Αρχική Τεχνολογικό ΛύκειοΜε ποιους τρόπους πιστεύετε ότι μπορούν να συμβάλλουν οι εκπαιδευτικοί της κάθε ειδικότητας και οι κοινωνικοί εταίροι στην εφαρμογή του θεσμού της πρακτικής άσκησης και της μαθητείας; Σε ποιο βαθμό μπορεί να συμμετέχει στην υλοποίηση αυτών των θεσμών η Τοπική Αυτοδιοίκηση; Θα μπορεί η πρακτική άσκηση ή η μαθητεία να εφαρμόζεται και τους καλοκαιρινούς μήνες; Από ποιους θα ασκείται η εποπτεία εφαρμογής της μαθητείας; Ποια κίνητρα μπορούν να δοθούν στους εργοδότες για να προσφέρουν θέσεις μαθητείας;Σχόλιο του χρήστη ΗΛΙΑΣ ΧΑΡΙΣΟΠΟΥΛΟΣ | 25 Ιουνίου 2011, 22:26
Η πρακτική άσκηση πιστεύω ότι είναι η πεμπτουσία της τεχνικής εκπαίδευσης. Για να πραγματοποιηθέι όμως και να είναι αποτελεσματική θα πρέπει να διασφαλισθούν κάποια πράγματα. 1. Να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση που θα προβλέπει τους τις προϋποθέσεις με τις οποίες θα γίνεται. ( χρόνος, ωράριο, ασφάλιση, αμοιβή κλπ.) 2. Θα πρέπει να προβλεφθεί πότε θα πραγματοποιείται; θα γίνει κάτι ανάλογο με τον ΟΑΕΔ όππου οι μαθητές το πρωί πάνε στην πρακτική τους και το απόγευμα γίνεται μάθημα ή θα υπάρξει έτος ή εξάμηνο πρακτικής μετά το τέλος των σπουδών (ανάλογο των ΑΤΕΙ) ώστε να πάρει το πτυχείο και να αποκτήσει και τα απαραίτητα ημερομίσθια για τυχόν κατοχύρωση επαγγελματικών αδειών. 3. Ποιός θα έχει την ευθύνη εξεύρεσης των εργοδοτών; το σχολείο ή ο μαθητής; ποιός θα επιβλέπει; πώς θα πιστοπποιείται η επιτυχής ή ανεπιτυχής πρακτική άσκηση; 4. Σαφώς και είναι χρήσιμο η άσκηση να γίνεται και το καλοκαίρι με την προϋπόθεση ότι ο ασκούμενος θα αμοίβεται και θα είναι ασφαλισμένος. Εφόσον δε, θα εποπτεύεται απο εκπαιδευτικό θα πρέπει να προβλεφθούν οι απαραίτητες προΰποθέσεις. 5. Για την αποτελεσματικότερη εφαρμογή της πρακτικής άσκησης θα πρέπει να εμπλέκονται όλοι οι αρμόδιοι φορείς. ( Σχολείο, εκπαιδευτικοί, τοπική αυτοδιοίκηση, παραγωγικοί φορείς, ιδιωτικός τομέας) 6. Στην τελική αξιολόγηση της κάθε θέσης πρακτικής άσκησης θα πρέπει να συμετέχουν απαραιτήτως οι εκπαιδευτικοί ειδικότητας διότι γνωρίζουν το επίπεδο του μαθητή και μπορούν να αξιολογήσουν την καταληλότητα της θέσης εργασίας για τις δυνατότητες του κάθε ασκούμενου.