι.1 εδάφιο 3:
  Είναι ανάγκη με ειλικρίνεια να αντιμετωπίσουμε τα κτηριακά προβλήματα αλλά με σεβασμό στις ανθρώπινες ανάγκες και με γνώμονα την ανάγκη της αξιοποίησης του κτηριακού αποθέματος που διαθέτει την δυνατότητα να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες. Οφείλουμε πλέον να διαχωρίσουμε τις χρήσεις και με ειλικρίνεια να πούμε ότι νέες χρήσεις θα υλοποιούνται μόνο σε νέα ακίνητα, ώστε να μπορούν να εξυπηρετηθούν απρόσκοπτα τα Άτομα με Αναπηρία. Δεν φτάνει να πούμε εναλλακτικές υπηρεσίες. Και αυτό γιατί η έως τώρα λειτουργία της Κεντρικής Επιτροπής Προσβασιμότητας έχει έρθει να αντιμετωπίσει στο εάν ένα κτήριο μπορεί ή όχι τελικά να γίνει προσβάσιμο, δημιουργώντας μετά άλλα θέματα σχετικά με το λεγόμενο «δυσανάλογο κόστος» του ιδιοκτήτη. Μια Εθνική Στρατηγική οφείλει να σταθεί γενναία απέναντι στα προβλήματα λύνοντάς τα. Η διαιώνιση της σημερινής κατάστασης, με συνεχιζόμενες παρατάσεις δεν οδηγεί πουθενά πάρα μόνο στην αυθαιρεσία. Έχουμε τον χρόνο έως το 2030 να το αλλάξουμε αυτό αρκεί να έχουμε την βούληση για αυτή την μεταρρύθμιση.
  Σε ότι αφορά την Εμβληματική δράση Στόχου Ι.1 εδάφιο 4:
  Αιτούμεθα η ΚΕΔΕ να συμμετέχει γνωμοδοτικά και να εκφράσει την άποψη της σχετικά με την έκδοση τεχνικών οδηγιών προσβασιμότητας.
  Σε ότι αφορά την Εμβληματική δράση Στόχου Ι.1 εδάφιο 5:
  Αιτούμεθα την συμμετοχή της ΚΕΔΕ με μέλος και αναπληρωτή του, με αποφασιστικό χαρακτήρα σε Επιτροπές Υπουργείων που εξετάζουν αιτήματα Δήμων για την ένταξη τους σε χρηματοδοτικά εργαλεία ή την ανακήρυξή τους σε εποχικούς προορισμούς.
  Σε ότι αφορά την Εμβληματική δράση Στόχου Ι.1 εδάφιο 6:
  Αιτούμεθα την συμμετοχή της ΚΕΔΕ στην αρμόδια επιτροπή που εξετάζει την υπαγωγή των κτηρίων στο πρόγραμμα διασφάλισης φυσικής προσβασιμότητας του ΤΕΕ. Την εξειδίκευση και διασφάλιση χρηματοδοτικού εργαλείου για τις απαιτούμενες παρεμβάσεις σε Δημοτικά Ακίνητα που έχουν ενταχθεί και χαρακτηριστεί από τους εκλεκτές προσβασιμότητας ως μη προσπελάσιμα, αλλά μπορούν να μετατραπούν σε προσβάσιμα.
  Σε ότι αφορά την Εμβληματική δράση Στόχου Ι.1 εδάφιο 7:
  Αιτούμεθα την συμμετοχή της ΚΕΔΕ στην κατάρτιση και εξειδίκευση του προγράμματος «Προσβάσιμων γειτονιών» με μέλος και αναπληρωτή του στην αρμόδια γνωμοδοτική επιτροπή. Επίσης προτείνουμε ιδιαίτερα στους δήμους με αστικά και τουριστικά χαρακτηριστικά την νομοθετημένη σύσταση των Τοπικών Επιτροπών Προσβασιμότητας με γνωμοδοτικό χαρακτήρα. Ενθαρρύνουμε την συμμετοχή προσωπικοτήτων εγνωσμένου κύρους με σημείο αναφοράς τα δικαιώματα των ΑμεΑ, αλλά και την συμμετοχή των τοπικών συλλογών ΑμεΑ σε αυτές τις Επιτροπές.
  Σε ότι αφορά την Εμβληματική δράση Στόχου Ι.1 εδάφιο 9:
  Αιτούμεθα την συμμετοχή της ΚΕΔΕ στην ανάπτυξη κατευθυντήριων οδηγιών για την δημιουργία «αλυσίδων προσβασιμότητας» και κατά την διαδικασία της εκπόνησης και υλοποίησης του Σήματος Προσβάσιμου Τουριστικού Προορισμού, με μέλος και αναπληρωτή του στην αρμόδια γνωμοδοτική επιτροπή.
  Σε ότι αφορά την Εμβληματική δράση Στόχου Ι.1 εδάφιο 10:
  Αιτούμεθα την συμμετοχή της ΚΕΔΕ στην τροποποίηση πλαισίου αδειοδότησης αθλητικών εγκαταστάσεων, με μέλος και αναπληρωτή του στην αρμόδια γνωμοδοτική επιτροπή. Και την υιοθέτηση του συστήματος on/off του κριτηρίου της προσβασιμότητας για την αδειοδότηση του. Παράλληλα αιτούμεθα τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη εξειδικευμένου χρηματοδοτικού εργαλείου για την υλοποίηση σχετικών παρεμβάσεων (μελέτη – κατασκευή) προκειμένου οι δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις να γίνουν φιλικές και προσπελάσιμες για όλους.
  Σε ότι αφορά την Εμβληματική δράση Στόχου Ι.1 εδάφιο 11:
  Να μπορούν να συμμετέχουν οι Δήμοι στον σχεδιασμό και την υλοποίηση της ψηφιακής πλατφόρμας και επιπλέον να εξασφαλισθούν οι χρηματοδοτικές ανάγκες για την υποστήριξή της μέσω χρηματοδοτικού εργαλείου, τύπου smart cities.
  Σε ότι αφορά την Εμβληματική δράση Στόχου Ι.1 εδάφιο 12:
  Να εξασφαλισθεί ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα κατάρτισης θα αφορά και εργαζομένους σε ΟΤΑ Α & Β βαθμού και σε ΝΠΙΔ που εποπτεύουν.
  Στόχος Ι.2: Διασφάλιση προσβασιμότητας μεταφορικών συστημάτων
  Αναφορικά με τα άρθρα β) η βελτίωση της προσβασιμότητας των υποδομών και μεταφορικών μέσων, γ) την προώθηση διαδικασιών και στοχευμένων εξυπηρετήσεων για τη βελτίωση της κινητικότητας των ατόμων με αναπηρία και δ) σχετικές δράσεις επιμόρφωσης, κατάρτισης και ευαισθητοποίησης, να κατανοηθεί, να μελετηθεί και να αναπτυχθεί πλήρως το δεδομένο ότι θα αφορούν και τα Αστικά ΚΤΕΛ της επαρχίας καθώς και τα Υπεραστικά ΚΤΕΛ.
  Προτείνουμε μια δράση με αντίστοιχα χρηματοδοτικά εργαλεία που να αποσκοπεί στη
  δημιουργία τοπικού δικτύου μεταφοράς ατόμων με αναπηρία σε καταστάσεις ανάγκης (πχ
  μεταφορά σε ιατρικές επισκέψεις, υπηρεσίες, σχολεία κλπ) με μικρά αναπηρικά οχήματα(όπως είναι το Λευκό Ταξί) το οποίο θα διατίθεται δωρεάν σε ΑμεΑ με χαμηλά εισοδήματα),το οποίο θα λειτουργεί από τους ΟΤΑ.

  13. Εμβληματική δράση Στόχου Ι.2:
  Για να απλουστευθεί η διαδικασία πρέπει πρώτα νομοθετικά να αποδεσμευτεί η παροχή της δωρεάν διέλευσης από τα διόδια με τον αριθμό του ΙΧ και να αφορά το ίδιο το Άτομο με Αναπηρία. Κατόπιν να δοθεί η δυνατότητα της μετάπτωσης των δεδομένων από την μπλε κάρτα στάθμευσης στην Εθνική Κάρτα ΑμεΑ και με αυτή την πιστοποιημένη κάρτα μέσω του gov.gr wallet app να μπορεί ένα ΑμεΑ με δικά του έξοδα να παραλάβει ένα ηλεκτρονικό πομπό που θα του επιτρέπει την διέλευση στα διόδια. Εκτιμούμε πως η έκδοση πολλών καρτών διαφορετικών για κάθε χρήση ενισχύει την γραφειοκρατία. Εισηγούμαστε μια κάρτα, την Εθνική κάρτα αναπηρίας για όλες τις χρήσεις. Η χρήση του πομπού θα γίνεται εξολοκλήρου από το ίδιο το ΑμεΑ και μόνο, ενώ η παραβίαση αυτού ως αρχή θα εμπίπτει στις σχετικές διατάξεις παραβιάσεις μη πληρωμής τελών των διοδίων.
  15. Αναμόρφωση του νομοθετικού πλαισίου για το Δελτίο Στάθμευσης:
  Προτείνουμε την ενσωμάτωσή τους στην Εθνική Κάρτα και την υπαγωγή τους στο gov.grwallet app, με την παράλληλη έκδοση του σε αυτοκόλλητη QR μορφή, για την επικόλλησή του σε εμφανές σημείο του οχήματος. Με αυτό τον τρόπο ενισχύουμε την χρήση των γνήσιων δελτίων στάθμευσης και αποτρέπουμε τις αντιγραφές. Ενώ και η ταυτοποίηση τους από τα αρμόδια όργανα του ελεγκτικού μηχανισμού μπορεί να γίνει εύκολα.

  17. Αναβάθμιση του στόλου των δημόσιων αστικών λεωφορείων και
  αστικών ΚΤΕΛ:
  Αιτούμεθα την μελέτη και ανάπτυξη ολοκληρωμένου προγράμματος παρεμβάσεων για τις στάσεις επιβίβασης και αποβίβασης και την αναδιάταξη των στάσεων μέσω των ΣΒΑΚ και ΣΑΠ. Να τεθεί ως on/off κριτήριο για την χρηματοδότηση της αναβάθμισης του στόλου και να υπάρξουν συνέργειες ΟΤΑ και Αστικών ΚΕΤΛ.
  Επιπλέον ζητούμε την διασύνδεση της Εθνικής Κάρτας Αναπηρίας με την παραχώρηση του δικαιώματος της δωρεάν χρήσης των αστικών λεωφορείων (δελτίο μετακίνησης ΑμεΑ).
  Στόχος Ι.3: Επέκταση ψηφιακής προσβασιμότητας
  27. Η επέκταση επιμορφωτικών προγραμμάτων κατάρτισης και πιστοποίησης στελεχών Δημόσιας Διοίκησης στη θεματική της ψηφιακής προσβασιμότητας, να αφορά και του εργαζομένους σε ΟΤΑ και να υπαχθεί ως φορέας υλοποίησης για τους ΟΤΑ η Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης.

  3.2. Πυλώνας ΙΙ: Ανεξάρτητη διαβίωση στην κοινότητα
  31. Εμβληματική δράση Πυλώνα ΙΙ:
  Να συμπεριληφθεί και η διάσταση του πολιτισμού μαζί με του αθλητισμού – φιλάθλου. Άρα η μετάπτωση της Ελληνικής Κάρτας Αναπηρίας στην Ευρωπαϊκή, αλλά και η επέκταση της εφαρμογής της Εθνικής (πλέον) κάρτας σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Μια κάρτα για όλες τις χρήσεις.
  Στόχος ΙΙ.1: Ανάπτυξη της ανεξάρτητης διαβίωσης.
  32. Εμβληματική δράση Στόχου ΙΙ.1:
  Η ΚΕΔΕ εκτιμά ότι η υπηρεσία του Προσωπικού βοηθού θα πρέπει να μεταφερθεί ως παροχή σε επίπεδο τοπικής κοινότητας λόγω εγγύτητας. Εφόσον τηρηθεί μέχρι κεραίας η πρόνοια του άρθρου 102 του Συντάγματος που ορίζει: «Κάθε μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από κεντρικά ή περιφερειακά όργανα του Κράτους προς την τοπική αυτοδιοίκηση συνεπάγεται και τη μεταφορά των αντίστοιχων πόρων» και μετά την αξιολόγηση του πιλοτικού προγράμματος που βρίσκεται σε εξέλιξη, οφείλουμε να επανασχεδιάσουμε τον οδικό χάρτη της υπηρεσίας του ΠΒ.
  Ανάπτυξη της ανεξάρτητης διαβίωσης, αποϊδρυματοποίηση και ενίσχυση των υπηρεσιών σε επίπεδο τοπικής κοινότητας
  Να συμπεριληφθεί το σημείο 33 και να προταθεί η ενίσχυση των δήμων για την κατασκευή/αδειοδότηση/λειτουργία ΣΥΔ
  39. Εξασφάλιση προσβάσιμης κοινωνικής στέγασης:
  Η ΚΕΔΕ πιστεύει πως η Πολιτεία οφείλει να σχεδιάσει ένα εξειδικευμένο Εθνικό πρόγραμμα στέγασης, κατά τα πρότυπα του πρώην Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, με την χορήγηση δανείων επιδοτούμενου χαμηλού επιτοκίου με την εγγύηση και χρηματοδότηση του Ελληνικού Δημοσίου, για αγορά πρώτης κατοικίας για ΑμεΑ. Με δεδομένη την δυσκολία χορήγησης δανείων από τις τράπεζες, το υψηλό κόστος απόκτησης ακίνητου, αλλά και το υψηλό κόστος ενοικίασης, θα μπορούσε ίσως να μελετηθεί και η χρήση άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων όπως το rent to own, που να αφορά ακίνητα Δημοσίου – Δήμων που είναι εγκαταλελειμμένα και δίχως χρήση.
  Στόχος ΙΙ.2: Ενίσχυση συστημάτων κοινωνικής προστασίας
  42. Εμβληματική δράση Στόχου ΙΙ.2:
  43. Εμβληματική δράση Στόχου ΙΙ.2:
  Η ΚΕΔΕ εκτιμά ότι η χώρα μας οφείλει να σχεδιάσει το νέο σύστημα αξιολόγησης της αναπηρίας με κριτήρια λειτουργικά και όχι ιατρικά. Μόνο έτσι η Ελλάδα θα ξεφύγει από το Ιατρικό μοντέλο αντιμετώπισης – αξιολόγησης της αναπηρίας και θα περάσει στο Κοινωνικό μοντέλο που είναι και το απαιτούμενο πλέον.
  46. Αναμόρφωση φορολογικού πλαισίου για άτομα με αναπηρία:
  Η ΚΕΔΕ υιοθετεί την πρόταση της ΕΣΑμεΑ και του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας για την αύξηση του ακατάσχετου εισοδήματος έως τα 3.500 €- ιδιαιτέρως για τα ΑμεΑ με ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω – δημιουργώντας ασπίδα προστασίας και πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο ώστε να είναι σε θέση ένα ΑμεΑ να καλύψει πάγιες και διαρκείς ανάγκες του π.χ. αγορά αναπηρικού αμαξιδίου. Εκτιμούμε ότι αυτό το μέτρο δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ικανό μέσο επιβίωσης. Επιπλέον δεν επιβαρύνει τον Εθνικό Προϋπολογισμό.

  Στόχος ΙΙ.3: Διασφάλιση προστασίας σε καταστάσεις κινδύνου και έκτακτων ανθρωπιστικών αναγκών 50. Εμβληματική δράση Στόχου ΙΙ.3: Αναμόρφωση των σχεδίων έκτακτης ανάγκης:
  Να δρομολογηθεί άμεσα με πρωτοβουλία του ΥΠΕΠ, με την συνεργασία του Υπουργείου Κλιματικής Αλλαγής, του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης και της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας, η ανάπτυξη Εθνικής Πλατφόρμας καταχώρησης δεδομένων ΑμεΑ για τις επιχειρησιακές ανάγκες του Πυροσβεστικού Σώματος, του 112 και των υπηρεσιών Πολιτικής Προστασίας. Η συνδρομή και η συμβολή της ΚΕΔΕ σε αυτή την Εθνική προσπάθεια θα είναι δεδομένη.
  Στόχος ΙΙ.7: Ενίσχυση της συμμετοχής στη δημοκρατική διαδικασία 73. Εμβληματική δράση Στόχου ΙΙ.7: Η ΚΕΔΕ θεωρεί ότι σε επόμενη Συνταγματική αναθεώρηση θα μπορούσε να προβλεφθεί πλέον και η ηλεκτρονική ψηφοφορία με τις απαιτούμενες σχετικές διατάξεις Κυβερνό-ασφάλειας..
  74. Εμβληματική δράση Στόχου ΙΙ.7: Η ΚΕΔΕ εξειδικεύοντας προτείνει την δημιουργία ηλεκτρονικού μητρώου προσβάσιμων εκλογικών καταστημάτων και τμημάτων και την παροχή online μέσω του gov.gr της διαδικασίας κατάθεσης αιτήματος αλλαγής του εκλογικού τμήματος από εκλογείς με αναπηρία σε συγκεκριμένο τμήμα πριν την ολοκλήρωση των εκλογικών καταλόγων.
  79. Υλοποίηση της θεσμοθετημένης υποχρεωτικότητας μετάδοσης μηνυμάτων πολιτικών κομμάτων, συνεντεύξεων πολιτικών αρχηγών και άλλου βασικού προεκλογικού υλικού και στη νοηματική γλώσσα. Η ΚΕΔΕ προτείνει να επεκταθεί και να ισχύει δωρεάν και για τις εκλογικές διαδικασίες Ευρωεκλογών και Εκλογών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
  Στόχος ΙΙ.8: Εξασφάλιση ισότιμης πρόσβασης σε πολιτισμό, αθλητισμό και τουρισμό
  81. Αναβάθμιση υποδομών σε μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους,
  συλλογές τέχνης και άλλα σημεία πολιτιστικού ενδιαφέροντος μέσω ανάπτυξης συστημάτων περιήγησης με ακουστική και οπτική υποστήριξη. Η ΚΕΔΕ εισηγείται την περαιτέρω ανάπτυξη δικτύου προσβάσιμων χώρων και για κινητικές αναπηρίες σε θεατρικές και κινηματογραφικές αίθουσες. Προτείνουμε έως το 2030 όλοι οι χώροι πολιτισμού και θεάματος να είναι φιλικοί για όλους δίχως εξαιρέσεις και παρατάσεις. Επίλυσης προτείνουμε διαδικασίες fasttrack όπου υπάρχουν αρχιτεκτονικά εμπόδια για την άρση τους, κατά τα πρότυπα που ισχύσαν την περίοδο της εκτέλεσης Δημοσίων και Ιδιωτικών έργων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες «ΑΘΗΝΑ 2004».
  Εξασφάλιση ισότιμης πρόσβασης σε πολιτισμό, αθλητισμό και τουρισμό
  Στο σημείο 81, να προστεθεί η χρηματοδότηση των Δήμων για την υλοποίηση παρεμβάσεων προσβασιμότητας σε δημοτικούς χώρους πολιτισμού και θεάματος.
  Να προστεθεί η θεσμοθέτηση Πρότυπων Καλοκαιρινών Προγραμμάτων «Άτομα με Αναπηρία και Θάλασσα».
  83. Ενίσχυση, με στοχευμένες δράσεις, της καλλιτεχνικής δημιουργίας των ατόμων με αναπηρία και για τον λόγο αυτό η ΚΕΔΕ ζητά να εξεταστεί πολύ σοβαρά η καλλιτεχνική, η υλικοτεχνική και η οικονομική ενίσχυση των μουσικό – χορευτικών – καλλιτεχνικών Δημοτικών τμημάτων για την ομαλή πολιτιστική ένταξη των ΑμεΑ.
  85. Επανασχεδιασμός και υλοποίηση προγραμμάτων αθλητισμού για άτομα με αναπηρία σε συνεργασία με Δήμους. Η ΚΕΔΕ παραμένει αρωγός κάθε υγιούς προσπάθειας υλοποίησης κοινωνικών προγραμμάτων αθλητισμού. Προτείνουμε την ενίσχυση των Δήμων με ανθρωπίνους πόρους και υλικοτεχνική υποστήριξη όπου χρειαστεί μέσω εξειδικευμένο χρηματοδοτικού προγράμματος.
  86. Ανάπτυξη δράσεων για την προώθηση της καταπολέμησης των αρνητικών στερεοτύπων και την ένταξη των ατόμων με αναπηρία στον αθλητισμό. Η ΚΕΔΕ προτείνει την ανάπτυξη τηλεοπτικών μηνυμάτων με την συνεργασία αθλητών που συμμετέχουν σε Ολυμπιακά και Παραολυμπιακά Αθλήματα. Επίσης προτείνει την καθιέρωση Εθνικού προγράμματος επισκέψεων σε σχολεία και χώρους εργασίας για την καταπολέμηση των αρνητικών στερεοτύπων. Σε αυτή την προοπτική η ΚΕΔΕ θα συμμετέχει και οικονομικά στην συμπαραγωγή αυτών των τηλεοπτικών μηνυμάτων με την συνεργασία του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου και της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής .
  87. Διαμόρφωση Στρατηγικής για τον Προσβάσιμο Τουρισμό με στόχο την περαιτέρω ενίσχυση του εσωτερικού τουρισμού για άτομα με αναπηρία και την ανάδειξη της Ελλάδος ως διεθνούς τουριστικού προορισμού για άτομα με αναπηρία.
  88. Θεσμοθέτηση της διαδικασίας και κριτηρίων της πιστοποίησης Προσβάσιμων Τουριστικών Προορισμών.
  Η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας εκφράζει την επιθυμία της να συμμετέχει ενεργά, γνωμοδοτικά τόσο στην ανάπτυξη της Στρατηγικής για τον Προσβάσιμο Τουρισμό, όσο και κατά την διαδικασία της θεσμοθέτησης για την πιστοποίηση των τουριστικών προορισμών ως προσβάσιμους. Αυτό άλλωστε πράξαμε με την κατάθεση των παρατηρήσεων μας στην διαμόρφωση επί της ΚΥΑ με τίτλο: «Πρότυποι Τουριστικοί Προορισμοί Ολοκληρωμένης Διαχείρισης, Οργανισμοί Διαχείρισης και Προώθησης Προορισμού, Ιαματικές Πηγές Ελλάδας και άλλες ρυθμίσεις για την ενίσχυση της τουριστικής ανάπτυξης» για το σήμα προσβάσιμου τουριστικού προορισμού του άρθρου 52 του ν. 4875/2021.

  3.3. Πυλώνας ΙΙΙ : Πρόσβαση στην υγεία
  Είναι αναγκαίο να υπογραμμιστεί ότι δεν έχουν την δυνατότητα να περιθάλψουν ΑμεΑ όλες οι Νοσοκομειακές μονάδες και οι ΠΜΥ στις κλινικές τους. Ορισμένες από αυτές δεν διαθέτουν προδιαγραφές για ΑμεΑ είτε λόγω παλαιότητας των κτιριακών υποδομών είτε λόγω έλλειψης αναβάθμισης των υπαρχόντων για την κατάλληλη κάλυψη ασθενών ΑμεΑ. Είναι λανθασμένη η εντύπωση που έχουμε ότι μια κτιριακή μονάδα Νοσοκομείου αυτόματα συνεπάγεται πως θα έχει και τις κατάλληλες προδιαγραφές. Για τον λόγο αυτό θα χρειαστεί να μελετηθούν τα δεδομένα για την συμπερίληψη των ΑμεΑ ασθενών και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να μετατραπούν οι νοσοκομειακές δομές φιλικές προς τους ασθενείς αυτούς, ώστε να αρθεί η παραβίαση του άρθρου 25 της Σύμβασης του ΟΗΕ.
  Κατά την άποψή μας, στο επίπεδο παροχών υγείας θα χρειαστεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τις γυναικολογικές εξετάσεις των ΑμεΑ. Επίσης, ειδική μερίμνα πρέπει να γίνει για την ευκολότερη πρόσβαση των ΑμεΑ στην οδοντιατρική περίθαλψη και στα ΤΕΠ.

  Πυλώνας IV: Συμπερίληψη στην εκπαίδευση
  Στόχος IV.2: Ενίσχυση συμπερίληψης στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
  Να προστεθεί η χρηματοδότηση των Δήμων για την βελτίωση των σχολικών κτιρίων και την υλοποίηση προγραμμάτων πρώιμης παρέμβασης σε παιδικούς σταθμούς με την παράλληλη στήριξη των οικογενειών.
  Να προστεθεί στη Θεσμοθέτηση και υλοποίηση προγραμμάτων συμβουλευτικής υποστήριξης γονέων και κηδεμόνων μαθητών με αναπηρία, ρητή αναφορά για έγκυρη και συστηματική συμβουλευτική υποστήριξη στους γονείς Ρομά πριν την ηλικία εισαγωγής των παιδιών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και όχι μόνο κατά την διάρκεια.
  Να προστεθεί πρόγραμμα «Σχολικών Πρεσβευτών Αναπηρίας». Αυτά τα προγράμματα συνήθως λειτουργούν σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές και τα σχολεία. Επιλέγονται μαθητές από διάφορες τάξεις που έχουν κάποιο είδος αναπηρίας ή είναι φίλοι ή συγγενείς ατόμων με αναπηρία. Αυτοί οι μαθητές λαμβάνουν ειδική κατάρτιση και στη συνέχεια λειτουργούν ως πρεσβευτές της αναπηρίας στο σχολείο τους. Οι Σχολικοί Πρεσβευτές Αναπηρίας διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην ευαισθητοποίηση των συμμαθητών τους σχετικά με τις ανάγκες και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία.
  Μέσω δραστηριοτήτων, εκδηλώσεων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων που οργανώνουν, ενθαρρύνουν την αμοιβαία κατανόηση και την αλληλεγγύη στο σχολικό περιβάλλον.

