Διαφωνώ ριζικά με τη δωρεάν διανομή βιβλίων. Δεν καταλαβαίνω γιατί η Ελλάδα θα πρέπει να ξεχωρίζει και σε αυτόν τον τομέα, τη στιγμή που στις άλλες χώρες τα βιβλία δε δίνονται δωρεάν. Αν υπάρχει θέμα οικονομικού προβλήματος για κάποιους (πιθανόν πολλούς αλλά σίγουρα όχι για όλους), ας δίνει το κράτος σ’αυτούς μια οικονομική ενίσχυση, όχι όμως υπό μορφή κουπονιού. Ας αφεθούν οι φοιτητές ελεύθεροι να την ξοδέψουν όπως νομίζουν.
Οι λόγοι για τους οποίου διαφωνώ είναι οι εξής:
1. Θα πρέπει οι νέοι να καταλάβουν ότι το βιβλίο είναι ένα αγαθό για το οποίο αξίζει να πληρώνει κανείς, σίγουρα περισσότερο από πολλά άλλα αγαθά. Ότι το βιβλιο δεν καίγεται ούτε σκίζεται, όπως έμαθαν στο Γυμνάσιο και το Λύκειο. Ότι θα πρέπει να το διαλέγουν ανάλογα με την αξία του, να το συγκρίνουν με άλλα, να ρωτούν γι αυτό άλλους συμφοιτητές τους. Είναι πραγματικά θλιβερό μέσα στα πλοία που ταξιδεύω, να μη βλέπω ποτέ έναν νέο να διαβάζει το οτιδήποτε, εκτός αν είναι ξένος. Πιστεύω ότι η έλλειψη κουλτούρας για το βιβλίο είναι απόρροια της εντύπωσης που δημιουργεί η δωρεάν διανομή, ότι το βιβλίο είναι τζάμπα, άρα ευτελούς αξίας.
2. Το μέτρο έχει προκαλέσει εμφανείς στρεβλώσεις: πληθώρα βιβλίων σε βασικά γνωστικά αντικείμενα, γραμμένα από διδάσκοντες που απλώς θέλουν να συμπληρώσουν το εισόδημά τους, όταν υπάρχουν στην αγορά παγκοσμίως γνωστά, δόκιμα συγγράμματα. Αυτόματη έγκριση από τις Γενικές Συνελεύσεις, ακόμα και όταν η ανεπάρκεια ή και τα λάθη του βιβλίου είναι εμφανή. Πώς θα γινόταν άλλωστε διαφορετικά αφού η έγκριση πχ 100 συγγραμμάτων είναι ένα από τα πολλά θέματα της ημερήσιας διάταξης;
Διαφωνώ ριζικά με τη δωρεάν διανομή βιβλίων. Δεν καταλαβαίνω γιατί η Ελλάδα θα πρέπει να ξεχωρίζει και σε αυτόν τον τομέα, τη στιγμή που στις άλλες χώρες τα βιβλία δε δίνονται δωρεάν. Αν υπάρχει θέμα οικονομικού προβλήματος για κάποιους (πιθανόν πολλούς αλλά σίγουρα όχι για όλους), ας δίνει το κράτος σ’αυτούς μια οικονομική ενίσχυση, όχι όμως υπό μορφή κουπονιού. Ας αφεθούν οι φοιτητές ελεύθεροι να την ξοδέψουν όπως νομίζουν. Οι λόγοι για τους οποίου διαφωνώ είναι οι εξής: 1. Θα πρέπει οι νέοι να καταλάβουν ότι το βιβλίο είναι ένα αγαθό για το οποίο αξίζει να πληρώνει κανείς, σίγουρα περισσότερο από πολλά άλλα αγαθά. Ότι το βιβλιο δεν καίγεται ούτε σκίζεται, όπως έμαθαν στο Γυμνάσιο και το Λύκειο. Ότι θα πρέπει να το διαλέγουν ανάλογα με την αξία του, να το συγκρίνουν με άλλα, να ρωτούν γι αυτό άλλους συμφοιτητές τους. Είναι πραγματικά θλιβερό μέσα στα πλοία που ταξιδεύω, να μη βλέπω ποτέ έναν νέο να διαβάζει το οτιδήποτε, εκτός αν είναι ξένος. Πιστεύω ότι η έλλειψη κουλτούρας για το βιβλίο είναι απόρροια της εντύπωσης που δημιουργεί η δωρεάν διανομή, ότι το βιβλίο είναι τζάμπα, άρα ευτελούς αξίας. 2. Το μέτρο έχει προκαλέσει εμφανείς στρεβλώσεις: πληθώρα βιβλίων σε βασικά γνωστικά αντικείμενα, γραμμένα από διδάσκοντες που απλώς θέλουν να συμπληρώσουν το εισόδημά τους, όταν υπάρχουν στην αγορά παγκοσμίως γνωστά, δόκιμα συγγράμματα. Αυτόματη έγκριση από τις Γενικές Συνελεύσεις, ακόμα και όταν η ανεπάρκεια ή και τα λάθη του βιβλίου είναι εμφανή. Πώς θα γινόταν άλλωστε διαφορετικά αφού η έγκριση πχ 100 συγγραμμάτων είναι ένα από τα πολλά θέματα της ημερήσιας διάταξης;