Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Παρίκος Γεωργιος' | 27 Ιουνίου 2011, 10:58

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Γεώργιος Ι. Παρίκος, Εκδόσεις ΙΩΝ Άρθρο 6. Λοιπά θέματα λειτουργίας ΕΥΔΟΞΟΥ. Τις όποιες αλλαγές που θα αποφασίζει η υπηρεσία ΕΥΔΟΞΟΣ πρέπει να γνωστοποιείται στους εκδότες ένα χρόνο πριν. Π.χ. Το Μάιο του 2011 θα πρέπει να είχαμε υπ’ όψη μας το κανονισμό που θα ισχύσει για 2012-13 και τούτο διότι τα βιβλία που θα καταχωρούμε στον ΕΥΔΟΞΟ κάθε Μάιο οι εκδότες τα προετοιμάζουν το λιγότερο κατά την διάρκεια ενός ολόκληρου προηγηθέντα χρόνου. Στον ΕΥΔΟΞΟ παρατηρώ ένα παράδοξο. Στα προλεγόμενα διαβούλευσης της αναφέρεται η συμμετοχή των Αυτοεκδοτών σε ποσοστό 9% της συνολικής δαπάνης των διανεμηθέντων κατά το ακαδημαϊκό έτος 2010-11 συγγραμμάτων. Έχω τη γνώμη πως αυτό αποτελεί Ελληνικό παράδοξο. Τι πάει να πει Αυτοεκδότης. Ένας Πανεπιστημιακός λειτουργός που ασκεί διδακτικό και Ερευνητικό έργο μπορεί να ασκεί παράλληλα και εμπορική δραστηριότητα; Κατ’ αρχάς - Ο αυτοεκδότης είναι δημόσιος Υπάλληλος και υψηλόμισθος πανεπιστημιακός λειτουργός. - Ανταγωνίζεται αθέμιτα τον επαγγελματία εκδότη ελέγχοντας σε μεγάλο βαθμό προτάσεις βιβλιογραφίας. - Ο επαγγελματίας εκδότης συνεισφέρει στην ανάπτυξη και φορολογούνται όλες του οι δραστηριότητες. Ποια η αντίστοιχη συνεισφορά του αυτοεκδότη; - Με ποια διάταξη του νόμου-πλαισίου των ΑΕΙ, ο αυτοεκδότης Πανεπιστημιακός λειτουργός, μπορεί να ασκεί και εμπορική δραστηριότητα; - Βάσει ποιας νομοθεσίας οι υπηρεσίες του υπουργείου με τη κοπή τιμολογίων αγοράς από τον αυτοεκδότη, μόνιμο ή συνταξιούχο πανεπιστημιακό λειτουργό δεν παρανομούν καταστρατηγόντας διατάξεις του νόμου-πλαισίου των ΑΕΙ, του κώδικα βιβλίου και στοιχείων, και δεν κατανοούν την υπέρβαση των κανόνων της ακαδημαϊκής δεοντολογίας. - Έκανε κανείς από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου ένα απλό συλλογισμό πως 7 πανεπιστημιακοί λειτουργοί ως Αυτοεκδότες υπερβαίνουν σε εισπράξεις κατά μέσο όρο τα 310.000 ευρώ ετησίως (Δελτίου τύπου Υπ. Παιδείας ΔΒΜΘ 24/6/2011) και ίσως κάποιοι να ξεπερνούν το 1.000.000 ευρώ. Πως άραγε, τίνι τρόπω, επιτυγχάνεται αυτή η τεράστια επιτυχία των 7 αυτοεκδοτών; Αξιοσημείωτο πως υπάρχουν άλλοι 356, αυτοεκδότες πανεπιστημιακοί λειτουργεί με εισπράξεις από 10.000 έως και 100.000 ευρώ έκαστος ετησίως. Μια άλλη στρέβλωση στον ΕΥΔΟΞΟ αφορά τη διανομή βιβλίων από κρατικούς εκδοτικά Ιδρύματα όπως οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης και οι αντίστοιχες εκδόσεις των Πανεπιστημίων Μακεδονίας, Πάτρας και άλλων επιδοτούμενων από το κράτος ιδρυμάτων. Πως π.χ. οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης που σήμερα ανήκουν στο Υπουργείο Παιδείας κοστολογεί στον ΕΥΔΟΞΟ τα βιβλία τους; Τόσο αυτό όπως και τα άλλα επιδοτούμενα ιδρύματα στρεβλώνουν ναι ή όχι της αγορά; - Έχουν κόστος διοίκησης; - Έχουν κόστους ενοικίασης γραφείων; - Έχουν κόστος διατήρησης αποθηκών; - Έχουν κόστος υπαλλήλων; - Πληρώνουν φόρους; - Ποιες άλλες Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις έχουν λάβει από το 4 ΚΠΣ. - Με πόσο αρχικό κεφάλαιο χρηματοδοτήθηκαν; - Ποιες άλλες ετήσιες εισπράξεις από το κρατικό προϋπολογισμό έχουν; - Με τι τιμές κοστολογούνται τα βιβλία τους τόσα χρόνια; Ίδιες με των υπολοίπων ιδιωτών εκδοτών; - Πως είναι δυνατόν να επιδοτούνται εισπράττοντας χρήματα από διανομές με κοστολογήσεις όταν τα χρήματα των ΚΠΣ και του ΕΣΠΑ αφορούν πληρωμές για τη σύγκλιση των φορέων με την Ευρωπαϊκή αγορά. Τέλος θα συμφωνήσω με μια προσπάθεια για μια ουσιαστική αλλαγή αλλά όχι απλά σε όφελος των Ιδρυμάτων και των Βιβλιοθηκών αλλά κυρίαρχα για την αρτιότερη και πλήρη εξυπηρέτηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας προς όφελος των σπουδαστών. Πρέπει τώρα και άμεσα να θεραπεύσουμε όσες παρενέργειες έχουν δημιουργηθεί διαχρονικά κυρίως από ιδεολογική προσήλωση σε δράσεις κρατισμού όπως είναι οι ανάπτυξη κρατικών Πανεπιστημιακών εκδοτικών οίκων και τυπογραφείων που πέταξαν στα σκουπίδια αχρησιμοποίητες τυπογραφικές εγκαταστάσεις και απορρόφησαν τους διαθέσιμους πόρους 3 ΚΠΣ που θα μπορούσαν να έχουν ολοκληρώσει το σύνολο των βιβλιοθηκών στην Ελλάδα και όχι μόνο των Ακαδημαϊκών ή την παράταση και εξόγκωση του φαινομένου των αυτοεκδοτών. Σήμερα το 2011 είναι αδιανόητο να παραμείνουμε στο Παρελθόν διατηρώντας κρατικούς Εκδοτικούς οίκους και στρεβλώνοντας την έννοια της οικονομικής επιχειρηματικής ανάπτυξης.