Είναι γεγονός ότι η αύξηση της γνώσης, κατά γεωμετρική πρόοδο δεν επιτρέπει την "περιχαράκωσή της" σε 1 ή 2 βιβλία, όταν, μάλιστα, πρόκειται για την ακαδημαϊκή- υπό την ευρεία έννοια- γνώση. Το μονοπώλιο επώνυμων ή ανώνυμων εκδοτικών "διαδρομών" και της από καθ' έδρας σοφίας είναι καιρός να καατργηθούν να καταργηθούν.Συνεπώς:
1) Οι Πανεπιστημιακές Βιβλιοθήκες πρέπει να είναι εφοδιασμένες με ευρεία γκάμα βιβλίων για κάθε επιστημονικό πεδία, σε αριθμό αντιτύπων επαρκή προς χρήση από τους φοιτητές. Εξ άλλου, σήμερα, ο συνειδητός φοιτητής, γιατί σε αυτόν απευθυνόμαστε, έχει τη δυνατότητα της πρόσβασης σε e-βιβλιοθήκες.
2)Ο διδάσκων να εφοδιάζει με επαρκή βιβλιογραφία τον φοιτητή
3) Οι σημειώσεις- οι ασκήσεις κτλ να βρίσκονται αναρτημένες σε οικείους επιστημονικούς ιστότοπους, όπως ήδη έχει αρχίσει να γίνεται,στα ΑΕΙ. Τώρα πλέον να καθιερωθεί ως ένα βασικό προαπαιτούμενο λειτουργίας του Τμήματος ή της Σχολής.
4) Το δημόσιο Πανεπιστήμιο, εκ του νόμου, είναι υποχρεωμένο να καταβάλλει τα πνευματικά δικαιώματα στο συγγραφέα. Αλλά αυτό να γίνεται στη βάση της νομικής δέσμευσης και αναγνώρισης του δικιώματος της πενυματικής δημιουργίας, με λογικά ποσά. Συνεπώς, δεν μπορεί να εξακολουθεί το σημόσιο να είναι δεξαμενή πλουτισμού εκδοτικών οίκων και συγγραφέων.
Είναι γεγονός ότι η αύξηση της γνώσης, κατά γεωμετρική πρόοδο δεν επιτρέπει την "περιχαράκωσή της" σε 1 ή 2 βιβλία, όταν, μάλιστα, πρόκειται για την ακαδημαϊκή- υπό την ευρεία έννοια- γνώση. Το μονοπώλιο επώνυμων ή ανώνυμων εκδοτικών "διαδρομών" και της από καθ' έδρας σοφίας είναι καιρός να καατργηθούν να καταργηθούν.Συνεπώς: 1) Οι Πανεπιστημιακές Βιβλιοθήκες πρέπει να είναι εφοδιασμένες με ευρεία γκάμα βιβλίων για κάθε επιστημονικό πεδία, σε αριθμό αντιτύπων επαρκή προς χρήση από τους φοιτητές. Εξ άλλου, σήμερα, ο συνειδητός φοιτητής, γιατί σε αυτόν απευθυνόμαστε, έχει τη δυνατότητα της πρόσβασης σε e-βιβλιοθήκες. 2)Ο διδάσκων να εφοδιάζει με επαρκή βιβλιογραφία τον φοιτητή 3) Οι σημειώσεις- οι ασκήσεις κτλ να βρίσκονται αναρτημένες σε οικείους επιστημονικούς ιστότοπους, όπως ήδη έχει αρχίσει να γίνεται,στα ΑΕΙ. Τώρα πλέον να καθιερωθεί ως ένα βασικό προαπαιτούμενο λειτουργίας του Τμήματος ή της Σχολής. 4) Το δημόσιο Πανεπιστήμιο, εκ του νόμου, είναι υποχρεωμένο να καταβάλλει τα πνευματικά δικαιώματα στο συγγραφέα. Αλλά αυτό να γίνεται στη βάση της νομικής δέσμευσης και αναγνώρισης του δικιώματος της πενυματικής δημιουργίας, με λογικά ποσά. Συνεπώς, δεν μπορεί να εξακολουθεί το σημόσιο να είναι δεξαμενή πλουτισμού εκδοτικών οίκων και συγγραφέων.