  3.5. Πυλώνας V: Πρόσβαση στην εργασία Σημείο 133 περί «Ενίσχυσης προγραμμάτων εξατομικευμένης στήριξης και εύλογων προσαρμογών στους χώρους εργασίας», μπορεί να προστεθεί:
  εφαρμογή προγραμμάτων ενδοϋπηρεσιακών (εφόσον πρόκειται για δημόσιες υπηρεσίες) ή ενδοεπιχειρησιακών (εφόσον πρόκειται για ιδιωτικές επιχειρήσεις) από πιστοποιημένους εκπαιδευτικούς φορείς (ΕΚΔΔΑ, ΚΕΚ) με αντικείμενο την εξοικείωση των υπαλλήλων με την κατάσταση της αναπηρίας, την ανάπτυξη θετικών συναδελφικών συμπεριφορών και την πρόληψη φαινομένων κοινωνικού ρατσισμού εντός εργασιακών χώρων. Προτείνουμε την θέσπιση θεσμού «ψυχολόγου εργασίας» με ρόλο τη διευκόλυνση ένταξης των υπαλλήλων με αναπηρία στο εργασιακό πλαίσιο, την ενίσχυση της ψυχικής τους ανθεκτικότητας και την αντιμετώπιση τυχόν συγκρούσεων στον εργασιακό χώρο. Την εκπαίδευση ΑμεΑ από επαγγελματίες εστίασης, super markets, όπου μια φορά την εβδομάδα θα μπορούν ΑΜΕΑ να συνυπάρχουν και να προσφέρουν υπηρεσίες αφού πρώτα εκπαιδευτούν σε έναν τομέα, με υποστήριξη από εθελοντές, (προστατευμένο μοντέλο προεπαγγελματικης εκπαίδευσης).
  134. Ανάπτυξη προγραμμάτων επιδοτούμενης απασχόλησης για άτομα με αναπηρία: Θέλοντας να συμβάλουμε στην αντιμετώπιση της Ανεργίας των ΑμεΑ, εισηγούμαστε την προώθηση και επέκταση του προγράμματος Νέες Θέσεις Εργασίας ΑμεΑ όχι μόνο στους Δημοτικούς Οργανισμούς με οικονομική δραστηριότητα, αλλά και στους ίδιους τους Δήμους έχοντας ως δεδομένο ότι με την παρέμβαση αυτή δημιουργούμε προσωποπαγείς θέσεις εργασίας που θα καλύψουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των ΟΤΑ Α’ & Β’ βαθμού. Επιπλέον, εκτιμούμε πως θα χρειαστεί ένα καλύτερο επικοινωνιακό πλάνο για την προώθηση του προγράμματος ΝΘΕ προς τον Ιδιωτικό Τομέα, αφού οι αριθμοί δείχνουν χαμηλή απορροφητικότητα. Προτείνουμε ακόμα μέσω του ΟΑΕΔ να διασφαλισθούν οι προϋποθέσεις και οι κατάλληλες πρακτικές για την κατάρτιση των ΑμεΑ στα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα, γεγονός που αναδείχθηκε πρόσφατα με την πανδημία του covid-19 και την αναγκαιότητα της θεσμοθετημένης τηλεργασίας.
  Επιπλέον των παραπάνω αιτούμεθα την μεταφορά των εργαζομένων ΕΚΟ προγραμμάτων ΔΥΠΑ από τα ΝΠΙΔ κατά εφαρμογή του Ν. 5056/2023, στον ΟΕΥ του εκάστοτε Δήμου σε προσωποπαγή θέση εργασίας με διαπιστωτική πράξη, την πρόβλεψη στον προϋπολογισμό για την μισθοδοσία τους, και την προβλεπόμενη μεταφορά οικονομικών πόρων μέσω των ΚΑΠ.

  Πυλώνας VI: Ορατότητα, αφύπνιση, ευαισθητοποίηση και ενημέρωση
  Στόχος VI.2: Αφύπνιση και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και ενημέρωση και επιμόρφωση της Δημόσιας Διοίκησης 149. Διενέργεια εκστρατειών για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας, της κεντρικής και τοπικής αυτοδιοίκησης: Η ΚΕΔΕ εκτιμά ότι οι Δράσεις αυτές πρέπει να είναι διαρκείς και σε βάθος δεκαετίας. Επίσης πρέπει να καταστεί εφικτό να προκύπτουν μετρήσιμα μεγέθη για να μελετάμε την αποτελεσματικότητα τους ανά περίοδο και να μπορούν να παραμετροποιηθούν για την επίτευξη νέων στόχων κατά συνθήκη. Για τον λόγο αυτό προτείνουμε εξειδικευμένα σεμινάρια Αιρετών για την κατανόηση της πολυδιάστασης της Αναπηρίας. Πρόθεση μας είναι στο επόμενο Συνέδριό μας στην Ρόδο να υπάρξει θεματική ενότητα με σημείο αναφοράς την αναπηρία και την συμπερίληψη με την παρουσία του ΥΠΕΠ, του Συντονιστικού Μηχανισμού, της ΕΑΠ και της ΕΣΑμεΑ.
  5.2. Βελτίωση της νομοθεσίας και συμμόρφωση προς τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες στο πλαίσιο της χάραξης πολιτικής
  170. Κατάρτιση, εκπαίδευση και επιμόρφωση της Δημόσιας Διοίκησης: Η ΚΕΔΕ προτείνει να επεκταθεί σε όλους τους Δημόσιους λειτουργούς οριζόντια και να αφορά και τους Αιρετούς όλων των βαθμίδων.
  5.6. Εντατικοποίηση της συνεργασίας με περιφερειακές και τοπικές αρχές Αναφορικά με την κατάθεση των ετήσιων Εκθέσεων και πριν την ανάρτησή τους, εκτιμούμε ότι είναι η απαραίτητη η συζήτηση τους σε μονή συνεδρίαση των πολιτικών Οργάνων (Δήμων και Περιφερειών), με κατοχυρωμένη την συνεδρίαση αυτή κάθε 3 η Δεκέμβρη, με αφορμή την Εθνική Ημέρα των ΑμεΑ.
  Εκτίμηση μας είναι ότι ανά Περιφερειακή Ένωση Δήμων θα λειτουργήσει καταλυτικά και θετικά η πρόσληψη ενός Τεχνικού Συμβούλου που να μπορεί αποδεδειγμένα να υποστηρίξει τα Σημεία Αναφοράς για την σύνταξη της Ετήσιας Έκθεσης των Δήμων, αλλά και να την παρακολουθεί σε στενή συνεργασία με την ΚΕΔΕ. Για να μπορούν οι Περιφέρειες και οι Δήμοι να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που αναλαμβάνουν για την εφαρμογή της «Εθνικής Στρατηγικής για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία», δηλαδή την ετήσια υποβολή σχεδίων δράσης και απολογιστικών εκθέσεων, τη συμμετοχή των αρμόδιων στελεχών τους σε προγράμματα κατάρτισης και την αξιοποίηση των πηγών χρηματοδότησης των έργων και των δράσεών τους, είναι απαραίτητο ένα Πρόγραμμα Συλλογικής Υποστήριξης των ΟΤΑ που θα σχεδιαστεί και θα υλοποιηθεί με τη συνεργασία της ΚΕΔΕ και της ΕΝΠΕ και με χρηματοδότησή από Πρόγραμμα Τεχνικής Βοήθειας του ΕΣΠΑ 2021–2027.
  Να υπάρξει ξεχωριστή μνεία για τη συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την αξιοποίηση των ήδη υφιστάμενων υποδομών και υπηρεσιών για την υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου με τη χρηματοδότηση αυτών (πχ Δράσεις ευαισθητοποίησης της κοινότητας από τους ΟΤΑ, δράσεις πρόληψης και πρώιμες παρεμβάσεις από τους παιδικούς σταθμούς, συμβουλευτική γονέων με παιδιά με αναπηρία από τα ΚΔΑΠ ΜΕΑ κ.α.). Να αποφευχθεί η δημιουργία νέων υπηρεσιών που αλληλοκαλύπτονται με ήδη υπάρχουσες. Επιπλέον να υπάρξει πρόβλεψη και χρηματοδοτικά εργαλεία για τη δημιουργία Τοπικών Σχεδίων Ένταξης Ατόμων με Αναπηρία όπου οι ΟΤΑ σε συνεργασία με εκπροσώπους του αναπηρικού κινήματος θα σχεδιάζουν αφενός την ενσωμάτωση της Εθνικής Στρατηγικής σε Τοπικό Επίπεδο και αφετέρου την ανάπτυξη επιπλέον δράσεων που απαιτούνται λόγω της ιδιαιτερότητας του κάθε δήμου.
  Για την απρόσκοπτη εξέλιξη των παραπάνω θα χρειαστεί να δημιουργηθεί ένα template – υπόδειγμα στο οποίο θα λειτουργεί ως Οδηγός για την ετήσια Έκθεση των Δήμων και των Περιφερειών. Υπό αυτήν την έννοια να καθιερωθεί το ΣΑ ως Ομάδα Έργου και όχι ως Δ/νση ή Τμήμα, που θα μπορούσε να λειτουργήσει αποτρεπτικά, γιατί μπορεί να χρειαστεί αναθεώρηση του Οργανισμού Εσωτερικής Λειτουργίας ενός Δήμου ή Περιφέρειας, με ότι αυτό συνεπάγεται χρονικά.
  6. Συντονισμός και Παρακολούθηση
  6.3. Συντονιστικός Μηχανισμός και Σημεία Αναφοράς
  Πεποίθηση μας είναι η ΚΕΔΕ να λειτουργήσει βελτιωτικά προς κάθε κατεύθυνση. Για τον λόγο αυτό εκτιμούμε ότι με βάση τις παραπάνω παρατηρήσεις μας θα χρειαστεί στο Κυβερνητικό Πρόγραμμα Παρακολούθησης να ενσωματωθεί το Εθνικό Σχέδιο Δράσης (με χρονοδιαγράμματα και προϋπολογισμένες δράσεις), αλλά και την διασύνδεση τους με την ανάλογη διάθεση πόρων (οικονομικών και ανθρωπίνων), προκειμένου να συνταχθούν τα ανάλογα Περιφερειακά και Δημοτικά Σχέδια Δράσης από τα ΣΑ. Λειτουργικό θα είναι κατά την γνώμη μας να θεσμοθετηθούν Κεντρικά Σημεία Αναφοράς τόσο στην ΚΕΔΕ, όσο και στην ΕΝΠΕ. Στο ίδιο μήκος κύματος θα χρειαστεί με θεσμικά κατοχυρωμένο τρόπο να υπάρξει σύνδεση και συνεργασία των ΣΑ (ειδικά των Περιφερειών) με τις Περιφερειακές Επιτροπές Προσβασιμότητας.

  Να προστεθεί Στόχος VI 3 Εθελοντισμός και οι εξής δράσεις:
  • Δημιουργία μητρώου εθελοντών./ντριων που συνδέονται με την ψυχαγωγία, εξυπηρέτηση, υποστήριξη ΑΜΕΑ και των οικογενειών τους.
  • Δημιουργία φυτωρίου εθελοντών/ντριων με στόχευση στους μαθητές/τριες 15 χρονών και άνω.

  Κλείνοντας νιώθουμε την υποχρέωση να αναφερθούμε σε ορισμένα ζητήματα που δεν έχουν απασχολήσει την Εθνική Στρατηγική.
  1. Είναι οι προϋποθέσεις ενεργειακής δημοκρατίας και η ανάπτυξη ενός «δίχτυ ενεργειακής ασφάλειας» των ΑμεΑ και των οικογενειών τους. Εκτιμούμε ότι η δυνατότητα διασφάλισης ενέργειας μέσω πριμοδοτούμενων ενεργειακών κοινοτήτων θα μπορούσαν να συμβάλουν τα μέγιστα και στην οικονομική ανθοφορία των Ιδρυμάτων ΑμεΑ και όχι μόνο.
  2. Είναι η απρόσκοπτη και αυτόνομη είσοδος του φίλαθλου ΑμεΑ. Σε ένα φιλικό περιβάλλον, με σχεδιασμένη σωστά την ανεμπόδιστη παρακολούθηση ενός αθλητικού δρωμένου, με ανθρώπινες συνθήκες. Για τον λόγο αυτό οφείλουμε να ενσωματώσουμε στο Εθνικό Σήμα Προσβασιμότητας αθλητικών εγκαταστάσεων και αυτή την διάταση.
  3. Να υπάρχει ουσιαστική στήριξη μετα από τις διαγνώσεις της παιδικής αναπηρίας (π.χ. φάσμα αυτισμού).
  4. Να συγκροτηθεί εξειδικευμένος Δημόσιος φορέας που θα αναλάβει να κατευθύνει υπεύθυνα την οικογένεια στα πρώτα στάδια διάγνωσης της αναπηρίας.
  5. Οι αποζημιώσεις και οι παροχές σε χρήμα να ισχύουν και για τα ανασφάλιστα παιδιά (π.χ. επίδομα ετέρου προσώπου).
  6. Οι παιδικοί σταθμοί να μπορούν όλοι (δημόσιοι και ιδιωτικοί) να διαθέτουν υπηρεσίες ΑμεΑ (απαιτούνται προσλήψεις προσωπικού λ.χ. ψυχολόγων, εργασιοθεραπευτών και κοιν. λειτουργών).

• 24 Μαΐου 2024, 20:44 | Συλλόγος Γονέων – Κηδεμονων Σχολείων Κωφών & Βαρηκοών Πανοραματος Θεσσαλονίκης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Προώθηση των Δικαιωμάτων και της Ισότιμης Πρόσβασης για τα άτομα με κωφά και βαρηκοΐα:

  _Είναι ουσιώδης και απαραίτητη η έγκαιρη παρέμβαση όταν διαγνώσκεται κώφωση σε ένα νεογέννητο βρέφος, με στόχο την παροχή συμβουλευτικής στους γονείς με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η συμβουλευτική πρέπει να είναι ολοκληρωμένη και να ενημερώνει τους γονείς. Η δωρεάν εκμάθηση νοηματικής γλώσσας από το Εθνικό Ίδρυμα Κωφών είναι διαθέσιμη μέσω τμήματος μαθημάτων ελληνικής νοηματικής γλώσσας, που προσφέρεται είτε δια ζώσης είτε ως διαδικτυακό μάθημα από απόσταση, για να επικοινωνούν οι γονείς με τα κωφά/βαρήκοια παιδιά τους.

  _Το ΚΕΔΑΣΥ εξασφαλίζει την πλήρη προσβασιμότητα στη διαδικασία αξιολόγησης για τη βελτίωση της φροντίδας των κωφών και βαρήκοων παιδιών. Οι δράσεις περιλαμβάνουν:
  – Πλήρη ενημέρωση των γονέων σχετικά με την κώφωση.
  – Συνεργασία με σχολεία κωφών.
  – Σωστή και εξειδικευμένη αξιολόγηση για την κώφωση.
  – Έρευνα στις δομές υγείας και εκπαίδευσης.
  – Πρόσβαση στην επικοινωνία με την ελληνική νοηματική γλώσσα για τα κωφά και βαρήκοα παιδιά.
  – Υποχρεωτική επιμόρφωση για θέματα που αφορούν την κώφωση και την ελληνική νοηματική γλώσσα.

  _Η γνώση νοηματικής γλώσσας σε επίπεδο επάρκειας θα πρέπει να είναι υποχρεωτική για τα άτομα που τοποθετούνται σε παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς όπου υπάρχουν κωφά/βαρήκοα παιδιά.

  _Η έγκαιρη και κατάλληλη παρέμβαση είναι ουσιαστικής σημασίας για την ανάπτυξη των κωφών/βαρηκόων βρεφών και νηπίων. Τα σχολεία για κωφούς πρέπει να παρέχουν ολοκληρωμένες υπηρεσίες, με την πρόταση για τη νέα λειτουργία των νηπιαγωγείων κωφών/βαρηκόων (προσχολικής αγωγής), προκειμένου να προσφέρουν πρώιμη παρέμβαση σε μικρά παιδιά ηλικίας 2 ετών και πάνω.

  _Τα ειδικά σχολεία κωφών και βαρήκοων θα πρέπει να εξαιρεθούν από την κατάργηση των ειδικών σχολείων. Απαιτείται αναβάθμιση της εκπαίδευσης στα σχολεία σχολείων κωφών και Βαρηκοών. Η νοηματική γλώσσα είναι η φυσική γλώσσα των κωφών- Βαρηκοών παιδιών και ένα σχολικό περιβάλλον όπου σέβεται τη γλώσσα τους, τη κουλτούρα τους, την ταυτότητά τους, όπου συμπεριλαμβάνει τη κοινότητα των κωφών ενισχύει την αυτοπεποίθησή τους και συμβάλει στα μέγιστα στην αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτικού έργου.
  Τα ειδικά σχολεία κωφών και βαρήκοων είναι σε θέση να προσαρμόσουν την εκπαιδευτική διαδικασία στις ανάγκες των κωφών και βαρήκοων παιδιών και να διασφαλίσουν ένα απόλυτα προσβάσιμο και συμπεριληπτικό περιβάλλον σε αντίθεση με τα γενικά σχολεία όπου οι κωφοί και βαρήκοοι μαθητές κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν συνθήκες απομόνωσης και αποκλεισμού με ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες στην αποτελεσματικότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
  Η εξαίρεση των ειδικών σχολείων κωφών και βαρήκοων από την κατάργηση των ειδικών σχολείων δεν σημαίνει ότι δεν είναι απαραίτητες και απολύτως αναγκαίες οι δράσεις ευαισθητοποίησης, ενσωμάτωσης και συμπερίληψης. Τα ειδικά σχολεία κωφών και βαρήκοων μπορούν να αναπτύξουν κοινά προγράμματα δραστηριοτήτων μαζί με τα γενικά σχολεία, προσφέροντας εκπαιδευτική υποστήριξη και προώθηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ όλων των μαθητών.

  _Η προώθηση της δημιουργίας τμημάτων με κωφούς- βαρηκοους μαθητές σε γενικά σχολεία σε μεγάλες και μικρές πόλεις της χώρας είναι η βέλτιστη λύση για τη διασφάλιση ενός ιδανικού προσβάσιμου εκπαιδευτικού περιβάλλοντος. Οι κωφοί και βαρήκοοι μαθητές θα μπορούν να συμμετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία χωρίς να αισθάνονται απομονωμένοι, καθώς θα φοιτούν μαζί με άλλους κωφούς και βαρήκοους μαθητές σε ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει την ανάπτυξη των επικοινωνιακών τους δεξιοτήτων, την ενίσχυση της ταυτότητάς τους και θα προστατεύει την ψυχική τους υγεία και αυτοπεποίθηση. Οι κωφοί – βαρηκοοι μαθητές θα έχουν την ευκαιρία να επικοινωνούν στη φυσική τους γλώσσα και να αισθάνονται ότι ανήκουν σε μία κοινότητα.

  _Η ίδρυση τμήματος σε Α.Ε.Ι. για την εξειδίκευση στην ελληνική νοηματική γλώσσα, την ιστορία της κοινότητας κωφών/βαρήκοων και την κουλτούρα τους, με σκοπό τη μέγιστη βελτίωση της εκπαίδευσης των κωφών παιδιών στην Ελλάδα.

  _Προτείνεται η θεσμοθέτηση εξειδικευμένων τμημάτων που θα ασχολούνται με την εκπαίδευση τυφλοκωφών, αυτιστικών και νοητικά αναπτυξιακών κωφών μαθητών, σε περιβάλλοντα που θα ενισχύουν την αποτελεσματική τους ανάπτυξη. Δυστυχώς, παρατηρούνται σημαντικές ελλείψεις στον τομέα της εκπαίδευσης αυτήν τη στιγμή.

  _Θα παρέχονται υπηρεσίες διερμηνείας ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ για τους φοιτητές/σπουδαστές κωφούς και βαρήκοους στα πανεπιστήμια, καθώς και στα ΣΕΑΚ, ΟΑΕΔ και ΕΕΕΕΚ.

  _Απαιτείται η ενίσχυση και αναβάθμιση του Εθνικού Ιδρύματος Κωφών στη Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Πάτρα για τη φιλοξενία κωφών και βαρήκοων μαθητών και σπουδαστών από την επαρχία. Αυτό είναι απαραίτητο για να διασφαλιστεί η ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση και η πλήρης ανάπτυξη των δυνατοτήτων τους.

  _Το Εθνικό Ίδρυμα Κωφών σε συνεργασία με τις περιφέρειες διασφαλίζει ότι οι υποψήφιοι οδηγοί και συνοδοί για τις μεταφορές των μαθητών κωφών και βαρήκοων στα ειδικά σχολεία κωφών και βαρήκοων σε ολόκληρη τη χώρα θα έχουν επιμόρφωση στην Ελληνική νοηματική γλώσσα ως βασικό μέσο επικοινωνίας με τους μαθητές.

  _Η Ανάγκη για Διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα
  Προκειμένου να διασφαλιστεί η ισότιμη πρόσβαση σε υπηρεσίες και ενημέρωση για τους κωφούς/βαρήκοους, απαιτείται η παρουσία διερμηνέων της ελληνικής νοηματικής γλώσσας σε νοσοκομεία, δικαστήρια, θέατρα και άλλους δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς.

  _Στα προγράμματα βοήθειας στο σπίτι και προσωπικών βοηθών θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν και εργαζόμενους με επάρκεια στην ελληνική νοηματική γλώσσα πρέπει για την εξυπηρέτηση των κωφών και βαρήκοων ηλικιωμένων ατόμων. Κοινωνικοί λειτουργοί με επάρκεια στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα θα συμβάλλουν στα μέγιστα στη βελτίωση των υπηρεσιών στους κωφούς που ζουν σε απομονωμένες περιοχές της επαρχίας.

  –

• 24 Μαΐου 2024, 17:13 | ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ – ΝΠΔΔ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Εκ μέρους του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία του Υπουργού Επικρατείας για την εκπόνηση της Εθνικής Στρατηγικής για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία 2024-2030 «Μια Ελλάδα με Όλους για Όλους», η οποία εκτιμούμε ότι διατυπώνεται υπό την οπτική του κοινωνικού μοντέλου της αναπηρίας. Κάποιες γενικές παρατηρήσεις μας αφορούν αφενός το γεγονός ότι στο κείμενο της Εθνικής Στρατηγικής δεν αναφέρονται οι απαιτούμενοι πόροι που θα διατεθούν, ο προϋπολογισμός ανά πυλώνα και στόχο, οι μετρήσιμοι δείκτες ανά έτος π.χ. πρόβλεψη για δημιουργία ΣΥΔ, αριθμητικός στόχος ανά έτος καθώς επίσης και ο μηχανισμός εφαρμογής και υλοποίησης και αφετέρου ότι οι Κοινωνικές Υπηρεσίες των Δήμων που φαίνεται ότι διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στην υλοποίηση των στόχων της Εθνικής Στρατηγικής είναι δραματικά υποστελεχωμένες από Κοινωνικούς λειτουργούς αλλά και ευρύτερα επιστημονικό προσωπικό.

