Σ.Ε.Ε.ΒΙ. (Σύλλογος Εκδοτών Επιστημονικού Βιβλίου)
(§1) Θεωρούμε ότι στην αναφορά «τουλάχιστον ένα (1) προτεινόμενο διδακτικό σύγγραμμα ανά υποχρεωτικό ή επιλεγόμενο μάθημα» εννοείται ένα σύγγραμμα ανά επιλογή και όχι τουλάχιστον ένα διαδακτικό σύγγραμμα στην ίδια επιλογή. Στην περίπτωση αυτή έχουμε να παρατηρήσουμε ότι, εφόσον καταργείται το ισχύον «τουλάχιστον δύο (2) προτεινόμενα διδακτικά συγγράμματα ανά υποχρεωτικό ή επιλεγόμενο μάθημα …», ουσιαστικά δεν προτείνεται, αλλά επιβάλλεται ένα σύγγραμμα, αφού δεν θεωρείται εναλλακτική πρόταση το τίποτε(!). Εντούτοις, ακόμη και στην περίπτωση ανάκλησης της συγκεκριμένης τροποποίησης, θα πρέπει να προβλεφθεί η εξαιρέσιμη περίπτωση μαθημάτων, στα οποία θα υπάρχει η δυνατότητα υπόδειξης ενός συγγράμματος (π.χ. μαθήματα στα οποία η δεύτερη πρόταση είναι ξενόγλωσση δυσεύρετη έκδοση κ.τ.ό.).
(§2) Η παράγραφος αυτή: α) Πάσχει ως προς τον ορισμό του συγγράμματος, διότι οι ηλεκτρονικές ακαδημαϊκές σημειώσεις ή τα ηλεκτρονικά βιβλία είναι ένα σύνολο πληροφοριών που εμφανίζονται σε ψηφιακή μορφή των οποίων το περιεχόμενο και η μορφή προσομοιάζουν το έντυπο βιβλίο, αφού αποτελούν εικονικές ή απεικονιστικές παραστάσεις επιστημονικών γνωμών και απόψεων. Για το λόγο αυτό (εξ ορισμού, δηλαδή) το έντυπο βιβλίο ως διδακτικό σύγγραμμα δεν μπορεί να θεωρείται, νοείται ή λογίζεται το ίδιο με τις ηλεκτρονικές ακαδημαϊκές σημειώσεις ή τα ηλεκτρονικά βιβλία. β) Χρήζει διευκρινίσεως ως προς το χρόνο εφαρμογής της –ως νέας περικοπής–, διότι, αν εννοείται ότι θα εφαρμοσθεί κατά το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012, πιθανότατα θα συναντήσει εμπόδια νομικής φύσεως. Εξηγώντας και δικαιολογώντας το τελευταίο παραθέτουμε τα εξής:
Α) Δεν πρόκειται για απλή περικοπή για την οποία είχαμε λάβει γνώση εκ των προτέρων. Είχαμε ενημερωθεί από την πολιτική ηγεσία του Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. την πρόθεση περικοπής της ετήσιας δαπάνης του κράτους για τα επιστημονικά συγγράμματα και για το λόγο αυτό ανεχθήκαμε την αλλαγή του ορισμού του συγγράμματος (Π.Δ. 226/2007) –και, μάλιστα, άτυπα και μεσούσης της περιόδου– με συνέπεια τη διανομή μέχρι δύο τόμων ή ενός τόμου πολυτόμου έργου και ενός βοηθήματος. Επομένως, δεν πρόκειται για απλώς νέα περικοπή, αλλά για επιπρόσθετη και εξουθενωτική, καθώς ο εκδοτικός κλάδος θα υποστεί ανεπανόρθωτη ζημία.
Β) Το Μάιο του 2011 είχαν ενημερωθεί ηλεκτρονικά όλοι οι εκδότες –καθώς και οι αυτοεκδότες– ότι θα πρέπει να αποδεχθούν τους όρους και να προσχωρήσουν στο σύστημα «Εύδοξος» για το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012. Αποδεχθήκαμε τους όρους αυτούς και προσχωρήσαμε εγκαίρως (λόγω του έμμεσου εκβιασμού πως, αν δεν προσχωρήσουμε, θα αποκλειστούμε από την επόμενη διανομή) υπογράφοντας ουσιαστικά μονομερή σύμβαση με το Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. Αφού, λοιπόν, οι γραμματείες ακολούθησαν το χρονοδιάγραμμά σας, κατά μεγάλο ποσοστό κατέθεσαν τους πίνακες των προς επιλογή από τους φοιτητές συγγραμμάτων υλοποιώντας προπαραγγελία. Σε καμμία περίπτωση δεν αποδεχθήκαμε όρους ή πιθανότητα μελλοντικής τροποποίησής τους. Άλλωστε, κάτι τέτοιο δεν θα ήταν σύννομο.
