Πιστεύω ότι από τη δευτεροβάθμια τεχνική-επαγγελματική εκπαίδευση (ή από σχετικά επιμορφωτικά σεμινάρια) πρέπει να περνούν όλοι όσοι πρόκειται να μπουν στην αγορά εργασίας (είτε σερβίρουν σε ένα μπαρ, είτε κατασκευάζουν ένα φράχτη ή κόβουν κιμά σε ένα κρεοπολείο). Εκτός από την εξειδίκευση θα πρέπει όλοι οι επαγγελματίες να γνωρίζουν κανόνες ασφάλειας και υγιεινής, τρόπους για να είναι πιο αποδοτικοί-αποτελεσματικοί στη δουλειά τους, κανόνες συμπεριφοράς στον εργασιακό χώρο κλπ κλπ...
Επίσης πως ο τομέας υγείας δεν πρέπει να λείπει από αυτή τη βαθμίδα της εκπαίδευσης. Αφενός γιατί προσφέρει γνώσεις που είναι χρήσιμες στην διάρκεια της ζωής ενός ατόμου, αφετέρου γιατί μπορεί να καλύψει "κενά" στο σύστημα υγείας (π.χ. συνοδός-νοσοκόμος σε άτομα με ειδικές ανάγκες ή παθήσεις χρόνιες, εσωτερικός νοσοκόμος ή φυσικοθεραπευτής κλπ)
Επίσης ειδικότητες που έχουν κοινωνικό χαρακτήρα ή ακόμη και καλωπιστικό καλό θα ήταν να υπάρχουν κι αυτές (από το πως μπορείς να διορθώσεις ένα παπούτσι ως το πως θα περιποιηθείς την κόμη ενός ... παππού με άνοια).
Επίσης κατ'εμέ η εκπαίδευση (είτε είναι πρωτοβάθμια, είτε δευτεροβάθμια, είτε τριτοβάθμια) πρέπει να βρίσκεται κάτω από την ομπρέλα του υπουργείου παιδείας, το οποίο θα συνεργάζεται και με τα κατα περίπτωση υπουργεία.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας
Πιστεύω ότι από τη δευτεροβάθμια τεχνική-επαγγελματική εκπαίδευση (ή από σχετικά επιμορφωτικά σεμινάρια) πρέπει να περνούν όλοι όσοι πρόκειται να μπουν στην αγορά εργασίας (είτε σερβίρουν σε ένα μπαρ, είτε κατασκευάζουν ένα φράχτη ή κόβουν κιμά σε ένα κρεοπολείο). Εκτός από την εξειδίκευση θα πρέπει όλοι οι επαγγελματίες να γνωρίζουν κανόνες ασφάλειας και υγιεινής, τρόπους για να είναι πιο αποδοτικοί-αποτελεσματικοί στη δουλειά τους, κανόνες συμπεριφοράς στον εργασιακό χώρο κλπ κλπ... Επίσης πως ο τομέας υγείας δεν πρέπει να λείπει από αυτή τη βαθμίδα της εκπαίδευσης. Αφενός γιατί προσφέρει γνώσεις που είναι χρήσιμες στην διάρκεια της ζωής ενός ατόμου, αφετέρου γιατί μπορεί να καλύψει "κενά" στο σύστημα υγείας (π.χ. συνοδός-νοσοκόμος σε άτομα με ειδικές ανάγκες ή παθήσεις χρόνιες, εσωτερικός νοσοκόμος ή φυσικοθεραπευτής κλπ) Επίσης ειδικότητες που έχουν κοινωνικό χαρακτήρα ή ακόμη και καλωπιστικό καλό θα ήταν να υπάρχουν κι αυτές (από το πως μπορείς να διορθώσεις ένα παπούτσι ως το πως θα περιποιηθείς την κόμη ενός ... παππού με άνοια). Επίσης κατ'εμέ η εκπαίδευση (είτε είναι πρωτοβάθμια, είτε δευτεροβάθμια, είτε τριτοβάθμια) πρέπει να βρίσκεται κάτω από την ομπρέλα του υπουργείου παιδείας, το οποίο θα συνεργάζεται και με τα κατα περίπτωση υπουργεία. Ευχαριστώ για το χρόνο σας