Από το προσχέδιο του Νόμου φαίνεται ότι θα υπάρχει στο μέλλον μια συνεχής ροή χρηματοδότησης σε βάση τετραετίας. "Too good to be true"!
Είναι εκπληκτικό λοιπόν ότι το άρθρο 07 που αφορά στην χρηματοδότηση των ΕΚ έχει μόνο 2 σχόλια. Κατά την γνώμη μου το ποσοστό του ΑΕΠ που θα χρηματοδοτεί τα ΕΚ αλλά και ο τρόπος χρηματοδότησης είναι καθοριστικοί παράγοντες για την απόδοση των ΕΚ. Και αυτό δεν φαίνεται στον Νόμο.
Ιστορικά, το ποσοστό του ΑΕΠ ήταν πάντοτε στο 0.50 - 0.60% του ΑΕΠ. Στην Λισαβόνα, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύτηκε να αυξήσει το ποσό σταδιακά στο 2% μέχρι το 2010. Ακόμα το περιμένουμε!
Οι τρόποι χρηματοδότησης απεδείχθησαν χωρίς στρατηγική και τελείως αποσπασματικοί.
Παραδείγματα:
1) Διακρατικές συμφωνίες Ε&Τ διάρκειας 2 ετών. Το ποσό χρηματοδότησης αυξήθηκε από 12000 € σε 16000 € μόλις πρόσφατα! Το μεγαλύτερο μέρος αφορά σε ανταλλαγές, και ένα "χαρτζιλίκι" για τον Υ.Δ. Τα αναλώσιμα και ο μικροεξοπλισμός δεν φτάνουν συνήθως για την επίτευξη των στόχων. Από την άλλη πλευρά, η συνέχεια πέραν της διετίας δεν είναι εξασφαλισμένη, είτε γιατί αλλάζουν οι θεματικοί χώροι ή τα ενδιαφέροντα της άλλης χώρας. Περιττό να αναφέρω ότι τα δύο χρόνια δεν φτάνουν για μία αξιόλογη διδακτορική διατριβή.
2) Προγράμματα ΠΕΝΕΔ 2005: Το μεγαλύτερο ποσοστό χρηματοδότησης αφορούσε τους μισθούς των φοιτητών, η δυνατότητα αγοράς νέου εξοπλισμού και αναλωσίμων για την συνέχεια της έρευνας κρίνεται ανεπαρκής. Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος γέμισε η Ελλάδα νέους ερευνητές με διδακτορικό που αναζητούν δουλειά για να αξιοποιήσουν τις γνώσεις τους. Οι λίγοι τυχεροί θα βρουν μια θέση Postdoc στο εξωτερικό και ακόμα λιγότεροι θα επιστρέψουν στην Ελλάδα.
3) Προγράμματα για μεταδιδακτορικούς, προγράμματα "Αρχιμήδης" και "Θαλής": Πέρα από τις τουλάχιστον "περίεργες" διαδικασίες αξιολόγησης, η χρηματοδότηση καρκινοβατεί με αποτέλεσμα οι συνεργαζόμενοι νέοι ερευνητές να φεύγουν στο εξωτερικό ή να βρίσκουν αλλού δουλειά.
Για την Αριστεία:
1) .... βαθμός σύνδεσης της έρευνας με την παραγωγή....
Ποια παραγωγή σήμερα;
Άλλα σχόλια:
Οι δείκτες για την αξιολόγηση των ερευνητών/ΕΚ να είναι κανονικοποιημένοι,π.χ. εργασίες ανά ερευνητή και ανά k€ χρηματοδότησης.
Επίσης ερώτημα αν ο ερευνητής είναι αυτοδύναμος και διεξάγει πρωτογενή έρευνα ή ασχολείται με παροχή υπηρεσιών, παρέχοντας ένα εμπορικό σύστημα που διαθέτει σε συναδέλφους άλλων φορέων.
Συμπέρασμα:
Η ανυπαρξία εθνικής ερευνητικής πολιτικής και στρατηγικής επί δεκαετίες οδήγησε σε κατασπατάληση πόρων χωρίς αντίστοιχο αντίκτυπο στην διεθνή κοινότητα. Αυτό το είχε επισημάνει πριν χρόνια και ο ακαδημαϊκός Δ. Νανόπουλος όταν ήταν πρόεδρος του ΕΣΕΤ για ένα διάστημα.
