Αρχική Υπηρεσιακές Μεταβολές του Εκπαιδευτικού Προσωπικού - Κρίση και την Επιλογή των Στελεχών της Εκπαίδευσης2. Μεταθέσεις και ΑποσπάσειςΣχόλιο του χρήστη Παντελής Πρέζας | 27 Νοεμβρίου 2009, 19:14
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΑΝΙΣΟΚΑΤΑΝΟΜΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ Είναι μια από τις κυριότερες αιτίες που υποβαθμίζουν το επίπεδο της δημόσιας εκπαίδευσης σήμερα. Υπάρχουν νομοί που λειτουργούν με μέσο όρο μαθητών 12-13 και την ίδια στιγμή άλλοι νομοί που λειτουργούν με μέσο όρο 25-26. Είναι το πιο απλό πρόβλημα για να λυθεί σήμερα, με τη συνδρομή των Νέων Τεχνολογιών που μπορούν να καταγράψουν το προσωπικό που υπηρετεί σε κάθε νομό. Είναι και το πιο δύσκολο όμως γιατί χρειάζεται η πολιτική βούληση να συγκρουστεί η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ με συνδικαλιστικά και τοπικιστικά κατεστημένα ετών. Πιο δύσκολο για να λυθεί είναι το πρόβλημα της ανισοκατανομής εκπαιδευτικού προσωπικού που υπάρχει μέσα στον ίδιο νομό. Οι συνδικαλιστές και η εκάστοτε διοίκηση ευνοούν τους «δικούς τους» σε βάρος "των άλλων". Εκεί θα πρέπει α) να υπάρξει προσοχή στην επιλογή των στελεχών εκπαίδευσης β) να υπάρχει αποτελεσματικός έλεγχος και παρέμβαση από τις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης (Με τη βοήθεια των Νέων Τεχνολογιών). Θα πρέπει αν παρατηρηθούν σκόπιμη ανισοκατανομή εκπαιδευτικού προσωπικού σ΄ ένα νομό, να μπορεί ο Περιφερειακός Διευθυντής να επιβάλει παύση καθηκόντων στο στέλεχος εκπαίδευσης που ευθύνεται. ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ - ΑΠΟΣΠΑΣΕΙΣ Θα ήθελα να εκφράσω την άποψή μου πως οι μεταθέσεις με κριτήρια αντικειμενικά είναι κατάκτηση για τον κλάδο των εκπαιδευτικών. Όμως είναι ένα σύστημα που χρειάζεται επιπλέον θωράκιση και διαφάνεια. Κατά τα χρόνια που ισχύει, οι κυβερνόντες έχουν βάλει πολλά «παράθυρα», που στο σύστημα δημιουργούν «αρρυθμίες» . Νομίζω πως αν θεσμοθετηθεί τι ακριβώς συμβαίνει στα Γραφεία και στους εποπτευόμενους από το ΥΠΕΠΘ φορείς (με τη μοριοδότηση εννοώ), τότε θα καλυτερέψει το σύστημα και θα γίνει πιο αντικειμενικό. Η διαδικασία αυτή της δημόσιας διαβούλευσης σίγουρα μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα προς αυτή την κατεύθυνση, εφόσον αποκωδικοποιηθούν οι σχετικές προτάσεις που θα κατατεθούν. Θα ήθελα όμως ιδιαίτερα να σταθώ στο θέμα των αποσπάσεων. Οι αποσπάσεις έχουν χρησιμοποιηθεί από το συνδικαλιστικό κατεστημένο των εκπαιδευτικών και από την εκάστοτε (κυβερνητική) εξουσία, ως μηχανισμός αναπαραγωγής τους στην εξουσία. Γι΄ αυτό είναι κρίσιμο το θέμα να γίνει παρέμβαση σ΄αυτόν τον τομέα. Κανονικά θα έπρεπε οι αποσπάσεις να «θεραπεύουν» εξαιρετικές περιπτώσεις που ο νομοθέτης δεν μπόρεσε να προβλέψει. Όλοι γνωρίζουν πως αυτό όμως δεν γίνεται και αποτελούν ένα δεύτερο γύρο «ρουσφετολογικών» μεταθέσεων. Η αντικειμενικοποίηση των αποσπάσεων με κριτήρια όπως των μεταθέσεων ή παραπλήσια δεν νομίζω πως λύνει το πρόβλημα. Γιατί τότε θα μιλάμε απλά για δεύτερο γύρο μεταθέσεων. Το πρόβλημα είναι στην καταστρατήγηση του μέτρου από τα ΠΥΣΠΕ/ ΠΥΣΔΕ. Πολλές φορές με ζημία των μαθητών, μιας και από μια τάξη μπορεί να αποσπαστεί ο δάσκαλός και πέντε φορές στη διάρκεια μιας σχολικής χρονιάς.(Αυτό γίνεται στα δυσπρόσιτα συνήθως σχολεία). ΠΡΟΤΑΣΗ Θα έλεγα πως θα πρέπει το ΥΠΕΠΘ να παρέμβει σ΄ αυτό το πρόβλημα με τρεις τρόπους. 1. Να γίνονται γρήγορα οι κανονικοί διορισμοί (π.χ. μέχρι Μάιο), ώστε να μπορεί να γίνονται μετά οι μεταθέσεις εκπαιδευτικών με ΟΛΑ τα κενά που υπάρχουν μέχρι το τέλος Αυγούστου. Μπορούν οι Νέες Τεχνολογίες να βοηθήσουν ώστε οι αιτήσεις να γίνονται ηλεκτρονικά (μέσα από ένα πανελλήνιο δίκτυο του ΥΠΕΠΘ) από κάθε ενδιαφερόμενο εκπ/κό μέχρι 25/8 κάθε έτους, στα κενά που υπάρχουν καταγεγραμμένα στο διαδίκτυο και μέχρι 31/8 να βγαίνουν ηλεκτρονικά τα αποτελέσματα για κάθε ΠΥΣΠΕ/ΠΥΣΔΕ, που απλώς θα τα επικυρώνει. Σήμερα βγαίνουν τα αποτελέσματα των μεταθέσεων το καλοκαίρι, αλλά υπάρχει η αναγκαιότητα των αποσπάσεων για τα κενά που προκύπτουν μέσα στο καλοκαίρι. Αυτό μπορεί να λυθεί (όπως προανέφερα) με τη βοήθεια των Νέων Τεχνολογιών, που εξαλείφουν τη γραφειοκρατία με τις πολύμηνες διαδικασίες αποσπάσεων. 2. Να θεσπιστεί ένας μέγιστος αριθμός αποσπάσεων που θα γίνονται σε κάθε διεύθυνση, ανάλογο με τους υπηρετούντες εκπαιδευτικούς. Παράλληλα να (ξανα)καταγραφούν με σαφήνεια οι λόγοι που μπορούν να γίνονται αποσπάσεις. 3. Θα πρέπει αυτοί που κάνουν τις αποσπάσεις, να είναι πρόσωπα με κύρος, ήθος κι ικανότητες. Δημόσιοι λειτουργοί που να εξασφαλίζουν την αντικειμενικότητα, τη διαφάνεια και την αξιοκρατία των αποσπάσεων. Να μην επιλέγονται δηλ. οι προϊστάμενοι και διευθυντές με κύριο προσόν (και συχνά μοναδικό) την κομματική τους ταυτότητα. ΑΝΙΣΟΚΑΤΑΝΟΜΗ