Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κλεάνθης Ισραηλίδης' | 18 Ιανουαρίου 2012, 16:46

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στη Φάση Β του σχεδίου Διαβούλευσης δεν μπορεί να απουσιάζει το Εθνικό Ιδρυμα Αγροτικής Ερευνας (ΕΘΙΑΓΕ) απο τον Ερευνητικό Ιστό της χώρας που δημιουργείται. Δεν υπάρχει χώρα εντός η εκτος της ΕΕ που να μην έχει Αγροτική Ερευνα. Η χώρα μας, χώρα κατ'εξοχήν αγροτική χρειάζεται απαραίτητα να αναπτύξει και να διευρύνει τα αποτελέσματα της Αγροτικής Ερευνας επ'ωφελεία της Εθνικής Οικονομίας. Οταν π.χ.εισάγουμε το πλείστον του φυτικού πολλαπλασιαστικού υλικού απο ξένες χώρες με αιμοραγία συναλάγματος ενώ έχουμε και το δυναμικό και την τεχνογνωσία να τα παράγουμε στην Ελλάδα, στο ΕΘΙΑΓΕ, αυτό ωφείλεται γιατί δεν ωργανόσαμε την Αγροτική Ερευνα και τα Ινστιτούτα του ΕΘΙΑΓΕ σε ενιαία βάση με τα υπόλοιπα ερευνητικά Ιδρύματα της χώρας. Το ίδιο ισχύει και για τις ανευ προηγουμένου εισαγωγές κρέατος και γαλακτοκομικών προιόντων. Κάποτε υπήρχε Υπουργείο Συντονισμού. Μήπως θα έπρεπε η Κα Υπουργός Παιδείας να κουβεντιάσει σοβαρά με τον Κο Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης ώστε η Αγροτική Ερευνα να μην μείνει θεσμικά και ουσιαστικά έξω απο τον διαμορφούμενο Ερευνητικό Ιστό της χώρας αλλά να υπαχθεί στον νέο νόμο? Πως ειναι δυνατόν ο Υπ. Αγρ. Ανάπτυξης να συμμετέχει σε διυπουργικό όργανο για την Ερευνα και Καινοτομία σε Εθνικό επίπεδο και το ΕΘΙΑΓΕ να παραμένει έξω των ρυθμίσεων του νέου νόμου για την Ερευνα και καινοτομία? Επίσης πως ειναι δυνατόν να υπάρξουν δύο ταχύτητες και δύο διαφορετικά θεσμικά πλαίσια ερευνητών, εφόσον αφεθεί το ΕΘΙΑΓΕ να διέπεται απο διαφορετική νομοθεσία ενω στη ουσία μέχρι τώρα η νομοθετικές ρυθμίσεις ηταν ταυτόσημες? (Ν.1845 και Ν. 1514) Αν θέλουμε σαν χώρα να προχωρήσουμε κατα τα πρότυπα άλλων χωρών εντός η και εκτός της ΕΕ , θα πρέπει η πολιτεία να θεσμοθετήσει κατά ενιαίο και εφάμιλο τρόπο για ολους τους ερευνητικούς φορείς της χώρας. Αυτή τη στιγμή υπάρχει η ποιό κατάλληλη ευκαιρία για την υλοποίηση αυτού του στόχου. Δεν καταλαβαίνω γιατί μερικές φορές τα αυτονόητα γίνονται τόσο δυσνόητα.