Είναι ευρέως γνωστό πως το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας χαρακτηρίζεται από πληθώρα ελλείψεων και σφαλμάτων. Συγκεκριμένα σήμερα οι μαθητές:
1. αναγκάζονται να παρακολουθήσουν σε συστηματική βάση ιδιωτικά μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας
2. επικεντρώνονται αποκλειστικά στα μαθήματα που επηρεάζουν το βαθμό πρόσβασής τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αμελώντας, κατ’αυτόν τον τρόπο, τη γενική παιδεία
3. χρησιμοποιούν τετριμμένες και αναποτελεσματικές μεθόδους εμπλούτισης των γνώσεών τους, π.χ. αποστήθιση.
4. σε αρκετές περιπτώσεις εξετάζονται σε άσχετα με το πεδίο του ενδιαφέροντός τους μαθήματα
Σε εγγύτερη εξέταση, μπορούμε να ταυτίσουμε τα παραπάνω με την παραβίαση του δικαιώματος της δημόσιας εκπαίδευσης, την απουσία γνώσεων που βοηθούν στη διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων, την αδικία προς μέρους μαθητών που εμφανίζουν δεξιότητες όπως η κριτική σκέψη και, επιπροσθέτως, την ανούσια εμβάθυνση σε ορισμένα αντικείμενα. Κρίνεται, λοιπόν, αναγκαία η αναδιαμόρφωση του συστήματος με σκοπό να εξαλειφθούν τα προαναφερθέντα και οι σημερινοί ανήλικοι να εξελιχθούν σε ενεργούς πολίτες. Συμπερασματικά, κάθε καινοτόμα κίνηση του σχεδίου νόμου θα αξιολογηθεί σε σχέση με το κατά πόσον ωφελεί την εξομάλυνση της παρούσας κατάστασης.
Τα σημαντικότερα καινότροπα μέτρα του νομοσχεδίου για την εισαγωγή στα ΑΕΙ/ΤΕΙ συνοψίζονται:
1. στην προσμέτρηση των βαθμών όλων των τάξεων του Λυκείου στο βαθμό πρόσβασης
2. στην ομαδοποίηση της Θετικής και της Τεχνολογικής κατεύθυνσης
3. στην εξέταση των ενδιαφερομένων για Παιδαγωγικά Τμήματα και Οικονομικοπολιτικές και Διοικητικές Επιστήμες σε λιγότερα μαθήματα εξειδίκευσης
Σχετικά με την πρώτη κίνηση, είναι σημαντικό να λάβουμε υπόψιν μας πως κάποιος μαθητής με στόχο να συγκεντρώσει όσο το δυνατόν υψηλότερους βαθμούς θα πρέπει να μελετά όλα τα μαθήματα γενικής παιδείας ανεξάρτητα από την ομάδα στην οποία εξειδικεύεται ή επιθυμεί να εξειδικευτεί. Κατά μία άποψη, με αυτόν τον τρόπο οι μαθητές θα διευρύνουν τους ορίζοντές τους, ειδικότερα σε μαθήματα όπως η Ιστορία, αφού δεχόμενοι το κίνητρο των βαθμών, θα τους δίνουν περισσότερη προσοχή. Σαφέστατα, λοιπόν, θα εμπλουτίζουν τη γενική τους παιδεία, γεγονός άκρως απαραίτητο σε μία εποχή που ο ναζισμός αναγεννιέται. Επιπροσθέτως, θα πιέζονται από άποψη χρόνου μη έχοντας έτσι ελεύθερη ώρα για ιδιωτική βοήθεια. Σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση που ακμάζει στη χώρα μας αναμένεται να υπάρξει κάθετη πτώση των φροντιστηρίων. Ωστόσο, για την πλήρη κατάρριψη των φροντιστηριακών μαθημάτων, η αποτελεσματική αξιολόγηση των καθηγητών που καλούνται ως υπεύθυνοι εκπαίδευσης και η συνεργασία τους με τους γονείς/κηδεμόνες είναι ζωτικής σημασίας ώστε να μην υπάρχει το παραμικρό ίχνος ανασφάλειας και αβεβαιότητας εκ μέρους του οικογενειακού περιβάλλοντος των μαθητών. Παρόλ’αυτά, από την άλλη πλευρά θα πρέπει να διασφαλιστεί η αμεροληψία, η ίση μεταχείριση και η αντικειμενικότητα εκ μέρους των εκπαιδευτικών καθώς από τη στιγμή που οι προφορικοί βαθμοί θα παίζουν ιδιαίτερο ρόλο δεν αποκλείεται να σημειωθούν περιστατικά απόδωσης φιλοδωρήματος προς τους οικείους διδάσκοντες ενώ οι μαθητές θα υιοθετούν μια βαθμοθηρική συμπεριφορά. Κυρίως στην επαρχία και τις κλειστότερες κοινωνίες παρατηρούνται συχνά τέτοια κρούσματα ακόμη και τώρα με τους προφορικούς βαθμούς της Γ’ Τάξης του Λυκείου. Άρα, η προσμέτρηση του Βαθμού Προαγωγής και Απόλυσης στο Βαθμό Πρόσβασης στα ΑΕΙ/ΤΕΙ ενδέχεται να διευρύνει τις γενικές γνώσεις των μαθητών και να απαλείψει σταδιακά τα ιδιωτικά μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας αν και μόνο αν επιτευχθεί η ομαλή σχέση διδάσκοντα-μαθητή μέσω της συχνής και δραστικής αξιολόγησης των πρώτων ως ικανούς υπεύθυνους εκπαίδευσης.
