Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ειρήνη Δάγλα' | 3 Ιουλίου 2011, 18:49

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ξεκινάω το σχόλιό μου με μια μεγάλη απορία. Αδυνατώ να κατανοήσω γιατί αυτή η «παγκόσμια πρωτοτυπία» της δωρεάν διανομής μερικών διδακτικών βιβλίων (γιατί στην πραγματικότητα ένα μέρος των αναγκών κάθε μαθήματος διανέμεται δωρεάν) επισημαίνεται ως …αρνητική. Είναι πραγματικά απορίας άξιο να διαπιστώνει κανείς πως ένας από τους θεσμούς για τους οποίους θα έπρεπε να υπερηφανεύεται μια χώρα, φτάνει να αντιμετωπίζεται από μερικούς εκπαιδευτικούς επικριτικά! Τη στιγμή μάλιστα που η πραγματική παγκόσμια πρωτοτυπία, που δεν είναι άλλη από την ανυπαρξία των βιβλιοθηκών εκείνων που θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τους φοιτητές των πανεπιστημίων είτε από άποψη χώρου, είτε από άποψη πρόσβασης είτε από άποψη πληρότητας επιστημονικών βιβλίων, θίγεται στο ελάχιστο! Και να δούμε τα πράγματα ως έχουν. Οι βιβλιοθήκες στη χώρα μας είναι ελάχιστες. Το ελληνικό κράτος, από ιδρύσεώς του, ουδέποτε ασχολήθηκε σοβαρά με το θέμα επειδή ουδέποτε θέλησε να επενδύσει ουσιαστικά στη γνώση. Η εκπαιδευτική κοινότητα από την άλλη ουδέποτε απαίτησε την ίδρυση και τον πλήρη εξοπλισμό και τη λειτουργία των βιβλιοθηκών.Ουδέποτε βγήκε στους δρόμους για.. βιβλιοθήκες. Αυτή είναι η πραγματική παγκόσμια πρωτοτυπία. Και επειδή μας αρέσουν οι συγκρίσεις με την Ευρώπη: σε κάθε ευρωπαϊκή πόλη βιβλιοθήκες είναι ανοιχτές για 24 ώρες το 24τετράωρο, ενημερώνονται διαρκώς και λειτουργούν με καταρτισμένους βιβλιοθηκονόμους. Και δεν μιλάω ασφαλώς μόνο για τις ακαδημαϊκές. Ο ευρωπαίος πολίτης έχει πρόσβαση σε έναν μεγάλο αριθμό βιβλιοθηκών οι οποίες απορροφούν την μεγάλη πλειονότητα των επιστημονικών και μη εμπορικών βιβλίων που εκδίδονται. Αυτό για τους φανατικούς θεωρητικούς της αγοράς που κόπτονται να μας πείσουν πως τα επιστημονικά και εκπαιδευτικά βιβλία θα πρέπει να ανταγωνίζονται στο ελεύθερο εμπόριο. Απλά, πολύ απλά, αυτό δεν γίνεται πουθενά μα πουθενά στον κόσμο. Το επιστημονικό βιβλίο απορροφάται από τις βιβλιοθήκες. Ένα εξειδικευμένο εγχειρίδιο ιατρικής επιστήμης, μια εισαγωγή στην αρχαία σοφιστική, μια μονογραφία για τον Πλάτωνα εκδίδονται επειδή ένα μεγάλο μέρος της πρώτης τους έκδοσης είναι δυνατόν (αν επιλεχθούν φυσικά) να απορροφηθούν από ένα τεράστιο δίκτυο βιβλιοθηκών. Δεν ρίχνονται στο ελεύθερο εμπόριο ακριβώς επειδή είναι βιβλία αντιεμπορικά τη στιγμή που το κόστος τους είναι τεράστιο. Στη χώρα μας, όπου η βιβλιοθήκη είναι μια