Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μανώλης Παπαδόπουλος' | 27 Νοεμβρίου 2009, 11:18

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η κατάσταση σήμερα είναι τραγελαφική. Συγκεκριμένα για τις αποσπάσεις: υπάρχει πλήθος αποσπασμένων σε αθλητικές ομοσπονδίες που ακόμα από την ημέρα διορισμού τους έως και σήμερα εξακολουθούν να παίρνουν απόσπαση (χωρίς καν να έχουν καθίσει στην οργανική τους θέση τουλάχιστον για τη διετία που απαιτείται για μονιμοποίηση). Επιπλέον αυτοί οι κύριοι με αδιαφανείς διαδικασίες και χωρίς κανένα σύστημα αξιολόγησης και αξιοκρατίας κατέχουν θέσεις ομοσπονδιακών προπονητών (π.χ. σε μικρές ηλικίες, γυναικείες εθνικές ομάδες κ.ά.) όπου η κοινή γνώμη δεν ενδιαφέρεται και πολύ. Το μοναδικό κριτήριο για την κατοχή αυτής της θέσης είναι η κομματική τους ταυτότητα την οποία οι ίδιοι επικαλούνται και οι δημόσιες σχέσεις τους. Συνεπώς και λόγου ανυπαρξίας αξιοκρατικής δομής, ελέγχου και οργάνωσης των αθλητικών ομοσπονδιών η κατάσταση αυτή συνεχιζόταν επί πολλά χρόνια και εξακολουθεί να συνεχίζεται και σήμερα. Φυσικά τα αγωνιστικά αποτελέσματα αργά ή γρήγορα εμφανίζονται λόγω κακής δουλειάς στις ομοσπονδίες, επιπλέον όμως δημιουργείται ένα καθεστώς κάθε χρονιά με αποτέλεσμα την επόμενη χρονιά να εξακολουθεί να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση. Μία πρόσφατη παγκόσμια πρωτοτυπία σε μία συγκεκριμένη Ομοσπονδία είναι η απόλυση ενός αποσπασμένου ομοσπονδιακού προπονητή το πρωί λόγω κακών αποτελεσμάτων για σειρά ετών σε μία εθνική ομάδα και η πρόσληψή του το βράδυ σε άλλη εθνική ομάδα της ίδιας ομοσπονδίας. Φυσικά όλα αυτά γίνονται στο βωμό της απόσπασης. Ένα άλλο σημαντικό δεδομένο είναι ότι αυτοί οι κύριοι που μπορεί να είναι πολλοί σε κάθε ομοσπονδία έχουν υποχρεώσεις με την ομοσπονδία άντε 30 – 60 ημέρες το χρόνο για το τμήμα της εθνικής ομάδας στο οποίο είναι υπεύθυνοι. Τις υπόλοιπες ημέρες στις οποίες θα ήταν υποχρεωμένοι να πηγαίνουν στο σχολείο αυτοί οι κύριοι λόγω της απόσπασης στην ομοσπονδία, κάθονται στο σπιτάκι τους, αφού δεν υπάρχει έλεγχος από την ομοσπονδία αλλά και ένα καθεστώς προσφοράς και εργασίας για τις υπόλοιπες ημέρες τις οποίες δεν έχουν υποχρεώσεις οι εθνικές τους ομάδες. Όσον αφορά στα αθλητικά σχολεία και εκεί χρειάζονται ριζικές αλλαγές. Συγκεκριμένα δεν μπορεί να διορίζονται αναπληρωτές για πρώτη φορά με όρεξη για δουλειά νέοι και ακμαίοι και να εργάζονται 10 ώρες εβδομαδιαίως περίπου. Να κάνουν δηλαδή υποτυπώδη έργο 3 φορές την εβδομάδα από 3 ώρες περίπου και λόγω μη ελέγχου να μη συμπληρώνουν το ωράριό τους. Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να καταργηθούν οι προσλήψεις αναπληρωτών να λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο, αφού και η κάλυψη των θέσεων γίνεται βάση αδιαφανών κριτηρίων (π.χ. εικονικά συμβόλαια με συλλόγους, πλαστές βεβαιώσεις άλλα και άλλων ειδών αναξιόπιστων κριτηρίων). Τελικά το σύστημα νοσεί και κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να καταργηθούν τα αθλητικά σχολεία στον αντίποδα να οργανώσουμε καλύτερα τα σχολεία μας ώστε να λειτουργεί το σύστημα αξιολόγησης των ταλέντων μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία (με επιμορφωμένους εκπαιδευτικούς ή Κ.Φ.Α.) όπως κάνουν οι προηγμένες εκπαιδευτικά και αθλητικά χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και εκεί τα προβλήματα πολλά. Τα κενά των διδασκόντων πολλά κατά επέκταση πολλές αποσπάσεις για την κάλυψη των αναγκών, όμως και εκεί αποσπάσεις κομματικού περιεχομένου και πελατειακής εξυπηρέτησης. Δηλαδή σε αυτήν την έρημη χώρα δεν μπορεί κάποιος να είναι κομματικά ανεξάρτητος αλλά πολιτικοποιημένος; Πότε θα μπουν και εκεί αυστηρά αξιοκρατικά κριτήρια απόσπασης; Πότε θα τοποθετηθεί ο κατάλληλος αποσπασμένος στην κατάλληλη θέση; Ένα τυχαίο παράδειγμα είναι ότι αποσπώνται πολλές φορές άτομα για μία θέση οι οποίοι δεν έχουν καν τη ειδικότητα αυτή. Με αποτέλεσμα να κάνουν μία δουλειά που δε γνωρίζουν ή να τοποθετούνται στο Πανεπιστήμιο σε διοικητικές υπηρεσίες και όχι για την κάλυψη και της ανάγκες ενός μαθήματος. Εάν θέλουμε να αλλάξουμε μπορούμε να το κάνουμε. Όταν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι τότε και οι έξω από εμάς θα αλλάξουν τον τρόπο που μας βλέπουν και μας κρίνουν, συνεπώς θα μας αξιολογούν θετικά και όχι αναξιόπιστα όπως γίνεται σήμερα θεωρώντας την Ελλάδα κατώτερη χώρα και από άλλες Τριτοκοσμικές χώρες. Αυτά…μέχρι να δούμε κάτι θετικό στην κοινωνία μας που εμείς οι ίδιοι διαμορφώνουμε.