Ακολούθως, η διαχείριση –πολιτική και οικονομική– της Ανώτερης και Ανώτατης Παιδείας του τόπου χαρακτηρίζεται πρωτόγνωρη, διότι μέχρι σήμερα δεν έχει προταθεί τίποτε το εποικοδομητικό ή θετικό. Τις περικοπές διαδέχονται καταργήσεις και τούμπαλιν. Προκαλεί κατάπληξη και ανησυχία το γεγονός της μόνιμης και απολύτου αφαίρεσης και διαγραφής. Από την άλλη πλευρά ο εκδοτικός κλάδος χαρακτηρίζεται στον έντυπο Τύπο απαξιωτικά με αποτέλεσμα τη δημιουργία εσφαλμένης εντύπωσης στον Έλληνα πολίτη. Η αλήθεια, όμως, είναι πως ο κλάδος των εκδοτών είναι από τους τελευταίους εναπομείναντες που επενδύει στην Παιδεία σήμερα.
Ωστόσο, αν η πολιτική βούληση αφορά στην έμμεση κατάργηση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος των φοιτητών για δωρεάν παιδεία (λόγω του ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να προχωρήσει σε αναθεώρηση του Συντάγματος), το Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. οφείλει να το δηλώσει ευθαρσώς. Άλλως πως, δεν εξηγείται λογικά η τέτοια κατάτμηση στην επιλογή και στη διανομή των επιστημονικών συγγραμμάτων. Δεν νοείται σπουδαστής ή φοιτητής να διδάσκεται και να εξετάζεται σε ύλη την οποία δεν έχει παραλάβει• θα πρέπει να την αγοράσει. Ο κλάδος δηλώνει πως δεν πρόκειται να αποτελέσει το ανάχωμα σε καμμία τέτοιου είδους πολιτική και επιφυλάσσεται παντός νομίμου δικαιώματός του.
Σ.Ε.Ε.ΒΙ. (Σύλλογος Εκδοτών Επιστημονικού Βιβλίου) (§1) Θεωρούμε ότι στην αναφορά «τουλάχιστον ένα (1) προτεινόμενο διδακτικό σύγγραμμα ανά υποχρεωτικό ή επιλεγόμενο μάθημα» εννοείται ένα σύγγραμμα ανά επιλογή και όχι τουλάχιστον ένα διαδακτικό σύγγραμμα στην ίδια επιλογή. Στην περίπτωση αυτή έχουμε να παρατηρήσουμε ότι, εφόσον καταργείται το ισχύον «τουλάχιστον δύο (2) προτεινόμενα διδακτικά συγγράμματα ανά υποχρεωτικό ή επιλεγόμενο μάθημα …», ουσιαστικά δεν προτείνεται, αλλά επιβάλλεται ένα σύγγραμμα, αφού δεν θεωρείται εναλλακτική πρόταση το τίποτε(!). Εντούτοις, ακόμη και στην περίπτωση ανάκλησης της συγκεκριμένης τροποποίησης, θα πρέπει να προβλεφθεί η εξαιρέσιμη περίπτωση μαθημάτων, στα οποία θα υπάρχει η δυνατότητα υπόδειξης ενός συγγράμματος (π.χ. μαθήματα στα οποία η δεύτερη πρόταση είναι ξενόγλωσση δυσεύρετη έκδοση κ.τ.ό.). (§2) Η παράγραφος αυτή: α) Πάσχει ως προς τον ορισμό του συγγράμματος, διότι οι ηλεκτρονικές ακαδημαϊκές σημειώσεις ή τα ηλεκτρονικά βιβλία είναι ένα σύνολο πληροφοριών που εμφανίζονται σε ψηφιακή μορφή των οποίων το περιεχόμενο και η μορφή προσομοιάζουν το έντυπο βιβλίο, αφού αποτελούν εικονικές ή απεικονιστικές παραστάσεις επιστημονικών γνωμών και απόψεων. Για το λόγο αυτό (εξ ορισμού, δηλαδή) το έντυπο βιβλίο ως διδακτικό σύγγραμμα δεν μπορεί να θεωρείται, νοείται ή λογίζεται το ίδιο με τις ηλεκτρονικές ακαδημαϊκές σημειώσεις ή τα ηλεκτρονικά βιβλία. β) Χρήζει διευκρινίσεως ως προς το χρόνο εφαρμογής της –ως νέας περικοπής–, διότι, αν εννοείται ότι θα εφαρμοσθεί κατά το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012, πιθανότατα