Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Στέργιος Ναστόπουλος' | 12 Αυγούστου 2013, 23:47

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Να πω τη γνώμη μου χωρίς να έχω το χρόνο να μελετήσω όλες τις λεπτομέρειες του σχεδίου νόμου και είναι πάρα πολλές ("ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες" λέει ένα ρητό): 1) Δεν έχει μελετηθεί επαρκώς το σύστημα εισαγωγής. Προφανώς κάποιοι συνάδελφοι αδικούνται από την κατανομή ωρών και κυριότατα οι καθηγητές Πληροφορικής που δικαιολογημένα φοβούνται για το μέλλον τους στη Δημόσια Εκπαίδευση. Βλέπω από την πληθώρα αντιδράσεων οτι μάλλον θα τους προκύψει πρόβλημα. Θίγονται και άλλες ειδικότητες π.χ Γυμναστές, Ξένων Γλωσσών. Μου δίνεται η αίσθηση οτι δυστυχώς επικράτησαν στη σύνταξη του Προγράμματος Σπουδών συντεχνιακά συμφέροντα, υπάρχουν ακόμα και λάθη, πράγμα που σημαίνει ότι "όσοι έχουν το μαχαίρι έχουν και το πεπόνι". Η πρότασή μου είναι απλή: Οι Σχολές καθορίζουν τα ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ μαθήματα. Το Λύκειο αρκεί να διαθέτει μια ευρεία γκάμα επιλεγομένωνστη Γ' Λυκείου κύρια, που θα διαλέγει ο μαθητής ανάλογα με τη Σχολή ή τις Σχολές που θέλει να εισαχθεί. Ετσι ούτε η Πληροφορική θα εξοβελιστεί από το Λύκειο και δεν θα δημιουργηθεί μείζον πρόβλημα απασχόλησής τους π.χ. Θέλει ο μαθητής ένα Τμήμα Πληροφορικής; Να διδαχθεί Προγραμματισμό. Θέλει Γεωπονική; Θα πρέπει να ξέρει Χημεία κ.ο.κ. 2) Η καινοτομία της Τράπεζας θεμάτων είχε τεθεί και επί Αρσένη, δεν υλοποιήθηκε όμως ποτέ. Ο λόγος, υποθέτω, είναι οτι δεν ήταν εφικτή η δημιουργία της σε μικρό χρονικό διάστημα (ή άλλοι που δεν τους ξέρω), και δεν βλέπω οτι σήμερα διαθέτουμε κάποιον μηχανισμό γρήγορης δημιουργίας της. Μια λύση θα ήταν η "αγορά" θεμάτων από την ελεύθερη αγορά με μικρό αντίτιμο, αξιολόγηση από κατάλληλη επιτροπή σχολ. συμβούλων και δημόσια θέα της για συζήτηση, ώστε να αποκλείονται θέματα με λάθη. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα θα δημιουργηθεί μ' αυτόν τον τρόπο μια αρκετά μεγάλη Τράπεζα θεμάτων που να αποκλείει την παπαγαλία, όσο είναι δυνατόν. Προβλήματα λαθών μπορεί να υπάρξουν σε λίγα μόνο μαθήματα, π.χ. Φυσική, Μαθηματικά, ΑΕΠΠ, όπως έδειξε η πείρα μέχρι τώρα. Δεν θα κοστίσει υπερβολικά μια τέτοια Τράπεζα, ενώ μπορεί να περιοριστεί το κόστος με απασχόληση καθηγητών στη δημιουργία της. 3) Η κατάργηση της ΚΕΕ είναι θετικό μέτρο. Μάλιστα η δημιουργία σώματος βαθμολογητών με κατάλληλα Σεμινάρια κατ' έτος διευκολύνει αφάνταστα το έργο της βαθμολόγησης και θα το αντιμενικοποιήσει κατά το δυνατόν. 4) Χρειάζεται εκτενής μελέτη του τρόπου εισαγωγής με τη συμμετοχή βαθμού. Προκύπτουν διάφορα παράδοξα, που δεν έχουν προβλεφτεί. Επίσης η διόρθωση των γραπτών από τους διδάσκοντες δεν είναι αξιόπιστη και η βαθμοθηρία δεδομένη. Πρέπει να γίνει όσο πιο αντικειμενική κατά τα πρότυπα των Πανελληνίων π.