πολυτέλεια, όπου η πλειονότητα των μαθητών δεν έχει επισκεφτεί ποτέ καμία, όπου τα υπάρχοντα σπουδαστήρια στους πανεπιστημιακούς χώρους κλείνουν στις 2 το μεσημέρι, το πολλαπλό σύγγραμμα εξυπηρέτησε πολλαπλά την επιστήμη: έδωσε τη δυνατότητα στο φοιτητή να έχει στη διάθεσή του περισσότερα του ενός βιβλία (δεν χρειάζεται να πούμε πόσο σημαντικό είναι αυτό), έδωσε στον διδάσκοντα τη δυνατότητα να προτείνει βιβλία που θεωρούσε ότι έχει ανάγκη για την διδασκαλία ενός αντικειμένου και τέλος, έδωσε στα ίδια τα βιβλία τη δυνατότητα να…. εκδοθούν. Αυτή είναι η αλήθεια. Η έλλειψη των βιβλιοθηκών άφησε μοναδική υποδοχή για το επιστημονικό βιβλίο το πανεπιστήμιο. Αν απουσιάσει και αυτό δεν υπάρχει εκδότης που θα αναλάβει το κόστος της έκδοσης ενός μη εμπορικού βιβλίου τη στιγμή που είναι παραπάνω από βέβαιο ότι η πλειονότητα των φοιτητών δεν θα το αγοράσει (ας μην ξεχνάμε ότι το κόστος των βιβλίων αυτών είναι πολύ μεγάλο στο εμπόριο –το πανεπιστήμιο πάντα σχεδόν τα υποκοστολογεί), αλλά θα καταφύγει στο να φωτοτυπήσει απλώς τα… sos (αν φυσικά το βιβλίο… κυκλοφορήσει!). Εάν πραγματικά θέλουμε να εκδίδονται επιστημονικά βιβλία στη χώρα μας, είτε θα πρέπει να φτιάξουμε βιβλιοθήκες (γιατί είναι αστείοι οι αριθμοί που ακούγονται, οι βιβλιοθήκες είναι ελάχιστες και ακόμη και αυτές που υπάρχουν υπολειτουργούν και ο εξοπλισμός τους με τα νέα βιβλία είναι εξαιρετικά αργός) είτε θα πρέπει να δώσουμε στο μη εμπορικό βιβλίο ανάσα και διέξοδο μέσω του πολλαπλού συγγράμματος.Και επειδή ακούγονται και διάφορα για.. συμφέροντα εκδοτών. Μικρές επιχειρήσεις είναι οι ελληνικοί εκδοτικοί οίκοι, οι ποιοτικοί δε ακόμη μικρότερες, που μάλιστα σε αντίθεση με άλλες μεγάλες και ονομαστές, προσφέρουν ουσιαστικά στην κοινωνία. Δεν χρειάζεται να αντιμετωπίζουμε την ιδιωτική πρωτοβουλία πάντα με καχυποψία. Ας στρέψουμε τα πυρά σε όσους λυμαίνονται δημόσια περιουσία και αισχροκερδούν βάρβαρα σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Και τελειώνοντας: το βοήθημα επέτρεψε την έκδοση βιβλίων των οποίων οι συγγραφείς δεν ήταν απαραιτήτως…. τακτικοί ή αναπληρωτές καθηγητές στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Επέτρεψε να μεταφραστούν και να κυκλοφορήσουν στη γλώσσα μας σπουδαία βιβλία που με την ανυπαρξία των βιβλιοθηκών δεν υπήρχε περίπτωση να κυκλοφορήσουν. Η κατάργηση του πολλαπλού συγγράμματος θα μας στερήσει τα πιο αξιόλογα έργα. Δυστυχώς. Το ποσοστό που αναλογεί στα βιβλία είναι το 0,8 του προϋπολογισμού της παιδείας. Ελάχιστο κόστος για τόσο μεγάλο και ουσιαστικό κέρδος.