Αρχική Υπηρεσιακές Μεταβολές του Εκπαιδευτικού Προσωπικού - Κρίση και την Επιλογή των Στελεχών της Εκπαίδευσης1. Σύστημα Πρόσληψης ΕκπαιδευτικώνΣχόλιο του χρήστη Νίκος Λαγομιτζής | 27 Νοεμβρίου 2009, 00:36
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κοντή μνήμη ή/και χαμελαιοντισμός; Λίγους μήνες πριν οι βουλευτές του ΠαΣοΚ -αντιπολιτευόμενοι- έλεγαν σχετικά με τους διορισμούς αναπληρωτών και ωρομισθίων, ερωτώντες τον τότε υπουργό Εθνικής Παιδείας: "ΑΘΗΝΑΙΩΝ, Βουλή , 26/2/2008 ΘΕΜΑ: Σε πολύχρονη πολιτική ομηρία οι αναπληρωτές και ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί! – Εργασιακή ανασφάλεια, ανασφάλεια σε σχέση με την απόληψη των αποδοχών, συνεχής ταλαιπωρία με την ανορθολογική αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος υπονομεύουν την προσφορά τους και την προσωπική και επαγγελματική τους ζωή! – Κάθε είδους «παράγοντες» έχουν στο χέρι τους την εργασιακή τύχη των νέων εκπαιδευτικών! Βασική συνιστώσα επιτυχίας ενός εκπαιδευτικού συστήματος είναι οι εκπαιδευτικοί. Σε ένα δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα είναι απαράδεκτη η χρόνια απασχόληση μεγάλου μέρους του προσωπικού με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, όπως η αναπλήρωση και η ωρομίσθια απασχόληση. Σε κάποιες μάλιστα ειδικότητες η απασχόληση αναπληρωτών ή ωρομισθίων εκπαιδευτικών τείνει να γίνει «θεσμός»! Ένας «θεσμός» ο οποίος εκθέτει τους εκπαιδευτικούς σε πολιτική ομηρία, δεν τους επιτρέπει να σχεδιάσουν την ζωή τους και τους κρατά επί χρόνια σε εργασιακή ανασφάλεια: Δεν γνωρίζουν αν θα απασχοληθούν και την επόμενη σχολική χρονιά, πού θα υπηρετήσουν, αν θα πληρώνονται στην ώρα τους! Ταυτόχρονα είναι αδύνατη η οργανική σύνδεσή τους με το σχολικό περιβάλλον και την συγκεκριμένη σχολική κοινότητα, λόγω της εφήμερης υπηρεσίας τους! Το πρόβλημα είναι ακόμη πιο οξυμένο για τους διδάσκοντες στην Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη: 4.000 άτομα απασχολούνται με δίωρη, τρίωρη ή τετράωρη διδασκαλία την εβδομάδα! Ειδικά το ζήτημα του τόπου και του σχολείου απασχόλησης γίνεται συχνά αντικείμενο κάθε λογής «εκδουλεύσεων» από ποικίλους «παράγοντες» της διοίκησης της εκπαίδευσης, πολιτικά πρόσωπα και δίκτυα πελατειακών σχέσεων, εξουθενώνοντας ηθικά τους νέους εκπαιδευτικούς. Για να καταδείξουμε το μέγεθος και την ένταση του προβλήματος και των πιέσεων, αναφέρουμε εδώ το παράδειγμα καθηγητή από τα Τρίκαλα, ο οποίος έχει υπηρετήσει στον Άγιο Ευστράτιο, στην Λήμνο, στην Πάρο, στην Αντίπαρο και στην Θεσσαλονίκη. Δυστυχώς το παράδειγμα δεν είναι ούτε ακραίο, ούτε σπάνιο! Υπό τις συνθήκες αυτές εργασιακής και κοινωνικής ανασφάλειας, αλλά και υπό την πίεση και τον εκμαυλισμό δικτύων πολιτικής πελατείας, δεν είναι δυνατόν να απαιτηθούν από τους εκπαιδευτικούς των συγκεκριμένων κατηγοριών υψηλές αποδόσεις στην τάξη και γενικότερα στην εκπαιδευτική διαδικασία! Η αδικία δε συνεχίζεται και μετά την τυχόν μονιμοποίησή τους, καθώς ο χρόνος κατά τον οποίο υπηρέτησαν ως αναπληρωτές δεν υπολογίζεται για την υπηρεσιακή τους εξέλιξη! Κατόπιν των ανωτέρω Ερωτάται ο αρμόδιος κ. Υπουργός 1. Ποια είναι η συνολική θέση του υπουργείου έναντι της απασχόλησης