Θα ήθελα να καταθέσω και εγώ τη γνώμη μου για την εκμάθηση των ξένων γλωσσών στο Νέο Λύκειο. Υπηρετώ 20 και πλέον χρόνια και έχω ζήσει από κοντά όλες τις αλλαγές που έχουν γίνει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Θεωρώ λοιπόν ότι ειδικά για την εκμάθηση της ξένης γλώσσας οι αποφάσεις παίρνονται εκ του προχείρου και χωρίς να υπάρχει κανένας σχεδιασμός. Θυμίζω την απόφαση της κας Γιαννάκου το 2005 για μείωση του τρίωρου μαθήματος της β'ξένης γλώσσας σε δίωρο. Θυμίζω την πολυετή κατάσταση με τα μαθήματα επιλογής στο Λύκειο με τους καθηγητές να παρακαλούν τους μαθητές να επιλέξουν το μάθημά τους για να έχουν ώρες. Θυμίζω την κατάργηση (έστω και για λίγο χρονικό διάστημα) της επιλογής στα Δημοτικά. Θυμίζω την έκδοση βιβλίων που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Θυμίζω την εισαγωγή των Ισπανικών και Ιταλικών στο Γυμνάσιο. Και ρωτώ. Για ποιο σχεδιασμό μιλάμε; Για ποια ποιοτική εκπαίδευση μιλάμε; Πως γίνεται να υπάρχει β' ξένη γλώσσα όταν όλα είναι τόσο πρόχειρα; Σας δινω ένα απλό παράδειγμα για να αντιληφθείτε τον παραλογισμό του πράγματος: είμαι 10 ετών και στην Ε Δημοτικού διαλέγω να μάθω γαλλικά. Μπαίνω στο γυμνάσιο και μου λένε ότι δεν σχηματίζεται τμήμα γιατί ο απιτούμενος αριθμός μαθητών δε συμπληρώνεται. Διαλέγω λοιπόν Ισπανικά. Μπαίνω στο λύκειο και μου λένε ότι τα Ισπανικά δεν διδάσκονται στο Λύκειο, ότι μπορώ να διαλέξω μία από τις άλλες γλώσσες χωρίς βέβαια να είναι σίγουρο ότι θα δημιοργηθεί και πάλι τμήμα. Και καταφεύγω στα Αγγλικά γιατί πρέπει να διαλέξω κάτι τέλος πάντων... Και φτάνω στα 18 μου και μισοξέρω (κι αυτό υπερβολή είναι!) δυο, τρία πράγματα από κάθε γλώσσα!
Ας μη γελιόμαστε! Αυτή δεν είναι εκπαίδευση. Αν ανατρέξουμε στα προγράμματα σπουδών των μεγάλων Ευρωπαικών χωρών θα δούμε πως δύο ξένες γλώσσες είναι υποχρεωτικές μέχρι την τελευταία τάξη του Λυκείου. Γιατί η καθε οικογένεια θα πρέπει να καταφεύγει σε φροντιστήρια για την εκμάθηση ξένων γλωσσών; Γνωρίζετε πολύ καλά ότι:
-σε ποιοδήποτε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ οι γλώσσες είναι που ζητούνται ως προσόν,
-στην εκπόνηση μεταπτυχιακής εργασίας η βιβλιογραφία είναι σε παραπάνω από μία γλώσσες,
-υπάρχουν πολλές πανεπιστημιακές σχολές στις οποίες προαπαιτείται η γνώση της ξένης γλώσσας (ξένες φιλολογίες, τμήμα μεταφραστών στην Κέρκυρα, τμήματα στο Πνεπιστήμιο Μακεδονία...)
-ζητούμε ανάπτυξη του τουρισμού στην Ελλάδα με ποιοτικές παροχές όταν δε διασφαλίζουμε τη γνώση ξένων γλωσσών
-δημιουργούμε κρατικά πιστοποιητικά γλωσσομάθειας και μάλιστα επιπέδου Γ1 και Γ2 που απευθύνονται σε ποιο μαθητη και με ποιες γνώσεις;
Ας γίνει επιτέλους μία σοβαρή πρόταση για την εκμάθηση των ξένων γλωσσών στην Ελλάδα. Μία πρόταση που θα διασφαλίζει σε γονείς και μαθητές ότι έχουν τη δυνατότητα τελειώνοντας το λύκειο να έχουν αυτό το επιπλέον προσόν της γνώσης 2 ξένων γλωσσών.
