Κύριε Υπουργέ,
Σύμφωνα με τον κανονισμό Σπουδών του ΕΑΠ, "στους φοιτητές παρέχονται όλα τα προνόμια και οι διευκολύνσεις σύμφωνα με τις προϋποθέσεις της κείμενης νομοθεσίας και των υπουργικών αποφάσεων, καθώς και των οδηγιών και αποφάσεων της Κοσμητείας και της Συγκλήτου του ΕΑΠ.". Ωστόσο, ως φοιτητές, θεωρούμαστε και αντιμετωπιζόμαστε ως φοιτητές Β κατηγορίας, αφού δεν έχουμε τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα, όσοι πααρακολουθούν τα προγράμματα σπουδών του Ελληνικού & Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.
Ακόμη και η ταυτότητα που μας χορηγείται δεν έχει καμιά σχέση με την φοιτητική ταυτότητα που χορηγείται στους φοιτητές των συμβατικών πανεπιστημίων. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε εμάς, που αρκετοί εργαζόμαστε και είμαστε οικογενειάρχες και σε εκείνους όσοι βρίσκονται στην ίδια ακριβώς εργασιακή και οικογενειακή κατάσταση αλλά έχουν εισαχθεί σε συμβατικό ΑΕΙ; Θέλω να πιστεύω καμμία. Τον τον ίδιο αγώνα δίνουμε σε αντίξοες συνθήκες, πλέον.
Επιπλέον, οι 5 ομαδικές συναντήσεις που πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια της χρονιάς για κάθε Θ.Ε., θα έπρεπε να γίνονται σε πιο κεντρικό σημείο και με τη χρήση των εγκαταστάσεων των σχολών ΑΕΙ που υπάρχουν αρκετές στην Αθήνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις και όχι να χρησιμοποιούνται εγκαταστάσεις ιδιωτών που επιβαρύνουν οικονομικά το ΕΑΠ και κατ' επέκταση την οικονομική συμμετοχή μας ανά έτος και ΘΕ σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη για όλους μας, οικονομικά.
Φοιτήτρια του Ελληνικού Πολιτισμού
Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών
Κύριε Υπουργέ, Σύμφωνα με τον κανονισμό Σπουδών του ΕΑΠ, "στους φοιτητές παρέχονται όλα τα προνόμια και οι διευκολύνσεις σύμφωνα με τις προϋποθέσεις της κείμενης νομοθεσίας και των υπουργικών αποφάσεων, καθώς και των οδηγιών και αποφάσεων της Κοσμητείας και της Συγκλήτου του ΕΑΠ.". Ωστόσο, ως φοιτητές, θεωρούμαστε και αντιμετωπιζόμαστε ως φοιτητές Β κατηγορίας, αφού δεν έχουμε τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα, όσοι πααρακολουθούν τα προγράμματα σπουδών του Ελληνικού & Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Ακόμη και η ταυτότητα που μας χορηγείται δεν έχει καμιά σχέση με την φοιτητική ταυτότητα που χορηγείται στους φοιτητές των συμβατικών πανεπιστημίων. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε εμάς, που αρκετοί εργαζόμαστε και είμαστε οικογενειάρχες και σε εκείνους όσοι βρίσκονται στην ίδια ακριβώς εργασιακή και οικογενειακή κατάσταση αλλά έχουν εισαχθεί σε συμβατικό ΑΕΙ; Θέλω να πιστεύω καμμία. Τον τον ίδιο αγώνα δίνουμε σε αντίξοες συνθήκες, πλέον. Επιπλέον, οι 5 ομαδικές συναντήσεις που πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια της χρονιάς για κάθε Θ.Ε., θα έπρεπε να γίνονται σε πιο κεντρικό σημείο και με τη χρήση των εγκαταστάσεων των σχολών ΑΕΙ που υπάρχουν αρκετές στην Αθήνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις και όχι να χρησιμοποιούνται εγκαταστάσεις ιδιωτών που επιβαρύνουν οικονομικά το ΕΑΠ και κατ' επέκταση την οικονομική συμμετοχή μας ανά έτος και ΘΕ σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη για όλους μας, οικονομικά. Φοιτήτρια του Ελληνικού Πολιτισμού Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών