Πανελλήνια Συντονιστική Λεκτόρων
Από τα θέματα που θέσαμε προς το Υπουργείο σχετικά με τους Λέκτορες στο παρόν άρθρο 34 (και σε όλο το νομοσχέδιο) δεν επιλύονται τα παρακάτω προβλήματα που αφορούν τους υπηρετούντες Λέκτορες :
1) Δεν νομοθετείται διαδικασία ένταξης στην βαθμίδα του Επίκουρου καθηγητή.
Οι υπηρετούντες Λέκτορες έχουν εκλεγεί ως Καθηγητές Πανεπιστημίου (άρθρο 13, Ν.1268/1982) και πρέπει τώρα να υποβάλλουν υποψηφιότητα πάλι (με συνυποψηφίους) για να (ξανά)εκλεγουν ως Καθηγητές Πανεπιστημίου. Επίσης έχουν εκλεγεί στην εισαγωγική βαθμίδα των Καθηγητών και πρέπει να βάλουν υποψηφιότητα να (ξανά)εκλεγούν στην εισαγωγική βαθμίδα. Η κατάσταση αυτή είναι άδικη για του Λέκτορες γιαυτό πρέπει να θεσμοθετηθεί μια διαδικασία ένταξης του υπηρετούντος (και του υπό διορισμό) Λέκτορα στην βαθμίδα του Επίκουρου καθηγητή μετά από κρίση εάν ο Λέκτορας έχει τα προσόντα που προβλέπει ο νόμος για τον Επίκουρο καθηγητή.
2) Οι υπηρετούντες Λέκτορες δεν έχουν το δικαίωμα να επιβλέπουν Διδακτορικές διατριβές.
Η επίβλεψη διδακτορικής διατριβής δίνει την δυνατότητα στον Λέκτορα να υποστηρίξει την έρευνά του έτσι ώστε να αποκτήσει περισσότερα προσόντα χρήσιμα για την εξέλιξή του. Επίσης η δυνατότητα αυτή είναι χρήσιμη στα Πανεπιστήμια διότι οι υπόλοιποι Καθηγητές θα επιβλέπουν λιγότερες διατριβές δηλαδή δεν θα επιβαρύνονται όπως γίνεται τώρα.
3) Δεν είναι σαφές στον νόμο ότι οι Λέκτορες κάνουν αυτοδύναμη διδασκαλία.
Πολλοί Τομείς και Τμήματα αναθέτουν συνδιδασκαλία μαζί με Καθηγητές άλλων βαθμίδω στους Λέκτορες διότι "δεν γνωρίζουν" ότι οι Λέκτορες έχουν την δυνατότητα από τον Ν.2530/1997 να κάνουν αυτοδύναμη διδασκαλία (υπάρχουν και σχετικές αποφάσεις του ΣτΕ).
4) Οι μη μόνιμοι Λέκτορες εάν δεν εξελιχθούν σε Επίκουρους καθηγητές χάνουν την δουλειά τους.
Με το νομικό καθεστώς πριν τον Ν.4009/2011 οι Λέκτορες που δεν εξελίσσονταν σε Επίκουρους μπορούσαν σε χρονικό διάστημα ενός μηνός να ζητήσουν μετάταξη σε άλλη θέση στο Δημόσιο. Η ρύθμιση αυτή προφανώς υπήρχε διότι το Δημόσιο δεν έπρεπε να χάνει ένα στέλεχος το οποίο είχε επίπεδο υψηλό.
5) Οι Λέκτορες μέχρι να εξελιχθούν δεν ανήκουν στους Καθηγητές Πανεπιστημίου.
Σύμφωνα με τον Ν.4076/2012 οι Λέκορες διέπονται από το καθεστώς όλων των νόμων που ίσχυαν μέχρι την δημοσίευση του Ν.4009/2011. Ομως οι περισσότερες διατάξεις από τους νόμους αυτούς (πριν τον Ν.4009/2011) έχουν καταργηθεί με το άρθρο 81 του Ν.4009/2011. Επομένως οι διατάξεις που διέπουν τους Λέκτορες μέχρι να γίνουν Επίκουροι δεν υπάρχουν πλέον άρα οι Λέκτορες φαίνεται να διέπονται από διατάξεις που έχουν καταργηθεί. Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα διότι για τα επόμενα 10 τουλάχιστον χρόνια θα υπάρχουν Λέκτορες στα Πανεπιστήμια οι οποίοι θα υπάγονται σε μη υπάρχον νομικό καθεστώς. Τα 10 χρόνια αναφέρονατι στου Λέκτορες υπό διορισμό (2 έως 4 χρόνια για διορισμό και 8 χρόνια για μετάβαση στην επόμενη βαθμίδα) αλλά και στους μόνιμους Λέκτορες οι οποίοι δεν θα εξελιχθούν αλλά θα συνταξιοδοτηθούν.
6) Ονομάζονται ακόμη Λέκτορες και όχι Καθηγητές
Αν και φαίνεται ότι η ονομασία δεν έχει ιδιαίτερη σημασία πρέπει να
τονιστεί ότι υπάρχουν νόμοι οι οποίοι θεσμοθετούν διαφορετική
μεταχείριση στους Λέκτορες από του Καθηγητές Πανεπιστημίου. Ενα
παράδειγμα είναι ο νόμος που προβλέπει ότι ο Λέκτορας προσφεύγει στ
Διοικητικό Εφετείο και όχι στο ΣτΕ γαι τα θέματα που τον αφορούν.
