Ακούμε εδώ και πολλά χρόνια αόριστες και γενικόλογες υποσχέσεις για την υποστήριξη των νέων επιστημόνων και προσπάθειες προσέλκησής τους από το εξωτερικό. Στην πράξη, οι νέοι επιστήμονες εγκλωβίζονται σε προγράμματα (όπου υπάρχουν)με συνεχόμενες συμβάσεις έργου μηνών ή μονοετείς και μισθούς πείνας, χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα αλλά και προοπτική για το μέλλον, για χρόνια ολάκληρα. Το ίδιο συμβαίνει και στους εκατοντάδες νέους διδακτορικούς φοιτητές που καλούνται να αντιμετωπίσουν το ερώτημα "μετά το διδακτορικό τί;" και που έχει παράξει η χώρα μας τα τελευταία δεκα χρόνια με τα χρήματα της Ε.Ε. Τι προτίθεται να κάνει το υπουργείο και ποια μεριμνα θα υπάρξει μέσα στο νέο νομοσχέδιο για όλους αυτούς τους ανθρώπους, τους εν δυνάμει άνεργους, για τα επόμενα χρόνια; Γνωρίζει το υπουργείο για την περίπτωση των μετα-διδακτορικών ερευνητών που εργάζονται για 5-6-10 χρόνια από πρόγραμμα σε πρόγραμμα και από σύμβαση σε σύμβαση στα ερευνητικά ινστιτούτα και στους οποίους δεν δίδεται καμία ευκαιρεία εξέλιξης, παρ'όλο το πιθανό αξιόλογο της εργασίας τους; Θα μπορούσαν αυτοί οι άνθρωποι να αξιολογηθούν και να αποτελέσουν δεξαμενή για την ανανέωση του ερευνητικού δυναμικού της χώρας.
Ακούμε εδώ και πολλά χρόνια αόριστες και γενικόλογες υποσχέσεις για την υποστήριξη των νέων επιστημόνων και προσπάθειες προσέλκησής τους από το εξωτερικό. Στην πράξη, οι νέοι επιστήμονες εγκλωβίζονται σε προγράμματα (όπου υπάρχουν)με συνεχόμενες συμβάσεις έργου μηνών ή μονοετείς και μισθούς πείνας, χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα αλλά και προοπτική για το μέλλον, για χρόνια ολάκληρα. Το ίδιο συμβαίνει και στους εκατοντάδες νέους διδακτορικούς φοιτητές που καλούνται να αντιμετωπίσουν το ερώτημα "μετά το διδακτορικό τί;" και που έχει παράξει η χώρα μας τα τελευταία δεκα χρόνια με τα χρήματα της Ε.Ε. Τι προτίθεται να κάνει το υπουργείο και ποια μεριμνα θα υπάρξει μέσα στο νέο νομοσχέδιο για όλους αυτούς τους ανθρώπους, τους εν δυνάμει άνεργους, για τα επόμενα χρόνια; Γνωρίζει το υπουργείο για την περίπτωση των μετα-διδακτορικών ερευνητών που εργάζονται για 5-6-10 χρόνια από πρόγραμμα σε πρόγραμμα και από σύμβαση σε σύμβαση στα ερευνητικά ινστιτούτα και στους οποίους δεν δίδεται καμία ευκαιρεία εξέλιξης, παρ'όλο το πιθανό αξιόλογο της εργασίας τους; Θα μπορούσαν αυτοί οι άνθρωποι να αξιολογηθούν και να αποτελέσουν δεξαμενή για την ανανέωση του ερευνητικού δυναμικού της χώρας.