Αρχική Υπηρεσιακές Μεταβολές του Εκπαιδευτικού Προσωπικού - Κρίση και την Επιλογή των Στελεχών της ΕκπαίδευσηςΒ΄ Κρίση και Επιλογή των Στελεχών της ΕκπαίδευσηςΣχόλιο του χρήστη Ελένη Φράγκου | 27 Νοεμβρίου 2009, 09:03
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Πιστεύω ότι η περίφημη αρχαιότητα ευθύνεται κατά πολύ για τη μιζέρια του ελληνικού σχολείου: "αρχαίοι" διευθυντές που φοβούνται ακόμη και να ακουμπήσουν το ποντίκι του υπολογιστή και εφαρμόζουν αρχαίες παιδαγωγικές μεθόδους, γιατί απλά οι άνθρωποι δεν έχουν άλλες προσλαμβάνουσες, αλλά και γιατί δεν ενημερώνονται για τις εξελίξεις στην επιστήμη τους και στον κόσμο. "Αρχαίοι" προϊστάμενοι, που παίρνουν μια καρέκλα στην πρωτεύουσα του νομού, αλλά μέσα τους ζουν ακόμη στην κλειστή κοινωνία του χωριού τους και δρουν με βάση αυτή τη νοοτροπία. "Αρχαία" μέλη του ΠΥΣΔΕ που λειτουργούν με κολλητηλίκια (πώς γράφεται αλήθεια η λέξη;;), εφαρμόζουν δεξιές, κεντρώες και αριστερές παλαιοκομματικές μεθόδους και έχουν διαβρωθεί από την φοβερή και τρομερή εξουσία που νομίζουν ότι έχουν. "Αρχαίες" νοοτροπίες που έχουν καταντήσει το σχολείο μάλλον ένα πεδίο δράσης γραφειοκρατικών μηχανισμών παρά έναν ψυχωμένο εκπαιδευτικό οργανισμό. Προφανώς και είναι απαραίτητη κάποια προϋπηρεσία για να γίνει κάποιος διευθυντής κτλ., γιατί χρειάζεται μια εμπειρία που θα του επιτρέπει να διεκεραιώνει θέματα, να αντιμετωπίζει τη γραφειοκρατία κτλ.- που σημειωτέον ΠΡΕΠΕΙ να απλουστευθεί...χθές! Όμως , όταν ψηφίζετε νόμους, θυμηθείτε αυτό που όλοι ξεχάσαμε : οι Κοινωνίες δεν ζουν και δεν αναπνέουν μέσα από την ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΩΣΗ και μέσα από τις όποιες μηχανιστικές διευθετήσεις της γραφειοκρατίας. Η εκπαίδευση είναι στην εντατική και χρειάζεται ανθρώπους όχι "αρχαίους", αλλά ΨΥΧΩΜΕΝΟΥΣ. Με εμπειρία, ναι, αλλά ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ και με Ψ Υ Χ Η , με φλόγα, με αληθινό όραμα, χωρίς υποκρισίες, ανθρώπους που θα μπορέσουν να Ε Μ Π Ν Ε Υ Σ Ο Υ Ν τους μιζεριασμένους συναδέλφους και τους αγανακτισμένους μαθητές (είναι τυχαίο που οι μαθητές κλείνουν τα σχολεία;;)και παράλληλα να εφαρμόζουν με αμεροληψία τους νόμους. Πιστεύω ακράδαντα, ότι καθηγητές και μαθητές δεν σέβονται κανένα στέλεχος εκπαίδευσης που είναι "αρχαίος" γραφειοκράτης, έστω κι αν το φοβούνται. Αντίθετα, θα σεβαστούν αυτό το εργατικό στέλεχος που θα τους εμπνεύσει και θα τους βοηθήσει να ζωντανέψουν το σχολείο! Σημειωτέον: δεν γράφω τίποτα από όλα αυτά γιατί αποσκοπώ σε κάποια θέση "στελέχους", δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Καταθέτω απλά το βίωμά μου μετά από 6 χρόνια υπηρεσίας στο δημόσιο (μετά από ΑΣΕΠ)και 12 χρόνια διδασκαλίας σε ιδιωτικό σχολείο και φροντιστήρια. Σας βεβαιώ δε ότι έχω κουραστεί και αγανακτήσει με όλους τους "αρχαίους" του διοικητικού μηχανισμού, που πολλές φορές έχουν άκρες στα κόμματα αλλά και στην εκκλησία και οι οποίοι συχνά "κόβουν τα χέρια" -έμμεσα ή άμεσα- συναδέλφων που έχουν όρεξη και γνώση για να δημιουργήσουν.