Αρχική Υπηρεσιακές Μεταβολές του Εκπαιδευτικού Προσωπικού - Κρίση και την Επιλογή των Στελεχών της ΕκπαίδευσηςΒ΄ Κρίση και Επιλογή των Στελεχών της ΕκπαίδευσηςΣχόλιο του χρήστη nikos ioannidis | 27 Νοεμβρίου 2009, 11:18
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΩ «ΑΡΜΟΔΙΩΣ» ΤΗΝ ΚΑΤΩΤΕΡΩ ΘΕΣΗ ΕΠΙ 30 ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΟΙ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΕΧΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ, ΕΝΩ «ΠΕΡΙΕΡΓΩΣ ΠΩΣ» ΟΙ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΩΦΕΥΟΥΝ: Αποτελεί διεθνώς κοινό τόπο ότι τα κατ’εξοχήν μαθήματα που καλούνται να οργανώσουν την σκέψη των μαθητών και να οξύνουν την κρίση τους είναι η Γλώσσα και τα καθ’ημάς μισητά Μαθηματικά, τα οποία κατά σύμπτωση αποτελούν και την βάση ανάπτυξης οποιασδήποτε τεχνολογίας. Όσες χώρες στηρίξανε τις εκπαιδευτικές τους μεταρρυθμίσεις δίνοντας έμφαση σ’αυτά τα 2 μαθήματα από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση κάνανε θαύματα (Φινλανδία,Ινδία, Κίνα, Ταιβάν κλπ) Αποτελεί πανελληνίως κοινό τόπο, ότι κυρίως εκ του συστήματος εισαγωγής στις Παιδαγωγικές σχολές, δάσκαλοι στη χώρα μας έγιναν όσοι μισούσαν τα Μαθηματικά ή στην καλύτερη περίπτωση είχαν σοβαρά προβλήματα με αυτά. Επί πλέον, δυστυχώς το εν λόγω μάθημα εκ φύσεως συγκεντρώνει και τον μεγαλύτερο αριθμό δύσκολων ερωτήσεων από τους μαθητές (π.χ. δεν θα ρωτήσει κανείς «γιατί η Πίνδος βρίσκεται στην ΒΔ Ελλάδα;», ενώ ακόμα και το «ένα κι ένα κάνει δύο», σηκώνει πολλά «γιατί κύριε;»). Κάθε φορά λοιπόν που κάποιος δάσκαλος αντιμετωπίσει μια «δύσκολη» ερώτηση μαθητή στο συγκεκριμένο μάθημα, αντί να επιβραβεύσει αυτόν που ρώτησε όπως θα άρμοζε, είναι σχεδόν υποχρεωμένος προκειμένου να διαφυλάξει το κύρος του στην τάξη, στην καλύτερη περίπτωση να προσπεράσει την ερώτηση, στην δε συνηθέστερη να απαξιώσει ή να λοιδωρήσει τον μαθητή. (Το «όλοι το κατάλαβαν εκτός απ’τον Γιαννάκη» είναι από τις συνηθέστερα ακουγόμενες φράσεις στα δημοτικά μας). ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑΕΙ Η ΠΑΠΑΓΑΛΙΑ ΩΣ «ΜΕΘΟΔΟΣ». ΠΟΙΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΓΙΑ ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ, ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΤΟ ΡΙΣΚΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΡΕΖΙΛΙ; 1000 ΦΟΡΕΣ «ΚΑΛΥΤΕΡΑ», ΝΑ ΠΕΙ «ΚΑΤΑΛΑΒΑ», ΝΑ ΑΠΟΣΤΗΘΙΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΜΠΕΡΔΕΥΕΙ… ΑΥΤΟ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΓΝΩΣΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟΣΙΩΠΟΥΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΟΤΙ Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟΥ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΜΠΕΔΩΣΕΙ ΟΥΤΕ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ, (αναλογία, απλή μέθοδο τριών, ποσοστά κλπ κλπ κλπ). ΜΕ 2 ΛΟΓΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΝΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ, ΟΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΧΩΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΑΧΥΡΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 2 ΓΑΙΔΑΡΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΘΑΝΕ!… Η ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΗ ΛΥΣΗ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΝΑ ΑΠΑΙΤΕΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ, ΓΛΩΣΣΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ, ΚΑΘ ΟΛΗ ΔΕ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥΣ ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ ΤΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ. Η ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΛΥΣΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΕΝΑΝ ΒΑΘΜΟ ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ: ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΝΑ ΤΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΙ, Η ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 1-2 ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΙ ΑΝΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΝΑ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥΝ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ. ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΟΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΕΝΑΝΤΙ ΑΥΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΙΡΩΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ. ΕΙΝΑΙ ΟΞΥΜΩΡΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΥΜΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ, ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ, ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΠΛΟΥΤΟΥ, ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ. Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ ΓΙΑ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ «ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΕΛΛΕΙΜΑ» ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ, ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΑΠΛΩΣ ΠΑΝΤΕΛΗ ΑΓΝΟΙΑ ΤΗΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ: Δηλαδή, αν εγώ π.χ. ξέρω 10 λέξεις κινέζικα κι είμαι άριστος παιδαγωγός, είναι δεδομένο ότι η «παιδαγωγική» μου επάρκεια δεν θα μου χρησιμεύσει καθόλου στο να μάθω τα παιδιά κινέζικα, αφού σε κάθε τους ερώτηση πέραν των 10 λέξεων θα προσλάβουν ότι απλώς δεν ξέρω, και άρα θα ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο όσο κρατάει το μάθημα κινεζικής. Εν αντιθέσει αν είμαι άριστος γνώστης της κινεζικής, αλλά υπολείπομαι σε παιδαγωγικές γνώσεις, η άριστη γνώση του αντικειμένου μου θα με οδηγήσει και στις απορίες να απαντώ (ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΝΑ ΤΙΣ ΕΠΙΖΗΤΩ!), και στο να βρίσκω εναλλακτικές διδακτικές μεθόδους, και ΣΙΓΟΥΡΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ. Β Α Λ Τ Ε Μ Α Θ Η Μ Α Τ Ι Κ Ο Υ Σ Σ Τ Α Δ Η Μ Ο Τ Ι Κ Α ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ Ε Υ Γ Ν Ω Μ Ο Ν Ο Υ Ν Μ Α Θ Η Τ Ε Σ, Γ Ο Ν Ε Ι Σ ΚΑΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ (ΘΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ…), ΕΝΩ ΣΕ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ ΣΑΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΝ ΚΑΙ Ο Ι Δ Ι Ε Θ Ν Ε Ι Σ Α Ν Α Π Τ Υ Ξ Ι Α Κ Ο Ι Ο Ρ Γ Α Ν Ι Σ Μ Ο Ι ΓΙΑ ΤΟ «Θ Α Υ Μ Α Τ Η Σ Ε Λ Λ Α Δ Α Σ»…