• Σχόλιο του χρήστη 'Πέτρος Χριστόπουλος' | 27 Νοεμβρίου 2009, 00:28

    Το ό,τι το υπάρχον σύστημα προσλήψεων είναι άδικο, σαθρό, ψυχοφθόρο και πολλές φορές αναξιοκρατικό νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι. Το ό,τι το ΑΣΕΠ είναι μια αντικειμενική διαδικασία είναι και αυτό δεδομένο (παρά την ανεπάρκεια ορισμένων διορθωτών ή τη μεγάλη διακύμανση στη δυσκολία των θεμάτων σε διαφορετικές χρονιές). Το κεντρικό πρόβλημα είναι η μεταβατική περίοδος. Δηλαδή πώς θα συνδυαστεί η προϋπηρεσία με το ΑΣΕΠ. Γιατί υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν επενδύσει τη ζωή τους στην εκπαίδευση και μένουν στον αέρα. Πόσο θα μετράει η προϋπηρεσία στον βαθμό του ΑΣΕΠ? -Αν μετράει πολύ τότε θα προηγούνται στους διορισμούς για πολλά χρόνια (δεδομένων των λίγων θέσεων) όσοι έχουν προϋπηρεσία, κλείνοντας τον δρόμο στους νεότερους. -Αν μετράει λίγο, τότε μένουν εντελώς ξεκρέμαστοι χιλιάδες αναπληρωτές-ωρομίσθιοι, που για χρόνια προσπαθούσαν να προσληφθούν σε μια θέση που θα αναγνωρίζει τις γνώσεις τους (δεδομένης της τεράστιας ανεργίας των πτυχιούχων στο αντικείμενο σπουδών τους). Νομίζω ότι το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί αν προσπαθούμε να προσθέσουμε μόρια ΑΣΕΠ με μόρια προϋπηρεσίας (μήλα με πορτοκάλια). Δεν γίνεται. Στη μεταβατική περίοδο πρέπει να συνεχιστούν με κάποια ποσόστωση (60-40 ή 50-50) οι διορισμοι και από το ΑΣΕΠ και από τον (έστω και παγωμένο φέτος) πίνακα αναπληρωτών, μέχρις ότου οι διοριστούν όσοι έχουν 12 ή 18 μήνες προϋπηρεσία τουλάχιστον (δηλαδή 1-2 χρόνια). Άλλωστε, γι' αυτό όταν δημιουργήθηκε το ΑΣΕΠ και καταργήθηκε η επετηρίδα, ξεκίνησαν και οι διορισμοί αναπληρωτών με ποσόστωση διορισμών - για να αρθεί η αδικία σε όσους είχαν επενδύσει στην εκπαίδευση. Μόνο που το κράτος "ξέχασε" να σταματήσει να γεμίζει τον πίνακα με προϋπηρεσίες και να δίνει ελπίδα σε περισσότερους από όσους θα μπορούσε να προσλάβει. Ίσα ίσα που έκανε ακριβώς το αντίθετο (προσλαμβάνοντας χιλιάδες ωρομίσθιους) για άλλους λόγους. ---------------------------------------------------- Επίσης, θέλω να πω το εξής. Έχω την εντύπωση ότι αυτό το μήνυμα θα το διαβάσουν όσοι προλάβουν, πριν γραφτούν 4-5 σχόλια ακόμα και θα "εξαφανιστεί" παρακάτω. Το συγκεκριμένο άρθρο μπορεί να μην είναι τόσο σημαντικό, αλλά αν κάποιος κάνει ένα φοβερό σχόλιο πώς θα το μάθουμε?? Η Δημόσια Διαβούλευση είναι ένας πρωτοποριακός θεσμός, αλλά δεν έχω καταλάβει τι συμπέρασμα βγαίνει στο τέλος. Παρακάτω προσπαθώ να δώσω απάντηση σε 2 βασικές ασάφειες: 1. Ποιος τα διαβάζει αυτά τα σχόλια? Απ. Πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον 10-20 άνθρωποι ανά διαβούλευση που να διαβάζουν τα σχόλια και να ομαδοποιούν τις προτάσεις. Επίσης, να υπολογίζουν κάπως και πόσες θετικές γνώμες έχει μία πρόταση (αν και μπορεί ο καθένας να ψηφίσει τον εαυτό του όσες φορές θέλει πολύ εύκολα). 2. Τι συμπέρασμα βγαίνει από την Διαβούλευση? Απ. Σίγουρα δεν μπορούν αυτές οι προτάσεις να δεσμεύουν την Υπουργό γιατί δεν υπάρχει κάποια αδιάβλητη ψηφοφορία. Ωστόσο δεν μπορεί η Διαβούλευση να είναι μόνο μια ομαδική ψυχοθεραπεία που μοιραζόμαστε όλοι τον πόνο μας με την "φανταστική" Υπουργό. Νομίζω ότι πρέπει, η παραπάνω ομαδοποίηση των προτάσεων, να δημοσιεύεται και η Υπουργός να εξηγεί (όσο πιο αναλυτικά γίνεται) γιατί απορρίπτει ή γιατί δέχεται την κάθε μία από αυτές.