Αναφορικά με τη σύμπτυξη των Θετικών και των Τεχνολογικών Επστημών, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό πως η Πληροφορική θα εκλείψει πλήρως ως μάθημα εξειδίκευσης και όσοι επιθυμούν να εισαχθούν σε Τεχνολογικές Σχολές θα εξετάζονται στη Χημεία. Συνεπώς, θα εμβαθύνουν σε μία Επιστήμη που δεν πρόκειται να τους χρειαστεί στο μέλλον. Επιπροσθέτως, σε συνδυασμό με αυτό το μέτρο ο Προγραμματισμός εξαφανίζεται από το ωρολόγιο πρόγραμμα του Λυκείου. Έτσι, αναπτύσσεται η κοινή αντίληψη πως οι μαθητές χάνουν βασικά εφόδια που προκύπτουν από αυτό το μάθημα (π.χ. αλγοριθμική σκέψη) αφού αποτελεί από μόνο του μια Επιστήμη. Εντούτοις, μεταξύ των μαθητών είναι αρκετά διαδεδομένο το γεγονός ότι τα σχετικά με τους υπολογιστές μαθήματα όπως διδάσκονται τόσο στο Γυμνάσιο όσο και στο Λύκειο είναι αρκετά υποβαθμισμένα και δε θέτουν κανένα ερέθισμα για δημιουργικότητα επειδή τουλάχιστον η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών απαιτεί μόνο αποστήθιση. Από μία πλευρά, συμπερασματικά, η εναλλαγή αυτού του μαθήματος με μια ερευνητική εργασία κατά την οποία οι φοιτώντες καλούνται να συλλέξουν πληροφορίες σχετικές με ένα θέμα, να τις κατανείμουν και, τελικά, να τις παρουσιάσουν χρησιμοποιώντας προγράμματα όπως το Microsoft Word, το Microsoft Power Point και το Excel μπορεί να αφορά σε θεμελιώδεις λειτουργίες του υπολογιστή μα δεν παύει να αποτελεί μια χρήσιμη πρακτική εξάσκηση. Ωστόσο, αφού δε θα υπάρχει κάποιος υπεύθυνος εκπαίδευσης για την παράδοση αυτών των γνώσεων και ίσως κάποιων πιο εξειδικευμένων αλλά πάντα σε επίπεδο γενικής παιδείας η ερευνητική εργασία λειτουργεί ως έμμεση κοινωνική διάκριση προς τους μαθητές επειδή θα καλούνται να εφαρμόσουν πράγματα που ουσιαστικά δεν έχουν διδαχθεί και, άρα, θα πρέπει να έχουν εξασφαλίσει από το ευρύτερα οικογενειακό τους περιβάλλον. Σύμφωνα με αυτό το σύστημα, όμως, είναι αυξημένες οι πιθανότητες προσφυγής των ενδιαφερομένων σε φροντιστήρια Πληροφορικής αφού, έτσι κι αλλιώς, οι ειδικοί καθηγητές θα αρχίσουν να αναζητούν εργασία. Εν κατακλείδι, στην ψηφιακή εποχή που διανύουμε η κατοχή βασικών προγραμματιστικών γνώσεων αποτελεί απαραίτητο εφόδιο κάθε πολίτη ανεξάρτητα από το επάγγελμα που ασκεί. Η αντικατάσταση της Πληροφορικής από την ερευνητική εργασία μπορεί να αποδειχθεί ωφέλιμη αρκεί να υπάρχουν αρμόδιοι εκπαιδευτικοί στη διάθεση των μαθητών για επεξήγηση και απάντηση σε απορίες. Ακόμη, καλείται ζωτικής σημασίας η ένταξη εξειδικευμένου και εξεταζόμενου μαθήματος σχετικό με τους Υπολογιστές στο πρόγραμμα των ενδιαφερομένων για τις Τεχνολογικές Σχολές.
