Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΑΡΙΟΣ' | 12 Αυγούστου 2013, 12:40

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κατ'αρχήν, η παρούσα πρόταση ως προς το πρόγραμμα μαθημάτων στηρίζεται στο ήδη υπάρχον πρόγραμμα, έχει την ίδια δομή και φιλοσοφία, δηλαδή ένα έτος γενικής παιδείας με κοινά για όλους μαθήματα, και δύο έτη κατευθύνσεων (σταδιακής ειδίκευσης), όπως δηλαδή είναι ως σήμερα. Απλά αλλάζουν κάποια μαθήματα και η τεχνολογική κατεύθυνση ενοποιείται με τη θετική, ενώ δημιουργείται μία ακόμα, η οικονομική. Θεωρώ πολύ καλύτερη την παρούσα πρόταση βέβαια από ό,τι ήδη ισχύει (ειδικά η δημιουργία κατεύθυνσης οικονομικών-κοινωνικών-πολιτικών επιστημών ήταν απαραίτητη), αλλά το ζήτημα είναι εάν πρέπει να κάνουμε απλώς βελτιώσεις στο ισχύον σύστημα ή εάν πρέπει να το αλλάξουμε ριζικά. Προσωπικά πιστεύω στο δεύτερο. Το φινλανδικό μοντέλο, φυσικά με αναπροσαρμογή στα ελληνικά δεδομένα, θα μπορούσε να μας βοηθήσει: ένα πρόγραμμα μαθημάτων προσφερόμενων σε όλα τα έτη (όχι διάρθρωση σε τάξεις), με ένα ποσοστό 70% μαθημάτων υποχρεωτικών-γενικής παιδείας και το υπόλοιπο 30% με μαθήματα επιλογής-ειδίκευσης, χωρίς τις προδιαγεγραμμένες κατευθύνσεις (ή Αρχαία ή Μαθηματικά). Ο μαθητής πρέπει να μπορεί να επιλέγει ό,τι τον βοηθά προσωπικά. Αλλά επειδή αυτό είναι πολύ μακριά από τις προοπτικές της πολιτείας, ας επικεντρωθώ σε συγκεκριμένα σημεία της παρούσης πρότασης: 1) είναι απαράδεκτη η απουσία καλλιτεχνικών μαθημάτων 2) το project θα έπρεπε να είναι μέθοδος διδασκαλίας κάθε μαθήματος και όχι ξεχωριστό μάθημα 3)είναι αδικαιολόγητη η απουσία της Λογοτεχνίας στη "Θεωρητική" (πέραν του ολιγόωρου μαθήματος των Νέων Ελληνικών) 4) η ξένη γλώσσα θα μπορούσε να είναι μάθημα επιλογής αφού (υποτίθεται) ότι οι μαθητές λαμβάνουν πιστοποίηση στη Γ γυμνασίου. Τέλος, θεωρώ υπερβολικά πολλές τις ώρες διδασκαλίας. Έπρεπε να είναι 5 ώρες ημερησίως =25 ώρες/εβδομάδα, όπου οι ώρες θα είναι καθαρές (45 λεπτά και 1 τέταρτο διάλειμμα,μ όπως στη Φινλανδία), και όχι οι κουτσουρεμένες ώρες του ισχύοντος προγράμματος. Και ούτε θα χρειαζόταν περιορισμός γνωστικών αντικειμένων, αφού θα προβλέπονταν μεν λιγότερες ώρες στο καθένα, αλλά θα ήσαν πραγματικές ώρες όπου η ύλη θα καλυπτόταν. Καταλήγω πως: σε γενικές γραμμές θεωρώ το παρόν Σχέδιο καλύτερο του ισχύοντος, αλλά πάρα πολύ μακρυά από ένα (εφικτό, όχι ουτοπικό) πρόγραμμα ουσιαστικής παιδείας και όχι απλώς προετοιμασίας για τα πανεπιστήμια και την αγορά εργασίας. Ευχαριστώ.