Θα συμφωνήσω ότι ο όρος "κοινωνικές προκλήσεις" ακούγεται ξένος προς το πνεύμα του συγκεκριμένου άρθρου. Επίσεις η αναφορά στο άρθρο 185 προσωπικά για μένα (και για το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου κόσμου) είναι άγνωστη ένοια, άρα, είτε θα πρέπει να το επεξηγήσετε είτε τα σχόλια που περιμένετε είναι μόνο από τους "παροικούντες την Ιερουσαλήμ".
Κινούμενος με τη παραδοχή ότι "κοινωνική πρόκληση" αποτελεί κάτι που επιρρεάζει τη κοινωνία στο σύνολλο αλλά δεν είναι οικονομικό, θα πρέπει να θυμάστε τους νέους (όχι ηλικιακά) ανέργους σε οικογέννειες ανέργων, αυτό και αν είναι πρόκληση.
Προχωρόντας όπως έχω προαναφέρει, θεωρώ ότι οτιδήποτε ενισχύει τη συνέργεια σα θετικό, οπότε τείνω μάλον (με επιφύλλαξη για τη τελική εφαρμογή του) προς τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα. Αρκεί να μην αυξηθεί η γραφειοκρατεία σε σημείο που η καινοτομία να χάσει κάθε δυναμική.
Θα συμφωνήσω ότι ο όρος "κοινωνικές προκλήσεις" ακούγεται ξένος προς το πνεύμα του συγκεκριμένου άρθρου. Επίσεις η αναφορά στο άρθρο 185 προσωπικά για μένα (και για το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου κόσμου) είναι άγνωστη ένοια, άρα, είτε θα πρέπει να το επεξηγήσετε είτε τα σχόλια που περιμένετε είναι μόνο από τους "παροικούντες την Ιερουσαλήμ". Κινούμενος με τη παραδοχή ότι "κοινωνική πρόκληση" αποτελεί κάτι που επιρρεάζει τη κοινωνία στο σύνολλο αλλά δεν είναι οικονομικό, θα πρέπει να θυμάστε τους νέους (όχι ηλικιακά) ανέργους σε οικογέννειες ανέργων, αυτό και αν είναι πρόκληση. Προχωρόντας όπως έχω προαναφέρει, θεωρώ ότι οτιδήποτε ενισχύει τη συνέργεια σα θετικό, οπότε τείνω μάλον (με επιφύλλαξη για τη τελική εφαρμογή του) προς τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα. Αρκεί να μην αυξηθεί η γραφειοκρατεία σε σημείο που η καινοτομία να χάσει κάθε δυναμική.