Μέριμνα πρέπει να ληφθεί και για 'προσωπικό' των ΕΚ, το οποίο δεν είναι μόνιμο, αλλά ούτε και ανήκει στους φοιτητές. Τέτοιο είναι οι μεταδιδακτορικοί ερευνητές (ΜΕ). Οι συγκεκριμένοι (συχνά μαζί με τους υποψήφιους διδάκτορες), απασχολούνται πλήρως τόσο με το ερευνητικό έργο όσο και με το εκπαιδευτικό (διδασκαλία, επίβλεψη φοιτητών/εργασιών τους), συνήθως μάλιστα αμισθί (ανέκαθεν, πόσο μάλλον κατά την περίοδο της 'κρίσης'). Δεδομένου ότι η συγκεκριμένη κατηγορία αποτελεί το 'μέλλον' του ερευνητικού και εκπαιδευτικού ιστού της χώρας και δεδομένου ότι (τουλάχιστον με το προϋπάρχον σύστημα μακρόχρονων διδαδικασιών διεξαγωγής των διδακτορικών διατριβών στην Ελλάδα) η μέση ηλικία των 'νέων' μεταδιδακτορικών ερευνητών είναι 30-40 χρόνια, απαιτείται η συγκεκριμένη πρόβλεψη απασχόλησης της κατηγορίας αυτής του προσωπικού, ώστε: 1) να αξιοποιείται συστηματικά μέρος έστω των διδακτόρων της χώρας και να σταματήσει η αθρόα μετανάστευση σε χώρες του αξωτερικού και άρα και η ολοένα αυξανόμενη αποδυνάμωση του ερευνητικού δυναμικού της Ελλάδας, 2) η επίσημη συμμετοχή των ΜΕ σε διαδικασίες επίβλεψης, διδασκαλίας, έρευνας στο ελληνικό πανεπιστήμιο, μια που έτσι κι αλλιώς η συμμετοχή του ενεργή, αλλά και για να αποδεικνύεται η επαγγελματική και ερευνητική του εμπειρία, κάτι που μέχρι σήμερα εκτεινόταν ως τα όρια των διαπροσωπικών σχέσεων με τα μέλη ΔΕΠ. Σε κάθε αντίθετη ή διαφορετική περίπτωση - όπως γινόταν μέχρι και σήμερα και ανεξάρτητα από την τρέχουσα 'οικονομική κρίση' - θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε να αναλάβουν περισσότερες υποχρεώσεις οι εκλεγμένοι καθηγητές, να αυξήσουν το χρόνο απασχόλησής τους για την εκπαιδευτική και ερευνητική διαδιακασία και να εντείνουν τις προς αυτή την κατεύθυνση δραστηριότητές τους, κάτι που μέχρι και σήμερα δε γινόταν, δεδομένου του 'επικουρικού' έργου του πάσης φύσεως μη αναγνωρισμένου 'προσωπικού'.
Μέριμνα πρέπει να ληφθεί και για 'προσωπικό' των ΕΚ, το οποίο δεν είναι μόνιμο, αλλά ούτε και ανήκει στους φοιτητές. Τέτοιο είναι οι μεταδιδακτορικοί ερευνητές (ΜΕ). Οι συγκεκριμένοι (συχνά μαζί με τους υποψήφιους διδάκτορες), απασχολούνται πλήρως τόσο με το ερευνητικό έργο όσο και με το εκπαιδευτικό (διδασκαλία, επίβλεψη φοιτητών/εργασιών τους), συνήθως μάλιστα αμισθί (ανέκαθεν, πόσο μάλλον κατά την περίοδο της 'κρίσης'). Δεδομένου ότι η συγκεκριμένη κατηγορία αποτελεί το 'μέλλον' του ερευνητικού και εκπαιδευτικού ιστού της χώρας και δεδομένου ότι (τουλάχιστον με το προϋπάρχον σύστημα μακρόχρονων διδαδικασιών διεξαγωγής των διδακτορικών διατριβών στην Ελλάδα) η μέση ηλικία των 'νέων' μεταδιδακτορικών ερευνητών είναι 30-40 χρόνια, απαιτείται η συγκεκριμένη πρόβλεψη απασχόλησης της κατηγορίας αυτής του προσωπικού, ώστε: 1) να αξιοποιείται συστηματικά μέρος έστω των διδακτόρων της χώρας και να σταματήσει η αθρόα μετανάστευση σε χώρες του αξωτερικού και άρα και η ολοένα αυξανόμενη αποδυνάμωση του ερευνητικού δυναμικού της Ελλάδας, 2) η επίσημη συμμετοχή των ΜΕ σε διαδικασίες επίβλεψης, διδασκαλίας, έρευνας στο ελληνικό πανεπιστήμιο, μια που έτσι κι αλλιώς η συμμετοχή του ενεργή, αλλά και για να αποδεικνύεται η επαγγελματική και ερευνητική του εμπειρία, κάτι που μέχρι σήμερα εκτεινόταν ως τα όρια των διαπροσωπικών σχέσεων με τα μέλη ΔΕΠ. Σε κάθε αντίθετη ή διαφορετική περίπτωση - όπως γινόταν μέχρι και σήμερα και ανεξάρτητα από την τρέχουσα 'οικονομική κρίση' - θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε να αναλάβουν περισσότερες υποχρεώσεις οι εκλεγμένοι καθηγητές, να αυξήσουν το χρόνο απασχόλησής τους για την εκπαιδευτική και ερευνητική διαδιακασία και να εντείνουν τις προς αυτή την κατεύθυνση δραστηριότητές τους, κάτι που μέχρι και σήμερα δε γινόταν, δεδομένου του 'επικουρικού' έργου του πάσης φύσεως μη αναγνωρισμένου 'προσωπικού'.