  Ακολουθούν σχόλια ανά Πυλώνα:
  Πυλώνας ΙΙ: Ανεξάρτητη Διαβίωση στην Κοινότητα
  Η ανεξάρτητη διαβίωση στην κοινότητα προϋποθέτει ποιοτικές και σταθερές κοινωνικές υπηρεσίες, επαρκώς στελεχωμένες για να είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις ιδιαίτερες ανάγκες μιας συγκεκριμένης κοινότητας, οι οποίες μπορούν να διαφοροποιούνται σημαντικά από μια άλλη.
  Οι υπηρεσίες ανεξάρτητης διαβίωσης στην κοινότητα είναι σημαντικό να τοποθετούνται στο πλαίσιο της Α΄θμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης για να μπορούν να αναπτύσσονται και να εξειδικεύονται με βάση την τοπικότητα και να μπορούν να εντάσσουν όλες τις υπηρεσίες της περιοχής ευθύνης τους σε ένα ενιαίο τοπικό δίκτυο υπηρεσιών.
  Προγράμματα όπως: Προσωπικός Βοηθός για Αναπηρία (πιλοτικό), Πρώιμης Παρέμβασης αλλά και Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης αποτελούν κατεξοχήν υπηρεσίες υποστήριξης παιδιών/ ενηλίκων που χρήζουν εξειδικευμένης και σταθερής παρακολούθησης για να επιτευχθεί ο σκοπός της παραμονής στην κοινότητα και της συμπερίληψης και επομένως απαιτείται σε επίπεδο τοπικής κοινότητας Οργανωμένες και Επαρκώς Διεπιστημονικά Στελεχωμένες Υπηρεσίες με μόνιμο προσωπικό για να είναι αποτελεσματικές.
  Η επαγγελματική αναδοχή δεν θα πρέπει να είναι πρόγραμμα πιλοτικής εφαρμογής αλλά μια σταθερή υπηρεσία των εκ του νόμου αρμόδιων φορέων Εποπτείας της αναδοχής (ήτοι ΚΚΠΠ και Περιφέρειες).
  Το προγράμματα αναδοχής θα πρέπει να αναπτυχθούν και για τους ενήλικες. Στη χώρα υπάρχει πολυετής εμπειρία από την αναδοχή ενηλίκων στην ψυχική υγεία. Όμως, το πρόγραμμα αυτό απευθύνεται σε ένα πολύ περιορισμό αριθμό ωφελούμενων αλλά και περιοχών της χώρας.
  Παράλληλα η ενίσχυση της φυσικής οικογένειας με μέτρα όπως οικονομικές παροχές για αντιμετώπιση των συχνά αυξημένων δαπανών, η κάλυψη κόστους φροντιστή, οι διευκολύνσεις ως προς τα ωράρια εργασίας και συνταξιοδότησης μπορεί να λειτουργήσει θετικά ως προς την παραμονή των ατόμων με αναπηρία στο οικογενειακό τους περιβάλλον, σε περίπτωση που το επιλέγουν.
  Επίσης σημαντική είναι η κατάρτιση μητρώων φροντιστών, προσωπικών βοηθών με συνεχή εκπαίδευση, εποπτεία και αξιολόγηση, έτσι ώστε να διασφαλίζεται τόσο η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών όσο και οι εργασιακές συνθήκες των εργαζόμενων.
  Για την εξασφάλιση και βελτίωση στη βάση αξιολόγησης της πρόσβασης σε ποιοτικές, προσβάσιμες, προσωποκεντρικές και οικονομικά προσιτές κοινωνικές υπηρεσίες σε τοπικό επίπεδο, ιδίως σε απομακρυσμένες ή αγροτικές περιοχές με χαμηλή πληθυσμιακή πυκνότητα απαιτείται να διενεργηθεί Πανελλαδική Έρευνα με σταθμισμένα εργαλεία που να συμπεριλαμβάνει στελέχωση υπηρεσιών ανά αριθμό κατοίκων, παρεχόμενες υπηρεσίες, πρωτόκολλα αρμοδιοτήτων με καθηκοντολόγια.
  Η επέκταση και ενίσχυση του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» είναι ιδιαίτερα σημαντικό μέτρο, το οποίο όμως δεν μπορεί να αποδώσει ενταγμένο σε διευθύνσεις και τμήματα υποστελεχωμένα καθώς στη σημερινή λειτουργία του προγράμματος παρατηρούνται τα εξής: – Λόγω έλλειψης άλλων κοινωνικών υπηρεσιών (βλ. Κοινωνικές Υπηρεσίες στα Πρωτοδικεία της Χώρας) ασκούν παράλληλα καθήκοντα (βλ. κοινωνικές έρευνες για παραμέληση -κακοποίηση ανηλίκων/ υποστήριξη θυμάτων βίας, απουσίας εξειδικευμένων δομών (βλ. συμβουλευτικοί σταθμοί κατά της βίας) ή ακόμα και διοικητικά παράλληλα καθήκοντα (βλ. Ληξιαρχείο-Δημοτολόγιο).
  Η αναθεώρηση του συστήματος υποκαθιστάμενης λήψης αποφάσεων με το καθεστώς της υποστηριζόμενης λήψης αποφάσεων, που σέβεται την αυτονομία, τη θέληση και τις προτιμήσεις του ατόμου είναι μια μεγάλη αναγκαιότητα αλλά για να μπορεί να υλοποιηθεί υπάρχει ανάγκη αφενός για αλλαγή της «κουλτούρας» όλων των εμπλεκόμενων (να θυμίσουμε ότι τα ελληνικά δικαστήρια εκδίδουν σχεδόν αποκλειστικά -ποσοστό άνω του 90%- αποφάσεις πλήρους στερητικής δικαστικής συμπαράστασης) και αφετέρου ύπαρξης μηχανισμών και υπηρεσιών που θα έχουν ως αποστολή τους την υποστήριξη των προσώπων για λήψη των αποφάσεων και την εποπτεία και παρακολούθηση του μέτρου. Ο εκσυγχρονισμός του συστήματος συνδέεται με τον στόχο «Ενίσχυση της συμμετοχής στη δημοκρατική διαδικασία» καθώς σήμερα τα άτομα που τίθενται σε δικαστική συμπαράσταση στερούνται του εκλογικού δικαιώματος χωρίς δηλ. να μεσολαβεί κάποια ειδικότερη διαδικασία αξιολόγησης της ικανότητας του ατόμου, ούτε να ακολουθεί κάποια νεότερη δικαστική απόφαση.
  Αναφορικά με τους Δείκτες Παρακολούθησης με καταγραφή του αριθμού καταγγελιών για περιστατικά εκμετάλλευσης (και σεξουαλικής εκμετάλλευσης), βίας ή κακομεταχείρισης ατόμων/γυναικών/παιδιών με αναπηρία (εντός και εκτός του οικογενειακού περιβάλλοντος) είναι απαραίτητη η ανάπτυξη Ενιαίου Συστήματος Καταγραφής.
  Η πρόβλεψη της Πολιτιστικής Συνταγογράφησης που έχει ως στόχο τη θεραπευτική και προληπτική αγωγή για ψυχικά νοσήματα και αναπηρίες προτείνεται να διευρυνθεί με την Κοινωνική Συνταγογράφηση, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει ευρύτερες μη-κλινικές υπηρεσίες για την ενίσχυση της υγείας και ευημερίας των Ατόμων με Αναπηρία ή/και χρόνιες νόσους.

  Πυλώνας ΙΙΙ: Πρόσβαση στην Υγεία
  Η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα και με αυτή την έννοια η πρόσβαση όλων των πολιτών στο σύστημα υγείας πρέπει να είναι καθολική και ανεξάρτητη από την ασφαλιστική τους κατάσταση. Η καθολική πρόσβαση μπορεί να λειτουργήσει προληπτικά ως προς την αναπηρία και τις χρόνιες νόσους καθώς έχει παρατηρηθεί ότι οι ανασφάλιστοι πολίτες συχνά για λόγους μη πρόσβασης και αδυναμίας να αντιμετωπίσουν ιατρικές, -διαγνωστικές και θεραπευτικές- δαπάνες, παραμελούν τη φροντίδα της υγείας τους.
  Στη Δημιουργία Κέντρων Αναφοράς για Χρόνιες Παθήσεις καθώς και στη Σύσταση Διεύθυνσης Αποκατάστασης και Διεύθυνσης για ζητήματα υγείας ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις και στη Σύσταση και Λειτουργία Γραφείου Επικοινωνίας και Υποστήριξης Ασθενών για ζητήματα αναπηρίας ή/και ασθένειας, προτείνεται να προβλεφθεί στη διεπιστημονική στελέχωση τους και η ειδικότητα του/της Κοινωνικού Λειτουργού.
  Για τον ίδιο λόγο προτείνεται σε επόμενη τροποποίηση του Άρθρου 90 Νόμος 4826/2021 για την Ειδική Επιστημονική Επιτροπή (Τροποποίηση του άρθρου 7 του ν. 3863/2010), η οποία έχει ως αρμοδιότητα, για όλους τους Ασφαλιστικούς Φορείς συμπεριλαμβανομένων των ασφαλισμένων του Δημοσίου, να καθορίζει, με εκατοστιαία αναλογία και σε Ενιαίο Πίνακα Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας, το ποσοστό αναπηρίας που συνεπάγονται κάθε πάθηση ή βλάβη ή σωματική ή ψυχική ή πνευματική εξασθένηση ή η συνδυασμένη εμφάνιση τέτοιων παθήσεων ή βλαβών ή εξασθενήσεων, καθώς και τις υποτροπές αυτών, να συμπεριληφθεί ως μέλος και η ειδικότητα του/της κοινωνικού λειτουργού.
  Ως προς τον πυλώνα της ψυχικής υγείας, ένα συντονισμένο, κοινοτικά προσανατολισμένο και επαρκές δίκτυο υπηρεσιών ψυχικής υγείας στην κοινότητα, που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των ανθρώπων, θα εξασφαλίζει τη συνέχεια της φροντίδας και θα έχει συνέργειες – διαύλους επικοινωνίας με τα αντίστοιχα συστήματα κοινωνικής φροντίδας, παιδείας και δικαιοσύνης μπορεί να συντελέσει εκτός από την ολοκληρωμένη φροντίδα των ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας και στην πρόληψη και τον περιορισμό των ακούσιων νοσηλειών.

  Πυλώνας ΙV: Συμπερίληψη στην εκπαίδευση
  Η συμπερίληψη μπορεί να επιτευχθεί με καλύτερους όρους αν σε κάθε σχολείο λειτουργεί διεπιστημονικά στελεχωμένη κοινωνική υπηρεσία. Σήμερα σε όσα σχολεία λειτουργεί ΕΔΥ οι ειδικότητες που τη στελεχώνουν (Κοινωνικός Λειτουργός και Ψυχολόγος) βρίσκονται το μέγιστο μια φορά την εβδομάδα στο σχολείο. Η ύπαρξη κοινωνικής υπηρεσίες σε κάθε σχολείο θα υποστηρίξει τα προγράμματα συνεκπαίδευσης και μετάβασης καθώς και τα προγράμματα συμβουλευτικής γονέων.
  Στη διεπιστημονική ομάδα για την έγκαιρης/πρώιμης παρέμβασης για παιδιά με αναπηρία, ηλικίας από 0-6 ετών, βασιζόμενη στο οικογενειοκεντρικό μοντέλο είναι απαραίτητο να συμμετέχει Κοινωνικός Λειτουργός που είναι ο κατεξοχήν αρμόδιος για το οικογενειοκεντρικό μοντέλο. Επίσης χρειάζεται να ενταχθεί στον ΕΚΠΥ (άρθρο 45) πρόβλεψη για την αποζημίωση των κοινωνικών λειτουργών για αποζημίωση των θεραπευτικών πράξεων: Συμβουλευτική Ατόμων- Γονέων- Οικογένειας στις περιπτώσεις συνεχιζόμενης παρακολούθησης και θεραπειών.
  Όσον αφορά τις υποστηρικτικές δομές ΚΕΔΑΣΥ θα πρέπει να προβλεφθούν οργανικές θέσεις ανάλογα με το μαθητικό πληθυσμό της περιοχής. Επίσης τα καθηκοντολόγια για τις ειδικότητες θα πρέπει να είναι ενιαία στη Γενική Εκπαίδευση και να μην είναι διαφορετικά ανάλογα το πρόγραμμα πρόσληψης (ΕΔΥ, ΕΚΟ κλπ) όπως συμβαίνει σήμερα.
  Όσον αφορά τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών από τα Κέντρα Διεπιστημονικής Αξιολόγησης Συμβουλευτικής και Υποστήριξης (ΚΕΔΑΣΥ), με στόχο τη μείωση του χρόνου αναμονής αξιολόγηση είναι σημαντικό να τοποθετούνται ως προϊστάμενοι, επαγγελματίες με γνώση ειδικής αγωγής, να υπάρχει κατάλληλος χώρος και υλικοτεχνική υποδομή, επαρκής στελέχωση.
  Η σταθερότητα του προσωπικού υποστήριξης στην εκπαίδευση είναι δυνατόν να βελτιώσει συνολικά τη σχολική μονάδα και να συμβάλει στην ισότιμη συμμετοχή όλων και στην συμπερίληψη καθώς τα πρόσωπα θα παραμένουν σταθερά και μπορούν να αναπτύξουν σχέσεις εμπιστοσύνης και συνεργασίας με διάρκεια τόσο με τη μαθητική κοινότητα και εκπαιδευτική κοινότητα όσο και με τους γονείς και κηδεμόνες. Η πρακτική που ακολουθείται σήμερα των αναπληρωτών, οι οποίοι /ες κάθε χρόνο είναι και σε διαφορετικό σχολείο και μάλιστα για μια μέρα την εβδομάδα δεν επιτρέπει να αναπτυχθούν στο μέγιστο βαθμό οι δυνατότητες των υποστηρικτικών υπηρεσιών.

  Πυλώνας V: Πρόσβαση στην εργασία
  Ανάπτυξη των γραφείων ΕΚΟ της ΔΥΠΑ και επέκταση τους σε κάθε περιοχή έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η υποστήριξη κοντά στον τόπο κατοικίας των ωφελούμενων και η δυνατότητα ανάπτυξης υποστηρικτικών δικτύων και προσέγγισης – προσέλκυσης εργοδοτών.
  Υιοθέτηση μέσων που διευκολύνουν την παροχή της εργασίας όπως εξ΄ αποστάσεως εργασία ή εναλλαγή του τρόπου παροχής της εργασίας (δια ζώσης και εξ΄ αποστάσεως) ανάλογα με τις ανάγκες του/της εργαζόμενου/ης και του πλαισίου εργασίας.
  Αποσύνδεση των συντάξεων και επιδομάτων από την εργασία καθώς η νοείται εργασία ως μέσο αυτονομίας και συμπερίληψης.

• 24 Μαΐου 2024, 16:05 | Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.)

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) καταρχάς χαιρετίζει την εκπόνηση της Εθνικής Στρατηγικής για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία 2024-2030 δεδομένου ότι θα συμβάλλει στη κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρία και στην απόλαυση και άσκηση των δικαιωμάτων τους, όπως αυτά κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα της Χώρας, στη Σύμβαση των ΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες και στην εθνική νομοθεσία. Η ΕΣΑμεΑ υποβάλλει τις προτάσεις της με στόχο αφενός τη βελτίωση των δράσεων που συμπεριλαμβάνονται στη Στρατηγική προκειμένου αυτές να καταστούν περισσότερο αποτελεσματικές, αφετέρου τη συμπερίληψη επιπλέον δράσεων σε πεδία ιδιαίτερης σημασίας.

  Γενικό Σχόλιο: Απουσιάζει αναφορά στην πηγή χρηματοδότησης κάθε δράσης της Στρατηγικής.

  Πυλώνας Ι. Καθολική προσβασιμότητα
  Προτείνουμε η Δράση 16 του Στόχου Ι.2: Διασφάλιση προσβασιμότητας μεταφορικών συστημάτων να συμπληρωθεί ως εξής:
  16. Θεσμοθέτηση προϋποθέσεων ίδρυσης κέντρων αξιολόγησης ικανότητας και προετοιμασίας οδήγησης για άτομα με κινητικές αναπηρίες ή περιορισμένη κινητικότητα από φυσικά πρόσωπα ή νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου σε όλη την επικράτεια με άμεση έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος που εκκρεμεί και αφορά τη λειτουργία των εν λόγω κέντρων.

  Αιτιολόγηση: Η επιτροπή που είχε συσταθεί για την προετοιμασία του Προεδρικού Διατάγματος που αφορά τα εν λόγω κέντρα έχει καταθέσει την πρότασή της από το 2022.

  Στόχος Ι.2: Διασφάλιση προσβασιμότητας μεταφορικών συστημάτων
  Εκτός από την αναβάθμιση του στόλου των δημόσιων αστικών λεωφορείων και των αστικών ΚΤΕΛ σε μεγάλα αστικά κέντρα με δυνατότητα εξυπηρέτησης ατόμων με αναπηρία (Δράση 17) προτείνουμε να προστεθεί νέα δράση που αφορά την προσβασιμότητα των αστικών συγκοινωνιών που εκτελούνται από ιδιώτες και από Δήμους/Δημοτικές συγκοινωνίες. Συγκεκριμένα:
  Αναβάθμιση του στόλου των αστικών λεωφορείων και αστικών ΚΤΕΛ που λειτουργούν από ιδιώτες σε όλη τη χώρα, αλλά και του στόλου των δημοτικών συγκοινωνιών, ώστε να καταστούν προσβάσιμα στα άτομα με αναπηρία και ειδικά στους χρήστες/τριες αναπηρικού αμαξιδίου.
  Φορέας υλοποίησης: Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών
  Χρονοδιάγραμμα υλοποίησης: έως Δεκέμβριο του 2030

  Η Δράση 26 του Στόχου Ι.3: Επέκταση ψηφιακής προσβασιμότητας προτείνουμε να συμπληρωθεί ως εξής:
  26. Υλοποίηση επιμορφωτικών προγραμμάτων με πρόβλεψη ενδεχόμενης εξατομικευμένης υποστήριξης για τη βελτίωση των ψηφιακών δεξιοτήτων τουλάχιστον 2.400 ατόμων με αναπηρία.

  Αιτιολόγηση: Η πρόβλεψη για παροχή ενδεχόμενης εξατομικευμένης υποστήριξης είναι σημαντική γιατί ένας αριθμός ατόμων με αναπηρία δύναται να αποκλειστεί από προγράμματα κατάρτισης λόγω της ανάγκης υποστήριξης που έχουν κατά τη διάρκεια παρακολούθησης αυτών.

  Πυλώνας ΙΙ: Ανεξάρτητη διαβίωση στην κοινότητα
  • Η Δράση 32 του Στόχου ΙΙ.1: Ανάπτυξη της ανεξάρτητης διαβίωσης, αποϊδρυματοποίηση και ενίσχυση των υπηρεσιών σε επίπεδο τοπικής κοινότητας προτείνουμε να τροποποιηθεί ως εξής:

  32. Αξιολόγηση της πιλοτικής εφαρμογής της υπηρεσίας του Προσωπικού Βοηθού, τροποποίηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου ενόψει της καθολικής εφαρμογής της.
  Στον ίδιο στόχο προτείνουμε την προσθήκη των ακόλουθων δράσεων
  Δημιουργία θεσμικού πλαισίου Δομών/Υπηρεσιών Βραχείας Διαμονής προγραμματισμένου ή έκτακτου χαρακτήρα.
  Φορέας υλοποίησης: Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας

  Αιτιολόγηση: Οι εν λόγω δομές θα συμβάλλουν στην ανακούφιση και υποστήριξη των οικογενειών ατόμων με αναπηρία σε περίπτωση κόπωσης, κρίσης και άλλων έκτακτων και περιστασιακών αναγκών.

  Θέσπιση και εφαρμογή Εθνικής Στρατηγικής για την ανεξάρτητη διαβίωση και συμπερίληψη στην κοινότητα
  Φορέας υλοποίησης: Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας

  Αιτιολόγηση: Η εν λόγω δράση προτείνεται στη βάση των προβλέψεων της νέας Στρατηγική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα άτομα με αναπηρία με τίτλο «Ένωση ισότητας: στρατηγική για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία 2021-2030», στην οποία αναφέρεται ότι η ανεξάρτητη διαβίωση αποτελεί, μεταξύ άλλων, προϋπόθεση για την αξιοπρεπή διαβίωση όλων των ατόμων με αναπηρία. Επιπρόσθετα, στο πλαίσιο της στρατηγικής η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καλεί τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν ορθές πρακτικές αποϊδρυματοποίησης, ώστε να ενισχυθεί η μετάβαση από την ιδρυματική φροντίδα σε υπηρεσίες παροχής στήριξης σε επίπεδο τοπικής κοινότητας.

  Θέσπιση και εφαρμογή Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την νοητική αναπηρία, το Σύνδρομο Down, τον αυτισμό και τις πολλαπλές αναπηρίες
  Φορείς υλοποίησης: Υπουργείο Υγειάς, Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας

  Αιτιολόγηση: Η εν λόγω δράση προτείνεται επειδή τα άτομα που προέρχονται από τις συγκεκριμένες κατηγορίες αναπηρίας αντιμετωπίζουν περισσότερα εμπόδια, φραγμούς και διακρίσεις -καθιστώντας τα μια από τις πλέον ευάλωτες ομάδες ατόμων με αναπηρία- για την άρση των οποίων απαιτούνται στοχευμένα μέτρα σε όλους τους τομείς πολιτικής, συμπεριλαμβανομένων μέτρων για την υποστήριξη των μελών των οικογενειών τους.

  Σχετικά με τη Δράση 42 του Στόχου ΙΙ.2 που αφορά την ίδρυση και συγκρότηση εθνικού κέντρου αναπηρίας, θεωρούμε ότι η δημιουργία του εν λόγω φορέα προϋποθέτει τη συγκρότηση ενός Ειδικού Σώματος Πιστοποιητών Αναπηρίας. Θα θέλαμε δε να επισημάνουμε ότι πριν από τη συγκρότηση του εν λόγω Σώματος χρειάζεται να διερευνηθεί σε βάθος, και αποφασιστεί, ποιες ειδικότητες, πέραν των αμιγώς ιατρικών, πρέπει να διαθέτουν οι πιστοποιητές. Επιπλέον πρέπει να παρέχεται σε αυτούς κατάλληλη κατάρτιση/επιμόρφωση.

  Στον Στόχο ΙΙ.4: Αυξημένη προστασία από τη βία, την εκμετάλλευση και την κακομεταχείριση προτείνουμε την προσθήκη του εξής δείκτη:
  • Αριθμός καταγγελιών για περιστατικά εκμετάλλευσης (και σεξουαλικής εκμετάλλευσης), βίας ή κακομεταχείρισης ατόμων/γυναικών/παιδιών με αναπηρία (εντός και εκτός του οικογενειακού περιβάλλοντος).

  Στον Στόχο ΙΙ.6: Ενδυνάμωση γυναικών με αναπηρία προτείνουμε την προσθήκη την τροποποίηση του ακόλουθου δείκτη ως εξής:
  • Αριθμός καταγγελιών για περιστατικά εκμετάλλευσης (και σεξουαλικής εκμετάλλευσης), βίας ή κακομεταχείρισης γυναικών με αναπηρία (εντός και εκτός του οικογενειακού περιβάλλοντος). Ποσοστό γυναικών (ανδρών με αναπηρία) με σοβαρή αναπηρία που έχουν αισθανθεί άδική μεταχείριση ή ότι δεν έχουν ίσες ευκαιρίες ή βιώνουν αποκλεισμό λόγω των περιορισμών/δυσκολιών υγείας που αντιμετωπίζουν.

  Και την προσθήκη των ακόλουθων δυο δεικτών:
  • Χάσμα απασχόλησης γυναικών με σοβαρή αναπηρία, ως η διαφορά του ποσοστού των απασχολούμενων γυναικών με σοβαρή αναπηρία και του ποσοστού απασχόλησης του πληθυσμού των ανδρών (με και χωρίς αναπηρία).
  • Χάσμα απασχόλησης γυναικών με σοβαρή αναπηρία, ως η διαφορά του ποσοστού των απασχολούμενων γυναικών με σοβαρή αναπηρία και του ποσοστού απασχόλησης των γυναικών χωρίς αναπηρία.

  Η Δράση 79 του Στόχου ΙΙ.7: Ενίσχυση της συμμετοχής στη δημοκρατική διαδικασία προτείνουμε να συμπληρωθεί ως εξής:
  Υλοποίηση της θεσμοθετημένης υποχρεωτικότητας μετάδοσης μηνυμάτων πολιτικών κομμάτων, συνεντεύξεων πολιτικών αρχηγών και άλλου βασικού προεκλογικού υλικού στη νοηματική γλώσσα και με υποτιτλισμό.

  Επίσης στον Στόχο ΙΙ.7 προτείνουμε την προσθήκη της δράσης που ακολουθεί:
  Αναμόρφωση των σχετικών ρυθμίσεων προκειμένου τα άτομα με αναπηρία που βρίσκονται σε καθεστώς δικαστικής συμπαράστασης να μπορούν να ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα.

  Αιτιολόγηση: Σύμφωνα με την Έκθεση του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Ατόμων με Αναπηρία (European Disability Forum – EDF), πολλές χώρες της Ευρώπης έχουν ήδη αποσυνδέσει τη δικαιοπρακτική ικανότητα από το δικαίωμα του εκλέγειν. Η Έκθεση για τα Ανθρώπινα των Ατόμων με Αναπηρία του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Ατόμων με Αναπηρία είναι διαθέσιμη στο: https://www.edf-feph.org/publications/human-rights-report-2022-political-participation-of-persons-with-disabilities/ βλ. σσ. 40-41

  Η Δράση 56 του Στόχου ΙI.3: Διασφάλιση προστασίας σε καταστάσεις κινδύνου και έκτακτων ανθρωπιστικών αναγκών να συμπληρωθεί ως εξής:
  56. Δράσεις ενημέρωσης και εκπαίδευσης των ατόμων με αναπηρία/χρόνιες παθήσεις, με πρόβλεψη ενδεχόμενης εξατομικευμένης υποστήριξης, για την καλύτερη προετοιμασία τους και τον τρόπο δράσης σε περίπτωση έκτακτων καταστάσεων.

  Αιτιολόγηση: Η πρόβλεψη για παροχή ενδεχόμενης εξατομικευμένης υποστήριξης είναι σημαντική γιατί ένας αριθμός ατόμων με αναπηρία δύναται να αποκλειστεί από προγράμματα ενημέρωσης και εκπαίδευσης λόγω της ανάγκης υποστήριξης που μπορεί να έχει κατά τη διάρκεια παρακολούθησης αυτών.

  Η Δράση 80 του Στόχου ΙΙ.8: Εξασφάλιση ισότιμης πρόσβασης σε πολιτισμό, αθλητισμό και τουρισμό προτείνουμε να συμπληρωθεί/τροποποιηθεί ως εξής:
  80. Εμβληματική δράση Στόχου ΙΙ.8: Παροχή αυξημένων κινήτρων για τη δημιουργία συμπεριληπτικών τηλεοπτικών και κινηματογραφικών παραγωγών ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα απουσίας ορατότητας ατόμων με αναπηρία, καθώς και στην προώθηση ορθής ορολογίας και θετικών προτύπων συμπερίληψης ατόμων με αναπηρία.

  Η Δράση 87 του Στόχου ΙΙ.8: Εξασφάλιση ισότιμης πρόσβασης σε πολιτισμό, αθλητισμό και τουρισμό προτείνουμε να συμπληρωθεί ως εξής:

  87. Διαμόρφωση Στρατηγικής για τον Προσβάσιμο Τουρισμό, με βάση την αρχή της δημιουργίας ‘αλυσίδας προσβασιμότητας’, με στόχο την περαιτέρω ενίσχυση του εσωτερικού τουρισμού για τα άτομα με αναπηρία και την ανάδειξη της Ελλάδος ως διεθνούς τουριστικού προορισμού για τα άτομα με αναπηρία.

