Τα θέματα και προβλήματα που κατέγραψε η Πανελλήνια Συντονιστική Λεκτόρων με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη. Επιπλέον επιθυμώ να επισημάνω τα ακόλουθα σημεία:
Στα αναφερόμενα στην παράγραφο 5: Οι μόνιμοι λέκτορες που υπηρετούν κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου διατηρούν τις θέσεις τους, είτε μέχρι τη με οποιονδήποτε τρόπο αποχώρησή τους από την υπηρεσία, είτε με την εξέλιξή τους στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή, για την οποία μπορούν να υποβάλλουν αίτηση με τη συμπλήρωση τριετούς υπηρεσίας από τη δημοσίευση της πράξης διορισμού τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, οπότε και στις δύο αυτές περιπτώσεις οι θέσεις αυτές καταργούνται»,
1. δεν είναι σαφής η "με οποιονδήποτε τρόπο αποχώρηση". Θα πρέπει να καταστεί σαφές αν περιλαμβάνει ειδικά καθεστώτα (διαθεσιμότητα), ή εάν υπάρχει πρόθεση απομάκρυνσης τους με την πρώτη ευκαιρία.
2. Δεν διευκρινίζεται το καθεστώς που διέπει την κρίση των μόνιμων λεκτόρων, ειδικά σε περίπτωση που η διαδικασία αποβεί άγονη. Το ότι υπήρξε διαδικασία κρίσης σημαίνει ότι ο μόνιμος λέκτορας έχει και τη διάθεση και το έργο να εξελιχθεί, υπέβαλλε αίτηση εξέλιξης του, αλλά προέκυψε (προέκυψαν) εξωτερικός συνυποψήφιος (συνυποψήφιοι). Ο μόνιμος αυτός λέκτορας θα πρέπει να έχει δυνατότητα να ζητήσει εκ νέου την εξέλιξη του, όπως και οι επί θητεία. Εάν δεν έχει τις ίδιες δυνατότητες τίθεται ζήτημα αίρεσης της ισονομίας, δεδομένου ότι ομόβαθμοι υπάλληλοι έχουν διαφορετικές ευκαιρίες εξέλιξης, ή καλύτερα ο ένας έχει την ευκαιρία εξέλιξης και ο άλλος όχι.
3. Θα πρέπει να διευκρινίζεται το διέπον νομικό καθεστώς της κρίσης και να δίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην προσφορά του μόνιμου λέκτορα στο Τμήμα που υπηρετεί, πιθανώς μέσω συντελεστή ανάλογου με τα έτη υπηρεσίας. Θα πρέπει δηλαδή με νόμιμο τρόπο να ανγνωρίζεται ότι ένας μόνιμος λέκτορας έχει επενδύσει τη ζωή του για την υπηρεσία του, και ενώ δεν βρίσκεται πάντοτε στο ιδανικό από πλευράς εξοπλισμού περιβάλλον, κρίνεται με συνυποψήφιους από το εξωτερικό, οι οποίοι τίποτε δεν προσέφεραν στο ελληνικό πανεπιστήμιο, αλλά εργαζόταν σε πλήρως εξοπλισμένα και χρηματοδοτούμενα εργαστήρια του εξωτερικού.
Τα θέματα και προβλήματα που κατέγραψε η Πανελλήνια Συντονιστική Λεκτόρων με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη. Επιπλέον επιθυμώ να επισημάνω τα ακόλουθα σημεία: Στα αναφερόμενα στην παράγραφο 5: Οι μόνιμοι λέκτορες που υπηρετούν κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου διατηρούν τις θέσεις τους, είτε μέχρι τη με οποιονδήποτε τρόπο αποχώρησή τους από την υπηρεσία, είτε με την εξέλιξή τους στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή, για την οποία μπορούν να υποβάλλουν αίτηση με τη συμπλήρωση τριετούς υπηρεσίας από τη δημοσίευση της πράξης διορισμού τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, οπότε και στις δύο αυτές περιπτώσεις οι θέσεις αυτές καταργούνται», 1. δεν είναι σαφής η "με οποιονδήποτε τρόπο αποχώρηση". Θα πρέπει να καταστεί σαφές αν περιλαμβάνει ειδικά καθεστώτα (διαθεσιμότητα), ή εάν υπάρχει πρόθεση απομάκρυνσης τους με την πρώτη ευκαιρία. 2. Δεν διευκρινίζεται το καθεστώς που διέπει την κρίση των μόνιμων λεκτόρων, ειδικά σε περίπτωση που η διαδικασία αποβεί άγονη. Το ότι υπήρξε διαδικασία κρίσης σημαίνει ότι ο μόνιμος λέκτορας έχει και τη διάθεση και το έργο να εξελιχθεί, υπέβαλλε αίτηση εξέλιξης του, αλλά προέκυψε (προέκυψαν) εξωτερικός συνυποψήφιος (συνυποψήφιοι). Ο μόνιμος αυτός λέκτορας θα πρέπει να έχει δυνατότητα να ζητήσει εκ νέου την εξέλιξη του, όπως και οι επί θητεία. Εάν δεν έχει τις ίδιες δυνατότητες τίθεται ζήτημα αίρεσης της ισονομίας, δεδομένου ότι ομόβαθμοι υπάλληλοι έχουν διαφορετικές ευκαιρίες εξέλιξης, ή καλύτερα ο ένας έχει την ευκαιρία εξέλιξης και ο άλλος όχι. 3. Θα πρέπει να διευκρινίζεται το διέπον νομικό καθεστώς της κρίσης και να δίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην προσφορά του μόνιμου λέκτορα στο Τμήμα που υπηρετεί, πιθανώς μέσω συντελεστή ανάλογου με τα έτη υπηρεσίας. Θα πρέπει δηλαδή με νόμιμο τρόπο να ανγνωρίζεται ότι ένας μόνιμος λέκτορας έχει επενδύσει τη ζωή του για την υπηρεσία του, και ενώ δεν βρίσκεται πάντοτε στο ιδανικό από πλευράς εξοπλισμού περιβάλλον, κρίνεται με συνυποψήφιους από το εξωτερικό, οι οποίοι τίποτε δεν προσέφεραν στο ελληνικό πανεπιστήμιο, αλλά εργαζόταν σε πλήρως εξοπλισμένα και χρηματοδοτούμενα εργαστήρια του εξωτερικού.