Θα ήθελα να καταθέσω και εγώ τη γνώμη μου για την εκμάθηση των ξένων γλωσσών στο Νέο Λύκειο. Υπηρετώ 20 και πλέον χρόνια και έχω ζήσει από κοντά όλες τις αλλαγές που έχουν γίνει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Θεωρώ λοιπόν ότι ειδικά για την εκμάθηση της ξένης γλώσσας οι αποφάσεις παίρνονται εκ του προχείρου και χωρίς να υπάρχει κανένας σχεδιασμός. Θυμίζω την απόφαση της κας Γιαννάκου το 2005 για μείωση του τρίωρου μαθήματος της β'ξένης γλώσσας σε δίωρο. Θυμίζω την πολυετή κατάσταση με τα μαθήματα επιλογής στο Λύκειο με τους καθηγητές να παρακαλούν τους μαθητές να επιλέξουν το μάθημά τους για να έχουν ώρες. Θυμίζω την κατάργηση (έστω και για λίγο χρονικό διάστημα) της επιλογής στα Δημοτικά. Θυμίζω την έκδοση βιβλίων που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Θυμίζω την εισαγωγή των Ισπανικών και Ιταλικών στο Γυμνάσιο. Και ρωτώ. Για ποιο σχεδιασμό μιλάμε; Για ποια ποιοτική εκπαίδευση μιλάμε; Πως γίνεται να υπάρχει β' ξένη γλώσσα όταν όλα είναι τόσο πρόχειρα; Σας δινω ένα απλό παράδειγμα για να αντιληφθείτε τον παραλογισμό του πράγματος: είμαι 10 ετών και στην Ε Δημοτικού διαλέγω να μάθω γαλλικά. Μπαίνω στο γυμνάσιο και μου λένε ότι δεν σχηματίζεται τμήμα γιατί ο απιτούμενος αριθμός μαθητών δε συμπληρώνεται. Διαλέγω λοιπόν Ισπανικά. Μπαίνω στο λύκειο και μου λένε ότι τα Ισπανικά δεν διδάσκονται στο Λύκειο, ότι μπορώ να διαλέξω μία από τις άλλες γλώσσες χωρίς βέβαια να είναι σίγουρο ότι θα δημιοργηθεί και πάλι τμήμα. Και καταφεύγω στα Αγγλικά γιατί πρέπει να διαλέξω κάτι τέλος πάντων... Και φτάνω στα 18 μου και μισοξέρω (κι αυτό υπερβολή είναι!) δυο, τρία πράγματα από κάθε γλώσσα! Ας μη γελιόμαστε! Αυτή δεν είναι εκπαίδευση. Αν ανατρέξουμε στα προγράμματα σπουδών των μεγάλων Ευρωπαικών χωρών θα δούμε πως δύο ξένες γλώσσες είναι υποχρεωτικές μέχρι την τελευταία τάξη του Λυκείου. Γιατί η καθε οικογένεια θα πρέπει να καταφεύγει σε φροντιστήρια για την εκμάθηση ξένων γλωσσών; Γνωρίζετε πολύ καλά ότι: -σε ποιοδήποτε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ οι γλώσσες είναι που ζητούνται ως προσόν, -στην εκπόνηση μεταπτυχιακής εργασίας η βιβλιογραφία είναι σε παραπάνω από μία γλώσσες, -υπάρχουν πολλές πανεπιστημιακές σχολές στις οποίες προαπαιτείται η γνώση της ξένης γλώσσας (ξένες φιλολογίες, τμήμα μεταφραστών στην Κέρκυρα, τμήματα στο Πνεπιστήμιο Μακεδονία...) -ζητούμε ανάπτυξη του τουρισμού στην Ελλάδα με ποιοτικές παροχές όταν δε διασφαλίζουμε τη γνώση ξένων γλωσσών -δημιουργούμε κρατικά πιστοποιητικά γλωσσομάθειας και μάλιστα επιπέδου Γ1 και Γ2 που απευθύνονται σε ποιο μαθητη και με ποιες γνώσεις; Ας γίνει επιτέλους μία σοβαρή πρόταση για την εκμάθηση των ξένων γλωσσών στην Ελλάδα. Μία πρόταση που θα διασφαλίζει σε γονείς και μαθητές ότι έχουν τη δυνατότητα τελειώνοντας το λύκειο να έχουν αυτό το επιπλέον προσόν της γνώσης 2 ξένων γλωσσών.