  Πυλώνας ΙΙΙ. Πρόσβαση στην υγεία

  Ο τίτλος του Στόχο ΙΙΙ.2 Βελτίωση δομών και υπηρεσιών αρωγής προτείνουμε να τροποποιηθεί ως εξής:
  Στόχο ΙΙΙ.2 Βελτίωση δομών και υπηρεσιών υποστήριξης.
  Αιτιολόγηση: Η παραπάνω τροποποίηση προτείνεται ώστε να εναρμονιστεί με την ορολογία που χρησιμοποιείται στη δικαιωματική προσέγγιση της αναπηρίας

  Στη Δράση 94 του Στόχου ΙΙΙ.2 Βελτίωση δομών και υπηρεσιών αρωγής χρειάζεται να διευκρινιστεί τι είναι τα Κέντρα Αναφοράς για Χρόνιες Παθήσεις, ποιος θα είναι ο ρόλος τους, πως θα συμβάλλουν στους στόχους που αναφέρονται σε αυτή δράση, καθώς και ποια η σχέση τους με τα υφιστάμενα και ιδιαίτερα σημαντικά εξειδικευμένα κέντρα για διάφορες παθήσεις, όπως για τον διαβήτη, τη θαλασσαιμία, τις μεταμοσχεύσεις κ.λπ. τα οποία δεν πρέπει να αποδυναμωθούν, αλλά αντίθετα να στελεχωθούν με κατάλληλο και επαρκές προσωπικό, και να εξοπλιστούν κατάλληλα προκειμένου να βελτιωθεί και ενισχυθεί η ποιότητα των παρεχόμενο υπηρεσιών τους.

  Η περιγραφή της Δράσης 98 του Στόχου ΙΙΙ.2 χρήζει αναδιατύπωσης καθώς αφενός δεν περιγράφεται με σαφήνεια ο ρόλος του εν λόγω Γραφείου, αφετέρου δεν γίνεται αναφορά, και χρήζει συμπλήρωσης, εάν το εν λόγω Γραφείο επικοινωνίας θα λειτουργεί σε επίπεδο υπουργείου ή εντός των δομών υγείας.

  Ο Στόχος ΙΙΙ.4: Ενίσχυση ευαισθητοποίησης και κατάρτισης προτείνουμε να συμπληρωθεί/τροποποιηθεί ως εξής:
  Στον παρόντα στόχο εντάσσονται δράσεις για την ενίσχυση (α) της ευαισθητοποίησης του γενικού πληθυσμού σχετικά με σπάνιες παθήσεις και (β) της κατάρτισης νοσηλευτών και επαγγελματικών υγείας, για την παροχή της σωστής φροντίδας σε άτομα με κινητική, οπτική, ακουστική και νοητική αναπηρία, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες/ανάγκες της αναπηρίας τους
  Η Δράση 101 του Στόχου ΙΙΙ.4: Ενίσχυση ευαισθητοποίησης και κατάρτισης προτείνουμε να τροποποιηθεί ως εξής:
  101. Ενίσχυση της ευαισθητοποίησης και ανάπτυξη στρατηγικών στήριξης των ατόμων με αναπηρία/χρόνιες παθήσεις που σχετίζονται με σπάνιες παθήσεις και η εξέταση υιοθέτησης μηχανισμών διευκόλυνσης της πρόσβασης σε πρωτοποριακές θεραπείες, μεταξύ άλλων με την αξιοποίηση ψηφιακών καινοτομιών μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης

  Στον Πυλώνα ΙΙΙ. Πρόσβαση στην υγεία προτείνουμε, στη βάση των προβλέψεων του άρθρου 4.3 της Σύμβασης των ΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, να προστεθεί η δράση που αφορά στην ενεργή εμπλοκή των ατόμων με αναπηρία στο σχεδιασμό, στην εφαρμογή και αξιολόγηση των πολιτικών για την υγεία. Πιο συγκεκριμένα,
  Διασφάλιση της ενεργής συμμετοχής/εμπλοκής των ατόμων με αναπηρία, μέσω της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία στον σχεδιασμό, την εφαρμογή και την αξιολόγηση των πολιτικών για την υγεία.

  Πυλώνας ΙV: Συμπερίληψη στην εκπαίδευση
  Αναφορικά με το Στόχο ΙV.1: Υλοποίηση προγραμμάτων πρώιμης παρέμβασης, πέραν των δράσεων που έχουν συμπεριληφθεί στην παρούσα Στρατηγική, θεωρούμε εξίσου σημαντική την προσθήκη δράσης για την αντιμετώπιση του ζητήματος εγγραφής των βρεφών και νηπίων με αναπηρία στους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς που απευθύνονται σε βρέφη και νήπια χωρίς αναπηρία καθώς ο αριθμός στο σύνολο της επικράτειας των δημοτικών βρεφονηπιακών σταθμών ολοκληρωμένης φροντίδας που δέχονται βρέφη και νήπια με αναπηρία είναι ελάχιστος. Η μη αποδοχή εγγραφής βρεφών και νηπίων με αναπηρία στους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς λόγω έλλειψης κατάλληλα καταρτισμένου προσωπικού, όχι μόνο στερεί στα βρέφη και νήπια με αναπηρία το δικαίωμα συμμετοχής στην προσχολική εκπαίδευση και φροντίδα σε ίση βάση με τα άλλα, αλλά δυσκολεύει την εργασιακή ένταξη των γονέων/κηδεμόνων τους.

  Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, προτείνουμε την προσθήκη της δράσης που ακολουθεί στο Στόχο ΙV.1

  Σταδιακή στελέχωση των δημοτικών βρεφονηπιακών σταθμών με κατάλληλα καταρτισμένο προσωπικό, για τη δυνατότητα εγγραφής σε αυτές τις δομές βρεφών και νηπίων με αναπηρία.
  Φορείς υλοποίησης: Υπουργείο Εσωτερικών και Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας

  Επιπρόσθετα, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι οι υφιστάμενες προβλέψεις για την υποστήριξη βρεφών και νηπίων με αναπηρία από ειδικό βοηθό–συνοδό με επιβάρυνση των οικογενειών τους δεν συνάδουν με τη δικαιωματική προσέγγιση της αναπηρίας χρήζουν κατάργησης.

  Όσον αφορά στη Δράση 105 του Στόχου ΙV.1: Υλοποίηση προγραμμάτων πρώιμης παρέμβασης και δη στην πρόβλεψη έκδοσης «voucher για την παροχή εξειδικευμένων θεραπειών» θα πρέπει αρκούντως να συνεξετάζεται: (α) ότι οι ειδικές θεραπείες αποτελούν ειδικό μέτρο στο πλαίσιο της εφαρμογής του δικαιώματος των παιδιών με αναπηρία σε ειδική φροντίδα και πρέπει να διαφυλάσσεται και να πραγματώνεται με όλα τα κατάλληλα νομοθετικά και διοικητικά μέτρα, (β) σε ό,τι αφορά τις απαραίτητες ειδικές θεραπείες, σε είδος και αριθμό, συνεκτιμώντας και την πρώιμη ηλικία των παιδιών, στην οποία η δυνατότητα εξέλιξης είναι αυξημένη, παρέχονται ελάχιστες αντίστοιχες υπηρεσίες από δημόσιους φορείς υγείας και οι γονείς αδυνατούν να διασφαλίσουν τις δαπάνες για την κάλυψη του συνόλου των αναγκαίων ειδικών θεραπειών του παιδιού τους από ιδιώτες παρόχους.

  Στη Δράση 123 του Στόχου ΙV.4: Εξασφάλιση συμπερίληψης στην Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση και Διά Βίου Μάθηση να συμπληρωθεί ως εξής:

  123. Ενίσχυση των δομών Διά Βίου Μάθησης, με στόχο την αύξηση συμμετοχής ατόμων με αναπηρία σε αυτές, με διασφάλιση της προσβασιμότητάς τους, πέραν των κτιριακών υποδομών, με προώθηση του καθολικού σχεδιασμού και τη λήψη ειδικών μέτρων και την εξατομικευμένη στήριξη, όπως ενδεχόμενη εξατομικευμένη υποστήριξη, προσβάσιμα και προσαρμοσμένα υλικά, συμπεριληπτικά προγράμματα σπουδών, συμπεριληπτικές τεχνολογίες πληροφορίας και επικοινωνίας για φοιτητές με αναπηρία, καθώς και την ψηφιακή εκπαίδευση.

  Αιτιολόγηση: Η πρόβλεψη για παροχή ενδεχόμενης εξατομικευμένης υποστήριξης είναι σημαντική γιατί ένας αριθμός ατόμων με αναπηρία δύναται να αποκλειστεί από εκπαίδευσης και κατάρτισης λόγω της ανάγκης υποστήριξης που μπορεί να έχει κατά τη διάρκεια παρακολούθησης αυτών.

  Πυλώνας V: Πρόσβαση στην Εργασία
  Στον Στόχο V.3: Ενίσχυση δομών και υπηρεσιών εργασιακής υποστήριξης προτείνουμε την προσθήκη της ακόλουθης δράσης:
  Πριμοδότηση της εξ αποστάσεως απασχόλησης ατόμων με αναπηρία στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
  Φορέας υλοποίησης: Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων

  Αιτιολόγηση: Μέσω της αξιοποίησης της τεχνολογίας και με την παροχή κινήτρων στους εργοδότες για την υιοθέτηση του εν λόγω τύπου εργασίας, τα άτομα με αναπηρία, και δη τα άτομα με βαριές αναπηρίες στον πληθυσμό των οποίων καταγράφονται τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας, θα μπορούσαν να συμμετέχουν ενεργά στην εργασία χωρίς τα ζητήματα προσβασιμότητας να αποτελούν εμπόδιο.

  Στον Στόχο V.4: Στήριξη εργασίας στον πρωτογενή τομέα προτείνουμε ο δείκτης παρακολούθησης να τροποποιηθεί ως εξής:
  Συνολικός αριθμός ωφελούμενων στο πρόγραμμα υποστηριζόμενης απασχόλησης στον αγροτικό τομέα.

  Στον Στόχος VI.2: Αφύπνιση και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και ενημέρωση και επιμόρφωση της Δημόσιας Διοίκησης, προτείνουμε την προσθήκη της ακόλουθης δράσης:

  Διενέργεια εκστρατειών ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τον θεσμό της υποστηριζόμενης λήψης αποφάσεων
  Φορέας Υλοποίησης: Υπουργείο Δικαιοσύνης

  Αιτιολόγηση: Η εν λόγω δράση θα συμβάλλει στην ενημέρωση των οικογενειών με μέλος με βαριά αναπηρία στην κατανόηση της αναγκαιότητας και της σημασίας μετάβασης από το θεσμό της υποκαθιστάμενης λήψης αποφάσεων στο θεσμό της υποστηριζόμενης λήψης αποφάσεων.

  Στην υπο-ενότητα 5.2 Βελτίωση της νομοθεσίας και συμμόρφωση προς τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες στο πλαίσιο της χάραξης πολιτικής προτείνουμε τα εξής:

  • Την προσθήκη νέας δράσης που αφορά στην έκδοση του ΠΔ όπως προβλέπεται στον ν. 5023/2023. Συγκεκριμένα:
  Έκδοση του προβλεπόμενου στο ν. 5023/2023 Προεδρικού Διατάγματος μετά από πρόταση του Υπουργού Επικρατείας που είναι αρμόδιος για τον Συντονιστικό Μηχανισμό του άρθρου 69 του ν.4488/2017 για τον καθορισμό των μέτρων που είναι αναγκαία για την αποτελεσματική και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία ή χρόνια πάθηση στους τομείς της παρ. 2 του άρθρου 3 του ν.4443/2016
  Φορέας υλοποίησης: Υπουργός Επικρατείας
  Χρονοδιάγραμμα: Δεκέμβριος 2024

  Επιπλέον, η εν λόγω εκκρεμότητα αναφέρεται και στην υπο-ενότητα 1.1 «Μετάβαση από το Εθνικό Σχέδιο Δράσης 2020-2023 στην Εθνική Στρατηγική για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία 2024-2030 της παρούσας Στρατηγικής. Πιο συγκεκριμένα, «η κατ’ αρχήν οριζόντια επέκταση, δια του νόμου 5023/2023 (Α’ 34), του εύρους προστασίας της αρχής της ίσης μεταχείρισης σε περιπτώσεις αναπηρίας ή/και χρόνιας πάθησης, με προβλεπόμενη την έκδοση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος που θα καθορίζει τα αναγκαία μέτρα για την αποτελεσματική και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία ή χρόνια πάθηση».

  • Την προσθήκη νέας δράσης που αφορά στην επικαιροποίηση της ορολογίας που χρησιμοποιείται στη νομοθεσία, σε εγκυκλίους, πιστοποιητικά κ.λπ. Συγκεκριμένα:
  Επικαιροποίηση της ορολογίας που χρησιμοποιείται στη νομοθεσία, σε εγκυκλίους, και σε πιστοποιητικά η οποία δεν είναι συμβατή με τη δικαιωματική προσέγγισης της αναπηρίας.
  Παραδείγματος χάρη, στα πιστοποιητικά αναπηρίας των ΚΕΠΑ αναγράφεται ο χαρακτηρισμός «ανίκανος προς κάθε βιοποριστική εργασία». Ο εν λόγω χαρακτηρισμός, αφενός δεν συνάδει με τη δικαιωματική προσέγγιση της αναπηρίας, αφετέρου εμποδίζει την εγγραφή των ατόμων με αναπηρία ή/και χρόνιες παθήσεις στο μητρώο ανέργων της ΔΥΠΑ. Επιπλέον σύμφωνα με την παράγραφο 6γ των Τελικών Παρατηρήσεων της Επιτροπής, η επιτροπή συνιστά στο ελληνικό κράτος «Να εξαλείψει στη νομοθεσία του την υποτιμητική γλώσσα που αναφέρεται στα άτομα με αναπηρία».
  • Την προσθήκη των δεικτών που ακολουθούν και αφορούν στην παρακολούθηση της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης.
  – Ποσοστό ατόμων με σοβαρή αναπηρία που έχουν αισθανθεί άδικη μεταχείριση ή ότι δεν έχουν ίσες ευκαιρίες ή βιώνουν αποκλεισμό λόγω των περιορισμών/δυσκολιών υγείας που αντιμετωπίζουν,
  – Πλήθος υποβληθεισών αναφορών/καταγγελιών για διακρίσεις λόγω αναπηρίας στον Συνήγορο του Πολίτη (αριθμός, ποσοστό στο σύνολο των υποβληθεισών καταγγελιών).

  Η Δράση 158 της Ενότητας 4. Προώθηση των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία σε Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο Επίπεδο προτείνουμε να μεταφερθεί στην υπο-ενότητα 5.4. Στήριξη της εφαρμογής της Εθνικής Στρατηγικής μέσω χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση της Στρατηγικής λόγω του ότι το περιεχόμενο της ταιριάζει σχετίζεται με το περιεχόμενο της υπο-ενότητας 5.4.

  Στην υπο-ενότητα 5.6. Εντατικοποίηση της συνεργασίας με περιφερειακές και τοπικές αρχές χρήζει επισήμανσης ότι προκειμένου αυτές οι αρχές να μπορέσουν να υλοποιήσουν τη Στρατηγική σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο πρέπει να λάβουν υποστήριξη τόσο σε οικονομικό όσο και σε διοικητικό επίπεδο (π.χ. στελέχωση των αντίστοιχων υπηρεσιών με κατάλληλο και επαρκές προσωπικό).

• 24 Μαΐου 2024, 13:30 | ΠΕΤΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Υπάρχει δεδηλωμένη πρόθεση, όχι όμως και δεδηλωμένη βούληση. Καλές οι επιτροπές διερεύνησης, οι δημόσιες διαβουλεύσεις αλλά όλα αυτά πρέπει κάπου να καταλήγουν και να αρχίζει αμέσως η υλοποίηση τους. Στη συγκεκριμένη διαβούλευση η παρέμβαση μας αναφέρεται στην βελτίωση της προσβασιμότητας των Ατόμων με Αναπηρία στα πλοία. Συγκεκριμένα η άποψη μας είναι ότι πρέπει να είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των Φορέων εκμετάλλευσης του λιμένος, ο οποίος με ειδικά εκπαιδευμένα άτομα και μέσα να παρίσταται στις αποεπιβιβάσεις των επιβατών στα πλοία τα οποία θα έχουν και την αμέριστη βοήθεια και συνδρομή των πληρωμάτων των πλοίων. Να συσταθεί από τους Φορείς εκμετάλλευσης των λιμένων όπου έχουν τα έσοδα από τις εταιρείες που προσεγγίζουν τους λιμένες τους τις κατάλληλες υποδομές και έργα και τμήματα για την απαραίτητη βοήθεια σε κάθε λιμάνι.

• 24 Μαΐου 2024, 12:32 | ΔΙΚΤΥΟ Παρόχων Υπηρεσιών για ΑμεΑ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΔΙΚΤΥΟ Παρόχων Υπηρεσιών για Άτομα με Αναπηρία, https://todiktyo.org/

  Προτάσεις ΔΙΚΤΥΟΥ για την Εθνική Στρατηγική για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία 2024 -2030

  Εισαγωγή

  Ακόμη και μόνη η ύπαρξη ενός κυβερνητικού κειμένου με τον τίτλο «Εθνική Στρατηγική για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία 2024 -2030» (ΕΣ 24-30), ανεξάρτητα από το περιεχόμενό του, θα μπορούσε να οριοθετήσει μια νέα, πιο «φωτεινή» εποχή στα ελληνικά δεδομένα για τη ζωή των ανθρώπων με αναπηρία.
  Υπό το φως αυτό, «οι άνθρωποι της αναπηρίας» την υποδεχτήκαμε με ιδιαίτερη χαρά και ελπίδα, ότι η ΕΣ 24-30 θα συνεισφέρει ουσιαστικά στην υλοποίηση και επέκταση των στόχων του «Εθνικού Σχεδίου Δράσης 2020» (ΕΣΔ 20), που έκανε ένα πρώτο και εξαιρετικό βήμα, εισακούοντας τους αγώνες του αναπηρικού κινήματος διεθνώς και στη χώρα μας, αλλά και τους προσωπικούς αγώνες καθενός από εμάς που ζούμε με την ή στην αναπηρία.
  Κάνοντας όμως μια πρώτη αντιπαραβολή του ΕΣΔ 20 -που είχε συγκεκριμένες χρονικές στοχοθεσίες- με τη νέα ΕΣ 24-30, γίνεται αντιληπτή η ουσιαστική αδυναμία διασύνδεσης των δύο κειμένων, ώστε να μπορεί κανείς να δει:
  • ποιοι στόχοι του ΕΣΔ 20 έχουν επιτευχθεί,
  • ποιοι έχουν μεταφερθεί προς υλοποίηση στη νέα ΕΣ 24-30,
  • ποιοι έχουν αναδιατυπωθεί με βάση νέα δεδομένα,
  • ποιοι είναι οι καινούριοι στόχοι/πολιτικές της νέας ΕΣ 24-30 και ιδιαίτερα
  • πως όλα αυτά, τα ετερογενή, διάσπαρτα και πολλαπλής αρμοδιότητας ζητήματα, συντονίζονται αποτελεσματικά σε επίπεδο κυβερνητικού σχεδιασμού και υλοποίησης.
  Ειδικά το τελευταίο, οφείλει να είναι μελετημένο και καλά σχεδιασμένο μέρος, οποιασδήποτε «εθνικής στρατηγικής».

  Παρά την αρχική έκπληξή μας από την «ασυνέχεια» αυτή, με κάθε θετική διάθεση να συνεισφέρουμε στην ουσιαστική κοινωνική μεταρρύθμιση που εισηγείται η ΕΣ 24-30 για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, μελετήσαμε με προσοχή το κείμενό της, καταθέτουμε τα παρακάτω σχόλια/εισηγήσεις μας επί της αρχής και σε επιμέρους θέματά της, συνοψίζουμε τα σχόλιά μας στο τέλος και παραμένουμε στη διάθεση παντός αρμοδίου, ώστε –ως οι πιστοποιημένοι «εταίροι» του Κράτους στην παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών σε άτομα με αναπηρία- να καταθέσουμε την «εκ των έσω», πολυετή εμπειρία μας σε αρκετές από τις πτυχές της ΕΣ 24-30.

  Επί της αρχής
  1. Για να βελτιώσει η ΕΣ 24-30 το ΕΣΔ 20 και να το εξελίξει περαιτέρω προς όφελος των ανθρώπων με αναπηρία, οφείλει να διατρέχεται από μία θεμελιώδη και υπερκείμενη παραδοχή για την αξία για της ζωής των ανθρώπων σε όλες τις «ζώσες καταστάσεις» αυτών:
  Ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή και η προστασία αυτής -ως υπέρτατα αγαθά- τίθενται ως προτεραιότητα, χωρίς η ζωή να κατηγοριοποιείται ή/και να προτεραιοποιείται με βάση οποιαδήποτε κατάστασή της (υγεία, ασθένεια, αναπηρία –ορατή ή αόρατη, κλπ.). Αντίθετα οι διάφορες «ζώσες καταστάσεις» (“life states”), πρέπει είναι αντιληπτές ως δυναμικά, συνεχώς μεταβαλλόμενα διανύσματα, μέρος του ίδιου συνεχούς, που ξεκινά με τη γέννηση και καταλήγει στο θάνατο.
  Η υιοθέτηση ενός ενιαίου ορισμού της αναπηρίας ως «ζώσας κατάστασης» (“life state”), στο εύρος του δυναμικού και συνεχώς μεταβαλλόμενου συνεχούς που αποτελεί την ανθρώπινη εμπειρία, θα μετουσίωνε αυτομάτως όλες τις «θετικές πρωτοβουλίες ή/και υποχρεώσεις» του Κράτους απέναντι στα άτομα με αναπηρία, σε συνταγματικές επιταγές που αφορούν οποιονδήποτε πολίτη(εμποδιζόμενο ή μη), σε οποιοδήποτε σημείο του συνεχούς και αν βρίσκεται.
  Η ρητή υιοθέτηση ενός τέτοιου ορισμού, θα έθετε ως αφετηρία της (ΕΣ 24-30) πριν όλων των άλλων, τον «καθολικό σχεδιασμό» του κυβερνητικού έργου: θεσμικές προβλέψεις, πολιτικές & δράσεις οριζόντιας & κάθετης εφαρμογής του συντάγματος, για όλους τους ζώντες πολίτες του Κράτους, ανεξάρτητα από τη «ζώσα κατάστασή» τους, ή το σημείο του συνεχούς στο οποίο βρίσκονται.
  2. Σύμφωνα με τα διεθνή & εθνικά στατιστικά στοιχεία για την αναπηρία, που παρατίθενται και στο προοίμιο της ΕΣ 24-30, το υφιστάμενο χρηματοοικονομικό μοντέλο των κανονικών πληθυσμιακών κατανομών που υπαγορεύει κάθε πολιτικό & κυβερνητικό σχεδιασμό ( περιβάλλοντος, υποδομών, υπηρεσιών, προϊόντων, της ζωής γενικότερα), αναιρείται αυτόματα ως παρωχημένο(obsolete) και μη αποτελεσματικό (και μόνο με την παράθεση των στοιχείων).
  Για τη διατήρηση δε της λειτουργικότητας & συνοχής μιας ολοένα και πιο «εμποδιζόμενης» κοινωνίας από το μοντέλο της «κανονικότητας» απαιτείται εφαρμογή μιας πιο ευρείας πληθυσμιακής κατανομής (που συμπεριλαμβάνει και ακραίες εκφάνσεις της όπως η αναπηρία) σε κάθε μορφής σχεδιασμό της ζωής. Καθολικός σχεδιασμός της ζωής γενικά.
  3. Ωστόσο, η ΕΣ 24-30 είναι λιγότερο ολιστική, ολοκληρωμένη και σαφής από το ΕΣΔ 20, αναφορικά με τον «καθολικό σχεδιασμό» του κυβερνητικού έργου. Το ΕΣΔ 20 περιείχε πληθώρα συγκεκριμένων βημάτων και πράξεων με στόχο την υλοποίηση τους από το 2020 μέχρι το 2023 προς το σκοπό του «καθολικού σχεδιασμού», ενώ στη νέα ΕΣ 24-30 οι περιγραφόμενες δράσεις στερούνται συγκεκριμένου περιεχομένου και όλοι σχεδόν οι δείκτες επίτευξης των στόχων της ΕΣ 24-30, μετατίθενται στο 2030.
  4. Επιπλέον διαπιστώνουμε δυστυχώς, ότι η ΕΣ 24-30 σε αρκετά σημεία & με διάφορους τρόπους, «σκιαγραφεί» τα άτομα με αναπηρίες ως εξ ορισμού- υποδεέστερα και με λιγότερα δικαιώματα και επιλογές σε σχέση το γενικό πληθυσμό. Δυο κραυγαλέα παραδείγματα είναι: Πυλώνας IV: Συμπερίληψη στην εκπαίδευση Στο προοίμιο καταγράφεται η ξεκάθαρη, «χρησιμοθηρική» -utilitarian προσέγγιση της Στρατηγικής για την Εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία, ότι δηλαδή η Εκπαίδευση για το άτομο με αναπηρίες έχει κύριο και απώτερο σκοπό την πρόσβασή του στην αγορά εργασίας (σελ. 79 «Σκοπός της Εθνικής Στρατηγικής είναι να διευκολύνει την πρόσβαση και την επιτυχή ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην αγορά εργασίας χωρίς διακρίσεις. Άρρηκτα συνδεδεμένη με την πρόσβαση σε νέες θέσεις απασχόλησης είναι η απόκτηση κατάλληλων δεξιοτήτων και επαγγελματικών προσόντων»). Μια τέτοια θεώρηση, φέρνει αυτομάτως το άτομο με αναπηρία στη θέση του «υποδεέστερου», γιατί στοχεύει να το κάνει παραγωγικό αντί να το κάνει ολοκληρωμένο. Πυλώνας V: Πρόσβαση στην εργασία Μοιάζει πιο πολύ να κινείται από την ανάγκη να βρεθούν εργαζόμενοι παρά να δώσουν τη σωστή ευκαιρία σε άτομα με αναπηρίες να δουλέψουν. Δεν υπάρχει πρόβλεψη για σχεδιασμό και ανάπτυξη δεξιοτήτων, για ποιοτικές & βιώσιμες θέσεις εργασίας όπως περιέχεται στην ευρωπαϊκή στρατηγική. Άλλη σημαντική έλλειψη είναι ότι υπάρχουν αναφορές σε δράσεις χωρίς να προηγείται αναφορά σε μελέτη με συγκεκριμένη στόχευση και ευρύτερη εθνική στρατηγική για τον τομέα της εργασίας. Τα άτομα με αναπηρία αντιμετωπίζονται κυρίως ως άτομα που προορίζονται που για εργάτες, πρόθεση που ενισχύεται από την ειδική αναφορά που γίνεται για απασχόλησή τους στον πρωτογενή τομέα. Επίσης διαπιστώνεται ελλιπής αναφορά στην κατοχύρωση και προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων ατόμων με αναπηρία με τα κατάλληλα μέσα, πέρα από κάποιες πολύ γενικές αναφορές.

