Αρχική Υπηρεσιακές Μεταβολές του Εκπαιδευτικού Προσωπικού - Κρίση και την Επιλογή των Στελεχών της Εκπαίδευσης1. Σύστημα Πρόσληψης ΕκπαιδευτικώνΣχόλιο του χρήστη ΒΛΑΧΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ | 27 Νοεμβρίου 2009, 00:03
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Γιώργος απο Ιωάννινα. Είμαι ΠΕ 09 και θεωρούμαι απο τους πετυχημένους εδώ μέσα μιας και είμαι διορισμένος και παίρνω 1220 ευρω (!) το μήνα. Εδώ βρέθηκα βέβαια όχι για τα λεφτά, αλλα γιατι αγάπησα παράφορα το δασκαλίκι. Οταν πρωτοδίδαξα σε σχολείο (γιατί ιδιαίτερα έκανα απο φοιτητής) ήταν σαν να με χτύπησε κεραυνός. Μου ερχόταν να βγώ στο δρόμο και να ουρλιάζω απο χαρά. Εκεί που ήμουν όμως, το πολύ να τρόμαζα κανένα λύκο όντας δυσπρόσιτο και μάλλον απρόσιτο. Επειτα μου έγινε έμμονη ιδέα το σχολείο. Επειδή η αγάπη μου αυτή μάλλον συνδέεται και με την αγάπη μου για τα παιδιά, εκμεταλεύτηκα ένα νόμο που επιτρέπει στους πολύτεκνους να διορίζονται. Ακούω διάφορα για τους πολύτεκνους τελευταία και δεν πιστεύω στα αυτιά μου. Ο πιο δίκαιος νόμος που επιτρέπει σε όλους (πρασινους, κίτρινους, κόκκινους, μπλέ, ρόζ, πουά, με ρίγες κ.λπ.) να διορίζονται όχι μόνο γιατί έχουν παιδιά, αλλά και γιατί διαθέτουν και πτυχίο και χωρίς να μπαίνουν απο αδιαφανή παράθυρα, να αμφισβητείται. ΝΤΡΟΠΗ και μόνο που το συζητούν. Γεμίζουμε τις αίθουσες με παιδιά, κρατάμε τα σχολεία αλλά δεν πρέπει να διδάσκουμε!!! Περίπου 28.000 οργανικές θέσεις υπάρχουν χάρη στα παιδιά μας. Μια μικρή πόλη εκπαιδευτικών πληρώνωνται και υπάρχουν χάρη στα παιδιά μας. Και σαν αντιστάθμισμα να μας βρίζουν και να μας λοιδωρούν οι ίδιοι οι "συνάδελφοί" μας. Δεν φταίμε εμείς που δεν διορίζονται πολλοί εκπαιδευτικοί αλλά εκείνοι οι οποίοι δεν κάνουν παιδιά. Δεν φταίμε εμείς που υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι εκπαιδευτικοί αλλά εκείνοι που έχουν ανοίξει τα πανεπιστήμια και βάζουν ανεξέλεκτα χιλιάδες αυριανούς συναδέλφους για να καλύψουν την ανεργία του σήμερα ρίχνοντας ταυτόχρονα το επίπεδο και υποβαθμίζοντας τα πτυχία του χθές. Εδώ να σημειώσω το λάθος που πάει να γίνει με την περίφημη βάση του 10 και την διαφαινόμενη κατάργηση της. Αντι η βάση απο 10 να φτάσει 15, συζητάμε να την καταργήσουμε. Είναι που είνmαι οι μαθητές στο χάλι που είναι, να απογίνουν. Εγώ σαν μαθητής δεν θα ανοιγα βιβλίο αν ήξερα ότι θα περάσω σίγουρα. Ειναι η νοοτροπία του μαθητή αυτή. Γι' αυτό και τα πανεπιστήμια έχουν καταντήσει έτσι όπως είναι σήμερα και δεν τολμούν να αξιολογηθούν. Γιατί γεμίσαν με διάφορους που μπορεί να μην ήταν και για ΄κει τελικά με αποτέλεσμα το επίπεδο να έχει κατρακυλήσει. Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ : Α) Αυτοί που είναι στους πίνακες με προϋπηρεσία σιγά - σιγά να ενταχθούν στην εκπαίδευση είτε σαν εκπαιδευτικοί είτε σαν γραμματιακή υποστήριξη είτε και με τις δύο μορφές Β)Οι καινούριοι να διορίζονται με γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ, μόνο με το πτυχίο τους (χωρίς μεταπτυχιακά και χωρίς ΑΣΠΑΙΤΕ. Το λύκειο δεν θέλει μεταπτυχιακά. Θέλει δουλίτσα και υπομονή. Τα μεταπτυχιακά άς ακολουθήσουν ακαδημαϊκή καριέρα και όχι να καπελώνουν τους άλλους. Ενας που είναι 40 χρ. να τον στείλουμε για μεταπτυχιακό για να έχει ίδιες ελπίδες με τον 23αχρονο που πλήρωσε ο μπαμπάς και τα "κατάφερε" και γίνει masters ; Η ΑΣΠΑΙΤΕ πάλι τι κοροϊδία είναι κι αυτή ; Πιο εύκολα σε παίρνουν στο London School και στη Σορβώνη παρά στην ΑΣΠΑΙΤΕ. Ημαρτον !!!!) Γ) Να μην αλλάξει τίποτα για τους πολύτεκνους. Αντίθετα να ενισχυθούν και να υποστηριχθούν. Επίσης το μέτρο να αρχίσει να επεκτείνεται και προς τους τρίτεκνους. Μόνο όσοι έχουν παιδιά το καταλαβαίνουν και για αυτό τους προτρέπω να κάνουν. Οχι μόνο για να καταλάβουν αλλά και για να νιώσουν όλη την χαρά που νιώθουμε και ΄μεις. Ζώ όλο μου το 24ωρο με παιδιά και πιστέψτε με τα νιώθω όλα παιδιά μου (και αυτα που έχω στις τάξεις και αυτά που έχω στο σπίτι). Καμαρώνω και δακρύζω όταν τα βλέπω να τα καταφέρνουν με τις εξετάσεις τους. Τα βλέπω στους δρόμους της πόλης μου και φουσκώνω απο υπερηφάνεια για τα παιδιά μου και λέω απο μέσα μου "δε μπορει κάτι θα πρόσθεσα κι εγώ". Δ) Εχω κι άλλα να γράψω αλλά έχω και την εντύπωση πως κανένας δεν θα ενδιαφερθεί Ευχαριστώ. Βλάχος Γεώργιος ΠΕ Ο9 2ο ΓΕΛ Ιωαννίνων.