Πανελλήνια Συντονιστική Λεκτόρων Από τα θέματα που θέσαμε προς το Υπουργείο σχετικά με τους Λέκτορες στο παρόν άρθρο 34 (και σε όλο το νομοσχέδιο) δεν επιλύονται τα παρακάτω προβλήματα που αφορούν τους υπηρετούντες Λέκτορες : 1) Δεν νομοθετείται διαδικασία ένταξης στην βαθμίδα του Επίκουρου καθηγητή. Οι υπηρετούντες Λέκτορες έχουν εκλεγεί ως Καθηγητές Πανεπιστημίου (άρθρο 13, Ν.1268/1982) και πρέπει τώρα να υποβάλλουν υποψηφιότητα πάλι (με συνυποψηφίους) για να (ξανά)εκλεγουν ως Καθηγητές Πανεπιστημίου. Επίσης έχουν εκλεγεί στην εισαγωγική βαθμίδα των Καθηγητών και πρέπει να βάλουν υποψηφιότητα να (ξανά)εκλεγούν στην εισαγωγική βαθμίδα. Η κατάσταση αυτή είναι άδικη για του Λέκτορες γιαυτό πρέπει να θεσμοθετηθεί μια διαδικασία ένταξης του υπηρετούντος (και του υπό διορισμό) Λέκτορα στην βαθμίδα του Επίκουρου καθηγητή μετά από κρίση εάν ο Λέκτορας έχει τα προσόντα που προβλέπει ο νόμος για τον Επίκουρο καθηγητή. 2) Οι υπηρετούντες Λέκτορες δεν έχουν το δικαίωμα να επιβλέπουν Διδακτορικές διατριβές. Η επίβλεψη διδακτορικής διατριβής δίνει την δυνατότητα στον Λέκτορα να υποστηρίξει την έρευνά του έτσι ώστε να αποκτήσει περισσότερα προσόντα χρήσιμα για την εξέλιξή του. Επίσης η δυνατότητα αυτή είναι χρήσιμη στα Πανεπιστήμια διότι οι υπόλοιποι Καθηγητές θα επιβλέπουν λιγότερες διατριβές δηλαδή δεν θα επιβαρύνονται όπως γίνεται τώρα. 3) Δεν είναι σαφές στον νόμο ότι οι Λέκτορες κάνουν αυτοδύναμη διδασκαλία. Πολλοί Τομείς και Τμήματα αναθέτουν συνδιδασκαλία μαζί με Καθηγητές άλλων βαθμίδω στους Λέκτορες διότι "δεν γνωρίζουν" ότι οι Λέκτορες έχουν την δυνατότητα από τον Ν.2530/1997 να κάνουν αυτοδύναμη διδασκαλία (υπάρχουν και σχετικές αποφάσεις του ΣτΕ). 4) Οι μη μόνιμοι Λέκτορες εάν δεν εξελιχθούν σε Επίκουρους καθηγητές χάνουν την δουλειά τους. Με το νομικό καθεστώς πριν τον Ν.4009/2011 οι Λέκτορες που δεν εξελίσσονταν σε Επίκουρους μπορούσαν σε χρονικό διάστημα ενός μηνός να ζητήσουν μετάταξη σε άλλη θέση στο Δημόσιο. Η ρύθμιση αυτή προφανώς υπήρχε διότι το Δημόσιο δεν έπρεπε να χάνει ένα στέλεχος το οποίο είχε επίπεδο υψηλό. 5) Οι Λέκτορες μέχρι να εξελιχθούν δεν ανήκουν στους Καθηγητές Πανεπιστημίου. Σύμφωνα με τον Ν.4076/2012 οι Λέκορες διέπονται από το καθεστώς όλων των νόμων που ίσχυαν μέχρι την δημοσίευση του Ν.4009/2011. Ομως οι περισσότερες διατάξεις από τους νόμους αυτούς (πριν τον Ν.4009/2011) έχουν καταργηθεί με το άρθρο 81 του Ν.4009/2011. Επομένως οι διατάξεις που διέπουν τους Λέκτορες μέχρι να γίνουν Επίκουροι δεν υπάρχουν πλέον άρα οι Λέκτορες φαίνεται να διέπονται από διατάξεις που έχουν καταργηθεί. Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα διότι για τα επόμενα 10 τουλάχιστον χρόνια θα υπάρχουν Λέκτορες στα Πανεπιστήμια οι οποίοι θα υπάγονται σε μη υπάρχον νομικό καθεστώς. Τα 10 χρόνια αναφέρονατι στου Λέκτορες υπό διορισμό (2 έως 4 χρόνια για διορισμό και 8 χρόνια για μετάβαση στην επόμενη βαθμίδα) αλλά και στους μόνιμους Λέκτορες οι οποίοι δεν θα εξελιχθούν αλλά θα συνταξιοδοτηθούν. 6) Ονομάζονται ακόμη Λέκτορες και όχι Καθηγητές Αν και φαίνεται ότι η ονομασία δεν έχει ιδιαίτερη σημασία πρέπει να τονιστεί ότι υπάρχουν νόμοι οι οποίοι θεσμοθετούν διαφορετική μεταχείριση στους Λέκτορες από του Καθηγητές Πανεπιστημίου. Ενα παράδειγμα είναι ο νόμος που προβλέπει ότι ο Λέκτορας προσφεύγει στ Διοικητικό Εφετείο και όχι στο ΣτΕ γαι τα θέματα που τον αφορούν.