Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Παναγιουλάκη' | 7 Ιουλίου 2011, 19:11

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θα σας παρουσιάσω μια προσωπική εμπειρία και σας ζητώ συγγνώμη προκαταβολικά για το μέγεθος του σχολίου μου. Από την 1η Γυμνασίου γνώριζα ότι ήθελα να ασχοληθώ με τον αθλητισμό.Είμαι κάτοικος Χαλκιδικής και πηγαινοερχόμουν Θεσσαλονίκη για να ασχοληθώ με τον στίβο.Αυτό συνέβαινε 2 φορές την εβδομάδα καθημερινές και το Σαββατοκύριακο,με αποτέλεσμα χάνοντας τουλάχιστο 4 ώρες από τα μαθήματά μου και χρήματα γιατί πηγαινοερχόμουν με ταξί (ο πατέρας μου δεν οδηγεί).Στο σχολείο δεν υπήρχαν μαθήματα που θα ήθελα να διδάσκομαι και τα οποία να έχουν σχέση με τον αθλητισμό.Απλά έπρεπε να ήμουν καλή και να γράψω στις πανελλαδικές για να περάσω γυμναστική ακαδημία,επιλέγοντας την 4η δέσμη (Ιστορία Κοινωνιολογία Μαθηματικά και Έκθεση).Πάντα έλεγα ότι στην Γυμναστική Ακαδημία θα έπρεπε να μπαίνουν παιδιά που ασχολούντε με τον αθλητισμό και όχι κάποιοι που έχουν τον χρόνο να διαβάσουν περισσότερο από τους αθλητές.Δεν πέτυχα στις εξετάσεις και δεν μπόρεσα ποτέ να ικανοποιηθώ όσον αφορά την επιλογή της εργασίας μου.Έμαθα να ζω στα γήπεδα και μεγάλωσα μέσα σε αυτά. Αυτό συνέβει το 1993.Εύχομαι αυτό που στερήθηκα εγώ να μην το στερηθεί κανένα παιδί. Να συνεχίσουν να υπάρχουν σχολεία που μπορούν να συνδυάζουν τα παιδιά τα ταλέντα τους και τα θέλω τους με τα πρέπει της κοινωνίας.