  Γενικά θέματα που διέπουν όλο το κείμενο:

  1. Aπό τις «Αρχές & Πυλώνες» και από την ετερογένεια της αναπηρίας όπως περιγράφεται στη σελίδα 13, λείπει ηχηρά η ειδική μνεία στις «ψυχο-κοινωνικές» αναπηρίες (νοητική υστέρηση, διαταραχές φάσματος αυτισμού, άλλες αναπτυξιακές διαταραχές, ψυχικές διαταραχές, άνοια και οτιδήποτε άλλο συνιστά νοητική έκπτωση που περιορίζει τη λειτουργικότητα του ατόμου).

  Η μνεία από μόνη της δεν αποτελεί στόχο, είναι όμως απαραίτητη, τη στιγμή που σύμφωνα με τον WHO, 900 εκατομμύρια άνθρωποι (από το 1,3 δις των αναπήρων παγκοσμίως) είναι σε κατάσταση «ψυχο-κοινωνικής» αναπηρίας. Εντός της «ψυχο-κοινωνικής» αναπηρίας βρίσκονται ως επί το πλείστον άτομα με σημαντικές δυσκολίες και χαμηλή λειτουργικότητα, που έχουν ανάγκες συνεχούς και σταθερής υποστήριξης σε κάθε εκδήλωση και στιγμής της ζωής τους. Στην ΕΣ 24-30, όλες οι ενότητες, προσβασιμότητα, υγεία, εκπαίδευση και ιδίως διαβίωση και εργασία, ακόμη και ο προσωπικός βοηθός ως σημαντικό εργαλείο στήριξης και κοινωνικής ένταξης, έχουν συνταχθεί σα να απευθύνονται σε άτομα και ομάδες με υψηλή λειτουργικότητα , χωρίς να γίνεται καμία ειδική μνεία στα άτομα με σοβαρές νοητικές και αναπτυξιακές αναπηρίες, τα οποία χρειάζονται ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο ασφάλειας, φροντίδας και προσωπικής ανάπτυξης δια βίου. Επομένως η ΕΣ 24-30 οφείλει να δώσει μεγαλύτερη έμφαση σε ειδικές και αυξημένες προσαρμογές & πολιτικές και για τις σοβαρές «ψυχο-κοινωνικές» αναπηρίες, που αποτελούν –δυνητικά- διαρκές & δια βίου εμπόδιο πλήρους αυτονόμησης του πάσχοντος ατόμου. Κατάσταση που προσομοιάζει σε ανάγκες και προβλέψεις με τις βαριές κινητικές και πολλαπλές αναπηρίες, που όμως κατονομάζονται στο κείμενο σε αντίθεση με τις ψυχο-κοινωνικές.
  2. Χρονοδιάγραμμα υλοποιήσεων
  α. Για όλες τις δράσεις, το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης μετατίθεται στο 2030, ενώ τον 12/2025 αναμένεται μόνο η κατάθεση του σχεδιασμού διαφόρων προγραμμάτων και θεσμικών παρεμβάσεων.
  Στις περισσότερες περιπτώσεις οι δράσεις που αναφέρονται έχουν πολύ γενική διατύπωση και αόριστη στόχευση και ως εκ τούτου δεν μπορεί να εξασφαλιστεί η στοχευμένη παρακολούθηση και αξιολόγηση της προόδου τους. Οι γενικές αναφορές, αφενός δεν βοηθούν στη διαμόρφωση χρονοδιαγράμματος και προτεραιοποίησης και αφετέρου δε δίνουν ουσιαστική προοπτική για το περιεχόμενο των δράσεων και για τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Αυτό δυσχεραίνει και τον κεντρικό συντονισμό σε επίπεδο κυβέρνησης αλλά και το αναπηρικό κίνημα σε επίπεδο παρακολούθησης και διεκδικήσεων, σε περίπτωση καθυστέρησης.
  β. Οι έξι πυλώνες στρατηγικής προτεραιότητας της σελ. 15 μπορούν να ενισχυθούν με ρητή υιοθέτηση του καθολικού σχεδιασμού έναντι του αρμοδίου σχεδιασμού (universal vs competent design) σε κάθε ένα βασικό πυλώνα, για κάθε νέα πρόβλεψη/ σχεδιασμό / πολιτική που τον αφορά
  εφεξής, από την επόμενη κιόλας ημέρα ψήφισης της ΕΣ 24-30, όχι με ορίζοντα το 2030, αλλά με ορίζοντα καθολικής συμμόρφωσης το 2030. Η ψήφιση της ΕΣ 24-30 από τη Βουλή οφείλει να τραβήξει μια χρονική γραμμή οριοθέτησης για αντικατάσταση του παλαιού(αρμόδιος σχεδιασμός) με το νέο(καθολικός σχεδιασμός), ώστε να σχεδιάζονται πλέον ορθά όλες οι καινούριες πολιτικές/προβλέψεις και να αναθεωρούνται οι υφιστάμενες, με κοινό στόχο & συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα, με καταληκτική ημερομηνία το 2030.
  Σχόλια / εισηγήσεις σε επιμέρους θέματα:

  1. Στον Πυλώνα Ι και στα επιμέρους του, θα πρέπει να γίνει διασύνδεση των στόχων και των δράσεων μεταξύ των διαφορετικών, ουσιωδών μορφών προσβασιμότητας (φυσική προσβασιμότητα, επικοινωνιακή προσβασιμότητα, ψηφιακή προσβασιμότητα κλπ.) γιατί είναι όλες – ταυτόχρονα- ουσιώδεις για την άσκηση βασικών δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία, και είναι αυτές που-αθροιστικά- θα συστήσουν την «καθολική προσβασιμότητα» στο μέλλον, εφόσον φυσικά επιτευχθούν σε υψηλό βαθμό οι επιμέρους.
  Έτσι θα υπάρξει και μια ιεράρχηση της επένδυσης του Κράτους σε δράσεις προσβασιμότητας, με βάση κατ’ αρχήν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για παράδειγμα, δεν μπορούμε να προτεραιοποιούμε προσβάσιμες κατοικίες χωρίς ανεμπόδιστη πρόσβαση στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον. Να μιλάμε για προσβάσιμους χώρους πολιτισμού και ανάπαυλας, όταν δεν είναι προσβάσιμα τα νοσοκομεία, τα κέντρα υγείας, τα σχολεία. Να μιλάμε για πρόσβαση στην εργασία και την κοινωνικο-οικονομική ζωή χωρίς προσβασιμότητα στα μεταφορικά συστήματα, στα ΜΜΜ και στην αστική κινητικότητα χωρίς «αλυσίδες προσβασιμότητας». Σε ένα περιβάλλον με πολλαπλές, ασύνδετες «νησίδες προσβασιμότητας» σε όλους τους τομείς , το πρώτο που απαιτείται είναι η ιεράρχηση δράσεων κατ’ αρχήν για τη διασύνδεσή τους σε «αλυσίδες προσβασιμότητας» και έπειτα για την οριζόντια επέκτασή τους.

  Επιπλέον, κάθε «πρόσβαση» έχει το φυσικό και το επικοινωνιακό μέρος της, αμφότερα εξίσου σημαντικά και ανάλογα με την ποικιλότητα (diversity) της βιωματικής εμπειρίας κάθε ανάπηρου προσώπου. Χρειάζονται εκτεταμένες προβλέψεις και για τα δύο και εξακολουθούν να απαιτούνται πολύ μεγάλες επενδύσεις για τη διευκόλυνση της άσκησης βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των αναπήρων (π.χ. για την ασφάλεια, υγεία, παιδεία, ισονομία και ισοπολιτεία) άρα πρέπει και να τεθούν προτεραιότητες στους στόχους, προς βέλτιστη αξιοποίηση των πόρων.

  2. Στους δείκτες παρακολούθησης του Στόχου Ι.2: Διασφάλιση προσβασιμότητας μεταφορικών συστημάτων, πρέπει να προστεθούν και:
  • Ο συνολικός αριθμός και ποσοστό προσβάσιμων μέσων μαζικής μεταφοράς-ΜΜΜ, αστικού και υπεραστικού χαρακτήρα,
  • Ο συνολικός αριθμός και ποσοστό των προσβάσιμων διαδρομών των μέσων αυτών, με τηλεματική, στάσεις με ράμπες, φανάρια με ηχητικό σήμα κλπ., και
  • Ο αριθμός των «αλυσίδων αστικής κινητικότητας» με προσβάσιμη διασύνδεση των ΜΜΜ.
  • Θέσπιση μέτρων ώστε να δοθούν επιπλέον κίνητρα/διευκολύνσεις για τη δυνατότητα απόκτησης μέσων μεταφοράς προσαρμοσμένων σε ΑμεΑ (ηλεκτρ. Αυτοκίνητα, αμαξίδια κλπ)
  • Θέσπιση μέτρων για επιπλέον κίνητρα/διευκολύνσεις για προσβάσιμα ΤΑΧΙ ή mini bus για μεταφορά ΑΜΕΑ με αμαξίδια.

  3. Στις δράσεις του Στόχου Ι.4: Διασφάλιση προσβασιμότητας Υπηρεσιών και Αγαθών, πρέπει να προστεθούν και οι μελέτες άμεσης βελτίωσης υφιστάμενων υπηρεσιών και αγαθών με τη χρήση νέων τεχνολογιών, που μπορούν να προσφέρουν στον ανάπηρο λήπτη, άμεση εμπειρία καθολικού σχεδιασμού σε περιβάλλοντα που δεν είναι καθολικά προσβάσιμα. Υπάρχουν εξαιρετικά διεθνή παραδείγματα εφαρμογών και προϊόντων νέας τεχνολογίας, προς το σκοπό αυτό.

  4. Στον Πυλώνα ΙΙ: Aνεξάρτητη διαβίωση στην κοινότητα, οι δράσεις που αναφέρονται έχουν πολύ γενική διατύπωση (π.χ βελτίωση κανονιστικού πλαισίου, αναμόρφωση θεσμικού πλαισίου, εξασφάλιση και βελτίωση ) χωρίς εις βάθος ανάλυση της υφιστάμενης κατάστασης, σχεδιασμό και αναφορά σε συγκεκριμένες προτάσεις. Επίσης αναφέρεται ως στόχος η «ενίσχυση» των παρεχομένων υπηρεσιών σε επίπεδο τοπικής κοινότητας», σε κανένα σημείο όμως του σχετικού Στόχου ΙΙ.1, δεν αναφέρεται ο θεσμικός τρόπος με τον οποίο πρέπει να εμπλακούν στο θέμα οι ΟΤΑ, ώστε να υλοποιηθεί η επιθυμητή «ενίσχυση» των παρεχομένων υπηρεσιών σε επίπεδο τοπικής κοινότητας». Ειδικότερα για τις δομές υποστηριζόμενης διαβίωσης στην κοινότητα –που όπως διαφαίνεται είναι και θα είναι απαραίτητες και στο μέλλον με βάση τον επιπολασμό σοβαρών ψυχοκοινωνικών αναπηριών στο γενικό πληθυσμό- είναι απαραίτητο να γίνουν τα εξής:

  • Να θεσμοθετηθεί η υποχρέωση των Περιφερειών και των ΟΤΑ, στο πλαίσιο των υπηρεσιών πρόνοιας που παρέχουν σε δημοτικό ή/και περιφερειακό επίπεδο, να δημιουργούν τις τοπικές υποδομές υποστηριζόμενης διαβίωσης που είναι αναγκαίες για τους δημότες τους, αξιοποιώντας τα ΕΣΠΑ, άλλους ευρωπαϊκούς πόρους και προγράμματα δημοσίων επενδύσεων,
  • Να γίνει μεταφορά αρμοδιότητας, κονδυλίων και πιστώσεων από το κεντρικό Κράτος προς τις Περιφέρειες, προς το σκοπό αυτό,
  • Να δημιουργηθεί γρήγορα νέο και ευέλικτο θεσμικό πλαίσιο για όλα τα παραπάνω, με την πρόβλεψη οι δομές που θα προκύπτουν να μπορούν να τίθενται σε λειτουργία μέσω της υφιστάμενης νομοθεσίας περί ιδρυμάτων ειδικού σκοπού που θα ιδρύονται από μη κερδοσκοπικούς φορείς αναπηρίας της κοινωνίας των πολιτών – π.χ. τοπικούς συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, παρόχους υπηρεσιών ψυχικής υγείας και πρόνοιας κλπ.- με συμμετοχή των αντίστοιχων ΟΤΑ και Περιφερειών. Με την αρμοδιότητα των Περιφερειών και των ΟΤΑ, θα υπάρχει πρόσβαση στα κονδύλια/χρηματοδοτήσεις που είναι απαραίτητα για την κατασκευή υποδομών υποστηριζόμενης διαβίωσης και για τα οποία δεν είναι επιλέξιμα τα ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα , αλλά είναι και δυσθεώρητα για τους ίδιους τους ανάπηρους και τους γονείς και κηδεμόνες τους. Ειδικότερα ο πολύ πετυχημένος θεσμός των ΣΥΔ και οι δια βίου ποιοτικές υπηρεσίες που παρέχουν προς τα άτομα με αναπηρία, θα μπορέσει να ενισχυθεί ποιοτικά και ποσοτικά, με την ίδρυση νέων ΣΥΔ στην τοπική κοινότητα, από φορείς αναπηρίας που διαθέτουν την τεχνογνωσία, αλλά δεν διαθέτουν πόρους για τη δημιουργία τους.
  • Ενίσχυση χρηματοδότησης του θεσμού των ΣΥΔ από όλους τους εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους αλλά και πρόβλεψη να διατεθούν τα κενά κτίρια του Δημοσίου/ΟΤΑ και να προσαρμοστούν ώστε να χρησιμοποιηθούν ως ΣΥΔ. Οι ανάγκες στεγαστικής κάλυψης των ατόμων με αναπηρία και τα αιτήματα των ιδίων και των οικογενειών τους αυξάνονται αλματωδώς. Στην αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου ΣΥΔ να αναθεωρηθούν και τα κριτήρια για τη δημιουργία των Στεγών, που δυσκολεύουν δυσανάλογα την ίδρυση νέων δομών και να προβλεφθεί η ειδική εκπαίδευση του προσωπικού μακροχρόνιας φροντίδας που τις στελεχώνουν.
  • Το παραπάνω θεσμικό πλαίσιο πρέπει να ενταχθεί σε ευρύτερη αναθεώρηση και βελτίωση του κανονιστικού πλαισίου για την υποστηριζόμενη και ανεξάρτητη διαβίωση εντός της τοπικής κοινότητας. Ειδικότερα για την υποστηριζόμενη διαβίωση το νέο κανονιστικό πλαίσιο, εκτός από τα παραπάνω, θα πρέπει να προβλέψει και τη βραχυχρόνια μορφή της – respite care / υπηρεσίες προσωρινής διαμονής για ανάπαυλα γονέων, προγραμματισμένου ή έκτακτου χαρακτήρα.
  • Άρα, να προστεθεί και ο θεσμός των Υπηρεσιών Προσωρινής Διαμονής (Respite Care Services)
  • Η Yπηρεσία Προσωρινής Διαμονής, προγραμματισμένου ή έκτακτου χαρακτήρα, είναι μία υπηρεσία ανακούφισης και υποστήριξης των οικογενειών με ανάπηρο μέλος για την διατήρηση της οικογενειακής συνοχής και ισορροπίας, σε περίπτωση κόπωσης, κρίσης και άλλων αναγκών ζωτικής σημασίας (π.χ. ασθένεια, νοσηλεία, θάνατος του γονέα / προσώπου αναφοράς του αναπήρου, ανάγκη απουσίας για σοβαρούς λόγους ή και για ξεκούραση λόγω εξουθένωσης, κλπ). Αποτελεί δε πάγια και ακάλυπτη ανάγκη των οικογενειών με ανάπηρα μέλη, όταν προκύπτουν προσωπικά προβλήματα, που αφορά στην προσωρινή φροντίδα των ατόμων με αναπηρία που πλαισιώνουν.
  Παράλληλα είναι μία υπηρεσία που παρέχει ευκαιρίες προς τα ίδια τα άτομα με αναπηρία για κοινωνικοποίηση, ψυχαγωγία, επικοινωνία και ανεξαρτητοποίηση από το οικογενειακό πλαίσιο, και το βασικότερο, λειτουργεί -παράλληλα με την ανάπαυλα του γονέα- και ως transition program για προετοιμασία του αναπήρου από νεαρή ηλικία για την ομαλή μετάβασή του σε ανεξάρτητη ή υποστηριζόμενη διαβίωση, μετά την ενηλικίωση του.
  Ο θεσμός των Υπηρεσιών Προσωρινής Διαμονής είναι ευρέως διαδεδομένος στην παγκόσμια κοινότητα της αναπηρίας.
  • Λήψη ειδικών μέτρων για την αποιδρυματοποίηση με άμεση αναθεώρηση του Αστικού Κώδικα για τα ζητήματα της ικανότητας για δικαιοπραξία, αυτο-συνηγορίας & αυτο-καθορισμού και δικαστικής συμπαράστασης (μερικής ή ολικής).
  • Αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου του «προσωπικού βοηθού» με αποσαφήνιση και κατάργηση του μη ουσιώδους, αλλά «τεχνικού» χάσματος μεταξύ «προσωπικού βοηθού» και «προσωπικού φροντιστή» που έχει εισάγει. Ο ανάπηρος άνθρωπος αποτελεί μια ενιαία φυσική και κοινωνική οντότητα, άρα οι ανάγκες και της φυσικής και της κοινωνικής του υπόστασης θα πρέπει να υποστηρίζονται ταυτόχρονα από τον προσωπικό βοηθό του, που τον «συνοδεύει» στο δρόμο του προς την κοινωνική ενσωμάτωση. Αυτό θα επιταχύνει και την επέκταση εφαρμογής του θεσμού του προσωπικού βοηθού, ανοίγοντας την επιλεξιμότητα προσωπικών βοηθών και από άλλες κατηγορίες επαγγελματιών.
  • Πρόβλεψη και σύσταση Κέντρων – Υπηρεσιών Ψυχοεκπαίδευσης Γονέων Ατόμων με Αναπηρία, για την ψυχολογική τους πλαισίωση & υποστήριξη και την αποφόρτιση της οικογένειας.

  5. O Στόχος ΙΙ.2: Ενίσχυση Συστημάτων Κοινωνικής Προστασίας είναι καίριας σημασίας για την «ενίσχυση» των παρεχομένων υπηρεσιών ανεξάρτητης και υποστηριζόμενης διαβίωσης σε επίπεδο τοπικής κοινότητας». Για να υλοποιηθεί δε ο στόχος αυτός που υποστηρίζει ουσιαστικά ολόκληρο τον Πυλώνα ΙΙ, η πιο κρίσιμη προϋπόθεση είναι η άμεση στελέχωση των Κέντρων Κοινότητας, η θεσμική αναβάθμιση των αρμοδιοτήτων τους, η λειτουργική διασύνδεσή τους με τις κοινωνικές υπηρεσίες των οικείων ΟΤΑ και η διοικητική διασύνδεσή τους με τα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας των οικείων Περιφερειών.
  Στόχος ΙΙ.2: Ενίσχυση συστημάτων κοινωνικής προστασίας Η επαρκής κοινωνική προστασία αποτελεί βασική προϋπόθεση για την εξασφάλιση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους. Για τον λόγο αυτό, η ενίσχυση των συστημάτων κοινωνικής προστασίας της χώρας αποτελεί βασικό στόχο της Εθνικής Στρατηγικής. Με γνώμονα την ισότητα, τη συμπερίληψη κ.α. στην κοινωνική προστασία θα πρέπει να εντάσσονται και τα άτομα με αναπηρία που χαρακτηρίζονται οικονομικοί μετανάστες στην Ελλάδα και να συμπεριληφθούν στην επιδοματική πολιτική αφού δεν εντάσσονται στους δικαιούχους των επιδομάτων αναπηρίας του ΟΠΕΚΑ.
  6. Η δημιουργία του Εθνικού Κέντρου Αναπηρίας που αναφέρεται στη σελ. 42 ως δράση επίτευξης του Στόχου ΙΙ.2, άρα και του Πυλώνα ΙΙ, είναι οξύμωρο και δυσλειτουργικό για όλη την Εθνική Στρατηγική, να μετατοπίζεται στο 2030. Το Εθνικό Κέντρο Αναπηρίας οφείλει να συσταθεί άμεσα, με την ψήφιση της Εθνικής Στρατηγικής από τη Βουλή, έτσι ώστε να λειτουργήσει αρχικά ως ανεξάρτητη αρχή και επιβλέπων και συντονιστικός μηχανισμός της ενίσχυσης των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας μέσω των Περιφερειών, των ΟΤΑ και των Κέντρων Κοινότητας πανελλαδικά. Αυτά που μπορούν να επεξεργάζονται παράλληλα και να μετατεθούν για πλήρη ενσωμάτωση στο Εθνικό Κέντρο Αναπηρίας το 2030, είναι όσα αναφέρονται στην Εμβληματική Δράση 42 του Στόχου ΙΙ.2, στη σελ. 43.
  7. Η Εμβληματική δράση του Στόχου ΙΙ.5: Αναθεώρηση του συστήματος υποκαθιστάμενης λήψης αποφάσεων με το καθεστώς της υποστηριζόμενης λήψης αποφάσεων…, δε μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς προηγούμενη αναθεώρηση του Αστικού Κώδικα για τα ζητήματα της ικανότητας για δικαιοπραξία, αυτο-συνηγορίας & αυτο-καθορισμού και δικαστικής συμπαράστασης (μερικής ή ολικής). Στην όποια δε αναθεώρηση του Κώδικα με αφορμή την υποστηριζόμενη λήψη αποφάσεων για τα άτομα με αναπηρία, πρέπει να προσεγγίσουμε και το λεπτό θέμα που αφορά στην αποδοχή της ατομικής ταυτότητας που διαμορφώνει το άτομο με αναπηρία, στο πλαίσιο των περιορισμών/δυσκολιών που βιώνει. Ειδικότερα δε για το θέμα των δικαστικών συμπαραστάσεων, σε αναθεώρηση του Αστικού Κώδικα, θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνει συγκεκριμένη πρόβλεψη για τη δικαστική συμπαράσταση και επιτροπεία ατόμων με σοβαρή ψυχο-κοινωνική αναπηρία –η οποία τα παρεμποδίζει ουσιωδώς στη διαδικασία υποστηριζόμενης λήψης αποφάσεων- και τα οποία δεν έχουν οικογενειακό ή/και κοινωνικό περιβάλλον που είναι κατάλληλο/πρόθυμο να αναλάβει τη συμπαράσταση ή επιτροπεία τους. Ο ΑΚ πρέπει να έχει ρητή και ξεκάθαρη πρόβλεψη για τα «αζήτητα» αυτά άτομα, που αυτή τη στιγμή παραπαίουν μεταξύ των Τομεακών Κέντρων Ψυχικής Υγείας και των εισαγγελικών αρχών.
  8. Στόχος ΙΙ.8. Εξασφάλιση ισότιμης πρόσβασης σε πολιτισμό, αθλητισμό και τουρισμό
  Δράση 80 «Παροχή αυξημένων κινήτρων»: πλήρης οικονομική κάλυψη αναγκών προσβασιμότητας και χρηματοδότηση παραγωγών.
  Δράση 81 Aναβάθμιση υποδομών, συγκεκριμένα και της προσβασιμότητας των θεάτρων, των συναυλιακών χώρων/μουσικών σκηνών καθώς και των αντίστοιχων ιστοχώρων (για ανθρώπους με οπτική ή/και ακουστική και κινητική αναπηρία αναπηρία).
  Δράση 83 Να προστεθεί και η διευκόλυνση φοίτησης ΑμεΑ σε καλλιτεχνικές σχολές (θεάτρου, χορού, καλών τεχνών κλπ. ). Διαφορετικά αυτό μπορεί να αποτελεί και μία δράση από μόνο του. Επίσης είναι σημαντικό να μην περιορίζεται μόνο σε εκθέσεις/παραστάσεις συγκεκριμένα μόνο ατόμων με
  αναπηρία αλλά να προωθείται η ευρύτερη συμμετοχή και η καλλιτεχνική δημιουργία ανθρώπων με αναπηρία σε όλα τα φεστιβάλ και όλες τις παραστάσεις. Δράση 84 Να τονιστεί η επιτακτική ανάγκη ναι μεν επέκτασης αλλά και άμεσης εφαρμογής του θεσμού της Πολιτιστικής Συνταγογράφησης Συνεργασία, μεταξύ άλλων, και με Θεραπευτές μέσω Τεχνών και τους αντίστοιχους συλλόγους τους (μουσικοθεραπευτές, δραματοθεραπευτές, εικαστικοί ψυχοθεραπευτές, χοροθεραπευτές) για δημιουργία δράσεων για το θεσμό της Πολιτιστικής Συνταγογράφησης
  Δράση 86 Πρόταση για δράση σε σχολεία (σε όλες τις βαθμίδες)

