Το μάθημα Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον (ΑΕΠΠ), που αποτελεί μάθημα αλγοριθμικής και προγραμματισμού και το οποίο εισήχθη στο λύκειο κατά την προηγούμενη μεταρρύθμιση έχει ως πρωταρχικό στόχο την ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων που σχετίζονται με την αλγοριθμική και την ορθολογική χρήση τους στην καθημερινή ζωή.
Συμβάλλει στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και στην βελτίωση των δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων, οι οποίες δεξιότητες και γνώσεις –στην πλειονότητά τους– δεν προσεγγίζονται από άλλα μαθήματα.
Διδάσκεται από επιστήμονες πληροφορικής με αυξημένα προσόντα, οι οποίοι έχουν κληθεί στην πορεία των σπουδών τους (εκτός των άλλων) να δομούν την σκέψη τους, να εστιάζουν στις προσεγγίσεις και στις τεχνικές επίλυσης προβλημάτων μέσα από την ανάπτυξη προγραμμάτων. Οι επιστήμονες του κλάδου, οι εκπαιδευτικοί πληροφορικοί, με αυτές τις ικανότητες, γνώσεις και δεξιότητες που κατέχουν και μαζί με την παιδαγωγική επάρκεια που διαθέτουν και την εμπειρία των 10 και παραπάνω ετών που έχουν αποκτήσει μέσω της διδασκαλίας του μαθήματος είναι σε θέση να διευκολύνουν τους μαθητές να αναπτύξουν αντίστοιχες ικανότητες, γνώσεις και δεξιότητες.
Σύμφωνα με τα παραπάνω το μάθημα της αλγοριθμικής και προγραμματισμού που διδάσκεται στην Γ Λυκείου (ΑΕΠΠ) δεν μπορεί να απουσιάζει από το νέο λύκειο αν χρειάζεται να υποστηριχθούν ο (β) και (η) σκοπός του νέου λυκείου που μιλούν για:
β) προαγωγή της κριτικής σκέψης, της πρωτοβουλίας, της δημιουργικότητας και των ικανοτήτων των μαθητών.
η) ανάπτυξη δεξιοτήτων εφαρμογής της γνώσης και επίλυσης προβλημάτων.
Επιπλέον, σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος της αλγοριθμικής και του προγραμματισμού (εκτός των άλλων), στους μαθητές δίνονται προβλήματα από διάφορους επιστημονικούς χώρους, για τα οποία οι τελευταίοι καλούνται να κατασκευάσουν αλγόριθμο επίλυσης. Ο αλγόριθμος που κατασκευάζουν είναι τις περισσότερες φορές διαφορετικός από μαθητή σε μαθητή, δηλαδή ο αλγόριθμος δεν είναι μοναδικός. Αυτό το στοιχείο αποτελεί ένα από τα πιο ουσιαστικά χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης εκπαίδευσης, αφού στην πλειονότητα των άλλων μαθημάτων υπάρχει ένα πρόβλημα με μία μοναδική λύση (κλειστά προβλήματα), στοιχείο που δεν συμβαδίζει ούτε με σύγχρονες δεξιότητες, ούτε με την αγορά εργασίας και την καθημερινότητα όπου υπάρχει ένα πρόβλημα με πολλές λύσεις (ανοιχτά-κλειστά προβλήματα). Με τον τρόπο αυτό υποστηρίζεται και ο (ι) σκοπός του νέου λυκείου που μιλά για:
ι) καλλιέργεια δεξιοτήτων που θα διευκολύνουν την πρόσβαση των μαθητών στην αγορά εργασίας.
Επίσης, αφού οι μαθητές κατασκευάσουν τον αλγόριθμο για την επίλυση του προβλήματος, καλούνται να τον εκτελέσουν εικονικά ώστε να δουν την δημιουργία τους. Με τον τρόπο αυτό εντοπίζουν πιθανές ελλείψεις που έχει ο αλγόριθμός τους, πιθανά λάθη και επανέρχονται για να τον βελτιώσουν ακόμα και συνεργατικά. Αυτή η δυνατότητα δημιουργίας, τροποποίησης και ποικιλίας δεν προσεγγίζεται επαρκώς από άλλα μαθήματα στο λύκειο και υποστηρίζει τον (στ) σκοπό του νέου λυκείου που μιλά για:
στ) διασφάλιση της ισορροπίας στη σχολική ζωή ούτως ώστε οι μαθητές να έχουν τη δυνατότητα να συνδυάζουν τη γνώση, τον ελεύθερο χρόνο, τη δημιουργία και τη συμμετοχή.
