Σε μια εποχή που σε όλη την Ευρώπη γίνεται πολύς λόγος για την πολυγλωσσία, που η γνώση ξένων γλωσσών θεωρείται απαραίτητο προσόν και μοριοδοτείται, που εσείς οι ίδιοι μιλάτε για σύνδεση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας και σαν χώρα έχουμε πάρει χρήματα για το σκοπό αυτό, που κάνατε σημαία το σύνθημα ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ για να το κάνετε κουρελόχαρτο στη συνέχεια, με το σχέδιο νόμου που κατατίθεται προς διαβούλευση (αλήθεια, θα τα διαβάσει κανείς όλες αυτές τις παρατηρήσεις;), καταργείται ουσιαστικά και τυπικά η διδασκαλία της Ιταλικής και της Ισπανικής. Και ειδικά της Ιταλικής, που στα τρία όλα κι όλα χρόνια που διδάχθηκε στα Γυμνάσια κατάφερε κάτω από αντίξοες συνθήκες να αποσπάσει την προτίμηση 30000 μαθητών (η Ισπανική ούτε που πρόλαβε να περάσει έξω από τα σχολεία!). Ή μήπως ακριβώς αυτό ήταν το πρόβλημα; Και να φανταστείτε ότι υπάρχουν υποψήφιοι οι οποίοι εξετάζονται στα Ιταλικά και τα Ισπανικά για την εισαγωγή τους στα αντίστοιχα τμήματα της Φιλοσοφικής Σχολής χωρίς να έχουν διδαχθεί τη γλώσσα ούτε για μιά ώρα, στο σχολείο εννοώ. Εκτός κι αν θεωρούμε πως κάποιος που θέλει να μάθει τις δυο αυτές γλώσσες πρέπει να έχει και το αντίστοιχο οικονομικό υπόβαθρο για να πληρώσει φροντιστήριο. Αν αυτό θέλουμε, τότε είμαστε σε καλό δρόμο!!!
Σε μια εποχή που σε όλη την Ευρώπη γίνεται πολύς λόγος για την πολυγλωσσία, που η γνώση ξένων γλωσσών θεωρείται απαραίτητο προσόν και μοριοδοτείται, που εσείς οι ίδιοι μιλάτε για σύνδεση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας και σαν χώρα έχουμε πάρει χρήματα για το σκοπό αυτό, που κάνατε σημαία το σύνθημα ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ για να το κάνετε κουρελόχαρτο στη συνέχεια, με το σχέδιο νόμου που κατατίθεται προς διαβούλευση (αλήθεια, θα τα διαβάσει κανείς όλες αυτές τις παρατηρήσεις;), καταργείται ουσιαστικά και τυπικά η διδασκαλία της Ιταλικής και της Ισπανικής. Και ειδικά της Ιταλικής, που στα τρία όλα κι όλα χρόνια που διδάχθηκε στα Γυμνάσια κατάφερε κάτω από αντίξοες συνθήκες να αποσπάσει την προτίμηση 30000 μαθητών (η Ισπανική ούτε που πρόλαβε να περάσει έξω από τα σχολεία!). Ή μήπως ακριβώς αυτό ήταν το πρόβλημα; Και να φανταστείτε ότι υπάρχουν υποψήφιοι οι οποίοι εξετάζονται στα Ιταλικά και τα Ισπανικά για την εισαγωγή τους στα αντίστοιχα τμήματα της Φιλοσοφικής Σχολής χωρίς να έχουν διδαχθεί τη γλώσσα ούτε για μιά ώρα, στο σχολείο εννοώ. Εκτός κι αν θεωρούμε πως κάποιος που θέλει να μάθει τις δυο αυτές γλώσσες πρέπει να έχει και το αντίστοιχο οικονομικό υπόβαθρο για να πληρώσει φροντιστήριο. Αν αυτό θέλουμε, τότε είμαστε σε καλό δρόμο!!!