στην εκπαίδευση αναπληρωτών και ωρομισθίων εκπαιδευτικών; 2. Ποιος είναι ο δικαιολογητικός λόγος των εργασιακών σχέσεων αυτού του τύπου, σε ποιες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιείται, σε ποιο ποσοστό επί του συνολικού υπηρετούντος εκπαιδευτικού προσωπικού ή του εκπαιδευτικού προσωπικού κάθε σχολικής μονάδας και για πόσο χρόνο; 3. Ποια είναι η θέση του Υπουργείου Παιδείας έναντι δύο βασικών από τα πολλά δίκαια αιτήματα των αναπληρωτών εκπαιδευτικών: 3.1. Θέσπιση μεγίστου χρόνου παραμονής στην αναπλήρωση όχι μεγαλύτερου των δύο διδακτικών ετών, μετά την συμπλήρωση του οποίου, οι αναπληρωτές ή ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί να διορίζονται μόνιμα στη δημόσια εκπαίδευση, καταλαμβάνοντας οργανικές θέσεις διδασκόντων; 3.2. Οι προϋπηρεσία εκπαιδευτικών ως αναπληρωτών ή ωρομισθίων να υπολογίζεται, μετά τον μόνιμο διορισμό τους, να υπολογίζεται ως πραγματική δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία και να λαμβάνεται υπ όψιν για την εν γένει εξέλιξή τους στην εκπαίδευση; ΟΙ ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ 1. ΜΠΟΛΑΡΗΣ ΜΑΡΚΟΣ 2. ΑΗΔΟΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 3. ΑΛΕΥΡΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 4. ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ ΜΙΛΕΝΑ 5. ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 6. ΓΚΕΡΕΚΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ 7. ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΝΑ 8. ΔΡΑΓΩΝΑ ΘΑΛΕΙΑ 9. ΚΑΡΤΑΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ 10. ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ 11. ΛΙΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 12. ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 13. ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ 14. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 15. ΣΑΚΟΡΑΦΑ ΣΟΦΙΑ 16. ΤΟΓΙΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ 17. ΧΥΤΗΡΗΣ ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ" Όλη η εκπαιδευτική κοινότητα τώρα με δέος παρατηρεί τις εξαγγελίες της νέας υπουργού (πρώην Εθνικής) Παιδείας για το συγκεκριμένο ζήτημα, που επί της ουσίας ακυρώνουν τις τότε διεκδικήσεις των βουλευτών κι όχι μόνο. Οι -συμπολιτευόμενοι πλέον- εκπρόσωποι του ελληνικού λαού θα επαναφέρουν την ως άνω ερώτηση; Ή για άλλη μια φορά θα αναδειχθούν ως οι χαμελαίοντες του πολιτικού συστήματος, επιβεβαιώνοντας την κοντή τους μνήμη; Το ΔΣ της ΔΟΕ θα υπενθυμίσει-προσκομίσει στην πολυδιαφημισμένη προσεχή συνάντησή του με την υφ. (πρώην Εθνικής) Παιδείας κα Κάλερ-Χριστοφιλοπούλου το ως άνω κείμενο; Οι απαντήσεις είναι λίγο πολύ αναμενόμενες. Κατά συνέπεια καλούμε τους συναδέλφους σε αγωνιστική εγρήγορση για τη διασφάλιση των αυτονοήτων: την εγκαθίδρυση ενός κράτους δικαίου, με συνέπεια, συνέχεια, νομιμότητα και διαφάνεια. Που να μην κλονίζει τη εμπιστοσύνη του Έλληνα πολίτη σ'αυτό. Που να σέβεται τον κόπο του μαχόμενου σε αντίξοες συνθήκες Έλληνα εκπαιδευτικού. Που να κάνει πράξη την απαίτηση της κοινωνίας για ποιοτική εκπαίδευση. Δεν υπάρχουν χαμένες υποθέσεις, εκτός από εκείνες που οι ίδιοι εμείς εγκαταλείψαμε