Τέλος, στο συγκεκριμένο μάθημα, η συνέχεια της αλγοριθμικής επίλυσης του προβλήματος είναι η συγγραφή του προγράμματος που θα εκτελεστεί από τον υπολογιστή. Έτσι, η επιστήμη των υπολογιστών –που δεν σχετίζεται με την χρήση και την αξιοποίηση των ΤΠΕ, η οποία αποτελεί δεξιότητα– και οι εκπαιδευτικοί πληροφορικοί (πιθανώς οι μόνοι από την τελευταία τάξη του λυκείου) έρχονται και αξιοποιούν το εργαλείο (το μέσο) που είναι ο υπολογιστής στην περίπτωσή μας για να εμπλέξουν τους μαθητές και με άλλο τρόπο στη διαδικασία μάθησης, αξιοποιώντας εποικοδομητικές προσεγγίσεις, προκαλώντας γνωσιακή σύγκρουση με κατάλληλο τρόπο και επιχειρώντας την ενεργό εννοιολογική αλλαγή από πλευράς μαθητών. Με τον τρόπο αυτό υπηρετείται (και είναι το μοναδικό μάθημα στην Γ Λυκείου) ο (θ) σκοπός που μιλά για:
θ) καλλιέργεια της ικανότητας κάθε ατόμου για κριτική προσέγγιση και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών.
Από όλα τα παραπάνω συνάγεται ότι ένα μάθημα που μπορεί να υποστηρίξει τουλάχιστον έξι από τους εννέα στόχους του νέου λυκείου, και επιπλέον με τα προβλήματα που δίνονται στους μαθητές από διάφορους χώρους μπορούν να καλλιεργηθούν έμμεσα και οι άλλοι σκοποί, δεν μπορεί να απουσιάζει από τα διδασκόμενα και εξεταζόμενα μαθήματα για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
ΥΓ: Φαίνεται να είναι λάθος η αρίθμηση των σκοπών του λυκείου. Κάπου έχει χαθεί το γράμμα ζ.
Το μάθημα Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον (ΑΕΠΠ), που αποτελεί μάθημα αλγοριθμικής και προγραμματισμού και το οποίο εισήχθη στο λύκειο κατά την προηγούμενη μεταρρύθμιση έχει ως πρωταρχικό στόχο την ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων που σχετίζονται με την αλγοριθμική και την ορθολογική χρήση τους στην καθημερινή ζωή. Συμβάλλει στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και στην βελτίωση των δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων, οι οποίες δεξιότητες και γνώσεις –στην πλειονότητά τους– δεν προσεγγίζονται από άλλα μαθήματα. Διδάσκεται από επιστήμονες πληροφορικής με αυξημένα προσόντα, οι οποίοι έχουν κληθεί στην πορεία των σπουδών τους (εκτός των άλλων) να δομούν την σκέψη τους, να εστιάζουν στις προσεγγίσεις και στις τεχνικές επίλυσης προβλημάτων μέσα από την ανάπτυξη προγραμμάτων. Οι επιστήμονες του κλάδου, οι εκπαιδευτικοί πληροφορικοί, με αυτές τις ικανότητες, γνώσεις και δεξιότητες που κατέχουν και μαζί με την παιδαγωγική επάρκεια που διαθέτουν και την εμπειρία των 10 και παραπάνω ετών που έχουν αποκτήσει μέσω της διδασκαλίας του μαθήματος είναι σε θέση να διευκολύνουν τους μαθητές να αναπτύξουν αντίστοιχες ικανότητες, γνώσεις και δεξιότητες. Σύμφωνα με τα παραπάνω το μάθημα της αλγοριθμικής και προγραμματισμού που διδάσκεται στην Γ Λυκείου (ΑΕΠΠ) δεν μπορεί να απουσιάζει από το νέο λύκειο αν χρειάζεται να υποστηριχθούν ο (β) και (η) σκοπός του νέου λυκείου που μιλούν για: β) προαγωγή της κριτικής σκέψης, της πρωτοβουλίας, της δημιουργικότητας και των ικανοτήτων των μαθητών. η) ανάπτυξη δεξιοτήτων εφαρμογής της γνώσης και επίλυσης