Όσον αφορά στα μειωμένα εξεταζόμενα μαθήματα εξειδίκευσης για τους επιλέγοντες των Παιδαγωγικών, των Οικονομικοπολιτικών και των Διοικητικών Σχολών, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι θεματικές ενότητες που έχουν επιλεχθεί για τους παραπάνω συμπίπτουν με το περιεχόμενο σπουδών κάθε σχολής. Οπότε, η κενή είσδυση σε άσχετα των αντικειμένων τους θέματα μπορεί να αποφευχθεί και η αξιολόγηση να γίνει πιο ουσιαστική και περιεκτική. Σε αυτό το σημείο, θα κρινόταν ορθό να γίνει μια αναφορά στην ασάφεια του νομοσχεδίου για τον τρόπο με τον οποίο εξετάζονται οι μαθητές όταν επιλέγουν 2 επιστημονικά πεδία. Δηλαδή, στην περίπτωση που κάποιος μαθητής επιθυμεί να εισαχθεί στο πεδίο των Ανθρωπιστικών Επιστημών ή αυτό των Παιδαγωγικών Τμημάτων σε ποια μαθήματα θα πρέπει να εξεταστεί; Οδηγούμαστε, τοιουτοτρόπως, στο συμπέρασμα πως το νέο εξεταστικό σύστημα τείνει να περιορίζει το βομβαρδισμό των μαθητών με ειδικευμένη ύλη ανεξάρτητη των πεδίων τους αλλά μπορεί να χαρακτηριστεί από κάποιες αδυναμίες και αοριστίες σε σχέση με το συνδυασμό Επιστημονικών Πεδιών και τα αντίστοιχα απαιτούμενα εξεταζόμενα μαθήματα, οι οποίες είναι απαραίτητο να διεκρινιστούν άμεσα για να επιτευχθεί μία πλήρης εξέτασή του.
Συνοψίζοντας, η ανάγκη για ανασχεδιασμό του παρόντος εκπαιδευτικού συστήματος είναι επιτακτική. Το καινούριο νομοσχέδιο θέτει κάποιες σημαντικές κινήσεις. Παρόλ’αυτά, σε αυτό εντοπίζονται και κάποιες γενικεύσεις και αντιφάσεις οι οποίες είναι ζωτικό να επαναπροσδιοριστούν έτσι ώστε η Ελληνική Δημόσια Εκπαίδευση να συναντήσει μια ουσιαστική βελτίωση. Προτεινόμενες τροποποιήσεις και προσθέσεις στο υπάρχον σχέδιο νόμου είναι:
1. η θέσπιση τακτικού και αμερόληπτου ελέγχου με σκοπό την εξέταση της ικανότητας των εκπαιδευτικών να διδάσκουν με κεντρικούς άξονες την ψυχολογική τους ακεραιότητα και την κατοχή εξειδικεύμενων γνώσεων
2. η παρουσία των καθηγητών Πληροφορικής στο σχολείο με σκοπό τη περαιτέρω βοήθεια σε θέματα σχετικά με την ερευνητική εργασία και τη χρήση των υπολογιστών κάθως και παράδοση βασικών προγραμματιστικών εννοιών με ανανεωμένη μεθοδολογία που στοχεύει στην πρακτική εφαρμογή της θεωρίας
3. η αποκόλληση των Τεχνολογικών Επιστημών από το πεδίο των Θετικών και ένταξη εξεταζόμενου μαθήματος εξειδίκευσης στο πρόγραμμα των ενδιαφερομένων για τα Τεχνολογικά Τμήματα
4. η διευκρίνιση των δυνατών συνδυασμών Επιστημονικών πεδίων και εξεταζόμενων μαθημάτων
Η ολοκληρωμένη δωρεάν εκπαίδευση είναι η απάντηση στην παρακμή της σύγχρονης κοινωνίας, δικαίωμα και υποχρέωση όλων των μελλοντικών πολιτών .
