Αρχική Οργάνωση Λειτουργία Ιδρύματος Νεολαίας-Εθνικός Οργανισμός ΠιστοποίησηςΆρθρο 39: Θέματα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσηςΣχόλιο του χρήστη Χριστίνα Ανδρέου | 25 Νοεμβρίου 2012, 22:53
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Θα έπρεπε να ντρέπονται όλοι αυτοί που παίζουν με τις ζωές και τις αποφάσεις τόσων ανθρώπων, που καταθέτουν κόπο και αγώνα γι' αυτό που λέγεται παιδεία. Εν πρώτοις, σε ό,τι αφορά στον διαπλασιασμό των μορίων για όσους είναι διορισθέντες του 2010 και μετά, δικαιολογώ την αντίδραση που εγείρει το εν λόγω θέμα. Αν πρόκειται όμως να καταργηθεί ο νόμος αυτός, να καταργηθούν αναδρομικά και οι μοριοδοτήσεις των αποσπασθέντων και όλων των άλλων λαμόγιων που φυτοζωούν σε γραφεία και υπηρεσίες και δεν έχουν ιδέα τι θα πει να υπηρετεί κανείς τη δημόσια εκπαίδευση στην επαρχία, με ό,τι συνεπάγεται κάτι τέτοιο (απόσταση, καιρικές συνθήκες - ειδικά σε νησιά των Κυκλάδων, όπως στην Κίμωλο όπου βρίσκομαι τρία χρόνια- ελάχιστα δρομολόγια κτλ.) Επιπρόσθετα,αν υπήρχε στο σκεπτικό των "αρμοδίων" η κατάργηση του διπλασιασμού μορίων, γιατί να μην το ξέρουμε νωρίτερα ώστε να είχαμε κάνει αιτήσεις για απόσπαση; Δεν είναι κατάφωρη εξαπάτηση εις βάρος μας όλη αυτή η παρωδία;; Ντροπή τους, θα έπρεπε να έρθουν αυτοί να εργαστούν με τους μισθούς που μας δίνουν και στις συνθήκες υπό τις οποίες εργαζόμαστε για να δουν ιδίοις όμμασι τη γλύκα! έξω απ' το χορό πολλά τραγούδια λέγονται! Έχω σιχαθεί την προχειρότητα και την ανευθυνότητα όλων αυτών που ασχολούνται 'δήθεν' με την εκπαίδευση και δήθεν με την προάσπιση του δικαίου. Είναι δίκαιο να προγραμματίζουμε τις ζωές μας και να έρχεται όποτε γουστάρει ο καθένας και να τα ανατρέπει; Συμφωνώ πως οι πριν το 2010 συνάδελφοι βρίσκονται στην ίδια μοίρα και το θεωρούν άδικο!Άδικο δεν είναι όμως και για μας άλλα να μας τάζουν και άλλα να εφαρμόζουν;