χ. Διόρθωση των γραπτών σε διαφορετικούς νομούς , έστω κι αν αυτό συνεπάγεται μια μικρή καθυστέρηση στην έκδοση αποτελεσμάτων. Και φυσικά μπορεί να γίνει αυτό σε μερικά βασικά μαθήματα, όχι σε όλα. Η γνώμη μου γενικά είναι οτι όσο πιο απλούστερος είναι ο αλγόριθμος τόσο πιο λιγότερα παράδοξα θα προκύψουν. 5) Χρειάζεται παροχή κινήτρων ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ για να στραφεί η νεολαία και προπάντων οι γονείς στον προσανατολισμό προς την Επαγγελματική Εκπαίδευση. π.χ. Προσπέλαση σε ΑΕΙ μέσω των ΕΠΑΛ. ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΟΜΩΣ οδοί οριζόντιας κινητικότητας των μαθητών (με προϋποθέσεις βέβαια) γιατί ξέρουμε πόσο εύκολα αλλάζουν γνώμη τα παιδιά. 6) Η κατάρτιση μέσω των ΣΕΚ/ΙΕΚ πρέπει να συμπεριλάβει όλη τη συσσωρευμένη εμπειρία από τη λειτουργία της τόσα χρόνια π.χ. το παράδειγμα Σχολών ΟΑΕΔ δεν είναι κακό. Πάντως εφόσον ήδη έχει θεσπιστεί και μάλλον προς τα εκεί δίνει έμφαση το Υπουργείο, πάλι να υπάρξουν μέτρα οριζόντιας κινητικότητας σπουδαστών και σ' αυτό τον τομέα. Αυτό προϋποθέτει μίνιμουμ κοινό κορμό μαθημάτων Γενικής Παιδείας, που εξ άλλου είναι απαραίτητη για την καλλιέργεια ενεργών και χρήσιμων πολιτών σε όλους. Δυστυχώς το χαμηλό επίπεδο των μαθητών αυτό και η χαμηλή αυτοεκτίμηση των καθηγητών Γ.Π. στο χώρο αυτό έχει υποβαθμίσει την έννοια "ΠΑΙΔΕΙΑ" στην Τεχνική Εκπαίδευση. ΟΜΩΣ κατάρτιση χωρίς σύνδεση με σχέδιο ανάπτυξης είναι δώρον άδωρον. ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ να βγάλουμε και ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΗΤΗΣΗ; Αν δεν το ξέρουμε και μάλλον δεν το ξέρουμε, δεν προσφέρει τίποτα. 7) Το κεφάλαιο ΠΑΡΑΠΑΙΔΕΙΑ: Ο μόνος θεσμός που ήταν πετυχημένος για την πάταξή της ήταν το Μεταλυκειακό Κέντρο, όπου την ενσωμάτωνε μέσα στη Δημόσια Εκπαίδευση. Δυστυχώς δεν προχώρησε για ευνοήτους λόγους. Όμως μια μορφή του μπορεί να συνεισφέρει στην πάταξή της, με ενσωμάτωση της συσσωρευμένης εμπειρίας των φροντιστών, οι οποίοι θα μπορούσαν να δουλέψουν σε ένα τέτοιο κέντρο, που θα πρέπει να επεκταθεί σε όλες τις τάξεις. Και βέβαια να υπόκεινται σε όλες τις υποχρεώσεις που έχει ένας Δημόσιος Υπάλληλος. Θα ελαφρύνει καθοριστικά το οικονομικό βάρος της ελληνικής οικογένειας ένας τέτοιος θεσμός. Μ' άλλα λόγια ενσωμάτωσή της στη Δημόσια Εκπαίδευση (όσο είναι εφικτό να γίνει). Υπάρχουν κι άλλα που θα μπορούσε κανείς να προτείνει. Προσωπικά έχοντας υπηρετήσει τόσα χρόνια τη Δημόσια Εκπαίδευση αισθάνομαι δεμένος εφ'όρου ζωής μ' αυτή και ελπίζω να προκύψει κάτι καλύτερο πάντα, όσο κι αν ο χρόνος για διαβούλευση είναι απελπιστικά μικρός για τόσο σπουδαία θέματα που αφορούν το μέλλον των παιδιών μας και του τόπου γενικότερα. Στέργιος Ναστόπουλος Συνταξιούχος Φυσικός, ΜSc Ηλεκτρονικής Φυσικής-Ραδιοηλεκτρολογίας