Με λύπη μου παρατηρώ ότι η αδικία σε βάρος των καθηγητών σε σχέση με τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους και λειτουργούς συνεχίζεται στο θέμα της απόσπασής τους σε υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με τους κανονισμούς της τελευταίας δεν είναι δυνατή η απόσπαση κάποιου, όταν αυτός βρίσκεται σε άδεια άνευ αποδοχών. Επομένως, οι καθηγητές δεν είναι δυνατόν να αποσπαστούν ως εθνικοί εμπειρογνώμονες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού, όταν είναι σε αναστολή καθηκόντων δεν πληρώνονται. Αντίθετα, όλοι οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν να αποσπαστούν και να λαμβάνουν κανονικά το μισθό τους με βάση το Ν. 3320/2005. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, οι τελευταίοι, όταν αποσπώνται, δεν τελούν σε αναστολή καθηκόντων; Συνεχίζουν να επιτελούν κανονικά τα καθήκοντα που τους είχαν ανατεθεί από την Υπηρεσία τους με την πράξη τοποθέτησής τους; Πώς άραγε; Εξ αποστάσεως;
Από την άλλη, αν το πρόβλημα είναι οικονομικό, τότε ας περικόπτονται μόνο τα επιδόματα διδασκαλίας και έρευνας, αφού αυτά είναι τα καθήκοντα που αναστέλλονται (και πάλι, βέβαια, καθ' υπερβολήν σε σχέση με όσα ισχύουν για τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους).
Ας μου επιτραπεί να υπενθυμίσω εδώ ότι η θέση του εθνικού εμπειρογνώμονα στην Ευρωπαϊκή Ένωση δε χαρίζεται από πολιτικούς φίλους ή ακαδημαϊκούς συγγενείς. Κερδίζεται διαγωνιστικά, απέναντι σε συνυποψήφιους από όλες της χώρες. Δεν είναι δυνατόν από αυτή την τιμητική και ωφέλιμη διάκριση, τόσο για το άτομο όσο και για τη χώρα του, να αποκλείονται οι καθηγητές της ανώτατης εκπαίδευσης, δηλαδή, οι κατεξοχήν φορείς της γνώσης και της εμπειρίας. Γιατί να είμαστε μια χώρα που τιμωρεί έτσι τους καθηγητές της; (ίσως η μόνη;)
Εν κατακλείδι, ερωτώ: Όλοι οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι είναι άξιοι του τίτλου του εθνικού εμπειρογνώμονα στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά όχι οι καθηγητές της ανώτατης εκπαίδευσης;
Με λύπη μου παρατηρώ ότι η αδικία σε βάρος των καθηγητών σε σχέση με τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους και λειτουργούς συνεχίζεται στο θέμα της απόσπασής τους σε υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με τους κανονισμούς της τελευταίας δεν είναι δυνατή η απόσπαση κάποιου, όταν αυτός βρίσκεται σε άδεια άνευ αποδοχών. Επομένως, οι καθηγητές δεν είναι δυνατόν να αποσπαστούν ως εθνικοί εμπειρογνώμονες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού, όταν είναι σε αναστολή καθηκόντων δεν πληρώνονται. Αντίθετα, όλοι οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν να αποσπαστούν και να λαμβάνουν κανονικά το μισθό τους με βάση το Ν. 3320/2005. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, οι τελευταίοι, όταν αποσπώνται, δεν τελούν σε αναστολή καθηκόντων; Συνεχίζουν να επιτελούν κανονικά τα καθήκοντα που τους είχαν ανατεθεί από την Υπηρεσία τους με την πράξη τοποθέτησής τους; Πώς άραγε; Εξ αποστάσεως; Από την άλλη, αν το πρόβλημα είναι οικονομικό, τότε ας περικόπτονται μόνο τα επιδόματα διδασκαλίας και έρευνας, αφού αυτά είναι τα καθήκοντα που αναστέλλονται (και πάλι, βέβαια, καθ' υπερβολήν σε σχέση με όσα ισχύουν για τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους). Ας μου επιτραπεί να υπενθυμίσω εδώ ότι η θέση του εθνικού εμπειρογνώμονα στην Ευρωπαϊκή Ένωση δε χαρίζεται από πολιτικούς φίλους ή ακαδημαϊκούς συγγενείς. Κερδίζεται διαγωνιστικά, απέναντι σε συνυποψήφιους από όλες της χώρες. Δεν είναι δυνατόν από αυτή την τιμητική και ωφέλιμη διάκριση, τόσο για το άτομο όσο και για τη χώρα του, να αποκλείονται οι καθηγητές της ανώτατης εκπαίδευσης, δηλαδή, οι κατεξοχήν φορείς της γνώσης και της εμπειρίας. Γιατί να είμαστε μια χώρα που τιμωρεί έτσι τους καθηγητές της; (ίσως η μόνη;) Εν κατακλείδι, ερωτώ: Όλοι οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι είναι άξιοι του τίτλου του εθνικού εμπειρογνώμονα στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά όχι οι καθηγητές της ανώτατης εκπαίδευσης;