θα συναντήσει εμπόδια νομικής φύσεως. Εξηγώντας και δικαιολογώντας το τελευταίο παραθέτουμε τα εξής: Α) Δεν πρόκειται για απλή περικοπή για την οποία είχαμε λάβει γνώση εκ των προτέρων. Είχαμε ενημερωθεί από την πολιτική ηγεσία του Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. την πρόθεση περικοπής της ετήσιας δαπάνης του κράτους για τα επιστημονικά συγγράμματα και για το λόγο αυτό ανεχθήκαμε την αλλαγή του ορισμού του συγγράμματος (Π.Δ. 226/2007) –και, μάλιστα, άτυπα και μεσούσης της περιόδου– με συνέπεια τη διανομή μέχρι δύο τόμων ή ενός τόμου πολυτόμου έργου και ενός βοηθήματος. Επομένως, δεν πρόκειται για απλώς νέα περικοπή, αλλά για επιπρόσθετη και εξουθενωτική, καθώς ο εκδοτικός κλάδος θα υποστεί ανεπανόρθωτη ζημία. Β) Το Μάιο του 2011 είχαν ενημερωθεί ηλεκτρονικά όλοι οι εκδότες –καθώς και οι αυτοεκδότες– ότι θα πρέπει να αποδεχθούν τους όρους και να προσχωρήσουν στο σύστημα «Εύδοξος» για το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012. Αποδεχθήκαμε τους όρους αυτούς και προσχωρήσαμε εγκαίρως (λόγω του έμμεσου εκβιασμού πως, αν δεν προσχωρήσουμε, θα αποκλειστούμε από την επόμενη διανομή) υπογράφοντας ουσιαστικά μονομερή σύμβαση με το Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. Αφού, λοιπόν, οι γραμματείες ακολούθησαν το χρονοδιάγραμμά σας, κατά μεγάλο ποσοστό κατέθεσαν τους πίνακες των προς επιλογή από τους φοιτητές συγγραμμάτων υλοποιώντας προπαραγγελία. Σε καμμία περίπτωση δεν αποδεχθήκαμε όρους ή πιθανότητα μελλοντικής τροποποίησής τους. Άλλωστε, κάτι τέτοιο δεν θα ήταν σύννομο. Ακολούθως, η διαχείριση –πολιτική και οικονομική– της Ανώτερης και Ανώτατης Παιδείας του τόπου χαρακτηρίζεται πρωτόγνωρη, διότι μέχρι σήμερα δεν έχει προταθεί τίποτε το εποικοδομητικό ή θετικό. Τις περικοπές διαδέχονται καταργήσεις και τούμπαλιν. Προκαλεί κατάπληξη και ανησυχία το γεγονός της μόνιμης και απολύτου αφαίρεσης και διαγραφής. Από την άλλη πλευρά ο εκδοτικός κλάδος χαρακτηρίζεται στον έντυπο Τύπο απαξιωτικά με αποτέλεσμα τη δημιουργία εσφαλμένης εντύπωσης στον Έλληνα πολίτη. Η αλήθεια, όμως, είναι πως ο κλάδος των εκδοτών είναι από τους τελευταίους εναπομείναντες που επενδύει στην Παιδεία σήμερα. Ωστόσο, αν η πολιτική βούληση αφορά στην έμμεση κατάργηση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος των φοιτητών για δωρεάν παιδεία (λόγω του ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να προχωρήσει σε αναθεώρηση του Συντάγματος), το Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. οφείλει να το δηλώσει ευθαρσώς. Άλλως πως, δεν εξηγείται λογικά η τέτοια κατάτμηση στην επιλογή και στη διανομή των επιστημονικών συγγραμμάτων. Δεν νοείται σπουδαστής ή φοιτητής να διδάσκεται και να εξετάζεται σε ύλη την οποία δεν έχει παραλάβει• θα πρέπει να την αγοράσει. Ο κλάδος δηλώνει πως δεν πρόκειται να αποτελέσει το ανάχωμα σε καμμία τέτοιου είδους πολιτική και επιφυλάσσεται παντός νομίμου δικαιώματός του.