Από το 1999-2000 ακολουθήθηκε και στη μέση εκπαίδευση ο "εύκολος δρόμος" για την επίτευξη μιας θέσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Μαθητές της θεωρητικής κατεύθυνσης δήλωναν σχολές υγείας επιλέγοντας τη (μονόωρη) βιολογία γενικής παιδείας ή και τεχνολογικές σχολές επιλέγοντας τα μαθηματικά γενικής παιδείας...
Η τεχνολογική κατεύθυνση είχε δύο κλάδους: Τον κλάδο πληροφορικής και
υπηρεσιών με μαθηματικά-φυσική-ανάπτυξη εφαρμογών-αρχές οργάνωσης και
διοίκησης και τον κλάδο τεχνολογίας και παραγωγής με μαθηματικά-φυσική-χημεία/βιοχημεία-ηλεκτρολογία. Να μη ξεχνάμε βέβαια ότι μαθηματικά και φυσική είχαν, στο αρχικό σχέδιο Αρσένη, άλλη ύλη σε θετική και τεχνολογική κατεύθυνση (πολύ ευκολότερη στην τεχνολογική κατεύθυνση).
Είναι προφανές ότι και στο υπάρχον σύστημα το μάθημα της χημείας είναι στην τεχνολογική κατεύθυνση και μάλιστα στον κλάδο που του αρμόζει (τεχνολογίας και παραγωγής). Αλλά είπαμε ο "εύκολος δρόμος".
Τέλος μια κουβέντα για τα πολυτεχνεία. Δίνουν στην κοινωνία μηχανικούς που, με βάση το νόμο, είναι υπεύθυνοι για την κατασκευή, λειτουργία και τη συντήρηση εγκαταστάσεων (ηλεκτρομηχανολογικών και χημικών). Οι ηλεκτρολόγοι/μηχανολόγοι/ναυπηγοί έχουν απεριόριστα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτές τις εγκαταστάσεις. Ας σταματήσει λοιπόν να ακούγεται ότι ο προγραμματισμός είναι χρησιμότερος από τη χημεία για τις πολυτεχνικές σχολές (η γνώση της χημείας για τις άλλες πολυτεχνικές σχολές των χημικών μηχανικών, των μηχανικών περιβάλλοντος, των πολιτικών μηχανικών, των μηχανικών ορυκτών πόρων των μεταλλουργών μηχανικών, ... είναι αυταπόδεικτη).
Από το 1999-2000 ακολουθήθηκε και στη μέση εκπαίδευση ο "εύκολος δρόμος" για την επίτευξη μιας θέσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μαθητές της θεωρητικής κατεύθυνσης δήλωναν σχολές υγείας επιλέγοντας τη (μονόωρη) βιολογία γενικής παιδείας ή και τεχνολογικές σχολές επιλέγοντας τα μαθηματικά γενικής παιδείας... Η τεχνολογική κατεύθυνση είχε δύο κλάδους: Τον κλάδο πληροφορικής και υπηρεσιών με μαθηματικά-φυσική-ανάπτυξη εφαρμογών-αρχές οργάνωσης και διοίκησης και τον κλάδο τεχνολογίας και παραγωγής με μαθηματικά-φυσική-χημεία/βιοχημεία-ηλεκτρολογία. Να μη ξεχνάμε βέβαια ότι μαθηματικά και φυσική είχαν, στο αρχικό σχέδιο Αρσένη, άλλη ύλη σε θετική και τεχνολογική κατεύθυνση (πολύ ευκολότερη στην τεχνολογική κατεύθυνση). Είναι προφανές ότι και στο υπάρχον σύστημα το μάθημα της χημείας είναι στην τεχνολογική κατεύθυνση και μάλιστα στον κλάδο που του αρμόζει (τεχνολογίας και παραγωγής). Αλλά είπαμε ο "εύκολος δρόμος". Τέλος μια κουβέντα για τα πολυτεχνεία. Δίνουν στην κοινωνία μηχανικούς που, με βάση το νόμο, είναι υπεύθυνοι για την κατασκευή, λειτουργία και τη συντήρηση εγκαταστάσεων (ηλεκτρομηχανολογικών και χημικών). Οι ηλεκτρολόγοι/μηχανολόγοι/ναυπηγοί έχουν απεριόριστα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτές τις εγκαταστάσεις. Ας σταματήσει λοιπόν να ακούγεται ότι ο προγραμματισμός είναι χρησιμότερος από τη χημεία για τις πολυτεχνικές σχολές (η γνώση της χημείας για τις άλλες πολυτεχνικές σχολές των χημικών μηχανικών, των μηχανικών περιβάλλοντος, των πολιτικών μηχανικών, των μηχανικών ορυκτών πόρων των μεταλλουργών μηχανικών, ... είναι αυταπόδεικτη).