  Δράση 87 Kαταγραφή προδιαγραφών για προσβάσιμα ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια / χαρτογράφηση σε εφαρμογή (app) για εύκολη εύρεση προσβάσιμων τοποθεσιών-παραλιών-διαμονής / προώθηση διακοπών στο εξωτερικό: καταγραφή αναγκών και δυνατότητα επικουρικής χρηματοδότησης για ανθρώπους με αναπηρία σε πλαίσιο κοινωνικού τουρισμού-τουρισμού για όλους τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό
  9. Πυλώνας ΙΙΙ: Πρόσβαση στην Υγεία
  Είναι οξύμωρο –αν όχι προβληματικό- ότι η Στρατηγική, ενώ αναγνωρίζει επίσημα ότι η Ελλάδα έχει ευρωπαϊκή αρνητική «πρωτιά» με το 19% των ατόμων με αναπηρία της χώρας να έχει σοβαρά ακάλυπτες τις ανάγκες του σε πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες υπηρεσίες υγείας, τοποθετεί την επίτευξη του Στόχου ΙΙΙ.1: Εξασφάλιση ανεμπόδιστης πρόσβασης σε όλες τις δομές υγείας, στο Δεκέμβριο 2030… Το αυτόματο ερώτημα προς τους συντάξαντες τη Στρατηγική είναι, «πόσοι ανάπηροι άνθρωποι θα έχουν πεθάνει ως το 2030, αβοήθητοι;»
  Επειδή η ανωτέρω παραδοχή, αφορά σε σοβαρή παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των αναπήρων της χώρας μας, με την ψήφιση της στρατηγικής στη Βουλή, πρέπει να προτεραιοποιηθούν άμεσα/τώρα τουλάχιστον τα εξής:
  • Δημιουργία πρωτοκόλλων παροχής ιατρο-νοσηλευτικών υπηρεσιών ανά είδος αναπηρίας
  • Εκπαίδευση του ιατρο-νοσηλευτικού προσωπικού στις βασικές αρχές των πρωτοκόλλων
  • Άρση όλων των φυσικών και επικοινωνιακών εμποδίων πρόσβασης σε κέντρα υγείας και νοσοκομεία
  • Αναθεώρηση των διαδικασιών λειτουργίας όλων των εξωτερικών ιατρείων και των επειγόντων των νοσοκομείων, με ειδική προτεραιότητα και ρυθμίσεις για ασθενείς με αναπηρία
  • Πρόβλεψη του εθνικού συστήματος υγείας για νοσηλεία σε ειδικούς θαλάμους ή και κατ’ οίκον, για ασθενείς με αναπηρίες που είναι αδύνατον να νοσηλευτούν σε τυπικούς θαλάμους νοσηλείας, π.χ. βαρύς αυτισμός και νοητική υστέρηση, σοβαρές ψυχικές διαταραχές, πολυ-αναπηρίες κ.α.
  • Μελέτες για τη δημιουργία εξειδικευμένων υπηρεσιών υγείας και εξειδικευμένου ιατρο-τεχνολογικού εξοπλισμού και προϊόντων.
  • Βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής και προσαρμογή στα άτομα με αναπηρία. Απλούστευση σημάνσεων και οδηγιών μέσω EASY TO READ DOCUMENTS σε ιατρεία και νοσηλευτικά ιδρύματα για τη διευκόλυνση της νοηματοδότησης και την επίτευξη πληρέστερης κτιριακής προσβασιμότητας
  • Εκπαίδευση-επιμόρφωση ιατρικού προσωπικού και στην πρωτοβάθμια υγεία
  Ο βασικός δε δείκτης παρακολούθησης επιτυχούς υλοποίησης του Πυλώνα ΙΙΙ, θα είναι το ποσοστό των αναπήρων με ακάλυπτες ανάγκες σε πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες υπηρεσίες υγείας, να έχει προσεγγίσει αυτό του γενικού πληθυσμού ως το 2030.

  10. Πυλώνας ΙV: Συμπερίληψη στην εκπαίδευση
  Όπως προαναφέρθηκε, θεμελιώδης ένσταση «επί της αρχής», είναι ότι στο προοίμιο του κεφαλαίου 3.4, καταγράφεται η ξεκάθαρη, «χρησιμοθηρική» -utilitarian προσέγγιση της Στρατηγικής για την Εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία, ότι δηλαδή η Εκπαίδευση για το άτομο με αναπηρίες έχει κύριο και απώτερο σκοπό την πρόσβασή του στην αγορά εργασίας. Μια τέτοια θεώρηση, κάνει αυτομάτως το άτομο με αναπηρία «υποδεέστερο», γιατί στοχεύει να το κάνει παραγωγικό αντί να το κάνει ολοκληρωμένο.
  Ο πρώτος σκοπός της εκπαίδευσης για κάθε άνθρωπο, με ή χωρίς αναπηρίες, είναι ο ατομικός του εμπλουτισμός και η ολοκλήρωσή του ως ανθρώπου. Κάθε άλλη στοχοθεσία έπεται αυτού και δε μπορεί να ανάγεται ως ο κύριος σκοπός της εκπαίδευσης οποιουδήποτε ανθρώπου, με ή χωρίς αναπηρία.
  • Ένα «ενταξιακό, συμπεριληπτικό και καθολικά προσβάσιμο σύστημα εκπαίδευσης», προϋποθέτει ένα «ενιαίο σχολείο για όλους», όπου άτομα με και χωρίς αναπηρίες συνυπάρχουν με φυσικότητα και εμπλουτίζονται αμοιβαία.
  Κάτι τέτοιο απαιτεί ριζική αναδόμηση της εκπαίδευσης με:
  • Αναθεώρηση βαθμίδων εκπαίδευσης, είδους σχολικών μονάδων (τελικά εξυπηρετούν οι ξεχωριστές σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής τους στόχους κοινωνικής ένταξης και με τι κόστος;;), των αναλυτικών προγραμμάτων γενικών και ειδικών σχολείων, κ.α.
  • Εισαγωγή μαθημάτων ειδικής αγωγής σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια γενική εκπαίδευση καθώς και εκμάθησης νοηματικής γλώσσας, εναλλακτικών μορφών επικοινωνίας, συστήματος BRAILLE κτλ.
  • Ενίσχυση των γνώσεων και δεξιοτήτων όλων των στελεχών εκπαίδευσης πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας στον τομέα της «εκπαίδευσης χωρίς αποκλεισμούς», όχι μόνο με επιμορφώσεις αλλά με άμεση αναθεώρηση όλων των curricula των ανώτατων σχολών που παράγουν εκπαιδευτικούς, ώστε τουλάχιστον το 20% των πιστωτικών μονάδων που οδηγούν στην απόκτηση πτυχίου να αφορά θεματικές της «εκπαίδευσης χωρίς αποκλεισμούς».
  • Επίσης αδιανόητο φαίνεται, η ακαδημαϊκή κοινότητα της χώρας να εξακολουθεί να αποδέχεται να είναι μέρος μη προσβάσιμων πανεπιστημίων. Η ίδια η ακαδημαϊκή κοινότητα οφείλει να προσφέρει στην ελληνική κοινωνία -στο πλαίσιο της πνευματικής ηγεσίας που ασκεί- πρωτόκολλα προσαρμογής των άκαμπτων ακαδημαϊκών διαδικασιών της κάθε σχολής, στις ανάγκες και τις δυνατότητες των φοιτητών της με αναπηρία. Και οι πρυτάνεις μαζί με το Υπ. Παιδείας οφείλουν να βρουν τους πόρους να τα εφαρμόσουν.
  • Επιμόρφωση / κατάρτιση του προσωπικού βρεφονηπιακών & παιδικών σταθμών και νηπιαγωγείων και δημοτικών σχολείων γενικής εκπαίδευσης, για την ανίχνευση και αντιμετώπιση νηπίων-παιδιών «σε ρίσκο» ή περιστατικών που έχουν διαφύγει της διάγνωσης και άμεση λήψη μέτρων για έγκαιρη πρώιμη παρέμβαση.

  11. Πυλώνας V: Πρόσβαση στην εργασία.
  Βασικότερος στόχος για την υλοποίηση του Πυλώνα V, είναι ο V.1: Βελτίωση θεσμικού πλαισίου, με κυρίαρχη προτεραιότητα τη θεσμοθέτηση της υποστηριζόμενης απασχόλησης στην Ελλάδα.
  Η έννοια και η αξία της υποστηριζόμενης απασχόλησης είναι πρόδρομη οποιασδήποτε άλλης ρύθμισης, για κάθε επιτυχημένη εργασιακή ενσωμάτωση ατόμων με αναπηρία στην ανοικτή αγορά εργασίας, αλλά και για τη διατήρηση της εργασίας αυτής από τον ανάπηρο σε βάθος χρόνου. Αποτελεί δε και βασικό εργαλείο κοινωνικής ενσωμάτωσης του ανάπηρου ατόμου σε κοινωνικά πλαίσια πλην της οικογένειας, σε καθημερινή βάση.
  Στο πλαίσιο των προαναφερόμενων είναι αναγκαία τα παρακάτω:
  1) Δημιουργία Θεσμικού Πλαισίου Υποστηριζόμενης Εργασίας, με βάση τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης Υποστηριζόμενης Εργασίας – EUSE
  2) Δημιουργία και πιλοτική λειτουργία adhoc Εξειδικευμένων Δομών Ένταξης στην Εργασία
  3) Περιγραφή και αναγνώριση του ρόλου του επαγγέλματος του υποστηρικτή εργασίας (Job Coach) σε όλες τις διαδικασίες εύρεσης εργασίας, διατήρησης εργασίας, συνεργασίας με τον εργοδότη για συνδιαμόρφωση θέσεων εργασίας που να ταιριάζουν στις ιδιαίτερες ανάγκες των εργαζομένων με αναπηρίες.
  4) Μέριμνα για την υποστήριξη των Φορέων παροχής υπηρεσιών στην εύρεση και στη διατήρηση της εργασίας ανθρώπων με αναπηρίες
  5) Μέριμνα για την υποστήριξη φορέων παροχής υπηρεσιών σε ανθρώπους με αναπηρίες, για υλοποίηση δράσεων στην κοινότητα, οι οποίες στοχεύουν να φέρουν κοντά τις ευάλωτες και ευπαθείς ομάδες ανθρώπων που εξυπηρετούν και τους εργοδότες
  6) Ανάγκη συνεργασίας και σύμπραξης των συναρμόδιων Υπουργείων Φορείς παροχής κοινωνικής φροντίδας με εμπειρία στο πεδίο, με τη σύσταση διαρκών ομάδων εργασίας.

  12. Πυλώνας VI: Oρατότητα, αφύπνιση, ευαισθητοποίηση και ενημέρωση
  Όλες ανεξαιρέτως οι δράσεις του Στόχου VI.2 είναι εξαιρετικά σημαντικές.
  Προς την κατεύθυνση «κανονικοποίησης» της αναπηρίας με παρουσία της στην καθημερινότητα του μέσου Έλληνα, οφείλει να συμβάλει πρώτο το Κράτος, με κάθε μέσο που διαθέτει. Για παράδειγμα, τουλάχιστον η κρατική τηλεόραση, οφείλει να έχει την πλειονότητα των εκπομπών της, τουλάχιστον μεταγλωττισμένες στα ελληνικά και με υπότιτλους. Αυτός, θα μπορούσε να είναι και ένας σημαντικός (και μετρήσιμος) δείκτης αύξησης ορατότητας της αναπηρίας, που παρέχει σημαντική άρση επικοινωνιακών εμποδίων στον ανάπηρο πολίτη και αφύπνιση & ευαισθητοποίηση στην κοινωνία.
  Σημαντική επίσης είναι η εκπαίδευση του προσωπικού των σωμάτων ασφαλείας (αστυνομία, πυροσβεστική, τροχαία κτλ), σε σχέση με τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, τη νομοθεσία και τον τρόπο προσέγγισής τους, καθώς και ο εφοδιασμός του στόλου τους με τα κατάλληλα οχήματα για να εξυπηρετούν και ανθρώπους με κινητικές ή πολλαπλές αναπηρίες.

  13. Κεφάλαιο 5, Υλοποίηση
  Είναι ουσιώδους σημασίας για τη συνεργασία από «την επόμενη μέρα», να αποτυπωθεί προσωποποιημένα ποιος θα είναι ο Συντονιστικός Μηχανισμός και ποια είναι η διαδικασία συνεργασίας του με όλα τα Υπουργεία, ώστε η υλοποίηση της Εθνικής Στρατηγικής να αποτυπώνεται στα Ετήσια Σχέδια Δράσης των Υπουργείων που απαρτίζουν το Ενοποιημένο Σχέδιο της Κυβερνητικής Πολιτικής. Το Εθνικό Κέντρο Αναπηρίας -εφόσον συσταθεί άμεσα- μπορεί να γίνει σημαντικό εργαλείο παρακολούθησης και ελέγχου του Συντονιστικού Μηχανισμού για την επίσπευση των επιμέρους πολιτικών της Εθνικής Στρατηγικής που θα υλοποιούνται παράλληλα, στα Ετήσια Σχέδια Δράσης των Υπουργείων.
  Είναι πολύ σημαντικό σε κάθε νέο θεσμικό πλαίσιο να γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ ατόμων με κινητικές-αισθητηριακές και ψυχο- κοινωνικές αναπηρίες (νοητική υστέρηση, διαταραχές φάσματος αυτισμού, άλλες αναπτυξιακές διαταραχές, ψυχικές διαταραχές, άνοια και οτιδήποτε άλλο συνιστά νοητική έκπτωση που περιορίζει τη λειτουργικότητα του ατόμου), αφού οι ανάγκες τους διαφέρουν σημαντικά και χρήζουν διαφορετικού σχεδιασμού και προβλέψεων.
  Επίσης ουσιώδους σημασίας κατά την υλοποίηση της Στρατηγικής είναι η συνεχής διαβούλευση με το αναπηρικό κίνημα αλλά και με την κοινωνία των πολιτών που εμπλέκονται με την αναπηρία με θεσμικό ρόλο.

  ΣΥΝΟΨΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΣ 24-30
  Γενικές Παρατηρήσεις:
  1. Ασυνέχεια με το ΕΣΔ 2020:

  • Η νέα ΕΣ 24-30 δεν παρέχει σαφή διασύνδεση με το προηγούμενο Εθνικό Σχέδιο Δράσης 2020. Λείπει η ανάλυση των στόχων που επιτεύχθηκαν, αυτών που δεν επιτεύχθηκαν και η λογική συνέχεια από το ένα σχέδιο στο άλλο.
  2. Έλλειψη Συγκεκριμένων Μέτρων και Χρονοδιαγραμμάτων:

  • Η στρατηγική παρουσιάζει μια σειρά από στόχους και προτάσεις, αλλά συχνά απουσιάζουν τα συγκεκριμένα μέτρα και τα σαφή χρονοδιαγράμματα υλοποίησης. Χωρίς αυτά, είναι δύσκολο να παρακολουθηθεί η πρόοδος και να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα.

  3. Αόριστες Πολιτικές και Γενικές Διατυπώσεις:

  • Πολλές προτάσεις και δράσεις είναι διατυπωμένες με γενικό τρόπο, χωρίς συγκεκριμένο πλαίσιο ή σχέδιο εφαρμογής. Για παράδειγμα, η

  «ενίσχυση» των παρεχόμενων υπηρεσιών σε επίπεδο τοπικής κοινότητας παραμένει αόριστη χωρίς συγκεκριμένα βήματα για την υλοποίηση.

  Ειδικές Παρατηρήσεις:
  1. Ψυχο-κοινωνικές Αναπηρίες:
  • Απουσιάζει η λεπτομερής αναφορά στις ψυχο-κοινωνικές αναπηρίες. Ενώ αναφέρονται γενικά, δεν υπάρχει συγκεκριμένη στρατηγική για την αντιμετώπιση των αναγκών αυτών των ατόμων, παρόλο που αποτελούν το σημαντικότερο ποσοστό των ατόμων με αναπηρία.

  Προτάσεις για Βελτίωση:

  Καθορισμός Στρατηγικής:
  Καθορισμός μιας σαφούς και ολοκληρωμένης στρατηγικής για την αντιμετώπιση των ψυχο-κοινωνικών αναπηριών, συμπεριλαμβανομένου ενός σαφούς ορισμού και αναγνώρισης αυτών των αναπηριών.
  Ανάπτυξη Εξειδικευμένων Προγραμμάτων:
  Ανάπτυξη και υλοποίηση εξειδικευμένων προγραμμάτων υποστήριξης και φροντίδας, όπως ψυχοκοινωνική αποκατάσταση, υποστηριζόμενη διαβίωση και εξατομικευμένη φροντίδα για άτομα με ψυχο-κοινωνικές αναπηρίες.
  Εκπαίδευση και Ευαισθητοποίηση:
  Εκπαίδευση επαγγελματιών υγείας, εκπαιδευτικών, εργοδοτών και του ευρύτερου κοινού για τις ψυχο-κοινωνικές αναπηρίες και τις ιδιαίτερες ανάγκες των ατόμων αυτών.
  Ενίσχυση Υποδομών:
  Δημιουργία και ενίσχυση υποδομών για την παροχή ολοκληρωμένων υπηρεσιών υποστήριξης, φροντίδας και αποκατάστασης σε άτομα με ψυχο-κοινωνικές αναπηρίες.
  Διασύνδεση Υπηρεσιών:
  Διασύνδεση των υγειονομικών, κοινωνικών και εκπαιδευτικών υπηρεσιών για την παροχή ολιστικής και συνεκτικής φροντίδας.
  Καθορισμός Στόχων και Δεικτών:
  Θέσπιση σαφών στόχων και δεικτών παρακολούθησης και αξιολόγησης των δράσεων για τις ψυχο-κοινωνικές αναπηρίες, προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή της στρατηγικής και η επίτευξη των επιθυμητών αποτελεσμάτων.
  2. Καθολική Προσβασιμότητα:
  Η στρατηγική δεν προτείνει συγκεκριμένα βήματα για τη διασύνδεση των διαφόρων μορφών προσβασιμότητας. Η δημιουργία «αλυσίδων προσβασιμότητας» είναι αναγκαία για να εξασφαλιστεί η ολοκληρωμένη και απρόσκοπτη προσβασιμότητα σε όλες τις υπηρεσίες και τις υποδομές.

  Προτάσεις για Βελτίωση:
  Συγκεκριμένα Βήματα και Δράσεις:
  Πρέπει να καθοριστούν συγκεκριμένα βήματα για την υλοποίηση της καθολικής προσβασιμότητας. Αυτό περιλαμβάνει:
  Αναλυτικό σχέδιο δράσης με χρονοδιαγράμματα και προϋπολογισμούς για κάθε μορφή προσβασιμότητας.
  Προτεραιοποίηση των δράσεων με βάση τη σημασία για την καθημερινή ζωή των ατόμων με αναπηρία.
  Δημιουργία Αλυσίδων Προσβασιμότητας:
  Σχεδιασμός και υλοποίηση ολοκληρωμένων αλυσίδων προσβασιμότητας που θα διασφαλίζουν την απρόσκοπτη κίνηση και χρήση των υπηρεσιών και των υποδομών από τα άτομα με αναπηρία.
  Εξασφάλιση της συνέχειας από το σπίτι στην κοινότητα, στις δημόσιες υπηρεσίες, στην εργασία και στις δραστηριότητες αναψυχής.

  Ολοκληρωμένη Προσέγγιση:
  Ενσωμάτωση της φυσικής, επικοινωνιακής και ψηφιακής προσβασιμότητας σε κάθε νέο σχεδιασμό υποδομών και υπηρεσιών.
  Ανάπτυξη προτύπων και κατευθυντήριων γραμμών για καθολική προσβασιμότητα που θα πρέπει να ακολουθούνται σε όλα τα έργα δημόσιας και ιδιωτικής φύσης.
  Εκπαίδευση και Ευαισθητοποίηση:
  Εκπαίδευση των αρχιτεκτόνων, μηχανικών, σχεδιαστών και δημόσιων λειτουργών στην εφαρμογή των αρχών της καθολικής προσβασιμότητας.
  Εκστρατείες ευαισθητοποίησης για την προώθηση της κατανόησης της σημασίας της καθολικής προσβασιμότητας.
  Συμμετοχή των Ατόμων με Αναπηρία:
  Ενεργή συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία στον σχεδιασμό και την αξιολόγηση των έργων προσβασιμότητας. Η εμπειρία τους είναι κρίσιμη για την επιτυχία των παρεμβάσεων.
  Παρακολούθηση και Αξιολόγηση:
  Θέσπιση δεικτών παρακολούθησης και αξιολόγησης της προόδου των δράσεων προσβασιμότητας. Οι δείκτες πρέπει να είναι μετρήσιμοι και να αντικατοπτρίζουν την πραγματική βελτίωση της προσβασιμότητας για τα άτομα με αναπηρία.
  Χρηματοδότηση και Πόροι:
  Διασφάλιση επαρκών πόρων και χρηματοδότησης για την υλοποίηση των δράσεων προσβασιμότητας. Αναζήτηση ευρωπαϊκών και διεθνών κονδυλίων για τη στήριξη των πρωτοβουλιών.
  3. Υποστηριζόμενη Διαβίωση:
  • Παρά τις αναφορές στην υποστηριζόμενη διαβίωση, λείπει η συγκεκριμένη θεσμοθέτηση και το χρονοδιάγραμμα για τη δημιουργία των απαραίτητων υποδομών. Η μεταφορά αρμοδιοτήτων και κονδυλίων παραμένει ασαφής. Ποιός εμπλέκεται, με τι αρμοδιότητες και από πού χρηματοδοτείται;

  4. Πρόσβαση στην Υγεία:
  • Είναι ουσιαστικά προβληματικό το γεγονός ότι οι στόχοι για την πρόσβαση στην υγεία τοποθετούνται στο Δεκέμβριο του 2030. Αυτό δείχνει έλλειψη κατανόησης της επείγουσας ανάγκης αντιμετώπισης των αναγκών των ατόμων με αναπηρία και της παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, ειδικά όταν αναγνωρίζεται η σοβαρή έλλειψη υπηρεσιών υγείας προς αυτούς από το προοίμιο.

  5. Συμπερίληψη στην Εκπαίδευση:
  • Η στρατηγική δείχνει πράγματι μια «χρησιμοθηρική» προσέγγιση, βλέποντας την εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία κυρίως ως «μέσο» για την είσοδό τους στην αγορά εργασίας και όχι ως πανανθρώπινο «σκοπό ζωής», παραβλέποντας την αξία της εκπαίδευσης για τον ατομικό εμπλουτισμό και την ολοκλήρωση του ανθρώπου, συστατικό που θα οδηγήσει στην επιτυχή κοινωνική του ενσωμάτωση.

  Προτάσεις για Βελτίωση:
  Ολιστική Εκπαιδευτική Προσέγγιση:
  Η στρατηγική πρέπει να προάγει μια ολιστική προσέγγιση στην εκπαίδευση, αναγνωρίζοντας την αξία της εκπαίδευσης για τον ατομικό εμπλουτισμό και την ολοκλήρωση των ατόμων με αναπηρία.
  Εισαγωγή προγραμμάτων που θα ενισχύουν τις κοινωνικές και προσωπικές δεξιότητες των μαθητών, βοηθώντας τους να γίνουν ολοκληρωμένα άτομα.
  Συμπεριληπτικά Σχολεία:
  Προώθηση της δημιουργίας ενιαίων και συμπεριληπτικών σχολείων όπου μαθητές με και χωρίς αναπηρία εκπαιδεύονται μαζί. Αυτό θα προωθήσει την κοινωνική ενσωμάτωση και θα εξαλείψει τον αποκλεισμό των ατόμων με αναπηρία από το εκπαιδευτικό σύστημα.
  Αναθεώρηση του υφιστάμενου συστήματος ειδικής αγωγής με στόχο τη σταδιακή ενσωμάτωση των ειδικών σχολείων στα γενικά σχολεία.
  Αναθεώρηση Αναλυτικών Προγραμμάτων:
  Αναθεώρηση των αναλυτικών προγραμμάτων για να ενσωματωθούν θέματα που αφορούν την εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς, την πολυπολιτισμικότητα και την αποδοχή της διαφορετικότητας.
  Εμπλουτισμός του εκπαιδευτικού περιεχομένου με δραστηριότητες και μαθήματα που προάγουν την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών.