Ιωάννα Κωνσταντινίδη, Α’ Λυκείου
Είναι ευρέως γνωστό πως το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας χαρακτηρίζεται από πληθώρα ελλείψεων και σφαλμάτων. Συγκεκριμένα σήμερα οι μαθητές: 1. αναγκάζονται να παρακολουθήσουν σε συστηματική βάση ιδιωτικά μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας 2. επικεντρώνονται αποκλειστικά στα μαθήματα που επηρεάζουν το βαθμό πρόσβασής τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αμελώντας, κατ’αυτόν τον τρόπο, τη γενική παιδεία 3. χρησιμοποιούν τετριμμένες και αναποτελεσματικές μεθόδους εμπλούτισης των γνώσεών τους, π.χ. αποστήθιση. 4. σε αρκετές περιπτώσεις εξετάζονται σε άσχετα με το πεδίο του ενδιαφέροντός τους μαθήματα Σε εγγύτερη εξέταση, μπορούμε να ταυτίσουμε τα παραπάνω με την παραβίαση του δικαιώματος της δημόσιας εκπαίδευσης, την απουσία γνώσεων που βοηθούν στη διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων, την αδικία προς μέρους μαθητών που εμφανίζουν δεξιότητες όπως η κριτική σκέψη και, επιπροσθέτως, την ανούσια εμβάθυνση σε ορισμένα αντικείμενα. Κρίνεται, λοιπόν, αναγκαία η αναδιαμόρφωση του συστήματος με σκοπό να εξαλειφθούν τα προαναφερθέντα και οι σημερινοί ανήλικοι να εξελιχθούν σε ενεργούς πολίτες. Συμπερασματικά, κάθε καινοτόμα κίνηση του σχεδίου νόμου θα αξιολογηθεί σε σχέση με το κατά πόσον ωφελεί την εξομάλυνση της παρούσας κατάστασης. Τα σημαντικότερα καινότροπα μέτρα του νομοσχεδίου για την εισαγωγή στα ΑΕΙ/ΤΕΙ συνοψίζονται: 1. στην προσμέτρηση των βαθμών όλων των τάξεων του Λυκείου στο βαθμό πρόσβασης 2. στην ομαδοποίηση της Θετικής και της Τεχνολογικής κατεύθυνσης 3. στην εξέταση των ενδιαφερομένων για Παιδαγωγικά Τμήματα και Οικονομικοπολιτικές και Διοικητικές Επιστήμες σε λιγότερα μαθήματα εξειδίκευσης Σχετικά με την πρώτη κίνηση, είναι σημαντικό να λάβουμε υπόψιν μας πως κάποιος μαθητής με στόχο να συγκεντρώσει όσο το δυνατόν υψηλότερους βαθμούς θα πρέπει να μελετά όλα τα μαθήματα γενικής παιδείας ανεξάρτητα από την ομάδα στην οποία εξειδικεύεται ή επιθυμεί να εξειδικευτεί. Κατά μία άποψη, με αυτόν τον τρόπο οι μαθητές θα διευρύνουν τους ορίζοντές τους, ειδικότερα σε μαθήματα όπως η Ιστορία, αφού δεχόμενοι το κίνητρο των βαθμών, θα τους δίνουν περισσότερη προσοχή. Σαφέστατα, λοιπόν, θα εμπλουτίζουν τη γενική τους παιδεία, γεγονός άκρως απαραίτητο σε μία εποχή που ο ναζισμός αναγεννιέται. Επιπροσθέτως, θα πιέζονται από άποψη χρόνου μη έχοντας έτσι ελεύθερη ώρα για ιδιωτική βοήθεια. Σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση που ακμάζει στη χώρα μας αναμένεται να υπάρξει κάθετη πτώση των φροντιστηρίων. Ωστόσο, για την πλήρη κατάρριψη των φροντιστηριακών μαθημάτων, η αποτελεσματική αξιολόγηση των καθηγητών που καλούνται ως υπεύθυνοι εκπαίδευσης και η συνεργασία τους με τους γονείς/κηδεμόνες είναι ζωτικής σημασίας ώστε να μην υπάρχει το παραμικρό ίχνος ανασφάλειας και αβεβαιότητας εκ μέρους του οικογενειακού περιβάλλοντος των μαθητών. Παρόλ’αυτά, από την άλλη πλευρά θα πρέπει να διασφαλιστεί η αμεροληψία, η