Θα ήθελα να σημειώσω ορισμένες σκέψεις/προτάσεις:
1) ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΑ ΒΙΒΛΙΑ: οι βιβλιοθήκες να διαθέτουν όχι μόνο ελληνικά αλλά και ξενόγλωσσα συγγράμματα πέρα από τον Εύδοξο. Σήμερα για λόγους γραφειοκρατίας δεν προβλέπονται σε ορισμένες βιβλιοθήκες κονδύλια για αγορά ξενόγλωσσων βιβλίων,τα οποία κατά κανόνα είναι πιο φθηνά από τα μεταφρασμένα, και δυστυχώς η πλειοψηφία των φοιτητών αγνοεί την ύπαρξή τους.
2) ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΙΤΗΤΗ: Τα βιβλία στις βιβλιοθήκες να αγοράζονται εξυπηρετώντας τις εκπαιδευτικές ανάγκες των φοιτητών. Δηλαδή όχι μόνο τις ερευνητικές ανάγκες μεμονωμένων ακαδημαϊκών προσώπων που διαχειρίζονται τα κονδύλια.
3) ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ: να μπορούν να δανείζονται τα βιβλία οι φοιτητές για κάποιες μέρες. Ακούγεται αυτονόητο αλλά δεν είναι. Στο εξωτερικό ο δανεισμός είναι ελεύθερος, συχνά, ακόμα και εκεί που υπάρχει Campus. Ο Έλληνας φοιτητής δεν ζει μέσα στο Campus, δεν έχει δίπλα του τη βιβλιοθήκη. Ζει απομακρυσμένα και όταν δεν υπάρχουν ικανά αντίτυπα ή δεν επιτρέπεται ο δανεισμός είναι δώρον άδωρον πχ. δεν μπορεί να δανειστεί για να σκανάρει κάποιες φωτογραφίες.
4) ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ/ΕΙΣΗΓΟΥΝΤΑΙ: να μπορούν οι φοιτητές να προτείνουν βιβλία στη βιβλιοθήκη για να τα αποκτήσει. Πχ. ένας ενιαίος φορέας διαχείρισης των βιβλιοθηκών (ή κάθε βιβλιοθήκη ξεχωριστά) θα μπορούσε να δέχεται σε μια Online Πλατφόρμα εισηγήσεις από φοιτητές για ποια ξενόγλωσσα ή ελληνικά βιβλία θα επιθυμούσαν να προστεθούν. Όλοι οι φοιτητές θα μπορούσαν να συμμετάσχουν, να συζητούν και να ψηφίζουν (μετά από εγγραφή με πιστοποιημένο mail) ώστε η βιβλιοθήκη κάθε μήνα να προμηθεύεται πχ. τα τοπ 10 βιβλία. Με αυτόν τον τρόπο θα "ανθίσουν" οι βιβλιοθήκες με συγγράμματα που αφορούν τις ανάγκες των φοιτητών.
5) ΚΙΝΗΤΡΑ: Να δοθούν ακαδημαϊκά κίνητρα στον φοιτητή να στραφεί στις βιβλιοθήκες, κατά τα διεθνή πρότυπα. Σήμερα, καλώς ή κακώς η λογική του "ενός συγγράμματος" επιβάλλεται από τις πανεπιστημιακές εξετάσεις. Μου ήταν πάντα αδύνατον να πείσω συμφοιτητές μου να διαβάσουν ξενόγλωσσα βιβλία, όταν ο Καθηγητής βάζει πάντα θέματα από το βιβλίο του.
6) ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ: Γενικότερα στην Ελλάδα υπάρχει μια αυστηρή εξεταστική κουλτούρα στην οποία ο καθηγητής προσπαθεί να "πιάσει αδιάβαστο" τον φοιτητή, αναζητώντας το δέντρο και χάνοντας το δάσος. Ο μέσος φοιτητής πέφτει σε αυτή την παγίδα και αντιλαμβάνεται πως η μελέτη της βιβλιογραφίας δεν θα τον βοηθήσει βαθμολογικά, και δυστυχώς είναι αλήθεια.