προβλημάτων. Επιπλέον, σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος της αλγοριθμικής και του προγραμματισμού (εκτός των άλλων), στους μαθητές δίνονται προβλήματα από διάφορους επιστημονικούς χώρους, για τα οποία οι τελευταίοι καλούνται να κατασκευάσουν αλγόριθμο επίλυσης. Ο αλγόριθμος που κατασκευάζουν είναι τις περισσότερες φορές διαφορετικός από μαθητή σε μαθητή, δηλαδή ο αλγόριθμος δεν είναι μοναδικός. Αυτό το στοιχείο αποτελεί ένα από τα πιο ουσιαστικά χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης εκπαίδευσης, αφού στην πλειονότητα των άλλων μαθημάτων υπάρχει ένα πρόβλημα με μία μοναδική λύση (κλειστά προβλήματα), στοιχείο που δεν συμβαδίζει ούτε με σύγχρονες δεξιότητες, ούτε με την αγορά εργασίας και την καθημερινότητα όπου υπάρχει ένα πρόβλημα με πολλές λύσεις (ανοιχτά-κλειστά προβλήματα). Με τον τρόπο αυτό υποστηρίζεται και ο (ι) σκοπός του νέου λυκείου που μιλά για: ι) καλλιέργεια δεξιοτήτων που θα διευκολύνουν την πρόσβαση των μαθητών στην αγορά εργασίας. Επίσης, αφού οι μαθητές κατασκευάσουν τον αλγόριθμο για την επίλυση του προβλήματος, καλούνται να τον εκτελέσουν εικονικά ώστε να δουν την δημιουργία τους. Με τον τρόπο αυτό εντοπίζουν πιθανές ελλείψεις που έχει ο αλγόριθμός τους, πιθανά λάθη και επανέρχονται για να τον βελτιώσουν ακόμα και συνεργατικά. Αυτή η δυνατότητα δημιουργίας, τροποποίησης και ποικιλίας δεν προσεγγίζεται επαρκώς από άλλα μαθήματα στο λύκειο και υποστηρίζει τον (στ) σκοπό του νέου λυκείου που μιλά για: στ) διασφάλιση της ισορροπίας στη σχολική ζωή ούτως ώστε οι μαθητές να έχουν τη δυνατότητα να συνδυάζουν τη γνώση, τον ελεύθερο χρόνο, τη δημιουργία και τη συμμετοχή. Τέλος, στο συγκεκριμένο μάθημα, η συνέχεια της αλγοριθμικής επίλυσης του προβλήματος είναι η συγγραφή του προγράμματος που θα εκτελεστεί από τον υπολογιστή. Έτσι, η επιστήμη των υπολογιστών –που δεν σχετίζεται με την χρήση και την αξιοποίηση των ΤΠΕ, η οποία αποτελεί δεξιότητα– και οι εκπαιδευτικοί πληροφορικοί (πιθανώς οι μόνοι από την τελευταία τάξη του λυκείου) έρχονται και αξιοποιούν το εργαλείο (το μέσο) που είναι ο υπολογιστής στην περίπτωσή μας για να εμπλέξουν τους μαθητές και με άλλο τρόπο στη διαδικασία μάθησης, αξιοποιώντας εποικοδομητικές προσεγγίσεις, προκαλώντας γνωσιακή σύγκρουση με κατάλληλο τρόπο και επιχειρώντας την ενεργό εννοιολογική αλλαγή από πλευράς μαθητών. Με τον τρόπο αυτό υπηρετείται (και είναι το μοναδικό μάθημα στην Γ Λυκείου) ο (θ) σκοπός που μιλά για: θ) καλλιέργεια της ικανότητας κάθε ατόμου για κριτική προσέγγιση και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών. Από όλα τα παραπάνω συνάγεται ότι ένα μάθημα που μπορεί να υποστηρίξει τουλάχιστον έξι από τους εννέα στόχους του νέου λυκείου, και επιπλέον με τα προβλήματα που δίνονται στους μαθητές από διάφορους χώρους μπορούν να καλλιεργηθούν έμμεσα και οι άλλοι σκοποί, δεν μπορεί να απουσιάζει από τα διδασκόμενα και εξεταζόμενα μαθήματα για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. ΥΓ: Φαίνεται να είναι λάθος η αρίθμηση των σκοπών του λυκείου. Κάπου έχει χαθεί το γράμμα ζ.