ίση μεταχείριση και η αντικειμενικότητα εκ μέρους των εκπαιδευτικών καθώς από τη στιγμή που οι προφορικοί βαθμοί θα παίζουν ιδιαίτερο ρόλο δεν αποκλείεται να σημειωθούν περιστατικά απόδωσης φιλοδωρήματος προς τους οικείους διδάσκοντες ενώ οι μαθητές θα υιοθετούν μια βαθμοθηρική συμπεριφορά. Κυρίως στην επαρχία και τις κλειστότερες κοινωνίες παρατηρούνται συχνά τέτοια κρούσματα ακόμη και τώρα με τους προφορικούς βαθμούς της Γ’ Τάξης του Λυκείου. Άρα, η προσμέτρηση του Βαθμού Προαγωγής και Απόλυσης στο Βαθμό Πρόσβασης στα ΑΕΙ/ΤΕΙ ενδέχεται να διευρύνει τις γενικές γνώσεις των μαθητών και να απαλείψει σταδιακά τα ιδιωτικά μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας αν και μόνο αν επιτευχθεί η ομαλή σχέση διδάσκοντα-μαθητή μέσω της συχνής και δραστικής αξιολόγησης των πρώτων ως ικανούς υπεύθυνους εκπαίδευσης. Αναφορικά με τη σύμπτυξη των Θετικών και των Τεχνολογικών Επστημών, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό πως η Πληροφορική θα εκλείψει πλήρως ως μάθημα εξειδίκευσης και όσοι επιθυμούν να εισαχθούν σε Τεχνολογικές Σχολές θα εξετάζονται στη Χημεία. Συνεπώς, θα εμβαθύνουν σε μία Επιστήμη που δεν πρόκειται να τους χρειαστεί στο μέλλον. Επιπροσθέτως, σε συνδυασμό με αυτό το μέτρο ο Προγραμματισμός εξαφανίζεται από το ωρολόγιο πρόγραμμα του Λυκείου. Έτσι, αναπτύσσεται η κοινή αντίληψη πως οι μαθητές χάνουν βασικά εφόδια που προκύπτουν από αυτό το μάθημα (π.χ. αλγοριθμική σκέψη) αφού αποτελεί από μόνο του μια Επιστήμη. Εντούτοις, μεταξύ των μαθητών είναι αρκετά διαδεδομένο το γεγονός ότι τα σχετικά με τους υπολογιστές μαθήματα όπως διδάσκονται τόσο στο Γυμνάσιο όσο και στο Λύκειο είναι αρκετά υποβαθμισμένα και δε θέτουν κανένα ερέθισμα για δημιουργικότητα επειδή τουλάχιστον η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών απαιτεί μόνο αποστήθιση. Από μία πλευρά, συμπερασματικά, η εναλλαγή αυτού του μαθήματος με μια ερευνητική εργασία κατά την οποία οι φοιτώντες καλούνται να συλλέξουν πληροφορίες σχετικές με ένα θέμα, να τις κατανείμουν και, τελικά, να τις παρουσιάσουν χρησιμοποιώντας προγράμματα όπως το Microsoft Word, το Microsoft Power Point και το Excel μπορεί να αφορά σε θεμελιώδεις λειτουργίες του υπολογιστή μα δεν παύει να αποτελεί μια χρήσιμη πρακτική εξάσκηση. Ωστόσο, αφού δε θα υπάρχει κάποιος υπεύθυνος εκπαίδευσης για την παράδοση αυτών των γνώσεων και ίσως κάποιων πιο εξειδικευμένων αλλά πάντα σε επίπεδο γενικής παιδείας η ερευνητική εργασία λειτουργεί ως έμμεση κοινωνική διάκριση προς τους μαθητές επειδή θα καλούνται να εφαρμόσουν πράγματα που ουσιαστικά δεν έχουν διδαχθεί και, άρα, θα πρέπει να έχουν εξασφαλίσει από το ευρύτερα οικογενειακό τους περιβάλλον. Σύμφωνα με αυτό το σύστημα, όμως, είναι αυξημένες οι πιθανότητες προσφυγής των ενδιαφερομένων σε φροντιστήρια Πληροφορικής αφού, έτσι κι αλλιώς, οι ειδικοί καθηγητές θα αρχίσουν να αναζητούν εργασία. Εν κατακλείδι, στην ψηφιακή εποχή που διανύουμε η κατοχή βασικών προγραμματιστικών γνώσεων αποτελεί απαραίτητο εφόδιο κάθε πολίτη