• Σχόλιο του χρήστη 'χρυση' | 27 Νοεμβρίου 2009, 02:49

    Β. Κρίση και Επιλογή Στελεχών Εκπαίδευσης Εδώ είναι το σοβαρότερο, το πιο αδύνατο και το πιο ευαίσθητο σημείο της εκπαίδευσης. Πώς και με τι κριτήρια, Κα Υπουργέ, επιλέγονται και τοποθετούνται οι διευθυντές της β/θμιας και Α/θμιας Εκπ/σης; Από ποιες επιτροπές και με ποια σύνθεση επιλέγονται και ποιους τελικά εξυπηρετούν; Γιατί είναι σαφές ότι κάποιους εξυπηρετούν, σε καμμία περίπτωση όμως την ποιότητα της εκπαίδευσης, γιατί ουδόλως τους ενδιαφέρει. Στη συνέχεια, πολλοί πλέον από αυτούς τους εστεμένους άρχοντες της εκπαίδευσης, μέσα από τα ΠΥΣΔΕ υφαίνουν τον ιστό τους! Επιλέγουν στις θέσεις των υπευθύνων προγραμμάτων και των διευθυντών σχολείων τους δικούς τους ανθρώπους: π.χ. αποσπασμένους καθηγητές στις διευθύνσεις που για χρόνια συνεργάζονται και αλληλοεξυπηρετούνται ή συνδικαλιστές εκπαιδευτικών-όχι αναγκαστικά του ίδιου κομματικού χώρου- με τους οποίους συνάπτουν σιωπηρές συμφωνίες και με εξυπηρετήσεις, αρκετές φορές, και συγγενικών τους προσώπων.Και ο ιστός εξυφαίνεται! Τι περίεργο πράγμα κι αυτό! συνδικαλιστές εκπαιδευτικών να κατέχουν θέση αιρετού σε ΠΥΣΔΕ πάνω από δέκα χρόνια! Είναι σαν να λέμε ότι παλιόφιλοι, όλοι μαζί μια παρέα, τώρα και χρόνια κρίνουν την τύχη της εκπαίδευσης! Σε λίγα χρόνια κάποιοι συνδικαλιστές εκπρόσωποι εκπαιδευτικών και μάλιστα προοδευτικοί θα κλείσουν τριακονταπενταετία ως αιρετοί! όχι ως δημόσιοι λειτουργοί της παιδείας. Και πολλά τα φαινόμενα ζεύγη εκπαιδευτικών να κατέχουν δύο διευθυντικές θέσεις σε διαφορετικά σχολεία ή υπηρεσίες που σχετίζονται με κάποιον τρόπο με την εκπαίδευση. Υπάρχει πραγματικά έλλειψη εκτίμησης και εμπιστοσύνης στα στελέχη της εκπαίδευσης. Γιατί πράγματι υπάρχει πλήρης αποδόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος. Υπάρχει πράγματι πικρία και απογοήτευση σε πολλούς από τους εκπαιδευτικούς που χρόνια τώρα αγωνιούν μέσα στην τάξη, στην πρώτη γραμμή. Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, υπάρχουν ακόμα εκπαιδευτικοί που οραματίζονται μια πιο ουσιαστική παιδεία με κύριο πρωταγωνιστή το μαθητή και τη μαθήτρια. Υπάρχουν εκπαιδευτικοί που αν τολμήσουν να εναντιωθούν στην τακτική του τσιφλικιού, όπως θεωρούν οι περισσότεροι διευθυντές τα σχολεία τους, τότε σπάνε τις φτερούγες τους κομματάκι-κομματάκι. Και είναι μεγάλη η φθορά και ο αγώνας για εναντίωση. Και είναι πολύ το κυνήγι αν θελήσεις ν΄ αλλάξεις δρόμο να κάνεις κάτι διαφορετικό. Εύχομαι για το καλό της εκπαίδευσης και των αγωνιστών της πρώτης γραμμής, να θελήσετε να κάνετε ένα βήμα μπροστά!