Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αρβανιτίδης Χρήστος' | 26 Ιανουαρίου 2012, 09:24

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  1.Η έννοια του ενοποιημένου χώρου έρευνας, καινοτομίας και εκπαίδευσης έχει κάποιες σωστές βάσεις αλλά εγκυμονεί και πολλαπλούς κινδύνους. Τα παραδείγματα που έχουμε από τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες-μέλη είναι είτε αποτυχίες στο σύνολό τους (π.χ. Γαλλία) είτε προς την αντίθετη εντελώς κατεύθυνση (π.χ. Ηνωμένο Βασίλειο). Μιλώντας με οικονομικούς όρους επιτυχίας, είναι τουλάχιστο αφελές να πιστεύουμε ότι θα επιτύχουμε πρόοδο και ανάπτυξη αν όλη μας η προσπάθεια διοχετευτεί προς μια ενιαία κατεύθυνση. Πιθανότατα να υπάρχουν κάποια περιθώρια οικονομίας κλίμακος αλλά ποτέ καμία προσπάθεια δεν συγκεντρώνει όλες τις προσπάθειες σε μια κατεύθυνση αν θέλει να διασφαλίσει κάποια επιτυχία. Τις διοχετεύει σε πολλές κατευθύνσεις διότι απλά κάποια(ες) από αυτές αναμένεται να πετύχουν στο αβέβαιο μέλλον. Το παράδειγμα της ενοποίησης μέρους του CNRS της Γαλλίας με τα Πανεπιστήμια, κατέληξε στην υποβάθμιση των Ινστιτούτων που έγιναν μικτοί ερευνητικοί οργανισμοί και το νέο προσωπικό να μοιράζει την ενέργειά του μεταξύ των Ινστιτούτων και των Πανεπιστημίων, οδηγώντας σε ύφεση την άλλοτε ακμάζουσα επιστημονική κοινότητα του CNRS. Ευτυχώς για τη Γαλλία η ερευνητική της προσπάθεια πραγματώνεται και από άλλους οργανισμούς όπως το IFREMER. Στο ΗΒ από την άλλη, έχουμε μια πληθώρα κατηγοριών των ερευνητικών οργανισμών αλλά και της οργάνωσής τους και τα οφέλη είναι τεράστια και διαφαίνονται διαχρονικά στις επιτυχίες τους στα Ευρωπαϊκά ανταγωνιστικά προγράμματα. 2.Ο ενιαίος χώρος χρειάζεται ένα κραταιό πλαίσιο λειτουργίας και τις κατάλληλες υποδομές. Για να μπορούν οι φοιτητές μας να κάνουν χρήση της εργαστηριακής υποδομής των ΕΚ θα πρέπει να υπάρχουν κατάλληλοι χώροι για τη διαμονή και την εστίασή τους. Επίσης, θα πρέπει να καλύπτεται οικονομικά τόσο ο χώρος όσο και ο χρόνος απασχόλισης των ερευνητών/καθηγητών που αφιερώνουν στην προσπάθεια αυτή. Για να γίνει το τελευταίο αντιληπτό, αρκεί να προβάλλουμε την υπάρχουσα κατάσταση σε μια δεκαετία όπου η πλειονότητα του τακτικού προσωπικού θα έχει αφυπηρετήσει τόσο από ΑΕΙ όσο και από ΕΚ. Τι θα συμβεί με τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις και την υποδομή; 3.Η ομοιομορφία στη θεματική προσέγγιση δεν μοιάζει να ακολουθεί τις προκλήσεις της εποχής μας όπου τόσο η πολυ- όσο και η δια-κλαδική έρευνα είναι το είδος που προτιμάται διότι δημιουργεί καινοτομία τόσο σε αγαθά όσο και σε υπηρεσίες. Οι περιοχές μεταξύ των ορίων των επιστημονικών κλάδων υπήρξαν από πάντοτε οι πλέον γόνιμοι για ανάπτυξη στην έρευνα και καινοτομία και χαρακτηρίζονται στις ανθρωπιστικές επιστήμες ως “ζώνες εμπορίου” της επιστήμης.