• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Κ. Γούναρης' | 24 Ιουνίου 2011, 18:22

    Είναι γνωστή η καταλυτική αυτοκριτική του Γεωργίου Ράλλη για την αποτυχία του να ριζώσει το τεχνικό λύκειο. Αμέλησε κι αυτός το γεγονός πως τα δύο εναλλακτικά κοινωνικά πρότυπα που λειτουργούν στην Ελλάδα, του δαιμόνιου Έλληνα από τη μια και του λουφαδόρου από την άλλη, έχουν κοινό χαρακτηριστικό την απαξία κάθε χειρωνακτικής τέχνης. Η στροφή στην τεχνική εκπαίδευση σηματοδοτούσε και σηματοδοτεί την εφηβική αποτυχία. Παρά τις εντυπωσιακές τους υποδομές, τα ΕΠΑΛ περιβάλλονται με την εικόνα ή τον μύθο του κατέργου, όπου φοιτούν περιθωριακοί μαθητές (Η ζούγκλα του μαυροπίνακα.) Κι αν δεν είναι ζούγκλα το σίγουρο είναι πως πολλά από τα παιδιά αυτά δεν χαρακτηρίζονται αναγκαστικά από τις απαραίτητες δεξιότητες. Δεν είχαν κλήση στην χειρωνακτική. Κατέληξαν εκεί πχ ως δυσλεκτικοί. Σαν να μην έφτανε αυτά τα μαθήματα γενικής παιδείας είναι πανταχού παρόντα, κάνοντας ακόμη πιο δύσκολη τη ζωή μαθητών που επέλεξαν στα ΕΠΑΛ για να απαλλαγούν από αυτά. Πρόκειται για στερεοτυπικές απόψεις που καθιστούν ορισμένα γνωστικά αντικείμενα ως απαραίτητα για τους Νεοέλληνες. Δεν βλέπω πολλές δυνατότητες μεταστροφής ούτε της νοοτροπίας ούτε των στερεοτύπων. Έχουν αντέχει για δύο αιώνες. Μάλλον η απίστευτη διεύρυνση --πληθωρισμός-- της Ανωτάτης Πολυτεχνικής Εκπαίδευσης, θα υποκαταστήσει τελικά τη μέση τεχνική. Ο ηλεκτρολόγος μας θα είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός ή ίσως κάποιος επιδέξιος φυσικός.