ανεξάρτητα από το επάγγελμα που ασκεί. Η αντικατάσταση της Πληροφορικής από την ερευνητική εργασία μπορεί να αποδειχθεί ωφέλιμη αρκεί να υπάρχουν αρμόδιοι εκπαιδευτικοί στη διάθεση των μαθητών για επεξήγηση και απάντηση σε απορίες. Ακόμη, καλείται ζωτικής σημασίας η ένταξη εξειδικευμένου και εξεταζόμενου μαθήματος σχετικό με τους Υπολογιστές στο πρόγραμμα των ενδιαφερομένων για τις Τεχνολογικές Σχολές. Όσον αφορά στα μειωμένα εξεταζόμενα μαθήματα εξειδίκευσης για τους επιλέγοντες των Παιδαγωγικών, των Οικονομικοπολιτικών και των Διοικητικών Σχολών, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι θεματικές ενότητες που έχουν επιλεχθεί για τους παραπάνω συμπίπτουν με το περιεχόμενο σπουδών κάθε σχολής. Οπότε, η κενή είσδυση σε άσχετα των αντικειμένων τους θέματα μπορεί να αποφευχθεί και η αξιολόγηση να γίνει πιο ουσιαστική και περιεκτική. Σε αυτό το σημείο, θα κρινόταν ορθό να γίνει μια αναφορά στην ασάφεια του νομοσχεδίου για τον τρόπο με τον οποίο εξετάζονται οι μαθητές όταν επιλέγουν 2 επιστημονικά πεδία. Δηλαδή, στην περίπτωση που κάποιος μαθητής επιθυμεί να εισαχθεί στο πεδίο των Ανθρωπιστικών Επιστημών ή αυτό των Παιδαγωγικών Τμημάτων σε ποια μαθήματα θα πρέπει να εξεταστεί; Οδηγούμαστε, τοιουτοτρόπως, στο συμπέρασμα πως το νέο εξεταστικό σύστημα τείνει να περιορίζει το βομβαρδισμό των μαθητών με ειδικευμένη ύλη ανεξάρτητη των πεδίων τους αλλά μπορεί να χαρακτηριστεί από κάποιες αδυναμίες και αοριστίες σε σχέση με το συνδυασμό Επιστημονικών Πεδιών και τα αντίστοιχα απαιτούμενα εξεταζόμενα μαθήματα, οι οποίες είναι απαραίτητο να διεκρινιστούν άμεσα για να επιτευχθεί μία πλήρης εξέτασή του. Συνοψίζοντας, η ανάγκη για ανασχεδιασμό του παρόντος εκπαιδευτικού συστήματος είναι επιτακτική. Το καινούριο νομοσχέδιο θέτει κάποιες σημαντικές κινήσεις. Παρόλ’αυτά, σε αυτό εντοπίζονται και κάποιες γενικεύσεις και αντιφάσεις οι οποίες είναι ζωτικό να επαναπροσδιοριστούν έτσι ώστε η Ελληνική Δημόσια Εκπαίδευση να συναντήσει μια ουσιαστική βελτίωση. Προτεινόμενες τροποποιήσεις και προσθέσεις στο υπάρχον σχέδιο νόμου είναι: 1. η θέσπιση τακτικού και αμερόληπτου ελέγχου με σκοπό την εξέταση της ικανότητας των εκπαιδευτικών να διδάσκουν με κεντρικούς άξονες την ψυχολογική τους ακεραιότητα και την κατοχή εξειδικεύμενων γνώσεων 2. η παρουσία των καθηγητών Πληροφορικής στο σχολείο με σκοπό τη περαιτέρω βοήθεια σε θέματα σχετικά με την ερευνητική εργασία και τη χρήση των υπολογιστών κάθως και παράδοση βασικών προγραμματιστικών εννοιών με ανανεωμένη μεθοδολογία που στοχεύει στην πρακτική εφαρμογή της θεωρίας 3. η αποκόλληση των Τεχνολογικών Επιστημών από το πεδίο των Θετικών και ένταξη εξεταζόμενου μαθήματος εξειδίκευσης στο πρόγραμμα των ενδιαφερομένων για τα Τεχνολογικά Τμήματα 4. η διευκρίνιση των δυνατών συνδυασμών Επιστημονικών πεδίων και εξεταζόμενων μαθημάτων Η ολοκληρωμένη δωρεάν εκπαίδευση είναι η απάντηση στην παρακμή της σύγχρονης κοινωνίας, δικαίωμα και υποχρέωση όλων των μελλοντικών πολιτών . Ιωάννα Κωνσταντινίδη, Α’ Λυκείου