Πως μπορεί κάποιος να διατείνεται πως το σχολείο στοχεύει στο να διαμορφώνει καλλιεργημένους ανθρώπους, συνειδητοποιημένους πολίτες και να προάγει τον πολιτισμό, όταν από το ωρολόγιο πρόγραμμα εκτός από την πληροφορική, απουσιάζουν τα καλλιτεχνικά, η μουσική και η θεατρολογία και περιορίζονται στο ελάχιστο οι αθλητικές δραστηριότητες; Δεν γνωρίζουν όσοι διαμορφώνουν τα σχολικά προγράμματα, ο,τι για να μπορέσουν τα παιδια να αφομοιώσουν την προσφερόμενη γνώση, πρέπει να υπάρχουν εναλλαγές στο πρόγραμμα και να τους δίνεται η δυνατότητα να εξελίξουν τα αισθητικά τους κριτήρια και τις κιναισθητικές τους δεξιότητες;
Χωρίς την ελευθερία της τέχνης δεν υπάρχει δημιουργικότητα και πρωτοτυπία, παρά μόνο ρομποτάκια προγραμματισμένα να στρίβουν μία βίδα! Εκτός φυσικά κι αν αυτό είναι το ζητούμενο!
Πως μπορεί κάποιος να διατείνεται πως το σχολείο στοχεύει στο να διαμορφώνει καλλιεργημένους ανθρώπους, συνειδητοποιημένους πολίτες και να προάγει τον πολιτισμό, όταν από το ωρολόγιο πρόγραμμα εκτός από την πληροφορική, απουσιάζουν τα καλλιτεχνικά, η μουσική και η θεατρολογία και περιορίζονται στο ελάχιστο οι αθλητικές δραστηριότητες; Δεν γνωρίζουν όσοι διαμορφώνουν τα σχολικά προγράμματα, ο,τι για να μπορέσουν τα παιδια να αφομοιώσουν την προσφερόμενη γνώση, πρέπει να υπάρχουν εναλλαγές στο πρόγραμμα και να τους δίνεται η δυνατότητα να εξελίξουν τα αισθητικά τους κριτήρια και τις κιναισθητικές τους δεξιότητες; Χωρίς την ελευθερία της τέχνης δεν υπάρχει δημιουργικότητα και πρωτοτυπία, παρά μόνο ρομποτάκια προγραμματισμένα να στρίβουν μία βίδα! Εκτός φυσικά κι αν αυτό είναι το ζητούμενο!