Είμαι ο τελευταίος που θα υπερασπιστεί την βαθμοθηρία αλλά πρέπει να καταγραφούν οι πραγματικές συνθήκες: η ύλη είναι συνήθως μεγάλη, ο χρόνος λίγος ενώ τα θέματα θα πέσουν έτσι και αλλιώς από ένα συγκεκριμένο βιβλίο. Αυτή η κουλτούρα επικρατεί. Σήμερα, η εκτεταμένη μελέτη της βιβλιογραφίας στις περισσότερες ελληνικές Σχολές λειτουργεί εις βάρος της βαθμολογικής απόδοσης. Και στο ελληνικό φοιτητικό σπίτι ο βαθμός είναι είναι το παν! Ο "μπαμπάς και η μαμά" του φοιτητή περιμένουν με αγωνία τον βαθμό. Το δημόσιο, επίσης αξιολογεί και προσλαμβάνει ανάλογα με τον βαθμό του πτυχίου. Βέβαια, το τι ακριβώς αντιπροσωπεύει στην Ελλάδα αυτός ο βαθμός, λίγοι το αξιολογούν.
Αν δεν εντοπιστεί το πρόβλημα στην ρίζα του, και δεν δοθούν κίνητρα ώστε να ανοίξει η Πανεπιστημιακή κουλτούρα προς τις βιβλιοθήκες και τη βιβλιογραφία, τότε φοβάμαι πως η όλη προσπάθεια ενίσχυσης των βιβλιοθηκών θα πέσει στο κενό. Ο μέσος φοιτητής δεν θα αντιληφθεί ποτέ την αξία μιας ολοκληρωμένης κεντρικής βιβλιοθήκης.
7) ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ: Τέλος, θα ήθελα να καταθέσω μια προσωπική πρόταση. Υπάρχουν φοιτητές που αναζητούν το καλό βιβλίο σε όλες τις σχολές. Ας βρεθεί ένας τρόπος να δημιουργηθούν ανοικτές ομάδες εργασίας για το βιβλίο, ομάδες ανταλλαγής βιβλίων κλπ. για όσους φοιτητές το επιθυμούν, μεταπτυχιακούς & καθηγητές. Από ανθρώπους που αγαπούν το βιβλίο θα εντοπιστούν τα προβλήματα και θα αναδειχθούν έξυπνες ιδέες με πρακτικό ενδιαφέρον. Ας δημοσιευτούν τα κονδύλια των βιβλιοθηκών με τρόπο ανοικτό και διαφανή αλλά με λεπτομέρειες πχ. με πόσα χρήματα αποκτήθηκε το κάθε βιβλίο, και με ποια διαδικασία/άτομα επιλέχθηκαν. Με αυτόν τον τρόπο θα φανούν οι προκλητικές τακτικές που εφαρμόζονται σήμερα για να διορθωθούν.
Θα ήθελα να σημειώσω ορισμένες σκέψεις/προτάσεις: 1) ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΑ ΒΙΒΛΙΑ: οι βιβλιοθήκες να διαθέτουν όχι μόνο ελληνικά αλλά και ξενόγλωσσα συγγράμματα πέρα από τον Εύδοξο. Σήμερα για λόγους γραφειοκρατίας δεν προβλέπονται σε ορισμένες βιβλιοθήκες κονδύλια για αγορά ξενόγλωσσων βιβλίων,τα οποία κατά κανόνα είναι πιο φθηνά από τα μεταφρασμένα, και δυστυχώς η πλειοψηφία των φοιτητών αγνοεί την ύπαρξή τους. 2) ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΙΤΗΤΗ: Τα βιβλία στις βιβλιοθήκες να αγοράζονται εξυπηρετώντας τις εκπαιδευτικές ανάγκες των φοιτητών. Δηλαδή όχι μόνο τις ερευνητικές ανάγκες μεμονωμένων ακαδημαϊκών προσώπων που διαχειρίζονται τα κονδύλια. 3) ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ: να μπορούν να δανείζονται τα βιβλία οι φοιτητές για κάποιες μέρες. Ακούγεται αυτονόητο αλλά δεν είναι. Στο εξωτερικό ο δανεισμός είναι ελεύθερος, συχνά, ακόμα και εκεί που υπάρχει Campus. Ο Έλληνας φοιτητής δεν ζει μέσα στο Campus, δεν έχει δίπλα του τη βιβλιοθήκη. Ζει απομακρυσμένα και όταν δεν υπάρχουν ικανά αντίτυπα ή δεν επιτρέπεται ο δανεισμός είναι δώρον άδωρον πχ. δεν μπορεί να δανειστεί για να σκανάρει κάποιες φωτογραφίες. 4) ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ/ΕΙΣΗΓΟΥΝΤΑΙ: να μπορούν οι φοιτητές να προτείνουν βιβλία στη βιβλιοθήκη για να τα αποκτήσει. Πχ. ένας ενιαίος φορέας διαχείρισης των βιβλιοθηκών (ή κάθε βιβλιοθήκη ξεχωριστά) θα μπορούσε να δέχεται σε μια Online Πλατφόρμα εισηγήσεις από φοιτητές για ποια ξενόγλωσσα ή ελληνικά βιβλία θα επιθυμούσαν να προστεθούν. Όλοι οι φοιτητές θα μπορούσαν να συμμετάσχουν, να συζητούν και να ψηφίζουν (μετά από εγγραφή με πιστοποιημένο mail) ώστε η βιβλιοθήκη κάθε μήνα να προμηθεύεται πχ. τα τοπ 10 βιβλία. Με αυτόν τον τρόπο θα "ανθίσουν" οι βιβλιοθήκες με συγγράμματα που αφορούν τις ανάγκες των φοιτητών. 5) ΚΙΝΗΤΡΑ: Να δοθούν ακαδημαϊκά κίνητρα στον φοιτητή να στραφεί στις βιβλιοθήκες, κατά τα διεθνή πρότυπα. Σήμερα, καλώς ή κακώς η λογική του "ενός συγγράμματος" επιβάλλεται από τις πανεπιστημιακές εξετάσεις. Μου ήταν πάντα αδύνατον να πείσω συμφοιτητές μου να διαβάσουν ξενόγλωσσα βιβλία, όταν ο Καθηγητής βάζει πάντα θέματα από το βιβλίο του. 6) ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ: Γενικότερα στην Ελλάδα υπάρχει μια αυστηρή εξεταστική κουλτούρα στην οποία ο καθηγητής προσπαθεί να "πιάσει αδιάβαστο" τον φοιτητή, αναζητώντας το δέντρο και χάνοντας το δάσος. Ο μέσος φοιτητής πέφτει σε αυτή την παγίδα και αντιλαμβάνεται πως η μελέτη της βιβλιογραφίας δεν θα τον βοηθήσει βαθμολογικά, και δυστυχώς είναι αλήθεια. Είμαι ο τελευταίος που θα υπερασπιστεί την βαθμοθηρία αλλά πρέπει να καταγραφούν οι πραγματικές συνθήκες: η ύλη είναι συνήθως μεγάλη, ο χρόνος λίγος ενώ τα θέματα θα πέσουν έτσι και αλλιώς από ένα συγκεκριμένο βιβλίο. Αυτή η κουλτούρα επικρατεί. Σήμερα, η εκτεταμένη μελέτη της βιβλιογραφίας στις περισσότερες ελληνικές Σχολές λειτουργεί εις βάρος της βαθμολογικής απόδοσης. Και στο ελληνικό φοιτητικό σπίτι ο βαθμός είναι είναι το παν! Ο "μπαμπάς και η μαμά" του φοιτητή περιμένουν με αγωνία τον βαθμό. Το δημόσιο, επίσης αξιολογεί και προσλαμβάνει ανάλογα με τον βαθμό του πτυχίου. Βέβαια, το τι ακριβώς αντιπροσωπεύει στην Ελλάδα αυτός ο βαθμός, λίγοι το αξιολογούν. Αν δεν εντοπιστεί το πρόβλημα στην ρίζα του, και δεν δοθούν κίνητρα ώστε να ανοίξει η Πανεπιστημιακή κουλτούρα προς τις βιβλιοθήκες και τη βιβλιογραφία, τότε φοβάμαι πως η όλη προσπάθεια ενίσχυσης των βιβλιοθηκών θα πέσει στο κενό. Ο μέσος φοιτητής δεν θα αντιληφθεί ποτέ την αξία μιας ολοκληρωμένης κεντρικής βιβλιοθήκης. 7) ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ: Τέλος, θα ήθελα να καταθέσω μια προσωπική πρόταση. Υπάρχουν φοιτητές που αναζητούν το καλό βιβλίο σε όλες τις σχολές. Ας βρεθεί ένας τρόπος να δημιουργηθούν ανοικτές ομάδες εργασίας για το βιβλίο, ομάδες ανταλλαγής βιβλίων κλπ. για όσους φοιτητές το επιθυμούν, μεταπτυχιακούς & καθηγητές. Από ανθρώπους που αγαπούν το βιβλίο θα εντοπιστούν τα προβλήματα και θα αναδειχθούν έξυπνες ιδέες με πρακτικό ενδιαφέρον. Ας δημοσιευτούν τα κονδύλια των βιβλιοθηκών με τρόπο ανοικτό και διαφανή αλλά με λεπτομέρειες πχ. με πόσα χρήματα αποκτήθηκε το κάθε βιβλίο, και με ποια διαδικασία/άτομα επιλέχθηκαν. Με αυτόν τον τρόπο θα φανούν οι προκλητικές τακτικές που εφαρμόζονται σήμερα για να διορθωθούν.