  Εκπαίδευση Εκπαιδευτικών:
  Εκπαίδευση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στις αρχές της εκπαίδευσης χωρίς αποκλεισμούς και στην υποστήριξη των μαθητών με αναπηρία.
  Ενσωμάτωση θεματικών για την εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς στα αναλυτικά προγράμματα των ανώτατων σχολών που παράγουν εκπαιδευτικούς.
  Υποστηρικτικές Υποδομές:
  Δημιουργία και βελτίωση των υποδομών που υποστηρίζουν την εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία σε συμπεριληπτικά περιβάλλοντα. Αυτό περιλαμβάνει τη διασφάλιση της προσβασιμότητας στις σχολικές εγκαταστάσεις και την παροχή κατάλληλου εξοπλισμού και τεχνολογίας υποστήριξης.
  Συνεργασία με την Κοινότητα:
  Ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ σχολείων, οικογενειών και τοπικών κοινοτήτων για την υποστήριξη της εκπαιδευτικής και κοινωνικής ενσωμάτωσης των ατόμων με αναπηρία.
  Προγράμματα ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης της κοινότητας για την αποδοχή και την υποστήριξη των ατόμων με αναπηρία.

  6. Πρόσβαση στην Εργασία:
  Ενώ αναφέρεται η ανάγκη θεσμοθέτησης της υποστηριζόμενης απασχόλησης, λείπει ένα συγκεκριμένο σχέδιο για το πώς θα επιτευχθεί αυτό. Χρειάζονται σαφή μέτρα και κίνητρα για την προώθηση της υποστηριζόμενης απασχόλησης, αναφορά στην εκπαίδευση, στους πυλώνες πάνω στους οποίους θα γίνει, εθνική ενιαία στρατηγική αλλά και τρόπους έμπρακτης εμπλοκής του δημόσιου & ιδιωτικού τομέα σε συνθήκες συνέργειας.

  7. Υλοποίηση και Παρακολούθηση:
  Απαιτείται σαφής μηχανισμός παρακολούθησης και αξιολόγησης της προόδου.
  Η δημιουργία του Εθνικού Κέντρου Αναπηρίας, που τοποθετείται στο 2030, είναι αναγκαίο να προχωρήσει άμεσα. Η άμεση σύσταση του Εθνικού Κέντρου Αναπηρίας είναι απαραίτητη για τους εξής λόγους:

  Συντονισμός και Επίβλεψη των Δράσεων:
  Το Εθνικό Κέντρο Αναπηρίας θα λειτουργήσει ως κεντρικός μηχανισμός συντονισμού, επιβλέποντας την εφαρμογή των δράσεων που περιλαμβάνονται στη στρατηγική.
  Θα διασφαλίσει ότι οι διάφορες πρωτοβουλίες και μέτρα που αναλαμβάνονται είναι συνεκτικά και ευθυγραμμισμένα με τους στόχους της στρατηγικής.
  Αξιολόγηση της Προόδου:
  Η ύπαρξη ενός ανεξάρτητου οργανισμού όπως το Εθνικό Κέντρο Αναπηρίας θα επιτρέψει την αντικειμενική αξιολόγηση της προόδου που σημειώνεται.
  Θα παράσχει τα απαραίτητα εργαλεία και μεθοδολογίες για την παρακολούθηση των δεικτών επιτυχίας και την αξιολόγηση των επιπτώσεων των δράσεων.
  Ευελιξία και Άμεση Ανταπόκριση:
  Ένας άμεσα λειτουργικός φορέας θα έχει τη δυνατότητα να αντιδρά γρήγορα σε προβλήματα και προκλήσεις που ανακύπτουν κατά την εφαρμογή της στρατηγικής.
  Θα μπορεί να προσαρμόζει τις δράσεις και τις πολιτικές βάσει των ανατροφοδοτήσεων και των νέων δεδομένων.
  Συνεργασία με τις Τοπικές Αρχές:
  Το Εθνικό Κέντρο Αναπηρίας θα διευκολύνει τη συνεργασία με τις τοπικές αρχές, εξασφαλίζοντας την ορθή εφαρμογή των μέτρων σε τοπικό επίπεδο. Θα βοηθήσει στην εξασφάλιση των απαραίτητων πόρων και υποδομών για την υποστηριζόμενη διαβίωση και άλλες υπηρεσίες σε τοπικό επίπεδο.
  Διαφάνεια και Λογοδοσία:
  Η δημιουργία ενός κεντρικού φορέα θα ενισχύσει τη διαφάνεια και τη λογοδοσία στις διαδικασίες υλοποίησης της στρατηγικής.
  Οι πολίτες και οι φορείς της κοινωνίας των πολιτών θα έχουν έναν συγκεκριμένο φορέα με τον οποίο θα μπορούν να επικοινωνούν και να διαβουλεύονται.
  Συνολικά, η άμεση σύσταση του Εθνικού Κέντρου Αναπηρίας είναι κρίσιμη για την επιτυχή υλοποίηση της Εθνικής Στρατηγικής για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία 2024-2030. Χωρίς αυτόν τον μηχανισμό, η στρατηγική κινδυνεύει να παραμείνει θεωρητική και αναποτελεσματική, μη καταφέρνοντας να επιφέρει τις ουσιαστικές αλλαγές που απαιτούνται για τη βελτίωση της ζωής των ατόμων με αναπηρία στην Ελλάδα.
  Γενικό Συμπέρασμα: Η Εθνική Στρατηγική για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία 2024-2030 παρουσιάζεται θετική, αλλά μόνο σε προθέσεις. Υστερεί σοβαρά σε συγκεκριμένα μέτρα, σαφή χρονοδιαγράμματα και θεσμοθετημένες διαδικασίες υλοποίησης.
  Απαιτούνται πολλές και ουσιαστικές βελτιώσεις επί της αρχής και επί συγκεκριμένου προ της ψήφισής της στη Βουλή, ώστε να υλοποιήσει την κοινωνική μεταρρύθμιση που απαιτείται στην Ελλάδα, για να γίνει πραγματικότητα η βελτίωση της ζωής των ατόμων με αναπηρία στην καθημερινότητα.

  Διαφορετικά, υπάρχει ο κίνδυνος το ελληνικό κοινοβούλιο απλά να προσυπογράψει –για άλλη μια φορά- ένα «ευχολόγιο» θετικών προθέσεων που δεν έχουν όμως «ποτιστεί» με την αγωνία του ανάπηρου ανθρώπου, αντί να μπει -με ενσυναίσθηση- στη θέση του και να άρει τα εμπόδια που τον αποκλείουν από την ισότιμη συμμετοχή στη ζωή, με συγκεκριμένα μέτρα και πολιτικές, ως οφείλει.

  Το παραπάνω κείμενο σχολίων, είναι «πόνημα» μέσω διαβούλευσης των φορέων-μελών του «ΔΙΚΤΥΟΥ» Παρόχων Υπηρεσιών για Άτομα με Αναπηρίες, που υλοποιήθηκε με τον συντονισμό της Ομάδας Έργου του «ΔΙΚΤΥΟΥ» – Χάραξη Πολιτικών και σας παραδίδεται από το Διοικητικό Συμβούλιο του «ΔΙΚΤΥΟΥ», με τη θερμή παράκληση να συμπεριληφθούμε στους βασικούς εταίρους σας–stakeholders, για την αναθεώρηση-υλοποίησή του.

  Για το ΔΣ,
  Ο Πρόεδρος
  Γιώργος Παπαδάκης

• 24 Μαΐου 2024, 11:41 | Κωνσταντινος Χ.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Προτασεις :
  1)Να υπηρχε μια υπηρεσια για ολους οσους είναι ΑΜΕΑ ασφαλισμενοι ή μη που να ενημερωνονται πληρως για τις παροχες που δικαιουνται από την πολιτεια όταν βγαινει η αποφαση των ΚΕΠΑ και από αυτή την υπηρεσια και μονο να κανουνε τις αναλογες αιτησεις. Για παραδειγμα να μην χρειάζεται να παει στα ΚΕΠ να βγαλει την καρτα για τις συγκοινωνιες, και μετα στο υπουργειο μεταφορων για την μπλε καρτα σταθμευσης και στον ΕΦΚΑ ή στο κεντρο κοινοτητας για το εξωιδρυματικο.
  Το ιδανικο βεβαια θα ηταν όταν θα ανεβαινε η αποφαση στη θυριδα του πολιτη να υπηρχαν ηλεκτρονικα και οι αντιστοιχοι συνδεσμοι, να γινονται οι αιτησεις και μετα να της λαμβανει ψηφιακα ο ΑΜΕΑ χωρις να πηγαινει από εδώ και εκει αφου δεν ειμαστε και μια χωρα φιλικη στο να κυκλοφορουν οι ΑΜΕΑ (απροσπελαστα πεοδρομια, δημοσια κτιρια χωρις υποδομες κ.α.)

  2)Υπαρχουν περιπτωσεις για καποιες παθησεις που δικαιουνται συνταξη λογω γηρατος αλλα με την διακριση αν είναι ασφαλισμενοι του δημοσιου ή του ιδιωτικου τομεα. Για παραδειγμα καποιος που εχει μυοπαθεια αν είναι ασφαλισμενος του δημοσιου δικαιουται συνταξη λογω γηρατος ενώ αν ειναι ασφαλισμενος του ιδιωτικου τομεα όχι. Για παραδειγμα καποιος που εργάζεται σ’ένα γραφειο στο δημοσιο και εχει μυοπαθεια εχει περισσοτερη αναγκη να βγει σε συνταξη από έναν που εργάζεται σ’ένα σουπερ μαρκετ και γεμίζει ραφια και καταπονειται σωματικα και κανει υπομονη γιατι δεν εχει άλλη επιλογη. Επρεπε κριτηριο να είναι η παθηση και όχι που είναι καποιος ασφαλισμενος. Τοτε ποιος ο λογος που εγινε ο ΕΦΚΑ ; Είναι ενιαιος μονο ως προς τα κτιρια ;

  3)Όπως γινεται με την προσαυξηση της κανονικης αδειας κατά 6 ημερες και στο δημοσιο και στον ιδιωτικο τομεα με την ιδια λογικη όπως δικαιουνται οι ΑΜΕΑ να εργάζονται κατά μια ωρα λιγοτερο χωρις περικοπη μισθου τοτε το ιδιο να ισχυει και στον ιδιωτικο τομεα. Τωρα γινεται αλλα με περικοπη μισθου, όταν ηδη οι μισθοι είναι χαμηλοι.

  4)Να υπαρχει ελεγχος από την επιθεωρηση εργασιας ειδικα στις επιχειρησεις που είναι υποχρεωμενες να απασχολουν κατά ένα ποσοστο ατομα ΑΜΕΑ κατά ποσο η αποφαση του γιατρου εργασιας της επιχειρησης εχει εφαρμογη. Δηλαδη μπορει ένας εργαομενος ΑΜΕΑ να εχει απευθυνθει στον γιατρο εργασιας της επιχειρησης για αλλαγη τμηματος γιατι εκει που εργάζεται καταπονειται και χειροτερευει η κατασταση του και ο γιατρος της επιχειρησης προτεινει θεση γραφειου (αφου εχει και τις σχετικες γνωσεις), αλλα ο διευθυντης ενος από τα καταστηματα που εργάζεται ο ΑΜΕΑ δεν ακολουθει την προταση του γιατρου εργασιας και μεν του αλλάζει τμημα στο οποιο όμως και παλι ο εργαζόμενος χειροτερευει την υγεια του.

• 24 Μαΐου 2024, 09:34 | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΜΕΝΩΝ ΕΚ ΝΕΦΡΟΥ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Προτάσεις Πανελληνίου Συνδέσμου Μεταμοσχευμένων εκ Νεφρού (ΠΣΜΝ) επί της Εθνικής Στρατηγικής για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία 2024-2030

  Η Εθνική Στρατηγική για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία 2024-2030 αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο για την υποστήριξη της, με συστηματικό και ολοκληρωμένο τρόπο, προώθησης της ουσιαστικής εφαρμογής των προβλέψεων της Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες στην Ελλάδα, δηλαδή της επίτευξης της πλήρους συμπερίληψης των ατόμων με αναπηρία στη βάση των επιταγών της Σύμβασης αυτής.
  Το κείμενο της Εθνικής Στρατηγικής εναρμονίζεται με το κείμενο της Ευρωπαϊκής Στρατηγική για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία 2021-2030, καθώς επίσης λαμβάνει υπόψη, σε σημαντικό βαθμό, τις Τελικές Παρατηρήσεις της αρμόδιας Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών ως προς την εφαρμογή της Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες από την Ελλάδα. Κατά συνέπεια αξιολογείται ως ένα θετικό πρώτο βήμα.
  Εντούτοις, απαιτείται περαιτέρω εξειδίκευση καθώς και συμπλήρωση της, ώστε να καταστεί δυνατό να εφαρμοστεί με αποτελεσματικό τρόπο στην πράξη.
  Ειδικότερα θα πρέπει να εξειδικευτούν Δείκτες για όλες τις προβλεπόμενες Δράσεις ανά επιμέρους και Πυλώνα Στρατηγικής Προτεραιότητας, καθώς, επίσης, να καθοριστούν τιμές βάσης και τιμές στόχου για όλους του δείκτες.
  Ταυτόχρονα, βέβαια, απαιτείται η κατανομή χρηματικών πόρων ανά Πυλώνα Στρατηγικής Προτεραιότητας και επιμέρους Στόχο και βέβαια η διασφάλιση της διαθεσιμότητας των πόρων αυτών, όπως άλλωστε διατυπώνεται ρητά στο σημείο 6 (β) των Τελικών Παρατηρήσεων της αρμόδιας Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών.
  Τέλος θα πρέπει να καθοριστεί κατάλληλα οργανωμένη και στελεχωμένη Επιχειρησιακή Δομή Διαχείρισης της Υλοποίησης της Εθνικής Στρατηγικής καθώς αντίστοιχο Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχου (κατά τα πρότυπα της Διαχείρισης και Ελέγχου της υλοποίησης Πολυτομεακών Αναπτυξιακών Προγραμμάτων), ώστε να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα της υλοποίησης και η αποδοτικότητα της χρήσης των διατιθέμενων πόρων.
  Παράλληλα, απαραίτητη κρίνεται η με θεσμικό τρόπο διασφάλιση της συμμετοχή των Οργανώσεων Ατόμων με Αναπηρία, τόσο στον Σχεδιασμό, όσο και στην Αξιολόγηση της υλοποίησης των παρεμβάσεων της Εθνικής Στρατηγικής για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία. Ειδικότερα, όπως ρητά προβλέπεται και από την παρ. 48 (γ) των Τελικών Παρατηρήσεων της αρμόδιας Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών, θα πρέπει να διασφαλιστεί η χρηματοδότησης των οργανώσεων των ατόμων με αναπηρία, σε ότι αφορά την στήριξη τους για την υποβολή εκθέσεων αξιολόγησης της Εθνικής Στρατηγικής.
  Ειδικότερα, η κατάρτιση και κυρίως η εφαρμογή της Εθνικής Στρατηγικής για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία 2024-2030 θα πρέπει να διασφαλίζει, με ουσιαστικό και αποτελεσματικό τρόπο, την προστασία και προαγωγή των δικαιωμάτων τους, με βάση τα χαρακτηριστικά και τις ιδιαιτερότητες της αναπηρίας τους, ώστε να υποστηρίξει στην πράξη την ουσιαστική βελτίωση της κοινωνικής και εργασιακής ζωής τους.
  Συγκεκριμένα, προτείνονται τα ακόλουθα ανά Πυλώνα Στρατηγικής Προτεραιότητας:
  Πυλώνας Ι. Καθολική προσβασιμότητα
  • Στόχος Ι.2 Διασφάλιση Προσβασιμότητας Μεταφορικών Συστημάτων
  1. Προσθήκη Δράσης με αντικείμενο την απλοποίηση των διαδικασιών αντικατάστασης – τροποποίησης και ανανέωσης των αδειών οδήγησης των ατόμων με αναπηρία, καθώς επίσης απαλείψει του σχετικού κόστους. Επισημαίνεται ότι, η διαδικασία αντικατάστασης – τροποποίησης της άδειας οδήγησης των ατόμων με πιστοποιημένη αναπηρία δεν υποστηρίζεται από την πλατφόρμα gov.gr, ενώ το κόστος αντικατάστασης καθώς και ανά τριετία ανανέωσης των αδειών οδήγησης είναι πολύ συχνά απαγορευτικό για τα άτομα με αναπηρίες
  Πυλώνας ΙΙ. Ανεξάρτητη διαβίωση στην κοινότητα
  • Στόχος ΙΙ.2 Ενίσχυση Συστημάτων Κοινωνικής Προστασίας
  2. Προσθήκη Δράσης με αντικείμενο την αναπροσαρμογή των προνοιακών επιδομάτων, με στόχο την διασφάλιση ενός αξιοπρεπούς επίπεδο διαβίωσης. Επισημαίνεται ότι τα επιδόματα, καθώς και οι αποζημιώσεις των ατόμων με αναπηρία για οδοιπορικά έχουν μείνει στάσιμα για παρά πολλά χρόνια, ενώ η πρόσφατη αναπροσαρμογή τους κατά 8% δεν κάλυψε ούτε τις δραματικές αυξήσεις των δύο τελευταίων ετών στα βασικά καταναλωτικά αγαθά και υπηρεσίες και ιδιαίτερα στα τρόφιμα που ακύρωσαν στην πράξη την σκοπιμότητα της χορήγησης του Επιδόματος Διατροφής. Βασικό μετρό προς την κατεύθυνση αυτή θα αποτελέσει η αυτόματη αναπροσαρμογής τους με βάση την αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού.
  Πυλώνας ΙΙΙ. Πρόσβαση στην υγεία
  • Στόχος ΙΙΙ.1: Εξασφάλιση Ανεμπόδιστης Πρόσβασης σε όλες τις Δομές Υγείας
  3. Στο πλαίσιο της επίτευξης του επιμέρους στόχου της εξασφάλισης της ισότιμης και πλήρους πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη και λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές ανάγκες των Μεταμοσχευμένων εκ Νεφρού ασθενών απαραίτητες προτεραιότητες αποτελούν:
  3.1. Η διασφάλιση της επαρκούς διαθεσιμότητας ραντεβού για τους Μεταμοσχευμένους εκ Νεφρού ασθενείς στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων παρακολούθησης τους.
  Επισημαίνεται ότι, εξαιτίας των ελλείψεων κυρίως σε ιατρικό προσωπικό, οι Μεταμοσχευμένοι εκ Νεφρού ασθενείς, οι οποίοι παρακολουθούνται σε τακτική βάση στα νοσοκομεία στα οποία λειτουργούν Μεταμοσχευτικά Κέντρα, αντιμετωπίζουν πολύ συχνά προβλήματα στην εξεύρεση χρονικά έγκαιρου ραντεβού στα τακτικά μεταμοσχευτικά ιατρεία, παρά το γεγονός ότι το υφιστάμενο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να καλύψει τον διαρκώς αυξανόμενο φόρτο εργασίας.
  Κατά συνέπεια, θα πρέπει με απόλυτη προτεραιότητα να πραγματοποιηθεί η πρόσληψη προσθέτου ιατρικού, καθώς και νοσηλευτικού προσωπικού, ώστε να υποστηρίζεται η επαρκής διαθεσιμότητα ραντεβού για τους Μεταμοσχευμένους εκ Νεφρού ασθενείς στα νοσοκομεία παρακολούθησης τους.
  3.2. Ο καθορισμός του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών Λαϊκό, του Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης Ιπποκράτειο, του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών και του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων (στα οποία λειτουργούν Μεταμοσχευτικά Κέντρα), ως Νοσοκομείων Αναφοράς των Μεταμοσχευμένων εκ Νεφρού ασθενών, κατά τα διεθνή πρότυπα, ώστε να απευθύνονται σε αυτά οι Μεταμοσχευμένοι εκ Νεφρού ασθενείς όλες τις ημέρες και ώρες.
  Η ρύθμιση αυτή θα διασφαλίσει την αποτελεσματική αντιμετώπιση κάθε έκτακτου περιστατικού της υγείας τους, από κατάλληλα εξειδικευμένο και έμπειρο ιατρικό προσωπικό. Μάλιστα, το προσωπικό αυτό θα διαθέτει γνώση / πρόσβαση στο πλήρες ιστορικό των Μεταμοσχευμένων εκ Νεφρού ασθενών, λόγω της παρακολούθησης τους στα Νοσοκομεία αυτά. Με την ρύθμιση αυτή θα αντιμετωπιστεί, επίσης, η πολύωρη αναμονή / ταλαιπωρία την οποίαν υφίστανται σήμερα οι Μεταμοσχευμένοι εκ Νεφρού ασθενείς στα ΤΕΠ των επιμέρους εφημερευόντων Νοσοκομείων και ταυτόχρονα θα μειωθούν οι υψηλοί κίνδυνοι για αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία του μοσχεύματος τους, από περιστατικά πρακτικά χαμηλού κινδύνου για λοιπές κατηγορίες ατόμων. Τέλος, θα υπάρξει σημαντικό οικονομικό όφελος για το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

• 24 Μαΐου 2024, 08:02 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΛΟΓΟΠΑΘΟΛΟΓΩΝ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΣΕΛΛΕ)

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κατόπιν της γενικής θεώρησης του σχεδίου της Εθνικής Στρατηγικής για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, στεκόμαστε και χαιρετίζουμε την προσπάθεια ανάδειξης του ρόλου της πρώιμης παρέμβασης σε παιδιά της ηλικιακής ομάδας 0 έως 3 ετών – για πρώτη φορά σε εθνικό επίπεδο. Με γνώμονα τη βέλτιστη δυνατή υποστήριξη των παιδιών και των οικογενειών τους και λαμβάνοντας υπόψη τη διάθεση ειδικών επιταγών (voucher) για την κάλυψη των ανωτέρω αναγκών, παρακαλούμε να ληφθούν υπόψη τα εξής:
  – Κάθε παιδί με υποψία ή διάγνωση διαταραχής που χρήζει ειδικών θεραπειών είναι σε θέση να λάβει την αντίστοιχη υποστήριξη από ειδικούς θεραπευτές, σύμφωνα με όσα προβλέπει ο ασφαλιστικός του φορέας. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο πλήρης διαγνωστικός έλεγχος, συχνά, από διεπιστημονική ομάδα διαφορετικών ειδικοτήτων, η οποία έχει και την ευθύνη της επίβλεψης της αναπτυξιακής πορείας του παιδιού. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι το voucher ανά δικαιούχο θα αφορά σε επιπρόσθετη οικονομική βοήθεια των οικογενειών που ήδη είναι ή πρόκειται να είναι λήπτες υπηρεσιών ειδικών θεραπειών, επιπλέον της ασφαλιστικής τους κάλυψης, καθώς και ότι θα μπορεί να αναλωθεί σε υπηρεσίες που αφορούν τόσο στη διαγνωστική διαδικασία όσο και στην αποκατάσταση. Βαρύνουσας σημασίας είναι το γεγονός ότι η αποκατάσταση διαταραχών που ξεκινούν ως πρώιμη παρέμβαση είναι μακρόχρονη, με συνεχή οικονομική επιβάρυνση των οικογενειών και δεν εξαντλείται στα χρόνια της βρεφικής και παιδικής ηλικίας.
  – Το voucher θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη για τη χρήση του τόσο σε δημόσιους όσο και σε ιδιωτικούς φορείς.
  – Είναι σημαντικό να προσδιορίζεται ποιες ιατρικές ειδικότητες πρόκειται να θέτουν τη διάγνωση της πρώιμης παρέμβασης και αν αυτές θα περιορίζονται σε μία (παιδίατροι) ή θα συμπεριλαμβάνουν και άλλες. Επιπλέον, οι αρμόδιες ιατρικές ειδικότητες που θα παραπέμπουν τις οικογένειες στην ενεργοποίηση της πρώιμης παρέμβασης, οφείλουν να συνοδεύουν τη σύστασή τους με συνοπτική έκθεση για τις δυσκολίες εκείνες που τις οδήγησαν στην προληπτική αυτή παρέμβαση, όπως είναι οι δυσκολίες στη σίτιση, οι αισθητηριακές αποκλίσεις, οι μειωμένες δεξιότητες επικοινωνίας κ.α., ακολουθώντας και τα αντίστοιχα διεθνή επιστημονικά κριτήρια για κάθε κατηγορία. Ακόμα, σε περιπτώσεις σύνθετων ιατρικών προβλημάτων (π.χ. καρδιακά νοσήματα κ.α.), θα πρέπει να ορίζεται σαφώς το ποιος ή ποιοι – εάν πρόκειται για διαφορετικές ειδικότητες – θα καθορίζουν το σχήμα και το πλαίσιο της παρέμβασης.
  – Ιδιαίτερη σημασία έχει τα επιστημονικά κριτήρια με βάση τα οποία θα κρίνεται η απόκλιση ανάπτυξης ενός βρέφους να είναι αντικειμενικά και τεκμηριωμένα, να υπάρχει ακριβής ηλικιακός προσδιορισμός των δικαιούχων.

  Σε κάθε περίπτωση, η ανωτέρω κίνηση αποτελεί μια πρώτη προσπάθεια αναγνώρισης της κρισιμότητας της πρώιμης παρέμβασης και ως επιστημονικός σύλλογος κρίνουμε απαραίτητη τη συνεργασία όλων των θεσμικών οργάνων για την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των εργαλείων που παρέχονται.

  ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΛΟΓΟΠΑΘΟΛΟΓΩΝ – ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΣΕΛΛΕ)

• 23 Μαΐου 2024, 23:04 | Μαριεττα

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Είμαι μητέρα παιδιού ΑΜΕΑ που γεννήθηκε με εγκεφαλική παράλυση – σπαστική τετραπληγία. Πρέπει το κράτος να βοηθήσει πρώτα την οικογένεια που δίνει αγώνα καθημερινά να στηρίξει το παιδί του, στον γονιό που αφήνει τη δουλειά του γιατί είναι νυχθημερόν στο παιδί του, που χρειάζεται ειδική φροντίδα και που μόνο ο γονιός μπορεί να προσφέρει.Πρεπει να μπορεί είτε να έχει κάποιο επίδομα ή σύνταξη χωρίς όριο ηλικίας.
  Όσων αφορά την πρώιμη παρέμβαση, είναι σημαντικό από την στιγμή που γεννιέται να μπορεί να υπάρχει η σωστή καθοδήγηση και υποστήριξη για το καλό του παιδιού, και σε πολλές περιπτώσεις η παρέμβαση δεν σταματά στα 6 έτη ηλικίας αλλά συνεχίζεται μέχρι και την ενηλικίωση του.
  Όσο για την προσβασιμότητα,πως θα εργαστεί κάποιος ΑΜΕΑ, να πάει σχολείο, να βγει βόλτα αν δεν μπορεί είτε επειδή δεν είναι κατάλληλα τα πεζοδρόμια, δεν υπάρχουν ράμπες, και τα περισσότερα κτήρια δεν είναι προσβάσιμα? Τα σχολεία επίσης πολλά δεν είναι προσβάσιμα, γιατί δεν αρκεί μια ράμπα αν δεν υπάρχει πρόσβαση στους πάνω ορόφους και δεν υπάρχει ειδική τουαλέτα ΑΜΕΑ. Ειδικά στα νησιά το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο.
  Τέλος στα ορθοπεδικά βοηθήματα ( όπως νάρθηκες, κηδεμόνες) αλλά και τα αμαξίδια και περιπατητηρες να αυξηθεί η αποζημίωση από την πλευρά του κράτους για να μην παρατηρείται το φαινόμενο ότι παρόλο που υποτίθεται πως η συμμετοχή είναι μηδενική στην πράξη ένα αναπηρικό αμαξίδιο που κοστίζει 1000€ ή και περισσότερο αποζημιώνεται για 300€ οπότε ο ανάπηρος βάζει τα υπόλοιπα από την τσέπη του, και αυτό συμβαίνει σε όλα τα είδη και βοηθήματα. Το ίδιο συμβαίνει και στις θεραπείες ειδικής αγωγής όπως φυσικοθεραπείες, οι οποίες αποζημιώνονται με 15€ την ώρα ενώ κοστίζουν 40€ την ώρα και την διαφορά την πληρώνει ο ανάπηρος από την τσέπη του.
  Όσων αφορά τα ΚΕΠΑ η λειτουργία τους είναι τελείως προβληματική ειδικά στα νησιά με μεγάλες καθυστερήσεις, πολλά λάθη και απαράδεκτη όσο και προσβλητική συμπεριφορά τόσο των γραμματέων όσο και των γιατρών προς τους ανάπηρους.

  αμαξίδια και περιπατητηρες να αυξη

• 23 Μαΐου 2024, 16:42 | ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία δυστυχώς είναι πολλά και απαιτούν εκτός από ψυχικά και σωματικά αποθέματα,πάρα πολλά χρήματα από τις οικογένειες των αναπήρων για να μπορέσουν να αντιμετωπιστούν και ειδικά στα νησιά μας όπου δεν υπάρχουν οι υποδομές και οι κατάλληλες ιατρικές ειδικότητες αναγκαζοντας τους γονείς των ατόμων αυτών να μεταβαίνουν τακτικά στην Αθήνα ξοδεύοντας υπέρογκα ποσά.
  Εγώ, χωρίς να θέλω να σας κουράσω, θέλω να σας πω δύο λόγια ως εκπαιδευτικός προσχολικής αγωγής, ειδικευμένη στην ειδική αγωγή,με μια εμπειρία 24 ετών, όπου τα τελευταία χρόνια εργάζομαι ως αναπληρώτρια ΕΒΠ.
  Η κατάσταση της εκπαίδευσης ατόμων με αναπηρία στη χώρα μας παραμένει εξαιρετικά ελλιπής και σε μεγάλο βαθμό αποκαρδιωτική.
  Τα γνωρίζετε πρώτοι εσείς τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά αλλά και τις βασικές ελλείψεις που υπάρχουν.
  Εν συντομία θα αναφερθώ στο ότι :
  1) Δεν υπάρχουν τα κατάλληλα βοηθήματα καθημερινής διαβίωσης (για το φαγητό,το ντύσιμο τους,την τουαλέτα τους), βοηθήματα που τους επιτρέπουν με την κατάλληλη καθοδήγηση μας να αυτό εξυπηρετούνται.
  2) Βοηθήματα για την βελτίωση επικοινωνίας (πρόκειται για συσκευές που απευθύνονται σε άτομα με προβλήματα ομιλίας και λόγου, αναπτυξιακές διαταραχές,κλπ)
  3) Βοηθήματα κίνησης(διευκολύνουν τα παιδιά με σωματική αναπηρία να κινηθούν μέσα στο χώρο του σχολείου (καροτσάκια, στηρίγματα βάδισης,κλπ)
  4) Βοηθήματα ακοής (μέσω των οποίων ενισχύουμε τις ακουστικές δυνατότητες ατόμων με προβλήματα ακοής (οθόνες που μεταφράζουν τον ήχο σε κείμενο, τηλέφωνα με χρήση κειμένου «text phones»,κλπ)
  5) Βοηθήματα για την ψυχαγωγία και την αναψυχή τους(ειδικά λογισμικά για τον υπολογιστή,ειδικά videos,κλπ)
  …..και ένα σωρό ακόμα ελλείψεις που δεν φτάνουν για μέρες να γράφω .
  Όμως,το πιο σημαντικό που δε πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι στην ειδική αγωγή τα παιδιά μας είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα πλασματακια,αλλά πολύ έξυπνα τις περισσότερες φορές,που δυσκολεύονται να προσαρμοστούν τόσο στις νέες συνθήκες της καθημερινότητας όσο και με τα πρόσωπα που φροντίζουν για την ειδική αγωγή και στήριξη τους.
  Θα πρότεινα λοιπόν,εκτός από τους μόνιμους διορισμούς που είναι απαραίτητη στα μέλη ΕΒΠ και που για κάποιο λόγο είναι μηδαμινές,στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς μετά από μία αξιολόγηση στην οποία θα συμμετέχουν και οι γονείς του παιδιού και εφόσον όλοι είναι ευχαριστημένοι και σύμφωνοι,να συνεχίζεται η συνεργασία αυτών των παιδιών με τους ίδιους εκπαιδευτικούς βοηθητικού προσωπικού για την επόμενη/επόμενες χρονιές, έχοντας σαν μοναδικό στόχο το ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ – ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΟΦΕΛΟΣ του παιδιού κατά τη σχολική του καθημερινότητα.
  Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τα πιο απλά και ας κάνουμε πραγματικότητα αυτά που μπορούμε ΤΩΡΑ και που δεν έχουν κανένα επιπλέον κόστος παρά μόνο όφελος .
  Ελπίζω να μη σας κούρασα….
  Σας ευχαριστώ πολύ!!!!

• 23 Μαΐου 2024, 14:29 | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΩΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Πυλώνας V: Πρόσβαση στην εργασία

  • Αύξηση του ποσοστού των προσλήψεων ατόμων με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον πενήντα τοις εκατό (50%) στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, προκειμένου να μειωθούν τα υψηλά ποσοστά ανεργίας ανάμεσα στα κωφά – βαρήκοα άτομα και κυρίως στις νεαρές ηλικίες.

  • Αναμόρφωση του νομοθετικού πλαισίου για την απασχόληση των κωφών και βαρήκοων ατόμων στον ιδιωτικό τομέα.

  • Άμεση κατάργηση της διάταξης του άρθρου 6, παρ. 2, του ν.4765/2021, καθώς ο αποκλεισμός των ατόμων με αναπηρία από προσλήψεις συνιστά δυσμενή διάκριση και παραβιάζει θεμελιώδη δικαιώματα.

  • Μοριοδότηση του πιστοποιητικού επάρκειας στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα στις προσλήψεις στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα.

  • Παροχή πλήρους πρόσβασης των κωφών και βαρήκοων ατόμων στα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης, μέσω διερμηνείας στην Ε.Ν.Γ. και της τεχνολογίας speech-to-text (μετατροπή ομιλίας σε κείμενο σε πραγματικό χρόνο).

  • Προγράμματα επιχορήγησης επιχειρηματικών πρωτοβουλιών απασχόλησης κωφών και βαρήκοων ελεύθερων επαγγελματιών.

  • Αναμόρφωση του ν.612/1977 και του Π.Δ. 169/2007: Ένταξη των κωφών και βαρήκοων ατόμων με ποσοστό αναπηρίας 67% στις ευεργετικές διατάξεις συνταξιοδότησης στην 15ετία, με τον ν.612/1977 ή το Π.Δ. 169/2007 για λόγους ισονομίας.

• 23 Μαΐου 2024, 14:58 | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΩΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Πυλώνας ΙV: Συμπερίληψη στην εκπαίδευση

  • Τα Κέντρα Διεπιστημονικής Αξιολόγησης και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (ΚΕΔΑΣΥ) θα πρέπει να διασφαλίζουν συνθήκες πλήρους προσβασιμότητας κατά τη διαδικασία αξιολόγησης κωφών και βαρήκοων παιδιών. Τα μέτρα που μπορούν να διασφαλίσουν την αποτελεσματικότερη αξιολόγηση κωφών και βαρήκοων παιδιών είναι:
  – εκσυγχρονισμός των δομών και διαδικασιών για την παροχή υποστήριξης προσαρμοσμένης στις ανάγκες των κωφών και βαρήκοων παιδιών.
  – αναδιάρθρωση και διαμοιρασμός ευθυνών για τις αξιολογήσεις κωφών και βαρήκοων μαθητών στην Αττική και σε επίπεδο επικράτειας, λόγω της έλλειψης γνώσεων και θέσεων Π.Ε.31 στα ΚΕΔΑΣΥ και πρόβλεψη κινητής μονάδας ΚΕΔΑΣΥ σε περιοχές που δεν υποστηρίζονται ή δυνατότητα εξ αποστάσεως αξιολόγησης.
  – προγράμματα επιμόρφωσης και ευαισθητοποίησης για την κώφωση – βαρηκοΐα και την ελληνική νοηματική γλώσσα στο προσωπικό που απασχολείται στα ΚΕΔΑΣΥ.
  – συνεργασία με ειδικά σχολεία κωφών – βαρηκόων και εκπαιδευτικές δομές.
  – προώθηση έρευνας και καινοτομίας στον τομέα της υγείας και εκπαίδευσης.
  – στήριξη και ενίσχυση της ελληνικής νοηματικής γλώσσας ως μέσο επικοινωνίας για τα κωφά – βαρήκοα άτομα.
  – δημιουργία ενός ενιαίου συστήματος καταγραφής για τα κωφά και βαρήκοα άτομα σε όλη την Ελλάδα, προκειμένου να βελτιωθεί η παροχή υπηρεσιών και η ανάπτυξη προσαρμοσμένων εκπαιδευτικών προγραμμάτων.

  • Υποχρεωτική η κατοχή πιστοποιητικού επάρκειας Ε.Ν.Γ. για το προσωπικό που τοποθετείται σε παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς στους οποίους φοιτούν κωφά – βαρήκοα παιδιά.

  • Επέκταση της λειτουργίας των ειδικών νηπιαγωγείων κωφών – βαρηκόων με προσφορά πρόωρης παρέμβασης σε παιδιά ηλικίας δύο ετών και άνω, σε συνεργασία με το ΚΕΔΑΣΥ.

  • Πολυεπίπεδη αναβάθμιση των ειδικών σχολείων κωφών – βαρήκοων μαθητών σε κάθε πτυχή των εκπαιδευτικών προγραμμάτων τους, καθώς και στη χρήση τεχνολογικών μέσων.

  • Ανάπτυξη κοινών προγραμμάτων δραστηριοτήτων ειδικών σχολείων κωφών και βαρήκοων μαθητών – γενικών σχολείων, προσφέροντας μία ολοκληρωμένη εκπαιδευτική διαδικασία στα κωφά και βαρήκοα παιδιά.

  • Δημιουργία τμημάτων κωφών – βαρήκοων μαθητών εντός γενικών σχολείων σε πόλεις/κωμοπόλεις της Ελλάδας, όπου δεν υπάρχουν ειδικά σχολεία κωφών – βαρηκόων.

  • Αναπροσαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας για τη δίγλωσση εκπαίδευση (Νόμος 3699/2008, Άρθρο 7, παρ.1) για τη σαφή εφαρμογή τρόπων διδασκαλίας σε τάξεις με κωφούς – βαρήκοους μαθητές και δημιουργία ενός νέου νομοθετικού πλαισίου αποκλειστικά για την εκπαίδευσή τους.

  • Παροχή πλήρους πρόσβασης των κωφών – βαρήκοων εκπαιδευτικών στις επιμορφωτικές δράσεις/προγράμματα, ομαδικές συναντήσεις/συνελεύσεις/συναντήσεις με γονείς ή συμβούλους, αξιολογήσεις εκπαιδευτικών μέσω διερμηνείας στην Ε.Ν.Γ. και της τεχνολογίας speech-to-text (μετατροπή ομιλίας σε κείμενο σε πραγματικό χρόνο).

  • Παροχή πλήρους πρόσβασης στα Εσπερινά Σχολεία και τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας για τους κωφούς και βαρήκοους μαθητές μέσω διερμηνείας στην Ε.Ν.Γ. και της τεχνολογίας speech-to-text (μετατροπή ομιλίας σε κείμενο σε πραγματικό χρόνο).

  • Παροχή πλήρους πρόσβασης στα πανεπιστημιακά ιδρύματα για τους κωφούς και βαρήκοους φοιτητές μέσω διερμηνείας στην Ε.Ν.Γ. και της τεχνολογίας speech-to-text (μετατροπή ομιλίας σε κείμενο σε πραγματικό χρόνο).

  • Απαλλαγή των κωφών και βαρήκοων φοιτητών από το κριτήριο γνώσης ξένης γλώσσας στα μεταπτυχιακά προγράμματα.

  • Ίδρυση Πανεπιστημιακού Τμήματος στο οποίο θα διδάσκεται η Ε.Ν.Γ., το οποίο θα έχει την αρμοδιότητα χορήγησης του πτυχίου διερμηνείας, θα διεξάγει επιστημονική έρευνα, θα καταρτίζει αναλυτικά προγράμματα διδασκαλίας της Ε.Ν.Γ. κλπ.

  • Εισαγωγή εξειδίκευσης στην κώφωση – βαρηκοΐα, την Ελληνική Νοηματική Γλώσσα, την ανθρωπολογία της κοινότητας των κωφών – βαρηκόων, την ιστορία και την κουλτούρα τους στα προγράμματα σπουδών ειδικής αγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

• 23 Μαΐου 2024, 14:15 | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΩΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Πυλώνας ΙII: Πρόσβαση στην υγεία

  • Πλήρης κάλυψη από τον ΕΟΠΥΥ του κόστους αγοράς ακουστικών βαρηκοΐας και αντικατάστασής τους κάθε δύο χρόνια, καθώς και του κόστους αγοράς τεχνικών βοηθημάτων, θεραπευτικών συσκευών και αναλώσιμων υλικών σχετικών με την αναπηρία μας.

  • Αύξηση των ωρών παρεχόμενης λογοθεραπείας.

  • Άρτιες και ολοκληρωμένες υπηρεσίες έγκαιρης παρέμβασης για τα κωφά και βαρήκοα βρέφη και έγκαιρη παρέμβαση για την ενημέρωση και υποστήριξη των γονιών από την στιγμή της διάγνωσης της κώφωσης – βαρηκοΐας στις κλινικές και στα νοσοκομεία της χώρας.

  • Απρόσκοπτη πρόσβαση των κωφών και βαρήκοων πολιτών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Υγειονομική Περίθαλψη με την παρουσία διερμηνέων Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας στα δημόσια νοσοκομεία της επικράτειας, στο ΕΚΑΒ, στα ιδιωτικά νοσοκομεία κ.ά.

  • Στήριξη και ενίσχυση προγραμμάτων ψυχικής υγείας κωφών – βαρήκοων παιδιών, εφήβων και ενηλίκων.

• 23 Μαΐου 2024, 14:14 | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΩΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Πυλώνας ΙI: Ανεξάρτητη διαβίωση στην κοινότητα

  • Νομοθετική ρύθμιση για την κατάργηση των υφιστάμενων ηλικιακών περιορισμών στη χορήγηση του επιδόματος κώφωσης-βαρηκοΐας και την εφ’ όρου ζωής παροχή του σε όλα τα κωφά και βαρήκοα άτομα με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω.

  • Επαναφορά του κωδικού του προγράμματος διερμηνείας στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα στον Κρατικό Προϋπολογισμό και την επαρκή και σε σταθερή βάση επιχορήγησή του, το οποίο υλοποιεί εδώ και δεκαεπτά συναπτά χρόνια η Ομοσπονδία μας (δηλαδή, από το 2006).

  • Στελέχωση του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» με προσωπικό που κατέχει το πιστοποιητικό επάρκειας Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας (Ν. 4186/17-09-2013, άρθρο 28, παρ. 10), προκειμένου να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη πρόσβαση των κωφών – βαρήκοων πολιτών σε μια υπηρεσία τόσο ζωτικής σημασίας.

  • Εφαρμογή προγραμμάτων κατάρτισης και επιμόρφωσης των επιτροπών ΚΕ.Π.Α. σε θέματα κώφωσης – βαρηκοΐας και ενημέρωσής τους ως προς τους βέλτιστους τρόπους εξυπηρέτησης των κωφών – βαρήκοων ατόμων, καθώς παρατηρούνται μέχρι και σήμερα αναχρονιστικές μέθοδοι εξέτασης του βαθμού ακουστικής απώλειας από τις επιτροπές.

  • Σε καταστάσεις κινδύνου και έκτακτων ανθρωπιστικών αναγκών (πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμοί, φυσικές καταστροφές κ.λπ.), οι δημόσιοι και οι ιδιωτικοί οργανισμοί θα πρέπει να παρέχουν προσβάσιμες ειδοποιήσεις ή ενημερώσεις σε κωφά – βαρήκοα άτομα.

  • Πρόσληψη ή η υποχρεωτική παρουσία διερμηνέων Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας σε: νοσοκομεία, υπηρεσίες ΕΦΚΑ – ΚΕ.Π.Α., γηροκομεία, ψυχιατρεία, σωφρονιστικά ιδρύματα, ιδιωτικές κλινικές, δικαστήρια, τμήματα μετανάστευσης, αστυνομικά τμήματα, θέατρα, μουσεία, τουριστικά αξιοθέατα, εξυπηρέτηση κοινού σε υπουργεία, δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς παροχής πάση φύσης υπηρεσιών κ.λπ.

  • Ενίσχυση, αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός του Εθνικού Ιδρύματος Κωφών για την εξυπηρέτηση των αναγκών των κωφών και βαρήκοων ατόμων και την υλοποίηση δράσεων και στρατηγικών για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους.

• 23 Μαΐου 2024, 14:18 | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΩΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Πυλώνας Ι: Καθολική προσβασιμότητα

  •ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΑ ΜΜΕ

  -καθολική προσβασιμότητα των κωφών – βαρήκοων τηλεθεατών μέσω διερμηνείας στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (Ε.Ν.Γ.) και ταυτόχρονου υποτιτλισμού σε ζωντανό χρόνο, με τήρηση των απαραίτητων προδιαγραφών (μέγεθος των παραθύρων απόδοσης στην Ε.Ν.Γ. στα 2/6 της οθόνης, γραπτές πληροφορίες, υπότιτλοι και παράθυρο διερμηνείας να μην αλληλεπικαλύπτονται, κατάλληλο φόντο παραθύρου διερμηνείας Ε.Ν.Γ. κ.λπ.).

  -Νομοθετική ρύθμιση που να περιλαμβάνει την υποχρέωση της ΕΡΤ για μετάδοση του κεντρικού βραδινού δελτίου ειδήσεων της ΕΡΤ στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα, με ταυτόχρονο υποτιτλισμό σε ζωντανό χρόνο.

  -Προσβασιμότητα των ΜΜΕ, τόσο των δημόσιων όσο και των ιδιωτικών, μέσω διερμηνείας στην Ε.Ν.Γ. και υποτιτλισμού στο σύνολο των δελτίων ειδήσεων, πολιτικών δρώμενων και εκπομπές ποικίλου περιεχομένου (ενημερωτικού, ψυχαγωγικού, αθλητικού κλπ.).

  Προσβασιμότητα των συνδρομητικών καναλιών μέσω υποτιτλισμού, με επιλογή ενεργοποίησης/απενεργοποίησης υποτίτλων.

  • Υπηρεσία Εξ Αποστάσεως Διερμηνείας (RELAY SERVICE) Εθνικού Ιδρύματος Κωφών και Δημόσιος – Ιδιωτικός Τομέας

  -Αποδοχή από όλα τα τμήματα εξυπηρέτησης-υποστήριξης του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα της Υπηρεσίας Εξ Αποστάσεως Διερμηνείας (Relay Service) του Εθνικού Ιδρύματος Κωφών ως τρόπου επικοινωνίας, δίχως να προκύπτει κώλυμα λόγω προστασίας προσωπικών δεδομένων, εφόσον ο ίδιος ο κωφός-βαρήκοος πολίτης έχει επιλέξει αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας.

  -Νομοθετική ρύθμιση σύμφωνα με την οποία: Η χρήση της υπηρεσίας εξ αποστάσεως διερμηνείας (RELAY SERVICE) του Εθνικού Ιδρύματος Κωφών πραγματοποιείται ατελώς (χωρίς χρέωση δεδομένων-data).

  -Τοποθέτηση tablets με εγκατεστημένη την εφαρμογή IRIS της υπηρεσίας εξ αποστάσεως διερμηνείας (RELAY SERVICE) του Εθνικού Ιδρύματος Κωφών σε σημεία εξυπηρέτησης δημοσίων και ιδιωτικών φορέων.

  • Άμεσες προσβάσιμες ειδοποιήσεις και ενημερώσεις για τα κωφά – βαρήκοα άτομα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, σε περίπτωση κάποιου προβλήματος ή ακύρωσης / τροποποίησης δρομολογίων.

• 23 Μαΐου 2024, 13:39 | HER-autism

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  H επιστολή (22/5/24) της Ηρακλειώτικης Εθελοντικής Κίνησης Πολιτών “HER-autism” προς τον Υπουργό Επικρατείας, κύριο Άκη Σκέρτσο, στο πλαίσιο της Δημόσιας Ψηφιακής Διαβούλευσης για την «Εθνική Στρατηγική για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία 2024-2030».

  https://her-autism.gr/2024/05/22/%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80%CE%B7%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE/?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTAAAR1YO50WwrTfSwkjaOLtr6rgzE7sahN_JG3DKk_80aQYaPBHs-dXp4h4EKA_aem_AdDfoFh06ntFp0B-W0IRw1F0E5QbPUYytZ0iQ7OW_AvW2PSAkdpzC0LHZJrAJABqvFZGiH_YBmurPB2kPAj8L0SA

• 23 Μαΐου 2024, 12:06 | ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ως υπάλληλος του προγράμματος Βοήθεια στο Σπίτι τα τελευταία 14 χρόνια και βιώνοντας την πρωτοφανή οικονομική και κατ επέκταση ανθρωπιστική κρίση και κρίση αξιών, τα άτομα ΑΜΕΑ θίγονται στον μέγιστο βαθμό καθώς οι υπηρεσίες των Δήμων που καλούνται να τους υποστηρίξουν υστερούν σε προσωπικό και χρηματοδότηση με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η ολοκληρωμένη φροντίδα τους.
  Χρειάζονται λοιπόν προσλήψεις προσωπικού για να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες του προγράμματος, αύξηση της χρηματοδότησης, επέκταση του προγράμματος προσωπικού βοηθού και για ηλικίες άνω των 65 ετών , όπως και επέκταση σε όλους του Δήμους της Ελλάδος. Αξίζει να σημειωθεί πως οι προσωπικοί βοηθοί, δεν είναι πάντα διαθέσιμοι ιδιαίτερα σε περιοχές που βρίσκονται μακριά από μεγάλες πόλεις, μιας και δεν μπορούν να καλύψουν τα λειτουργικά έξοδα, ως εκ τούτου θα ήταν καλό να υπάρχει αυξημένη χρηματοδότηση και για αυτό το πρόγραμμα, προκειμένου να προσελκύσει και περισσότερα άτομα που θα ήθελαν να εργαστούν ως προσωπικοί βοηθοί. Επίσης η μείωση στα τιμολόγια της ενέργειας να μην αφορά μόνο άτομα με μηχανική υποστήριξη αλλά και άλλες κατηγορίες ΑΜΕΑ.

• 23 Μαΐου 2024, 11:14 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑμεΑ ΤΟΥ ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΟΥ ΔΗΜΟΥ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΞ ΑΥΤΟΥ ΔΗΜΩΝ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

  1. ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑμεΑ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΤΙΡΙΑ, ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.

  2. ΟΧΗΜΑ ΓΙΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑμεΑ ΣΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

  3. ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΒΟΗΘΟΥ.

  4. ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑμεΑ ΚΑΙ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΧΡΟΝΙΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ.

  5. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ -ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΣΤΑ ΝΕΑ ΜΕΣΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΤΩΝ ΑμεΑ.

  6. ΑΓΩΓΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ

  ΕΥΕΛΠΙΣΤΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΜΜΕΣΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗΣ ΣΑΣ ΣΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΙΣ
  ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
  ΜΑΣ, ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ.
  ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ

  Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

  ΤΣΙΜΟΠΟΥΛΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ ΣΤΑΜΚΟΠΟΥΛΟΥ