Μιχαήλ Κομπίτσας
Κύριος Ερευνητής ΕΙΕ
Από το προσχέδιο του Νόμου φαίνεται ότι θα υπάρχει στο μέλλον μια συνεχής ροή χρηματοδότησης σε βάση τετραετίας. "Too good to be true"! Είναι εκπληκτικό λοιπόν ότι το άρθρο 07 που αφορά στην χρηματοδότηση των ΕΚ έχει μόνο 2 σχόλια. Κατά την γνώμη μου το ποσοστό του ΑΕΠ που θα χρηματοδοτεί τα ΕΚ αλλά και ο τρόπος χρηματοδότησης είναι καθοριστικοί παράγοντες για την απόδοση των ΕΚ. Και αυτό δεν φαίνεται στον Νόμο. Ιστορικά, το ποσοστό του ΑΕΠ ήταν πάντοτε στο 0.50 - 0.60% του ΑΕΠ. Στην Λισαβόνα, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύτηκε να αυξήσει το ποσό σταδιακά στο 2% μέχρι το 2010. Ακόμα το περιμένουμε! Οι τρόποι χρηματοδότησης απεδείχθησαν χωρίς στρατηγική και τελείως αποσπασματικοί. Παραδείγματα: 1) Διακρατικές συμφωνίες Ε&Τ διάρκειας 2 ετών. Το ποσό χρηματοδότησης αυξήθηκε από 12000 € σε 16000 € μόλις πρόσφατα! Το μεγαλύτερο μέρος αφορά σε ανταλλαγές, και ένα "χαρτζιλίκι" για τον Υ.Δ. Τα αναλώσιμα και ο μικροεξοπλισμός δεν φτάνουν συνήθως για την επίτευξη των στόχων. Από την άλλη πλευρά, η συνέχεια πέραν της διετίας δεν είναι εξασφαλισμένη, είτε γιατί αλλάζουν οι θεματικοί χώροι ή τα ενδιαφέροντα της άλλης χώρας. Περιττό να αναφέρω ότι τα δύο χρόνια δεν φτάνουν για μία αξιόλογη διδακτορική διατριβή. 2) Προγράμματα ΠΕΝΕΔ 2005: Το μεγαλύτερο ποσοστό χρηματοδότησης αφορούσε τους μισθούς των φοιτητών, η δυνατότητα αγοράς νέου εξοπλισμού και αναλωσίμων για την συνέχεια της έρευνας κρίνεται ανεπαρκής. Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος γέμισε η Ελλάδα νέους ερευνητές με διδακτορικό που αναζητούν δουλειά για να αξιοποιήσουν τις γνώσεις τους. Οι λίγοι τυχεροί θα βρουν μια θέση Postdoc στο εξωτερικό και ακόμα λιγότεροι θα επιστρέψουν στην Ελλάδα. 3) Προγράμματα για μεταδιδακτορικούς, προγράμματα "Αρχιμήδης" και "Θαλής": Πέρα από τις τουλάχιστον "περίεργες" διαδικασίες αξιολόγησης, η χρηματοδότηση καρκινοβατεί με αποτέλεσμα οι συνεργαζόμενοι νέοι ερευνητές να φεύγουν στο εξωτερικό ή να βρίσκουν αλλού δουλειά. Για την Αριστεία: 1) .... βαθμός σύνδεσης της έρευνας με την παραγωγή.... Ποια παραγωγή σήμερα; Άλλα σχόλια: Οι δείκτες για την αξιολόγηση των ερευνητών/ΕΚ να είναι κανονικοποιημένοι,π.χ. εργασίες ανά ερευνητή και ανά k€ χρηματοδότησης. Επίσης ερώτημα αν ο ερευνητής είναι αυτοδύναμος και διεξάγει πρωτογενή έρευνα ή ασχολείται με παροχή υπηρεσιών, παρέχοντας ένα εμπορικό σύστημα που διαθέτει σε συναδέλφους άλλων φορέων. Συμπέρασμα: Η ανυπαρξία εθνικής ερευνητικής πολιτικής και στρατηγικής επί δεκαετίες οδήγησε σε κατασπατάληση πόρων χωρίς αντίστοιχο αντίκτυπο στην διεθνή κοινότητα. Αυτό το είχε επισημάνει πριν χρόνια και ο ακαδημαϊκός Δ. Νανόπουλος όταν ήταν πρόεδρος του ΕΣΕΤ για ένα διάστημα. Μιχαήλ Κομπίτσας Κύριος Ερευνητής ΕΙΕ