Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Φίλιππος Ι. Κονδύλης' | 28 Ιουνίου 2011, 19:52

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Σας καταθέτω την εμπειρία μου ως από χρόνια απόφοιτος της Ιατρικής σχολής Αθηνών, ειδικευθείς και εξειδικευθείς στις ΗΠΑ και Καναδά και εργαζόμενος από δεκαετίας στην Αθήνα. Οι όποιες παρατηρήσεις και αναφορές γίνονται συγκρίνοντας το δικό μας σύστημα με το αμερικάνικο. Πρέπει να υπάρξει ειδοποιός διαφοροποίηση μεταξύ του τι χρειάζεται να ξέρει ο κάθε φοιτητής από το κάθε μάθημα που διδάσκεται και πώς πρέπει να προετοιμάζεται για να επιτύχει στις εξετάσεις του κάθε μαθήματος. Για το πρώτο δεν χρειάζεται απολύτως κανένα σύγγραμα αναφοράς (στην Αμερική που τα πάντα πληρώνονται ο κάθε φοιτητής αντιλαμβάνεται τι σημαίνει αυτό), εξάλλου οι δυνατότητες του internet είναι αρκετά μεγάλες. Προτείνεται η συστηματική επαναχρησιμοποίηση των ίδιων βιβλίων από την δανειστική βιβλιοθήκη της κάθε σχολής με ουσιαστική ευθύνη του δανειζόμενου για την επιστροφή του κάθε βιβλίου σε καλή κατάσταση και η εμβάθυνση της γνώσης μέσα από συστηματική αναζήτηση. Για το δεύτερο πρέπει να αλλάξει ριζικά ο τρόπος εξέτασης του κάθε μαθήματος με χρήση ερωτήσεων πολλαπλών επιλογών και με κλιμακούμενο βαθμό δυσκολίας (και όχι με τον σημερινό τρόπο εξέτασης)ώστε να είναι πρακτικά αδύνατη η απομνημόνευση και παπαγαλία. Αυτό βέβαια προϋποθέτει αλλαγή νοοτροπίας των διδασκόντων με αρκετή δουλειά εκ μέρους τους για τη δημιουργία μιας πλειάδας ερωτήσεων και η μη κυκλοφορία των ερωτήσεων στους εκδοτικούς οίκους έναντι της ιατρικής σχολής. Στη σημερινή πραγματικότητα που φαίνεται να είναι ίδια με αυτά που έζησα τη δεκαετία του '80 οι φοιτητές συνεχίζουν να καταπονούνται αποστηθίζοντας δεκάδες σελίδες άχρηστων και ανούσιων λεπτομερειών οι οποίες δεν προάγουν την συστηματικότερη μελέτη του αντικειμένου αλλά τελικά χάνουν την ουσία και αργότερα στην κλινική πράξη αδυνατούν να ξεχωρίσουν το ουσιαστικό από το περιττό. Η πλειάδα των συμφοιτητών μου , εμού συμπεριλαμβανομένου, είχαμε υποστεί τέτοια τραυματική διδασκαλία ας πούμε της ανατομίας, φυσιολογίας, ιστολογίας,κλπ που κανείς ποτέ δεν θέλησε να ξανανοίξει ένα από αυτά τα βιβλία, όπως γίνεται και με τα βιβλία των παιδιών μου αυτές τις μέρες στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης. Πιστεύω λοιπόν εν κατακλείδι ότι πρέπει να εγκαταλειφθεί πλήρως η όποια ιδέα του ενός ή πολλών ανά μάθημα συγγραμμάτων, να προτείνεται (αλλά όχι να αγοράζεται από το κράτος) ανά έτος ένας αριθμός ξένων συγγραμμάτων ανά μάθημα από τα οποία θα αντλούν τις γνώσεις οι φοιτητές με κριτική σκέψη και οι διδάσκοντες επιτέλους να αρθούν στο ύψος των διδακτικών τους καθηκόντων και να κάνουν τη δουλειά για την οποία πληρώνονται. Εύχομαι στους φοιτητές να μπορέσουν κάποτε να έρθουν σε επαφή με το αμερικανικό εκπαιδευτικό σύστημα και θα αντιληφθούν τα λεγόμενά μου. Ευχαριστώ.